장음표시 사용
381쪽
Ad argumentum contrariae opinionis dico quod Commune rePraesentativum est duplex, scilicet communitate praedicationis et communitate perfectionis
Repraesentativum autem Commune Communitate Praedicationis non repraesentat distinCte, remaesentativum autem Commune communitate persectionis repraesentat distincte ea quae continet Essentia autem clivina habet communitatem persectionis, ideo repraesentat istincte alia.
De secunia videndo in isto Articulo sunt uae opiniones: Una rati, quo ideae nihil aliud sunt in Deo nisi res objective cognitae. Quod probatur sic Illud est idea in Deo ad cujus similitudinem producitur reruextra; sed res extra producitur ad similitudinem rei cognitae ergo res objective cognitae sunt ideae Ρrobatio minoris per Aristotelem . Metaph. a domo, inquit, in mente fit domus ad κtra. Ibi autem non accipitur domus pro specie, quia ibidem subditur quod univocum fit ab univoco, SP te autem non est univocum cum domo ergo ibi accipitur domus pro objecto Cognito. Praeterea, eo modo Psnendae sunt ideae quo ponit eas Augustinus sed Augustinus ponit eas ut objecta Cognita ergo. Probatio minoris, nam ipse ponit eas sicut exponit latonem, Plato autem posuit eaue in mente divina, sicut objecta cognita. Praeterea, idea est illud per quod artise in mente se habet ad artificium; sed illud est objectum cognitum et non ratio cognoscendi ergo ideae sunt objecta
382쪽
366 LIB. I SENTENTIARUM Alia opinio dicit quod ideae sunt essentia divina continens in se persectiones omnium. on enim possunt esse Vecta Cognita, ut ponebat praecedens
opinio, quia objectum in se cognitum est en rationis; sed dea non est en rationis ergo idea non est objectum in esse cognito Probatio minoris Augustinus dicit supra, quod intelligentia dearum est verifica et beatifica sed cognitio entis rationis non est beatifica ergo idea non est en rationis. Praeterea, dea habet rationem principii productivi sed ens rationis non habet rationem principii productivi ergo. Praeterea, dea est illud quo Deus operatur; sed objectum Cognitum cum Sit en rationis, non est illud quo Deus operatur ergo idea non est objectum
Cui placet praecedens opinio, potest Pondere ad argumenta sic: Ad primum, per interemptionem minoris Ad probationem, cum dicitur quod intelligentia dearum est beatifica, dico quod non om- petit ideae ut sic, sed competit deae quae repraesentatur in essentia divina ut est objectum beatificum, unde aspiciens deam in Deo aspicit Deum in quo est beatuS. Ad secundum, Cum dicitur quod ens rationis non est principium productivum, dico quod verum est ut quo est, est autem falsum ut ad quod. Ad tertium dico quod non operatur effective Perideam, sed exemplariter, unde cum dicitur quod illud
quo aliquid operatur non est en rationis, o Medo essective, sed ego Xemplariter.
383쪽
AD PRIMUM PRINCIPALE, patet e dictis. hilosophus enim improbat dea 7. Metaph. eo modo quo imposuit latoni, quod ideae essent Separatae. Ad secundum, dico quod non prohibetur intellectio per deam, tum quia non ponuntur in intellectu ut sic, sed in essentia tum quia non omne extraneum, prohibet intellectionem Species enim existens in intellectu non prohibet intellectionem. QUAESTIO II.
Secundo quaeritur. Utrum omnia eognita a Deo habeant deam in ipso. Videtur quod non. . Quia malum Culpae Stcognitum a Deo; sed malum culpae non habet ideam in Deo ergo non omnia cognita ab ipso habent ideam in pSo. a. raeterea, quod non CognoSCitur Per Se non per se habet deam in Deo; sed materia non Cognoscitur per Se ex . m . ergo. 3. raeterea, Deus Cognoscit partes totius sine toto sed partes totius non habent ideam aliam abide totius ergo.
Contra. Quidquid imitatur distincte Deum habet istinctam deam in Deo ergo omnia habent distinctam deam in Deo.
