장음표시 사용
691쪽
metae, ut praecellens illud optime docet Aristophanis exemplum, formam duplicem Orci vulgatam - nimirum malis tristem, laetam bonis initiatisque - quae in altero genere simplex saeta videtur, retinebant, ut simul inriderenti Ac vel ipso ridiculi et tormidolosi contrario magnum quoddam GSequebantur, felicissime Descensus epici grandes imagines praeterea salibus guis ludificantes.
Atque de Ranis quidem brevis sim licebiti Cum Xanthia illic Bacehus descensurus, ut Euripidem
dilectissimum sibi poetam redueat, pelle leonina et clava in-8tructu8 t): l. Herculem petit, qui iter deseribat ses. p. 298 adn. 4 . Lusus in mortibus, brevissimis ad Orcum viis, enumerandis cl. Κραπαταλοι). 2. Iter suscipitur, quod vel maxima perspicuitate depingitur. Occurrit, cuius effertur cadaver quodam modo 'insepulti' personae respondet). Acherusiam λέμνην cum Charonte excipit monstrorum locus EmpusM J et scelestorum caenum.' Apparent initiatorum beati chori in pratis myrteis luce inlustratis canentes ad tibiam splane imago mysteriorum, Pind. D. I 36 . Ad ipsam regiam Plutonis venere: pul8ant. 3. Quae iam singula eis accidunt, in eis eminet egregia ars Orci figuris, quae praesertim cum Hercule coniunctae Sunt, scite utendi, sed mittamus, ut aliena magis. Aeaci profluentem cavillationem ex tragoediarum laciniis consutam esse vel caecus
videt; num 'Perithoi ' Aeaeus derideatur, non liquet Milamo . Anal. 17 l .
4. Praesertim credo nostra interesse ad certamen animad-Vertere, in quo comoediae cardo vertatur. Cuius tre8 videnturi Sic Menippus descensurus a mago eorum gignis Induitur, qui aute eum in Orcum penetraverant celeberrimi Luc. Men. c. 8. 2 De Empusa cf. Roscheri Lex. p. 1243 ot B. Sehmidi Vol flebon 133 sq. , 139. 141 snam memoria eius adhuc viget apud Graecos , cuius crurum par deforme contrarium quoddam est aures Pythagorae cruris Rosii Aristot. pseud. p. 1963, cf. Luc. Pseudom. 40. 33 Cf. p. 306 adn. b.
692쪽
301 esse partes: l. disputatur de poesi, quid spectare debeat;
2. dein utriusque poetae carminum forma, argumenta, vis castigantur; 3. denique morum e8t αποπειρασιιος. Atque consilium poetae - ut hinc incipiam - gravius subesse nemo non videt: studet enim docere Aeschylum antiquae virtutis praeconem Euripidi morum eleganti corruptori longe esse anteponendum, et - quod artissime eum illo cohaeret velut ex inferis reducendam esse ingenuam antiquorum vim simplicitatem nobilitatem sid quod ni salior Rih-beckius praeceptor cl. in scholis prosessus est), denique explebis dominatu ad nobiles et loco et animo revertendum. Lepoου autem sabulae in eo continetur, quod primum regna tremenda Noctis vita, luee, pergonis implevit poeta, felicissime ad amussim omnia pingens et ridiculum in modum; dein terrores Orci et ioci nebulonum istorum egregie oppositi risum Homericum moverunt moventque; denique in certamine. Quo de certamine, quia etiam postea in certamina incidemus, ut frena ingenio
paulisper immittam, concedatis. Etenim magnoS Viros, prae-8ertim poetas, inter se animo t. e. narrationibus iungere, licet sive loco sive tempore secreti sint, eX hominum e8t natura, inprimis erat Graecorum. Ut tres poetas tragicos Salaminia
pugna nectebant, Thucydidem et Herodotum Olympiam illa
lectione, ut septem sapientes sive epistulis Subditis sive convivio cogebant in unum locum vel tempus, ut in Platonis ipsius sermonibus conloquentes apparent, qui propter aetatis discrimen vix potuere: ita in deliciis maximis habebant viros
maximos illos committere in certamen. Est enim voluptatis non exiguae cum magnoa viro8 ad suam quemque indolem diligenter animo proponere tum omnino iudicare de magnis. Summos prae ceteri8 inter 8o comparari ex natura e8t: montium summorum altitudines comparamus, non mediocrium. Sio de summorum tantum certaminibus sama serebat. Velut de
Homeri et Hesiodi certamine, quod Aleidamas ') in Museil Sophista ut hoc argumentum primus tractaret, non sorte fortuna Recidisse intelleges. Primi enim sophistae dialogi vim excoluere. Qui duas opiniones optime instructas sibi opponere optime sciebant ses. prae.
