장음표시 사용
411쪽
eadem legis dispositio Clementis VIII. proinde
mandatum D. Papae Clementis VIII proxime citatium prachicandum est circa Clericos 3 Parochos Insularum Tertiariorum. Secundo principaliter probatur, quia legatum, de oblationes debent esse voluntariae: patet ex dissinitione legati qua definitur esse donatio facta per mortem defuncti, at de intrinseca ratione donationis est ut sit volutaria, est etiam de intrinseca ratione eleemosynae ut sit volutaria, ut patet: idem est in oblatione, cuius intrinseca ratio, mo& etymologiae petit ut sit voluntaria ex his constat quod notos- sunt Clerici Insulani petere liaec duplicata ossicia in sua Ecclesia fieri, quia nec ratione legati, nec ratione eleemosynae .uec ratione oblati otiis illa possunt exigere,cu defunctus ea non legauerit, neque haeres ea dare velit voluntarie, repugilat naturae illorum trium texigantur coacte. Tertio, ista coiisuetudo exigendi ut
in Parochia sani duplicata legata vel ossicia, saltem in directe impedit libertat mi ei deles libere ligant
sepulturam ubi volueri ut propter onerosum grauam enix redum ut supra tetigimus ergo propter hanc solam caulam non eli rationabili , nec proinde tole-rgy4 batur conseqι enti a per ill a,quae optime,&apposue tr idit Pan orn3An cap.dudum,de eis L ubi citatvnan glois in dicentem quod prohibitus directe aliquid facere, prohibetur etiam indirecte illud facere. lasso probatur ex praxi generali Ecclesiae, laltem in isto Regiis Portu galliae , inintu nunquam practicata est tal is se iisuetudo, de qua est praesens quaestio consuetudo vero regni, niversalis , de rationabilis praeualere debet potius quam illa particulari S irration ibilis, s laetitia proximi in insulis intrusa Quinto adduci potest pro hoc c sq,bile alius caius adductus asylii est.
412쪽
nia,c irastra . in fine, ubi ait, luci tui Capituliam,vel collegium faceret latiuuivi,quo decerneretur, ne aliqliis
Parochian a vocaret Religioios ad sepeliedum sui mdefunchum, nisi eti vocaverit ipsum Capitulum,pro eodem de icto alibclando,ut eidem Capitulo aliqua eleemosyna inde dotraretur,dicit Sylvcst.quod tale statutum ellet cotra libertatem Eecletiasticati, 'rdinde iniustum riuia priuat Religiosos illa assistentia,&commodo alli,ciandi funeralia. Et addit Sylvcst.quod tale stitutum esset simonia negati uaci id est, quia non vult concedere ius illud quod habent Religiosi in respirituali,videlicet sepeliendi mota uos, nili ipsis Clericis aliquid teporale concedariir,ut illud ius Resigi iis permittat Q iae' omnia facile,de suauiter applicantur ad nostrum casum. Nam cum cista obligatiotaesu im Parochi Insulani imponunt haeredibus defun-ina pediunt saltem facto, findi recte ne Religiosi sepeliant defunctos in suis Monasteriis ad quod a bent priuilegiu, libertatenis praeterea ina ediuntne Religiosi tantur iure suo spirituali in sepeliendis defunctis, nisi ipsis Clericis detur aliqua eleeaeos Da aquae nota cit eleemosyna , cum sit coacta, t diximus. Vitillio potest hoc co firmari per id quod dicit D. Gregorius Papa in cap. vendentes .cypiast. s. ubi loquens de simoniacis, quorum ali vendunt spiritualia, alij vero illa emunt ait anchus Papa,quod est simoniacus ille qui non vult soluere proximo quod iustum est,& rem iure debitam facere contemnit absque pretio dato Dat
de iure debito est ut quisque libere, sine pretio dato eligat sepulturam ubi voluerit, & proinde non potest obligari ad aliquid propter hoc solyendum. Neque obstat contra hoc Clericorum ratio, qua
413쪽
dicunt se praedictam obrigationem delat icti haeredibus imponere propre laborent quem passi sunt Clerici in vita pascentes illum defunctum suum Paroclitanum pastu spirituali, crumenta ad minimando, docendo,&pra dicando,quia dignus est operarius sua anercede iuxta Euan iunci Non obstat, quia praedictus labor parochi in pascendo suo Parochi nota pulto quid eligi assis, ex Decreto Ecclesiae,& ex iudi-eio Ecclesiae sufficienter o impensatur per si lutionem quartae funeralis, quam iubet Ecclesia soluit Parochom delWH cum defuncto sita Parochiano sepulto apud Religioso. ut constat Ex ipultis textibus iuris i in -particulari habetur in cap. 2.di sepultiin o. ubi Papa d,
