Commentaria in 4 libros sententiarum magistri Petri Lombardi

발행: 1907년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

DISTINCT. XXVI QUAEST. I 29s

esse in pluribus suppositis realiter distinctis, dicitur quod hoc est propter infinitatem essentiae, et quia supposita sunt relativa. Idem enim illimitatum p test esse fundamentum plurium relationum opposi

tarum.

Aua minis seu quod personae Constituantur per modos intrinsecos absolutos, qui modi sunt nobis incogniti determinantur autem nobis PerSonae Trinitatis per relativas proprietates, ita quod quasia posteriori per istas relationes aliqualiter Cognoscimus personas. Quod autem personae Constituantur per absoluta et non per relationes Probatur sic Illud quod praesupponit personam jam constitutam non constituit eam; sed relatio praesupponit personam jam constitutam ergo. rΟ-batio istoris: nam illud quo aliquid refertur non constituit ipsum quod resertur se persona resertur relatione ergo relatio praesupponit personam jam constitutam. Praeterea, originan est prius generatione originato, quia agere praesupponit esse in aliquo priori in quo quaeritur, quia suppositum vel est ad se vel ad aliud. Si ad se tunc constituitur per absolutum; si ad aliud, puta ad originatum ergo agere praeSuin ponit CSSe. Praeterea, Constitutivum suppositi in aliqua natura facit per se unum cum illa natura sed relatio non facit per se unum cum esse substantiali ergo non constituit personam divinam quae est aliquid in esse substantiali.

312쪽

296 LIB. I SENTENTIARUM

Praeterea, quod est κtra rationem substantiae non constituit aliquid in esse substantiali se r latio est κtra rationem substantiae ergo non Constituit personam divinam. δεω em quod inter tres opiniones, a Stverior et magis catholica, quia Salvator, Matth ulta, volens exprimere personarum Trinitatem, ipsa eκ-

pressit nominibus relativis dicens Euntes baptigate eos in nomine atris et Filii et Spiritus Sancti.

Praeterea, Joannes, in canonica sua: res sunt qui testimonium dant in coelo Pater, Verbum et Spiritus Sanctus. Praeterea Damascenus Lib. I. Omnia sunt unum in Deo praeter generare et generari, et Pirare et spirari quibus ab invicem differunt sanctae tres hypoStaSeS. Praetcrea Augustinus in multis locis Lib. do Trin.: quidquid a se dicitur commune est tribus;

sed Constitutivum personae non est Commune tribus ergo non Si ad se, et Per Consequens est relatio Praeterea Boetius de Trin.: Essentia continet unitatem, relatio multiplicat Trinitatem. Praeterea arguitur per ratione SiC: Inter PerSonas divinas est maxima conneκio Sed non Setinter eas Connexio Si constituerentur per absoluta;

ergo.

Praeterea, Cujus Constitutivum est absolutum Potast intelligi per se esse sine alio absque Contradictione; sed Pater non potest intelligi vel esse sine Filio ergo.

313쪽

DISTINCT. XXVI QUAEST. I 297

intimo sic illa sunt sormalia constitutiva aliquorum, quibus Circumscriptis, ipsa remanent penitus indistincta sed relationibus circumscripti a Personis, ipsae remanent penitus indistinctae ergo personae constituuntur per relationes.

Ad ar mentia tertiae opinionis quae posuit

personas istingui per modos intrinsecos absolutos, Sive per proprietate absolutas, respondeo: Ad primum per interemptionem minoris Adfrobationem, cum dicitur quod illud quo aliquid resertur non constituit ipsum dico quod hoc verum est in relationibus creaturarum, quae sunt CCiclentia sed ista propositio est falsa de relationibus divinis

quae non sunt CCidentia, sed sunt relationes subsistentes.

Ad secundum dicitur multipliciter Primo quod relatio dupliciter potest accipi, scilicet inquantum relatio, vel inquantum proprietas, et isto modo relatio divina constituit et praecedit. Aliter dicitur quod relatio dupliciter dicitur in divinis, scilicet relatio inquantum relatio, et relatio inquantum origo, et isto secundo modo relatio divina constituit et praecedit. - Aliter dicitur quod in relativis est simultas et prioritas simultas quidem naturae Et prioritas originis. Quae harum solutionum sit verior dicetur insta Dist. S. Ad tertium, dico quod relatio est duplex, Cilicet inhaerens, sicut in Creaturis, et per se subSLstens, sicut in divinis prima relatio non facit per se

unum Cum natura, sed SeCunda.

