장음표시 사용
21쪽
Dissimili ratione sunt factae ac Stilo. Quae convenere in Andriam ex Perinthia
Fatetur iranstulisse, atque Sum Pro Suis.
V. 13. Benil ex Perinthia hic, ut hic intelligatur auctor Terentius. Hermarinus . . recte hic omitti arbitratur, quia dubium non sit, de quo sermo sit Cis prolog. Eunuch. V. 31. Phorm. v. 4.
dici Quomodo ergo sunt duae dissimili orationes 3 ta. Ne Menandrum Culpare videatur, ta adiunxit, quod Iaudis est. Sed tamen. JDiscretio est a superioribus, et est ανακολουθον non enim Supra o sui quidom. - 12. Oratione ac til O. Oratio in sensu est, Stia Ius in verbis oratio ad res refertur, stilus ad verba. Stilus non est in tempore, sed prolata oratione oratio autem est in cogitatione, et in prolatu orationem in sententiis diCunt esse, stadian in verbis, axis gumentum in rebus. Ergo in poemate ratio est. - 13. Quae cin-venes res in Andis iam. Apparet, non de industria, sed Casia esse translata ea, quae de Perinthia in Andriam eodem sensu iisdem verbis perscripta fuerunt. Qua convener in Andriam. Unam ergo, non duas transtulit. Quae in Weneri in Aidriam. Quae apta et commoda fuerunt in Andriam Latinam, Don Graecam, fatetur transtulisse. Sed quare se onerat Terentius, Cum possit videri de una transtulisset Sic solvitur: Quia conscius sibi est, Primam cenam de Pe- Ita dixit, non praecedente quidem, vel etsi, ut infra I. 1. 67. et Phaed.
12. Oratione ac tilo. 'E δια δυοῖν Sio Phorm. Prol. 5. Tenui esses oratione et scriptura levi. Id igitur vult Andriam et exinthiam non valde dissimili oratione esse scriptas. Donatus orationeni in sensu, stilum in verbis esse putat Graeci orationem διανοιαν vocant, stilum λεξιν Sed C Heusing erus ad Nepotis fragmenta, Mallio Theodoro de Metris subiecta, P. 150. orationem accipit de scribendi facultate ac forma. Ut hic ratio et tilus, sic in horna. Prol. v. . iunguntur oratio et acriptura.J13. Quas convener in Andriam . Optime ita distinxit, et explicuit Donatus. Eodem sensu dixit Heaut. U. 1. 3. In me qui
vis haruit rerum Convenit. Cicero Pro Roso. 23. Era porro nemo , in quem ea uspicio Conveniret.
14. Transtulisses. Suhaudi, in Andriam suam. Si Eun. Prol. 31. Cicero Famil. III 8. Ut d tu edicto totidem erbis tratis-serrem in meum. Suet Ner. 52. in facι is appareret, On translatos,aus dictante aliquo exceptOS, sed Plans quasi a cogitarit atque gres-rant Exaratos. -- sum pro uis. Ita CiCero Isio. III. 14 Venales quidem εο horto non habere, e licer uti Canio, Si vellet, ut suis.
22쪽
Id si vituperant facium atque in eo disputant 15
Contaminari non decere fabulas.
