Leipziger Studien zur classischen Philologie

발행: 1890년

분량: 813페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Do rebus Prienensium.

211bus savebat, restituit sententiam. i) Et huic sortasse tempori tribuenda sunt frustula tituli cuiusdam, in quibus locuntur homines antiquos Rhodiorum terminos restituentes. ) Ceterum in illo senatus consulto et Samii et Prienenses socii vocantur populi Romani. Et hie iam finis imponendus erit disquisitionibus meis ad

Prienensium historiam pertinentibus. Duobus enim annis po8tquam Senatus consultum illud factum est, regnum Attalidarum Attalo mortuo a Romanis in provinciae sormulam redactum est. Quae res earum quoque urbium Graecarum, quae ut Priene Attalidis non paruerant, condicionem valde immutaverit necessee8t. Nam ut recte dicit Lamprecht, inde ab hoc tempore sata quidem urbes habebant, historiam habebant nullam. Quod si quis condicionem provinciae Asiae urbiumque Graecarum, qualis sub imperio Romanorum suerit, cognoscere vult, Momm8enum adeat, qui in quinto Historiae Romanae volumine etiam de Asia uberius disputavit.

Liberi urbis incolae dividebantur in cives et peregrinos, qui non, ut in aliis civitatibus Graecis ι μοι κοι, Sed πάροικοι vocabantur CIO. 2906, 8. 'Eφωι. αρχαιολ. l886. III p. 222 A.

1 Fortasse recte statuit P. Vierech, Sermo graecus quo S. P. Q. R. in aetis publicis usi sint examinatur. Gott. 1888, n. XIII rem iam anno lasin senatu actam esse Rhodiorumque sententiam restitutam, deinde eum Samii 13b litem renovassent, latum esse decretum CIG. 2905 F - Leb. 195 198 - IMB. 405 - Diti. 241 - Viereck XIV ἡ μῖν ivs. l4ὶ -κ

212쪽

VS. 14. es. παροικεὶν IMB. 410, 6. Cives in complures tribus distributi erant, ex quibus una fuit Pandionis, cuius nominis certa est restitutio IMB. 439, t. Et si recte Hieksius stepha- nephoros, qui IMB. 4lb, l9. 27 commemorantur, Acamantem et Hippothontem non cives, Sed heroes eponymos sui88e censet, Acamantidem sortasse et Hippothontidem tribus Prienes quoque exstitisse statuere licet. Utrum phylarchi tribubus praefuerint, necne, non constat cf. 40l, 25. Summa in civitate auctoritas apud senatum et populum erat. Ille rogavit, hic decrevit; unde fit, ut sollemni decreto formula praescripta Sit εdo, τῆι βουλῆι καὶ τωι δηιιωι et nomen eius qui rogationem tulerat. Huius rei exempla haec sunt: IMB. 4l3, 1 εδοξε τῆι βουλῆι καὶ τωι dryιωι, Mof ων

Sed potuit etiam sine senatus consulto iustum decretum fieri, si praetores populum rogaverunt. Tune simpliciter decreto praemittitur Ido, τωι δήsιω , γνω/ινὶ στρ-ηγων et omittitur nomen eius, qui rem ad populum tulerat, Se. unius ex praetoribus. Exempla haec Sunt 40s,1: εδοξε τωι δηιιωι 'γνωμ η στρατζγων' ἐπειdη .... δεδοχctat τωρ θημωι Vel 415, 19 ἐπὶ στεπανη Ioρου 'Mrcod υντος, ιιηνος Μεταγειτναυρονος, ἔδοξε τωι l ὁζ1ιωι ' γνωιιηι στρατηγων de dativo γνωιι ι

213쪽

De rebus PrienenSium.

213rum tabulae publicae in templo Minervae erant, quod et multis titulorum locis probatur 403, 87 413, is 4l5, 34 416, 5 4l9, 27 et inde, quod decreta ad unum omnia inter templi rudera in

venta Sunt.

