장음표시 사용
471쪽
vltro redditus perpetuos pro fabrica Capella relin quendos petere, accipere potuerint aliquam sum mam pecuniae per modum venditionis ipsius Capellae,3 sepulturae. Et omissis argumentis,quae pro parte contraria possent adduci, dico sequentia. Ad primum quaesitum dico posse Moniales dare istam Capellam secundae foeminae,non obstante quod fuerit prius donata primae,& haberet suum nomen in Capella inscriptu Hanc conclusionem ponit Rodrig.
Vuald. dicit quod si sepultura donetur alicui modo praediisto,& omnes h tredes illius mortui fuerint,poterit Prςlatus Ecclesiar,vel Conuentus illam sepulturam alteri donare.Imo clare innuit quod poterit illam alteri donare, etiamsi primus defunctus aliquid reliquerit dicto loco pro fabrica, & ornatu Capellae, quia inquit cum uald .mortuis omnibus hqredibus primi defuncti, ius sepulturae redit ad proprietatem, dominium Ecclesiς,vel Conuetus. Hoc autem secundum
dictum, quando primus de iactus aliquid reliquit
perpetuum illi loco,ego non dicerem,quia video pra-xim in contrarium, per illum redditum annualem, videtur defunctus cum Ecclesia pactum fecisse, ut nunquam alius ibidem sepeliatur. In hoc autem nostro casu nulla est dubitatio, quando prima foemina nihil Ecclesi , vel Capellae reliquit perpetuum, Omnes illius haeredes mortui sunt imo haeredes nullos habuit,quia no nupsit in vita. Ratio huius rei esse potest, quia si per nudam donationem sepultura factam alicui, prohiberetur Conuentus, ne illam sepulturam alicui ulterius donare pollet, intra paruum tempus non maneret in illa Ecclesia locus ubi possient alii
deles sepeliri, si ibi sepulturam elegissent. Et ego pro
472쪽
la occasu in formationem coepi in Diccccsi Olysiipo- aien β,& mihi dictum fuit in illa sic practicari. Et puto idem fieri in aliis Dioecesibus. Hoc tamen in praesenti casu admonui, quod ossa piloris foemina sepulliae ita illac pelia,''riisti: rat xjς humari,Selli .
re scandalum vi te: tium. intuita ficta defunctae eadem deiuio line culpa sua ex humare. A lucr tatu insuper Moniales quod dictam Capellam , ii est ius patronatus , dare non .possunt, nisi de consensi capituli Conuentus,u curia licenti s irae Iati,acii illa donatio continet allcnnionem bonosuit Ecclesiae: pro quo remitto lectorem ad illa quae- dixi ini eo a ton . Dubior. Resaeiit verbo Caycta Fratrum lio quo videndus erit Rodia eriti loco ibiti iris citato Secundum quaelitum maliis habet dubium propter multa quae aliqui octores olim in cofuso dixe runt,non posse vendi sepi itur m Qqpod humus i cer,in proinde res sacra, qui .venditio est siti Ania. Di inihilominus, sepulturam yendi polle quatenus
licii est sacrum, seu benedictigna, ne expresse. Spa- regis .iis Religione,Γ4. ε . Mimoma, V I ara citat multos, r nisi in se ad alia loca sua d*ctrinae, maxime ad dicta in eo diem . p. t .a,M . i. in io di- siccum alii, milia vendi c*l icciri consectatum ratio ne
hapti δ' ,&VOfirmationis ratione materia olei,dummodo vendantur alter Ecclesiae maiorem vero con-
secrationem habet calix, i oleum clarisnatis , quana habear terra sepultiira: Idem tenet. Rod riguer citata concl/gione i . distinguens quod quando datur alicuiti. sepultura, non datur illi dominium illius loci sacri;
473쪽
nam sarcularis non potest habete dona inium rei si- erae sed solum illi datur ius. l potius licentia vi sepeliatur in tali loco sacro. Qu9d autem calix consecratus ratione materia auri, vel argenti vendi posisit alter Ecclesiae,hab Es expressED. Thomas in .dist a s. rast. 3. art. a. quastiuncina 3 quod I fortiori concedoret de sepultura, quae minorem habet consecrationem quam calix
, quadam iuris ictione delegata a quodam superi eos ' infe
certa causa. Vidam Praelatus ih ferior sententiam tulit in cer- ata clusa. Pars appellauit ad superiorem iudex a quo ac&ptam appellati fierii, ad superiorem ut delegaret ibitari iudicem. Superior,aIlium dele- gauit Petrum,v. g. in delegatione commissi posuithaee vel bac Cominitio tibi Petro ut des executioni sententiam appellatam , quam tulit ullanu ii causa fullani. Et in alia Epistola, quam misit iudici a quo, dixit iste superior: Ego mitto patentem id est commissionem Petro, ut illecognoscat de causa, de exanii ne datam sciuentiam: Het executioni puniens excellari ridii, Nut viderit conuenire.