693쪽
e Ordio, ut τ ρλαυγὲς προςωπον, posuisse a Nietrachio putator Aet. 8oc. Ritaehel. 1, 1 sqq. ὶ De ceteris antiquissimis illis certaminibuη quae ficta sunt ne longus sim, ad Robdium Mus. Rh. XXXVI 4l9 adn. relegatos vos Velim.
Iam ut rarus contrahatur: unam, quam nostra praecipue reseri cognoscere, certaminum speciem inspicere libet, mortuorum nimirum certamina. Ac singularis voluptatis tale certamen propterea suisse censeo, quod vita demum peracta
integra virorum istorum imago potuit adumbrari. in Ac prima,
sertim Prodiel 'Dρας cum Woleheri opp. II 393 sqq. et Antisthenis Aiacem
et Ulixem . Totum vero illud certamen sophistico quasi colore tinctum est: consilium sophistarum est, qui ut e. g. Platonis Protagoras exemplo antiquorum striem suam defendere studebant; sophistim est certandi ratio απορα, σχεδιασμός etc. cf. Nieuscho Mus. Rhen. XXV p. 539 sq.lὶ In multis eum nostro Wariburgensi poetarum certamine mire conspirat saenigmata coli. Hesiodi D. 188 sqq. M., RI. . 23 Quod certaminum genus etiam nostrates coluerunt. Cf. principum
nOguorum poetarum notissima Xonia inde a 332 Schilleri epistulam illam iam Wachsmuthius adtulit ad Sillos p. 40 . Falchius quidam composuit Lessiugii et Ramleri apud inferos de carmina quodam refingendo certameuminime ineptum M. Abhandiungen die ristbest. 1803 , Herderivol. Vm l 24 ed. Hempei. affert Knoxii Angli hominis librum, quo Sinnit et Ricardi Bentley conloquium in Oreo habitum scripserat. Addam libellos quosdam. quibus praeterea recentiores inferos ad litterarum quaedam geuera scriptores Inprimis castigandos adhibuerunti Quis nescit Go et hianum mimum Gotter Helden unu Wielandy fConferas etiam qu&rtum actum eiusdem Goethii fabulas Trivmph der Κ Andramkrit . Lectionem Bod meriani carminis Charaeter der tetitschen Geuichte, quo antiquiores Germ norum poetas illo aut praeterierat plerosque aut vituperavera coram ips qutis poetis in Elysio habitam finxit quisquis satiram scripsit Der deuoche Dichterkrisy cf. Seusserti Detitsche Luteraturdenkmala des XVIII. Iahrh. vol. XII p. X sqq. . Quid γ etiam Frte dericus Magnus epistula ad Voltarium i20. Febr. 1750ὶ data versuque inclusa inseros coluit: qui vol- tarsi insano amore captus fingit stomni vitem se vidisse in Elysio Homeri Maronis Horatii Sophoclis umbras Voltarii gloria ita iratos, ut bestiam
Parisios mitterent venenum saniemque eructantem. nomine Invidiam. Videas et Grabbii, Ingenii non exigui, comoediam nimium quantum insanientem Scheret Satire bonis etc. ael. II. Ni eo lal Klimm iter subterraneum facetissime ab Holbergio descriptum minus ad nos pertinet.
