Commentaria in 4 libros sententiarum magistri Petri Lombardi

발행: 1907년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

DISTINCΤ. XXXIII et XXXIV QUAEST. L 34s

tionem simpliciter, sequeretur quod Carens ea non esset persectum simpliciter, et sic Filius, in quo non est paternitas, non esset persectio simpliciter. Guinto sic: Quae sunt idem realier, in quocumque rePeritur unum, reperitur et reliquum; sed in Filio reperitur essentia in quo non est Proprietas Personalis Patris, ut paternitas, ergo proprieta et, sentia non sunt idem realiter. Ultimo sic: Augustin is . in Trin. dicit non eo Pater quo Deus Echoc arguitur sic Pater est paternitate Pater et non deitate; sed Pater est Deus deitate ergo paternitas et deitas non sunt idem realiter.

ne secun rarescuLO est una opinio Thom.

I. s. q. R. n. a. quae dicit quod proprietas di- stinguitur ab essentia tantum secundum rationem intelligentiae, et nullo modo ex natura rei, Pro quo sic arguitur: Quo non est essentia divina est creatura sed proprietas non est Creatura ergo est e Sentia divina, et haec suit ratio Bernardi contraior-

retanum.

Praeterea, ubi est res et res, ibi est compositio; sed in Deo non est compositio ergo non est ibi res et res, et sic proprietas est idem quod essentia.

Praeterea, proprietas non excedit suum subjectum; sed differentia est proprietas vel passio entis ergo non XCedit rationem entis; sed omne enses reale vel ratione e 6. Metaph. ergo omnis dinferentia vel est realis vel rationis. Sed proprietas

362쪽

346 LIB. I SENTENTIARUM

non differt realiter ab essentia ergo differt tantum secundum intelligentiae rationem. Praeterea, si relatio distinguitur ab essentia, Portet quod tantum distinguatur ab ea quantum distinguitur ab opposito, quia non habet esse nisi aes o positum; sed proprietas sive relatio distinguitur ab opposito realiter ergo distingueretur realiter ab e Sentia, quod est falsum. Praeterea, quando aliquid manet adeo sicut si non transiret, nullo modo transit in id a quo ex natura sua distinguitur; sed si relatio est distincta abessentia distinguitur sicut si non transiret ergo nullo modo transit. Sed hoc est salsum ergo et illude quo equitur. Probatio minoris quia relatio non distinguitur nisi ad aliud, et de se semper est ad

aliud, quia non habet esse absolutum. Praeterea, si relatio aliquo modo e natura rei distinguitur ab essentia, sequuntur tria inconvenientia primum contra Decretalem Extra de Sum Trin

de de catholica, ubi dicitur quod in clivinis sunt

tres; sed si relatio non est idem Cum ementia, Sequitur quod sunt quatuor res. Et sic sequitur ulterius secundum inconveniens, quod ibimus in errorem

Abbati Joachim. Tertium inconveniens, quo ibimus in errorem orretani, scilicet quo relationes e

δε ferus Aruouω, dico duas opinione Praecedentes esse salsas Ad cujus evidentiam, primo pono quod proprietas non est idem totaliter quod essentia secundo quod distinguuntur sormaliter tertio quo ista distinctio non facit compositionem.

363쪽

DISTINCT. XXXIII et XXXIV Q EST. I 347

Primum probatur sic: Impossibile est intelligere quod idem per idem totaliter conveniat cum aliquo et distinguatur ab eodem sed ater Convenit cum Filio in essentia et distinguitur ab eodem

in proprietate relativa; ergo essentia et proprietas relativa non sunt idem totaliter. Praeterea, Contradictoria non possunt verificaricle his quae sunt totaliter idem sed de essentia et Proprietate verificantur contradictoria; ergo non sunt totaliter idem. robatio minoris, tum quia ProPrietas distinguit, essentia autem non distinguit tum quia proprietas multiplicatur et numeratur, essentia

autem non tum quia proprietas non Communi tur essentia autem CommuniCatur, quae omnia Sunt

contradictoria. Praeterea, quae sunt totaliter idem, ubi est unum ibi est reliquum; sed ubi est essentia non est nec Sario Proprietas, nam in Filio est essentia et tamen in eo non est paternitas ergo non sunt totaliter idem. Praeterea, quae non sunt idem tantum quantum idem sibi ipsi illa non sunt idem totaliter; sed proprietas non est tantum idem essentiae quantum e sentia est eadem sibi ipsi ergo proprietas non est idem totaliter quod essentia Minor patet, si enim proprietas esset tantum idem essentiae quantum essentia est eadem sibi ipsi, tunc sicut essentia est ad se, ita relatio esset ad se et sicut proprietas est ad aliud, ita essentia esset ad aliud quae omnia Sunt manifeste salsa. Praeterea, arguitur per Syllogismum XPosito-

