장음표시 사용
221쪽
Circa istam Distinctionem II quaeritur primo.QUAESTIO J. Utrim generatio Flu distinguatur a produellone Spiritus Sanetl.
Videtur quod non I. Quia generatio distinguitur ah aliis mutationibus per hoc quod est ad esse substantiale sed productio Spiritus Sancti est adesse substantiale ergo illa productio est generatio. a Praeterea, motus distinguuntur penes termino e F sed generatio et spiratio habent eundem terminum formalem scilicet essentiam ergo. 3. Praeterea quaecunque uni et eidem Sunt eadem, inter se sunt eadem Sed generare et Spirare sunt idem atri vel essentiae ergo. Contra Productio per modum nati non est eadem cum productione per modum dati, Secundum
Augustinum II de Trin. sed generatio est per modum nati, spiratio per modum dati ergo. CIRCA ISTAM QUAESTIΟΝΕΜ, est primo sciendum quid dicitur opinando Secundo, qui dicitur veraciter sententiando.
222쪽
ao LIB. I SENTENTIARUM Ouaneum ore rimum est una opinio
quae dicit istas duas productiones distingui per ter minos totales ad quos sunt, quia una est ad Filium, alia ad Spiritum Sanctum. - Et confrmatur Per Ρhilosophum qui ponit motus sive vias distingui per terminos; sed generatio et spiratio
Contra. roductiones quae non habent esse Per terminos non distinguuntur per terminos vel penes terminoS, quia eodem modo est aliquid ens et unum X . Metaph. Sed istae productiones non habent esse per terminos, sed habent esse seipsis formaliter ergo. - Proeterea, motu non distinguuntur penes terminos nisi ubi forma fluens est ejusdem rationis Cum forma terminante Sed in proposito eueratio quae est via, non est HuSdem rationis cum termino, quia generatio est relatio, terminu autem cum sit essentia est quid absolutum; ergo non distinguitur a spiratione Pene terminos.
Ideo est alia opinio Gothsredi uolib. . .
., qui dicit istas productiones distingui per hoc
puta quod generatio est ab una persona Puta a Patre, Spiratio autem a duabus personis scilicet Ρatre et Filio. Contra Distinctio suppositorum in quibus est idem principium quo, non est Causa distinctionis productionum alterius rationis. Exemplum quod si eadem albedo numero esset in equo et lapide non esset principium visionis alterius rationis sed in istis suppositis est idem principium quo, ergo. Praeterea, SeCundum istam viam possent poni infi-
223쪽
nitae personae in divinis, quia posset poni quarta persona a tribus et quinta a quarta, et sic in infinitum. - Praeterea, omnis differentia reducitur ad aliqua primo diversa, quae sunt distincta Circumscripto omni alio sed circumscripta unitate vel dualitate suppositorum non videtur quod illa unitas vel pluralitas sit ratio distinguendi personas
Ideo est ilia opinio quod illae productiones
distinguuntur penes compossibilitatem et incompossibilitatem, quia generari stat cum spirare Sicut Patet in Filio sed spirari non stat cum generare in Spiritu Sancto. Contra illam opinionem arguitur Sicut Contra praecedentem per duo ultima argumenta. Et Praeterea oportet assignare rationem hujus compossibilitatis et incompossibilitatis. Me est alia opinio quod illae productiones
distinguuntur per rationes prioris et posterioris, quia generatio est prior, spiratio autem est ΟSterior. Sed contra hoc arguitur Relatio non distinguitur a relatione per relationem; sed istae productiones sunt relationes ergo non distinguuntur per prius et posterius quae sunt relationes.
o emo O insinore Omocto, de Secundo Articulo dico tres Conclusiones Prima quod istae productiones distinguuntur seipsis quiddilative et sormaliter. Secunda Conclusio quod arguitive di-Stinguuntur e terminis Tertia quod elicitive di-
224쪽
ao LIB. I SENTENTIARUΜstinguuntur ex principiis quae sunt memoria et voluntas.
