R.P. Laurentij de Portel, ... Responsionum moralium tomus primus secundus. Cum duplici indice, vno casuum, altero rerum & verborum copioso

발행: 1644년

분량: 975페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

881쪽

dines conserendos extra tempora a sine interstitiis. Eo scilicet modo, quo si abditus habens castim reseruatum a quo situs Epis opus non vult, vel non potest illum ab luereri potest talis si bditus adire Nuncium , vel alium habentem potestatem delegatam, Mab illo beneficium ab lutionis recipere. Hoc

posito sit, Secunda conclusio. Hic Clericus quando primo

recepit ordinem Subdiaconi extra tempora,n5 incurrit irregularitatem, nec faspensionem, siquidem illum fusi epit bona fide. Hoc sic deduco: quia quando ordi- iratus est Subdiaconus non erat suspensus ob non seruata interstitia, quia haec non tunc Obligabant. Deinde quando suscepit ordinem Diaconi , c acerdotis , non incurrit suspensionem ob non seruata interstitia , ut patet ex prima conclusione Deinde cum in susceptione horum trium ordinum maiorum non es se suspensus, iuxta iam die a non in- eurrit ita egularitatem in illis omnibus suscipiendis ratione vi latae censura suspensionis quam non habebat. Secundo probatur non incurrisse irregularitatem in ordinibus recipiendis,quia scilicet omnes illos suscepit bona fide,3 cum eadem in illis ministrauit. Cen suae vero, irregularitates quae ponutu ob delictum non licurruntur, quando adest bona fides, ut est communis Doctorum opinio, de qua fuso, docte Sancti lib. 9 de uetatri .di put. num. Psaelians multos. At iste

Clericus suscipiens hiscordines sacros habuit bonam

fidem;ergo unam incurrit irregularitatem. Et confirmatur,quia ubi non est culpa, non datur poena Dpoenaciat in culpa sunt correlativa Dat hic Clericus sus i-piens lios Ordines non habuit culpam cum haberet bonam fidem Dergo non incurrit poena si sp nsionii,

882쪽

vel irregillatitatis. Est huius opinionis expresse Suar. tomis censum, disp. c. ubi loqtiens de suspensione posta contra ordinatum extra tempora,ait illam non in-

cur rere eum, qui credit se habere legitimam facultatem, vel Episcopum illam habere, vel ex alia simili ignorantia inculpabili,quo nihil clarius dici potui ad

intentum .Hic autem Clericus credidit Episcopum habere facultatem, ut se ordinaret extra tempora, sine interstitiis. Eangem optinionem tenet Comitolus lib. 6. siminum responsionum, . 7. m. I. dicens ordinatum extra tempora tunc solum incurrere suspensionem, si fecerit cum praesumptione, secus si faciat cum aliqua ignorantia. Idem probatur ex eo quod communiter dicunt

Doctores fere in simili materia, videlicet, quod si ego antequam susciperem ordinem Subdiaconatus, feci diligentiam moralem, quam potui ad sciendum si haberem aetatem requisitam in nihilominus a parte rei illam non habebam, suscipiens talem ordinem non incurri irregularitatem,nec suspensionem propter bo-

Suar. cista p. i.num. 26. Reginaldus cit.trarit.num.F. S. Movet per Qiiod currit eodem modo in eo qui recipit ordines sacros extra tempora bona fide. Hic vero Clericus omnes suscepit cum bona fide,ut supponimus : hoc amplius confirmabitur ex dicendis in sequenti conclusione. Tertia concluso Iste Clericus no incurrit irregularitatem postea celebrans Missam idem dic de exercitio aliorum ordinum sacrorum si celebrauit bona fide. Probo hoc ex tribus fundamentis. Primum est ex Bulla Pij II quae pris hac materia frequentius citaturi quae incipit, Cum exsacrorum in qua ponitur poena irregularitatis ordinato extra tempora, in illa ponun-

883쪽

tu haec vel ba Si in ilia ministrare p=a Eserit. ndo

vero lex Pontificia poenalis ponit hoc verbum , Prasim rit, contra faciens cum bona fide, vel cum aliqua

ignorantia non incurrit illam poenam , ut tenet communis opinio Doctorum: de quo Henriq. tom. 2 lib. I cap. 23. num. 3. citans multos in glossa liter C. 4radunt multi allij. At iste Clericus celebrauit bona fide,ut suppones ergo non incurrit irregularitatem Secunda ratio est, Si aliquis Sacerdos a parte rei est excommunicatus,idque ipse ignorat,vel obliuiscitur,4 bona fide celebrat, non incurrit irregularitatem positam contra excommunicatum celebrantem , idque ob bonam sidem, ut tradunt communiter Doctores, maxime Sy4