rinthia esse translatam, ubi senex ita Cum uxor Ioquitur, ut apud T rentium Cum liberto: at in Andria Moniandri solus senex est. - 15 adras vituperant fac scim. Inti, ad reprelaetasionem sumitur Personae interdum rei reprehensionem significat: ut Virgilius Quid petis istis Vituporant. Vitium ei parant. Di 3 putant. Immorantur, Calumniantur, argumentantur. - 16. Cinnaminar i. JProprie contaminares est, manibus luto plenis aliquid attingere. Et ontaminares attingere est et polluere. Virgilius Linquor po tum ho- vitium, et est, Contaminatum. Cinuamina 4. Tangi et relinqui Polluta manu, a per o velut foedari aut maeulari, ut ipse ait: χ' hoc gaudium contaminet itam segritudine aliqua. Contaminari non decore. I assi est ex multis ruriam non decere i DCere. 15. disputant. Vari Disputandi vocabulo rutuntur
Scriptores tar quidem quid iropriel et analogice sit, doco GeI- Irus 'oci Attio. VI. Disputare et ad Cogitationem solum refertur; Plaut. Mosteli a 2 3. In meo cordes, ut quod si mihi cor, iam rem
molutavi, et diu disputavi. h. e. Consideravi di et ad sermonem unius tantum, nullo Contradiceti te Ita Cicero saepe Sed et multa verba dex facere iisputares est Cicero Famil. III 8 Disputabant; ogo contra disseresbam: Micobant', 'ego' negabam Sed, in is o disputant,
Tarior est o Cutio. Disputans ita e de ea re sermonem serunt, de ea Te multum loquuntur Cic. ad Div. III 8. Iam non tam mihi idontur Zniuriam faceres, Si quid haec disputant, quam a cuius auros ad hanc Avutationem Paterat. Disputares apud veteres non est Coti tendere verbis Cum aliquo, ut nunc in ore est omnium, sed disserer sine ulli Coniatentione, sive sermonem hahere de aliqua re id Graevium ad Cic.
de K. III. Rarior est structura disputar, in aliqua re usitatior EiSPutare rem, i res vel ad rem, ut est apud Cic. Tusc. Disp. III. . et Lactant VI 22. J16. Contaminari. Hoc loco valet mutilari, quod bellissimum est ex singulis fabulis Carpendo, et iunctim in unam novam transfe-xendo. Ita plane Heaut Prol. 17. Itaque Cicero Top. 18. in togra Op- Ponit contaminatis. Et quae Horatius Carm. I. 37 9 de Contaminato grege turpium virorum dicit, de spadonibus intelligenda sunt. Atque ita explicat Burmannus ad Phaed. III. 11. 5. Hoc verhum vulgo inepte ducunt a graeCo τε τω quam derivandum sit ab antiquo ago, Pro quo posterior aetas dixit tangs , Ut pro trago CDugs, frago frurigo, pago
Pango, plago plango A ago analogice formatur agimen, contracte tamen, Unde verbum tamino contamino igitur priariaria o nativa significatione dicitur pro tango, ContreCto, misceo sed quia miscendo
saepe aliquid corrumpitu et polluiiux, etiam corrumpendi et foedandi
23쪽
Qui cum hunc accusant, aevium, Plautum, Ennium Accusant; quos hic noster aucto te habet:
-- 17. Faciunt e. Nes quidam corripiunt et Cum interrogatione pronunciant quidam producunt. Quorum alii es pro θc CCipiunt, id est, non alii ne pro valde, nimis, multum, plurimum, iit A ego homo sum infestiae. Et Cicoro: N illi vehementer errant. V. Benilei. qui legit faciuntnes versum accipiens per interrogationem. JEt hoc melius : nam statim infert: - 18. Qui cum hunc CC Sant, Naevium, Plautum, Ennium Accusant. J Π singulis magna Emphasis auctoritatis sed ordo non est servatus Ennius DBmque ante latitum fuit sed quod est summae auctoritatis, Ennium ultimaritim dixit. Qui cum hunc. J Torontium, inquit, specialiter CCu- Santes, nesciunt se honis omnibus maledicere, quos ille imitatur. Et potestatem accepit. Contaminari fabulae dicuntur, quum si Commi
