R.P. Laurentij de Portel, ... Responsionum moralium tomus primus secundus. Cum duplici indice, vno casuum, altero rerum & verborum copioso

발행: 1644년

분량: 975페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

541쪽

rarant , eo quod sibi fecerit pares in praemio illos quium hora tantum laborauerant, cum ipsi portauerint pondus diei, de aestus: ex his priuilegiis non solum resultat fieri pares iuniores, sed etia fieri maiores illis, qui totam vitam in choro, aliis Religionis obsequiis consumpserunt. Facit pro eodem intento querimonia illa fratrum Ioseph, qui aegre tulerunt fratrem iuniorem Ioseph sibi praeferri a patre in maioribus amoris indiciis illi exhibitis a patre, δέ in tunica par ticulari polymita quam illi soli pater concessiti Facit denique ille versus Psahrai 61 labore homiram non 't,dccad quem locum Lorinus explicat, id est: Communia Reipublica onera deuitant , in aliorum humeros capitatuere,ciunt. Et subdit Psabaauc Ideo tenuit eossuperbia, Icc. lia multa pollient incommoda reserri orta ex his exemptionibus, triuilegiis,qua omitto bre: uitatis gratia, quae tamen prudentes, graues ac Telantes Religiosi di sciunt, Volent.

ADVERTENTIA II.

Hiram haec BVlti obliget in Regno Por Haltae.

'NTO desuerunt qui dicerent hanc Bullam non obligare Religiosos existentes in Portugallia, ducti forte ex eo quod Papa in illa loquitur in communi de Religiosis prouinciarum Hispaniae: Regnum yero ortu galliae semper fuit habitum pro regno separato ab Hispania. Qiiod subterfugium,seu motivum 1 uto omnino stiuolum. nullum. Probo imprimis, qui Para ullam concedens concessit illam ad peti

tionem,

542쪽

onem, d intentionem Regis Catholici, eiusque in-ntioni Papa se accona modauit in illius concessione: Rex Catholicus illam impetrans clare significat se iam impetrasse etiam pro Portiagallia, cum scribat, istolas singulis Praelatis Potiugallii, ut illam te iantur:ergo obligat in Portugallia. Confrinatur classim exemplo: nam communis est opinio Theolo-orum, quod cui aliquis impetrat a iudice Ecclesia-ic aliquam excommunicationem contra scientes, et detinentes iem aliquam, iudex Ecclesiasticus ita se

ecbmmodat intentiola impetrantis excommunica-

όnem,ut nolit per illam ligari nisi illos, quos impetans ligari voluerit,ut tenet inter alios Henriq.rom. a. umssib. I, is excom n. p. 2O.n I citans inultos i cumrgo Papa hanc Bullam concesserit ad petitionem Reis catholici illius se intentioni accommodans , tax per suam epistolam declaret se etiam pro Portu-:allia illam impetrasse quae dubitatio manere potestllam in Portugallia os lim haberetSecundo lex gene- aliter loquens,generaliter est intelligenda,iuxta mulos textus citatos a Nauar tib 3 consiliorum, it de regu onsilio 79. num. I. sed ista Bulla est lex generalis pro dispania, doquitur generaliter, illis verbis, In m- aniarum reretis:de in aliis verbis postea,videlicet iudi- iis regnis, Tortugallia in descriptione terrarum est

egnum Hispaniae, subiectum Regi Hispaniae, ergontelligenda est omnino etiam pro Porrugallia.Tertio ,robatur omnino ex multis quae docte in Ecaciter radit Pentia in Erector.Inqui insinfotas I in quodam titulo, quomodo probetur extrauagantium authoritas 2. part Iam nono at ubi probat quod Bulla Papae di. tecta Inquisitoribus unius ciuitatis extenditur etiam 14 Inquisitores aliarum urbium, ubicumque eadem it

543쪽

rarim , eo quod sibi fecerit pares in praemio illos qui una hora tantum laborauerant, cum ipsi portauerint pondus diei, Maestus: ex his priuilegiis non solum resultat fieri pares iuniores, sed etia fieri maiores illis, qui totam vitam in choro, aliis Religionis obsequiis consumpserunt. Facit pro eodem intento querimonia illa fratrum Ioseph, qui aegre tulerunt fratrem iuniorem Ioseph sibi praeferri a patre in maioribus amoris indiciis illi exhibitis a patre, Scin tunica particulari polymita quam illi soli pater concessit. Facit denique ille versus Psalini 61. In labρre homin m non sunt,&c.ad quem locum Lorinus explicat, id est: Com munia Reipublica onera deuitant, in aliorum humeros capitarue etyciunt. Et subdit Psil musci Ideo tenuit eosD- perbia, Icc. Alia multa possent incommoda referri orta ex his exemptionibus 8c priuilegiis,qua omitto bret uitatis gratia, quae tamen prudentes, graues ac zelarartes Religiosi de sciunt, dolent.