num. I. citans alios in glossa litera I ergo a simili iste Clericus,dato quod esset suspensus quod non erat,neque excommunicatus)cum celebrauerit bona fide,non incurrit irregularitatem. Addo quod dicitur de hoc Clerico, quod post susceptos ordines fecit se absolui per Bullam Cruciatae a quodam Patre Societatis Iesu, qui tum per Cruciatam, tum per sit priuilegi poterat illu absoluere ab omni censura reseruata Sedi Apostolicae , quae non ellet Bulla Coenae 3 hanc absolutionem suscepit antequam Missam celebraret Tertia ratio,seu fundamentum est, id quod tradit auarrus in Sim. Lat. c. 27.num Is I. ubi docet, quod ille qui temerari Lordinatus est, postea tamen bona fide, iandida simplicitate per poenitentiam purgato peccato exercuit ordinem existimans id sibi esse licitum,non fit se regularis per Bullam citatam Pij II. Nauarrum sequi. tur Reginat d. lib. 3.cap. 6. num. 6 I. quod dictum Nauar.

continet plus quam petit noster casus: nam ibi loqui

884쪽

tu de illo, qui ordinatus est temerario, postea tunsola consessione peccati,in sine dispensatione irrcgularitatis celebrauita Nos autem loquimur de Clerico ordinato non temere, sed bona fide, qui celebrauit bona fide. Denique fauet quod dictum mihi fuit, hune Clericum,antequam Missiam celebrasset,petiisse licentiam a Capitulo Sede vacante promissi celebranda: quod satis probat illum habuiste bonam fidem in celebrando debuit enim in petitione praesentata Capitulo exponere ciuomodo ordines extra tempora,&sine interstitiis lusceperit: quo non obstante Capitulum dedit licentiam celebrandi in quos gnificauit se velle dispensare cum illo in omni impedimento quod

la aberet ad celebradum. Poterat autem Capitulum Sede vacante dispensare cum illo in omni irregularitate orta ex delicto, non deducta ad forum contentiosum,

sicut potest Episcopus per Tridentinum stis

sicut dicunt Suareet, Reginald Rodrig. Sancti. Iayro citati a Barbos in suis remissionibus ad Trident. ad citatum cap. 6.Tridentini: qui omnes dicunt, quod Capitulum Sede vacante succedit Episcopo i qmnibus quae sunt iurisdictionis. Quod autem dare licentiam ad celebrandum, si dans licentiam sciat dari impedi- amentum celebrandi,& nihilominus dat licentiam,per hanc licentiam dispenset in impedimento est etiam

communis Doctorum opinio, quem citat Suare tom.

decensicr. Hyput. 4 ijeel. 3. m. . posse fieri dispensationem non solum verbis, sed etiam aliquo fasto. Vltima conclusio. Dato quod iste Clericus in cur terit aliquam suspensionem, vel irregularitatem, cuius oppositum inane probatum illius Episcopus poterit illum absoluere in cum illo dispensare, etiam dum existit extra suam dioecesim.Prior pars,quod rose

885쪽

sit hoc Episcopus, patet ex Concilio Tridentino sis 24. cap. 6 ubi conceditur Episcopo quod possit ab sol

uere ab omni censura,ri dii pensare in omni irregularitate orta ex delicto, quae non sit deducta ad forum contentiosum. Neque obstat quod ista irregularitas si extitit iam deducta fuit ad forum contentiosum,quia Gubernator Episcopatus, ut dicitur, illum per sententiam declarauit irregularem.Non obstat,quia illud forum contentiolum iam finitum est quia iuxta bonos Doctores locum illum Tridentini explicantes, postquam finitum est iudicium fori externi ad quod irregularitas deducta est, potest Episcopus dispensere in

. illa Sic interminis tenet Reginaldus tom. 2ib. O.C. 3.sct. .mιm. 29 .sextum est ubi sic ait. Si delictum fuit deductum ad forum contentiosum, sed iudicium iam

est finitum , probabile est posse Episcopum dispensare

in irregularitate ex illo secuta. Idem tenet absolute Sancher lib. 2. Decalom, capa I num. 2I. citans multos: de maxime locum habebit, si Clericus iste sit pauper non valens Romam adire, Malias infamiam patiatur eo quod Missam non celebret. Secunda pars conclusionis , quod scilicet id possit Episcopus facere existens extra suam dioecesim probatur, quia iuxta Doctores communiter , Episcopus existens extra suam dioecesim erga suos subditos exercere potest omnia illa quae sunt iurisdictionis voluntariae, teste Sanchea lib. 3. de Matrim.dis'. I9 cum ibi citatis num. 8.elusem libri num. s. g. Secundo infertur. At absoluere, dispensare in Episcopo, est actus iurisdictionis voluntariae, non contentiosae ergo id facere poterit extra suam dioecesim Subcensura Ecclesiae,&c.