Hoc posito quaestum fuit an Petrus per illam com- missionem nudae executionis, possit cognoscere de appellat formando nouos processus Et videtu quod .aon. Nam merus executor non potest cognoscere de
474쪽
carisa, sed solum telaetur exequi sent etiam, ut est communis Iuristarum opinio fiandata in multis textibus: a Petro solum commissa est executio datae sententiae, ut costat ex citatis verbis sitae commissionis ergo cumst merus executor,non potest cognoscere de causa faciendo nouum processum contra nec potest exequi sententiam datam,quia cum fuerit appellatum. appellatio suspendat omnia, non poterit dare ex cutioni sententiam appellatam. Et confirmatur, quia cum commissio, seu delegatio iurisdictionis sit materia odiosa,talis commissio est stricte interpretanda, tum quantum verba sonant per illa quae late tradit Sanche Γλ8. de Agarrim disp. I inum. 3 An simili materiaci cum ergo verba commissionis Petro solum concedant ut sit executor sententiae,non poterunt intelligi visit iudex cum cognitione causae. Neque obstat Epistola missa superioris ad iudicem a quo, in qua dicit quod Petrus cognostat de causa, examinet sententi Sin;qitia illa Epistola non est iuridica,nec facta pro tribunali , maior fides adhibenda est patenti, seu literis commissionis facta Petro,quam Epi- istolae missiuae. In hoc casu negari non potest, quin superior egerit imprudenter ponens praedicta solum verba in delegatione facta Petro ob causim, Margumentum proxime
positum, quamuis autem iste casus raro poterit contingere: ex dicitis tamen in illo poterunt ali similes
resolui. Dico igitur,non obstante perplexitate commissionis, potuisse Petrum per illam procedere tanquam verum iudicem non solum executioni, sed apyellationis ad faciendum nouum procelsum. Probo primo ex Nauarr. lib. i. consititorum, tit de haneticis, consilio 18.
475쪽
ubi ait quod una scriptura dubia, debet explicari,
probari per aliam scripturam claram. Et dat exem-pitim, quando verba testametrii sunt obscura, tunc
pollunt declarari per verba posita in codjcillo quod per verba ipsius testamenti possunt declarari intentiones habitae in donationibus factis in vita. Citat ad hoc Bariolunt, Scaeuolana,Alexadrum,d citat text. legitin ciuilium.Vnum tantum refero,qui est lumedessaeam, g siquisam testament sub finem , quae sic habet.
Interpretationem verborum,stra in testa mestri reperiuntur
obsura eri posse ex vicinis siripturis Lex verbis enim prolatis tu vitia scriptura sumitur interpretatio quid senserit Ais in alia. Et citat etiam ad hoc Diuum Augustinum, alios in numeris antecedet ibus. Ergo verba obscura posita in commissione facta Petao debent explicari, interpretari per verba clara posita ab eodem iudice delegante in Epistola misia ad iudicem a quo per quae dicit se committere Petro iurisdictionem, ut indicet,& cognoscat de causa, quiod est facere illum delegatum ad omnia pertinentiae ad causam.Nec obstat quod declaratio sit facta per Epistolam illam ad altu, cum enim sit missa pro eo te intento, satis declarat mentem iudicis, ut patet ex dictis. Secundo probo ex eap.-βι-ge ia,de rebAn ubi se ait text. Intelligentia die ta ex causis est assumenda dicendi, quia non sermon res, sed rei es
feranos Meriit..d dist,exificatio verboru obsctu orum sumenda est cx causa quς interuenit ad verba dicenda: sed in hoc casu, verba posita in commissione Petri posita sunt, deserret appellationi acceptatae;cum ergo superior sciret, ut tenebatur scire, causam appellatam seu aqua fuit appellatum, non pollie dari executioni, voluit utique per verba commissionis factae Pe- rro illum conitituere non executorem merum, sed iudicem
476쪽
dicem cum coenitione causae a in hoc seruit etiam quod superior in hoc voluit se accommodare,& satisfacere literis missis a iudice a quo appellationis, qui petebat ut faceret superior alium iudicem delegatum,
