Leipziger Studien zur classischen Philologie

발행: 1890년

분량: 813페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

701쪽

ginis' genibus sumptas, quibus ordo eligendi Statutus egi, ante singulorum pedes iacit, professus: aselαν ἔχομένου, θεον αναι- τιον eMe, virtutis vero ubique locum. ) Hoc in vitarum delectu ) animarum virtutes patefiunt: temerarii enim maραδείγιιδεα splendida quidem, sed eadem foedia rebus reserta eligunt ); contra qui ultimus accedit Ulixes, miseriis educatus, prudentissime se et modestissime omnium gerit. )b. Iam praeparatur partus. Α Suo quisque receptus ge

nio h) ad Clotho ducitur, ut vita delecta sanciatur, dein ad Atropon, quae irreVoeabilia stamina reddat; denique subter Necessitatis solium permeatur, Oblivionis' planum arido iti-

l Totam illam do sortibus narrationem iam vides adumbratam in Phaedro 249 A. 2ὶ Animarum migratio unde ad Graecos venerit, nescimus; sed erat vetus fama i παλαιος λογος Phaedon. 70 C; et ab Orphicis et Pyth goricis videtur recepta tantum ide Orph. cf. D. 221-28 Ab. . Dim in animalia migrara animas vetus opinio erat sin Pythagoram acerbum Xenophanis epigramma notum est D. L. VIII 36; quod spinamma magis in novos Pythagoreos quadraverit cf. Phil. Ap. Ty. V 42 et VI 43 . Has opiniones vulgatas etiam in Timaeo 90 E-92 C ut in Phaedone 81 Ε sqq.

exornavit Plato. Quarum opinionum argumentum continetur in hoc: pro animae ratione mutatur corpus. Quae sententia Rublimis et summo philosopho ligna videtur. - Ad Aiacem leone hominem mutantem cf. Tim. 91 Eτὸ πεζον καὶ λὶριωδες γέγονεν ἐκ των μηδὲν προσχρωμένων φιλοσοφέα κτλ. o etiam Amasis rex sactus erat seeundum Apollonium Tyaneum Philostr.

Ap. Ty. V 42.3ὶ Eos praecipue, qui in caeli beatis regionibus adhuc versati sint. illa splendida, sed fallacia παραδεθματα eligere quam apte et vere a poein fingitur l4ὶ Laetatur enim summopore simplicis civis sorte Recepta ib20C . Iam in Gorgia vitam privatam laudaro videtur philosophus: ἐνlοτε δ' ἄλλην ἐσιδων ὁ Ῥαδαμανθυς oσlως βεβιωκυῖαν μετ' αλ θεlας ἀνδρὸς ἰδιω- του νῖ αλὼ ου τινbς φυχην i526 C . Vide Lue. Necyom. 2 l. Tiresiam in Menippi aurem susurrantem haec: ὁ τῶν ἰδιωτῶν ἀριστος βίος.bi Daemones ex popularibus religionibus assumpsit ssubstantiam inter mortalem immortalemque mediam Min. Fel. Oet. 26 - Plat. Conv. 202 Ε , qui in Phaedone 107 D sqq. aeque ad vitam, per vitam, ad vitae ludi-eium ducendi munus administrant. 6 Oblivionis planities item apud Arist. Ran. 186, qui locus primum simul certum Lethea est testimonium ide Simonid. epigr. 184, 6 et

702쪽

Acherunti a.