scentur, ut e Pluribus fiat una Heaut Prol. v. 17. Multas contaminiasas Graecas, dum facit paucas Latinas. Hoc verbum expliCat Biar
mann ad Phaedr. III. 11. . sed accuratius et distinctius I. M. Gesner. in Comment. Cad Gotting. Tom. III p. 252. J17. Friciunt , aes, in es Ilia ondo, ut nihil in olligant. J Sensus est, intelligondo nihil intolligunt. Si Heaut II. 2 3. Qui usus verbi Facio Ciceroni est familiaris, quanquam πολυλογιας speciem habet. Simile autem ξυμ ωρον est infra II. 1. 14. et Eun. I 1.18. orat Carm. I. 34. 2. Insanientis dum sapientiae Consultu erro. ΓFaciunt nae intelligondo ut nihil intollogant, pro Cto, h. e. dum valde intelligentes et sapientes videri votivit, ostendunt se nihil intelligere. Sed veteres quidam Grammatici apud Donatum et magnus Benileius actsine diphthongo scribunt et locum cum interrogatione proferunt, quae interrogatio habet vim vehementer negandi atque hae ratio Praeferenda videtur. Ceterum Terentius hoc ξυμωρον Xpressit e Menandro, in uitis fragm. P. 236. est ματαιος ἐστι καὶ φρονων voὲν φρονεῖ. Simile illud in Eun. I. 1. 18. V cum ratione insanias. Vid. BernaTd. Martinum Var. Leci. III 10. p. 150. Jl8. Nacti tum, Pl autum, Ennium actu ant. IIOS SPeciatim laudat, qui antehac placuerant populo, ut tanto maiorem invidiam faciat veteri malevolo Poetae, qui , quod tales viri fecissent, Calumniari in Terentio Non erubesCat. 19. Auctores habet. Eodem fere sensu dixit Heaut Prol. 20. Habet bonorum exemplum , quo exemplo ibi Licero id facere, quod illi fecerunt, putat. Horat Sat. I. 4. 122. Habes auctorem, quo a CiaS hoc. Ita Cuius sententiam sequebantur Senatores, proprie sententiae auctor dicebatur. Cori ad Cic. Fam. v. . f Auctores Sunt, qui
eXemplum rei faciundae dant, qui aliquid facere praecipiunt Templo
24쪽
Quorum aemular eXOptat negligentiam 20 Potius quam istorum obsciiram diligentiam. Dehinc sit quiescant, porro moneo, et deSinant
Ialedicere, malesaeta ne OSCant Sua. Favete, deSte aequo animo, et rem cognoscite,
argumentum est ab exemplo et auctoritate. - 22. Dcth Inc ut quis cant. Recte nam quiescor ills dicitur, qui est insolens et inquietus. Porro. In futuruin, dixit. Monoo. Terribiliter dixit. Cicero: Oneo, Praedico, antes denuncio Liberatus Culpa etiam terret, alibi etiam criminaturus adversarios. 24. Favete. Iam ad auditores Convertitur, a quibus favorem captat. Faυἱ te. Quasi dicat, Ho adversarii faciunt. Vos autem, quod in vobis est, a Nete. VOS ergo favorem facite. Et ad osses, non ut absentibus dicit quippe qui Corporibus praesto erant: sed , intenti estote, lavete, silete. Sic et Pontifices dicunt, Faυet linguis. a Doto orbis. Unde Virgitius res favet omnes Ado sto. Animis scilicet auxilium irae suo Cio Acad. ΙΙ. . Nec littorarum Grascarum, nec philosophia iam ullum auctorem requiro, C. quum AfriCanum et Catonem habeam, qui didicerunt. Horat Serm. I. 4. 