364쪽

348 LIB. I SENTENTIARUM

rium haec paternitas est totaliter idem quo essentia haec haec filiatio est totaliter idem quo esse tia ergo haec paternitas est haec filiatio, quo est

falsum.

intimo sic Illa quae differunt solum ratione Om te quo utrumque eorum vel alterum eorum sitens rationis tantum se in clivinis, nec essentia nec proprietas est ens rationis tantum ergo Minor Patet, nam essentia non est ens rationis, quia nihil reale esset in divinis, nec proprietas est ens rationis. quia tunc personae in divinis istinguerentur solum ratione, et sic rediret error Sabellii Probatio mom is, quia si tantum differrent ratione tunc unitas illa qua unum distinguitur ab alio ratione esset tantum ens rationis; sed unumquodque sicut se habet ad unitatem, sic se habet ad entitatem.

Secundum eclara iam in hoc Articulo est,

Scilicet quod ista distinguantur formaliter, patet sic: Ad hoc enim quod aliqua distinguuntur formaliter

requiruntur quinque Primum, quod unum non sit in alio sicut in potentia materiali, nam actu et Potentia passiva non distinguuntur sormaliter secuncium, quod unum non sit in alio virtualiter, quia alia est continentia sormalis, alia virtualis urtium, quod unum non sit in alio sicut in quodam consu-SO; quartum, quod unum non sit in alio totaliter; quintum, quod non includatur in conceptu quidditativo alterius. Sed proprietas sic se habet ad essentiam, ut patet isCurrendo per omnia membra ergo proprietas non est idem sormaliter quod essentia.

365쪽

DISTINCT. XXXIII et XXXIV Q ῖST. I 349 Tertimn hic declara iam est quod talis dis

tinctio non facit compositionem in Deo, quod Prohatur sic: Eque simpleκ est tota Trinitas sicut quaelibet persona sed non obstante illa simplicitate sunt ibi tres res ergo illa distinctio non facit compositionem.

Praeterea, ater est simplicissimus se in atroesunt duae proprietates, scilicet generatio activa et spiratio activa, et istae non sunt formaliter idem, ut patuit supra Dist. a. ergo talis istinctio non facit compositionem. Praeserea, dato quod res et res faciant compositionem, tamen res noli iacit compositionem cum modo formali se proprietas dicit modum formalem essentia autem dicit rem; ergo non faciunt Com-Positionem. Ultimo sic Ista se habent per ordinem distinctio, unio, compositio et resolutio, ita quod distinctio est prior unione, unio est prior ComPOSitione, Compositio est prior resolutione; sed prius potest esse sine posteriori ergo potest esse distinctio sine compositione.

ne uare AreicuLO. Ad primum, quando

Probatur quod proprietas et relatio distinguuntur realiter ab essentia, quia idem potest esse multipli- Catum et non multiplicatum, dico quod verum est quando illa sunt totaliter eadem proprietas autem et ementia non sunt eadem quamvis sint idem rex liter, ideo potest unum multiplicari alio non multiplicato, sicut dicimus in anima, in qua multiplican-

366쪽

33 LIB. I SENTENTIARUMetur potentiae sine multiplicatione essentiae, et tamen potentiae sunt idem quod essentia animae, licet non totaliter per Augustiarum T . de Trin. c. Eteoclem modo dico ad omnes majores quinque rationum quae sequuntur idem enim non est realiter in seipso nisi sit aliqua distinctio formaliter. Et similiter de persectione simpliciter, et de infinito, et de aliis.

Ad argumenta secundae opinionis Pro . Art. Adprimum dico quod paternita non m Creatura; et cum infertur ergo erit essentia divina, concedo per identitatem realem, sed ne o formaliter et adaequate.

Ad secundum, cum dicitur res et res faciunt Compositionem, patet e dictis in sue I. An Ad tertium, cum dicitur quod proprietas non excedit suum subjectum, concedo. Cum autem --ditur quod ens distinguitur per ens reale et en rationis, dico quod alterum membrum habet latitudinem, qui en reale quod est en eκtra animam accipitur pro re fundamentali et pro modo formalientis, ut patuit supra Dist. . Ad quarium, cum dicitur quod proprietas Comparata ad essentiam tantum distinguatur ab ea quantum distinguitur ab opposito, dico quod falsum est, sed distinguitur sicut proprietas modalis et modus a fundamento. - Et eodem modo ad quintum. Ad sextum autem dico quod ista propositio non est Contra Decretalem, quia hon pono ibi quatuor

re reales, Sed pono unam rem fundamentalem in qua sunt tres proprietates Constitutivae Cum non

identitate formali, nec ideo sequitur error Joachim

367쪽

DISTINCT. XXXIII et XXXIV QUAEST. II 3 si

ne Porretani; nam Porretanus ponebat relationes realiter istinctas, et sic amκas essentiae, quod ego

non ono.

