Leipziger Studien zur classischen Philologie

721쪽

vocem illam mittit. Mare per eas effusum coloribus splendens aethereum, in quod inrumpunt serventis ignis fluvii duo. )3. Inha χάσμα μέγα ) apparet o Ioν Λ τετμημέν ς σταίρος nocte 'nndanti' resertum. ) Hinc ingentes clamores 'animalium' audiri insantium, virorum, mulierum). γ4. Rogatur a voce δ) quadam non visa quae ducis ei vice est , quid discere velit. Statim proseMo: omnia, respondetur Proserpinae tantum partem lieere inspicere. Similiter, ac Thespestus a propinquo, docetur a voce rerum principia ':li Platonicam narrationem immortalem exeoluit quae est do vero caelo Phaedon. ille cf. praes. lit A: ἐν νήσοις. ἔς περιρρεῖν ro ναέρα. Etiam novi q. d. Platonici purae lucis esse captum putabant ses. Zeller. III 2 p. b66 adn. l . Dantii imago Parad. I 76 sqq. Plutarcheao simi, lima est: ... Parvemi tanto ultor dei cirio acceso Dalla stamma dei sol chepionia o flvme Lasto non fece mal tanto disteso. La novi ta det suo noi Sc. harmoniae aeternaei e ii yrande lume est. s79-823. Pulcherrime illam

beatam lucem depinxit versibus non morituris: E sedi lume in forma diri iera Fulgido di fulgore intra due rire Dipinte rei mirabil primavera. Di tat flumana tiscian faville rire 'oyni parte si meitean nei flori 9uasi

rubin che oro circonscripe. Pol, come inebriate Gyli odori, Riprofon- van se net miro gurge, E s' unia entrara, tin' altra n uscia Dori. l Parad. XXX 6l sqq. - quamquam ipse mox discit umbram tantum veri se spectasse. imaginem habes similem Plutarcheis fluminibus, quae contrarium quoddam sunt Phlegethontis. - Flumen ignis caeleste, ex Sudore Engelorum, qui Dei solium sustentant. cotidie denuo oriens Iudaei novere cf. Wober

Lehre des Talniud XII li 33 p. 16 i. 2ὶ Simile est Homeri βέρεθρον, χάσ/ια Hesiodi.

3ὶ Opponitur mari lucis noctis gurges. 4ὶ Clamores damnatorum procul audiri et in aliis est narrationibus e. g. Luc. D. . tar. II 29 fin. . item in medii aevi fabulis. 53 De voce docente cf. p. 327 et Ancona I. l. p. 80: una voce silii. e. monacho ad caelestia abrepto respose. Cf. p. 312 adn. 2. Videtur vox alicuius ex eis geniis, qui de fac. L . 30 nominRntur Τροφωνιαδες. 6 Sunt vita motus ortus interitus. Quorum priora duo a Monadeici. το εν Platonis et Plotini. Zeller. II 596 adn. 3 et III 2 p. 49li iunguntur lvita enim et motus separari nequeunt cf. το ἀεικli miro ν α θανατον Phaedon. 245 C κατα το ἀορατον; alterum cum tertio a Mente καθ' ovo ν squia nimirum mentem a sole εἰς γένεσιν praeberi putabant de fac. Lun. 28 sqq.; Serv. Aen. XI 591, qtio cum conferas Macrob. In Somn. I 12 sqq. et Lobech. Agl. 925, quem adtulit Ianus ad Macrob.; νoDς comparatur saltem soli ut anima lunae - a Plotino, Zeller. III 2 536 adn. 2 ; tertium eum quarto