694쪽
nisi cum Melaekio fallor, huiusce generis vestigia habes apud Cratinum in Archilochis. Archilochum enim esse αλιι ην illam, cuius sales quendam vexaverunt in sabula sis. 6), probabiliter vir doctissimus suspicatus est. Qui non potuit induci nisi umbra: nam ex D. 1 vides brevi post Cimonis mortem rem agi. Castigaverat autem sale suo Archilochus haud dubio
poetam quendam. Iam quod antiquis σοφιστας vocatos esse poetas narrant Diogenes et Clemens, firmant hoc Archilochorum versu D. 2): ODν σοφιστων σμῆνος αγεδιπησατε. Quod ad poetarum turbam ex terra mi88am spectare potest ),
qui sane cur 'Ἀρχέλοχοι vocati sint, non plane perspicio. Certo parii poetae cum ceteris quicunque erant Archilochis ses Cratini Κλεοβουλὶναιὶ certamen esse potui: Quod non inepto ex tr. 7 conliges poetam conlocavisse ibidem, ubi Minervae cum Neptuno conclamatum fuerat certamen: id quod video etiam Koehio in mentem Venisse. δ) Sed dubia mittamus. In Orcum certamen primo ab Aristophane relegatum videtur Pherecr. D. 94 γ). Quae simul cum Ranis docta est
Ol. 93, 3), Phrynichi Μουσαι in sabula de Sophocle et Euripido
pro Musarum tribunali iudicium fuisse Meinehii est suspieio. De Orco scaena Gras. 70) non constat ); accuratiora qui quaerat,
Sed iam redeat quaestio ad Aristophanem. Cuius Gery tades similis Ranis et consilio et indole suisse videtur. Quam
cum et ipsam post egregiorum tragoediae ingeniorum mortem doctam vulgo credant, ante Ranas ponit Usener Mn. Flech. CXXXIX 375 sq. Ac veri similius sane videtur Agmthonis in urbe versantis, non apud Archelaum iam absentis,l Vivus In scaenam produetus videtur in Diphili Sapphone Ath. XI 487 A. 2ὶ Verbis ot πειγὶ Oμηρον καὶ 'mloων antiquiorea omnino recentibus videtur opponere Diogenes. - χναδινὰν sauDιoberni - evocare Τ3ὶ Te Ioclidis Hesiodos similis cum Archilochis argumenti fuisse ex inseriptione et poetis Philocla et Nothippo commemoratis satis verisimilo est. Da inseris nemo cogitabit. 4ὶ Etiam si Meinevit suspicio recto habeat, quid obstet e. g. ne popias defunctos ad Musarum iudicium alvo in Heliconem sive alium in
locum evocatos esse credamus 2
695쪽
mores in ea castigatos esse. Quod vel annum doctae fabulae constituit, non aeque mihi persuasit. - Εx reliquiis discimus haec: pompa misella ad mortuorum 'occulta', ut cum Polydoro
Euripideo dicit aliquis, deveniunt singuli a quaque 'arte' deIegati pessimi poetae iidemque famelici macilentissimi uJO- νοῆται) ὶ, ut poesi emorienti auxilium vires praecepta ab eis qui defuncti sunt summis poetis adserant. Inridens portitor 2 inferorum periculum fore dicit, ne pluma leviores illi diarrhoeae fluvio ad instar fluminum Orphicorum e. g. Phaedon. 1I3 A)deripiantur. Ut in Ranis est, ad ipsam deinde Plutonis portam videntur penetrasse se. 162, ingressi incidisse in poetas, qui in Plutonis domo fortasse item versantur atque in Ranis. Sermones cum illis serunt: praecepta complura inridendo prolata audiunt a defunctis esuriones multum propter gracilitatem sugillati; ipsi vico versa mortuis nuntiant de vivis, quae item sale sacetiarum condita sint es sing. ib4-15T; l63; l66 al. . Verbum addam oportebit de eis qui praeter quod supra dixi certamen sunt comoediae Ascensus. In quibus pra elare eminent duae fabulae: Cratini xεέρυινες et Lupo lidis Λημοι. Educuntur in eis clariSSimorum, qui quondam praeerant reipublicae, Virorum umbrae, ut reipublicae suae labanti praeceptis subveniant. Atque apud Cratinum Solo evocatus D.L. I 62 - Kock. D. 228) item ac Chironum senex choru8, υπογζκας canebat. Ipsi evocationi suo iure Bergkius tribuisse videtur D. 232; quo sortasse et pertinet D. 234 isdem numeris compositum; facile crediderim D. 229sq. ex Solonis oratione fluxisse Musarum et musicae perpetui cultoris. In
13 Oportebit conferre Phrynichi D. apud Ath. 44 D ἄνθρωπος ἰδα-
Τοπουγς, μισθος ὐπεὐσοφλιστος, Μουσῶν σκελετος, ανγJoνων ε μνος Αιδου. 23 Miror talo Ascensus argumentum, quod facetiis et lepore minimo careat, a nostratibus paene non esSe excultum. Duo innotuere exempla:
Ioannis Falekii Wiederkuri Griechen una Memo, quo carmine inon inscite fictum ii antiquorum umbrae quaedam in saltantium nostri aevi concilium intrantes finguntur, a saeculi genio ductae. et historiola tu Masii Deulaches Lesebuch II p. 81sqq.
