Leipziger Studien zur classischen Philologie

발행: 1890년

분량: 813페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

731쪽

Tartari colis commissa felicissimi ingenii sunt inventa. Etiam quas Helenae semper amantis et ex Luciani sociis cuiusdam propter amorem expulsi visunt ), Tartari insulae' ex vulgi mente ornatae seliei terrorum ) exaggeratione de-

τειν, εἰ τουτ' ἐκφέροι κrL sDe grammaticorum ἀπορίαις etiam Apollonii cum Achille conloquium vide Vit. Ap. IV l6. Optime Luciani salibus arrogantes et ineptae eius modi ariolationes castigantur. Homerus γινομένων τῶν ἐν κάμηλος ἐν Βάκτροις ἰν sec. Gallum c. tr. Imitatus ni fallor Lucianum Ionathan SWist in Glubdubirib insula manes citat Hannibalis, qui num acetum re vera ad saxa Alpium destruenda adhibuisset rogatus,

se tune no minimum quidem eius rei secum habuisse respondet iratione simile est Luc. c. 20: περὶ τῶν ἀειτουμένων στίχων rogatus Homerus ετασκε πάνΤας αυτου εἶναι), Homeri deinceps vocat et Aristotelis umbras, a quibus interpretum turmae innumerae quam maxime remotas se tenent,

quod insandum in modum eorum sensus detorserunt, pudibundi GulliversTraneis III c. 73.l Ad Aesopum γελωτοποιον c. 18l conferas eam quam in Plu-iarehi Convivio VII sapientum gerit personam i cs. etiam ἐπὶ dIφρου τινος χαμαιζήλου Plui. c. 4 . Verbis εἰδον δὲ καὶ Σωκρ άτ ην . . ἀδoMπoῆντα μετα Νέστορος καὶ Παλαμηδους ic. 17) adludit ad Plat. apol. e. 40. Ut Diogenes disciplina prodita i3 cf. Solan. ad locum in ed. Bip. Laidenduxisse dicitur ic. 183, apud Grabbium t Scheret, Satire etc. act. II, 2ὶ Pos omnis virtutis apud Schillerum exemplar, leno lactus in Inferno tabernam

condidisse narratur.

2 Iam procul damnatorum lamenta audiuntur; ut Plutarchus finxit de Gen. Socr. 7l3, 39 Dueb. 3ὶ Insulam Inserni item In S. Brandani fabula habes: quae item ac Luetanea fumo insignis est cf. Sanci Brandan ad Seliroeder p. 29,l0-29rdiscooperta st fumo et a se spumans flammas etc.

4ὶ Mireris fortasse picem et sulpur Inferni iam hic occurrere cf. οσμὴ Olo ν θεων καὶ π iret ς . . καιομένων e. 293. Pix certe ad scelestos torquendos adhibebatur cf. Luer. HI l0lb et Plauti Capt. 596. Ex ecclesiae opinionibus, cui pix in Inserno paene necessaria videbatur, DRntius recepit illud bouia una pegola spessa sqq. Inf. XXI l6. Indidem non ex antiquis opinionibus videntur recentes Graeci frήμ πίσσα ναχοῦ ὁ Κωσταν- τῆς sto ν ἴδη oπου κοιμαται B. Schmidi Volisleben p. 2473.

732쪽

Aeheruntica.

341lectant. Τὶ Tenella denique et lepide excogitata est somnio. rnm ) insulae imago. Confecimus iter dimidium. Ad Bygantinorum enim latus

