장음표시 사용
351쪽
Alio modo dicitur glossando majorem sic, quod erirema realiter distincta non habent duas relati ne reales super idem undamentum immediate, sed mediate potest esse et sic est hic, quia ista relatio Communis praesupponit relationem originis. Ad ultimum dico quod Sancti ponunt quatuor relationes reales in divinis loquendo de relationibus originis, quae sunt propriae; sed non propter hoc
intendunt excludere relationes reales quae sunt Com
AD PRIMUM PRINCIPALE, dico quod aequale non dicit negationem simpliciter. Distingunt tamen Logici de veritate propositionis secundum rem et Secundum vocem, ita quod aequale quantum ad vocem dicit negationem, et quantum ad rem non diei negationem. Ad secundum dico quod aequalitas potest dupliciter accipi, scilicet fundamentaliter et formaliter. Primo modo dicit substantiam, quia fundamentum est substantia realiter, secundo modo importat relationem. Ad ultimum patet e dictis Dist. F; nam relationes primo constituunt persona quae Prim Pullulant in essentia; sed relationes originis prius inessentia pullulant quam relatione communes, ideo
relationes originis Constituunt persona et non relationes CommuneS.
352쪽
Circa istam Distinctionem a quaeritur primo. Utrum Pater sit sapiens sapientia genita. Videtur quod sic. I. Quia Pater est saPien S pientia; sed illa sapientia est genita ergo Pater est Sapien sapientia genita. - Praeterea, ater icit Verbo secundum Augustinum . de Tris. c. a.
sed secundum Anselmum, Monolox. I. nihil aliud est summo Spiritui dicere quam quasi cogitando intueri ergo Pater intuetur Verbo, et ita sapit Vertio; igitur Pater est sapiens sapientia genita. 2. raeterea, sicut Filius se habet ad sapientiam ingenitam, ita Pater ad sapientiam genitam sed Filius est sapiens sapientia ingenita ergo Pater est sapiens sapientia genita. 3 Praeterea,tate est sapiens sapientia quam habet: sed habet sapientiam genitam, quia habet Filium qui est sapientia genita. In contrarium est Magister in litera. CIRCA ISTAM U ESTIONE sunt aliqua primo
Praemittenda, secundo quaestio Solvenda.
Ouun remis Fr rem est notandum quod sicut in intellectu creato memoria gignit motitiam
353쪽
DISI INCΤ. XXXII QUAEST. I 337
actualem, quae notitia habet duplicem relationem ad memoriam, unam producti ad producens, aliam d clarantis a declaratum pro eo quod declarat objectum latens in memoria, ita Verbum divinum κ- pressum a Patre habet unam relationem originis ad Patrem, quia generatur ab illo; et habet aliam relationem declarativam, quia declarat eum a quo est, et se et creaturas Ut autem declarat se non dicit relationem realem, quia ejusdem ad se non est distinctio realis, quae reperitur in relationibus realibus. Etiam ut declarat creaturas non dicit relationem realem, quia Dei ad Creaturam non est relatio realis, ut patuit supra Dist. I. Secundo notandum quod sicut notitia genita declarat objectum latens in memoria, si et producens notitiam genitam etiam declarat, aliter tamen et aliter, quia notitia genita declaratur formaliter, producens autem notitiam declarat quasi effective. Exemplum hujus est in speculo, nam SPeCulum CPraeSentat imaginationes sormaliter, producen autem ρο- culum dicitur repraesentare quasi esseCtive. Tertio notandum quod in divinis aliqua sunt pure essentialia, sicut sapientia et similia aliqua sunt re notionalia, ut genitum aliqua miκta e essentiali et notionali, ut cum dicitur sapientia genita.
ne secuncto Arucuμ dico quod illa est salsa propositio: ater est sapiens sapientia genita, quod probatur per Augustinum Lib. I. Retract. qui retractat quod diκerat quod ater est sapiens sapientia genita.