122. Habes auctorem, quo facia hoc. Paullum diverso sensu iv. XXII. 7. Fabium huiusce belli potissimum auctorem habui Vid. Interpretes ad Liv. II. 56 6.420. Aemulari. Proprie de rivalibus. Sic Eun. II. 1. 7. Sed hoc Ioco est imitari. orat Carm. IV. 2. 1. Pindarum quisqvs Studet aemulari s Negligere et negligentia non semper sunt vitiosa, sed de iis etiam dicuntur, qua scienter et Consulto praetermittimus. Adelph. Prol. 14. An locum reprehensum , sui praesteritus negligesntia Sid21. Obsit a dilia onsiana. Intelligit ignobiIem , eo magnopere monumentis dignam Cicero, Partit orat. 10. Loci, Ob-εCur an rerum gestarum Negligiis nobilitati. Forte etiam orationem et stitiam Veteris poetae notat obscuriorem Cic. Divin. II 64. Quid pPoeta Emo, nemo issicus obscurus 3 lia vero nimis etiam Obscurus Euphorion, at non Homeru3.22. Quiescarιt. Sileant. Auctor ad Herenn. V. 54. Quie Sc tu, Cuiu Spater cubito es emungeres solebat. Quiesscant i e nullas turbas moveant. Liv. IV. 49. Malum quidsm militιbus meis, nisi quieνerint. Ita inquietus est seditiosus Liv. III. 46. Inquietum hominem. Vid. Interpretes ad Liv. XLV. 37 2. - oncto. Comminandi vim habet. Ita Eun. Prol. 16. Cicero Catil. ΙΙ. 9. Ses eos hoc moneo, desinant fureres. artiat. IX. 11 4. Deponas animo trus ,
24. Ades ste. Causarum patroni adesses clientibus dicuntur, Phorm. I. 3. 3. Si et rhitri. Sic. Heaut Prol. 35. Cic. at Deor. I. 6. Sed ut adsint, cognoscant, animadvertant, qui aiatimandum ait.
25쪽
Posthac quas faciet de integro Comoe dias, Spectandae, an Xigendae Sint Obis Prius.
heter ut advocatus reo dicitur adesse Adestis aequo animo Ahhonesto. Et rem cianos ci te. Α iusto. Cognoscite. Pernoscite. Sic dixit, Ciano citis ut 'ernos cauta S, quemadrnodum in Hecyra orator ad os veni ornatu prologi Sinite exorator ut Sim. 25. Ut per nos casi s. Ah utili ricti DP urum. Sunt qui pro relliquorum accipiunt ut sit sensus, des hac abiala sumite speci-mEm, ut Ciatis, an aeteras Obi spectanda sint. Nam postmoduIndictum alio prologo, Alias cognostis eius, quaeso hanc OSCites. I ELIiquum. Quasi diceret, postremum. Ergo adverbium est, id est, το λοιπον. Sed sive hoc olliquum dicit, sive resiliquum pro relliquOrum, geminatori scribitur. - 26. Des integro. Utrum, denuo, Bra, ex integris Graecis Quas facies comoedias J Syllepsis, ut supra, ad verbum erra In faciet declinavit, non ad spe cland acta int. - 27. Spes clandas. J Proprie, ut fabulae, id est, probandae. Exigendae. Excludendae. 25. Ecquid spei. J Sic Phorm. III. 1. 10. ἐλπὶς et ελπίζειν, spes et perare de Xspectatione passim sumuntur. Unde praetes Spem notat, praeter exspectationem. Si infra II. . . IV. 1. 55. Adelph. V. 3. 29. horna. II. 1. 9. 16. I. V. 8 59. 26. De integro. Ita Heaut IV. . . Adelph. I. 2. 73. Phorm. I. 3. 22. Sed ab in tetro Virgilius Ecl. IV. . e integro Iustinus II. 15 dixerunt pro dentio. 27. Spectanda es. J Proprie unde Spesctatores dicti Sensus autem est a spectandae prius sint, . . perspectandae, seu ad finem SpeCtandae, ut Hec Prol. I. 3 et 12. an exigendae seu explodendae Hez. Prol. II. . et 7. Exigi fabula proprie dicitur, quum repudiatur, improbatur, quum spectatores strepitu pedum significant, eam sibi displicere; unde etiam proprium hac in re verhum est explodere. Hez. Prol. It V 4. MDas qui exactas esci, ut ini eterascerent. Ipse a Ctor etiam exigi dicitur in eodem prologo v. 7. - Dura est ratio Perizo ni ad Sanct Min IV. 11. p. 722 prius ad pernoscatis per SynChysin re feretitis. Prius h. l. significat potius, magis, ut in nota formula, nihiIPrius et antiquius haberes Euri. I. I. 5. Si quidem orcia posais, nihil Priu neque fortius. Vid Graevium et Dulierum ad Flor. I. 16. P. 132. et seq. d. 17ἀ4.J