Timarionis et Magaris εἰς ωιδου καταβασεις cursum vertere non vacat. Pauca tamen de eis addam: primum Timarionem dialogum, ni Magarim ex Luciano potissimum confictum, sed lepore et ioco multo Magari praestantiorem ), in primis ver-li Fluviorum terrores cum Silio sere congruunt XIII 564 sqq. . Ad terram spinas et enses serentem vide Plat. rep. X 6l6 ἐπ' ἀσπαλαθων κνάμπτοι et ες Ardiaeum carnifices . Etiam S. Brandant eomes a Branda nodiabolis ereptus mas gemersich eraσι erk mpι und er acetι pori den sisu den und do ea da in der temfel dureh yecrostra hetle p. 172 ed. Schro . . 2ὶ Somniorum sedes silvis cincta est, ut apud Ovid. Met. XI 592 herbis soporiferis circumdata est somni regia cf. μηκωνες υτ γλαὶ καὶ μανδραγοραι c. 33 - Ovid. 60b , es Stati Theb. X 84 sqq. ilucus iners . Etiam apud Vergilium ivI 2843 sub arbor Ill foliis haerent somnia. Ad περlβολον hues et iv χροαν Ομοιοτάτον iam contulimus somniorum craterem Plutarcheum eum fluctibus procul coruscantibus scf. praes. τό

cianus, nescitur. Cum Rohdio sp. l93 adn. Tartari exemplar Antonium Diogenem putare incertius videtur esse. Is enim ἐν τοῖς ' ὐπὲρ Θούλον ἀπίστοις Dercyllidem Diniae lacerat errores suos enarrantem et ως i ἐν τοῖς καλovμένοις Κιμμερίοις τα ἐν χιδου παρ' aut OR ιδοι καὶ πολλα τῶν ἐκεῖ μά: οι διδασκάμ χρωιμένη MD TOI θεραπαινlδι Οἰκεω, παλαι τον βίον ἀπολιπουσοῦ καὶ ἐκ τῶν νεκρῶν τῆν δέσποιναν ἀναδιδασκουσp i Phot cod. l66 . Antonii Cimmerios item ac Rohdius i p. 200 adn. 2 Italos putaverim.

Descensus ea, qualia est in λ, necyomanteae similis forma ponenda erit: quod conlegerim ex verbis Μυρτω ἐκ τῶν νεκρῶν την δέσποιναν ἀναδιδάσκουσα. Sed accuratiora de ea re non traduntur. Quare etiam ex alio τῶν παλαιων ποινὶ των καὶ συγγραφέων Lucianus sumpsissse sua potest. 4, Timario propter salsam νεκραγωγῶν Opsinionem maturius ex corpore raptus, deinde remissus potest comparari cum Cleodemo in Philops. cf. p. 33S , qui item errore νεκραγωγοὐ maturius deducitur tui Τim ., sobriantea vehementissime vexatus . In Gregorii dial. IV 'illustris vir Stephanus ductus ad inferni loca vidit multa quae prius audita non credidit. Sed eum praesidenti illic iudici scf. Luc. praesentatus esset, ab eo receptus non est, ita ut diceret: non hunc deduci, sed Stephanum serrarium iussi' es. svμυλος χαλαευς, qui ἐν γειτονων Cleodemo habitabat, ut Steph. fer- rarius 'iuxta' alterum Stephanum 'habitabat' . Cl. etiam similem fabulam in Plut . de anima fragmentis Eus. Praep. XI 36 Diud.

733쪽

sari in medicinae placitis et regulis deridendis, deinde

recentiorum Graecorum iam in eis opinionum vestigia extarei 3 - quod editores videtur fugisse. Ceterum ad Hasii instites et extralis des manus rus 18l3 P. II) et Εllissent optimas editiones relego. Mentionem ingeram Alexandri ad beatorum terram itineris Pseudocallisth. lΙ 39 sqq. M ueller.), qui ex loco Obscuro οπος Oiειχλοειδῆς) equabus ducibus primum ad minus obscurum soti πανυ σκοτεινοπι cum vitae sonte penetrat, dein ad ipsorum μακαρων νήσους ubi vident a qν ανευ γηλίου καὶ σελι νης καὶ α στρωνὶ ), quas ne intret arcent ipsum duae