qui plene cognosceret de appellatione 4 de ipsius
causa meritis Tertio probo argumento notio, sed e ficaci: nam iurisdictio potest committi ex coniecturis: ut tenet Sanche lib. s. de Arammon distri. 3I. m. 7. cum Nauar ibi citat, ubi ait delegatum ab Ordinario,etiam non Principe,posse subdelegare,etiam si sibi non fuerit expresse commissa potestas subdelegandi ,si tamen alias ex coniecturis colligat,Ordinarium delegantem id ratum habere. Et tamen communis sententia docet,quod delegatus, si non fuerit a Principe non potest subdelegare: in hoc casu ex coniecturis suprapositis satis colligitur quod mens in intentio superioris Rierit Petro delegare iurisdictionem ad cognos endum de causa, non vero solum ad constituendum illum merum executorem sententiae iudicis a quo, quae non poterit executioni mandari eum ab illa fuerit appellatum, lappellatio acceptata. Secundo principaliter probatur ex eo quod tradit Nauar in Sum cap. 27. num. Us s. v bii licet dicat, quod quando Episcopus concedit alicui facultatem plenam audiendi consessiones alicuius,non ex eo videtur concedere facultatem abso tendi a casibusibi a iure reseruatisci nihilominus, si constet probabiliter Episcopum etiam voluiis concedere facultatem absoluendia reseruatis, credendum est illam conces isse, & poterit talis consessor illavit. Itaque ex coniecturis probatur iurisdictionis commis io,maxime in Praelato benἡ affecto Tertio, quia curandum valde est ut actus valeat,quando est dubium,& non ut pereat, Vt latcir
477쪽
bat Sancher citans multos lib. 3.de Matrim dissuri 3s m .a9. At si ista delegatio secundi iudicis tantum
committeret, ut esset Petrus purus executor actus
periret, id est commissio nihil valeret:ergo curandum
est, ut valeat,4 explicanda,ut committat non meram executionem,sed etiam cau cognitionem Maior,&consequentia patentri minor probatur ex dictis, quia ista causa appellata non indigebat mero executore, sed iudice causa cognitore, potente facere nouum processum. Et potest credi quod error istius commissionis ortus fuit ex inaduertentia, vel ignoratia secretari superioris: quod superior literas commissionis non legit, sed solum scripto firmauit. V himo confirmo hoc ex traditis a Sanche lib. 3. de Matrim.du'. 37. conccci ubi supponit quod Parochus assistens matrimonio coniugum utitur quas iurisdictione,vel habet exercitium iurisdictionis per illam assistentia Decretam a iure;eandemque habet quiuis Sacerdos assistens matrimonio de licentia proprij Parochi;& non valet assistentia cuiusuis Sacerdotis, sine licetia propriDParochi.Quo proposito,quq rit ibi Sancher,an Sacerdos no Parochus,possit,ac debeat credere aliquibus sponsis dicentibus se habere licentiam proprisParochi, ut tali: Sacerdos illos matrimonio iungat. Et respondet citata concta quod si persona referes de commissione Parochi,st persena valde fide digna,poterit hic Sacerdo illi credere,eosque matrimonio iugere pro quo citat mullios Doctores ibidem n. 3.Sc citauerat alios ubi vides quod ex sola relatione persone valde fide dignae, possum ego credere me habere iurisdictionem ad aliquid faeciendum, cilla uti. At in nostro casu quod iste iudex secundus habeat commissionem, iurisdictionem ad cognoscemium de causa cui nouo Pro
478쪽
processu,constat, ex reuelatione qualis qualis personaesed ex Epistola ipsius iuperioris scripta ad iudicem
a quo, in qua mentem, intentionem suam explicat: ergo secundus iudex delegatus credere debet se habere iurisdictionem non meri executoris,sed iudicis cognitoris causae,& potentis processus nouos instituere, Mnouam sententiam proferre. Et per hoc ultimum dictum,simul cum dictis num i praecedente soluentur facile argumenta initio adducta in contrarium.