Licet fortasse, quoniam semel de decretis mentio iniecta est, brevem hoc loco addere enumerationem honorum, qui de-eretis conseruntur. Corona commemoratur IMB. 4lb, 7 στέφανος ὁ εκ του νοsιου 4l3, l2 Journ. ol heli. Stud. IV, 238, 17 στέφανος arro χρυσιῶν χιλίων 40l, 13. Imagines tribuuntur 4lb, li εἰ κεον χαλκῆ 4lb, I εἰκεῖν χαλκῆ ἐφ Ταπέ- 4lb, 22 αγαλιι α Lysimacho 40l, 13, cs etiam 4lb, t et 420, 74, ubi de statuis Seleuci et Antiochi sermo est. Divinis honoribus afficitur Lysimachus qui αγαλιι α β osιον πομπην θυσίαν accipit IMB. 401. Alii qui decernuntur honores sunt: sedes in prima caVea cumspectantur ludi 4ib, 2, aditus ad senatum populumque statim post Sacra permissus ib., cena in prytaneo ib., immunitas corporis bonorumque ib. De cena in Panionio, quae ibidem commemoratur, Supra dixi p. I 84. Renuntiatio honorum, quae agonothetae committitur, primis Dionysiis fieri solet cf. 413, 144lb, 7 4l9, 22 420, 59. 70. Magistratus Prienensium et publici erant et sacri, quorum illi collegiis συναρχiαις coniuncti erant, στασαις ταῖς συναρχίαις Ἐφνὶμ. ἐμιγρ. I 886 ΙΙΙ, 223, 16. Itaque ubi omnes significandi sunt incolae, decretum 401, 21 enumerat τo υς τε ἱρεὶς καὶ τας συναο iaς l καὶ τους πολίτας παυτας. Plerique magistratus annui fuisse videntur. De ratione et tempore electioniis eorum nihil constat ) nisi hoc neopoeas electos egse ante agon Otheta8. Nam in titulo IMB. 419, 20 honorum renuntiatio, quae proximis Dionysiis Apolline stephanephoro fieri debet, agonothetae eius

fine tituli, ubi inseriptionis insculptio neopoeae traditur proximi anni, nomen eius Charmus additur v8. 29. τῆς δε αναγραφ)ῆς

214쪽

στεφανηφορο ε l 'Ἀπολλωνος. is igitur tunc iam designatus

erat. Ceterum magistratibus rationes muneris reddendas fuisse ex IMB. 4l3, 8 apparet. Singuli autem magistratus Prienensium quos novimus hi sunt. Summum inter magistratus publicos locum obtinuisse videtur Stephane phorus, eX quo annus nomen ducebat. Nam quod semel in Rhodiorum decreto legitur 403, l26 Dia στενα-νπορον του θεου του ιιετὰ Νικανδρον, illum annum apparet boni ominis causa non stephanephori, sed dei nomine significatum esse. Quod saepius factum esse probat alius titulus ΙMB. 4l9, in quo us. 29 τον νεωτoιεὶν μέλλοντα λαρμον ἐστὶ

στεφονηὶπόρου l Duoiati νος legimus, et si vera est Hielisit de Hippothonte 4lb, 19 et Acamante 4l5, 27 4l6, 9 coniectura, etiam heroes in eodem honore habiti sunt. Optime autem hunc morem illustrant verba Livii, reetissime ex XXXII 25 ab Hielisio allata, qui de Argivorum re publica haec praedicat:

ismos erat comitiorum die primo velut ominis causa praetoreSpronuntiare Iovem Apollinemque et Herculem. - Alia Nad dingtonis est explicatio Asie min. 87 , quae titulis maxime Iasensibus nititur. Saepius enim in iis, si Semel annus nominestephauephori signiscatus est, c. g. Lia στεφaνηφορον Μενέμ-αOD, anni insequentes dei solum designantur nomine, cui dein