Prima Conclusio probatur sic Nihil ejusdem
rationis est plurificabile in divinis sed illae productiones plurificantur, quia Sunt duae ergo. - terea, plurificabile in pluribus numero potest plurificari in infinitum per Avicennam . Metaph. ergo si illae productioncs disserunt solum numero et non
quiddilative, possunt plurificari in infinitum. Secu=nda ConcluSi probatur Illa distinctio est arguitive e terminis quae innotescit e terminis; sed ista est hujusmodi ergo. Tertia Conclusio probatur sic Illae productiones
quarum Una m a memoria, alia a Voluntate, distinguuntur elicitive ab illis; sed generatio est a m moria, Spiratio a Voluntate ergo Proeterea, m moria est principium assimilativum, voluntas autem
non est principium assimilativum sed Filius est imago atris propter similitudinem, Spiritus autem Sanctu non ergo principiative est ab illo. Contra primam Conclusionem objicitur sic: Quae non sunt a seipsis formaliter non distinguuntur eipsis formaliter; sed generatio et spiratio sunt hujusmodi ergo non distinguuntur seipsis sormaliter. Praeterea, quae distinguuntur seipsis sormaliter non conveniunt in aliquo; sed generatio et spiratio conveniunt, quia de ambobus dicitur productio ergo non distinguuntur seipsis formaliter. Contra tertiam Conclusionem objicitur sic: Quia distinctio rationis non est causa distinctionis realis; sed intellectus et voluntas distinguuntur solum --
225쪽
DISTINCT. XIII QUAEST. I 23tione ergo non sunt causae distinctionis emanationum quae est realis.
Ad primum nego majorem, quia differentiae specificae non sunt a seipsis effective et tamen sunt seipsis formaliter distinctae. Ad probationem cum dicitur eodem modo est aliquid ens et unum, concedo esseCtive, Sed non sor-
Ad secundum dico quod illis quae sunt seipsis
sormaliter distincta, potest esse aliquid commune communitate praedicationis, et sic in proposito, nam generatio et spiratio conveniunt in productione, quia de eis dicitur praedicatione tantum. Ad tertium dicitur uno modo per interemptionem majoris per instantiam de deis, quae disserunt solum ratione, et sunt principia distinctionis realis ideatorum. Sed hoc non valet, quia ens rati ni est ens diminutum solum habens esse in intellectu sed ens sic diminutum non est propria ratioentis veri et perfecti; quia causa, Vel St univoca, et sic est aequalis persectionis cum effectu vel est inquivoca, et sic est majoris persectionis ergo Praeterea unius effectu oportet unam Per Se SSignare au-Sam in suo ordine sedens rationis non facit per se unum cum ente reali ergo Ideo opprie negare Gnorem illius argumenti, quia sicut patuit supra Dist. S. q. v. inter attributa est aliqua distinctio κnatura rei.
AD PRIMUM PRINCIPALE dico quod generatio non transfertur ad divina sub latione mutationis,
226쪽
aio LIB. I SENTENTIARUΜsed sub ratione productionis, cujus termini sunt producens et productum. Et quia Producens unam Productionem elicit naturaliter, aliam vero non ideo
est ibi distinctio ergo. Ad secundum dico quod major non est vera nisi ubi ista propositio habet veritatem, scilicet quod forma fluens sit ejusdem rationis cum forma terminante, ut melius patuit Supra Dist. a. q. u. art. 2. . require nunC. autem generatio non est ejusdem
rationis cum termino formali, quia generatio est relatio, terminus autem est quid absolutum. Ad tertium dico quando duo Comparatur ad aliquid illimitatum non sequitur e unione eorum in tertio, uni eorum inter se. Exemplum ego sum hic Cum Deo, et Papa est Romae Cum Deo ex hoc non sequitur quod simus simultapa et ego. Ita est
in Proposito nam causa unitatis productionis in m- sentia est infinitas essentiae, quae ratio deficit in productionibus ut comparantur inter se et Sui praecisis rationibus ergo. QUAESTIO II. Secundo quaeritur, Sine argumentis strum generare et spirare in Patre sint idem realiter. Circa istam quaestionem sunt duae opinione contrariae.
Vna Uinis dicit quod sint idem realiter, quod probat
Primo sic: Quaecunque subsistunt, si differunt realiter, constituunt supposita distincta realiter secl
227쪽
generare et Spirare subsistunt in atre ergo si disserunt realiter, Pater erit duo supposita realiter, quod est haereticum dicere ergo. robatio minoris, quia illae relationes aut sunt inhaerentes, et fio non Propter simplicitatem divinam, aut subsistentes, et habetur propoSitum. Secundo sic: Quae praedicantur de se invicem praedicatione dicente hoc est hoc, non distinguuntur realiter; sed generatio activa et spiratio activa sic praedicantur de se inviCem in Patre ergo. Tertio sic: Omnia sunt unum in divinis ubi non obvia relationis oppositio, per Damasc. Libo. ISed inter generare et Spirare non obvia relationis oppositio ergo sunt idem realiter.