722쪽

Acherunti ea

331 quorum vinculis praepositae sedent Moerae, ut apud Pla

tonem eaedem sedent circa matrem. Lunae, quae titu9o-νέ ον δαιμον υν ses de sae. orb. tu. 28 sq.) et animarum omnino

est sedes i), semel ἐν ιιέτροις δευτέροις eo: χ) discit adpropinquare Noctis orbem, qui Stygis nomine adpellatur, multo

eum Lunae ineolarum clamore: multas enim tunc animas ad noctem rapi δ), recipere ex Orco Lunam alias, quibus εἰς καιρον ii της γενέσεως τελεσῆ ἐνέπεσεν. Impuras adhuc mugiendo ) repelli a Luna acce88uras et ad novam γένεσιν lacrimante8 serri.

a natura κατα την σελήνην i Luna enim media quaedam est mortis et vitas Redes, unde animae Rive purgatao ad veram lucem altius aseondunt sive corporis vitiis adhuc involutae in corpora iterum ruunt. Luna corpus εἰς

γένεων praebet cf. Serv. et Macr. l. l. , quod oritur et interit, vel φυχὴν ide fac. 28 eoll. 30, I 2sqq. , quam ipsa deinceps recipit ide sac. 30, 7 eum corpore iungitur. Cf. Exc. IIJ. Fontes certos non contigit indagare. Platonicos misso paene constat. Cl. de Parcis do fae. 30 fin. et Schmer-toschium de Plutarchi sententiarum quae ad divinationem spectant origine p. 32 et adn. 4. 1 I. e. ἐν ταῖς ἐκλείφεσιν ide sac. 29, 6 - p. lib5, 44 et quae antecedunt . 2ὶ Ἐνως δὲ καὶ των ἐκεῖ περὶ τα κατω τερπομενας oiον ἐς βυθον αυθις ορῶσι καταμομενας de sae. 28. Cf. et Phaedr. p. 248. 3, Cum Plutarehi imagine non dubito quin cohaereat Ioannis Pauli mehtori fabula quam praefixit narrationis Ouintus Fiaelein alteri editioni: Die mand sternis s. Saeculo enim quoque fingit oriente tum, cum terrae frigida umbra lunam tangat, o luna Das animas quae nondum in terra fuerint, cogi in corpora migrare. Ut pavent animae Styg m ap. Plui. de Gen. p. 714. l4. ita apud Richterum pavent mRlum serpentem illum. Cf.εtiam Exc. II. 4ὶ Platonis stomo ν μυκώμενον agnosco rep. 615 Ε. Cf. de facie 29-. p. libb, 4b εqq. , ubi facie ipsa illa μοσυρον τι καὶ φρικωδες improbi deterrentur ses. nunc Roscher Selene adu. 843 et 1l54, 48 sqq.: πολλας ἐςωθεῖ sit σελ νοὶ καὶ α ποκνματίζει γλ χομενας ν δ' τῆς σεληνης. Eo facilius lunam Plutarchus fingere potuit mugientem. quod Hecata quRea posterioribus praesertim eadem ac Luna putabatur, et ταεροκαρανοc et mugire serebatur sel. Roscherum l. l. adn. 135 et p. 177 . Ut Luna ap. Plui. de saeis l. l. et in Roscheri locis adn. 84, Hecata ap. Luc. Philops.22 τὰ ἄνω Γοργόνι otii to βλέ/ιαα φημὶ καὶ το φρικῶδες τῆς προσοφεως, dicitur. 22ν

723쪽

b. Stellarum t) specie Timarchus videt animas vibrantes, partem decidentes, partem sursum tendentes; partem quae exardescant, partem quae exstinguantur. Quod autem lucet, genius est, quam Mentem nuncupat vulgus. 3 Qui cum reliqua anima τεῆ αλογεν) vinculo iunctus est: quod prout anima respicit, Sive contra enitens sive obsequens ei, aut turbatur ipsa aut leni vehitur cursu: ex εὐηνίοις vatum et theologorum oritur genus Hermoti mus).li Stellarum comparatio debetur Platoni rep. 62l C ἀrro νrας Is περύστέρας ei. p. 311 adn. 2. Cf. Plui. de des. or. 13 et Vallienari diatribam p. 56 b sqq. 23 Mentem non hominis partem, sed deum homini adiectum intelligiti ut dixit quidem mentem genium iam Xenocrates es. Schoemanni opp. I 372