ADVERTENTI II.

iam haec Bulla obliget in Regno Portriastia.

' rox desuerunt qui dicerent hanc ullam nota obligare Religioses existentes in Purtugallia,

ducti sorte ex eo quod Papa in illa loquitur in communi de Religiosis prouinciarum Hispaniae: Regnum yero Portugalliae semper fuit habitum pro regno separato ab Hispania. Qiiod subterfugium,seu motivum puto omnino friuoliuD. nullum. Probo imprimis, quia Papa Bullam concedens concessit illam ad peti

544쪽

tionem. intentionem Regis Catholici, et iisque intentioni Papa se accόmmodauit in illius concessione a Rex Catholicus illata impetrans clare significat se illam impetrasse etiam pro Portiagallia, cum scribat epistolas singulis Praelatis Potiugallii, ut illam te- quantur:ergo obligat in Portiagallia.Confirmatur clarissimo exemplo iam communis est opinio Theolo .gorum quod cui aliquis impetrat a iudice Ecclesai- hic aliquam excommunicationem contra scientes, vel detinentes rem aliquam, iudex Ecclesiasticus ita se

accommodat intentioni impetrantis excommunicatioriem,ut nolit per illam ligari nisi illos, quos impetrans ligari voluerit,ut tenet inter alios Henriq.rom. a. m.lib. I is excommunXV. χosn. I.citans multos , cum

ergo Papa hanc Bullam concesserit ad petitionem Regis Calliolici illius se intentioni accommodans , Rex per suam epistolam declaret se etiam pro Portu- gallia illam impetrasse quae dubitatio manere potestillam in Portugallia locum habere secundo lex generaliter loquens,generaliter est intelligenda,iuxta multos textus citatos a Nauar. lib. 3 consilioram, fit de re Leonsilio 79. num. i. sed ista Bulla est lex generalis pro Hispania, doloquitur generaliter, illis verbis, In m- faniarum rumsede in aliis verbis postea,videlicet iudi-

ii regnis, Tortugallia in descriptione terrarum est regnum Hispaniae, subiectum Regi Hispaniae, ergo

intelligenda est omnino etiam pro Portu gallia.Tertio probatur omnino ex multis quae docte in Ecacitet tradit Pentia in Erector qui insinset is i in quodam titulo, quomodo probetur extrauagantium authoritas a. pari. g Iam non obstat ubi probat quod Bulla Papae directa Inquisitoribus unius ciuitatis extenditur etiani ad Inquisitores aliarum urbium, ubicumque eadem in

545쪽

ratio dispositionis. Quamuis enim mandata iudicnmparticular tum solum obligent in loco ad quem diriguntur secus est de mandato Principis iuri ldictionem habetis in omni loco sicut habet Sum Pontifex:ωcitat ad hoc Bartholomaeu Spin. 3 optime declarat hoe exemplo. Nam fere omnes epistolae Decretales Pontificum positae in Decretalibus, ex quibus compactum est ius canonicum, suerunt Decreta,& epistolae parti-sulares Pontificum missi ad particulares Episcopos. vel personas, vel regna: tamen illae obligant in tota Ecclesia tanquam ius commune Ergo licet in hac Bulla non exprimerentur omnia regna Hispaniae iii qua est regnum Pqxtugalliae, ad illam etiam deberet extendi cum in Potiugallia sit eadem ratio,& eadem necessitas istius reformationis saciendae. Citat etiam Pen hal.--am,C.de Mib.ubi sententia principis Ma in ce ta causa facit ius viaiuersale, omnes ligat: citis alia pro eodem intento satis inseruientia.

obiiciunt, quod hodie quando Papa concedit, crenouat Bullam Cruciatae, ultra Bullam directam prisHispania expedit aliam particularem directam pro sola Portugallia, quod signum est, inquiunt, nolle Papam ut Decreta sua directa pro Hispania oblisent in Portugallia,nisi illud exprimat. Respondeo si ita est de expeditione particularis vllae Cruciatae pro Por- tugallia kid fieri ut seruetur nios antiquus, quando Portugallia no erat subdita Regi Hispaniae, proinde indigebat Bulla particulari secus hodie quando est subiecta eissem Regi, Rex per epistolam declarat se pro Portugallia etiam impetrasse, in Portu gallia iu-het Dbseruari. Et praeterea oportebat quod isti oppo- entes ostenderent aliquam legem , qua disponeretur

