Leipziger Studien zur classischen Philologie

621쪽

Arminus Ditimar

Qua constanti Verborum compositione fretus tituli CIA IIli 0 reliquias aliquo modo supplere conatus sum. Ex versibus enim huius tituli 1-3 singulos versus eonstitisse adparet litteris vicenis binis. Ergo v. 6 cum nomen χταρβον maxima cum probabilitate restitutum sit a Koehiero, restat 12 litterarum spatium, quod vix aliter poterit expleri atque verbis luaινέσαι ιιέν. Habemus igitur decretum quo honores conlati sunt. Libterae autem V. 8: καὶ εὶ ναι et v. 9: ν καὶ l tum tantum coniungentur si seripserimus καὶ εἶν&ι αυτ se ἰσοτέλεtaν. Iam posti soteliam neque corona neque proxenia neque ullus alius honor locum habet praeter Solam εγκτνοῦσιν. Quae Optime inseretur modo scribamus: καὶ ε ροτ σιν γῆς καὶ οἰκέα ο ἰκουντι 'A . - νι σιν l. En habes titulum:

κουντι perverse posita esse non iam negabis. Quae eum ita Sint necessario aliter restituendum est tituli initium. Neo dissi cile res absolvetur. Age statuamus in v. 2 litteras ON finaleme8se syllabam nominis eius qui honoribus adficitur. Spatium deinde inter -ον syllabam et neo Dνον substantivum optime patria illius viri explebitur: ... oν τυν Iam primo versu scripta suisse haee verba: I Jrn σιππος εἶπε ' εὶναι ιιεν Πα ον prona est coniectura quae ultimo versu admodum videtur confirmari. Etenim cum proxeni et evergetae semper ἐπὶ ξένια, nunquam ἐπὶ δεὶ πνον invitentur, qua de re proximo excursu pluribus exponendum erit, huic quoque Diqiij eo by Gorale

622쪽

De Atheniensium more exteros coronis publice ornandi. 237

quem tractamus titulo verba ἐπὶ ξενια inferri debent. Ac si particulam και ante voces Dei ςενια locum habuisse statuerimus, restabunt ut in versu primo praeter syllabam Ita decem litterae quibus reliqua nominis pars continebatur. In eodem titulo II 44 alia quoque corrigenda sunt. Primum enim necemario scribendum est ἐμι ιελεῖσθαι pro ἐπιμεληω ναι, cum cura illa non ad unam certam rem accurateque

definitam pertineat. Similiter scribendum est in tit. CIA II 39: κJl αὶ την βουλὴν τὴνJ αἰεὶ βουλευου H αν έα ι ι ελε is θ' αJ

Μελανθέου κ αὶ ὶ πιὼν επονων oJτου αν δέω ντα l. Deinde verba τους στρατηγους bes αεὶ στρατ γοῖσιν ferri nequeunt, cum et ex grammaticae legibus et ex titulorum sermone ex8pectetur: bes aν α εὶ στρατηγio G ι. Cum vero tali supplemento spatia obstent, scribatur necesse est est αν εἶσιν H όστοτε quae verba leguntur in tit. BdCH XIII p. 152 v. li: ἐπιιιέλεσθαι τνην τε syoλῆν τὸ ν αεὶ βολευοσαν καὶ τος στρατη γος καὶ τον ἄρχοντα τον ἐν -κιάλο, Oς αν ἰ εκα στοτε.

623쪽

Arminus Ditimardesideratur etiam in titnlo II 13l. Nam si quis lacunam quae est II 131 v. 10 explendam esse sortasse censebit substantivo illo ut seribatur: καὶ εJlἶναι Iain si καθαπερ τοῖς α/.AJOις π ροξένοις προς τον πολέIιιαρχ ον προσοδονJ ne sic quidem lacunam recte expleri intelleget. Ut vero non solum diruere videar sed etiam aedificem, aliud iam proponam illius lacunae II 131 v. 10 supplementum. Ac profecto non ita dissei lesore spero hoc negotium. Offendit enim quam maxime quod hoe solo in titulo CIA II 131 ἐαὶ 8εiανον vocatur proxenus, si quidem recte supplementa Κοehleri se habent, cum omnibus in reliquis decretis ἐπὶ ξενια invitentur proxeni. Qua in re non curo titulum CIA II 414 ubi legitur: καλέσαι δε 'Hριν καὶ

Μην hάνην καὶ 'Maταῖον καὶ τον ται laν ἐπὶ δε in νον εἰς πρυτανεῖον ἐπὶ ξεν ea εἰς at ριον. Is enim titulus primum a centioris aevi est quam ut iure possit venire in censum. Deinde vero illius enuntiati tam insolita e8t verborum coniunctio: ἐαὶ δεῖπνον ἐπὶ ζένια et adeo contra omnes grammaticae leges pugnat, ut mendum aliquod in verbis illis latere mihi quidem persuasum sit. Atque eum Eris solus proxenus creatus sit Menophanes autem et Hecataeufi coronis tantum oleagineis sint ornati, ita censeo ipsum decretum compositum suisse ut verba ἐπὶ δεὶανον respicerent ad Menophanem et Hecataeum, verba ἐπι ξένια ad ipsum Erin. Licebit ergo in archetypo olim scriptum fuisse suspicari: καυσαι δε υριν ἐπιξενια καὶ Μηνοφάνην κat Ἐκazaio ν κ&ὶ τον ταφιέαν ἐπὶ δεiανον εἰς το sicin πρυτανεῖον εἰς αυριον. Ac ne illud quidem a probabilitate abhorret ut omnes tres viros ad dona hospitalia accipienda in prytaneum voratos esse statuamus. Lapicida