modus potandus est. 6. Media nocto fragore caeli exorto t) emittuntur ceterae animae in γένεσιν εἴσπερ ἀστέρες voODIO ), Er in rogo expergiscitur. Complectamur quae iam de singularum rerum exemplis diximus: Platonem usum esse Orphicis λειμων, Μοωαι λευκωστολοι, μετενσωματωσις, is id qς πεδίον et Ρythagoricis sineis columna 3 harmoniaὶ populique δαέμιον, αστερες γ) opinionibus apparere videtur. in Sed suo ingenio ex illis omnibus imaginem contexuit, quae, licet non prorsus eam intellegam, tamen sublimitate me iterum iterumque percussit: ὁ τοαος ἐνσυ ἔστηκας γῆ ἄγω ἐστέ. Quaeritur, unde Eris mythum ipsum sumpserit. Quod ad me, idem sero sentio ae Ρroclus: εἴτε δε εχει τὰ τῆς ἱστορίας ουτω ειτε ιι' ζητεῖν aτοπον του IH-ωνος τα τοιαυταπλαττοντος ιιὲν οὐδαμυς, κατα δε την χρεέαν των προκει/ιε poet. in . Rp. Plui. consol. ad Apoll. cf. Berctium opp. II Il6 . Ex mysteriis quin eam sumpserit Plato. nemo dubitabiti Nunc es. Rohd. Ps. 290 adn. 2.11 Fragora et tonitru Plato significare videtur voluisse naturam ipsam novi partus, ut mutationis summi momenti, testimonium edere. Eadem ni fallor est ratio Dantii in Purgatorio, qui cum Statii anima pur-hata ad novam caelestem vitam ascensura est. moveri fingit purgatorium: Tremaci quando alauna anima monda Sente si si che suma Oche si mora Per salir su XXΙ b8sqq. coli. XX l26sqq. 2ὶ An et hac imagine ad vulgatam superstitionem adludere voluit, cf. Arist. Pac. 829 sqq. ouae ην αρ' ουδ' α λέγουσι κατα τον ἀερα 'Ως ἀστέρες γιγνο μεθ' o ταν τις ἀποθάνοῦ ses. Plui. de Gen. Socr. p. 714 v. 21 sqq. Utrobique certe anima corpore vacua stellae comparatur. Alio modo cum stellis animas iungunt Litthavienses, quibus fama est haee: semina sati potens merpeja l. e. quae net stamina nascentium hominum coepit stamina ducere in caelo cf. in caelo laνάγκον , quorum quaeque exeunt in stellam; moriente homine seinditur filum. decidit pallonastella cf. Grimmium Myth. 602, qui iam contulit similem Gallorum quandam stuperstitionem. 3ὶ Videa pleraque a poeta sapientissimo ad populares religiones inam Orphicae doctrinae acceptissimae populo erant scite adumbrata esse.

703쪽

mere fictam esse, ad exemplar sortasse Pythagoreae calabasis: sed vix quicquam obstat, quin ex Oriente statuamus, sabularum quasi πρυτανείφ, de redivivo quodam samam accepisso philosophum, cui certe multo plura adderet quam accepi8set Quod probabile censeo, non spondeo. Causam, quam propter descenditur, similem excoluit Ρythagoreae calabasi: deducitur enim Er ex corpore dei etcρο- νοέρ, ut mundi secretis perceptis ad meliora converterentur eum ipso alii. Idem fortasse secutus exemplar cum animae ad Oreum Deseensu coniunxit ad lucis Oras sontesque A

censum.

Ipse divinus Plato quid mytho voluerit, ex ea quam Descensus finxit causa efficitur: voluit et ipSe αγγελος ανθρώποις γενέσθαι τῶν ἐκεῖ 614 C), ut meliora capesserent τὸ ς ανto Oδου aεὶ εχομενο 621 D). Cf. 621 C πειθ ο ιεθα l )Ii P. 15 v. 31 sqq. 2ὶ Platonicae gemellam historiolam Ox Clearcho Aristotelis discipulos quem Piua p. 17 adn. 2 iniuria Pseudoclearchum vocat, vide Jac. Herua .rmei Abhandiungen fiber d. Aristo t. Theoris etc. p. 90 sqq. affert Proclus: Cleonymum Onim Atheniensem. amici morte Riuictum, ipsum narrat defecisse et tandem mori visum ess8. Inter ultimos matris amplexus tertio die vitam recepisse. Hic quae dein narrasse dicitur, ad Platonicos sontes redeunt: την φυχὴν oiον ἐκ δεσιι υν ανειμίν ν αρθῆναι p. 17 sapud Sehoellium l. I p. 2bs adn. li I. p. 63, lin. 4-16ὶ - Pluti d. Gen. SOcr. 22. p. Ita, v. 3 sqq. Dueb. Tvν φυχὴν ἀναπνευσαι δοκεῖν στεινομένην Τεως καὶ πλεlονα γlγνεσriti squod opinor iam Wytten bachius contulit coli. de Ser. Num. 22 p. 68l v. 37 sqq. Dueb. Ad Platonis terram, cuius pars nostra pedes sit s Phaedon. 109sq. , respicero puto illos in terra locos. colore et specie xarios i l. l. v. 20 ; de θευμασι cf. Plui. d. G. Socr. 22. p. Ila v. 20 sqq. 3l. Etiam o χωρος tερος et, iς ισrίας Platonem sapit: PhMdr. 247 Vesta sola in deorum domo manet, utpote quae eentrum mundi signifieot. Doctrina Pythagorea est: πῖν περὶ το κέντρον σπερ Εστων vos παντος καλεῖ s Philolaugi Stob. I l96 W. Quae in illo sunt δαιμονιαι δυναμεις ἐν γυναικῶν μορταῖς ἀπερινγ τοις l. l. v. 22, Necessitatem et Parcas digito monstrant. Ut Er. sic Cleonymus et alius quidam, qui eodem sorte. venit corpore abreptus. monentur voect quinam cs. Plui. d. G. Soer. l. l. v. 44sq. , ut omnia animadverterent: ut Εr, iudicia et poenas animarum spectant. Duo illi quod postea in terra sibi

