De mimis Oxyrhynchiis

발행: 1906년

분량: 72페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

non SSe ex e fragment quod adhuc reStat videre licet Ox Pap. ill p. 41). Qua Si usu esset, papyrum in cribendo molesti 55imum in modum Ver53re opus non fuit. Neque alio modo haec inertia videtur excusari Vel tolli po55e, nisi eum non Olum hos pauco Versus 30-5T), Sed totam fabulam inde a ver5u 30 5que ad finem retractavi5Se put3mu5. Quod autem patium quod ad dextram vacabat non sati ei videbatur ad octoginta fere Ver5u retractandOS, non plure quam re columna rectae chedae dextro lateri adhae5i55 apparet Itaque i papyrum Vertimu5, re columnIS, fortasse etiam dua vel unam primae paegnii columnae praeceSSi 55 apparet. Quae argumentatio certior mihi videtur quam lassii, a quo Vir acutissimo ad hanc concludendi rationem perductum me esse confiteor Arch. i. f. III p. 280), qua usu versae chedae dextrum latus dua tantum columnas secuta esse coniecit, ita ut rectae schedae mina duae solae columnae ante primam eam quae nobis Servata 55et 1-3T)suppeditarent. Unde enim versae Schedae totum patium

integrum Scribam B complevisse apparet Neque vero iBlassii coniecturam cum ii rebus quas ipse modo protuliconiunxerimus dubium erit, quin hypotheSi primae columnae

non minus quam tres praecesserint, num plure5, nullo modo Statui posse puto. Sed nunc ad barbaro no Vertamus mirum enim est neque regem neque muliere numeri notato esse, Sed litteris

per compendium scriptis, velut regem βασ 58 etc.), mulieres 199 ruus i), 199 etc. λ λή). Unde haud scio an caenam progrediente demum fabula in barbarorum fine delatam esse

concludere liceat. Locorum igitur simul atque temporum commutationes, qua Reichiu p. 56 sq. coniecit, comprobantur. Neque tamen opiniones quasdam, quae nisi in barbarorum vel mutilati Graecorum verbi quid inest demonstrari nullo modo po55unt, copiosius persequar et breviter ipsum naufragium, quo Charitium ad Indo deiectam esseverisimile est, re vera in caena agi potui SSe e Seneca elucere proferam dial. 4, 2, ) non magis quam tristitia

42쪽

est, quae ad conspectum inimici naufragii contrahit frontem.' eque de ambitu fabulae quidquam certi conicere licet nisi hoc praece55 i55 Versu primo tantum quantum SupereSt, fortasse etiam partem multo maiorem Plurimum autem nostra interest hac in hypothesi prosam rationem cum lyrici et iambicis vel potius trochaicis Versibus commixtam 55e, id

quod cum Reichii sententi p. 569-T4 optime convenit. Nam in V. 88-91 Sotade Occurrunt, quo apud Petronium quoque 23 cinaedus recitat, et in V. 18-106 tetrametri trochaici, quibus in V. 105 trimetrus iambicus insertus est.

Neque tamen hi versu trochaici vitiis carent. Unde ne concluseri Scriptori non contigisse, ut primo impetu numeros expleret. mam Vitia talia Sunt, qualia in negotio emendari possint. Velut in V. 98 αρα πάνθ' scribere, in V. 103 τον ante πυνδακα inserere, in V. 101 ὁ κυβερνήτης eicere et cum crusio vocabula Sic ponere pii est: εὰν γω ποῶτος κελευσω vel πρῶτον, πρωτως) itaque is, qui OS Ver5u Scripsit, aut Ver5us omnino non agnovit, id quod inde imprimi Videtur elucere, quod ὁ κυμον της inserere non dubitavit, aut tam depravatos inVenit, ut parva sollertia qua uteretur non Sati ad eos restituendo Valeret, quo loco in Vocabuli Ἀναπαιστικὼς Orthographim eum forta55e erravisse recordandum HS pag. T). Quod cum ita Sit Scribam non eundem 55 atque Scriptorem

apparet, id quod ita mowitZiu quoque Kult. d. Gegenw 8, p. 125 hac e re concludit am hi trimetri per e optimi

mihi videntur ingeniumque quoddam metricum praeStBnt. Neque enim unquam falso loco pondei pro trochaei positi