et Stoiei quoque dixere . Idem novi Platonici cs. praes. Proclum ap. Zellerum III 2 813. Et eoneedendum est Platonis illum, ubi mens definitur. locum sΤim. 90 A, non iniuria eis videri potuisse ipsorum opinioni tuendae adhiberi: τὸ δὲ περὶ ros κυριωτάτου παρ' μῖν χροχῆς ει μυς διανοεωθαι Mi τι δε ' ως αρα auro μωονα ἐκάστω δέδωκε τουτο δ dii ταμεν οἰκεῖνιὼ ν ἡμῶν ἐπ' ἄκρω ro, σώααrι. προς δὲ την ἐν οτραν se γπενειαν ἀπογος γμῆς α&ειν. Ad personam magia quam ad rem ista videntur pertinere. Deinde vix dubium est, quin etiam propter ipsum Socratis δαιμονιον posteriores mirum istud statuerint. - Qua utitur egregia comparatione: oio ν ἀκροπλουν set. καθαρωτα τονὶ ἐπ φανον ἐκ κεφαλῆς του ανθρώπου, καθαπερ ἐν βυθά' δεδνκοτος ἀρτημα κορεπαῖον ορθουμενος περὶ reveto τῆς φυχή;ς ἀνέχον οσον - ακουει sp. Ti4, 33 Dueb.: sana 3 , Pa inlusu bitur Plotini doctrina: is enim duplicem animam docebat in homine esse: alteram irὸν λεγομένην φυσιν ἰνδαλμα et γέννημα esse alterius caelestis, quae quidem Plutarchi 'menti ' respondet. Hanc dicit οὐκ ἐγστασθαι του 'ro D, αλλα συναφαμένην, O Oν ἐκκρεμαμένην εχειν την κάτω. De eadem dicit καρα αἰτρ ἐσt ριχται υπεράνω του ονρανου cf. Λ 440 sqq. . Vid si Zeller. III 2 577 sq. Ad uno βρυχιον ἐν τευ σώματι φερομεν νp Il4, 37 Duo. cf. Phaedr. 248 B υποβρυχιαι iαὶ ἀδυνα toDσαι ἔπεσί mi. e. laustra to τῆς ἀλσείας πεδων in cursu adspicero studentesi συμπεριφέρονrαι, unde fortasse tota Plutarchi imago orta et confieta estic s. p. 328 adn. 2. Ceterum et aliae gentes artam daemonis cum homine coniunctionem credebant; velut septemtrionales illae Europae gentes cs. Maurer Die Bekehrumst des normestifchen Stammes rum Christentum II 67 sqq.: Den Cestensata zmischen Mele und Leo im Moschen pragidis nordische Anschauuno so schars aus, dan sis die erstere personi- irieri isylour i. e. geniusὶ und dem letrtero gesten uberstetis: natur-lioli mird bei dieser Vorsiellunymelae aura der Korper nichι ais

724쪽

6. Denique mortis tempore comperto rursum cum magno capitis dolore experrectus est, tertio post menSe mortuus. i)Textam iterum vides e Platonis et Platonicorum opinionibus labulam. Consilium in fronte mythus prodit: animae doctrinam Plutarcheam eo inlustrari manifestum est. Inter hanc et Dicaearchi εἰς Τροφεὐνέου καταβασιν quae intereedat ratio, disceptari iam nequit es etiam p. 3l4 sq.). Ad virum contrariae indolis cursus pervenit Luci anum. Qui ut omnino deorum res, ita etiam de inseris superstitiones, quae ipsi videbantur, sale sagittisque quibusdam leporum obruit, simul - ut Sillographi quoque, quibus non uno nomine comparandus est, ad suas opiniones defendendas Oreo usi erant - Orci sub specie suam de terrestrium rerum futtilitate sententiam defendens. Atque optime hanc potissimum

speciem sibi sumpsit. Nam Cynicus stum quidem) erat. Et Orcus, quae Cynicis fingi potuerit, optima erat respublica; illio ἰσοτιιιια, nihil in honore nisi constantia ses Crates p. 3l9,