26쪽
Si Sosthaec intro aufeite: abite. osia, Adesdum: paucis te volo. o. Dictuin via:
Vos isthaec intro ausorte. In hac scena haec virtus est, ut argumenti narratio actio os rica idctatur, ut in fastidio longus sermo ait , ac sonitis ratio. Os icit haec. Haec scena pro argumenti narratione proponitur, in qua funda monta fabula iaciunturi ut irtut Poetae, in ossici prologi , vel θεων πο μηχανῆς, et eriochan CO-moedias popuIucisneat , et re agi magis, quam arrari videatur. 1. Vos iathas intro aufθrte: abites. Molliter, retenturus et experturus Sosiam imperat ut remaneat. Addit etiam Causam aliis abeundi, dicendo sthacto intro a uictricte ne suspicionem iniiciat, Sosiam CommuniCandi seCreti Causa remansisse. Et bene, Auferto. At erimus enim ea, quae iam fastidio Cernimus e Ferimus ea, quae Cum lion Ore tru Ctamus. Deinde quasi respicientes increpat, di- condo Abites. Abites. Concitatius legendum est: quia et respectarites properant, et discernit a Sosia Sosia persona prolatiCa est: non
enim usque ad finem perseverat ut est Davi in Phormione, in Hecyra Philotidis et Syrae. - . Adesdum. J Ados, imperativum est, dum παρέλκον est enim productio, et adiectio syllabam ut hodum ad mes Paucis is volo. Deest colloqui orbis: et est figura ellipsis. Dictum puta. Ad hoc respondet, ut agi res videatur, quemadmodum supra diximus. - I. rem pes ut curesntur. I Diligenter coquan-1. Vos isthas intro auferte. Cibaria vulgo intelli:gunt, nuptiis adparandis coemta sed videntur obstare quae narrat avus infra II. 2. 32. quaeque minime conveniebant nuptiis. Num ergo onera, merCes, aulaea, tigna eidem rei saltem in speciem destinata fuerant, non liquet. - Abite. Pacuvius Teucro et Facessit hinc omnes. α-
2. Paucis tes Nolo. Ita infra II. 2 8. III. 3. 4. Dictum puta. Ita Cicero amiL XII. 29. Qua Norba desideret, iis somnibus usum putato. Elegante Ovidius nostrum imitatur,metam, IV 476. Facta puta, quaecunqus iubeS.
27쪽
ACTUS I. SCENA I. 17Xempe iit curentur recte laec SL Immo alii d. So. Quid St,
Quod iii, iii ea ars efficere hoc possit amplius ΘΝλ Nihil istac opus est arte ad hanc rem quam Paro; Sed iis, quas semper in te intellexi sitas, Fide et taciturnitate. o. Exspecto quid velis. Si. Ego postquam te emi, a parvulo ut semper tibi
bur. Curatio, proprie medicorum est cura, reliquorum: Sed Co-1uitia medicinae farnulatrix est. acto. χεικτικως. Nempe ut urentur. Deest vis ut sit, empe vis. Im o aliud. Bene χντεθηκεν ὁ Immo et deest volo. - . ea ars. J Ars απο τῆς χρετῆς dicta est per syncopam; ρετὴ autem virtus est. Virtutis vero Iuatuor generales sunt partes Prudentia, Iustitia, Fortitudo, et Tem- 'erantia, sed rudentia in multis rebus descendit. Efjicere. Ι - vero, est in opere esse: Sed eg rores , perfectionem designat. S. Nihil