R.P. Laurentij de Portel, ... Responsionum moralium tomus primus secundus. Cum duplici indice, vno casuum, altero rerum & verborum copioso

발행: 1644년

분량: 975페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

751쪽

mi ussae, illam gubernans usque ad integram recuper tionem dotis, cirrharum non obstat,quia hiae promissio mariti non potuit praeiudicare legi citata Por- tu galliae disponenti, quod ut uxor per mor em mariti maneat caput domus, , caelis, debet conuiuere marito in liora mortis,quod in ista defuit:. nam inferior per suum contractum non potest contraire legi superioris, ut patet ex Reg. 6 . in 6.de Regia iuri ubi dicitur, quod ea quae contra ius fiunt,debent pr infectis haberi, alibi sepe Secundo non obstat, quia incuntractibus praecipue attendenda est mens contrahentium Diu clare colligitur, quod maritus in contra nidotis faciens illam per suam mortem caput canalis , debuit habere

mentem conformem ad talem legem, nec credendus

est voluis e quod caput domus sua maneret mulier ab illo per diuortium separata: sed id promisit conformire ad legem , si videlicet illa in hora mortis conuiue re amicabiliter. Potest hoc etia probari ex lege damni infecti in pirincipio, f. de drimno inferito, ubi dicitur quod verba debent intelligi iuxta subiectam materiam,s naturam contractus ac proinde in verbis'itibus maritus vivens illi promisit, quod per suam mortem maneret caput consideranda est materia,& contractus, de quo agebatur: erat enim materia matrimonii,& inter coniuges arnicos,&ea de causa illam constituebat caput caealisci qua coniugalis amicitia mutata est per diuortium. Et confirmatur, quia promissio reuocari potest, si post illam res sunt notabiliter mutatae umnes Doctores dicunt. At post istam Promissa onem quod illa per mortem viri maneret ς'put a tu res sunt notabiliter mutata per diuortium sci Ilicet, itae est mi ita mutatio possibilis inter

coniuges,

752쪽

Quod vero attinet ad id quod obiter tangit praedictum quaesitum quarti im videlicet maritum ante diuortium illi dedille apocham, seu scriptu in quo confitebatur se omnem dotem promissam in integrum re eepisses cum hinc pendeat maior pars resolutionis istius casus,antequam respondeat an talis apocha valida fuerit noto primo : quod ista apoclia,seu dotis receptae confessio in re fuit donatio , per quam maritus donauit uxori dotem quam illa sibi debebat: nam donatio est si tibi remitto actionem quam habeo in te: ut tenet auar consitici de testam in fine dicens quod remittere est donare. Idem tenet Reginald.lom. 1.lib. 2 f. n.6 6. facit lex I.Cis donat. cap .vemens, ii primetro, de testibus,cumglog. ibidem, glossan cap .siquis ordinauerit, de simonii, verbo, Ab executione. Secundo noto quod donatio inter coniuges prohibita est permulta iura saecularia etia istius Regni desper ius canoniciana quos textus refert, citata a bello tom de obligat iust.

lib.6.q. I .sect.2.num. 8. Tertio noto,quod donatio in ter coniuges si quando licite fit,confriniatur per mortem, dummodo ante mortem praecedat rei traditio vera,hanc tamen donationem poterit maritus ii vita reuocare, ut expresse tenet Rabello citato proxime loco in fine num. O.2ject. 3.num. I 6 UT IT ubi num. I 6. in posse hanc donationem inter coniuges reuocari, expresse, S tacitc:& tenet Molina trab. a.delast id . 3 9. g. Secundum si eadem tom. 2. Hoc posito, censeo praedictam apocham, seu confessionem dotis receptae , seu remissio iam dotis fuisse nullam, uec inualidam Fundam stum praecipuum huius dicti est, quia talis remissio , seu donatio inter coniuges non fuit confirmata iuramento in vita .rbec confir-Mὶata per mortem mariti, cum ipse in vita saltem taci-

753쪽

te reuocauerit, mouensso litem super validitate talis a pochete, seu confessionis: imo,& per ipsum diuortium in de facto annullata talis remissio dotis. Hoc in teres minis tradit Molin .citata disp. δ citatos .ubi loquens de confessione dotis facta 1 marito uxori post celebratum matrimonium ponit liaec verba. Interim tamen dum perfuerat matrimonium, posse reuocari a viro,censerique reis