Menippus p. 3203. Itaque mortuorum in dialogis novis usque modis hoc tractavit: mortem omnes aeque omnibus bonis spoliare, ut hinc καρτερεὶν et ανοεσθω homines doceret. Glorias divitias pulchritudines Oreo detersas ostendit, modo Menippum et Diogenem producens ditissimum quemque acerbe vexantes, modo adulatores ante dominum vita desunctos lamentantes, tyrannos modo de veneno querentes, philosophos ab ipsorum doctrina turpiter cedentes, principes gloriolae Somnio et tum captos. Praesertim memoria dignum iudico dialogum X. 3, in quo multo cum sale mortui producuntur suasv oli standio unbeseelt yedachi und die Personiichkrit des Men- schen mird an ian, nichι an uine Seele se vo et q s. Plane Plutarcheam opinionem habes - ut Sophus Bune fortasse Germanorum illam sentiendi rationem e Platonicis repetere velitili Plutarchi cum deseriptione eonferas Ioannis Pauli Richter nostratis de universo somnium in sabula Ber Lomet sὐnsis Ausschmeme des 6. Vorkapitelsi, quod multifariam eum illa imagine coneordat. 23 Quem ceterum expressit 'tragedia' Ioannes Sacha noster trirtaron mit den absteschidnen Getaten - Κeller. vol. VII p. 3 sqq .

725쪽

quisque opes deponentes no 'Rutilis cumba paludem hauriat', pulchri pulchritudinem, carnes coronasque athletae, barbas placita fucum philosophi exuentes; Menippus solus ut ubique, nulla re egens et veluti victor migeriarum, etiam festive ceteros inridens. Idyllium quasi Orcinum in Καταnis tenes:

in quo dignum videtur memoratu, quod mortuorum catervae secundum aetatem et sortem secerni coeptae sunt sinsantes, Senes, Marte occisos, peremptos amore habes etc. c. b et 6; aliter in Philops. 24 Euerates umbras ait VidiMe κατα φυλακαὶ ς ρητυας distributas): id quod ante Romanos scriptores Verg., Sil. It. inveniri non credo. De animae cicatricibus

Ingeniose etiam tyranni poena ficta est: ab aqua enim Lethae prohibitus cum praeteritae felicitatis memoria in Tartarum

deicitur. Sed haec quae provinciae nostrae velut finitima sunt, iam missa laciamus provinciamque ipsam Strenue administremus. In Mενίππου νεκυοφιαντείρ Menippus amico, quem Ver8ibus primum adloquitur Homericis, quippe Homeri ipsius a conloquio modo reversus, ad inseros iter enarrat. Quod breviter complectamur. Adulescens enim quid verum esset sciscitatus Menippus non invenit neque in deorum cultu nec in philosophorum disciplinis, quorum et sermones inter se sibi ipsos oppositos et vitam sermonibus contrariam videret. Itaque in Oreum descendere statuit i), ut Tire8iam consuleret, τις ει qij Simili de causa ascendit Icaromenippus se. b-103, quem libellum omnino Menippi necyomanteam ad caelestia translatam dixeris ics. c. b: μνμὲν ατερος θαzερεν λέγοντες ακολουθον et Men. Nec. 43. Inde vero, quod bis paene eandem causam hic ascendendi, illic descendendi Menippo quidem tribuit, nescio an veri simillimum fiat istam ipsam causam iam invenisse Lucianum apud Menippum. Timonis simile consilium cs. p. 319. IIomiliarum, quae falso Clementi Romano ascriptae sunt, locum iam Hemsterhusius comparavit, quem Ervino Rohde debeo. Ut Menippus, scriptor illo ἐκ παιδος O.ικίας αἴν ἐν τοιούτοις λογισμοις ide animae post mortem fatoὶ χαριν του μαθεῖν τι βέβαιον εἰς τας τλῆν φιλοσόφων ἐφοίτα

726쪽

Aeheruntica.