istac opus est arte. Mire ait: arte pia non est, sed opus est artibus. - . ct hi qua sena Per noctin tolle Li sitas. J Ipse hic signatissime ostendit, multas variasque arte esse, id est, αρετας, quae virtutes intelliguntur. Sed his. Zeugma, a superiore, quod subauditur, artibus. Ita s. Constitutas, positas. - . Fides et Laci turnit a te. J Fidos, est Commendatoruin fida executio , vel observantia : Taciturnitas vero , Observantiae genus, in silentio Constituta, et in Celando secreta. Quaerit autem taciturnitatem , ne prodat Pamphilo secretum, quod ei ommendaturus est. Fideni, ad Complenda : taciturnitatem, ad Celanda mandata. Exspecto. Exspecto, desidero ut Virgilius: Exsp tates enis. llid elis, Deest, cire: nam si dixisset, quod is, nihil desiderasset. - . Ego is am. Commendatio Per-SOtiae Potius, quam servi ne contra filium levi servo aliquid committi indecore videatur. To mi a pirmulo. Tale est, Parvulum 2g tes Iugurtha, apud Sallust. A par Nulo. Nora enim a parvo,
Sed a parvulo Scis. Hoc est, a parvulo scis Semper. I conti-3. Curentur. Quia de eduliis non cepimus a maee, placet
Cure ritur lii accipi de quo curaque negotio, quod conficiendum suscipit Sosia. Quanquam speciatim mediCi, duces, et coqui curares dicuntur. - Im mi. J Corrigendi et negandi etiam vim habet. Sic Eun. II. 3. 63 Phorm. III. 2. 43. 4. Ars J Intelligit expeditam agendi facultatem. Quamquam Simo mo pro ipsa virtute accipit. Quod et Horatius facit, iustitiam et
constantiam in proposito artem vocans, Carm. III. 3. . Adde Donetum.
28쪽
Apii me iusta et clemens fuerit ei vitus Scis feci e Servo ut esse liberius mihi, 10
nuationem Significat semper. - . uata est clo mons. J Ita dixit iusta, ut alibi: Non neceas habeo omnia Pro me iure ageres. Quid enim non iustum domino in servum 3 u Sta in qua nihil iniquum iubetur Clemens , in qua etiam de iusto multum remittit Luci Apud me uata. Id est, moderata, aequalis, Cui Contrarium ait Virgilius: Et iniquo pondere raStri. Iniusto sub fasces iam dum carpit. Nam qui λδtam, debitam nun dici putant, nihil asse
vina ad iuvandam sententiam Clemens fias rit εχ rseitus. J Li-hertatem imputaturus, iatrientem intulit Serbitutem. Sorvitus. Mire serNituto pro dominatu posuit. Si Sallustius, Desin sorNili imporio P. C. 10. Feci e Sorvo ut ea aes Lib o rum mihi. Dulcem libertatem fecit operatione et tractatione verborum, dicendo, ex Serbo libertum non enim tantam haberet gratiam, si dixisset, ioci libortus ut esses, quam si diCat, feci e Servo ut esse libertus. Ac si quis dicat, feci ut ESSES anus, non tantam haberet gratiam , quam si dicat, feci ut ex aegro sanus ESSES. Et mihi emphasin habet quod mihi
libortus factus sis, non filio. Aut ideo mihi additum est, quia libortus ad aliquid dicitur. Et bene mihi, non filio, ne pertimesceret filium, cui nec liberti munus debeat. E serυO. Mire additis aerυ ut vim heneficii exprimeret. Sciδ feci e Ser D ut esses libertias mihi. Hinc Virgiliua 'Fmpha , decu fluviorum, animo gratissima
noStro, SciS, ut is uri Cti unam, quaeCumques Latina Magnanimi Iovis, ingratum Scendere cubiles. Praetulerim, coeliques libens in parte Ioca-Heaul. ΙΙ. 1.2. A pueris. Adelph. III 4 48. pueris parυulis. Adelph.