δυνήσει). Quem Descensum etiam recentium Graecorum tabellis excultum invenis. J Apud eosdem et alii de eis, qui vivi ad inseros penetrarunt, mythi per ora adhuc volitant. 3Iam, navicula mea, extremum incipe currere iter et contingat tibi, quod Dantius dieit: Minerra vira e conducemi Apollo Ili Certissima duo habeo: stringitur mos mortuorum manibus ing rendi, quae pridem defunctis referant, Timar. c. 47: ορα οπιυς ευμ σεις εινας νεοθανεῖς, οἶς παραρτησαντες καθ ἔν τι τῶν ἐνrεταλμένων τῶ so- νιστοῦ es. c. 463 στε κοὐρον προς αττον es. MMaris c. 20: μεθ' noς rose

734쪽

II. De Romanorum fabulis.

Romanorum litterae Graecis comparatae cum eadem ratione contineri videantur, qua discipulus et magister: Descensuum genus si apud Latinos acceptum cultumque non e88et, inde tantum posses explicare, quod Romanorum indoles quam maxime aliena luisset ab eius modi poesi. Verum enim Vero ita non alieni erant Latini ab istis rebus, ut totam per eorum vitam consuetudo quae est inter manes ac superstites insigniter valeret. Quamque late patuerit manium iste cultus, vel inde adparebit, quod Iulius Lipperi ad suam de religionibus ex mortuorum cultu natis Opinionem probandam Romanorum ritus inter validissima argumenta posuit. J Neque igitur poetis Romanorum Graeca Descensuum exemplaria imitaturis erant difficultates neque, populo Romano ne expressa i8ta non placerent, erat periculum. Nil mirum, quod et Latinus ager largam talium carminum messem tulit. Mythi id genus utrum antiquitus per ora Romanorum virorum volitarint, locis secretis religione et sacrosanctis Velut prope Avernum orti an etiam in his hebetius Romani hominis ingenium a Graeca Gratia excitatum sit, disceptare iam nequimus: nullum certe istiusmodi carmen novi, quin Graecum exemplar prodat. Primum quantum Acimus de inserna expeditione carmen Livii Andronici Odusiam legere Romani, quam cum inde a pueris ad Horatium usque) manibus versarent, magnam vim et in puerum Romanum et in totum Latinarum litterarum cursum habuisse manife8tum eSt.

Ad istud exemplar Naevium Aeneae apud Cumas Descensum iam finxisse nemo credet. Qui vero Naevium secutus est, Ennius vir summus a Faunorum versibus ad Parnasi culmina adspirans pro studiis suis Graecarum litterarum impensissimis et Ascensuum et Descensuum formas sibi inde sumpsit.

Religion der Romer ala consequentester Melencult.

735쪽

Ut enim Annalibus suis somnium praetexuerat i), quo Homerum finxit in bicipiti Parnaso ipsi visum de rerum natura suaeque animae de migrationibus se edocuisse ) - sere ut Callimachus iambis suis Hipponactem fecerat praefantem: ita eam, quam Epicharmus inscripsit, rerum de natura explanationem aeque somnii specie involvit. Huius enim, quam primam Latinorum novimus, philosophicae intabasis initio quin poeta somniatus sit umbram se cum Epigharmo, comoediarum poeta Siculo, in Orco congredi, dubitari non licet: D. I V. nam ni harsomniare med ego esse mortuum. Simillimum in modum Ra-bener somnii enarrationem, quo silentum regna sestivo Stilo

pinxit, incipit a verbis hisco: Mis traumte, ich sei gestorben. δ)Cetera fragmenta ex sermone amborum deprompta esse satis pronum est. Sed undenam sermonem istum composuisse poeta

putandus est 2 Ad liquidum rem perducere non Valemus; quod maxime probabile est, in hoc acquiescamus: Epicharmum