CASUS

886쪽

De alio Clerico qui recepit omnes Ordines sacros omi s Ordinibus minoribm.

QVidam Clericus parui pendens Ordines minores, illisque omissis, recepit omnes tres Ordines Lacros.Vixit in hoc statu annis duodecim,vel quindecim ministrans in tribus ordinibus sacris pro occasionibus occurrentibus. Quaesiuit a quodam Religioso praedicatore ordinario an teneretur recipere ordines minores,quibus carebat. Praedicator euolues aliquos libros,eidem respondit non teneri ad illos recipiendos, quia illos nunc recipiens incurreret infamiam, S periculum,quod Episcopus illum puniret,qiii necessario casum scire debebat, cum ordines minores recipere non posset ine Episcopi licentia. Acquieuit Clericus, is an sit iti pristino statu ministrans in tribus ordinibus sacris receptis, non recipiens minores. Praedicator qui dederat consilium volens scire an recte consuluerit, mihi casum proposuit, cum illo casu polliunt quaeri sequentes quaestiones. Prima est, an iste Clericus vere receperit characteis res trium ordinum sacrorum,absque minoribus Ni detur enim,quod ordines minores sunt porta ad alios Ordines sacros,sicut baptismus est polia ad caetera sacramenta: proinde sicut carens baptismo nulluiri

verum Sacramentum recipit: ita carens ordinibus minoribus nullum ordinem sacrum valide recipiet. Secunda quaestio:an iste teneatur sub peccato mortali recipere ordines minores quibus caret

887쪽

Tertia. Si existetite periculo infamiae grauis, vesmetu magni supplicii, possit ordines minores omittere, cin tribus lacris ministrare Quarta, an sic celebrans absque minoribus ordinibus incurrat aliquam censuram Ecclesiae, vel irregularitatem

Ad primam. primam quaestionem non desuerunt qui

in dicerent hunc talem non recepisse veros characteres Ordinum sacrorum, nec proinde esse verum Sacerdotem, Diaconum, c. Doctores qui hoc dixerunt citat glossi super cap. mcum, de Clerico persitum promoto,verto,De misericordia. Quo non obstante, ceristissime tenendum est praedictum Clericum vere recepisse characheres trium sacroru,ri proinde esse verum Sacerdotem, dcc Sic tenet cit.glossa ad citatum cap.S: Ostiensad idem Capitulum, alij Doctor. communiter. Idem tenet Suarez tom.de Bapti mo,d P. II ea 3. g. Tertio de charactere,ubi ait quod licet ordo superior recipi non debeat ante ordinem inferiorem, si tamen re: cipiatur factum tenet Madducit rationes claras Te

D. Thomam. Neque vero minores ordines sic sunt porta ordinum sacrorum, sicut baptisinus est porta Caeterorum sacramentorum, quia hoc in nullo Concilio, vel in aliquo textu iuris Canonici dictu reperitur.

Ad secundam quaesionem.

secundam quaestionem dico hunc Saceres a dotem teneti sub mortali recipere ordines

mino

888쪽

minores omissos si commode possit. Sic tenet Ostiens citato cap. dicens quod ordinatus per saltum tenetur supplere id quod sibi deest.Et citat ad hoc cap.In in u- tu. c.quicumque,dip. 73 ubi Sum. Ponti f. di cuiat consuetudinem antiquissimam eis Ecclesia, ut ad Sacerdotium ascendatur per gradus ibi dc signatos incipiendo ab ordinibus minoribus, qui ibidem numerantur. Et Concilium Tridentinum Iess. 23. in canone a desa - ramento Ordinis, ponit anathema neganti quod in E clesia sint ordines minores, per quos velut per gradus quosdam in Sacerdotium tendatur. Ex quibus textibus colligitur haec ratio clara. Qui recipit ordines sacros, non recipiendo minores violat legem Ecclesiasticam clararis,in in materia grauissima ergo peccat grauissime omittes Ordines minores si ad Sacerdotium tendat,4 ab isto peccato non liberatur donec illos recipiat. Idem tenet Nauarrus in consit. 9. de tempor ordimnum. . ubi ait, quod cum quidam Proto notarius diceret certis hominibus,se posse eisdem minores Ordines conferre,in postea dubitatum est an id posset tenebantur praedicti Ordines minores a vero Episcopo recipere. Idem tenet Henrique2 om. 2. m. lib. I 4.cap. 6. m. 3. quatenus ait ordinatum per saltum non posterecipere ordinem omissum sine dispensatione. Tota dubitatio est an iste, de quo agimus,incurrerit poenas impostas illis, qui ordinantur per saltum, quae sunt suspensio ad non exercendum ordinem sul-ceptum, inhabilitas ad alios recipiendos: irregularitas si ministret in ordine recepto Respondeo certius esse, quod incurrerit in praedictas poenas. Primo,

