장음표시 사용
181쪽
pr0elium Cynoscephalense, quo commiS80 omnem quam Philippus occupaVerat terram, rursus dominationi adiunxit suae Antiochus Magnus. Is tune praeter Smyrnam et Lampsacum 0mnes civitates Graecas in antiquam imperii formulam rede-
in urbibus Ioniae et Aeolidis rex praesidia habebat, ) tributa imperabat λ) omnia ex suo agebat arbitrio.') Sed apud Magne-εiam stacta est Syrorum potentia et omnibus ex provinciis cis Taurum sitis cedere Antiochus coactus est. Terra regi adempta iliter socios populi Romani, Eumenem et Rhodios, divisa est, ita quidem, ut maior pars illi, his Caria et Lycia daretur. Graecarum urbium ea pars, quae iam Attalo stipendiaria fuerat et ea, quae ab Antiochi partibus steterat, Eumeni tradita est frustra contra nitentibus Rhodiis, qui his temporibus vindices soli exstitere Graecorum Asiaticorum libertatis. Τ) Ceterae omnes libertate donatae et populi Romani sociae factae sunt et in
hae eondicione mansisse videntur, dum anno 133 cum Attali- darum regno maxima Asiae pars a Romanis in provinciae statum redacta est. Plerisque tune civitatibus ademptam esse libertatem per se apparet, quam quae retinebant, postea aliae aliis amiserunt de cauSi S.Iὶ cf. pacem post proelium Cynoscephalense Philippo datam Liv. XXXIII 30, 2 sq, 2, Smyrna et Lampsacus regi resistunt Liv. XXXIII 38, 3. XXXV 2, i. Diod. XXIX T. i. - Liv. XXXIII 38, 1. Eodem anno Antiochus rex omnes Asiae civitates in antiquam imperii sormulam redigero est
7ὶ cf. pacis instrumentum quae Apameae convenit Polyb. XXI 48 Liv. XXXVIII 39. Libertatem acceperunt nominatim praeter eos, qui ct Antiocho defeeerant, Colophonii Cymaei Mylaseni Claromenii Milesiillienses Dardanii Chii Smyrnaei Ecithraei Phocaeenses. - Eumenis set Rhodiorum coram senatu de libertato Graecorum contentio Liv. XXXVII 53 et 54.
182쪽
Ultimo huius capitis, quo de condicione urbium Graecarum qualis suerit sub Alexandro eiusque Successoribus agitur, loeo breViter enarranda sunt, quae de laedere Ionico ab Alexandro renovato traduntur. ) Foedus ab Antigono conservatum esse per ge veri est simile et insuper confirmatur initio decreti
regii, quod est de synoecismo Tei et Lebedi, si quidem ibi iubet Lebediorum legatum, qui missus foret in Panionium, adiungi Teiorum legatis, cum saera fierent. ) Ceterum synoeci 8-mum non perseetum numerumque urbium non imminutum esse
suo iure Scheister censet. δὶ - Ne Lysimachus quidem foedus delevit, sed praesectum militarem ei praeficere satis habuit, quibus ex praesectis unus honoratus est communi Ionum de creto, quod adhuc servatur. ) Idem decretum docet tunc cum perscriptum est, h. e. intra annum 29bl4-287l6, societatem tredecim urbes suisse complexam: unde manifestum sit Smyr nam ab Antigono et Lysimacho denuo conditam foedere re ceptam esse. Hic tamen civitatium numerus imminutus est anno sere 287 Colophonis et Lebedi excidio. βὶ Quod eum latitulo quodam ad Antiochum Sotera dato rursus appareat tre decim urbium concilium, inde concludere fortasse licet decretum hoc Ionum commune non primis regis Antiochi annis, sed postea demum iactum esse: nam quae usque ad annum 28 iet finem Lysimachi haud dubie dirutae iacuerant urbes, Vi iam initio regni Antiochi restitutae erant. β) Ceterum deeret08at magni honores, templum et celebratio nataliciorum in rege. Antiochum Sotera et Antiochum filium et reginam Stratonides conseruntur, ita tamen ut non tam pro acceptis beneficiis, εω
1ὶ cf. Gilbert, Griech. Siaalsalturi. II, 155. 23 Lebas, Asie mineuro 86 - Ιlielis 149 - Diti. 126 vs. l. 33 Schessier p. 25 sqq. 4 Curtius, Areli. Zeit. il8721 29, 188 - O. Luedera. Bulletino dest' Inst. 1872 p. 24S - Diti. l37 de Hippostrato Milesio. Altor Ioniam durvidetur fuisse ille iis ...., qui in ingeriptione Prienensi commemoratur ΙΜΗ. 402. 1 l. bi de tempore decreti es. potissimum Dittenhergeri not. l-3, de urbium excidio supra p 176. 63 Bull. 9, 387 cf. infra tu epimetro.