696쪽
305 Legibus eiusdem poetae Bergkius item putabat Solonem
evocatum esse. Sed Solonem eundem in duabus fabulis atque eodem ut videtur consilio) ad lucem vocatum e88e a poeta vix credo. Quare fr. 127 m. q. s. a Legum venerabili choro dictum malo, quae in sabula cecinis8ent θεσμους illos. Nec Solonei versus parodiam D. l28 arbitror necesse ipsi Solonitribui. Pulcherrimum vero et certissimum exemplum est Eupolidis Ἀνη μοι comoedia. Qui ut erat αναγαγεὶν Dκανὰς ἐζ έιdου
σεως νόsιων η κ&ταλυσεως Plutonius dicit), egregie imagines Solonis iterum, dein Marathonii victoris, Aristidis, qui expo8uit, quo modo iuStu8 factus e88et, Periclis κεφαλ, γερειοι adumbravit. )Verum etiam in litterarum genere, quod pedestri quidem sermone, sed poetico colore conSilio cultu compositum paene poetis ascribendum est - philosophiam dico inprimis Platonis poetico velut superfusam et penitus insectam spiritu do inseris non modo frequens mi Sermo, Sed novum etiam genus de interis cogitandi exsistit, quod Descensus etiam sorma exhibetur. Cuius, Vel uti undae, ad postrema u8que tempora
Inserorum Platonicae doctrinae prima quasi vestigia in apologia habes; ubi suam Socrates, si mortuus esset, beatitudinem et Oiς λεγouένοις magis nixus praedicat: iustorum enim iudicum iustam sententiam Minois Rhadamanthi Triptolemi, quode cf. Rohdius Ps. 268 adn. 13 et eum summis antiquitatis vatibus et heroibus similem iniuriam passis) consuetudinem beatam sperat qu Esqq.).' Excultae magis istae opiniones extant in Gorgiae de iudicibus celebri mytho b23 A): iam in eo λειμων commemoratur, qui nocio an exii De Damone i Platon fr. 191 cf. Wilamowitz. Hermas XIV 319 adn. t et de Plat. D. 68 Cobetum obf. crit. Plat. 95. 2) Etiam huius quem sui ipsius quis tingit Descensus infra ics. ad Bom lyricos poetas alia iuveniemus exempla.
697쪽
Homeri asphodeli prato ortus sit; iam lin eo animae cicatricibus propter scelera notatae apparent 524 Ε), iam signa illa, quae iudicatis a quaesitore severo affiguntur 526 B), iam illio triplex illud discrimen inter bonoη et ἰασιμα cis aρτοντας cruciatibus ad meliorem vitam educandos) et εσχατα αδικήσαντας qui propterea παραδείγ ιατ a fiunt in aliorum nimirum commodum, peternis capti poenis).Τὶ Tertius gradus in Phaedonis ultimis capitibus continetur maiestate moventibus animum: ubi praeter daemonem cuique adiectum li 3 D pravaeque animae miseram sortem l08 A cl. Plui. de Ser. N. Vind. 682, 3 sqq. Dueb.) singularem pingit fluminum imaginem: quae velut ab anima mundi ) pulsa) in solum modo mergunt, modo e Tartaro erumpunt. Poenraque Simul certiore stilo adumbrat, Orphicos potissimum Secutus. Modeste enim qui vixerint, post iudicium ad Acherontem ductos lacu purgari'; qui nimia peccaverint, in Tartarum detrudi ); qui magna, sed quae expiari possint, semel quoque anno fluviorum inserorum η undis tolli ad Acherusium prope lacum nec prius in lacum admitti quam veniam impetrarint ab eis, quibus mala fecerun .. Perlaetissimam vero et diligentissime depictam harum, quales secundum Platonis mentem erant, rerum imaginem in rei publicae X tenemus. Quod qui in III libri initio poetarum de inseris carminal In Phaedro, cuius grandes imagines p. 246sqq. non ita ad nos faciunt, animarum migratio iam accuratius tractata est.2, Ad p. 1l2 Β ωσπερ των αναπνεοντων vide Philostr. Αp. Ty. V 2: τ δν ' εανον ici. Phaedon. 112Ε ἐλαυνομενον πνευμασιν .. χωρεῖν
θίζαντες . . . καταγονται υπο πλακα Κωκυτοῖο Τάρταρον ἐς κρυόεντα.