quia fecit scienter, & cum malitia, contemptu. Secundo, quia textus, dc Doctores loquentes de ordinatis per saltum no distinguunt de ordinibus maioribus, vel

889쪽

vel minoribus.Tertio qtii a communior opinio Theo logorum est, ordines minores eis etiam sacramenta imprimentia characterem,de quo Hemiol .lom. 2ib. IO. cap. I . num. 2. litera M. ex Conciliis Florent. arident. D.Thom. Maliis ibi citatis. Qia non obstate dici etiam potest probabiliter hunc non incurrili praedictas poenas impositas ordinatis per saltu ob dimittas

Ordines minores Favet huic dicto Nauar. cost. 8. Asentent. comm.inum II. que ad is ubi ait, quod recipiens Ordines minores existeris excommunicatus,non

incurrit irregularitatem ad alios recipiendos. Qusa probat primo, quia iura loquentia de male promotis, quae ibi citat, loquuntur solum de male promotis ad Ordines sacros, no vero de male promotis ad Oidines minores. Secundo, quia minus peccatit isti, quam illi. Tertio, quia iuxta opinionem multorum satis probabilem,quos ibi citat, ordines minores non sunt sacramenta, sed sacramentalia: proinde non est eadem ratio puniendi promotos per saltum in Ordinibus mi , Noribus,ac in maioribus. Quarto,qui Bulla Pij II puniens ordinatos ante legitimam aetatem,vel extra tem

pora, vel sine literis dimitariis, non punit sic ordina .ros in minoribus,sed in maioribus ordinibus. iisdipsum ego coli igo ex duobus textibus loquentibus de promotis per saltum. Primus est in cap. Sollicitivis,dist.

si qui solum loquitur de illo qui suscepit Ordinem

Diaconi,& Presbyteri,omisso ordine Subdiaconi. Secundus textus est in cap.onico,de Clerico promoto persatitum.Di solum loquitur de Subdiacono, qui omisso Ordine Diaconi recepit Ordinem Sacerdotis. Et nullus ex his loquitur de saltu in Ordinibus minoribus: unde videtur,quod recipere maiores, omissis minoribus, non

sit proprie ordinari per alitim, maxime quia poenae sunt

890쪽

sent restringendae, non extendendae; idque praeci ptiequando militat di iter se ratio, ut hic militat iuxta Natiar.quia scilicet ordines minores non sunt sacramenta, ct circa illorum omissionem committatur minus peccatum Semper tamen dico,hunc peccasse grauissime, teneri ad suscipiendo Ordines minores modo

explicando statim in sequenti responsione.

Ad tertiam quaestionem.

tertiam quaestionem dico,quod si hodie iste

I, Clericus responso sibi dato ab illo praedicatore, quietus est, cum bona fide, S ego sciam quod si illum monuero esse obligatum ad recipiendo Ordines minores, ille contem vi et metu infamiae, & supplicii,&sic in sordescet perseverans ministrando in ordinibus receptis cum mala conscientia per totam vitam,in tali casu credo illum non eis admonendum de oblig.uione recipiendi minores, sed relinquendum illum csse in sua bona fide. Probo hoc exemplo clarissimo a Theologis recepto, dicentibus, quod si in Sacramento confessionis confessarius ex coniect uris deprehendat aliquam, vel aliquem uxoratum publice, non contra-xiis verum matrimonium propter clarum impedimentum dirimens ab illis ignoratum, nihilominus constet confessario satis probabiliter, quod si poenitentem moneat de remedio, sedispensatione quaerenda,ille c5temnet,vel ob infamiam, vel ob supplicium, vel ob expensas faciendas in dispensatione obtinenda, manebit in eodem statu cum mala conscientia accedendo ad non suam in tali casu non est admonendus poenitens de illo impedimento, sed relinquendus in sua bona fide, ut in particulari docet Sanche lib. 2.

SEARCH

MENU NAVIGATION