ιετὰ Μένιααον. Exempla attulit Naddington p. 88. Hoc Waddington institutum esse censet, ne memoria civium nominum multitudine opprimeretur, sed certis quibusdam annis constitutis et stephanephori nomine indicatis reliquos, qui intercederent, numero tantum distinguere deberet. At ex IMB. 4l9, 29 apparet Prienes deum rite designatum esse, cui proximo anno traderetur Stephanephoratus vel potius honor muneris: ossicia enim subiisse stephanephorum rite electum patet. Explicatio igitur Waddingtonis, cui sortasse locus est in Iasensium titulis interpretandis, in Prienensium inscriptionibus adhiberi nequit. - Ceterum nomen muneris sacram indicare officii originem recte monet Hermanni GottesdienSt. Antiq. g 24, 1 l. Stephanephororum nomina quae ex titulis novimus haec sunt: Diuit tred by Cooste

215쪽

De rebus PrienenSium.

ib. Hippothon 4lb, is Acamas 415, 27 416, 9 Demetriusql8, 1 Apollo 419, 29 Leomedon Iourn. of heli. Stud. IV, 238, 2 Hegemon, Uliadis l. 408 alterius a. Ch. saeculi)

Demetrii filius ib. seiugd. aet.). Accedunt sat multa magistratuum nomina nummis ineusa, quae composuit Percy

ellen heim, catal. DO. 5599. Archontem, cuius nomen in nummi8 quibusdam Mionn. Iun. 904. Suppl. 13SI. 1382 ἐπι .... ctoo'Oς comparet, hoc loco omittere licet, quia nummi illi nune imperatorum tribuuntur aetati es Head hist. num. p. b08. Inter militares Prienensium magistratus praetores reserendi sunt et hipparchae, qui IMB. 4l9, 33 curare iubentur, ut salvus in patriam redeat Alexandrinorum legatus. Sed praetorum his finibus non cohibitam fuisse potestatem inde intellegitur, quod causae inter Milesios et Prienenses actae coram praetoribus dicebantur 41I, 10. Fortasse igitur ut Athenis archon pol emarchus, ita Prienes praetore8 peregrinis ius reddebant. Praeterea 415, 12 honores publice decreti iis exsequendi traduntur. Cum populo agendi ius iis suisse supra iam

commemoratum est p. 212. - De arcis praesecto nihil scimus nisi hoc mercennariis, quos res publica conduxerat, eum

praefuisse et arce egredi vetitum esse Journ. of heli. Stud. IV, 238, 9. Num idem reliquis quoque eaStellorum praesectis IMB. 403, 65 sqq. observandum fuerit, ignoratur. Pecunias publicas, si recte legit Uicksius et supplevit

litteras, quae paene evanuerunt, administravit o ἐπὶ τῆς Jιo ικν σε ως 401, 24. Huic subditi erant οἰκονο ιιοι, quibus 4l5,l8 imperatur, ut pecuniam persolvant, quae consumatur in honoribus exsequendi 8. Rem frumentariam, quam in omnibus Asiae civitatibus gravissimam suisse ex aliis titulis apparet, Prienes curabant sit Ophylaces tres 4l3, 3. Iisdem ceterarum quoque Disitired by Cooste

216쪽

Thomas Lenschau

rerum, quae in soro frumentario venibant, cura commi8Sa erat

413, 6. Ludos publicos instituebat agono theta idemque honor publice decretos diebus sestis renuntiari iussit IMB. 4l3, 154l5, 9 420, 69. Scriba deniquo commemoratur publicus 419, 2 l, qui decreta publica lapidi incidenda curabat.

Sacris magistratibus praeter sacerdotes, qui summatim 40l,2l nominantur, adnumerandi sunt hi oro poei 40l, 2b et neopo e R. Hunc enim, quamquam publicorum interdum curam suscipit honorum 415, 34 4l6,5 419, 29, tamen non publicum suisse magistratum inde apparet, quod pecuniam consumptam urbi expensam serre iubetur 4l5, 34 4l9, 29. Hieropoeorum officium in ipsis saeris perficiendis versatum e88e Videtur. Magistratibus sacris adiungam dierum sestorum et mensium enumerationem. Apaturia ut in omnibus praeter Colophonem et Ephesum urbibus Ioni eis ita Prienes quoque acta esse teStimonium docet Herodoti I l47 et mensis nomen Apaturionis. Semel Panathenaea oecurrunt IMB. 40l, 26, saepius Dionysia ludis publicis celebrata et spectaculis, inter quae eommemorantur musica et tragoedorum certamina. cs. 4l3, i 4 D