354쪽
Secundo probatur per rationem agistri in litera. In Deo idem est esse et sapere Sed ater non Stsapientia genita ergo Pater non est sapiens sapientia genita. Tertio sic illa sapientia ater non est SapienS. qua per impossibile circumscripta adhuc esset sapiens; sed circumscripta per impossibile sapientia genita, adhuc Pater esset sapiens ergolater non est sapiens sapientia genita. AD PRIMUM PRINCIPALE dico per interempti nem minoris, nam ista sapientia, qua ater est
Piens, non est genita. Et ad Anselmum dicitur quod dicere accipitur principiative ut Ρater principiat Filium, et non personaliter ut dicit relationem originis in habitudine generantis ad genitum. Ad secundum dico quod major est subintelligenda sub hoc sensu Filius est sapiens sapientia ingenita principiative vel originative, non autem formaliter, et sic Filius est sapiens sapientia ingenita, idest originatur a atre qui est sapientia ingenita. Ad tertium dico quod ater est sapiens Sapientia quam habet formaliter, non autem sapientia quam habet ut correlativum nunc autem Patera bet Filium ut correlativum, sed non est formaliter Filius sive sapientia genita.
355쪽
QUAESTIO II. Secundo quaeritur Utrum Pater et Fluus diligant se Spiritu Saneto. Videtur quod non I. Quia si diligerent se Spiritu sancto, aut diligere acciperetur essentialiter aut notionaliter. Non essentialiter, quia amor ementi lis non est proprius Spiritu Sancto ne notiona-diter, quia tunc eadem ratione posset dici ater et
Filius spirant Spiritu Sancto, quod est falsum. a. raeterea, eadem dilectione ater diligit Filium qua diligit se; sed se non diligit Spiritu Sancto ergo Pater et Filius non diligunt se Spiritu
Contra Augustinus es de Trin. Spiritus, inquit, Sanctus est quo genitus a generante diligitur. CIRCA ISTA QUAESTIONEM unt duo Articuli. Primo reseram diversa opiniones. Secundo, dicetura Quaestionem Secundum veritatem.
ouaneum uirimum est una opinio
quae dicit illam propositionem esse salsam, quia Augustinus retractat Lib. I. Retract. Consimiles prinpositiones, Cum retractavit illam: ater est sapiens sapientia genita. - Contra, Augustinus non Solum diversas materias sigillatim retractat, sed etiam eandem materiam in diversis libris positam distincte retractat, ergo multo magi retractasset istas.
Alia est opinio quod Pater et Filius diligant se Spiritu Sancto, scilicet in ratione signi, quia Spi-
356쪽
ritus Sanctus est signum dilectionis Ρatris et Filii. Contra, quia eadem ratione posset dici quod ter et Filius diligunt se Creatura, quia Creatur misignum dilectionis eorum.
Alia opinio dicit quod ater et Filius diligunt
se Spiritu Sancto per appropriationem, quia amor RP- propriatur Spiritu Sancto. - Contra. Eadem ratione posset dici quod ater et Filius sunt boni Spiritu Sancto, quia bonitas appropriatur Spiritui
Ideo est alia opinio homoe p. I. q. I. a a quod ater et Filius diligunt se Spiritu Sancto isto modo, ut iste ablativus construatur in ratione es- sectus formalis, quia omne illud a quo aliud en minatur, habet habitudinem formae quamvis non sit sorma. Contingit autem aliquid denominari ab aliquo ratione actionis et in ratione E ectus, nam clicimus quod ignis Calefacit Calefactione, quae Calef-tio non est sorma ignis, sed actus progrediens ab igne. Similiter dicimus quo arbor floret floribus, et tamen flores non sunt forma arboris, sed ejus
effectus Ad propositum dicit quod diligere potest accipi essentialiter, et sic ater et Filius diligunt se essentia divina potest etiam accipi notionaliuret sic nihil aliud est dicere atrem et Filium diligere se Spiritu Sancto, nisi spirare Spiritu Sancto Contra hoc objicitur, quia aediscare distincte importat unum terminum qui est aedificium, et tamen non est bene dictum aedificator aedificat aedificium. Praeterea, spirare distinctius importat Spiritum Sanctum quam diligere, et tamen illud non est benedictum Pater et Filius spirent Spiritu Sancto.