183쪽
ad beneficia aecipienda eos latos esse appareat. ) Praeterea aliud qnoque Ionum decretum exstat, cuius aetas accurate definiri nequit, sed tertio ante Clir. Saeculo amignanda videtur, in et numini quidam, qui concilium tredecim urbium usque in Antonini Pii et Aurelii tempora mansisse tegiantur. )De institutis foederis pauca tantum nota sunt. Nomen
concilii, quo ipsum se significat, est Λίνεον το κο νον των
ciἱ 'Inδες vel οἱ si νες. Constitit secundum illam aetatis Lysimacheae inscriptionem ex senatoribus Goυλευταὶς), qui a singulis mittebantur urbibus, et bene convenit cum hoc incerti ille temporis titulus, quo aliquid decernitur a senatu Ionum, cui praeest prytanis. 3) Contra in decreto Foucartiano agitur cle synedris, quos civitates delegabant, eademque legatorum significatio recurrit in decreto foederis Iliensis, quod paulo priore tempore factum est. ) Utroque antem nomine ut apud Aetolos iidem significari videntur. ο)Difficilior quaestio est de legatorum numero. Nam ex epistulae illius Antigoni, quae est de synoecismo Tei et Lebedi initio apparet a Lebediis unum, plures a Teiis missos esse. 7ὶ Illud autem quodammodo probare videtur decreti Foueartiani
sinis, quo, cum antea constitutum sit, nomina legatorum inscribenda esse patris nomine adiecto, Singula tantum a singulis urbibus legatorum enotantur nomina. ) Contra maiorem numerum tuetur eiusdem tituli VerSuS Octavu8, quo si vera sunt, quae Supplevit Foucanus, Vir rei epigraphicae peritissimus, binos ex Singularum urbium Vnedris eligendos esse de-
bi Bull. s. 39u va. 26. του συνεδρί- vs. 30. τοἰῶ συνελονῶ τοὐς cino rosea πολεων vs. 40. 44 etc. de laedere Iliensi cs. Diti. l25 vs. l. 14 etc.
184쪽
cernitur, qui ad regem mittautur. νὶ Ita vero, ut putemus sicut in foedere Aetolico legatorum numerum diversum fuisse ex magnitudine urbium foederatarum, res diiudicari nequit, quia ex fine decreti Foucartiani luculenter apparet unum fuisse Ephesiorum, unum Lebediorum legatum, hoc est potentissimae et infirmissimae urbis. Donec igitur novi reperiuntur tituli,
ut verisimillimum hoe proponere licet: plures ex unaquaque eivitate convenisse homines, sed unum inter eos suisse iustum synedrum horumque Synedrorum nomina exstare in lapide Foueartiano. Quae si vera sunt, Vel Su 8 non συνίδο ευν cum Foucartio sed a κόντγων vel tale quid supplendum est. Utrum de rebus gerendis deliberaverit concilium necne, nescitur: quae exstant eius decreta, sere honoraria sunt. Honores autem, qui ibi conseruntur, sat magni sunt, ut statua equestris in Panionio ponenda, immunitas tributorum in omnibus urbibus Ionicis, templum, dies festi, alii denique, in quos
etiam reserenda est cena in Panionio praebenda. Nam quod in titulo quodam Prienensi taricho cuidam praeter cetera privilegia eena quoque datur in Panionio, -) eam non ex Suo arbitrio addidisse videtur Prienensium civitas - quod satis mirum esset , Sed eX communi Ionum decreto, quod haud dubie antea impetraVerat. Ceterum graviora, quibus honores in aliquem conserebautur, Ionum decreta non solum in ipso Panionio insculpta, in sed etiam cum singulis civitatibus per synedros communicata et ab iis in tabulas publicas relata sunt.ε) Sic decreti, quod in honorem Hippostrati factum est, adhuc servatur Smyrnaeorum antigraphum; et inscriptio illa, qua rex Antiochus domusque eius celebratur, in lapide exstat ClaZOmenio. Contra Si qua urbs decretum latius innotescere voluit, id venia synedrii impetrata in Panionio collocandum curavit. 3
3 Decretum quo Hippostratus honoratur, in ipsa basi statuae incisum esse videtur, quae in Panionio ei ponenda erat, vs. 2b cl. VS. 14. 4i vs. 20 Lapis Smyrna Athenas portatus est. - Bull. 9, 390 vs. 42. Decretum Claetomenis inventum est.