704쪽

Acheruntica.

Stringam Axiochum dialogum. De cuius auctore quae .stionem mitto, ut a meo consilio alienam: nam post Platonem eum ortum eamque quae ad nos pertinet partem in Platone positam esse quis negabit 3 Hac autem quam diximus parte Socrates narrat, quae ipse a Gobrya mago i) de immortalitate didicerit, ex antiquissimis ea quidem Delorum aeneis tabulis hausta. ) Terrae enim mundo in medio conlocatae in inferiorem partem tenent inferi. Per Plutonis propylaea ferreis clavibus conclusa ingressis Achero, post Cocytus traiciendus est. Veritatis tum planum patet ): cum Minoe et Rhadamantho,

qui decipi non possunt. Campi piorum tenerrimo stilo descripti Orphicos et mysteria plane sapiunt scomoediae monent η); praecipui initiatis honores 8ervati. βὶ Opponitur, Orphicis item terrο-

obvii statim se agnoscunt invicem: memoriam mihi suscitat mulierculae. quae cum somnio tu deorum concilium sublata ad Iovis solium hominem eatenis ligatum animadvertisset et comperisset ἀλάστορα sειναν τῆς Σικελίας καὶ 'Itαυας, Dionysio postea obvia facta ἀλάστορα illum exelamansscs. Proclus l. l. v. 30 ἀναβοῆσαι agnovit. Qua de re ad Meininium Anal. Alex. epimetr. IV P. 355sq. relego. - Vide etiam, quae de Polyerito Aetolo novem post menses. do Euryno Nicopolitano XV post dies redivivo ex Naumachio squode es. Rohdius Mus. Rhen. XXXII, 33b sqq. sumpta apud eundem Proclum extant sp. 18 : paulo alius generis sunt Philinuit celeborrimae nuptiae sibd.; cf. Rohdius I. I. . - Ιuter medii aevi, quae sodem nituntur fundamento, fabulas principem loeum tenet Tundalivisio tvide p. 308 adn. 13 Quod Proclus de Ere suspicatur. Ora . . πάν- Τως υπελείπετο ει ζωπυρον περὶ τὸν καρδίαν p. 18 v. 33, diserte de Tundalo traditur: calor modicus in sinistro pectore. . Renciebatur p. 3 v. ib. 16 Schad. ii Cum oriente mysticae res libenter copulantur ics. Εr Pamphylus: Luc. Menipp. 6 magus Mithrobarzanes . Reque ac eum Hyperboreis i Opimet Hecaergum dico. cf. Crustum apud Roseher. p. 2806 sqq.; Orpb. fr. 267: Luc. Philops. 13 .2i Ex more erat fraus ista tabulis quibusdam antiquissimis fidem ementiendi seu carminibus seu doctrinis, cf. Lucian. Pseudomant. 10 δέλτοι χαλκαῖ. Orph. D. 242, Suid. s. v. Ἀκουσίλαος. Plut . de sac. 26, l6.3ὶ Cf. e. g. Phaedon. 108 Ε ἡ γῆ ἐν μέσφ rus ovoαν si et Zeller II 1, 68l adn. 2. 43 Platonis habes τοπον δαιμονιον vel λειπιυνα; aliud nimirum estro ἀλαμείας πεδίον Phaedr. 248 B. b Illas αυτ οχορζγητους εἰλαπένας dico cf. infra ad Luciani ver. Hist.