Mensium apud Prienenses ordo ignoratur, singulorum quae inveniuntur nomina, haec sunt: Anthe sterion 408, 3, Apaturion 415, 27, Metagit nion 4l5, 19. 416, 9. 426' 23, Panemus 4l8,l, Boedromion CIO. 2906, Τ aureus, ut videtur, JOurn. os heli. Stud. IV, 238,2 cf. V, 6l ex Haussouillieri apographo.), nomen denique aliquod in λων 403, 44 exiens. Annum civilem a Boedromione coepisse Bischosfius putat, de iustis Graec. antiquioribus p. 397 s Leipg. Stud. VII. 1884) Hermannum secutu8 qui hoc ex verbis tituli CIG. 2906, 3 τῆ ιγ δε νο ινγνέαι του Bon δροιιμὼ νος εν η ι) καὶ τι ν ἀρχι ν ανέλαβεν conclusit. At primum hoc ut Athenis Ideler Chronol. 1, 36i , ita Prienes Romanorum demum aetate, cui inscriptio tribuenda est, institutum esse putare licet. Dein τἰν αρχὴν ἀνέλαβε vertendum

217쪽

Do rebus Prienensium.

est munus recepit, propter morbum loria88e vel aliam quandam causam intermissum. Verbis igitur tituli cavendum est ne nimium tribuatur. Haec sere sunt quae de institutis publicis Prienensium ex inscriptionibus eruere potui. In quibus consulto omisi similitudines afferre, quae hic illic inter Prienensium aliorumque ei vitates intercedunt. Hoe enim Si volui8sem, non uniu8 Vel alterius urbis, sed omnium Graecarum Asiae civitatum mores et instituta oportuisset tractarem: quod et magni fuisset laboris et ab hac disputatione alienum. Nec tamen illam prorsus

denegaverim Operam, sed posteris mandaverim temporibus: nunc finiendum est, nam suam cuique Satis est diei e8Se curam. Disitired by Cooste

218쪽

INDEX LIBRORUM QUI SAEPIUS LAUDANTUR.

Bull. - Bulletin de correspondance Hellenique. CΙΑ. - Corpus inscriptionum Atticarum. CIO. - Corpus inscriptionum Graecarum. Diti. ME, Sylloge inscriptionum Graecarum edidit Guil. Ditten berger Lips.1883. FHG. - Fragmenta Historicorum Graecorum ed. C. et Th. M ueller. Ηicks - Λ manual of Greeli historical inscriptions ed. by MWard L. Hiclis. Oxoniae 1882. ΙGΑ. - Ιnscriptiones Graecae antiquissimae ed. Hermannus Boetii. IMB. - Τhe collection os ancient Greeli inscriptions in the BritishMuseum edi ted by C. T. NeWton. I - III, 1. Ion. Ant. - Ionian Antiquities publisbed by the Society of Dileuanti Oxon. I. 1769. IV. 188 l. Mion n. - Mionnet, description do medailles antiques Mecques et romainea Paris 1806 1808. tvol. III. Supplement 18l9-1837. svol. VI. Mitth. - Mittheiiungen des Detitscheia archaeologi schen instituta Eu Athen. Rayot Milet et te golso Lximique par Ol. Rayet et Alb. Thomas. Wadd. - Leb. - Vοyage arctiuologique en Grece et en Asie mineuro fuit . . . pendant les anne es 1843 et 1844 par Philippo Le Bas et W. H. Waddington. Cinquiemo partie: Agie mineure.

INDEX TITULORUM ET LOCORUM.

pagina

219쪽

Thomas Lens hau, Do rebus Prienensium.