Aua minis tenet oppositum scilicet quod differant realiter realitate formalitatis, quod probat
Primo sic: Quae sic se habent quod unum Communicatur altero non Communicato, illa non sunt idem omnino e natura rei Sed generare non communicatur Filio, spirare autem Communicatur
Secundo sic: Quae non OSSunt Convenire uni et eidem respectu ejusdem, non sunt omnino idem e natura rei Sed generare et Pirare non Conveniunt atri realiter respectu ejusdem PerSonae, Sed respectu diversarum PerSonarum.
Tertio sic Sicut generare ad generari, ita spirare ad spirari tunc per locum a transmutata Proportione, sicut se habet generari ad spirari, ita ge-
228쪽
nerare ad spirare; sed generari et spirari non sunt idem ergo. Guario sic Relatio producentis non est eadem cum relatione producti se generari est relatio producti, spirare autem relatio producentis ergo non sunt idem Filio ergo eadem ratione generare et spirare non sunt idem in atre.
Si teneatur ista opinio quae videtur Probabilior, potest responderi ad argumenta Primae opinioniS. Ad primum, glossando majorem cum dicitura quaecunque subsistunt, si differunt realiter, Constituunt diversa supposita realiter, verum est si Subsistunt propria subsistentia a se. Relationes autem quamvis subsistant in se, non tamen propria subsistentia a se, sed subsistunt e infinitate essentiae largientis eis subsistentiam. Ad secundum respondetur uno modo per interemptionem minoris. Alio modo distinguendo, Cilicet quod ibi est vera praedicatio per identitatem, non tamen formaliter. Ad tertium patet per illud quod est supra clitum, Dist. I. quia non tantum sit distinctio per relationem originis, sed etiam per relationes disparatas. In atre autem generare et Spirare sunt lationes disparatae, etc.
229쪽
Circa Distinctionem M. et duas sequentra, quiaPruntur tria. QUAESTIO I. Utrum in divinis sit aliqua proe filo. Videtur quin non, quia processio includit motum; sed in divinis non ponitur motus ergo nec procemio. I contrarium est Augustinus V. de Trin. et
etiam habetur in Symbolo Athanasii qui ex Patre Filioque procedit.
CIRCA ISTA QUAESTΙΟΝΕΜ, si vellemus sequi principia Commen. F. Metaph. et Avicennam . -- ί h. haberemus negare in divinis omnem Pro S-Sionem, quia mi Principium apud eos, quod in eo quod est ex se necesse esse, nulla est proCemio Per eo, quod processio includit potentialitatem, et omnis potentialitas repugnat ei quod est necesse esse Sed Deus est necesse esse ergo in Deo non est processio. Sed ista Conclusio est salsa, nec ratio valet, ut patuit supra Dist. a. q. D. - Ρωnendo ergo Processionem in divinis sunt tria videnda primo, sub qua ratione pontitur processio ibi;
230쪽
a I LIB. I SENTENTIARUM Secundo, quare appropriatur Spiritu Sancto senio. si processio Spiritus Sancti passiva est idem reali ter cum relatione constitutiva Spiritus Sancti. ne rim dico consormiter his quae dicta
Sunt supra i et O. Distinctionibus, quia quemadmodum generatio non ponitur in divinis sub ratione mutationis, quia illo modo includit potentialitatem, sed sub ratione productionis, ita processio in divinis sub ratione productionis et non Sub ratione mutationis, quia isto modo includit potenti litatem et habet impersectionem adnexum. ne secun res εἰ dico quod proce si appropriatur Spiritu Sancto, quia exitus a vinluntate per modum amoris est processio; sed Spiritus Sanctus exit a voluntate Patris et Filii per
modum amoris ergo sibi attribuitur processio. cundo est hoc propter penuriam nominum quia enim productio Filii vocatur generatio, ideo ad istinctionem illius productio Spiritus Sancti voc
ne ferus reicut sunt opiniones. Una dicit quod processio passiva distinguitur realitera relatione constitutiva Spiritus Sancti, quod probat
Primo sic: Relationes quarum una est Prior altera posterior non sunt idem realiter se proC
Si passiva est prior relatione constitutiva Spirit Sancti, cum sit via ad ipsam ergo istinguitur