Qithii dicat: quod praedi'a quarta canonica solui tui .Ecclesiae Parochiali propter laborem Parochi in praedicto pastu spirituali perpessum. Si ergo Ecclesia tax ruit soliuionem laboris Clerici Parochi cum dici, quarta sunerali, quo iure potest Parochus viri aestam Ecclesiae laxam, pro suo labore petere S exigem, ut .tot officia S legata fiant in sua Ecclesia Parochiali, quin defunctus fieri iussit in Monasterio suae sepulturae. Iam vero ex praxi Ecclesiae, S ex mox citandis,
quarta pals funeralis non debet tu ex ossiciis,vel Mit sis,uo candelis,quae defunctiis test quit Monasterio in
quo sepelitur, ut expresse docet Rodrigue tom. I. q. 63 9.a T. 2. LMiranda tom. 2. Man Lqua l. a SArt. 7. 'bi
dicunt, quod quarta funeralis nec de ossiciis, neque de Missis relictis Ecclesiae sepulti debet solui Parocho, sicut praxis,& generalis consuetudo obseruat sed solum de illis quae cum corpore defuncti deferun
414쪽
tur,quale est vinum,triti curn,oletina ,δ sinattigia vero ossicia, se illae non desertin tu cuia corpore de functi. Et stafiri natur amplius, seu declaratur. 33ainodato, non concello, quod de ostis iis, & Miui x li- his. Conuelpi soluenda esset quarta fungratis, non Cl se soluenda in aequali pol tiqne, ut isti. Parochi praetendunt. Declam S. R. eliquit demias hi A n*m osticium defini chorum dicendum pro anima sy in s onuentu Fratrum, Di vigilati Mul Ic Mi .us ipς te, quod istae Missat, ossicium debeant quartam uileratori Parocho quod citati Doctores negant demus t men. ita esse eo dato, non debetur Parochiae , nisi quarta pars illius ossacij, de quadra 13ρ; illarum librum. Vssautem si Parochi petitis aliud iuegruit ossicium , alias viginti Missas,quod non est quarta simcratis,sed tantumdein quantum relictuin est Eccles e Regulprivbi est sepultus defunctus de addit Rodrig. cit loco, Auod sic declarauit Pius V non deberi quartam funeralem,nisi de illis quae portantur cum corpore defun- ct i,noia vero de Missis ossiciis, . . similibus. Et quamuis Clemens V. inclement .dudum, lesepult.dicat,quod Religiosi soluant quia tam funeralem, de obuentio tib- .mnibus , tam Dueralibus, quam quibusiumque, quom documqis reli tis. Tamen consuetudo tot postea annorum introduxit licite ne soluatur quarta de ossiciis,&Missis tacdedente declaratione ij .in authoritate Dochoriam fauet Conci l .d rident. 1 fa J.cap. reform ubi in soluenda quarta funerali, vel non soluenda dicit standum esse consuetudini quadraginta annorum in ista consuetudo de non soluenda quarta
de Missis,in ossiciis durat in praxi Ecclesiae plusquam praedictum spatium annorum.., i Et adhuc ad hoc intentum inseruire potest caput
415쪽
unicum, is plus petitionibu1.in quo Papa Gregorius IX. ut quod puniatur ille qui petit nod sibi non debetur; Meonstat ex omnibus supradictis , quod isti Parochi Insulani petunt laod sibi non debetur. Neque fauebit his Parochis, si di ant esse pro illis c
suetudinem quadraginta annorum , vel praescriptam, ut iis obligent haeredeside functi ad praedicta nam consuetudo eontra bonum proicimi non potest prae scribi, quia est irrationabilis, ut inter alios tenet probat Sualewt n. deleg lib. 7. cap. . mn. q. Gysqq. at - ista consuetudo, seu corruptela Parochorum , est cl ire contra bonum proximi, videlicet haeredum defundi de Religiosorum, quibus grauamen clarum insex- ur iuxta praedicta ac proinde rion potest praescri- pro maiori confirmatione resero milii dictum esse quod in eadem Insula bis iam iudicatum est in tribunali Episcopi iuxta hanc nostram opinionem. Vide infra in liac 2.parte,casum χο .pendentem ab isto I 2. Ultimo pro isto casa aduerto, nouissime deblaratum fuisse ab Illustriis D D. Cardinalibus Romae,non teneri haeredes defuncti sepulti apud Regulares,facere celebrari tot Missas,vel ossicia in Ecclesia Parochiali Clericorum , quo celobrata sunt in Ecclesia Regulari ubi defunctus sepultus est. Ita
habetur in Declarationibus Cardinita Rota,
impressis ad riti anno demandato Nuncii Apostolici
416쪽
De quadam Susia Domini Papae Gregori, XV nqua abquam superintendentiam concessi
t in Aegularibus Domitius papa Gregor. XV.per particularemi utilam concessit, ac decreuit, quod Episcopi in alj.