hilis. Utrumque non tantum de hominthus ipsis, sed et de Conditione hominiam dicitur. Iustin. XI. 1. Iniusta servitute oppressa ad Spem sitibertatis erigebant. Ita lomontem ita dixit Noster, Adelph. I. 1. 17. Iusta sorNilus i. e. tolerabillis, non dura Ci C. ad Div. I. .. corbum habuimus Curionem, Bibulum multo iustiorem. Curi. IV. 10. Tam matus hostis, tam misoricors Dictor Contra iniuStu est durus, gravis. Virg. Ecl. III. 33. Iniusta noυerca Ovid. et IV. 670. Iniustias iusserat Ammon. Iustin. XI. 1. Iniussa sorυituto oppressai. Et si inirestitia dicitur Pro duritie. eaut. I. 1. 82. Vid. Gronov. ad Quinctil. Decl. III. 16 p. 72.J10. Feci, e frν ut esses libertus mihi. J Expressit Menandri illud: Eγω σε δουλον θη ἐλευθερον. Ego is serυum Exi-atontem feci liberum. Dixit vero, E sor No libertus, uti Virgilius Aend. X. 221. Nymphaaque e navibu ESSU.
29쪽
ACTUS I. SCENA I. 19 Propterea quod serviebas liberaliter. Quod tabui summum pretium, ersolvi tibi.
So. In memoria habeo. SL , Haud muto factum So.
V. 12 Benilei corr. i. Haud muto. o. factum gaudeo. Non placet. rim. 11. Liberaliter. Bene quia omne honum libero aptum est,
malum servo. Idem alibi, Factum a Nobis duriter, immisericorditerque algus etiam si est, patesr, dicendum magis aperte, illiberalitctr. Et bene admonuit, cur dederit heneficium, eadem et nunc UiCia quaesiturus. Nunc enim dicit artificiose, quia supra ait, nihil istac opus est arte Ser Niebas. Bene imperfecto tempore, non PerseCto usus est ut ostendat, eum potuisse sibi etiam atque etiam servire quale est illud Virg. Atques omnes pelagique minat, coelique ferebat Gυ aEduS. Ut ostendat eum , quamvis invalidus esset, tamen adhu potuisse Iaborem exercitiumque ferre. 12. Summum pretiumJ Libertatem
dicit Per sol se tibi J Quia pressium dixerat, persolν dixit proprie. Persolvi tibi. Modeste pretium redditum dixit, non heneficium
erogatum. 13. In memoria habeo. HOC St, non sum ingratus. Plus dixit, in memoria habeo, quam si dixiSSet, Cis. Nam quae Cimus, possumus oblivisCi: quae vero memoriae Commendamus, nunquam amittimus. Haud muto actum. Vetusim non me Poenitet; nam si quid poeniteret, insocium elles dicebant. An secundum ius, quod adversus libertos ingratos est, ut in servitutem evocentur sed hoc non convenit senem dicere Legitur et Multi, O est, damno, reprehendo quod si est, sic intelligitur, non nollem DCtum. Nemo enim potest factum infectum reddere. Sed adverbialiter dixit ut dicimus, mollem factum, mollem huc exitum Ergo haud mus, fac-11. Serviebas Libo malitis r. Legerat apud enandrum rEλευθερως δουλευε, δουλος ου εση Liberaliter Ser Nitin, Sert'us Oneris. Est vero Libor aliter , ut decet hominem honestum et liberum.
Ita Adelph. V. 5. 5. Servum haud litheralem praebe te. f Serviebas legendum τρισυλλαβως, nisi cum Benileio scribere malis serr/ibas, quod sane praestat St. J12. Summum pretium. Quia teste Cicerone, Philipp. ΙΙ.M. Servitus postremum malorum omnium. Ita Ovidius, Trist. V. 14.14. de famae celebritate: Quo dare nil potui muneres maius, habes. Pretium i. e. praemium, mercedem Liv. XXIV. 15. Capita hostium pre tia libertati facta Phaedr. I. 8. 1. Qui pretium meriti ab improbis de- Siderat Iustin. I. 7. Casdes Candauli nuptiarum pretium fuit vid. Gro- Nov. Observ. II. 25. et Heliasium ad Ovid. p. I. 146.J13. In memoria habeo. Ita Eun. I. 2. 90. Plautus Poen. v. 4. 108 facito, in memoriam habeas. Caesar Lib. de Analogia, apud GeIl. I. Ita imis actinper in memoria atque in pectore ii Recte de grato
30쪽
Et id gratum fuisse advorsum te habeo gratiam. 15Sed hoc mihi molestumst: nam isthaec commemoratio
tum, O poctnitet me facti. - 14 Si tibi quid festi, aut faelo.