Sic eodem modo ad quartum. Concedo enim

314쪽

a98 LIB. I SENTENTIARUM

quod relatio inhaerens non constituit suppositum inesse substantiae, sed relatio divina non est inhaerens sed subsistens. AD PRIMUM PRINCIPALE dico quo generatio aequivoca non accipitur penes suppositum, sed Penes terminum sormalem ipsius geniti et ideo ubi est similitudo, immo summa dentitas inter generans et genitum respectu termini sormalis, ibi

est maxima generatio univoca et non aequivom.

Si autem est in proposito, quia Mentia, quae Stterminus formalis generationis, est penitus eadem

in atre et Filio. Ad secundum, dicunt antiqui et bene quamvi&aliqui arguant contra, quod relationes originis Con-Stituunt, et non relationes com/-nes, quia illae relationes quae primo pullulant in essentia relationis autem primo pullulantes sunt rotationes originis. Ad tertium, dico quod eodem modo cognoscitur Filius, quo modo cognoscitur relatio Constitutiva

Filii et quia relatio constitutiva Filii cognoscitur in communi, ideo Filius cognoscitur in Communi. Ille autem Sapiens quaerebat notitiam Filii magis in speciali. Ad ultimum, dico quod quaedam sunt relati

ne Causae et Causati, quaedam sunt relationes Producentis et producti, quaedam sunt relatione moUentis et moti. Relationes causae et causati non sunt Compossibiles nec in eadem natura, nec in eodem supposito, Sed moventis ad motum sunt compossibiles in eodem supposito et in eadem natura, et

315쪽

DISTINCΤ. XXVI QUAEST. I am

hoc quia moventis ad motum est dependentia accidentalis non est autem inconveniens aliquid accidentaliter dependere a seipso. Ideo non est similitercle relatione moventis et moti, et relatione produ- Centis et producti, eo quod relationes producentis et producti sunt compossibiles in eadem natura si illa natura est illimitata sicut est natura divina, sed non sunt compossibiles in eodem Supposito.

316쪽

Distinctio XXVII.

Circa istam a Dist quaeruntur duo, unum e verbo nostro, aliud de Verbo divino De verbo no Iro quaeritur. QUAESTIO J.

Utrum verbum mentis reata sit intelleeuo uetuesis.

Videtur quod non per Augustinum F. de Trin. Verbum quod soris sonat signum est ejus verbi quod intus latet sed verbum quod soris sonat significat objectum, non actualem intellectionem; ergo verbum est objectum. a. raeterea, Augustinus, δ. de Trin. dicit, phantasma Carthaginis hoc est verbum ejus sed hantasma sumitur pro specie Carthaginis ergo verbum est species et non intellectio actualis. Co/ltra Augustinus in Serm de Natis Ioan. Baptistoe assignans differentiam inter vocem et verbum dicit quod voces inde Cogitationis, Verbum autem est ipsa Cogitatio. CIRCA ISTA QUAESTIΟΝΕΜ, propter dubium primi Articuli, oportet videre si verbum quod inris sonat, idest verbum sensibile, significet principaliter Conceptum mentis vel rem extra Secundo dicetur ad Quaestionem.

317쪽

DISTINCT. XXVII QUAEST. I o In Him sunt quatuor modi dicendi. Unus quod verbum sensibile principaliter significat concem tum mentis, quia)hilosophus dicit in Lib. Perihemmenta' quod voce Sunt signa earum quae sunt in anima Passionum. - Praeterea, Augustinus in Enchiridion dicit quod nomina sunt imposita ad significandum conceptiones animorum. Praeterea Verbum sensibile illud principaliter significat in quo consistit veritas vel falsitas. Sed veritas vel salsitas consistunt principaliter in mente ergo Verbum Sensibile principaliter significat Conceptum mentiS. Alia opinio dicit quod verbum sensibile principaliter significat rem ad extra quia alias nullae esset propositio vera, nisi in qua praedicaretur idem de seipso dicendo enim homo est animal esset di-Cere Conceptus hominis est Conceptus animalis Praeterea, illud principaliter significat verbum quod primo Concipitur a loquente; sed illud est res extra:

ergo.

Alia opinio dicit quod verbum sensibile habet

duplicem habitudinem, una ad proserentem et Sic significat conceptum mentis, aliam ad audientem, et sic significat rem Xtra. Quarta opinio dicit quod verbum sensibile duo significat, scilicet conceptum menti ut a quo emanat, et rem κtra quam imponitur ad significan

Sed objicitur contra istam opinionem Omne Verbum sive omnis voces si aequivoca vel analoga quia significat diversa - Respondetur quod Vox non est aequivoca eceo quod significat diversa tan-

318쪽

3o2 LIB. I SENTENTIARUM

tum, sed quia significat diversa objective; sed verbum non : significat, quia significat conceptum menti ut a quo emanat, rem autem significat ut objectum.