185쪽
Sacra Panionia, quae Neptuno Heliconio celebrabantur, secundum Strabonis verba a Prienensibus administrata sunt, i sillo factum est, ut noti 88imo apud Graecos more sacerdotium Neptuni Prienes publice locaretur. Huius rei documenta quaedam etiamnunc remanent, ) ex quibus apparet iura et privilegia sacerdotis ab Ionibus definita et columnae cuidam incisa suisse. δ) Accedebant peculiares quidam honores a Prienensibus sacerdoti concessi Velut cena in prytaneo, prima in ludis Spectandis cavea, alii denique minores. Ipso munere per Vitam lungebatur et sacra Neptuni instituit secundum leges ab Ionibus Sancitas. )Epimetrum de inscriptionibus quibusdam quarto et tertio saeculo tribuendis. l. Deereti Attici, quod edidit Cumanudes Ἐφnγιερὶς αρχαιολμγ. l886 p. 2l7 quodque circa medium fere saeculum inartum incisum esse ex litterarum forma arbitratur, paulo pleniorem conatus Sum proponere sormam. Lettiori κτέ cino δεικνυε ενοι τ Σὶν εανουν οἰκειοτcra ἐν εχοντες tετ έλουν καὶ ταντα πάντ ει διο;κ Gaν; ὁια φυλα γον τες τήν Πῖ cιπῆς αυτοi ς Dπωρχουσαν ἀρετὴν κ&ὶ ευνntaν b
4i 426 ab - 42Th l. ἱεροσεται δε τορι φον τὴν αἰτου καi την in σίαν τεν Ποσειδῶνι συντελεῖ κατα τοῖς νόρι-ς το ν Iώνων. Quod ex Strabonis verbis p. 384 καθιστασιν ανδρα νέον Πριηνεα τον τῶ/ν iaρῶν ἐμιμελησομενον elueere videtur non per vitam munere fungi Neptuni sacordotem, Hicksius iam monuit Iesu. III, 1, 47η diversis temporibus diversam fuisse sacerdotii administrationem.
186쪽
Supplementa versus il , quae propter sollemnem, quast dicitur probuleumatica, formulam satis certa videntur, quinqu3 ginta fere litteras singulos versus esse complexos docent. De cretum in honorem laetum videtur Macarei Lycopadis filii et alterius cuiusdam hominis, qui sortasse legati erant Prieueu stum. In Lycopadis nomine non offendo, derivatum eSt Risi κωπας ut Βορεαδνὶς a Boρέυς cf. Lobeck, patho l. elelu P. 25 q. ADκo rc autem eadem ratione natum est, qua I ρ'γώπας nomen satis usitatum. Ceterum singula, quae suppleVi, inprimis in YS. 7, ineerta esse vix est quod moneam neque baeo adferrem nisi decretum spectaret ad Prienensium historiam. 2. Epistula Alexandri Magni ut videtur ad Chios data, cuius duo frustula primus edidit Blastos A ιακα p. 224 Sq-, quorum prius repetivit Boech litus ClG. 22l4h. Denuo lapidem Diuitiaco by Cooste
187쪽
187 examinavit Haussouillier multoque eorrectius praebuit apographum Bull. 3, 320. Quocum coniungendum est tertium eiusdem, ni videtur, lapidis fragmentum nuper a Studntcgka eodem loco repertum cs. Mitth. la, l65, 2. Nexus sententiarum sic sero restitui posse videtur
189쪽
189 Res de qua agitur sere haec est. Dum Alexander Gordii e0mmoratur, Memnon Rhodius cum classe Persica Chium cepit ab Apollonide Phisino Megareo proditam, Sed paulo post cum Mytilenen oppugnaret, morbo absumptu8 est. ) Eius in locum suecessit Pharnabagus, qui Chium urbem optimatium laetioni tradidit. Sed insequenti iam armo cum Persarum spes eXitu proelii Issici attenuata erat et nova Macedonum classis duce Hegelocho advenit, populus dominationem paucorum propter Varias, quibus laetionem popularium affecerant, ignominias sibi invisam evertit. ' Qui imperium urbis gesserant, Apollonides Phisinus Megareus ad Alexandrum in Aegyptum, ut poenas