enim, quem vel discipulum Pythagorae finxerunt D. L. VIII 3,TSI

li CL Callimachi Ahων prooemium eum Sehneidero II p. 114 ot de somniorum fictionibus a poetis haud raro usurpatis Diltheyum Cydippa p. t 52ὶ Hoc somnium mihi vere ex eburnea porta semper villum ret Dr diisse. Quomodo enim Homerus Ennium docere possit suam stesmam in illum migrasse, non magis concoquo quam Goetilingius sopp. II 234 sqq. . Nisi sorte at χοις τε χη Homerus fingendus erit. Homer mussie in dies Traum stleichsam ma semer elyenen Mele monologisteri haben, me hesdoch riemsich albern miare iGoetilingius opp II 2353. Pro viribus inquisivi an simile indagare possem. Nil habeo, quod adseram nisi hoc fortasse: apud Maurerum l. p. 332 adn. 2 l. de Norvegis q. d. antiquis hoc relatum extat: die Disur i. e. genti quos plane confundunt cum animates adn. l. mosten von se iner organisterten Menschen graehen me en undselbst yrobere Naturan konnen sis, menimiens im Traume, der die Sensibilitat auch bei tanen stetyσι, erblichen ip. 693. At alia nostra res est: nam in Oreo simul vergatur Homeri anima i Lucr. I, 12bit Tertulliano et scholiastis fidem cum Goetilingio denegare audacius videtur; sed desperata est res et dignus vindice nodus. Quae quidem Goetilingius inposuit, certe quae legantur digna sunt. De pavone adstipulor Victori Hehn Itur-

736쪽

Aeheruntica.

Pythagoricas opiniones comoediis suis expressisse eertum e8t. LIερι φυσεως carmen suisse, quod Epicharmi nomine circumserebatur, ex eius sententiis conglutinatum Ribbeck Rom.

Dichiung Ι 45ὶ non improbabile est. Hoc Ennium Epicharmo

suo liberius vertisse demonstrari quidem vel minus poterit. Nam Pythagorea - id quod praesertim exspectaveris - in Ennii fragmentis nulla insunt. ij Τamen primum dicendum est etiam Epicharmum, quantum ex eius fragmentis licet cognoscere, liberiore philosophia usum, non merum rithagoreum videri fuisse χ), deinde fragmentorum Ennianorum Semper re8picienda erit penuria. Denique in Ennii reliquiis sunt quaedam δ), quae Epicharmi memoriam videantur prodere. Etiam quod Epicharmio versu carmen suum composuit sui sane et alia), Ribbeekii Opinioni lavet. Euhemeri nudo nomine similiter librum Latinus poeta inscripsit, quem ex famosissima eius historia confinxerat. De suo aliisque e sontibus cultissimum poetam haud pauca addidisse verisimile duco. Haec sunt, quae cum quadam probabilitate dici videantur. - Similem

l Quod contra Lorentatum iLeben und Sediri en des Epicharmp. 99 sqq. iam monuit Zeller. III 2 p. 84 adn. 2. Ae prosecto ne illud

quidem de ignea mentis natura ad Pythagoream quae tune erat disciplinam quadrat: qui de anima, quod nos sciamus, alia docuere cf. Zeller. P4l2 sqq. Quae Lorenta. adlegat ilobi, ea recentioris Epicharmo aetatis sunt: velut Pythagoreus ille Alexandri q. d. iam alia eum Pythagora conflavit, Zeller. III 2 p. 9i sqq. Num sorte Heracliti placitum receperit poeta Siculus, qui 'animam dixit stellaris essentiae scintillam' i Macrob. in Som. I l4 es. Ennium 'de sole sumptus' et Zeller. Ι' 642 adn. 4 , nescimus. De Hippaso quidem Pythagoreo hoe traditur Zesser. I 4b7 sq. 2 in sesten, dara Epicharmus . . Miner Schule ausuhlieulich --hing, sonaren pon den minungen semer philosophisenden Misenossenin freterer meiae fur sich vermaniite, mas iam Machiuno etti verrimensehien Zeller l. l. 463. 33 De quattuor elementis fragmentum III; ex Epicharmo Τ cum Vitruvii testimonio optimo congruit iis. B let Lor. . Atque etiam notissImum illud: a parire solet ete. D. Annal. 12 Vahl. . licet paulum diversum sit ab Epicharmo, tamen videtur ex eius lag. B 42 duxisse originem. Sed cf. Zeller. I 462 adn. 6 et 46l adu. 3. - Αd totam rem nune vide WilamoWitali Herculem I p. 29 adn. 54 et Dielesii Si l lache Pinter p. 34 adn. l.