ὁ αριστος βίος καὶ ο ν αν τις ελοιτο εἰ φρονῶν. Magum adit,ex Zoroastri discipulis quendam, Mithrobarganem. Multumque ieiunio et lustrationibus i) exercitus lembum cum mago

conscendit leonina pelle pileo lyra instructus, quibus Orci vietorum insignibus laciliorem sibi aditum compararet. ) Loco appulsi, qui trans fl) eum est lacum tu, in quem Euphrates

sunditur, deserto, silvis obseuro, sole destituto oves in scrobem mactant ): advocatis deis inseris δ) rumpitur solum q), inserorum regna patent. I) Descenditur. Lyra et Ieonina pelle visa Cerberus et Charo mitigantur; quin Viam Charo eis monstrat. Mago praeeunte 1. in asphodeli pratum Venitur cum auimis strepen

tibus τετριγ im P 10 l). Iam ad Minois tribunal accedunt, circum quod Poena Alastores Furiae. ) Ubi ab ipsorum

ἔρεις καὶ φιλονεικίας κτλ. Tandem constituit in AegΤptum prolaetus προς ταις φιλιωθηναι, ut animam ipsi evocarent iubi vertia τὸν λεγομένην νεκρομαντείαν nescio Rn glOSSatorem Eapiant . Sed desistit consilio, Iesum petit sedit. Lagard. p. 13 Sq. i. 13 Ieiunia et lustrationes item in Trophonii antrum descensuris ob Survanda Strinximus p. 298 adn. 1.23 Conseratur Bacchus in Ranis. 3i Vide Strabonem XVI 4 τα n. τα κατα πιλδαίους, α ποιει παθ-εκχεομενος ὁ Ein ρατης; Euphrates non perdurat in pelagus i Mela III 8 . 4i Etiam melicreto videtur libari cf. c. 9 in. 5 las xitia illa ονομα ta papyris magicis nunc quidem satis iu- lustrantur. Voces barbarae in magicis Sacrificus frequenter memorantur. Velut Iphigenia decantat carmina barbara μαγευουσ' ως φονον νίψουσα δή Iph. T. 1337; cf. Luc. Pseudomant. l3. Ex Philopseudo locos conlegit Diltheyius Mus. Rhen. XXVII 37S adn. 3, quem videas. 6ὶ Ut tu posteriorum ne cyomantela cf. Lucan. VI, bini. Theb. IV, Seu . Oed., Sil. XIII. Vide Luc. Philops. 24: εἰτα λωρων τα ἐν 'Aιδου παντα τον Πυ ει ν λεγε δ οντ α, την Alsu ν ν cf. Meui Py. c. 103.7 Tremunt mortui, ut fere Amphiarao in inferos ingruente Stat. Theb. VIII 4 sqq. Ad Rhadamanthum τελείτα μκρου δεῖν vas roυδίους cf. Timar. c. 44: Olος T' νιν αποπνῖςαE τον 'Dαλον, εἰ μὴ κτλ.ip. 88 Εll. et Senec. H. f. 56b: et mortis dominus pertimuit mori. Vide et Xen. Oec. fin.: ὰ σπερ ὁ Τανταλος λέγεται ἐν 'υιδου ro ν αεὶ χρονον διατριβειν, φοβουμενος MK δις αποθανοῦ et Usissees ad Tim. adn. 70. 83 Us nos ad Senec. H. f. 662 sqq.