darent, missi sunt. Qua re non contentus populus in alios quoque, quos sibi inimicos esse putabat, animadvertisse videtur Ialso tanquam cum Persis consilia communieavissent crimino illato. ) Quod cum comperi8get Alexander, ut prava civium studia coerceret, ipsam hanc epistulam conscripSisse videtur. )Initio, quod servatum non est, rex fortasse imperaverat, ut 0innes in quos crimen coniectum esset, statim custodia tenerentur, populus vero certam quandam definiret pecuniam eo8que 30los in vincula coniceret, qui pecuniam illam non Solverent. Addit deinde multam magistratui irrogandam esse, Si qui custodia effugerit et vetat quemquam in posterum qu0dΡersarum rebus studuerit, aecusari Alcimachumque de ea re quaestionem instituere. Ad postremum hominem quendarn sibi amicum populo commendat et in fine epistulae Chiis pollicetur se quoque gratias eis relaturum e88e, si in hac re imperata fecerint.
I, Omnes has res enarrat Arrianus II, c. 1 et 2 et III 2, 3-7.23 Imaginem Philiti tyrannicidae ignominiose tractaverant es. titulum apud Κirchhoss. Monaisber. der Beri. Ahad. 1863 p. 265 IIiclis. 126 et Sauppii commentationem do duabus inseription. Lesbiacis p. 30. Idem Ephesi fecerunt oligarchi Are. I l T, ll. 3, Idem Ephesi 334 factum est Arr. I 17, 12 καὶ Σίρφακα tiἐν
190쪽
De singulis vix est quod addam. Alcimachus, qui us. 10 Α tituli commemoratur, idem esse videtur, quem Arrianus I 18, lab Alexandro missum e88e narrat, ut Aeolicas et Ionicas urbis liberaret. Codices Arriani diversas nominis formas praebent, Florentinus habet Dol/ιπον, Parisinus Dλκίμαχον, alii υ -κi ιαλον, Sintenis coniecit Ai σέμπον. Fortasse Alcimachus et Lysimachu8 fratres erant, cf. Droysen, Heli. I, l. 20l not. 3. Aleimaelius ut videtur Chium traiecerat, ut ibi eundem rerum ordinem ab Alexandro constitutum efficeret atque in ceteris urbibus. - Ceterum vestigia Ionismi, quae hic illic in titulo apparent, lapicidae tribuimus. - De forma ἀποδράς ι es. Theophr. char. I S. Veitch, Greeh Verbs. lST. - τci ἐπίτιμα
3. In decreto, quod in honorem Thersippi fecerunt Νωsiotae CIO. 2166' - Larinos, Μουσεῖον καὶ βιβλιο ὶκη τῆς εὐαγγελικῆς σχολῆς ἐν διυρνη 1876 - Droysen, Hellen. II, 2 p. 374 - Ηicks 138 inde a versu 9 haec leguntur
ε χρειον κτέ. Quaeritur autem, quando bellum Antipatri et Cliti expeditio Cypria facta sint. Droysenus bellum intellegit, quod initio
anni 32l Antipater et Craterus susceperunt contra Eumenem socium Perdiccae. Tunc Antipatrum etsi nondum regni administrator esset, subsidia ex foedere regi vel regis vicario prae8tanda ab urbibus postulasse et accepisse putat. ) Sed ex verbis tituli us. 13 elucet iam coniunctos suisse, eum Thereippus mitteretur, reges Philippum Arrhidaeum et Alexandrum Roxanes