63 De poetae in Axiocho vestigiis vide Welcher. opp. II 500 et Stud. Lips. IX I 8 sqq.

705쪽

Gottholdus Ettigribus reformidanda, improborum sedes: chaos in inferis positum animadvertas et Orphicam poenam in vasa perforata aquam

gestandi ibi primum in litteris ad Danaidas translatam i), etiam

beluas et Poenas taedis continuo scelestos urentes.

Fontes igitur Plato et mysteria. Novi praeter minutiora quaedam nil. Consilium pateti Neo inter Aristotelis discipulos, qui hisce rebus operam darent, desuere. Nil artificiosi de inferis eos ipsos ex cogitasse nemini mirum videbitur, quippe qui ab asiriis suspicionibus ad naturam magis conVersi ement. Τamen quae in libris suis conlegere Heraclides περὶ των εν udov), Clearchus, Dicaearchus, copiosissima videntur fuisse. Ac Dicaearchi, celeberrimi viri, dialogus complurium librorum η εἰς 'O- φωνέου κατάβασις, quid continuerit ex reliquiis in m. q. s. nequaquam conligi potest. Chaeronem Cic. ad Att. VI 2ὶ quendam in oraculum descendisse fraudesque Racerdotum et luxuriem detexisse existimant. Sed reputandum e8t dialogum librum fuisse et, quae ad sacerdotum luxuriem Spectare putantur, ad neScio quam aliam rem re vera pertinere posSunt es cetera fragmenta). Putabam antea, ut etiam Εrvinus Rotidei abb. Romm. 260 adn. 3, Plutarchum in Timarchi εἰς προφωνιου καταβάσει es infra forma quidem se adplicasse ad Dicaearcheum exemplar. Legimus enim apud Ps. Plui. Plao. Vt, 4 Dieles. p. 4l6ὶ Aristotelem et Dicaearchum τὰ κατ' εν

deatur congruere, quod Τimarchus Plutarcheus in specum degressus ignorame dicitur, εια ἐγρωγορεν εra' ωνειροπολει

de Gen. Soer. 22). At quoniam aριιονέαν τευν τεσσώρων στοι- χεέευν tantum Messenius animam existimavit Nemes. περὶ φυσ.

p. 68, Zeller II 2 890 adn. 3, etiam inspirationem et somnia ex natura hominis repetivisse iudicandus est ut Aristoteles Zeller l. l. bbi, 4 et 790 . Quod si recte concluditur, somnio

706쪽

Aeheruntica.

315 quemquam divinitus misso ut Timarchum edoceri vel animam ut Timarchi a corpore solvi visam non credes finxisse Dicae-

dialogus εἰς 'oφωνίου καταβάσει nil nos exploratum habere. Iam vero Alexandrinorum in aetatem deVenimus. Quae ut epici carminis gravitati et vigori non par erat βρον-rαν δ' Οὐκ εμον), grandes interorum imagines ingentiumque heroum ad inseros itinera descripta, quantum ex reliquiis conligere licet, paene non praebet. Tamen maximi ad nostram

rem tempus momenti est. Primum enim aetas erat, qua meMis quaedam multorum Saeculorum horreis conderetur et a palea