uocatamnat inter 'sidii ortium Sic ille.Et licet diuor rium non fieret, susscienter illa reuocauit m ritus,sacto suo, id est, mouendo litem super validitate dictae apochae, seu consessionisci haec enim litis motio tacita fuit,imo clara reuocatio dictae apochae,& cofessionis: non selum enim verbo,sed etiam facto potest quis faccre reuocationem, argumento clare sumpto ex cap. Dilecti a.de anesi ubi glossa verbfacto prouocare, mutit Os textaeitat utriusque iuris inter alia dicens,plus esse factis demonstrare, quam verbis dicere, pro quo citati Me adii edici tameir,f.ei qui, Sisi de C. de quibus in fine,& cap.ad Audientiam,eoaetit.de appell cum ergo, maritus reuocauerit facto,& diuortium ab illa proci iratum interuenerit dicendum omnino est praedictam confessionem dotis receptae alias falsam h& apocham super illa datam fuisse nullius valoris. SecuRdo principaliter probatur ex illis quae tradit Rodrig. rom. 3 sim si I 33 conci 2 I dicens donationem factam inter coniuges distatui, si post donationem factam inter ipsos ortae sunt graues discordiae, cinimicitiae, etiamsi nascuntur culpa coniugis donatis: pro quo citat text.lara, sistitis, riuatuor graues Doctores recentioreS, quos vide. At inter hos coniuges post datam apocham, xeniissionem dotis orta sunt graues discordiae, cum propter illas sententia diuorti lata fuerit. Quod idems xius ait Rodris cy.cV.concl. zo.ubi ait donati On minter

754쪽

Inter coniuges euocari, si inter illos fiat diuortium, nisi is qui secit donatione ratificet, vel post diuortium reconcilienturi&citat in marg.una eg. R OZel. Syl. Angel. Ide tenet Molsom. 2.de iustam t. a.di p. 289.6.Tacitὸ censetur, dices id intelligi cum diuortium fit inuito altero coniuge,ut hic contigit:& citat Mol. tres leges iuris ciuilis:S: hi coiuges post diuolt tu non sunt reconciliati,nec maritus ratificauit remissione dotis imo facto reuocauit notione litis circa dotis consessionem.

Qvqd ite vir possit reuocare donatione factam uxori tenet Sancti lib.6.de Matris p.Ln. a. multa citans cum Ordin istius regni lib. q. tit. 63. Tertio facit ad hoc quod tradit Rabel citib.6'. io si Z.2.3.His positis.citas Couar Barbos& alios, vi selieet, quod haeredes huius defuncti possunt lite mouere circa illam consessionein dotis factam a defuncto,an fuerit simulatari ficta, vel fraude obtela, quod ex indiciis coiecturari debet,quas circumstantias, Indicia haeredes ventilabunt, vide Mol cit.di p. 30.M.ut quod tenendust. Adde quod si uxor per preces importunas hanc dotis confessione extorse

marito, tunc per morte mariti non cofismatur,sancti.

tib . de Matri dis'. io.n.7 saltem in foro conscientiae. Ex omnibus proxime dictis videtur colligi, quod

dicta uxor male fecit, imo peccauit,eo quod lite edente super validitate remissionis dotis factia marito, illa voluit recuperare tota dotem a se non data,& invalidE sibi remissam.Costat hoc ex eo quod in iure canonico,tu.ut lite pedente in 6. Decretati praecipitur ut lite pendete nihil in nouetur: illa vero in nouauit,dote recuperans etiari impetratis cessiris a iudice Ecclesiast. Nec excusabitur illa dices,quod maritus in vita id illi cόcessit, faciens illa post morte caput domus suae,&cabes a doca-Ν ut supridiximus,maritus illam n poterat is

755쪽

Cere Caput caetatis contra dispositionem legis,eo quod tempore mortis non conuiuebat cum marito, iraeterea quia apoclia,seu confessio, seremissio dotis fuit viro reuocata in vita, ut patet ex tot Doctoribus ii-pra citati S.

Iam ad quintum quaesitum die, quod si excom-m' nicatio lata fuit,seu impetrata sub titulo, quod illa esset ea fri do cadat, ad recuperandam totam dotem, Credo quod communicatio sui nulla,& proinde Mora ligabat. Probo primo, quia quando aliquid impetratur Diudice per narrationem falsi concesse iudicis est riuua,vi Doctores dicunt in materia de matrim. maxime Rodrig. om. h. q. . 6.an. 6. g. Pro maiori. Minhoc casi narratum est salsum , quod scilicet lict obes do cadat, ad recuperandam integram dotem, cum de hoe esset lis mota ut pater. Secundo, quia ex parre iridi eis error seu deceptio passiua intercessit,putauit ci)im illam esse abes dicari, labere ius ad exigendam totam dotem , illamque recuperandania, qtio diris illa non habebat ob multa a nobis dicta pro- imu num. 6. Si vero iudex cxcommunicationis sciret illam non habere ius ad totam dotem re perandam, profecto excommunicationem non sui minaret in rex m dubia, laxime cum super remissione dotis lis mox iam esset. Tertio, quia iudex Ecclesiasticus non po-xst cogere per censuras, ut aliquis soluat debitum incertum sed solum id quod est debitum certum. At incertum est an huic uxori tota dos debeatur, tum ob litem motam , tum ob dicta num. 6. quia illa dotem totam marito non tradidit, quam totam vult recuperare ex titulo confessionis, seu remissionis factae amarito, qua tamen a marito reuocata est, per diuortium an nullata. Cum reo tam incertum sit an illi debeatur