AD PRIMUM PRINCIPALE dico quod essentia et proprietas non uniuntur in persona sicut actus et potentia, sed sicut actus et actus.

Ad secundum patet quod illa non identitas, sive distinctio sormalis, non facit compositionem, ut Patet in I. Art. QUAESTIO II.

Secundo quaeritur Utrum persona sit idem quod essentia. Videtur quod non, quia quaecunque uni et eidem sunt eadem, inter se sunt eadem ergo Si Persona est idem quod essentia, sequitur quod PerSinnae sunt eaedem inter se, quod CS salsum. In contrarium est agister in liter et Augustinus . de Tris. c. .

CIRCA ISTAM QUAESTIONΕΜ dico duas Conclusiones. Prima quod persona est idem quod essentia. Secunda quod non est idem adaequale sibi. Prima Conclusio sic probatur In Creatura totum est idem partibus secundum multos ergo in divinis habens essentiam et proprietatem est clem sentiae et proprietati, quamvis illae non in Partes. Sed persona est hujusmodi ergo persona est idem quod essentia.

368쪽

3sa LIB. I SENTENTIARUM Sem a ConcluSis patet,quia ementia non mi

Persona, sed aliquid personae E hoc arguitur sic: Quando aliquid constituitur e duobus, quorum unum non est idem totaliter alteri, tunc nullum Constituentium est idem totaliter toti et adaequale sed persona Constituitur e essentia et proprietate, et proprietas non est totaliter eadem Cum essentia, ut patet ex praeced. Guaest ergo persona non est idem adaequale quod essentia. Sed dices o est ne idem se maliter Dico quod si essentia accipitur ut uno mentum sormalitatis, et persona ut terminus, si e sentia non est idem formaliter, quia non includit sormalitatem Personae. AD ARGUMENTUM IN CONTRARIUM dico quod illa quae sunt idem simpliciter et totaliter alicui tertio sunt eadem inter se. Sed patet e dictis quodie sona non est eadem totaliter et adaequale essentiae; ergo non oportet quo sint eadem inter se.

369쪽

Distinctio XXXV.

Gunqus suppa disso uimus

Circa istam Distinctionem , quaeritur rQ ESTI I. Utrum Deus eo meat aliud a se. Et videtur quo non . Quia intellectus patitur ab intelligibili ex . de Anima se Deus non patitur ab alio a se ergo Deus non intelligit aliud

2. Praeterea, intellectus resertur realiter ad intelligibile se Deus non resertur ad aliud a se realiter I ergo. 3. Praeterea, nulla potentia intelligit aliqui extra suum objectum adaequatum; sed objectum adaequatum intellectus divini est essentia divina; ergo Deus non intelligit aliud a sua essentia. Contra Apostolus ad Hebraeos omnia nuda et aperta sunt oculis ejus, ad quem nobis Sermo. CIRCA ISTA QUAESTIONEM unt tria videnda Primo, si in Deo est formaliter intellectus; secundo, si intellectus Dei intelligit aliud a se secundum mentem Philosophorum tertio, si intelligit aliud a se secundum mentem Theologorum.

370쪽

334 LIB. I SENTENTIARUM ouuneum reuirimum dico quod in Deo

est intellectus formaliter, quod probatur siC Omne agens Xtra se aliquid agit propter finem sed Deus Cum sit prima causa effectiva omnium, agit aliquid extra se ergo agit propter finem. Iste autem finis aut est praecognitus ab eo, aut est sibi praestitutus ab alio. Si primo modo, habetur pro Si- tum Si SeCundo, ergo Deus non est en simpliciter

primum.

Praeterea, natura agit Propter finem, a PDS οῦ ergo dirigitur ab aliquo praecognoscente finem sed dirigitur a prima causa sive a Deo; ergo Deu Praecognoscit finem, et sic habet intellectum. Praeterea, in quo est sormaliter voluntas in eo est formaliter intellectus; sed in Deo est sermaliter

voluntas ergo. Probatio minoris, eo modo moventur CauSae SeCundae, quo moventur a Prima Causa Sed secundae Causae aliquae movent Contingenter ergo Prima Causa movet Contingenter. Sed Causa prima Contingentiae est voluntas orgo est in Deo sor- maliter voluntaS. Praeterea, Aristoteles a Metaph. probat eam

si Intelligere aliquid est honorabilissimum; sed prima substantia est honorabilissima ergo prima substantia sive Deus maxime habet intellectum. Praeterea, quod dicit persectionem simpliciter est ponendum in Deo; sed intellectus dicit persecti nem simpliciter ergo intellectus est sormaliter in

Ultimo probatur hoc idem ab aliis sic: Quanto aliquid est plus a materia, tanto est magis intelli-

SEARCH

MENU NAVIGATION