Papa, senesis ut Bulla ipsius latae pro tota Hispania

546쪽

1non obligent in Portugallia subiecta,& incitis in Hispania.In hac vero nostra Bulla,declarat omnia Regna Hispaniae, per illa verba, In Regni Hispaniaram , quae cum sit propositio indefinita, equi pollet niuersali apud Iuristas, ut express tenet glosia in Clementina prima de rabendis, ct dignitatibus, in verbo, quamuis, colligiturque ibi clare ex textu.

priuilegia, ct exemptiones Eusta reuocet'

Vatuor reuocantur in ista Bulla: videlicet,pri- - ilegia, praerogatiuae,immunitates, exemptiones. Quae quatuor, licet in communi modo loquendi,& in substantia videantur esse idem, singula tamen habent aliquam differentiam,& habent propriam diffinitionem. Priuilegium est lex priuata aliquid speciale concedens. Videlicet quando conceditur ut fiat aliouid contra legem, vel praeter legem. Exemptiones, secundum Sylvest ver exeniptio, sunt libertates , seu eductiones ab aliqua subiectione, seu seruitute, per quas quis liberatur ab aliqua lege, vel ab aliquo inferiori Praelato,& fit immediatus superiori Praelato Immunitas , teste eodem Sylvest ver Imminitas, importat negationem munium , seu munerum, id est ossiciorum: Mest idem quod esse liberum ab ossiciis communibus,vilibus,ri sordidis Praerogatiua,iuxta declarationem Calepini verbo praerogatiua est praestantia, vel eminentia qua iis alteri praefertur, aut praeserri debet.H essent quae in genere Papa reuocat in ista Bulla. Descendit praeterea Papa ad particularia aliqua,

547쪽

illaque specificat. Primum est ne exean conuentu ad libitum cum socio destinato sibi proprio absque licentia Praelati localis Secundo reuocat licentiam datam, ut sarculares possint ad sua cubicula ire quoties voluerint, ita ut Piat latus localis id non possit prohibere Tertio prohibet,ne ex uno Conuentu se transferant ad alium absque licentia superioris. Quarto reuocat licentias datas quibus conceditur ne sint astri-

et interesse choro,refeci otio,in aliis spiritualibus,, Religiosis exercitiis. Declarat Papa se haec omnia reuocare licet concessa fuerint a Praelatis Religionis,sive etiam concesta fuerint a Nunciis Sedis Apostolici qui resident in regnis Hispaniae, vel etiam si concessa fueriti ab ipsa Sede Apostolica Et post reuocationem illorum quatuor in particulari, dicit. Et quacumqtie era mori priuia legia, quomodolibet concessa. Et addit quod illa reuocat perpetuo, ita quod nulli de uero sistragemur, neque possint ali-eu concedi de cater absique licentia Papa, vel Sedis Apo- solica. Antequam vero alia dubia declarem istius Bullae, duo praemitto circa duas principales prohibitiones in ista Bulla contentas. Primum est de non exeundo a Conuentu cum proprio socio absque ulla licetia Prae lati localis Adduco solum in exemplum patrem .

Franciscum, qui in suo testamento loquens de obedientia exhibenda Goardiano Praelato localli,cum ipse esset Ginieralis, ordinis fundator, talis Sanctus, loquens de Goardiano sic ait Da volo esse captus in manLLusitas, non ogm ire, vel facere contra voluntatem syam, pia Domin meus es. Nota bene singula verba. Videatur etiam D. Bernard.lib. .citino ad Eugenium ubi ιic optimo dicit. Muram loquor, querimoniam Ecclesia m. L

548쪽

sinum Truncaris iamitant,ac deme rarDsubtraharitur

Asbares D opis Archiepsopi Patriarchis siue Priminibiti bona ne spes hac Facitis hoc quia potestis,sed utrum eteribeatis, quastio est. Factitando probatis vos halere pleniim Sum potesatis diustitiasorte non ira. Sic ille, Sc addit

alia contra dantes exemptionem ne obediatur Praelatis, inter alia,considerans,quod in Angesis, minores obediunt maioribus: inter homines vero aliqui procumrant dispensationes ut alteri non subdantur, ait Sanctus Qιοd hoc molitur ambitio impatienssibiectionis. Videatur Nauar tom. I. ιorum operum, Commentario . de

Regu quis. 9.num. 36. g. Quarto dico ubi ait, quod non possunt videri iustae facultates generales, quae dantuc alicubi Religiosis exeundi quoties voluerint,&alia quae ibi ad intentum adducit. Et hoc dicit hic Papa, quod est fere eximere subditum ab obedientia Praelintorum. QuPd vero nec Generalis possit eximere subditum ab obedientia Praelati localis,tenet Rodiis .rum. a N. s. 13.arr.3 dicens quod illud implicat contradictionem.