De priuilegi cuiusdam Domini patroni cuiusdam
Conuentus Montalium. QVidam Dominus patronus cuiusdam Conuctus Montalium, obtinuit a Summo Pontifice, ut in praedicto Conuentu ponerentur confessores ab eo designati: contra ut Praelati eos amouerent ad petitionem eiusdem Domini. Idem Dominus, tantecensores illius tali priuilegio nunquar sunt, si Et praeterea poli illud priuilegium obtentum,officium illius confelseris valde immutatum est: nam ante priuilegium erat purus conses Ibrioni alium, sed postea in Capitulo factus est Praelatus quatuor Capellanorii ibi residentium, & habet votum in Capitulo, quae antea non habebat. Et praeterea continebat priuilegium aliquas clausulas, quae mox dicentur,quae nunquam fuerunt positae in executione Proposita fuit quaestio in facti contingentia, an praedictum priuilegium hodie obligaret Praelatos ad illius egecutionem. Ego respou
479쪽
di illud hodie non obligare , ob causas sequen
Prima ratio,ex forma priuilegisnunquam seruata.
r Uod praedictum priuilegium non obliget, Zprobatus: primo, quia illius forma nunquam posita fuit in praxia Narii infe alia quae eontinet est hoc unum, quod Generalis ordinis designabit num gubernatorem pro gubernandis septem,vel octo Mo-iaasteriis Montalium eiusdem Domini, 'uod dictus gubernator poterit amouere cu fessores illarum, quos ille Dominus petierit. Quae forma a Papa assignata nunqtuam fuit practicata in illa IProuincia, neque n- quam assignatus fuit tylis gubernator pro illis tantum
Monasteriis Monialiu,sed Prouincialis Praelatus communis Prouincia sei e illas gubernavit sicut caeteras eiusdein Prόuinciae, inter quas sunt multi Couentiis Montalium, quorum ex Hispaniae est verus patronus boum ergo forma priuilegi nunquam fuerit seruata in te notabili, priuilegium nullum est Quod a item noteruata forma priuilegi amittatur priuilegium,est communis Doctorum sententia, quam tradityuuic toni e uibus,lib. St. Manum. a. ubi ait,quod si fornati assis nata in priuilegio sit substantialis, illaque non serae fur,corruit priuilegium in se remittit Suare ad id quod antea dixerat,eo tom.li'. JGap. I. Videlicet quod tu cintelligitur formam altus cste substan-rialem,quando ipsade instituit adhu cum si lemnitate ab ipsamet lege inuenta iri hoc vero priuilegio ipse Papa de ligna solemnitatem serv. indam,ut ilicet alias, Ei, hirpurriculari gilbernator septem Monasterio-N.im,&c quie forma nunquam scrvata fuit: fui ha eforma i
480쪽
forma particularis inueta Papa,ita particularis,qiiod fuit exorbitans a iure communi nam eximebat illa leptem Monasteria a iurisdictione ordinaria Prouincialis,& illa tradebat gubernatori, ac proinde fuit forma substantialis priuilegij,quae non fili seruata Probat Suare hoc multis exemplis, rationibus, ex una Clementina. Facit etiam quod tradit idem Suarca 9. tunc formam actus esse substantialem , cuius omissio annuli et actum, quando in concessione conceditur noua potestas ad aliquid faciendum, quae potestas antea non dabatur. At costat quod in citato priuilegio dabatur noua potestas ad aliquid faciendum, quae antea non dabatur:concedebatur enim quod assignaretur nouus ille gubernator, praeterea quod ille posset amouere confessbres ad nutum illius domini,
quae potestas, de noua erat,ic nunquam antea concensa. Habentur haec omnia expresse in cap.cum dilecta,de rescriptis ubi Papa declarat irritum quemdam proces.sum,quia factus fuerat contra formam mandati Papalis sub his verbis: Propter uod processunt illori contranofriformam rescripti ac iuris ord7nem artemati ,irritnis decernimus,ct inanem. Idem habetur clare in cap. 2ne-rrili cis legati allis verbis si uia comra nandati no- tenorem,&c. de cap. vlt .ab resiluistoliat. Denique vi deattir Sylvest.verb. I amni, qmali. 7. ubi dicit,quo lnon seruans formam madati, facit actum nullum, siue
faciat contra mandatum, siue priae te formam mandam
tr- citat ad hoc cap.si cui,de elict iuncta glossa in Panormitanum in dicto cap.sciit, in fine capitis
expresse ait non valere actum omissa forma praescripta ubi glosi a verbo praeter, ait citans aliquos textus, quod ista duo aequiparantur,praeter,& contra Si er onodie velint, iuxta citatum priuilegium, amouere ab