727쪽

umbris i) accusantur homines mortui, quippe quae usque eOS secutae sint. Dionysius a Dione reus laetus Aristippi Cyrenaici oratione liberatur. 32. Iam in punitorum loco crudelissimas spectat poenaS, quibus vulgi superstitiones inrideri videntur: alii enim ignotorrentur, tormentis alii vexantur, alii a Chimaera et Cerberotrahuntur dilaceranturque. Divites autem prae pauperibus cruciantur. 'Paradigmata' ista strictim l4 fin.) recensentur.3. In Acherusia planitie heroes et heroinae ceteraque turba, alter Super alterum positi, iacent, tabe paene perempti antiqui, optime servati Aegyptii. Potentium humiliumque, pulchrorum turpiumque, idem omnium aspectus: OSSa Sunt.' 4. Concilio denique interest mori uoru m ), cuius amico decretum recitat: divitum enim animae sanetum est ut exlj IIoc nunc quidem ipsum invenisse Lucianum opinor: Eimillimum est de lecto lampadeque testibus istud καταπλ. 2I. Erat eum popularia in eo vestigia mihi viderer indagavisse. Reeentiores ouim Graeci hominis genium ἰσκιον i. e. σκιάν vocant cf. Il. Schmidi Volisleben p. 181 sq. Geuius autem dicebatur ad iudicium ducere animam sec. Phaedon. 107 D. Propterea umbram accusautem suxisse Lucianum putabam. Vereor, uoquaesitior sit opinio. Simpliciter ei rei Lucianus studebat accusatoris mutius tribuere, quae cum vita hominis maxime esset coniuncta: incidit in umbram. 2i I e iudiciis eius modi es. Ellissen. ad Timariovem p. l74 adu. 198.3 Imagines inferorum miscet Lucianus, prout res cousiliumque fert: modo enim mortui ossa sunt, ut noStro loco coli. νεκρ. διαλ. 18 τουτὶ το κρανων 'Uάνη et 20 itoto , modo carne induti - certe vix aliter interpretari poteris Menipp. c. 18: δι νδηκει τα σκέλ , Socrates videlicet modo eos fingit umbras, cf. Menipp. c. I 1 περιεπἐrοντο τετριγυιαι mimae, cicatricibus etiam lacinorum praeditas. Quin sepulcra Ruper Imposita velia Oreo sentiunt mortui Menipp. c. 17 ; νεκo. διαλ. 24, 2 sin. ide Mausolo . In eodem capite lνεκρ. διαλ. l. l. in cum mortui pedem fere quisque terrae obtinere dicantur tin quo spatio αναγκq αγαπωντα κατακεῖσθαι , regestamen raριχοπωλουντες docentesve elementa Rive in triviis mendicantes producuntur. Num iam Menippus in sua nocyia opiniones de inferis contrarias item confuderat 3 Dubito. Haud enim scio an talis inconstantia levi magis lepori conducat, quam gravitati satirae, quae Sic videtur imminui. 4 Ad exemplum fortasse Cynicum etiam contio tacta ost: Plaue gemellam tenes in Icaromenippo 2 9 cum senatus consulto in philosophos edito te 323. Furiarum contionem conferas Claud. in Ruf. I 25 sqq.

728쪽

Acheruntica.

337 Oreo iterum emittantur in asinos ) ante XXV annorum myriadas ad inseros non rediturae, quod decretum magistratu populoque inserno probante Brimo etiam et Cerbero adclamantibus i. e. mugiente illa, hoc latrante) ratum fit. 5. Tandem adit Tiresiam, pallidulum 'senecionem', a quo lieet lege Rhadamanthi vetitum sitin ut dicat, quod optime vivendi sit genus, impetrat. Responsum fert hoc: ὁ των idciὐ-