CIRCA ISTA QUAESTIΟΝΕΜ, sunt tres Articuli secundum quod de ea sunt tres Solemne opiniones. a se Romm . an. q. V. . . quae sic colligitur e corpore quaestionis et solutione ar-
384쪽
gumentorum. Dicit sic, quod dea ponitur principium scientiae et causalitatis. Inquantum est 'incisium scientiae, spectat ad intellectum s Culativum, et sic dicitur dea. Inquantum autem est princi um causalitatis, spectat ad intellectum Praoicum. et sic dicitur κemPlar. Ad propositum dicit sic, quod omnia Cognita habent ideam in Deo inquantum idea est principium scientiae, non autem omnia habent ideam in Deo inquantum dea est principium causalitatis, quia quod non est, nec suit, nec erit, non habet ideam in
Item, materia non habet deam in Deo, quia quod non potest per se existere non habet icleam; sed materia non potest per se existere; ergo non habet ideam. Tertio, genus non habet propriam ideam ab i- dea speciei, quia quod non cognoscitur nisi in specie non habet ideam nisi in specie; sed genus Cognoscitur in specie tantum ergo non habet Pr priam deam, nisi deam speciei. Guarto dicit quod individua non habent i ampraeter deam speciei, tum quia individuum non addit ultra speciem nisi materiam, et materia non habet deam, ut visum est tum quia individua non sunt per se intenta a natura; quae autem non sunt per se intenta a natura non habent deam. Guinto, accidentia inseparabilia non habent ideam praeter deam subjecti licet enim artise habeaticleam accidentis separabilis, puta picturae domus. non tamen deam accidentis quod inseparabiliter concomitatur subjectum, sive domum.
385쪽
DISTINCΤ. XXXVI QUAEST. II 369 Aua inmis dicit quod dupliciter possumus
loqui de re, quia est res prim intentionis et aeuari intentionis. Res quidem secundae intentionis non habent ideam in Deo. Res autem primae intentionis distinguuntur in rem naturalem et in rem orti talem. Res quidem artificialis non habet ideam in Deo; res autem naturales adhuc distinguuntur, quia quaedam sunt ad se, quaedam ad aliud. Res quidem ad aliud, sunt septem praedicamenta respectiva, et ista non habent deam in Deo, quia quod non habet propriam realitatem, non habet i-cleam sed relatio non habet realitatem praeter realitatem fundamenti ergo non habet deam. Res
autem naturales ad se distinguuntur quia quaedam sunt ad se essentialiter, ut substantia, quaedam Sunt a se accidentaliter, ut quantitas et qualitas. Res autem ad se essentialiter, ut sunt substantiae distinguuntur, quia quaedam Sunt Substantiae totius, et quae- clam substantiae partis Partes quidem substantiae sive
substantiae partium non habent propriam deam in Deo; substantia vero sive quidditas totius habet propriam deam in Deo. Au es minio quam teneo, quod omnia habent deam in Deo, omnia dico positiva sive entia naturalia, sive artificialia, genera, species et individua, relationes, materia, Compositum et arteS.Cujus ratio est quia dea est res objective Cognita; sed omnia praedicta sunt res Objective cognitae ergo Omnia praedicta habent deam in Deo. Nec dicta praecedentium opinionum Valent. Cum
386쪽
37 LIB. I SENTENTIARUM enim dicitur quod materia non habeat ideam, quia
non potest per se esse, hoc est falsum, ut patebit Lib. a. dist. a. potest enim divina virtute materia esse sine forma. - Et cum dicitur ulterius quod gentis non habet ideam, quae non cognoscitur nisi in Sm-cie hoc est falsum, quia Deus potest CognosCere genus ut abstrahit a specie. - Similiter Cum it
rius dicitur quod individuum non addit ultra se ciem nisi materiam par quam individuatur, dico
quod accipit falsum, quia individuatio non fit per
materiam, ut patebit Lib. a. Hst. I. et Patet per Avicennam Metaph. c. I. et per Commentatoremi I. et a de Anima. - Ad aliam probationem. cum dicitur quod individua non sunt per se intenta natura respondeo per interemptionem minoris. quia quae sunt per se intenta ab auCtore naturae. sunt per se intenta a natura sed individua sunt per se intenta per auctorem naturae, Cum habeat de eis providentiam ergo sunt per se intenta a na
Ad argumentum secundae rationis de relationiabus, quando dicitur quod relatio non habet cleam quia non habet realitatem praeter realitatem landamenti, dico quod illa praemissa est falsa, ut patet per Simplicium in Praedicam et per Avicennam I. Metaph. cap. v. et patebit L M. a. diu. . AD PRIMUM PRINCIPALE dico quod malum culpae non habet ideam inquantum est pura privatio Ad secundum patet e clictis quod materia potest esse per se, et habet Per se deam in Deo.
