장음표시 사용
191쪽
di Festo Ponipeio notissimum Est De quare plura vide apud Alexandrum ab
- Alexandro ientalium Dierum Lita6. Cap. t r.Caelium Rhodionum Litar, 8 ' Antiq. LeαCr . Baroniu in Notis ad Martyrolog. Rom. die io. Februarii. Potro locum eundem vocatum seuertium, quasi semitertio ab Urbe i r a in illiari thun, Plutarchus in Galba his verbis prodit e Galbae caput abiece uni in locum, ubi occidi solent in quos Caesar iussit animaduertero . ι Sestertium dicitur. J Et Commentator Horatii quem Cru ius edidit, siescribi ei Est illinus mons Romae ex septem montibus. Hine Esquilina Poristat omet dicitur, ad sessoriuira, ubi certus erad locus sepulchrorum ad cor .pora pauperum , aut sceleratorum , viliumque comburenda, aut canibus proiicienda. J Lipsius pro, Sessorium, legere inaudit,Sestertium, e Plata cho. Sicut in Vita Cypriam : Cum ven ad eum locum qui dic itur Sex. , tu' '; l emendari vult, Sextertius. Sed nos cum Breuiarium Praedicatorum ordinis Romae editum anno Domini i6o3. restitueremus , noluimus in MCypriano veterem mutare lectionem ι quod loca seti urbes interdum a n
iis numerorum nomina acciperent e septimum Cpalatium sub urbe Cottia stantinopolitana celabre, cuius frequens mentio apuli cratem, SoZom mim , Nicephoruna ,ed alios. Decimum ,.suburbanum Carthaginis, apud
Procopium de Bello Vuandalico. Septimum quoque Hostiense, Symmachi villa fuit, de qua ipse Lib. 6. Epistolar. Quartum. Latinae, aput eundem is ' Lib. p. Quartum Pollionis, apud Marti em Li, .: Ex Actis Proconsesariabus S. Cypriani dixinius nos , ingrum Sexti perductas . 3 m ruin simili ἔ, i, ili' appellandi ratione. Adito Lipsium in Notis ad Tacitum Lio. α& a 3. Annati Pi u b. x Hine Hrsan verum esse possit quod Montanus domi natud in io Mat. a ι- οῖ thaei adnotarentplocum ill-Geuhsem-uin quo Christus ante passionem: Adura Iaa instilla , Hebretim dictum quasi Gau M-i idest Hortus octauus et Gue sevi
mihi idest; altisoctaui, nempe eadem nomenclaturae forina, qua nupeT Lae A cimsi,Neptimum,Sextum, artum apmlari diximus. Vide qua notavimus: . in Aritichbisto Lib. it. C. g. Erat enim praedium. vel villa, ut aiunt Euangelistae. Sed ad tinstra. Puticulos Marro ultra Esquilias locat; Sextus Ru ιfus, & Publius Victor, Campuna Esquilinum in Quinta Regibile Vrhus p imi hiῖ vhi iculos quoq. Mille reteri onuphrius . Ergo quemadmodum
Romani locunt extraVrbem habebanton quo scelerati puniebantur,1cad uerum putredine, vel putore Puticuli vocatum; sic verisimile videtur, Guυ, gotha, seu locum Caluariae dictum extra portas Ierosolymae ubi sontes plecterentur , & damnatori-xruncata Capita, vetaffigerentur, vel Proauce
Is I. Plarique vero Caluariam illum locum nuncupatum tradunt, quod' e , L . ,. ibi primi hominis Adam cramum humatum esset,super quod sanguis Salua- .a r Aa a toris e crude Ril auerit. in asseruere omnes illi Patres quos superiora Caμ V LV pire produximus asiarentos, Adam in Caluariae loco sepultuasi sed distin- ctius affirmant Tert illianus,origenes, SmsiliuS,S. Epiphani ci Hieronis' e . ' is Id. mus, S. Augustinus. Nonnus, &ahinon pauci Recemiores. -R . IIII. S. Cyrillus Ierosolyruitanus Calcchesi 13. aliam affert eiusmodi -τ, I TV r appellintroius causam fit e verbis: Golgothas vero interpretatur Caluariae . . a locus . ΛIiqui ergo Prophetice lacum hunc Golgotiam appellarunt, tria
192쪽
quo verum caput Christus Crucem sustinuit, sicut Apostolus dicit e Et ipsς caput Ecclesiae. & rursias: Qui est caput omnis Principatus.. Caput hoc ialoco aluariae passum est. O magnam propheticam appellationem l M do enim non & nomen hoc admonet te dicendo: non ut simplici homini a Niendas crucifixo: caput est omnis potestatis crucifixum J Sic ille. At put mus potius per allusionem , & accommodationem voluisse S. Cyrillum capitis Christi appellationem ad locum Caluariae pie deducere,. quam ut seserio crediderit , inde reuera nomen loci factum , quod caput Ecclosiae Chri- sus illic mortem sustinuerit.
Ex hisce Caluariae nuncupationis causis , quam magis germanam putem mus, haud in in promptu edicere. Cur enim tres priores simul in nonunia, non potuerint incidere nempe ut locus ille dictus sit Cranium, & a sormati rotunditate , glabritieque monticuli, humano capiti haud absimili: &quod illic capita damnatorum truncarentur: & quo i ibidem etiam Caluaria Adae humata esset. Ex istis tribus nolim ullam sicligi:& si necessario e cernenda , secundam magis Probauerim: suo tertiae seruato honore propter .Patres. .' Non omiserim , Iudaeos Recentiores CulgaIιba, nedum caput, aut cranium, sed & censum quem pro se quisque pendit, quasi dicas capitationem, appellare, teste David Pomario in Dauidis Cermine: unde possit quisquam suspicari, ne sorsan eo Ioco domus aliquae publicorum vectigalium ex capitatione suerint, hincque dictum Golgotha. Sunt istae merae coniectura . nec istis Elidae. In Antichristo Lib. I I. C. s. disseruimus, num Golgotha fuerie Goatha de quo teremiae 3 ι.V. 39. Mons Caluariae erat prope urbem Ierusalem extra maenia ad occidenitalem eius partem,& ad Septentrionalem montis Sion,ut Eusebius S S. H e. ronymus in Locis Hebraicis tradunt. Postea destructa urbe, & iterum instaurata per Hadrianum, Caluariae locus intra murorum ambitum inclusus fuit, ut aperte testatur S. Gregorius Homil. 3 9. in Evangelia. Habes montem Caluariae scite descriptum a Brocardo , & alijs innumeris Recenis
Eluridatur locus Iosue I . V. I . Nomen Hebron ante vocabatur Caria Arbe, Adam maximus ibi inter Enacim situs est. p. LVII.
E B R Α Ε Α ad verbum ita redduntur r Et nomen Chebron faciebus, vel ad facies, idest, an e , Rirjaι b, ciuita S. Arbriba, vel quaisor, Adam, homo, magnus iu 2 ghana Lim ipse . . . Tria videnda, quinam Enacim, vel Anachim, quis Arba, Qvquisnam fuerit Adam maximus. De Enachim Numer. I. . . . Et venerunt exploratores in Hebron , ubi erant Achiman, α Sisai,4Τholmaillii Enae. Et Versu 34. Ibi vidimur monstra quadam stliorum Enac de genere giganteo: quibus comparaxi quasi lacina videbamur. Deuteron. I. Maxima multitudo eri, O nobis flatura procerior : filios Enaeim Didimus Obs . Idem C. s. a.Et Deuter. 2. Io. Populas magnus validus , ct tantia .. L a excelsus
193쪽
excessus Ῥι de Enacim stirpe , quasi gigantes oederentur,stessent similis fili rum Enacim. De Enacim quoque Iolite i I.xa. Cap. q. 3 2.Cap. 11. 13. Erant igitur Enacim gigantes qui sedes fixerant in Hebron. De quibus quoquo Iosephus Libi s. Antiq. Cap. a. agens de oppidanis Hebron, haec ait r Apud hos in eam diem superstites erant quidam e gigantum genere,ilatura& sp cie ceteris mortalibus dispares, visu sin, ut 5 auditu horribiles e quorum Ussa adhuc ostenduntur, qualia vix credant qui non viderunt ipsi. J Ta
Quidam exi stimarunt dictos An, vim l viro quodam Anali, nomino 'proprio, prodigiosae staturae, generis proauctore, unde soboles illa gigantum propagata est. Theodoretus Quaest. 26. in Numeros quaerit: Quam dicit esse generationem Enah respondet: Hic, ut verisimile est, s ropter magnitudinem corporis famatissimus erat, & vulgatissimus, genere vero pa- aerem omnino repraesentabat. J Sic ille. Idem sentiunt Masius in loste ii. v.
ur.& χχ. & in eundem locum Montanus, Pineta in Iob. I S. v. s. Numero 7. Sa in Deuter. i. v. 23. Clariu S in Numer. 3. V. 3.
Hinc putant quidam deductum nomen illius gigantis apud Poetas samosi, qui dictus est Anax, caeli ac tectae filius: de quo refert Pausianias in Atticis, in Asterij insula ante Milesiorum urbem sita, repertum suisse cadauuer Asteris decem cubitorum, quem fuisse Anactis gigantis filium a pleri'. est existimarunt. Hunc ergo Anah vastae molis gigantem suisse patrem, hoc est,uel genitorem, vel auctorem generis Aehiman, & Sisai,& Tholmai,& omnium gigantum,qui dicti sunt Enahim, ex locis Scripturae dudum adductis, assirmari posse videtur. Extitisse vero filium Arbe qui nomen indiderit Heu bron Iosue I s. v. i 3 indicatur,de quo tume Ioco, paulo post agendu est nobis. - Αlij vero potius crediderunς, Anac,vel Enacim non esse proprium nomen vel viri, vel gentis: sed appellatutum, ab Anae. Hebraico, quasi dicas Toriquatum,vel Torcuatos, a torque, insigni gentis illius giganicae, ut aptio Romanos Torquati, quo nimirum ornamento natio illa immanis proceritatis uteretur. Ita Hebretes, Uatablus,Marinus, Mercerus, Montanus,& alij. Friget quibusdam hic e ymon. Si nomen est appellativum, potius exposuerim ex Hebraica notione, Tortores, mastiges, oneratores , oppressores et Senuinum epithetum gigandum, quorum superbi a.immanitas, vioIentia, athbalm , hominum oppressio sacris S profanis litteris sugillatras. Vide Geneta. . Iosephum Lib. I. Antiq.C. 3. Macrobium Lib. I.Saturnat. Cap. 2 o. S. Gregorium N a Zianzenum Gratione i6. . et si mauis , reddi possit, Torti , onerati, colligati, quod eiusnodi gigantes quasi pro damnatis haberentur, & in inserno catenis igneis colligati torqueantur, sic enim AloidaS, Briareum, di eiusmodi terrificum hominum genus canunt Poetae apud inseros cruciari; sic in Scriptura gigantes pro damnatis ad instros, pro magalbus, momtuis , ponuntur. Ρrouerb. s. t 8. dc stulto iuuene sequente scortum: Es ignarauit quod ibi sint stantes, T in profundis inferni convivae eius: di Cap. 2Dis qui errauerit a ia doctrinae, in ca tu gigantam commorabitur. Isai. i . g. Suscitauit tibi gigantes. & C. 26. . Morientes non mans . giganter non resurgant . quamuis hisce Iocis sit alia vox, nempe Ivptaim, i deiaem,
194쪽
Equidem Enacim pro nomine appellativo, idest,gigantes , Chaldaeusin.
terpres usurpasse videtur,cum Deuter. I. 8.Cap. 2. Io. Num. I 3. Σ3.& 34.prafilijs Enac, vel Enacim,reddit semper,Filior giganι-.Et Septuaginta Oeur. I. U. 28. Fιlios Enacim, exponunt,Fallas gigantu.1ncertu igitur unde sint dicti EnaXim,& Enae,nisi quod hanc posteriorem sententia magiS probauerim. . Iani quis fuerit iste Arba cum cura disquirendum. Huius fit mentio Ge- ΛRa Au Iri
co Arba non pro nomine proprio alicuius viri, sed pro appellativo acceperunt, interpretatique sunt Cariat. Arba, hoc eiri Ciuitas quatuor. Sed cur haee dicta sit Ciuitas quatuor,non est omnium eadem sententia. Quida apud o . .. Lyranuni & Masium in I . Iosue aiunt ita vocatam, quod in ea quatuor istigigantes Achii an,Sisai,& Tholmai,cum patre eorum Enach, vel regnau
S. Hieronymus Vrbem quatuor,nuncupatam asserit,quia ibi quatuor Patriarche conditi fuera ut,Αdam, Abraham, Isaac, di Iacob. Eius sententiam fuse descriptam habes supra Cap. I .Hebraei vero, uti eodem loco diximus, nomen eiusmodi nactam perscribunt,di quia ibi quatuor viri insignes habi- ctauerint, Aner,Eschol, Mamre,& Abraham:& quia ibidem quatuor matrongsanctae humatae fuerint,Heua,Sara,Rebecca, Lia:& quatuor quoque Patriarchae in ea dari sepulti, Adam, Abraham, Isaac,& Iacob: denique quia Λbraham inde quatuor reges insecutuS fuderit. Verum cunctis exacte inspectis, magis putamus Arba, vel Arbee hic esse nomen proprium viri cuiusdam insignis,a quo urbs Hebron, ante vocata sit Ciuitas Arba.' Quod luculentius mox ostendemus. De Adam maximo modo disseramus. Vidimus Cap. 6.S. Hieronymum , ADAM MA- Hebraeos,& plero'. Recentiores putasse, hhnc ipsum suisse Adamum primu xitiva. Parentem,atque hinc duxisse argumetum,nostri generis satorem in Hebron condi tum. Elusere no pauci & interpretationem,& argumentum, quod Adahoe loeo non possit esse proprium nomen Protoplasti: sed esse commune &appellativum generis, ac significare absolute homi m. Neqne hic esse sex monem de Adamo primo parente,sed de quodam alio hominemam Hebraicum Adam,ut est nimis perspicuum, in Scriptura sacra est commune & ap. sellatiuum,nempe Homo ἱ interdum vero est proprium nomen illius primi G ,. , .i patris, qui dictus est Adam;sed hoc interest, quod cu est commune,praefixu . . . t solet haberem Halediab,hoc est, littera m praepositam, tamquam articulu nnotificatiuum,seu demonstratiuu,hoc modo Ha Adam: cum vero est nomen propriu viri,excidit He,simpliciterq. dicitur Adam. Canones enim Grain nmatici Linguae sanctae praecipiunt, nominibus propri1s non addi He,sed tantum appellativis & communibus adiectivis,& gentilitiis.Sicuti nos Hispani se
non dieimus et Pedro,M Iuo:bene tamen es/ombre, et Ieon. At cum hoc io, Reo Iolae positum sit HaΑdam,cum articulo emphatico & ostensivo, hoc est,
Ille homosseu Hispanice eι bombre, non de Protoplasto, sed de quopiam allo Vhomine loeutus diuinus Auctor videtur. Isto argumento usi sunt Maldona, o tus,Toletus, Bellarmimus, & ali1,Vt probarent hoc loco Iosue fidam, non es
195쪽
Quod etiam inde firmari potest,quod Uulgatus Interpres ipsum Hebrai-
eum Adam, etiam ubi perspicue non de primo homine est sermo. ininterpretatum relinquere solet, cum tamen uniuerse homo proculdubio intelligatura vi 2. Reg. 7. s. IIaen lex in dam,hominis, Domine Deus.&. Osee t I. I.
In funiculis Adam. idest,hominis. Non secus etiamsi hic dicatur, Adam ma-
η sa'ADDI ximus. possumus rite, hominem maximum interpretari.
ik, . . Vtcumquest, illa ratio, non solere in lingua Hebraica proprii et nomini.
ia i i. . . bus adiungi Henotificativum, non videtur omnino solida : nam 2. Reg. I 8. omin ai. Quid impediis ego curram post Chusis Ha Churicum sit nomen proprium, Has AiCis. habet quater in eodem Capite praefigitur He, eidem nomini r quamquam quidam velint esse gentilitium,hoc est,Aethiops et sed esse proprium,n est melior sententia. Ieremiae q8.V. I. Capta est Carioth. Hebraice , HaΚ rijoth. Et fatetur Sanctes in Thesauro auctoritate Κimchij nominibus proprijs interdum addi He Hateriab, etsi id rarissime contingat. Equidem cum in Genesi primus homo vocatur Adam,& de ipso tantum est sermo, saepius scribitur cum He nota ficativo. Notarunt enim viri sprudentes, humani generis parentem nullum aliud propriu habuisse nomen,nisi hoc, Adam, quod est speciei toti commune. Quin Meroerus in Radice Raris,& Marinus in Radice Adam obseruant, non esse insoles nominibus propriis affigi He not liae,quando ex appellativis propria evadunt:vt Ha Kerioth, idest, urbes, HaΑdam, idest, homo . Ergo quod in isto Iosue Ioco dicatur curiarticulo HaAdam maximus. non est inuictum argumentum, Adam non esse proprium nomen illius primi parentis. Ad te,demus esse appellatiuum,cur Homo maximus, non potuit intelligi ipse Adam per antonomasiam, quia ipse primus & maximus nostri generis, quod ad naturae dotes spectat, nondum tunc temporis nato Christo Sc. Fatemur nos ingenue Auctorem Libri Iosue nequaquam locutum de Adamo primo parente, sed non ex allata ratione, quod praefixus He articulus ei phaticus nomini Adam fuerit: de quo ergo est sermo i, Hebraei hunc magnum hominem Abrahamum existimant,qui in Hebrondi vixerit,& vita functus,sepultus fuerit. Sed horum sententiam Masius in I . Iosue v. I 4.refellit, quod eam non nisi figmentis compinxerint,nulla fi
ma auctoritate aut ratione. . . U
. hau is xi Sedenim nihil ad loci praesentis elucidationem asserri possit simplicius aevo A aa A. solidius,quam si dicamus hunc Adam.hoc est,hominem maximum,non aliuesse quam ipsum Arbee,qui nomen suum urbi Hebron indiderit. Hebraea uti praediximus,siunt expressa: Vomen Hebron ante ciuitas Arba; homo magnas in Enacim φρ. scilicet Arba. Chaldaeus:Homo magnus in fortibus ipse. Ac si dicat: Hebron prius vocabatur Urbs Arbee, qui Arbee fuit homo magnus i ter Enacim. Vidimus Enacim fuisse gigantes, qui Hebrone tenuerint, inter quos magnus fuit Hrba,a quo nome Hebron acceperit,dicta Ciuitas Arba. Equidem Arba nomen fuisse proprium viri cuiusdam, qui inter Enacim, Hebronem incolentes,suerit magnus,ac pater eorundem dictus diserte proditur Iosue a .i 3. Caleb ero Aio Iephone, dedit Iosue pariem in medio Aiorum
Iuda, Cariat Arbee patris Enacu a est Hebron. Et Cap. 2 h. ti .cariat Arbe pavit Enac;quae νοcatur Hebron.Et licet pro Pavris Enac,Septuaginta utroque loco
196쪽
lost dixerint,metropolim Enaei ad sensum rei tantummodo respicientes: at ad verba Hebraica,& Latinae Editionis,& ad propiorem mentem sacri Auinctoris, illud Patris Enae , non nisi ad Arbe referri queat, qui dicius sit pater Enac. Verum quis non cernat mica ocorun consenantia, qui in praedictis locis Arbe dicitur pater Enac, isto quem elucidamus loco, appellari hominem magnum, vel maximum inter Enacim t idemque prorsus esse patrem Enac,& maximum inter Enacim & si quid diuersum sit haud dubie eunde hominem vocatum Arha, di fuisse pati em Enacinorum & maximum inter Enacim, hoc est,gigantes illos habitantes in Hebron. , i Cur autem Arba,appellatus sit pater Enach, vel maximus inter Enacim, AREA στα multis rationibus potuit accidere. Uel quia reuera suit genitor Enac, a quo DIC Tvs progn iti sunt Achintran, Sisai,& Tholmai gigantes, fili , vel posteri Enac: vel pATER quia Arbe fuerit primus generis Enacinorum,hoc est, gigantum proauctor, ENACH. ac parens: vel quia fuit princeps Enacinorumi, qui summum imperium in Hebrone inter Enaci nos obtinuerit: vel denique quia vasti corporis mole, robore, viribusque atque industria,& rei bellicae peritia inter Enacim seu
gigantes Hebronis excel luerit. Quidnam enim horum extiterit, in tanta , . . rerum vetustate haud liquet: & potuisse omnes istas causas in unum Arba simul constitere,non est a verisimili prorsus alienum. - .
. Scite noratum a quibusdam, Arba Hebraice dictum, quasi Quadratum , Quadrigeminum, ab immani corporis magnitudine, quod innat quatuoreorporum effeta Solita enim esse eiusmodi nomina gigantibus olim imponi, eertum est: hine Gerion dictus Trigeminus, Briareus Centigeminus , vel Centimanus. Igitur a pristo illo viro Arba,qui fuit insignis proceritatis gigas, qiuod urbem Hebron forsan instaurauerit, auxerit, amplificauerit; ave quod in ea inter gigantes imperium obtinuerit, atque in eadem conditu Herit, nomen urbi factum, dictam q. Ciuitatem, vel oppidum Arbe, classici
ferme omnes Explanatores consentiunt; nec alium putant Adam maxinna, vel hominem magnum inter Euacim,nisi ipsum mel Λrbam. Ita docent Clarius,Caietanus, Valabius, Masius,Montanus,M, in closue. Oleastrisis in a 3. Genes Pererius Lib. . inc,enesinaest. a.de Formatione Mulieris. Marinus in Radice .anah,Maldonatus in a7. Matth. v. 33. TOIetus in ty. Ioann. Annot. t a. Bellarminus Lib.de Gratia Priini hominis,Cap.Ia. Baronius T mo I. Annal. Anno Christi 3 .Cap. a alij, Porro cum Hebraice tantum siit,Arba Homo magnus inter Enacim ipse. vel, fuit. Novantes critici, Vulgatum vellicanriquod addiderit,Ιbi inter Enacim
situs es . cum tres istae dictiones, Ibi situs eu. non sint in Fonte; nec ulla fiat mentio de sepulchro Arbae, sed tantum asseratur Arbam ipsum fuisse hominem magnum in ter Enacim. .
. Sed nos gratias ingentes sacrato Interpreti habemus, quod & sua auctoritate testatum reddiderit id uos ex Fonte Hebraico cuisque facile intelli gere poterat: nam si Arba in Hebron vixit Lac inter gigantes regnauit,v bemq. de suo nomine appellauit, nonne in promptu erat cognoscere etiam
ipsum ibidem fuisse sepultum cum nihil magis fieri soleat quam ut hi qui
nomen alicui urbi suum imponunt, in eadem sepulti iaceant, exemplis ubia
197쪽
septuaginta hoc loco nihil curantes de verbis,sensum rei tantam ex sepserunt: iumen autem Chebron prius Ciuitas Arboe, meιropolis Enaeιm ipsa.
De caluaria Adae quyddam peculiare.
PIaeulum seret hoe loeo praeterissae quae de Cranio primi patentis S.Iae bus Nisibenus magni nominis Scriptor memoriae prodidit,4 Mose Badi Cepha Syro Episcopo fideliter descripta: is enim Lib. ae Paradiis Cap. Iq. ista prodit: Quidam Doctorum dixere, Adamum,posteaquam per plurimas
regiones vagatus,in aliis atque aliis habitasset locis,tandem sub vitae finem venisse in montem Iebus, ibique sepultum esse: certum est autem Iebus e Gse Ierusalem. Elvero dominus Iacobus orroliaita tradit etiam Noham il- rem Rae 1- lic habitasse,atque in regione Sodomorum plantasse illas cedros,ex quibus pax ossa Arcam construxit: quam Aream cum esset una cum Iiberis suis conscensu. AD AM1 iti rus impendente diluuio, secum in eam intulisse ossa Adami; eaque deinde ARc κ, ar post diluuium Arca egrestum,fuis filiis distribuisse, prout orbem terrarum si Liis Di - inter illos habitandum partiebatur. Verbi gratia,Caluariam Adami dedis.srni avi τ . se primogenito suo Sem,& terram assignasse ei sudaeam:atque ita posteritarem Setia,cum in Iudaeam ceu suam haereditatem venisset, illam Adae Caluariam, quae sibi de illius ossibus ex paterna distributione obuenerat, in Adae sepulchro,quod alioquin iam tum illic extaba reposuisse.J Haec Moses. Quocirca etiamsi corpus Adae ante diluuium in Ierusalem, & in Hebron per partes sepultum iuerit i ex sententia tamen s. Iacobi orrohattae dicen. dum erit,post diluuium distributis ossibus Ada inter filios Noe, & in diuer- . sas orbis partes distractis,Calliariam tantum Ierosolymis.& non in Hebr ne repositam; nihilq. tunc ossium Adae in Hebrone mansisse, nisi forsan Sempraeter Caluariam aliquid e reliquijs Adae a parente Noacho acceperit, in quod in Hebrone condiderit.
soluitur auarta obiectis cap. Is .asiata,smulq. de loco ubi Adam : ormatusfuit, tractatur. cap. LVIII.
V Α R T A ratio pro Me potamico paradiso, de loco ubi Adam e terra Brmatus fuit,edisseri poscit. Honorius Aurigustodunensis Presbyter in Chronico haec ait: Adam primus homo in Hebron a Deo formatus &cci Brocardus in Descriptione Terrae sanctae, cum agit de spelunca duplici agri Hebron , sic ait: Α spelunca dupliei ad Occidentem ad iactum arcus unum, est ager Damascenus, ubi plasma' ius dieitur Adam i habetq. a gillam rubeam, flexibilem in modum cerae, quae per camelos in magna quantitate in Aegyptum, Aethiopiam, Indiam,
di alia loca deportatur: nam iutuntur ea in varias superstitiones. Iuxta hunc agrum Damascenum ossenditur etiam locus ubi Cain fratrem suum . - Abel occidito Fabulantur quoque illic AEam & Euam multo tempore luxisse Abel filium suum in spelunca rupis cuiusdam, quae ad Austrum pater. JHaec ipse. Eadem Adricomius in Theatro Terrae sanctae in Tribu Iudae, Nu- .
198쪽
mero po. ex Sathyniaco Bre indembachio,& alijs Terrae sanctae lustratoribus scribit: quae quoque retulit Tollatus in a 4. Iosue Quaest. Io. Qui addit locum illum ubi Protoplasti luxerunt Abel, vocatum Vallem lacrymarum. . Idem Tonatus in I 3. Genes Quaest. I 38. haec scribit: Aliqui dicunt, quod Adam suit tormatus in ciuitate Hebron, vel apud illam in campo Damasce nO. Est Mim campus Damascenus, ut asserunt,locus quidam campestris iu- xta ciuitatem Hebron,quae non erat quando Adam formatus est: sed postea longo tempore condita fuit in Ioco illo,ubi sormatus fuerae R dam. t Et cum coniecturas illorum retulisset, subdit: Dicendum quod licet illud teneatur a multis,& nos illud non abij ciamus, tamen veritas est, quod non cli nobi certum, an ibi in campo Damasceno iuxta Hebron, vel alibi-rmatus fuerit . J Tantum ille. In agro Damaseeno formatum Adam, docet Petrus C mestor in Hist. Scholast. Genes Cap. is .& Cap. 14. Alsonsus Salmeron Tomo t. in Evangelicam Historiam Prologomeno γ. resere traditionem esse, Ada mum in campo Damasceno non procul ab Ierusalem formatum fuisse, nempe in agro Hebron. Reperiuntur huiuste sententiae assertores innumeri, sea H quod sciamus,omnes recentiores, nec yllus ex Patribus. Vide Lyranum &3 Steuchum in x. Genes Genebrardus Lib. I. Chronograph. Pag. q. & 3. ita scribiti Adam in agro Damasceno Hebraeorum alijs in ipsa terra Israelitica e terra virgine producitur. J Et rursum : In agro Damasceno formatus sertur Hebraeorum,ex humo rubra et nam Adama ex qua dictus est, humum rubram in Traditionibus sonat, qualis est gleba Syriae & Armeniae. Alij. in tem ra Israel: quod reiicit Aben-EEra. J Ita ille. Verum Alben Ezra in 2. Genes haec ait: haec ait: Neque ignorare debes, terram e qua homo factus est, non procul a Paradiso Eden extitisse. Et sunt qui putent hanc esse terram Israel: sed non considerant illud: Et factum est dum proficiscerentur ab oriente Sc. JHaec ille, satis innuens primigenios homines terras orientales vltra Chaldaeam incoluisse, atque in eisdem emctum a Deo primum hominem , nimirum in locis occidentalibus Indiae, non procul a
. At illud mirandum quod Genebrardus agrum Danaaseenum ubi forma o. κtus fuit Adam, in Syria Damascena collocet ;&Terrae sanctae Ceographi, MAsCENTS annotante Salmeron Prologomeno I. pnodant, Damascenos Syriae osten- ηι
dere locum in quo Abel occisus situ Cain: ex quo conimura sit, Adamum de Paradiso pulsium illas partes cum filijs habitasse: cum tamen Bro. cardus, & alij. vii nuper dicebamus , agrum Damastentim , ubi Adam formatus fuit,& ubi Cain interfecit Abel, fuisse in valle Hebron amr
Cum Capite 33. tanta probabilitate docuerimus, Adamum in Iudaea is habitasse di mortuum fuisse, voluerunt quidam hinc probare Adamum ita Iudaea, vel Ierosolymis, vel in Hebron fuisse plasnaatum : quod eiectus e Paradiso in eam regionem a Deo amandatus sit, in qua & efformatus &mortuus sit Genec 3. vers a . Et emisit eum Dominus Dens de Paradiso πο- Iuptatis, ut operaretur terram de qua sumptus en . Et vers I9. Donec reuerta, rar in terram de qua sumptus es: quia puluis es , oe in puluerem reuertcris. q. d.
199쪽
positus est extra Paradisum in ea terra ex qua .rmatus est ; haec autem fuit terra Iudae a r S morte reuersus est Adam in eam terram Iunde etactus fuit,suit autem in Iudaea sepultus, ibi ergo & esirmatus. Tractat accurarε haec ἡuo loca Tossatus in Genes. 3.& in Q. Quaest. 13 8. Recteq. monet relatiuum illud ,de qui, utroque loco, non reserre individuum terrae, puta illam praecise regionem extra Paradisum ubi mortuus mit Adam: sed uniuerso Oeciem terrae extra Paradisium, q. d. eiectus este Paradiso in terram extra Paradisium, ex qua efformatus est, ut incoleret eam, S in eam tandem dissolueretur: nam Adam etarmatum ex terra extra Paradisum, mox dicemus tin quam quoque morte conuersum, non est dubium.
Nee si proterve contendas, Adamum habitata in ea terra singulariter ex qua compactus est,proinde quod habitauerit in Iudςa,inde conficies formatum in Iudaea : nam potuit efformari in aliqua regione Indiae proxima P radiBan quam eiectus a Paradiso, primum habitauerit aliquo tempore: vn-tNC RTVM postea in Hebronem verierosolymam venerit, ut Cap. 3.diximuS.Cete V ηι ADAM eum nonnulli arbitrati sunt Adamum Ieroselymis fuisse sermatum. Moses FORMATV Bar. Cepha Lib.de Paradiis,Cap. 27. inquit: Igitur quidam putant Deum ex Ieru talem sublatum Adamum transtulisse in Paradisi,mmam in terusalem Qrmatum esse, ubi & mortem etiam obierit. J Haec ille. Vbinam igitur putamus nos Adamum efformatum fuisse S. Anastasius Sinaita Homil. s. in Hellaemeron, locum ubi Adam Cona pactus fuit extra Paradisum, ignorari ait, his verbis : Quando ergoaudieris,quod Deus uiseri Adam ex quodam loco ignoto,& qui nee potest explicari.nec comprehendi,solum nudum & incompositum in Paradisum,&c.3 Haec ille, quae nos tutius dici existimamus. Et si humanae mentis audacia conari quid amplius cupimus, verisimile ducimus. Adamum in loco aliquo Paradiso proximo conglutinatum e terra ; hunc autem consone sententiae nostrae esse in Orientigregione aliqua, vel in India , vel Sina. Ceterum ubicumque Deus Adamum formauerit, tam Deile ei iuit eundem ex remoto, quam ex proximo loco in Paradisum transferre , nimi. rum ministerio Angelorum,ut censet S. Augustinus .
-- ' η, : ' Adamum extra Paradisim firmatum , Heuam in Paradiso , O q. ' causa discriminis. Cap. LIX
M NIU M Patrum, Hebraeorum, & Recentiorum consensu habetur exploratissimum, Adamum non intra,sed extra Paradisum efformatu.Singulos citare operosum & immensum,cum sint Scripturae vcma perspicua Genes. t.' ers. Inde iam creato homine: Τutit ergo Dominus Deus hominem , Np uir tum in Paradiso voluptatis, H operaretur, Seust diret illum. & Genes 3. Vercina. isti eam Dominus mur de Paradiso oluptatis, νι operaretur terram , de qua sumptus en . Si Deus hominem creatum accepit, di posuit in Daradiso vhi antea numquam fuerat, non igitur creatus in Paradiso. Si eiectus extra Paradisium 3d incolendam terram ex qua efformatus est,iam extra Paradisum e terra plasmatus suit. Porro Heuam extra Paradisum conditam, Ioseph Lib. L Antiq. Cap. M. ι, , haud
200쪽
h ud obscure videtur innuere,cum narrata Adain i, Eua q. productione, de scribeas quoque Paradisi pulchritudinem & amoenitate, ista subdit r Narrat ba VAM Ex praeterea Moses Deum hortum ad Orientem plauta se omni virenti planta: ' in hunc hortum cum introduxisset Deus Adamum cu uxore, iussit eos plδω fili, is d. itarum curam habere &cd Haec ille. Adamum ergo S Hcuam alibi Procrea- cato inatos, deinde in Paradisum a Deo introductos aperte Iosephus affirmare vide ni NT. tur. Tertullianus Lib. 1. aduersus Marcionem, idem infiicare visus, cur ait: Nullus mortalium, ne ipse quidem Adam in Paradiso Dei natus est. JHoc ipsum Rupertus affirmat Lib. a. in Genes Cap. 11. S. Alcimus Auitus Lib. I. in Genes. Cap. Io. in eandem sententiam ab:jiIe se innuit, cum descripta Hevae sermatione, subdit: . . .
Interea primi, summus quos iunxeraι AMeior. In Paradisiaca ponuntur sede parenter. At melior habetur sententia Heuam in Paradiso tarmatam ex costa Ada; κετ 1M nam suauis decursus Mosaici contextus, relicta duritia recapitulandi, hoc H I s o nimis aperte deinon stratantroducto iam homine in Paradisum,ibique mira- νψ τε bili somno sopito, ex costa eius educta in Heuam .
S. Anastasius Sinaita initio Lib. s. in Hexaemeron,ista perscribit:Considerandum est,cur non indigenam e Paradi Q genitum, & e Paradi se effictum, intus in Paradiis Deus fecit hominem, sed ipsum extrinsecus, nudum & incompositum,aliunde inducit in Paradisum: intus autem E Paradiso fabricatur mulierem ex Adamo. opportebat enim vel & mulierem cum homini seris fingere: vel etiam intus construere virum,ubi mulier fuit constructa. lHaec S. Anastasius. Hoc ipsum docuit S. Basilius Libro de Paradiso. Ex quo S. Ambrosius accipiens Lib de Paradiso,Cap. .haec inquit et Illud aduerte,quia extra Paradisum vir fictus est,& mulier intra Paradisum: ut scias *ὰd non loci,non generis nobilitate, sed virtute unusquisque gratiam sibi comparat. Denique extra Paradisium factus,hoc est, in inferiore loco, vir melior inuenit ur: & illa quae in meliori loco , hoc est, in Paradiso facta est, inferior reperitur. Mulier enim prior decepta est,&virum ipsa decepit. J Hac S.
, Theologi omnes Scholastici in 1. Sent. Dist. I . & S.Thomas I .Par.Quaesti Io 2. Art. q. ad 3. Interpretes Libri Genes in a. Caput, magno consensu docent, Heuam in Paradiso productam . Vide seorsim Honcalam,& Pere rium in a. Genec. v. a 3. Tostatus in i 3. Cenec Quaest. et 3 . in fine haec alti Communiter tenetur quod Heva fuit sermata in Paradisor si quis tamen , voluerit contendere serm tam eam ris, non poterimus eum conuincere. 2
Idem Pererius & Tostatus ex S. Augustino,Petro Lombardo, S. Thoma is alij que Theologis rationes aliquas collegerunt, ob quas decuerit Adamum extra Par disum plasmari. I. Cum ipse esset caput & origo totius n a tura illumanae, ne videretur locus ille naturaliter debitus hominum generi ; sed a Deo potius liberaliter concessus. II. Quia non semper ibi erat mansurum genus humanum,sed exturbandum: quod difficilius fit a solo nativo. III. Ve ex disterentia & comparatione loci in quo homo conditus, & in quem intromisius, praestantiam huius magis admiraretur, bonitatemque Dei in se Λ a a magis l