Et fecisse se, et adhu facere Ostendit, quamvis eum manumisisset. Gaudeo si tibi quid feci, aut facio, quo dis laces at. Felieitatis est, it ea qua facta et facienda sunt, grata sint. Quid, pro aliquid. - 15. Ad νο sum te. Apud te, et penes te. Si Non. Marcell. C. 4. p. 615. Priscian XVIII. p. 1182, ed. PutsCh. Ad Dorsum sine dubio praepositio est. Adi oraus participium potest esse, ab eo quod est aEυorto, sicut inlibi. Ergo id vir sum ues dixit, quod apud animo explicat Donatus. Unde memor et gratus eleganter iunguntuTAdelph. Is 2 43. - Haud muto factum. I Recte explicationatus. Ita Plautus acChi d. V 2 39. ego quod dixi, haud mutabo. Desur Attico et Romano in libertos ingratos vide Commentarium maiorem. Eodem porro sensu dixit Cicero, Fam XIII. 36. Caessa dixit, nihil esse, quod de Va ereretur benefiCium suum in eo manere. Et Iupiter ad Cytheream, Virg. Aen. I. 264. nesque m SEHIEntia ertit. 14. Tibi feci. I ata mox s. 85. et Eun. IV. 1. 10.
15. Gratum fuisse ad νε sim es. J Festus : Ad Orsim aut contrarium igni icat, aut idem quod orga. Ita infra I. 5. 30. Plautus Amph. III. 2. 55. usiurandum Norum te advorsum Edi. Cicero, Famil. III. 13. Eo resvior est acto epistola, et ut adversu magia atrum Orrim, modestior. Schopen DiSPut Crit de Terent. . . Latini aequo a nos gratus et ingratus de re et persona iuxta utuntur. Dicit servus : Gaudeso, si tibi quid feci aut facio, quod placeat, Simo, et id gratiam mihi rotulisses apud tes, habeo gratiam. 16. Sthao commes moratio quasi e pri bratio Stim momoris bonoficit. Cicero Famil. III. 5. Porvocta si des om- memoratio Officiorum auperi a Canea est. Et de Ami Cit. Cap. 19. Odio- Sum Sari genus hominum Og cia exprobrantium quas meminisset desbe iS, in quem collata Sunt, On Commemorare, qui contulit. Adde The ophrastum, Charaot. Cap. 24. Videtur autem es Vrs bratro imms-
moris mons sicci esse exprobratio eius, vel facta in eum, qui est immemor beneficii. Ita cepit Eugraphius. Sed et ita cepisse videtur Donatus. Immemoris bonoficia. Bentleius aliique verissime legunt immemor bonefici. Non enim beneficium immemor est, quod absurdum, sed homo ingratus immemor est eneficii Casus, quem verbum Exprobrare regit, iungitur nomini verbali xprobratis, ut saepe apud vetexes Plaut. Amph. I. 3. 21. Quid tibi hanc curati est rem Caes. de B. G. 1. 5. Domum reditionis spes sublata Liv. XXIII. 35. N qua z- probrati cuiquam veteris Ortuna discordiam intes ordines sereret, ubi
Vid. Gronou Add. l. Oudendorp. ad Caes. de B. G. V. 48. Modo diximus etiam legendum benefici, non benoscit. Nam veteres in nominibus