756쪽

tota dos , non poterit itidex obligare per censuram videbitum tam incertum illi soluatur. Facit quod ait Ro-drig. tom. 3. um cap. ISJ videlicet, quod quando dubitatur an excommunicatio sit iusta,vel iniusta respectu causae, quae mouit superiorem ad illam fulminandam, hon tenetur obedire ille, qui si obediat patietur aliquod dam hunt in se ι vel damnum alteri causabit. In hoc vero casu poterit contiligere taliquis restituens huic uxori reni illi non debitam, cogatur postea idem restititer haerea defuncti cum suo damno notabili, si videlicet postea iudex saecularis iudicet uxori non deberi totam dotem . .

Adseestum g icti; quod licet haec excommunicatibosset valida, famuli, caeterae personae de quibus hic quaeritur non tenentur mahi festare id quod habent. Probo prinin,quia excommunicatio lata pro furtis,uel filiis rebus detentis in usurpatis non obli gat illos,qui rem aliquam possident iusto titulo,ut isti possident,eo quod defunctus illis debebat liqc debita clara, liquida unda vero retinetis iam cum iusto titulo non te- ineatur parere excommunicationi, neque item illi qui sciunt talem possidere illam rem iuste. quod non te-heantur hi de illo sic habetite denunciare, est opinio

quis horurn plus haberet de bonis defuncti,quam esset debitnniquo sibi defunctus obligabatur,residuum debiti reddere tenebitur illi cui iudicatum fuerit deberi. Addo quod isti,de quibus hic quaeritur, non tenentur deri unciare cum periculo Haro amittendi id quod poΩsident, scietes certo moraliter quod illud quod habent ut sibi debitum, vel postea no recuperabunt,vel in re- eupera lido facient magnas ex Pensas. Sed ad maiorern

Zet s

757쪽

istorum seciuitatem, satius illis erit credere quod excommunicatio lata sui nulla ob dicta supra num. 8. eo quod non est obligatus quis soluere debitum do-anino incerto, ut supra diximus.

io Ad septimum respondeo eodem modo quo ad sextum, videlicet quod isti, de quibus quaeritur in .

casu, qui ante excommunicationem compositionem fecerant, labebant apochas, cautiones ab haerede, aestamenti executore datas , non obligantur ad restituendum, vel denunciandum, possident enim iusto titulo, maxime cum non obligentur bis soluere idem debitum,& cum periculo claro,quod postea rem suam non recuperabunt. Et quia iam soluerunt haeredi qui er i in possessione recuperandi debita: possessio istius uxoris fuit quasi per intrusionem ob litem pendentem. Si vero forte per iudicem saecularem iudicatum fuerit quod uxori tota dos reddenda sit ob apocham a marito datam uxori in vita per consessionem dotis tunc isti de quibus quaeritur deobligabuntur a restitutione, siquidem in re iam soluerunt quod debebant haeredi, haeres per sententiam soluet illi uxori id quod isti debebant,&ibi haeredi soluerant, Si contra, si sententia feratur,quod isti uxori tota dos non debebatur, etiam hi de quibus quaeritur non tenentur isti uxori soluere, siquidem iugicatum est illi non deberi totam dotem quam petebat de quod illi debetur per sententiam iudicis habita proportione dotis datae, soluetur ab haerede per sententiam iudicis. ii Ad octauum dico prim', quod si quando defunctus mortuus est, non erant in domo sua aliqua bona propria, sed solum aliena, quae ille debebat creditoribus, in tali casu ex his bonis alienis facienda est pompa funeralis,moderata tamen: ad hoc poterat haeres