igitur cum scripsisset: καὶ τον τα ιιαν ἐπὶ δεῖπνον εἰς πρυ-zaνεiον se erra8se cognovit statimque ut mendum resarciret

addidit: ἐαὶ ξένια. Quae ratio fortasse etiam magis eommendatur quam prior. Sed utut est: in CIA ΙΙ 131 v. 10 Κoeliteri supplementum

quo proxenum illum ad coenam vocatum esse sumpsit non recte sese habere, admodum verisimile ne dicam certum e8t. Altera ex parte consentaneum est post Verba πρὰς τον Diuili eo by Gorale

624쪽

De Atheniensium more exteros eoronis publice ornandi. 239

αὐλέιιαρχον Verba quaedam oblitterata esse, quae haud ita multum conserant ad commutandum decreti gensum. Talis autem formula est: ἐαν του δέτται quae saepius invenitur in

ρυτα νε ἐον ἐς a υ ρ ε ο vi Verba autem εἱναι τ0 δεῆνα καθαπερ το* αλλοις προ- ξένοις πρὀς τον πολέμαρχον ita explicanda esse arbitror ut sint: 'Eadem ratio intercedito inter eum et pol emarchum atque ea quae ceteris omnibus proxenis intercedit eum hoc magi

stratu .

Sed etiam decreti initium restituere conati sumus. Ex litteris enim AT in v. 2 scribam commemoratum suisse adparet. Atque cum propter spatii angustias fieri non possit ut legatur: τον recisisιατέα τον κατα πρυτανείαν Scribendum e8t nece88ario: τον γρα ιιιατέα τῆς βουλῆς. Iam perspicuum est verba illa sollemnia quibus decretum pilae incidere scriba iubebatur ante rogationem additivam scripta exstitisse. Sed cum neque plena sormula: αναγραφαι di τοδε τὰ φηφισιια ἐν στηλη λιθωρ καὶ στῆσαι ἐν ακροπολειτον γρ ιιι ατέα τῆς ityoυλῆς nequo illa in qua aut verba ἐν στήλη λιθίνη aut λιθίνη aut καὶ στῆσαι ἐν ακροπολει de8iderantur eum tituli spatiis ita congruant ut primi versus litteram Diuitigod by Cooste

625쪽

Ammus Ditis r

T loco moveri non oporteat, nihil iam relinquitur quam ut po8t ἐν aκροπολει ingeramus τελεσι TOiς τὀν γρα ιι rca τῆς βουλῆς. Ac ne coniecturam hanc in ad re pendere censeas, provocabo ad v. 6 ubi nomen proxeni decem litterarum spatium explevisse videmus. Ergo de versus primi supplementis dubitari iam nequit. Haec igitur olim legebantur in titulo: f αναγρα ιγαε δὲ τοδεJfτ ο ψ η φ ι ο ιι α ι ν ο τ ή λ ι λ ι θ έ ν ηJ ι καὶ στῆσαι ἐν α κ ροπολειτέ

626쪽

I. INDEX ΤΙΤULORUM QUI EXPLICANTUR VEL

EMENDANTUR. .

l. Corpus Inscriptionum Atticarum sCIA

pagina

Lεlprigor Studian. 1 III. pagina

627쪽

Pagina

. . . 182 n. 9... 225

. .. 227 n. 22. .. 227 n. 23

. .. 85

.. 238. .. 232 n. 27 4. 123. .. 233 n. 40. . . I9l n. l 5. . . li 0 n. 32. . . t 84 n. 12. . . 189 n. 7. . . I90 n. 13

628쪽

De Atheniensium more exteros coronis publice ornandi. 243

. . SI

. . . t 66

. . 228 n. 24 p. 272 .... 144 P. 386 .... 222 n. lux p. 72 . .... 106 u. 28 pagina

p. 206 . . . . si n. 2P. 222 a. . . . t 99 n. GP. 222 b

... 222 n. 20

. .. 84

. . . 16l n. 3 p. 93 ..... 226

... 227 n. 23

II. INDEX VERBORUM FORMULARUMQUE NOΤABILIORUM.

629쪽

Arminus Ditimar

630쪽

De Atheniensium more exteros coronis publice ornandi. 2il 5

Pagina

esse plane inauditam l42γραψασθαι καὶ ἐξεῖναι αυr ψ γοαiνασθαι φυλής καὶ δήμου καὶ φρατως vς αν Dicturui. Hanc formulam carere verbis πλῆνῶν οἱ νόφιοι απαγορευουσιν Sive ων οἱ νομοι uyot σιν in civitatis decretis anno sero Ol. 108, 3 - 346 5 antiquioribus . . t GlIn hae sormula omitti saopo verbum ἐδεῖνα καὶ γραφα - σ θαι φυλῆς πιλ 17 suuid significent verba κατὰ τον νομον In hac formula