6. Per Trophonii sacrum, unde velut rima lux insundebatur, ex inseris ascendit. Lucianum in hoo componendo libro Menippi ne ia usum esse veri simile est; in quantum u8us sit, nescimus. Quod in Babylonia descendit Luciani Cynicus, fortasse iam Menippus finxerat Gadarensis: sed et Lucianus Syrus est, et uterque magorum usus illos c. 7 sqq.) optime n0Vere. Cynicum exemplar commendant tota inridendi ratio et Menippus Homeri versus suo more detorquens licet Lucianus hune morem omnino ipse receperit). nicorum est vita cum Fortunae pompa comparata, modo hac Veste, modo illa ministros induentis, modo in ipsa pompa subito σχηματα mutantiη eademque cum theatro comparata: quam pulchram comparationem iam Bio excoluerat. δ) - Quantum video, et argumentum et in singulisl Oνους quidem elegisse videtur cum propterea, quod a pauperibus onere gravati aguntur ic. 20), tum quod gulosum est animal cf. Phaedon. 81 Ε et Plotin. III 4, 2 Zoiler. IID 2 59I.

Vide et imaginem Plotini III 2 c. II de deo poeta ad nos faciunt praes. quas in p. 13l Dueb. leguntur inde R. v. 22-30, quam praecepit Ilou-seus l. l. p. XCI sqq. Cuius copiis addas Philostr. Ap. Ty. V 14: τρεῖς Ῥωμαίων α-οκρατορες lGalba etc. .. ἀπολουνται θαττον ἀποβαλονrες το προσωπεῖον ῆ οὶ τῶν τραγνύων τυραννοι. Cf. et de vita δραματι Rohdium sabb. Rom. 28l adn. b. - De pompa vide Lob. Agl. p. 174

729쪽

multa Menippo adtribuenda erunt. De descendentis consilio in adnotationibus dictum esti Luciani consilium in promptu ost. Τ Mentione etiam dignum videtur Philopseudis e. Ubi S

narrat aliquis quondam, cum per multos dies labri vehementer vexatus eMet, a iuvene pulchro alba veste induto in Orcum ὁιὰ χασματος) ex corpore ductum ad Plutonis sellam se venisse. Quem iudignatum ministri errorem remisisse se, ut cuius nondum completus esset lagus, alium υπερημερον iu88isse arcessi. Vulgaris fabulae exemplum habes. Os p. 34l adn. 4. Nec veras quas a contrario inscripsit Lucianus, histo

rias licet omittere. Quibus quid voluerit, ipse libri initio Ι 2)

Do his auctoribus indagandis bene meritus est Krvinus Robdo sabb. Rom. I92 adn. 4 . Nos nostra curam . Narrat enim Lucianus itinere in occidentalem Oceanum cs. Ἀτλαντio suscepto multa tam passum Se insulae adpropinquavisse, unde odora aura, quasi ex Herodoti Arabia selici, suavissimorum florum emareti in Quam pulcherrimum propius accedentibua eam praebuisse adspectum fluviis pellueidis quiete euntibus, pratis, arboribus, quarum rami leni aurarum strepitu moti dulcia susurrarent carmina. ' ROSeis dein, cum appulissent, eatenis ligatos et ad regem insulae Rhadamanthum ductos sei, Philosophos divites tyrannos una cum vulgi superstitione ics. etiam περὶ πένθους inridet, philosophos inprimis. Quorum fucatam sapientiam

quot modis castigaverit, quis nescit3 Cf. Vitarum Auctionem, Hermotimum, Fugitivos, Convivium al. Debemus huic odio etiam Ascensum philosophorum nobilissimorum in Piscatore tadumbratum similem habes in IIerm timo c. 29 Mων τις ἀναβιιῶναι ποιῆσειε Πλατωνα καὶ Πυθαγοραν καὶ Ἀριστοτέλ ν κτλ . Cf. et Gallum. 23 Cf. Pherecyd. fr. 109K. 'Fragrantia' beatorum arvorum in medii aevi fabulis fere memoratur.3, Idem do paradisi arboribus est in visione Iosaphat illius somniantissRodolphi Amisiensis suavissimae labellae Barmam und Iosaphaι p. 30S