liberaretur: quo tempore optima, quae ad illos Descensus illustres λ; Ranas) adnotata invenimus, conscripta Sunt. Etiam Herculis Descensum, quem apud ' Apollodorum' legimus, ex nescio quo poeta, sed poeta certe haustum, eidem industriae debemus quode es. Exo. I.). Dein vero καταβάσεων quarundam vestigia perspicue cognoscuntur, ex quibus indoles propria et iudicium aevi simul egregie eminet. Num quis Herculis iter copiosa narratione celebraverit, nescimus; unus Rhianus respiciendus erit. Hoc vero scimus obscuriorem mythi formam ) eos indagasse et propaga88e, qua serebatur Hercules Acherusio e specu prope Heracleam squam coloniam Megarenses in Mariandynorum fines deduxerant) evexisse canem: illic enimii Recte etiam Zeller l. l. 89l adn. 4. Aliter saue res haberet, quod et Aristotelem attinet et eius discipulum Dicaearchum, si vera traderet Clearehua ap. Procl. p. 21 Pitr. Ubi haec extant: οτι δὲ καὶ ἐςιέναι την Ραζὸν εἰσάναι εἰς Tis σῶμα δυνατὸν, δηλοῖ καὶ ὁ παρα τψ Κλεαοφry ναουλκον χρησάμενος ἐπὶ τεὴν μειρακίς καθεύδοντος καὶ πει- σας Τον δαιμονιον 'Αριστοτέλ , καθάπερ o Κλέαρχος ἐν τοὶς περὶ υπνους ζειν, περὶ τῆς ῶς αρα χωριζεται του σώματος . . τῆ γαρ ράβειν πλῆρας τον παῖδα τῆν χην ἐ Ωκυσε καὶ Olον αγων ὐπ' αυτῆς πορρω του σωματος igio restituit Bemaysius Zmei Abhandisven p. 91; cf. Schoenti editionem in Anecdol. II p. 64 sq . Sed nec Jacobus BernRys, qui Clearcho vel propter Judaeos egregie favet. ea credidit; nec nos ceteris de Aristotelis sententia testimoniis respectis credemus. 2ὶ Quam iam memoraverant Herodorus Heracleensis sis. 2b ap. Μueller.

FHO H p. 353 et Xenopho Anab. VI 2, 3.

707쪽

Gottholdus Etligaconitum ortum esse e canis sive spuma sive vomitione, quae herba nomen sive traxisse dicebatur a vim tam ναι proxime

sito sive imposuisse ei. i) Obscuram igitur habes famam cum' alat μ' omnibus numeris absoluto coniunctam. ) Quo quid magis ad animum hominis ' Alexandrini' esse potuit 2 Euphorio hanc mFihi formam in πινέου secutus est, Nicander Alexiph. 12 ex Alexandrino Ovid. Me t. VII 4l 5 sqq. . Simile est αιτιον apud Apollonium III 844 sqq. Prometheum herba veneno ex sanguineo herois liquore θώρ) orta). Argumentum igitur Hereulei itineris ingens animo concipere nequibant: pusillam saltem adnectebant labellam. ) Deinde Orphei, vatis suavissimi, iter infernum novo more invenimus tractatum: ab

Hermesianaeto Ath. 597 B) Leontio': sed etiam quae vulgata est sorma, primis ab Alexandrinis exculta est. Ad Alexandrina enim exempla procul dubio redeunt Verg. Georg. IV 452 ses Cul. 268 q) et Ovid. Met. X 1 sqq. , rediisse veri simile est

13 Locos contulere iam Meinehius Anal. Alex. p. 64 et O. Kaemmel Heracleotica Progr. d. Reatich. i. Plaum l. V. t 869ὶ p. bl adn. 11 sq. Et ib. Cf. Emmeness. ad Verg. Georg. ΙΙ 152.2 Acceptissimum erat quod eum loco certo αιτιον illud cohaerebat c o ναι . Ex parte magna huc pertinent Rohesi verba flabb. Rom. p. 92 :Boppelι mill mmen maren sine aetiol. Lestendent den hellenistischen Poeten, menn sie sich auch ortlich βxieren lienen, indem sie oben rein mit der Be utuno besonderer Ortsnamen . . in Verbi ung stetreten marcn. 3, Aconitum a Promethei sanguino deducit Auson. Technopa IIX 10 Sq.4ὶ Nescio an altera quoque fabula cum Herculis Des consu iuncta ab eis culta sit: nimirum ex qua populum albam PT inferis Ritulerat ses. e. g. PRus. v. 14, 2; Serv. Aen. V l34 al. . Alexandrinum enim ni fallor aperte sapit Servii ad Aen. VIII 276 scholium: qui Herculosin cum ad inferos descendens fatigaretur labore, dicitur de hac arbore corona facta caput velasse: unde soliorum pars temporibus cohaerens et capiti albuit Rudore. pars vero exterior propter Inferorum colorem nigra permansit i corrigas ex Servio Myth. Vat. II 150 . Ipse Hercules in alia pugna mutatus dicebatur

i. p. calvus factus sec. Lycophr. v. 37 c. schol.

bὶ Cf. Berghii opp. II lb8 sqq. De mytho es Zoem Bassiril. I p. 193 sqq. si Ad Vergilium cf. Ribbeck Rom. Poes. II 52 sq. Inter Vergilium et