357쪽
dico a Quaestionem resumendo aliqua prius dicta in praeced. Guaest. Sunt enim in divinis aliqua pure essentialia, aliqua pure notionalia, et aliqua medio modo se habentia. Est autem notandum quod in divinis dicere potest accipi tripliciter. rimo pure essentialiter, et tunc idem est quod intelligere. Secundo pure notionaliter, et tunc idem est quod generare. Tertio partim essentialiter et partim n rionaliter, et tunc idem est quod repraesentare, quia dicere includit respectum originis qui est actus notionalis includit etiam respectum declarativi qui est essentialis Ista autem propositio esset salsa --ur dicit Verbo, sive accipiatur pure essentialiter sive pure notionaliter. Sed si accipiatur partim isto modo et partim illo, est vera sub hoc sensu: ater dicis Verbo, idest producit Verbum in quo repraesentat
Ad propositum applicando, sicut dictum est de incere, ita accipitur de diligere, quod potest sumi
diligere pure essentialiter, et sic propositio est falsa; potest etiam accipi pure notionaliter, et sic adhuc propositio est falsa, sicut esset falsum dicere: ater
dicit Verbo claretur enim intelligi quod Verbum
esset ratio producendi seipsum et quod Spiritus Sanctus esset ratio producendi se ut amorem Spiratum. Si autem accipiatur tertio modo inquantum
per diligere datur intelligi habitudo originis et habitudo quaedam innominata, et tunc est vera Sub
isto sensu Pater et Filius diligunt se Spiritu Sancto, idest producunt Spiritum Sanctum habentem habitudinem a Patrem et a Filium.
358쪽
34 LIB. I SENTENTIARUM AD PRIMUM PRINCIPALE patet, quia intelligere
non accipitur pure essentialiter ne pure notionaliter
Ad secundum dico quodiate diligit se Spiritu Sancto. Et si instatur quo diligit se in primo signo originis, dico quod verum est, sed tunc diligit se voluntate ut in ipso est formaliter. Notiandum autem quod agister reputat istam Quaestionem dissicilem, et propter ejus dissicultatem dimittit eam insolutam dicens in D. cap. h ux Dist. dissicilem mihi fateor hanc Quaestionem, . Praecipue Cum ex iCtis oriatur quaestio quae si milem videtur habere climcultatem, quod me intelligentiae attendens infirmitas turbatur . Et in fine Capituli ait sic si eam tamen quaestionem si lectorum diligentiae plenius dijudicandam atque solvendam relinquimus, ad hoc minus sumCien tes . Ideo ego ipsam si relinquo.
359쪽
Circa istam Distinctionem D. et Sequentem, scilicet quaeritur QUAESTIO I.
Utrum proprietas relativa in divinis sit totaliter Memquod essentia.
Videtur quod sic. I. Quia quae non sunt totaliter idem si constituunt aliquod tertium, unum Sehabet ut actus, aliud ut potentia; sed essentia et proprietas relativa Constituunt personam ergo Sinon sunt totaliter idem, unum se habebit ut potentia, aliud se habebit ut actus hoc autem est fal-Sum, quia essentia non potest esse ut potentia, quia est actualissima. Similiter nec relatio, quia est distinctiva distinguere autem non competit ei quod se habet ut potentia. a. raeterea, quae non sunt idem totaliter si constituunt aliquod tertium, illud est compositum; sed Persona Constituitur e essentia et proprietate relativa; ergo si non sunt idem totaliter, persona erit composita, quod est salsum, quia ita simplex est persona siCut ementia. Contra Augustinus . de Trin. non inquit, eo
360쪽
344 LIB. I SENTENTIARUΜPater quo Deus; sed hoc non esset verum si prinprietas et essentia essent totaliter idem ergo. CIRCA ISTA QUAESTIONE sunt quatuor videnda, quia primo, ponuntur argumenta quihus evidenter ostenditur quod essentia et proprietas i tinguuntur realiter secundo, ponetur opinio quod proprietas et essentia distinguontur solum ratione; tertio dicetur ad Quaestionem secundum veritatem;
quarto, ad argumenta mota in . et . Art. quae sunt contraria.
guitur se rationibus, quod essentia et proprietas disserant realiter. Primo sic: Impossibile est idem realiter multiplicari et non multiplicari; sed proprietas relativa multiplicatur, essentia autem non multiplicatur: ergo non sunt idem realiter. Secundo sic Idem realiter non est in seipso; sed proprietas est in essentia ergo proprietas non est idem realiter quod essentia. Tertio sic: Impossibile est quod idem realitersit infinitum et non infinitum; sed essentia est infinita proprietas autem non est infinita; ergo non sunt idem realiter. Guarto sic: Impossibile est quod idem sit 'pe sectio simpliciter et non simpliciter; sed essentia dicit persectionem simpliciter, proprietas autem non dicit persectionem simpliciter ergo non sunt idem realiter. Quod autem proprietas non dicat perseC-tionem simpliciter probatur, quia si diceret PerseC-