Secundum quod aduerto circa aliam principalem prohibitionem ex his quatuor, est circa liberum ingressum saecularium in cubicula Religiosorum inscio Praelato locali: Religiones enim optimc sciunt inconuenientia inde nascentia quae sunt de ordinario violatio silentit,reuelatio secretorum,ac defectuum Religionis, impediti assistentiam in choro, & in aliis exercitiis Resigiosis,, praeterea quod saeculares facti domestici curiositates fratrum, vel loquelas notantes, eosdem Religiosos in aestimatione non habeant. Ad quae uitanda sufficiat etymologia nominis Monachus,qui dicitur unus solus, vel solitarius:qua de causa graues Religiosi antiqui secedebant in eremum. Et

549쪽

ut multa omittar a Sanctis de hac materia dicta impossibile eli moraliter loquendo, ut Religiosus ex nimia conuersatione cum sarcularibus non degeneret a perfectione sui status. Videatur inter alios D. Bernard. st . r. pos o lauam Epiphan ubi ait quod conuersationes Religiosi cum secularibus, etiamsi sint consanguinei, impediunt exercitium spirituale.

ADVERTENTIA IV.

Vtrum haec Eum reuocet priuilegia concessa per Capitulum cum dis initorio.

IT Vbitari poterit utrum ista Bulla reuocet pri-I uilegia illa, seu immunitates quae in Capitulo, vel per statutum, vel Praelatus cum dissi nitoribus coiicedit aliquibus Religiosis,ut quod habeant votum in Capitulo,quod non obligentur ad aliquas horas in choro, alia similia concessa in praemium sui laboris transacti: respodeo quod non. Probo,quia hic Papa diacit se reuocare priuilegia cocessa per superiores Cum vero haec lex sit odiosa, restringenda sunt verba illius ad significationem propriam , ut intelligatur solum de concessis per Praelatos absque Capitulo,& absque di iasinitorio. Non enim dicit concessa per Capitulum, sed per superiores. Et probatur, quia quando Capitulum concedit aliquod priuilegrum, cellat Maesumptio mali, quae datur quando solus Praelatus cocedit .Hic enim per se solum poterit duci affectione praua, amoris inordinati, vel ob interesse alicuius lucri in concedendo

priuilegio Religioso suo amico. At quando concedi-

550쪽

tu per Capitulum, vel dissinhorium, cum sint multi collatores priuilegi j,cessat illa praesumptio. His possunt probari ex titulo iuris canonici,de his quae fiunt a Praelatis sine consensu Capituli, ubi multi textus prohibent ne Episcopi faciat negotia grauia, s neco sensu Capituliοῦ,& secus facta annullant: sed si fiant cum coim sensu Capitulli,sunt valida,& Papa co firmat. Qui rextus fundantur in eo quod solus Episcop is errare poterit , vel propter pravum affectum, vel propter ignorantiam : quod de toto Capitulo non sic facile praesumitur. Facit etiam cap .de quibus,ro . ubi dicitur facilius inueniri id,quod a pluribus senioribus quς ritur. 1 in sequitur, quod si Praelatus Generalis ex seselo dedit alicui priuilegium ut haberet votum in Capitulo,tale priuilegium per hanc Bullam extinguitur:

est enim datum per solum superiorem Praelatum , non a Capitulo, imo addo,quod etiamsi haec Bussa non sit publicata;nihilominus Praelatus solus etiam Generalis non potest alicui Religioso concedere ut habeat votu in Capitulo.Probatur clare ex reg. 29an regimris, quae dicit: Quod omnes tangit ab omnibus debet approbari.Habere autem votum in Capitulo omnes tangit, quia habens votum in Capitulo eligit Prouincialem, diffinitores,&c ergo ab omni Capitulo hoc votum debet concedi. Quod ego confirmo exemplo nostri ordinis in Capitulo enim generali Toletano,celebrato anno fo6. ut daretur votum perpetuum in Capitulo, dissinitorio, Patribus qui fuerant Prouinciales,dicit statutum, quod recepta sunt prius vota secreta,& consensus totius Capituli generalis. Et probatur, nam si Praelatus Generalis se solo possiet alicui Religioso concedere votum in Capitulo, sequeretur magnum inconueniens posset enim Generalis ante Ca-2itulum

SEARCH

MENU NAVIGATION