quibus rebus possenta ae deberem se immittere cim regimen Monialium subditarii Praelatis Regillaribus, Inter alia, praecipua haec fuerunt. Primum, ae Praela I
Regulares possent assignare Monialibus confesta in ordinarium,vel eraraordinarium id est alleuiador nisi prius praedicti conlibres fuerint approbati per Epirscopum, approbatione particulari, excepta priori p-
probatione, qua approbantur generaliter ad conses sones saecularium audiendas Secundum fuit,ut proa curatores Conventuum Montalium, siue sint fratr/s, siue saeculares, teneantur quotannis ratiocinium red, de re coram Episcopo de redditibus singulis, S expet; si Cotulentus Tecti iun,ut existente cause,possit Epscopus monere Praelatum Regularem, ut ab ossicio amoueat consessiorem , vel procuratorem ContinenluβΛ1onialium:illii e Praelato non excureia ze, possit ili Episcopus amouere. Quarturii. ut Episcopi possiem a fessistere in electionibus Abbatissarum, irae latarda*subdita rima Regularium, in illis praesideat Q i fere moraliter auia quam per seipsos facere potient: sed deberent ad hoc deputare Clericos delegatos. Haelati Religionum habentes sub se Conue itin
417쪽
Molii alimitia anquam experti in hac materia,attedentes incoirilenientia,S incommoga resultantia ex praedictis concessionibus Decretis , omnes unanimiter
Olyssipone cogregati, tractare coeperi ni de supplicatione facienda Summo Pontifici pro impedienda executione praedii hae ullae unicuique Religioni commetidatum est ut particulares rationes excogitaret Pontifici maximo offerendas pro dicta supplicatione impetranda. Mihi iniunctum fuit a Praelato, ut de aneo tenui ingenio proferremlatu sentirem: ut Praedato parerem dixi sequentia inae forte pote uni
Ntequam primam rationen in genere assi-guen ob quam nomi expediat supradicta Decreta obseruari , suppono vi certum in iure naturali, neminem deiiciendum esse a gradu, & statu honori li-co,quem habet, nisi prius audiatur. Sussicia pro hoc totus titulus restitui potat maxime ibi cap.in literis.
ubi Papa dicit quod secundum leges ciuiles, etiam a tro est 'pri is restituendus, Sc audiandus, quam re posse ilia spoliadus. Cum igitur regimen Monialium a tin
Pontificibus tot Religionibus concelsum, sit osticium honorificum quod possident,co ueniens videbatur, ut ante haec Decreta per quae Praelatis Religiosis praeclictum regimen vel adimitur, vel restringitur,fere cum illorum infamia,prius monerentur, vel audirentur,ut de suo tegimine tedderent rationem. Priuilegia enim
tuae principes saeculares concedunt subditis, illa ei Ddem non auserunt nisi ob culpas,ebsque prius audien
418쪽
do. Secundo constat etiam ex cap.Si quando, e re Ut .
quod si aliquando Papa iubet alicui, .g. Episcopo,Vt aliquid faciat,si ex illo quod Papa νςcipit resultat aliquod scandalum, vel inconueniens, quamuis id Papalia beat sub censura excommunicationis,potest nihilo minus is cui mandatur,non impleie Mad Papam rescribere,assignando rationes,ob quas non expediat ta- de mandatum executioni mandare quod vocant Do--etores supplicare,vel facere supplicationem Papae.De qua supplicatioire, quomodove iit facienda Summo Pontifici, tractat Suareet lib. Ae gr. cap. ii a num. F. Tertio, S suppono posse sit ingere,ut Papa licet alias non possit errare in illis quae I octores Catholici do--cent: tamen potest aliquando aliquid concedere pro- .pter nimiam importunitatem precum,uel propter falsam sibi porrecta informationem. Et quod attinet concessi per importunitatem,habetur expresse in cap. quia per aembitiosam,iar Hpt.λὰ ubi P pa ponit haec verba : Per ambitios importunitatem petentium tam nos , quam nonniat radecessores nostri indulgentias perpAtu, ubi concessimus,&c., paulo infra ponit haec ver-: Nos volentes metiuare miserita, S c ubi glossa verb. mportunitarem mi ita citat ad intentum quae ibi vi--deas Qtiod potuit contingere in hoc nostro casti, ut videlicet aliqui I Sirmitio Potifice praedictam Bullam impetrarent, tum ob importunitatem, tu ob falsam informationem propositam Sumino Pontifici,ut se se fieri solet sed ille tandem emendat praeteritum, Ut in hoc casu emendauit,n procedendo ad executionem.