758쪽

recuperare debita quae defuncto debebantur, si non erat aliqua pecunia, de qua fierent funerales expensae,

neque debitotes id soluentes excommunicationem incurrebant. Sic tenet Sayro Clau. Regia lib. Ioarasit.I.cap. IO.n.23.citans multos Doctores,& dicens,quod quando in doruo defuncti non sunt alia bona nisi illa, quae debet realiter, de illis faciendae sunt expensa funer les, quia creditor oppositum volens crit inuitus irrationabiliter. Sed si tempore mortis defunctus haberet alia bona propria, de illis,non de alienis pompa fune alis facienda est. Neque item de bonis, seu de illis, quae sunt alteri debita poterunt solui legata, Mobligationes iniuncta in testamento.Nam stante lite pendente,an uxori dos tota debeatur,mobilia quae sunt in domo defuncti sunt bona litigiosi, ut patet cum super illis mota sit lis: bona vero litigiosa quatenus talia sunt,non possunt alienari,seu distrabi, ut colligitur ex textio cap. ut sit vendente, cum gloss ibi in verbo Migiosi,de eodem titulo in c.cap.r .cum glossa ibidem verbo litigantibus uita de causa stante lite pendente cessandum est ab his solutionibus dubiis donec feratur iudicis sententia,cuinam primo soluendum sit, clioemaxime quia dos mulieris habet multa priuilegia videbeat praeferri caeteris debitis. I Ad nonum dico sicut ad octauum, videlicet quod durante lite circa dotrin, iste debitor defuncti non potest se componere cum creditore ipsus defuncti, quia

incertum est utrum haeredi, an vero mulieri soluendum sit inio si se composuelint nod exposito in quaesito periculum erit quod distrabatur res litigiosita

alteri debita,contra textus citatos num.praecedente,

sic soluens exponitur periculo bis soluendi,ut supra dictum est. Debet erso debitor defuncti state lite pon-

759쪽

dente, ,excommunicatione valida existente, dentati clare iii dici excommunicationis, se certum quid debere defuncto, de videat cui illud dandium sit, quod tris mcn dabit cum cautione debita, ne postea illud amittat, de bis soluat idem debitum.13 Ad ultimum dico, quod ii iudex mandans millieri dari mille aureos singulis annis pro alimentis, iudicauit per se, ac directe causam dotis, quod scilicet tota deberetur mulieri,ob cofessionem mariti, diiudicans apocham illi datam a viro fui ite validam, tunc mulier in foro conscientiae potest retinere dictos mille aurcos absque obligatione aliquid ex illis receptis restituendi, quia per iudicis sentetiam licite eos retinet. Si vero iudex qui iussit illi dare illos imille aureos pro alimentis non iudicauit ex ossicio causam dotis, nisi ex respectu diuortii,& ob solam insormationem datam ab illa dice te quod ad matrimonium tradiderat pro dote sciviro viginti octo mille aureos,iudicans quod respectit talis dotis debebantur illi mille aurei, tunc res est magis dubia Nam imprimis certum est,quod vir tenetur

uxorem alete etiamsi illam sine dote duxerit, ut tenet Sanchez lib. . de matrim disp. 26IL G. citans Innocentium cum aliis octo grauibus Doctoribus L& proinde hic vir tenetur hanc uxorem alere, maxime cum ab illa salterii partem dotis receperit malere illana debet conformiter ad sturna statum, etiam post sententiana diuortii. Sola ergo quaestio illa poterit , an illi mille

aurei alimentorum fuerint excessivi,maxime cum

se receperit ad Conuentum Molii alium ibi Minore expensas facere debebat: 'considerandum etiam est

an attenta sua personae. prae ficta mille scuta essent ex- Ccssiua pro alimentis, quod meuria non est iudicare: Proinde stante dubio, illa accedente sententia iudiciu securd

760쪽

fecit re videtur potuisse illos mille aureos pro alimentis recipere, nec illos debere restituere, cum,ut proxime dicimus ex Innocentio vir teneatur alimenta dare uxori quam duxit etiam indotatam. Addo etiam, quod licet supra n. 3. dixerim arrhas dandas esse uxori iuxta qualitatem dotis adductae. Alimenta tamen constante matrimonio non sunt illi danda iuxta quantitatem dotis traditae viro,sed iuxta qualitatem uxoris talis viri.

De cuiusdam virginis defloratiosne, o homicidio fere inde secuto.

OVid o homo valde nobilis ingrediebatur do

mum cuiusdam foemina viduae cum cuius filia

Virgine habebat oscula, tactus obcoecos, idque cuni facili: tate, illaque non multum repugnante in principio, licet ille id precibus, S promissi antea impetraret: idque fecit per annum cum dimidio postea intentans de facto copulam cum illa habere, restitit illa vehementer, laetiis non est subsecutus Postea alia die intentans ille candem copulam actualem, restitit illa sitii liter, sed non cum tanta vehementia sicut prima vice fecit, sic illam deflorauit: Mi claratur quod quando ille prima vice copulam intentauit, illaque restitit, ille minatus est illi mortem obiiciens eidem, quod ideo copuliae non consentiebat, quod ab alio iam

deflorata erat. Quaeritur an teneatur vir illam dotare,

.deflorationem restituere in declaratur quod iste

SEARCH

MENU NAVIGATION