737쪽

igitur personam Epicharmus Ennianus egisse videtur atque apud Timonem Xenophanes, Tragoedia Descensum, ut sere Graeca quoque, Rnte oculos ponere non est ausa: qui minus terribilis est quemque non tantae molis erat inducere, Ascensus satis frequenter adhibitus est: velut Aeet in Troadibus γ) super tumulo 3ὶ adparuit Pelidae umbra ) dramatis nectens nodum; eadem et in Ennii Andromacha et praesertim in Hecuba sermone descripta videtur fuisse. In hae sabula Polydorum ad Euripidis exemplar ascendisse, Ribbeckii' ingeniosae coniecturae adaenaus certum puto. Ilionae somnianti sui ab Aeschylo fingitur Clytaemestra Eumenidibus somnio adparen8: Oναρ. .vμας - Εum. l 16 Κ.) Deiphili filii squalida ) umbra in Maena se ostendits Pacuvi in Iliona h)) animosque matris et spectatorum permovit. Sed ut ad nostrum revertamur genus: Sicut apud Gradicos, mature etiam apud gentem togatam satiricae indolis Descensus finguntur. In Varronis enim Menippea, quae erat

dictum est descendisse videri aliquem: qui ut comperiret, neX Voluntaria utrum sas esset necne, apud inferos nobilissimum quemque virorum, qui ipsi sibi mortem consciverant, consuluerit. Fing. I et III Buech. cum Ribbeckio interpretanda sunt. Si id quod probabile sane est) D. IV Varronis ipsius

sententia continetur, fas esse necis genus istud iudicavit. Necyomanteam si quis pro Descensu substituerit, non itali De umbris super tumulo visis vide p. 293 adn. b. 23 Cf. Ribbeckium in Tragoedia p. 4 7 sq. - Ut cum terrae motu et totius naturae turba apud Accium et Senecam Troad. summi viri e urgit simulacrum, ita etiam apud Philostratum i Heroic. p. lbb KRys. κατοπιναι του ita Troiana regione adparentis ζαλη ἀνέμου ειλεῆται πομπὼς toti εἰδωλου. Ad Senecae: 'pontus suum Adesse Achillen sensit ac stravit vada V. 177 L. comparare licet, quae defuncto Achille accidisse a Philostrato nariarantur ibd. 20b ΚΜs.: η θάλαττα ανοιδι;σασα εμυκῆτο κτλ. De Pol Ixeunc . praes. Ricardum Foerster Hermae XUII l93 sqq.; XVIII 475 sqq. 31 I. l. P. t 42.4 Cl. Hector Verg. Aen. II 2IT; Sen. Tro. 449. 5, Ribb. I. l. p. 232 sqq.

738쪽

Aeheruntica.

347 repugnabo. Cf. etiam infra Laberium. SWistii exempli reeor- demini sp. 339 adn. 4). Utrumque bene cogitatur. Sed D. III

priorem magis opinionem videtur commendare. Si ergo descenderit quis, causam descendendi eandem habes atque apud Timonem Menippum Timarchum Apollonium Tyanensem videas Supra p. 329 adn. 2). )Saturae Tριοδίτη Τριπυλίω ab Empedotimi Syracusani visione ' nomen indidisse varronem ex Servio in Georg. I 34 paene certum est, quam visionem toti περὶ αρετης κτήσεως disputationi sundamentum videtur iecisse. Haud ita diversa illius eestasis est ab ea forma, quam apud Graecos philosophos cum Descensu iunctam supra vidimus: dico ad caelestes rerum sontes Α8cen8us. Quorum unam, quantum novi, Latinorum habemus imitationem Somnium