propter exhibitam supplicationem. Quo vero sciatur fundamentum supplicationis tunc exhibitae, appareat bona fama regiminis Regulariu circa Moniales sibi creditas. prouideatur casibus futuris,aecedo ad
419쪽
rationes conamunes pro Bullae praedictae exectitione
impedienda per supplicationem. i. Primo. Praelati Regulares per priuilegia Potificis sunt ii polsessione honorifica gubernandi Moniales suas absque illis restrictionibus,& delegationibus factis Epit copis: praetenduli probare quod in illarum tegimine non coin miserint culpas , ob quas sibi nune imponi debeant praedictae restrictiones ac assignari Episcopos assistentes,sive superintendentes in regimine: ergo, cum neque princeps secularis priuet sucis subditos concesso priuilegio niti ob culpas,kd eri-ia, congrimni est,ut Summus Pontifex omnium benignissimus non pri uel Praelatos Regulares priuilegio illo honorifico gubet nandi Moniales sine illa assistentia,&superimendentia Episcoporum absque culpis probatss, illisque prius auditis. Et confirmatur hoc argumentum : nam si, quando Papa dat aliquod rescriptum gratiae,vel iustitiae, solet apponere clausulam, Si
rises veritate tantis , lo quando agitur de commodo, vel praeiudicio unius tanturet: a fortiori hoc debet in lioccasu intellisi,quando talis Bulla a Domino papa impetrata est fortaise per illos qui Religiosis nosunt bene affecti)ωdebitit intelligi clausula,si preces,
vel informationes,veritate nitantur,ubi concurrit fa- ima,& honor tot Religionum Secundo,quia iuxta Regulam 5 de regid iuris in6. priuilegium priticipis debet esse mansurum:& hoc priuilegium gubernandi Moniales absoluth, absque his restrictionibus tot ab sine annis Religiosis Praelatis concelsum in heri iii Concilio Tridentino sess. s. de Regu per tot capit confirmatum hodie sic illis restringitur , ut in parte laudabilius illis foret in totum ab illarum regimine
abstinere, quam cum tot restrictionibus,&subiectionibus
420쪽
nibi is ad Episcopos acceptare.Terito, intentio pri acipalis prae sun pta illius Pulla in restrictionum,cognoscitur esse quod Dominus Papa fuit informatus Praelatos Regulares male procedere ii regimine spiritua, li, ac temporalimonialium, ideo luc eosdem subdit Episcopis in certis rebus hic de ligna is, innuens melius,ac vigilant tus Episcopos super illis lare proin suis
ros, maiori cum zelo Moni alii negotia prospecturos e nos autem probare intendimus non sic elles sed
aliquando oppositum euenire. Suffciat nobis adloci unum exemptiun in Monialibus sancta Clarae. Hae in prima sua fundatione erant subiecta gubernationivnius Cardinalis,qui per se raro,& per visitatorcsως legatos illas visitabat,& electiones faciebat. Currentqvero tempore constitit, quod illud regimen uni alibus non conueniebat;& quod melius illis erat gubς 'nari per Generalem in Prouinciales ordinis Minoi rum. Qigibus de causis motus Eugenius IV praeci ctarim Montalium regimen abstulit a dicto Cardina li, illud commisit Prouincialibus ordinis inq-rum,eorumque Generali. Sic refert Rod rigue immi qq. Regu 7 st L .art. 8. citans librum monumenta x,,
dinum addit ibidem quod fuit hoc confirmat uni per quandam reuelationem factam super codena c*su,quae ibi videri potest. Et hoc ipsum confirmo ducinbus motiuis claris. Si Euangeli uni Christi Domini, tot Concilia obligant, ut Praelatus cognoscat ex vult Roues proprias, Sc obligat Concilium Tridentinum e de causa,vi Episcopi per se singulis annis visitent proprias oves; melius ad inguem hoc exequuntur Pr
uinciales Minorum qui singulis annis visitantie so ipsos Conuentus Montalium . per se ipsos asiastiantillarum electionibus, quae duo Episcopi perie ipsos