ne secun Arucusi sunt opiniones duae Una Henrici qui dicit quod verbum non est intellectio actualis, sed est notitia declarativa. oclus autem suus ponendi est iste Primo dicit intellectum eSSe nudum, et iste intellectus nudus recipit notitiam ab objecto quae vocatur notitia essentialis in qua intellectione intelleCtus est pure amiUus Secundo quod intellectus est immaterialis et convertit Se Supra se, et intellectus insormatus notitia priori exprimit notitiam declarativam in qua intellectus sic informatus se habet activo, et ista notitia declarativa dicitur verbum. Et consimiliter ponit Verbum in divinis ponit enim quod generatur Verbum divinum per Conversionem intellectus paterni supra intellectum informatum notitia simplici. Contra istam opinionem objicitur sic quia irrationale videtur eandem potentiam eme Ctivam re- Spectu niu actuS, et paSSivam reSpectu alterius Visus enim non est paSSivu respectu uniuS Ctus

videndi, et activus respectu alterius ergo intellectus non St activus respectu notitiae SimpliCiS, et M-Sivus reSpectu notitiae declarativae Proeti rea, Si illa notitia essentialis vel simplex est principium declarativae notitiae, hoc est aut quando St, aut quando non est. Si quando est, tunc duo actus erunt simul in eadem potentia. Si quando non est, ergo non est Causa gignendi ens.

319쪽

Praeterea, imperfectius non est Causa gignendi persectius; sed 'titia simple est impersectior notitia declarativa ergo non est ratio gignendi eam. Praeterea illii quod iCit de Conversione intel- ectus divini ad formationem Verbi, videtur esse falsum, quia Conversio est actior, Sed actiones sunt Suppositorum ergo illa Conversio est alicujus suppositi. Et tunc quaero cujus suppositi sit, quia aut est suppositi Filii, aut suppositi atris. Si est suppositi Filii, cum illa Conversio praeCedat generationem Filii per te, sequitur quod ani Filium sit Filius, quod est haereticum. Si dicas quod est suppositi Patris, tunc arguitur Sic Cujus est intellectus ut convertit se supra intellectum informatum notitia simplici, ejus est ut recipiat notitiam declarativam, ut patet per hilosophum . Metaph. exi- Stente enim Passo summe disposito statim sequitur actio, Ne receptio Sed primae personae Cilicet suppositi Patris est intellectus ut convertit se Supra intellectum informatum notitia simplici ergo ejus intellectus est ut conversus recipiat notitiam declarativam sed notitia declarativa est ipsum Verbum; ergo Verbum sive Filius idem est quod Pater, quod

est haereticum.

Alia est opinio Doctori noStri, quod Verbum est intellectio actualis. Ad cujus evidentiam sciendum quod Verbum est actus intelligentiae, pro luctus vel genitus a memoria persecta non habens esse Sine Cluati Cognitione repraesentan SeCundam personam in Trinitate, idest Verbum divinum. Prima et secunda conditio patent per Augustinum 3 de

320쪽

3- LIB. I SENTENTIARUM

in cap u. tertia conditio patet per Augustinum V. de Trin. quarta conditio patet per Augustinum . de Trin. c. u. Per Verbum enim nostrum inquisivit B. Augustinus de Verbo divino. Ex his colligitur quod verbum spectat ad actum intelligentiae; sed intelligentia stricte sumendo est

intellectus actualiter, et objectum cognitum est SP cies sed verbum ne est species ne objectum ergo est intellectio actualis. Sed remanet dubium si quaelibet actualis intellectio est verbum. Et dicitur uno modo quod non, quia oportet addere notitiam declarativam. Contra: si Verbum est notitia declarativa, ergo in quincunque est notitia declarativa sormaliter, ibidem est formaliter verbum; sed in atre est formaliter intitia declarativa ergo in atre est formaliter e bum, quod est salsum Minor probatur, quia Pater diligit se, et ista dilectio est sui ipsius declarativa. Ideo aliter dicitur quod verbum est intellectio

actualis quae est terminus inquisitionis, quia verbum est proles et partus; sed non si partus nisi quia rePertum, non autem Si repertum, nisi quia inquisitum ergo verbum dicit terminum inquisitionis.-Contra hoc objicitur, tum quia Deus non haberet Verbum de se, tum quia Angeli non haberent e bum e naturaliter sibi cognitis, tum quia Beati in patria non haberent verbum de essentia divina, quia non est in eis talis inquisitio. Ideo aliter dicitur et melius quod verbum est actualis intellectio quae est notitia genita, et propter hoc in atre non est formaliter Verbum, quia non

SEARCH

MENU NAVIGATION