Ovidium set Senecam H. s. 569 sqq. et H. Oe. 1061 sqq. quaedam intercedunt similitudines, quae Ovidium Vergilio usum esse, utroque Senecstm doceant

708쪽

Acheruntica

Lucani Orpheum. Itemque vagorum, quae in inferiore Italia reperta sunt, non pauca Orphei in Orco canentis imaginem exhibent, quae item haud dubie ab arte Alexandrina pendent. )

Ae vatis Orphei Descensus, quem amore motum tenebras adiisse perhibebant, quem umbras et Furiarum angues cantu movisse et mulsisse, nonne totu8 Alexandrinorum ingenio aptus erat;

qui, si quo in genere, in amore et affectibus omnino ad animi humani fidem describendis excellebant )2

Quas hoc loco percensere licet. Est autem sane caVendum, ne nimium argu menti similitudinibus tribuamus: nam quo vulgata fabulae forma tum iam eon stabat. Item constabat poenarum Ixionis aliorum descriptio, cerus Imaginibus evita a rhetoribus praecipuo . Sed inveniuntur imitationes satis multae eaeque non ambiguae. Per 'Taenara' i Verg. 467. Ovid. 13. Sen. H. s. 587. Η Oo. l06li Orpheus 'manes adiit ' Verg. 469- manes adit Sen. H. Oe. 1D62 , vadens 'per umbras tenues simulacraque luce carentum' i Verg. 472 - per iuves populos simulacraque functa sepulcro Ovid 14 . In poenis Ovidianis stupuit Ixionis orbis nec carpsere iecur volucros' i 42 , quod cf. cum Verg. 484 Ixionii vento rota eonstitit orbis et Seneca H. Oo. l06S: haesit non stabilis rota: increvit Tityi iecur. An Vergilii ' caeruleos implexae crinibus angues Eumenides' i 482 , cantu Orphei stupentes, adludunt ad Horatii Carm. II 13, 35, ubi 'intorti capillis Eumenidum recreantur angues' Alcaei et Sapphus propior cantus iboc scriptum post 724; Vergili locus post 728, 3 At potest etiam ipso uterquo ista invenisse vel e communi sonte hausisse Immemor' deinde 'respexit' vatos sVerg. 49l - dum respicit immemor H. Op. 1085 et 'ibi omnis effusus labor' Verg. 519 - Ovid. 52 aut inrita dona futura). Revoluta est Eurydica 'invalidas tendens palmas' sVerg. 498ὶ, irem Orpheus Ovidianus ' bracchia intendens' ibSὶ et 'prendere captans nil nisi cedente8 arripit auras' s59 - Verg. bui prendentem nequiquam umbras. Reversurum portitor Orci non ' amplius obiectum passus transire paludem' Verg. 502; frustra iterum transire volentem portitor arcuerat Ovid. 72. Septem per menses apud Vergilium fiet sortom vates ibi Tj, septem per dies cibo abstinet apud Ovid. 73. Videtur Ovidius Aloxandrino exemplo, quod eum legisse maxime probabile est, tamen paene non usus Vergilium praesertim expressisse tin ut de suo rem exornaret icf. etiam Ov. I l. 21 sqq. Verg. Aen.VI 400 sqq. . Alexandrinum, quem Vergilii auctorem statuimus, iam IIader Rmicus suspicatus est suisse Nicandrum, quem in Ophiacis icf. Verg. 457 sqq. ea tractavisse prona estroniectura ici. Macrob. Sat V 22, 9 .ii Vide Winklprum in Comm. Vrat. III fage. V. 23 Primum illo tempore Ixionis apud in seros vexati testimonium in veniri dignum est, quod memoretur: nimirum A. Rh. Γ 62 sq. svinculis

709쪽

Necdum vero Homeri exemplum antiqui8simum ce8Sabat, sed novas usque iterum excitabat imitationes. Quod enim ex ipso epico Descensu vires ducebat, genus par Odicum ad comoediae antiquae exemplum nam tum quidem comoedia

eius generis sales paeno dedidicerat) primum recipiebatur a philosophis. Ac feliciter quidem. Seholastimo enim disciplinae homo, quid ipso sentiret, ieiune exposuisset, adversa placita deinceps omnia redarguisset - quae ratio populi animos minime moveL Aliter homo ingenii pollens animique populi peritus: pro sicco enim doctrinarum recensu ip808 viros, quidissentiebant principes fecit conloquentes cs. p. 301 sq. : quod sere iὶ - nisi rhetoricam optabant formam ) - fieri non potuit, nisi aut in Olympo cf. Inl. Caesares) aut in Orco. Namque defuncti iam erant plurimarum principes disciplinarum.