387쪽
DISTINCT. XXXVI QUAEST. III 3 I
A urtium dico quod sicut partes per se interuliguntur, ita per se habent deam, et tantum de
Tertio quaeritur Utrum reatum inquantiu e vitae a Deo ab aeterno, habeant aliquod eme ente. CIRCA ISTAΜ QUAESTIΟΝΕΜ, Ponitur una opinio; aecundo, una alia opinio quam teneo tertio, respondeo ad motiva primae opinionis.
ouaneum a Frimum est opinio Henrici,
quod Creaturae ut Cognitae a Deo habent aliquod se reale ab aeterno, non quidem esse actualis exissentiae, Sed esse essentiae. Pro qua opinione, Arruitur sic Scientia realis est de objecto reali; Sed Deus ab aeterno habuit scientiam realem de Crmaturis ergo Creaturae ab aeterno habuerunt aliquod esse reale. Sed Constat quod non habuerunt esse existentiae ergo habuerunt esse essentiae. Praeterea, sicut en ad non ens, ita possibile ad impossibile. Tunc arguitur SiC, Per Commutatam Pro- sortionem: sicut en ad possibile, ita purum nonens ad impossibile; sed quod est ens est possibile; ergo purum non ens est impossibile. Ergo si re turae fuissent pure non entia, impossibile fuisset eas
Praeterea rationes praedicamentales fuerunt ab aeterno; sed esse praedicabile est esse essentiae ergo.
388쪽
Proeserea, haec est vera ab aeterno homo est animal se ista est vera mundum eme ementiae.
quia animal dicitur cle homine in primo modo i-cendi per se ergo essentia animalis sui ab aeterno. Ultimo sic: Quod est possibile esse habet aliquid plus de essentia, quam quod impossibilo est
esse; sed hominem esse possibile fuit ab aeterno. chimaeram autem aut hircoCervum eme est imP sibile ab aeterno ergo homo ab aeterno habuit plus de essentia quam Chimaera, alias unum nihilum esset majus alio nihilo. Sed constat quo homo plus habuit de esse κistentiae ergo habuit plus deesse essentiae, et sic fuit ab aeterno secundum esse
Aua Uinis se in contrarium, quo Creaturae Cognitae a Deo ab aeterno non habuerunt aliquod esse reale essentiae, quia si habuissent aliquod
esse reale, dextrueretur Creatio, et re non essent
Proprie Creatae, quia reare est aliquid de nihilo producere; sed si res ab aeterno habuissent aliquod esse reale, non fuissent de nihilo productae ergo non
fuissent creatae. Praeterea, quando aliqua sunt realiter idem, impossibile est unum manere altero non manente SedeSSe essentiae et esse existentiae sunt idem realiter Secundum eum et secundum Veritatem ergo impossibile est unum manere altero non manente ergo si creaturae habuissent ab aeterno SSe ementiae, sequitur quod ab aeterno habuissent esse existentiae, quod est haereticum.
389쪽
DISTINCT. XXXVI QUAEST. III 373
Amumendo autem primae opinionis non Concludunt; si primum argumentum valeret, ita Pro-haretur quo res habuerunt ab aeterno esse existentiae sicut esse essentiae; nam scientia realis per te est de objecto reali sed Deus ab aeterno habuit scientiam realem de existentia hujus rei ergo res ista habuit ab aeterno esse κistentiae, quod est falcium. Dico ergo Deus habuit scientiam realem de rebus quia omnia cognoscit in sua essentia quae est realissima. Ad secundum dico quod argumentum de Commutata propositione non tenet nisi in terminis convertibilibus, et quia isti termini non sunt converti-hiles ergo non alet. Ad tertium cum dicitur quod res habuit esse praedicamentale ab aeterno dico quod esse praedicamentale sumitur dupliciter, scilicet in re et in conceptu. Primo modo non sunt ab aeterno, Secundo modo sunt. Et similiter dico ad quartum.
Ad quintum, quando arguitur sic Illud quod est possibile esse habet aliquid plus quam illud quod est impossibile esse dico quod est falsum nisi
quantum a compossibilitatem termmorum, se non quantum ad esse rei. am ab aeterno termini h minis, scilicet animal rationale fuerunt compossibiles, sed termini hircocervi nullam habuerunt compossibilitatem, et illo modo unum vel nihil majus est altero nihilo scilicet propter compossibilitatem
390쪽
Circa istam Distinctionem 7. quia ritu QUAESTIO I.
Utrum Deus it ubique. Videtur quod non per Augustinum D. maest ρ. O. Deus, inquit, non est alicubi, quia in eo sunt omnia si ergo esset ubique sequeretur quod esset in seiPSO.2. Praeterea, si Deus est ubique ergo est mutabilis. Consequens est falsum ergo et nuce ens. Probatio consequentiae quod est ubi prius non fuit, mutatur; sed si Deus crearet novum Coelum, emet in eo si ponatur ubique, et prius non fuit in eo;
In contrarium est agister in litera, et probat per Ambrosium Lib. de Trin. IN ISTA QUAESTIONE sunt quatuor videnda Pr mo, Si Deus est ubique secundo, Per quid sorm liter est ubique tertio, si esse ubique est proprium Dei; quarto, quibus modis generaliter loquendo est ubique.