5 Orphicum et in his exemplum cognoscitur. Notissimum illud est de caenoso flumine cf. D. 227 et 155 vix in hoc antiqua opinio et Ran. vv. 145 et 272. Vide nunc Rohdium Ps. 288 adn. 1. Etiam alias gentes similia figmenta praebent: de Indis cf. Weber Ind. Stud. I 398 adn. t initiiVaitarunt undis servens fluvius cum feelestist; de Germanis Staroch Enchirid. 176sq. Slides flumen caenum ensesque volvens; veneni In nuvio sicarii et periuri.
698쪽
307 oblita' et ex sua civitate sublata voluerit, idem tamen copiose de eis exponit, nemo flanus reprehendet: prorsus enim Platonis doctrina a poetis Homero et Hesiodo discrepat, minimo ut illi animum infringens i) cs. Proclus p. 13 ed. Hir.). Nec quod mytho rem involvit: ut 'ipsa quaerendi veri ianua mendacio' polluta sit Maerob. H Somn. 4), cum Coloto Epicureo vituperabimus. Non inepte Proclus et Macrobiug magistrum defenderunt: es. Procl. p. l3 sq. et l6 vers. 7: οτι τοὶς ηλκο πλασ1ιασι μαλιστα δεῆ ποιητικῆς χαριτος κτλ. Ut inter delectandum discerent, mythos suos Plato induxit, populi ingeniis facultatique percipiendi aptos. Veniamus ad rem ipsam. Erenim Armenii filius, Pamphylius ), pugna caesus cum δωδεκαταIος revixisset, quae interea Vidisset, secundum Platonem haec narravit: l. Egressus quidem e corpore in τοπον τινα δαιμονιονδὶ
venit, in quo terrae et caeli sibi opposita bina ora conspiciuntur. Inter quae sedent iudices. Iudicatorum pii dextram versus per caeli alterum hiatum surgunt, sinistram Versus per terrestrium alterum descendunt impii, signis utrique - alteri ἐν τεῆ προσθεν, alteri ἐν τεὴ δαισθεν - praediti. Ipsi a iudicibus praecipitur: contempletur omnia, ut nuntiet deinceps hominibus. veniunt ex alteris oribus ad iudicium animae, ex terreno laedae sordibus, e caelo descendentes candidae. Utraeque inter se conloquuntur salutantes: de itinere millo 3 annorum alterae querentes, ad8pectus alterae αμζχανους τοκαλλος q) enarrantes - peccatorum enim decuplae luuntur poenae, multiplex est etiam bene factorum compensatio.
699쪽
2. Videt deinceps hominem improbi Mimum, Suae gentis alicubi ante multum tempus tyrannum, Ardiaeum, qui cum nefariis sociis effugiendi ' spem concepit' per ostium. Sed hoc cum accedentibus illis mugiat ), ab igneis, qui iuxta positi
Sunt, viris correpti, catenati, per spinas tracti ad Tartarum ducuntur sceleraque eorum cum poenis carnifices illi praetereuntibus pronuntiant 3. Septem in prato diebus peractis cum ceteris ascendit ac venit, unde lucis columnam, quem lacteum orbem voluntefiSe, per totum mundum tensam erat videre. γ Ad ipsam lucem cum pervenerit, ex eius extremis Necessitatis ) aptumi, In hoc Orci ore mugipnti cui non Christianorum Inferni sauces tu mentem veniunt ses. praes. Jesaiae V l4: καὶ ἐπλάτυνεν Icf. Gosenium
et Insernum persona monStrosa indutum, inde a Nicodemi evangelio usque ad medii aevi picturas icf. et 'Acheruntem bestiam' in Τundalo p. 7 od Schadianae Progr. Academiae Regimoni. 1869 3 Cf. etiam Τylor. l. I. I 334 sq. Grimm . Myth. 673. - Recte Proclus p. 49 v. lb et 20: το μὲν δὴ μύκ μα του στομίου πασαν υπερβαίνει τραγικὴν διασκεDην sperversa p. 49, 28sqq. . 2 Cf. Zeller I 404sqq. , praes. 404 adn. 2. Haec lux quomodo caelum complexa sit, uec ego plane intellego ivereor, ne Aoζωμά tων comparatio non quaesitius interpretanda sit, sed proprie cum Boeckhio intellegenda . Cf. et Parmenid. Stob. ecl. I l95 W. του δὲ πυρος ἀναπνοον sεἰναι . . to ν