ij Fortasse ex sing. incc. alterum ad hanc Satiram reserendum est: 'Trisuleae fores Pessulis liberatae dehiseunt graves Atque nixae in pigros eardinum turbines' - ut Orci ianuam signiscari putes. Cf. e. g. Axioch. 371 A: προπυλα τῆς εἰς Πλούτονος οδον σιδοροῖς κλείθροις καὶ κλεισὶν ω ρωται. Accurate haec porta pingitur a Timarione c. 14 s. f. Ell. ad μόχλοις qui illic memorantur ἀδαμαντlνους cf. 'vectes ferreos maximae quantitatis prostratos' portis laserni aeneis, quos episcopus videt apud Gervasium p. l8 Liebr. : uterque et Timario et Gerv. medii aevi eiusdemque sero temporis sunt, medii aevi in utroque de in serno habes pingues opiniones . Sed apage ariolationes. 2, Legisse eain Reatinum apud Heraelidem Ponticum, fabularum illam γιγαυν συλλεκτρίαν, tin libro περὶ τιῶν ἐν αδουγὶ plenissime nunc constat ex Procli ad remp. commento cf. p. 19 O. et 20 Pitr. Quem secundum vidit πῆσαν την περὶ *Wχῆς ab θειαν ἐν α roπτοις λαμασιν. Cf. etiam D. Iuliani 9 H. et Lobeck. Agl. 93b sq. Εrvinus Rohde, cui excerptum Proeli latinum tantum tum notum fuerit, in Mus. Rhen. XXXII 3al mirari videtur, quod venantem tradunt Empedotimum θεάματα sua speetasse. Graeco nunc Proclo Latinum excerptum confirmatur. Sed nescio an etiam apte venando quidam fingatur talia conspicere: quippe cum in deserta facile abripiatur, qui rei venatoriste operam dat, ubi dei semper sunt proximi. Inter medii aevi fabulas - ut exemplum adseram - est historiola, qua Hugo Toseanae marchio in venando dicitur damnatorum poenas conspexisse. Placeιι si tali assai nella c acci a giunge un stio O diiungatori dia suoi seyuaci a un Logo ope Dede uomini neri . . che con pesanti martesii tormentano anime, Ancona Precursori p. 78. 23.

739쪽

Scipionis. Illo quae Paulli filium somnio abreptum maior Scipio docet quem Cicero Ennii vaticinio perfecto i) in summo caelo conlocat), Ρythagoricas et Platonicas ea doctrinaan et

auctores aperto sapiunt. Hanc mythi umbram, quam Platonem aemulatus corollam quandam suae reipublicae rillius imposuit, ex Graecae Musae pannis congulam disquirere pannorumque suo quemque auctori philosopho re8tituere alius ae meae opellae erit.

In Varronis quidem illis reliquiis, qui primus inter Romanos ανθινοῆς την λοσοφiaν induit, non ita ανθινα illa nobis quidem obfulgent, quam severus Philosophiae vultus :festiva inrisio et levis Iocus Leporesque in duobus Laberi mimis videntur lusisse, Lacu Averno nimirum et Neo Fo-mantia. Quibus, ut phlyacographorum in sabulis, mythos quosdam derisos esse facile crediderim. Quod deridendi genus imperatorum praesertim aevo procedente magis magi8que in-erebrescebat cf. Teucili Litt. Hist. g 8, 53. Frustulorum, quae ex uberrima illa scerte lascivissimorum iocorum dape gustanda nobis relicta sunt, saporem priorem iam nulla produnt: nisi quod in fr. I necyomanteae de alicuius umbra evocata sermo esse possit, qui, 'dum diutius apud inferos) retinetur', propinquorum familiariumque oblitus eos non agnoscat.1 'Si fas ando plagas caelestum ascendere' etc. fr. Epigr. 3 V. 2 Lacteus orbis ic. l6 , quem beati incolunt, Pythagorae videturci. Porphyr. de anu. 28. Apte comparabitur Manilii I 756 An fortes animae . . huc illa γαλα5αν, migrant ex orbe et locus, quem Berghio debeo opp. ΙΙ 708: lacteus circulust, quem alii dicunt animis heroum antiquorum refertum et merito resplendere Plae., Gloss. Mai coli. Vat. III 481. Cf. Bsrgh. l. l. 708sq., Stob. I 378 W., Luc. encom. Dem. 50 τας Hς ουρανον νυχαῖς νοικιζομιένας ὁδους quem locum Grimmius adtulit Germ. Myth. Addit. p. 106 et Lobeck. Agl. p. 935 sq. Ex populi superstitionibus Pythagorei adsumpsisse videntur opinionem. Nam et alias multae gentea cum animis γαλαξίαν coniunxere: Tylor l. l. 353sqq., Grimm Myth. IA 295sq. Sphaerarum coneentum ic. 18ὶ Pythagorae esse pueri sciunt. Item de luna illud, quae mortalia ab steternis discriminat o. 17 f. , Pythagoreorum est cf. EM. II. Terram in medio mundo positam Plato docuit e. g. Phaedon. 108 E. - cl. Useneri iudicium Mus. Rhen. XXVIII 397. Ex Academico fonto haec omnia fluxisse videntur.