Novum deinde parodiae isti philosophi hoc addidero,

quod ipsos Homeri versus detortos adhibebant, ut lusus plenus voluptatis ex8isteret, cum verba ambigue, immo triplici saepe notione intellegenda essent. Accedebat maiestas versuum Ηο-mericorum ab argumento parvo et vili plane ridicule distans. )

rotae aeneis inligatus videtur; similiter postea serpentibus ligatus fingobatur cf. Verg. Georg. III 38 et Annali dolP Inst. 1873 tab. ΙΚ. . Erravit Wilamovitatus Hom. tres. 203 adn. 4 , qui primum testem Diodorum sexistimat, quamquam. ipse paulo ante Apolloniani loci schol. adlegavit. Qui eundem apud Ap. Rh. A64u occurrit, Aethalidem, mirum Argonautarum praeconem, modo apud homines, apud inferos modo, ut pater Hercurius, versantem, qui cum Pythagora arte cohaeret, iam Pherecydes memoraverat cf. schol. A. Rh. A 645 vide D. L. VIII 4 ex Heracl. Pont. ;Τteu. Chil. II Tl7 sqq. . 1, Vivorum certamina apud Platonem: Socr. et Protag., SOcr. et

με κτλ.

3ὶ Detortis necylao vomibus suam M atro Convivium suum adornaviti Corp. pom. lud. I p. 43 et II p. 63 sq. . Lepide ipse Plato necyia usus est Protag. 315 BC, quem modo video iam Wachsmuthium afferre in Add. ad priorem poes. lud. lase. - saac. II p. 22 l. Cf. et vahlenum in indice schol. Berol. 1890 91.

710쪽

Aeheruntica.

319 Ac si Cynicus quidem - quod probabile est cc infra) philosophis suis carminibu8 Orcum primus scaenam tribuerit, non temere id quidem accidisse censuerim. Quorum enim magis intere e poterat Orcum eligero quam Cynicorum 8 Cum virtutis Cynicae in Orco praeelare gloria perspici posset, in quo omnium rerum inopia esset, una carendi ars - in quo suco famaque liberi qualm erant omnes apparerenti Hoc certe Lucianus Cynicae disciplinae per tempus aemulator bene perspexit sos de eo intra . Ae Cratetis Cynici philosophi quae satirarum Servata

sunt, ex eis dubites an recte efficiatur, ut non modo Homericae necyiae ex parte versibus adornatum fuerit carmen detortis nimirum), Verum etiam ne lae ultro specie indutum. Videtur enim perlustrasse uno 8imul conspectu poeta

philosophorum singulorum vitas. Ac probabiliter Curtius Nachs-muth inferos Statuit carminis Scaenam sui Me ad vitae terrestris imaginem depletos ἐν μεγαροις st. I, 2). Quod quantum perspicitur aequales tantum Cratetis exagitantur, non impedit, quin sic statuatur: potuit eis superste8 ista scribere. Sed extra dubitationem res non est. Possis etiam tibi fingere: ut Charontem Contempl. 7 sqq.) et Icaromenippum se. 14 et 8qq.), mira quadam re omnia perspiciendi facultatem nanctum poetam Vidisse singulos philosophos, Suam quemque cupiditatem explentem ad ἐν ιιεγαροις cf. Icaromen. tb ἐωρυ ν

scio an ex Cynicis sibi sumpserit Lucianus. Iam ad Timonem transeatur Phliasium. Eius enim Sillos ne iam continuisse post Meinehium a Curtio Nach8muth praeclare evictum est. Cuiu8 vel accuratiorem fingere licet imaginem, quam Wachsmuthii legens ve8tigia adumbrabo. Narrat poeta nuper se in Oreum descendisse, ut, quis in tanta philosophorum discordia probandus esset, cogno8ceret. Quam causam etiam propterea ei tribuerim, quod eadem est in Lu-eiani Necyomantea, quae ad ne iam Menippi Timonis aequalis

SEARCH

MENU NAVIGATION