3ὶ χνάγκον i. o. certum mundi ordinem spropterea adam tinus scapus unde sumpserit Plato, mihi non liquet. Suum rerum ordinem χνάγκην item vocaverant Heraclitus iPlut. Plae. Ι 27; Zelleri Hist. Philos. I 606iot Parmenidos i Stob. I 195 W eoll. Zellero l. l. 522 adn. 3 et Karstent Parm. rel. p. 230 8qq. , apud quem deam isimiliter atque in rep. eius filiaὶ τας νυχας πέμπειν μὲν ἐκ του ἐφι ανους εἰς το αειδὲς, ποτὲ δὲ ανάπαλιν inimirum in animarum migrationibus; sed cf. Zellorum l. l. 530 adn. 3 Simplicius dicit i in phys. 9ri: Platonem tamen Parmenide In χναγυusum, ut e. g. in bigae celeberrima imagine Phaedr. 246 sqq. eum imitatus est, non ausim affirmare cs. adn. Req . Etiam Pythagoricae χνάγκος. quade pauca constant, in Platone vix vestigia cum Zellero it. I. 403 adn. l agnoscere licebit, praesertim si em recto eandem putat Rc TO πεμεχον πυρ. Quam Damascius in Hieronymi theogonia fuisse testatur, Herculis monstrosi illius coniunx Aνάγκη, φυσιν Ουσα ἡ αυτο καὶ .ωραστεια scf. Phaedr. 248C 'Adoαστεως θεσμος et Comm. Vrat. V 71 sqq. , ἀσώματος
700쪽
videt susum, cuius scapus et bamus adamantini, ex pluribus metallis constat verticillus. Hic autem verticillus octo ex vertieillis compositus extat, ollarum instar, εν aλλ λοις ἐγκει- ιένοις, ut unum Videantur emcere. Accuratiora ut de obseurissimis mitto addere. Fusus in Necessitatis genibus vertitur. In octo verticilli circulis illis singulae sedent Sirenes, certam quaeque Vocem emittentes, unde oritur concentus. )Circa matrem tres Necessitatis filiae, candidis vestibus δ) coronisque insignes, paribus intervallis item sedent, ad Sirenum carmen canentes 'quae sunt, quae fuerunt et quae ventura trahuntur.' Clotho circumvertit exteriorem, interiorem susi περιφοραν Atropos Lachesi in Vicem segsarum munus subeunte. 4. Iam venit ad Lachesim vitarum παραδεέγματα ε) genibus tenentem et sorte8: propheta δ) sortes de Lachesis 'vir-
deas magnificam imaginem senis, cui 'Aνάγκη in fronte inscriptum est, in Chamissonis pulchra Adalberti fabulae Sein Gemand mar strali ter Azur etc. Scapus mundi axis, verticilli sunt planetarum et fixarum q. d. stellarum caeli orbes - id quod diu intellectum est. Singula vero quomodoracte et accurate explicentur, multi laboravere. Da quibus disputatio quoniam ad astronomiam pertinet, non ita ad nostrum consilium: relego ad Bergerum Geschichte der mira sch. Er unde II 27 sqq. . qui Platonis imaginem eum Parmenidis stεφαναις περιπεπλεγμέναις cohaerere arbitratur. 21 Pythagoreorum sphaerarum concentum ingenua imagine proponi videbis. CL Hilierum Eratosthenis carm. reli. 50 Eqq. , praes. 53 et Porph. Vii. Pyth. c. 31: τα δ' ουν τῶν ἐπια ἀστέρων φθέγματα καὶ τῆς Τῶν α πλανων . . . καὶ τῆς . . . ἀνειχθονος τὰς ἐννέα Μουσας
εἶναι sci. Iambl. Vii. Pyth. c. 18: h αρμονία ἐν ἡ αἱ Σειρῆνες et Roseum Arist. pseud. p. 202 . 3 Parcarum ornatus opinor Orphicorum prodit doctrinam: voeabantur enim esto in Orphei carminibus λευκοστολοι teste Clemente sis. 253 Abel in. 4i Prima habes forte illarum μων πρασεων vestigia 53 Prophetam quod induxit, ad eandem causam redit, ad quam daemones: des enim sublimes nec eonsuetudine hominum uti nec cum eis conloqui poη sunt, nisi per alios qui medium quendam inter Ipsos et homines locum tenent: hinc propheta, hinc genii.