740쪽

Ιam summum, quod ut Homerus longe goles suos radiavit, Romanorum de inseris carmen Vergilii neeyia tractanda erit. Quae ut est 'doctrina altiore et gententiis reserta' Servius in Aen. VI prooemio), inter omnia sere vergili carmina hac maxime sequens et praesertim medium quod dicitur aevum delectatum est, dum Dantius id, cuius semina quaedam in Vergilio contineri putabat, aeterno ore explicuit. Ac poetae quidem in his praecipuum esse decorem nemo negabit: Rumma enim cum moderatione ac prudentia tota res discripta est nec in terroribus, ut servum solet imitatorum pecus, nimius est. Et primum argumentum adumbrem , ita ut locos vel auctorum vel imitatorum , licet plerique conlecti sint multi nondum, cf. N. Ribbeckii indicem cum meis), e nostro quidem penu infra ad notemus: hoc enim solo modo integra Vergilianae imitationis imago proponetur. l. Patris imago somnianti i) Aeneae vi8a monet, ipsum in Elysio vim t. 2 Oraculum Apollinis, qua ratione ad inferos venire liceat,

pandit. Ramum aureum a dis adiutus cf. columbas i) repperit. )3. Descenditur per specum altum inseriis institutis. 4. Post Ditis numina advocata εὶ poeta pergit adii Cf. Babylonium Nimrod do Elysii via somnio edoctum p. 2b T. Cf. κ 490: ἀλλ' αλλ ν χρη πρωτον ὁδον τελέσαι καὶ ,εσθαι εἰς '4 lδα odo ιιους - Aen. V 73l: Ditis tamen ante Infernas accede domos. Mortuorum imagines apud Romanos primae apparent in Enni Annalibus: Homerus et Ilias visus Aeneas sis. 34 V. ; apud Vergilium praeterea Sychaeus et Creusa iAen. I 3b3 et ΙΙ 772 cl. Welcheri Ep. Cyel. II 270 adn. 65 mortui rediisse narrantur. 2 Aves duces saepius narrantur, B. g. Arr. Anab. III 3, 5 sq.; ubi videliinten. Ad infernam virginem duas aves volitando viam monstrare in Esthnica sabula est secundum SchWartatum Indostem. Vol Myl. p. 173 adn. l. Fides penes auctorem erit. 3ὶ Saerifieia - λ 30 sqq. Hecaten voeat sui Iaso A. Rh. III l2il atrasque hostias sacrifieat: Noeti ovem, Proserpinae vaceam glerilem - ut Ulixes oves mactat, στεῖραν βουν Tiresiae se postea immolaturum esse vovet. Item ad Homeri exemplum Iaso αννίου te ιιε λαιμον A. Rh. l. l. 1207. Mugiens solum, iuga trementia, canum ululatus Apollonio debentur l. l. cf. v. 1039. 43 Sen. H. s. 658 L.

SEARCH

MENU NAVIGATION