730쪽

Αcheruntica

esse: quem heroum nobilium causis celeberrimis disceptatis veniam ipsis dedisse per semestre cum beatis vitam degendi. JBeatorum condicionem γ), oppidum, convivium' exornat. Multi-

sarie et eritici seto cum Homero conloquio ) et philosophorum

ij Elysii imago ex vulgi superstitionibus aureae aetatis coloribus exornata est tes. infra . Homericus Rhadamanthus adhuc regnat. - Inter heroum nobiles causas Thesei et Menelai de προεδρ' certamen nomino: simile ido eadem re habes νεκρὼ διαλ. 12 Alexandri et Hannibalis; quod quaedam communia habet cum Alexandri et Caesaris certamine in Iuliani illa nobili Caesarum κρωει. Cf. et locum Ellisseni p. 336 adn. 2

laudatum.

2ὶ Τὼ λυκαυγές illud Rohdius scholio rectius conlocato ad Antonium Diogenem squode cf. p. 341 adn. 3ὶ iura videtur referre, qui sive Cimmeriis sive septemtrionalibus trans Thulen regionibus id tribuisse potest. 33 Elysii gaudia vel inde verisimile est vulgaribus ex superstitionibus picta esse, quod cum Axiocho multifariam congruunt; es. εἰλαπlνας αντο- χορ γ tovς 371 D cum Luciani convivio: ubi venti ministrorum munere funguntur. Cum his iam Rohdius locum composuit, quem gavisus eram invenisse me ipsum Philostr. Vii. Ap. III 2I: Brachmanorum describuntur αυrοματοι Τρlποδες l quorum exemplar ut ipse ait Ι'hilostratus est Homericum Σ 373 et 376 αυτοι ut οι; jedem Berescher Distet sein Thron mohiner stebieteι Goethius Achilleide). Cf. praesertim quae sequuntur: ἡ δὲ γῆ

quam Damidis narrationem a Luciano inrideri etiam scholiastas videtur visum esse cl. Rohd. l. Etiam Apulei ventos Psychae ministrantes ics. Mel. V 3 fercula tantum spiritu quodam impulsa subministrantur Ri. iam comparavit idem. Ad unguentorum vini lactis etc. fontes fluviosque frequentissimos te. 13ὶ conferre licebit sontes quos suisse in Aeetae domo dicit Ap. Rhod. Γ 222 γάλακτ ος Οἴνο ν ἀλο φῆς νωτος. Avium et untum chori contendi possunt cum μουσικοῖς ἀκούσ/ιασι et θεα rooις ποινὶ τῶν in Axiocho l. L; cs. etiam Verg. Aen. VI 64b; 662. 667 et Pindari frra. saepius laudata. Ad 1 μνῆς καὶ γέλωτος π γάς contulit Rohdius fluvios voluptatis et tristitiae, qui fuisse serebantur in 'Αnosto' Ael. Var. H. III IS; cf. et Rohu. l. l. 206 adn. 3. 4i Homeri conloquio, quo criticorum acumen infelix sugillatur,msemoriam excitari historiolae illius de Apione, mundi cymbalo, qui prodidit se evocasse umbras ad percontandum Homerum, quanam patria quibusque Parentibus genitus esset, non tamen ausus profiteri, quid sibi respondisse diceret tPlin. Ηist. Nat. XXX, i, l8ὶ, tetigit iam Rohdius ies. Uelcher. Ep. Cyes. I lS2 sq. . Quocum non alienum erit conserre, quod Philostrati ἀμπελουργος narrat Heroic. p. I96 Gys. : Φησὶ μὲν sὁ Πρω-

라틴어 텍스트