Aristoph. m. 361 . . . t 64 Schol. ad Pac. 362 . . 130 sqq. Arr. anab. I 12, 8 . . . i5l not. 2

pagina

INDEX NOMINUM ET RERUM.

pagina

Aeolis cui subdita fuerit 152 Alexandri eum Graecis Asiae urbibus foedus 166sqq. Anaea Colophoniorum oppidum, deinde Samiorum .... 135 not. IAntigonus foedus icit cum Graecis Asiae civitatibus . . . 170 sqq. Bati notus ager ubi situs fuerit 121 sq. cf. Samiorum. Bias Teutamis s. Prienensis 1 27 sqq. 136, eius sacrum Biauisum S. Teutameum l19 Caria satrapia quando instituta sit l54, C. et Lydiae termini ib6 sqq. carium Prienensium castellum 12 I. cf. Samiorum. Cillicon proditor 130sqq. Cimmeriorum In terram Prienensium et Samiorum impetus 129 Sq. Dryussa Prienensium et Samiorum in confinio sita cf. Samiorum Duces regii a satrapis discernuntur 138 sqq. 145 3qq., eorum munus cum Satraparum munere coniunctum 144, eorum qui in Asia fuero tabula 142. 144 not. 40Reson S. Gessus amnis 1l98q. Graecae Asiae civitates eum Alexandro foedus ineunt l67, cum Antigono i 0 sq. Hiero Prienensium tyrannus 198 sqq.

220쪽

Thomas Lenschau, De rebus Prienensium.

pagina

Ionum urbes tredecim. donec Melia a ceteris deleta est l35, antiquitus muris carebant tib sq. , pars Ionicae satrapiae ib2 post desectionem anni 404 Sardium satrapae dantur153 Ptolemaeo Philadelpho ge adiungunt l78 sq. Ionum foedus ab Alexandro renovatum 182, eius instituta ibid.Lyg damis Cimmeriorum dux l26 sqq. Lysimachus Graecarum civitatium libertati inimicissimus . t 75 Marathesium primum Milesiorum, deinde Samiorum, postremo Ephesiorum oppidum 135 not. lMelia ubi sita fuerit 121, una ex tredecim Ionum civitatibus a ceteris deletur 134 sq. Milesiorum cum Prienensibus contentio 206Naulochum Prienensium oppidum lib. 197 Pampha os Prienensis 136 Pharnacidarum stirps dei tueatur 14SPriene Cadme vocatur. incolae Cadmei 123 Ptolemaei Philadelphi pompa apud Athen. V lG sqq. descripta quando fuerit 178 Sq. Pygela Eamiorum oppidum leti Pythius architectus 117 not. 2Salaris Prienensis. Biantis adversarius 136 Samiorum et Prienensium de Balineis Cario Dryussa controversia l2b - 134, a Lysimacho Antiocho Rhodiis Romanis disceptatur 201 - 206. 209 sqq. Sam. et Milesiorum de Priene contentio 163 sq. S an dius collis 122

Satrapae nomen apud rerum Scriptores quogdavi quid signiscet 15l not. 2, munus a ducis munere distinguendum est 139 sqq. l46, Saepe cum eo coniungitur l44 sqq., Satraparum interdum hereditaria potestas 148, eorum qui Asiam cis IIalyn sitam administravere tabula lb5 Satrapiarum quae in Asia cis Halyn sunt numerus et ambitus 149 sqq. Seleucidarum varia adversus Graecas Asiae civitates voluntas 177 sqq.

TABULA ARGUMENTI.

pagina

Cap. I. De urbe Prienensium lI3Cap. II. De Prienensium rebus gestis usque ad a. b46 l23 Cap. III. De Asiae minoris administratione qualis fuerit regni Persici temporibus 546-334 l3ICap. IV. De rebus Prienensium, quas gesserint inde a Sardibus captis usque ad occasum regni Persici 546 334 lGiCap. V. De Graecarum Asiae minoris urbium condicione, qua usae sint sub Alexandro eiusque successoribus 1G5 Epimetrum de inscriptionibus quibusdam quarto et tertio saeculo tribuendis 185 Cap. VI. De rebus Ρrienensium . quas gesserint inde ab Alexandri temporibus us9ue ad annum 133 l96Cap. VII. De Prienensium institutis publicis 2lIIndices 218 Di iliaco by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION