장음표시 사용
541쪽
naVasse poeniteat. Exspectabo, quid vel tu , Vel Menochitis
de hac re scribatis ad me: et rationem mearum rerum VeStraeliterae gubernabunt. Nescio, an in more sit istic positum, ut publico nomine diploma mittatur ad literarum humanarum professores, quos hac de causa istillic Vocant. Ego si publice eligar, vellem illud ad me dari. Ad res meas hoc multum interest. Te in reliquis rebus reiicio ad serm0nem, quem de hac re cum Menochio habui: qui etiam me rogaVit, ut
aliquid meorum scriptorum istuc ad vos mitterem. Itaque mitto tres epistolas cum his complicatas, recentes Satis, ut
est videre. Plura si volueritis, et alio in dicendi genere, mittam. Sed ex illis versibus, qui sim in stilo et dictione,
optime coniicere potestis: a me tamen Otiosiore et quietiore, meliora fortassis possunt exspectari. Meis Verbis dicito plurimam salutem Peucinio, Maias redo, et Dino, articulate etiam Vidacionio. Licet enim de facie minime hominem cognoScam, tamen, quod me amat, quodque a nostris literis, licet sit iurisconsultus, non abhorret, eum summe colo et Observo. Non dico Menochio, ad eum enim scribo Separatim: cui hunc literarum fasciculum curavi reddendum, ut certius perferatur. Paene illud omisi: tutius hae meae Omnes epistolae domi vestrae erunt. Id ita interpretamini, ne ulli detis describendas: hoc vos supra modum rogo. Vellem, ut haec etiam de mea causa attingam, rem quidem cito confici, ne
interea animi pendeam: sed nollem, id si ullo pacto seri potest, ante Julii Idus istuc venire. Sed nolo tempus ullum rationem negotii conficiendi impedire: me enim ad id, quod
feceritis, accommodabo, dum interiectus saltem sit mensis. Vos Omnia pro Vestra singulari sapientia, proque non 'Imlgari vestro in me amore credo facturos: et praecipue, ut totum negotium cum dignitate consciatur. Nihil igitur praescribo. Illud tantum tibi: Ego te, Aoni, ob summam tuam eruditionem, pari cum humanitate coniunctam, mirifice amo et Observo, haeresque mihi in visceribus. Eam tu igitur mihi in hac causa praesta operam , quam de te mihi polliceor. EDsse , ut te necessario, ni ingratus esse Velim, colam : quem
542쪽
antea libenter tantum et sponte, nullo tibi beneficio nulloque merito obligatus, mihi proposui Observandum et haec sa-- tis. Credo, Vos audiVisse, Rectorem, ut appellant, huius Academiae, a Caesare Crasso patricio Mediolanensi nudiustertius mane in scholis accepisse tria Vulnera in scapulis, levia admodum: qui miser iuvenis repente post, factum comprehensus a cohorte praetoria, quum multum, nullo armorum genere tectus, ille se nudato ense defendisset, hocque mane, Vel magis paulo ante lucem securi percussus est: iacuitque pro Palatii porta ad quatuor horas, Vulgo miserabile spectaculum temeritatis et imprudentiae iuvenilis. Sed hoc triste Omitto: tu me amabis, ut quidem amas, qua in re non Patiar a te Vinci. Tuas exspecto, te dignas: Aonias scilicet
et perelegantes. Pisis, XV. Calendas Aprilis. Ep. XV.
Ego vero Vellem nobiscum hic esses: studium enim meum et diligentiam amicorum in petitione praesens Videres, et nos fructum caperemus dulcissimae consuetudinis tuae. Sed tu, dum ab uxore, liberis, et rebus tibi carissimis abesse non potes, adhuc angis nos desiderio: et negotium tuum, qua Vellem celeritate, non explicatur. Post tuum discessum,
ut ex Menochio audire potuisti , nullus prope dies fuit, quinde te simus collocuti, commentatique inter nos, qua ratione res transigi possit. Ego de publica conductione prius agendum censebam apud Gymnasii praesectos, postea de privata: ille contra, de privata prius, quod Vereatur, ne, ubi a praesectis impetraxerimus omnia, privati, quorum 1lexibiles sunt voluntates, differre ac procrastinare incipiant syngraphae Subscriptionem. Non dissentiam ab homine tui amantissimo , a quo tibi prompta et parata esse omnia certo scio. EiuS COnsilium Omnino sequar, quod putem, me tibi in ea re facere gratissimum. Adduci tamen non Possum, Ut credam, Prae-
543쪽
sectorum conductionem faciliorem esse subscriptione privatorum hominum: ita te Lucae florentem videam, ut, ubi intelligent aliquorum commodum in primis agi, Herculis labor erit ex antlandus, ne nobis adversentur, qui rem publicam gerunt: praesertim quum ludi magistri quidam, quibuscum tibi bellum gerendum continenter esse video, maiori Stipendio conduci te gravissime ferent. Iis quum magnae Sint necessitudines, Veteres amicitiae, arctissimae coniunctiones cum Principibus civitatis, nonnihil pericli est, ne Senatorum animos a nobis alienent atque abducant. Propterea antequam illi rescirent, cum praefectis agi, ad Senatum referri, et S.C. fieri i a te perhonorificum volebam: quid impediebat postea, ne Cum privatis nostro Commodo pacisceremur 8 Magna est avaritia hominum, fateor: imo Vero maior est, quam putaram. At magnum hoc est et Optandum, ut invenias, cuius fidei liberos committere possis, bonum et disertum Virum. Ego , etsi quum has literas legeres, putabam fore, ut scires, quid iam Menochius egisset: Volui tamen scribere
ad te sententiam meam, adversos magis rerum eXitu S metuens, quam sperans secundos. Quod quereris , me proximis superioribus diebus Pisis fuisse, neque ad te: ignosce festinationi meae. Fuit mihi negotium cum publicanis : quibus ut satisfacerem, eodem die, quo Veneram Pisas, erat mihi Lucam recurrendum. Verebar, ne, Si amiciS COnVeniendis tempus tererem, nox me in itinere opprimeret. Λn locupletior mihi testis quaerendus est, quam Robortellus 3 qui me quasi per transennam asspexit abeuntem potius , quam Venientem: qui quum tamen non modo diem, sed annos libentissime ponerem. Pluviis et tempestatibus cooriis, non potui satisfacere publicanis: quare trium dierum iter mihi fuit conficiendum, via pessima et lutulenta, ne mundum muliebrem uxor mea amitteret, quem illi interceperant, arculis non obsignatis. Quod eo scribo, ut accipias excusationem meam. Sed quid ego tam multis ad te 2 qui non ignores, quae sint imperia Uxoria: quo minus est Succensendum amico nostro, qui sudans et petasatus servit. Epistolas tuas
544쪽
non Vidi. Vincentius, opinor attulit ad Vidacionium : is Vir optimus est, ct tui Similium Perstudiosus, eam quoque, quam ad me miseras, quum Vix legissem, quoniam aperta illa quidem erat, putavit ferendam ad Bertolinum et Pec- cinium nostros. Nolui repugnare. Itaque nullae sunt apud mae literae tuae: nihil erit mirandum, Si non ad omnia. Certior tuae voluntatis factus, non exspectabo literas, quae ad tuum commodum , honorem, et dignitatem pertinent, maxime mihi curae sunt, eruntque: ea prosequar Omni genere
officii, industriae, diligentiae, quae vel tibi placere intelligarn,
vel amicis tuis. Vale. Luca, octavo Calend. Aprilis. De Caesare Crasso quae scripsisti, non potui legere sine lacrimis. Eius pater suavissimis et temperatissimis est moribus , et Propterea a me valde amatur. f'ilii autem aspera quadam, et indomita natura, quae patri displigebat: si vel disciplinis vel aetate corrigi potuisset, habuissent Insubres aliquid singulare atque egregium. Sed is animo feroci, ac exsultanti aviditate gloriae ferebatur: gloriam, quae
Summa in Patre eratἡ non Videbat. Miseret me adolescentis r nnm patris eius non audeo dicere, in quem miseria et dolor cadere non potest. Nam aut hie est Sapiens, aut nemo est Sapiens. Adhuc ambigo, daturusne sim ad eum literas consolatoriaS.
Ep. XVI. PAGANUS PAGANIUS A. PALEARIO S. D.
Ut te nostro de Menochio puto audivisse, istuc veni superioribus diebus, omnia ex animi mei propemodum Sententia consecta inveni: quod acceptum Secundiam Deum re- sero 'vobis Omnibus, qui me, ut estis Omnium humanissimi, SVPra modum a malis : sed tibi praecipue. Audivi enim ab Omnibus, qui se in hoc negotio meo immiscuere, te ita mea causa, Cum summa diligentia et benevolentia elaborasse,
ac si tibi essem frater. Illud non admodum belle mihi ce-
545쪽
cidit, quod tunc tu aberas: te enim praesentem Vidissem, quicum aliquantulum temporis , quod brevissimum dabatur, decreVeram ponere. Has igitur in praesenti tibi habe, cap OtisSimum causa scriptas, ut intelligas id, quod etiam me non scribente tibi persuasum esse certo Scio, me scilicet hoc nomine plurimum tibi debere: atque id unum mihi
esse in animo, ut pro tuo isto fraterno in me amore, me semper in Omni re cognoscaS gratum et memorem tuorum in me beneficiorum. Nam nulla res erit umquam tam difficilis , quae a me tua causa Suscepta, non mihi perfacilis videatur, Perge igitur, ut facis, et rem meam confice, Si quid restat conficiendum : tu certe me tibi arctissimo amoris vinculo devincis, et imponis necessitatem mihi amabilissimam , ut te perpetuo colam atque observem. Et haec satis. Mea uxor, quae a me intellexit, ut de me optime sis meritu S., te tuosque omnes multum diligit. Eius igitur nomine tuae uxori plurimam salutem nunciato. Et tu me plurimum, ut facis, ama. Ego te certe quidem fraterne amo,
paene dixi aeque ac me ipsum: possem Vere id dicere. Vale, Pisis, Calend. Maiis.
Pridie Nonas Octobris exspectatissimae lilei se mihi Principis Salernitani nomine redditae sunt, quae ad similitudinem tuae manu S Proxime accedebant: tam tui similes, quam tu es tibi: pietatis, humanitatis, et amoris plenae. Cum his erat Vincentii Martelli epistola perofficiosa. Postridie eius diei quum coenarem, ecce nuncii optati et iucundi, Lucam cum heroe illo venisse coelestes et divinos Viros. Quid censes 3 potuisse me supersedere, quin ego recta ad Cena milaedes, ad quem is divertisse dicebatur 2 quum eo Venissem, neque te, neque Marte lium , neque I assum comPerissem, neque eorum quemquam, quos mihi pr0P0sueram , per quos
546쪽
intromitti sperabam, noli quaerere, quam animo ceciderim. Sentiebam enim extenuari spem, quam mihi Martellus epistola iniecerat, et tu promissis illis tuis confirmaras. Quum tamen recentes essent literae Vestrae, et magnifice pollicet entur, Cohortatus ipse me, nolui exspectare deductores, tum quod nulli essent: tum quod audieram, quod multo est Verissimum, eo Principe nihil esse illustrius, nihil humanius. Ad quem quum Venissem, et abiecissem me ad eius pedes, non sustinuit, sed complexus libentissime accepit propensionem animi mei. Deinde me de studiis nostris percontatus numquam mentiouem fecit earum literarum, quas per Vos dederam. Sub odoratus sum , quum in Hispaniam e Sset eundum, Veritos Vos, ne Videremini invenusti et inurbani, si ad me non rescriberetur: mirabar vero, te id Oneris SuScepisse, quod semper recusasses. Antonius Collinus, qui te valde amat, ad matrem tuam, lectissimam feminam, quae tui desiderio moritur, literas detulit. Amrmavit illa, tua manu esse Seriptas: quas amplexa, Osculata, lacrimis prope delevit, neque postea passa est eas a se diVelli. M. Lilius, qui mecum est totos dies, observavit genus dicendi graVe et elegans, in quo tu nobis Deus videri soles. Dolet, istam suavitatem ingenii diutius abesse a nobis. Adhuc dum tu nullo loco constitisti: nos te non fruimur, et tu nobis cares: pendemus interea exspectatione, ubi, quibuscum apud quos futurus sis. Novi fastidium stomachi tui, in quo
genia hominum, ut nihil melius , quam ut nusquam : id quoniam seri non potest, ut necubi sis diu. Hoc loco si videor facere, quod Vulgus medicorum solet, ut, quos aegritudine levare Velint, eos medicina gravius afflictent: fateor me non invenire remedium, quod non faciat dolorem. Grave est Lilio, grave matri, mihi gravissimum tam longe te Bbesse. Verum quum patria ingrata sit, durus pater, qui te colere et Observare deberent, non intelligant, quam tuae Virtutis splendore illustrari possint: quid dicam 8 Cepit me incredibile odium generis humani, quod vel a consuetudine,
547쪽
vel ignavia, veluti ab aliqua Circe ita est immutatum, ut mira sit ubique inopia hominum. Tu virtute ista tua te confirma, bonoque animo sis: imo Vero etiam gaudentiqu0d illis places, qui tibi mirifice placent. Cuius rei non est locupletior quaerendus testis , quam ego sim tibi, qui de te nullum finem facio cogitandi et quotidie admiror magis istam
despicientiam rerum humanarum: quam tamen si tu Sic humanitate temperares, ut ad eos, quibus eS CarisSimuS, Crebrius scriberes, cave putes quicquam fieri posse suavius ingenio tuo. Vale.
Ep. XVIII A. PALEABIUS VINCENTIO PORTICO JURIS CON
Ego ita amicus sum iurisconsultis Veteribus tuis, ut, qui eos non colant, et qui non caste colant, mihi plane sint inimici. Intelligis, mi Portice, cur ego te valde amem et quid velim, antequam petam 8 Audio esse apud te veteres aliquot interpretes iuris civilis, tanta me cupido invasit, ut, si in conclave illud Hermatlienae tuae irrepsero, non verear haberi in numero direptorum. Equidem vel quod ingravescente aetate simus omnes avidiores, et appetentiores quam par est: Vel quod, ubi plus sapimus, suppudeat nos tam parum scire: id aetatis factus sum librorum belluo voracior quam credi possit: quod est indicium stomachi crudioris, et qui facile moveatur. Sunt praeterea mihi duo liberi, quorum alterum Latinis et Graecis literis, et philosophiae naturali dare operam Volo, alterum Latinis et iurisperitorum facultati: huic Graecorum librorum copiam feci, illi iuris civilis supellectilem paro, cui te ducem do, amicum, tutorem, patrem, ut his nominibus silio meo plurimum
debeas. Sed nolo ego te Omnia meorum CauSa facere: cupio etiam aliorum: desino orare, ut volumina illa alicui transscribenda des, cuius manum amem. Esset enim id immensi laboris. Illud potius rogo, ac Peto in commune, ut
548쪽
consulas, id est in societatem studiosorum: imperti nobis aliquid bonae istius fortunae tuae: sine, ut commentarii istia typogrophis edantur. Quod quum seceris, dempseris tibi nihil,
Vt homo, qui erranti comiter monStr'at .Niam , Otiasi lumen de suo lumine accendat, facit Vt nihilo minias ipsi luceat , quum illi accenderit. Nollem tuas istas divitias latere diutius in tenebris, nollem in te includi ullum commodum studiosorum: illud praeterea: si qua in his commentariis tua sunt, id est, a te scripta quae facio plurimi, quod ad interpretes illustrandos accesserint, scito interpretes istos sequi debere.
SI UT HABILITER GEMMAE GERI POSSINT INCLUSAE AURO FUERINT', TUNC ALBUM GEMMIS CEDERE DICIMUS.
QUONIAM HOC SPECTAMUS QUAE RES CUIUS REI ORDINANDAE CAUSSA FUEBIT ADHIB1TA NON QUAE SIT PRETIOSIOR.
ET IN ARGENTO POTORIO NON ID DUNTAXAT INESSE VIDETUR IN QUO BIBI POSSIT, SED ETIAM QUOD AD PRAEPARATIONEM BIBENDI COMPARA-ΤUM EST.
Pomponius respondebat: additamenta enim sequuntur ea, quibus sunt addita. Vides, quantum semihora profecerim in studiis tuis 3 ut audeam tibi iurisperitissimo negOtium facessere, et Contendere, ut, quae tua sunt, non Sint tua: Sed ego non te ex iure manu consertum Voco: nihil superbe, nihil insolenter faciam, modeste et humaniter Omnia. Τῶν ωτι παντα. ωίλοι οἱ σοσοὶ τοἱς θεοῖς. κοινὰ των Φίλων πώντα. δερα τῶν σοφῶ ν nsrci. Et omnino, si
549쪽
a Deo Ssint omnia, a quo non modo mentem et bonum ingenium dari, sed vitam quam Vivimus, et spiritum quem ducimus, nobis impertire videmus, cur nos aut tam iniuste 3Vari Sumus, aut tam odiose invidi 8 ut studiosis bonarum artium, qui Deo sunt acceptissimi, non Concedis mus ea, quae, si edantur, nobis gloriae esse, et aliis Prodesse Ρossunt, obesse certe nemini. Sed quid ego tam multis expertus toties benignitatem et liberalitatem tuam 8 Vereor, ne sim iniurius , qui sic rogem, quasi dubitem, quin mihi pro communi bono laboranti non respondeas, quem Sci3m SemΡer omnibus optime respondere. Vale.
FRANCISCUS CORSINIUS A. PALEARIO S. D.
Heus tu, 'qui perpendis momenta Omciorum Omnium,
nonne debes mihi plurimum Z Quid tibii inquies, a quo
nullum umquam beneficium. Quid ais 3 itane tandem 3 1e in iudicium voco, litem intendo, vel te iudice dirimendam.
Primum a te Summa contentione peto, utrum per DeOS neges amicitiam nostram a pueritia inceptam, cum aetate creviSse simul, longa consuetudine confirmatam , stabilitam
esse multis ac magnis officiis 8 Vide, quid respondeas: verbum non audebis. Si concedis, Vici: Si negas, ego te aggeribus et vallo cingam , Vineis et turribus admotis oppugnabo, ariete arcem defensionis tuae percutiam: quid Obsecro facies, quin te dedas 3 Omnia tormentorum genera mihi sunt Verulis , Dabuci, Turricii: etiam, si opus sit, ad te expugnandum expeditae legiones ex Hernicis tuis educentur. Nega, fatere: quoquo te Vertas, bene habet, Vicimus, et quidem parvo negotio. Nam illud firmissimum est, ut idem velle, et idem nolle, sit amicorum: quum praesertim, quae honeste ab amicis petuntur, optimo iure petantur. Quid est igitur, quod mihi iure non debeas 3 qui et amicitiam sanc-.tissitne colo, et summis laudibus ad coelum te effero. Sen-
550쪽
sisti iam diu, me rerum tuarum lectione mirabiliter delectari. Et credo, propterea superioribus annis non semel ad me orationes tuas, cum epistola ad Lucenses misisti: quas avidissime quidem legi, et earum copiam multis tui studiosis feci. Lactasti. Nam quid hoc est 3 cur ab ossicio discedis 3 Quod consuetudine fit, id etiam iure fieri aiunt. Diutius,
quam nostra ferre possit amicitia, praesentis anni tuam Orationem exspecto. At tu fallis opinionem meam: qua re Subiratus primum, deinde ad me rediens, coepi egomet mecum: Hem, cur non ad me, ut solet 8 constitui tandem monere te pro amicitia, ut, quum primum Poteris - poteri S autem quum Voles- quam diligentissime orationem mihi debitam ad me mittas. Id nisi feceris, cave a machinis. Eo molestia S usque esse pergam, quo de amicitia fateare, et in manibus habeam orationem tuam. Vale, VII. Calend. Januarias. Da-buci.
A. PALEARIUS FRANCISCO CORSINIO S. D.
Delectavit me hilaritas literarum tuarum, et ex iocis: et quod animo prompto esses ad iocandum, magnam Coepi
voluptatem. Feci enim ex ea re coniectu Pam, VOS OmneS recte Ialere, et bona spe esse: et te, quod non Putaram,
provecta iam aetate, factum studiosum rei militaris. Quod nisi te probe nossem , qui cum gladio falcato illi tuo alligaris, es omnium impeditissimus, credidissem ego, te Summum evasisse imperatorem. Ita enim aggerem, Vallum, ineas, turres, arietem, legiones nominas, quasi non modo obsederis, Sed expugnaris urbes, castella vi pugnando ceperis, exercitum duxeris. At vero quod in eadem epistola in iudicium vocas, et litem intandis: remittis de spiritu multum, et militaribus minis, praequo tu fers iuris potius quam militiae peritum. Sed nihil valde Opus est, ut vel hunc Vel illum agas: Ciam homine, qui non rnodo non negat. Sed saletur,