λαλεῖς, 10 απολίπωμεν, καταφιλεῖν 4emper cum lege congruunt, lex etiam Orsoniana quater 98 99 103 106 observatur, in iis Versibus, qui rapidissim quasi cursu utuntur 9 et 104), puri trochaei occurrunt, in solemni Versu 106 pedibus paribus emper pondeu5 lambicus autem Versus 105 utrum eidem Scribae ignorantiae an variandi studio cuidam attribuendus Sit diiudicare non audeo. meque Scio an in v. 96 et T versu in Sint, quorum primu cum catalecticis

43쪽

Versum denique Pantispasto pro di iambo uti cru5iu putat. Sed cum ne Sic quidem intellegere possim, quomodo totus Verctu explanetur, et anti Spa5ti a grammatici inventi 55e Videantur, minus etiam quam in V. 96 in V. T versum inesse pro certo habeo. Antiquiorem ergo hunc mimum quam papyrum SSe eodemque modo, quo scriba B rectae chedae formam mutaret, scribam A non verbum pro Verbo reddidi 55 e partibus metrici apparet. Sed a parte omnium minime 55 commutata cum e re ipsa tum e Ver5ibus Sotadet elucet, qui propter miram Verborum compositionem summa diligentia videntur descripti esse. Itaque helleni Sin insigne notae in Ver5ibu non inveniuntur, cum πολι 101 186-diax Phryn. p. 284 Lob. p. 347 sq. Ruth. iam apud eos epigrammatum Oeta S, quos Meleager circa annum a Chr. n. OctogeSimum in flori legium quod τετανος inscribitur recepit, Occurrat apud

Callimachum Anth. Pal. 7, 520 2, Hedylum Athen. 114. 473 A, Meleagrum ipsum Anth. Pal. 5, 182, 13. Quae cum ita sint, iterum, id quod iam ex Euripidis pag. 26 et dramaticorum

pag. 30 Similitudine elucere videbatur, non tam recenti aetatis hunc mimum esse Verisimile est. Quamquam e tempore quo hi Versu componerentur mimi argumentum huic non tam dissimile fuisse inde colligendum St, quod in his Ver5ibus Indi 903, proreta 100), gubernator temulentus 101-33

iam inducuntur. Sed missas faciamus a disputatione de tempore institutas. Neque quidquam certi me attulisse putaverim, quod Oertii verba cauta refelleret, qui haec monuit . . ad istier noch hein Schatten ine Beruei Se datur Orgebrachi ruorde ist, dies ei ne testen un5tiorna entbehrende ΡO55 mei aucti nur una in men5chenalter alter at de im

44쪽

Nam altatione quoque, de quibus Reichius p. 12 sqq. agit, in hoc fragmento Occurrunt. Atque in quincuncem di 5- posito barbaro Saltavisse intellegimus, cum Cru Siti Sine dubio in v. 91 παραλλα recte re5tituerit. Quam altandi

rationem, ut Sermonem, re era ab Indi 5 35Sumptam 55 in mimo Verisimile St, neque multum ea a cordace videtur discrepui 5Se, cum errorem inseren Arrianti silist. lnd. , )tradat καὶ ρχησιν κδιδάξαι Liberum iri P α ρικὴν rox κορδακα nao ' EU Lim καλεομενον cf. Vocabula βαρβαρος, πλε

Musicarum deinde parepigrapharum compendiis exceptis tres inveniuntur: , , , ac solum quidem Sedecies,

τυμπανισμος SSe Summo iure eum exiStimare puto. Nam e

ἀναπαιστικος Θ organum per intervalla onans deSignatum e55 Videmus. Neque Scio, an pedita melius ignificari non possint quam pulsibus tympanorum, quae alii Signi non additi Semper cum parepigraphi περδ et π0ρ coniunguntur 22 39. 3. 2113. Quod autem vir ille doctissimus lacunam, quae in fine Ver5u 90 5 et Vocabulum hujusmodi οὐ-- desiderat, Vocabulo τυπανον, quod producta 3 5yllaba 5equatur vel Crustus vocabulo τυπανισμον explendam esse

cenSet, mirum proiecta est. Invenitur enim ante hanc lacunam Signum x, non , ut Omnia potius quam τυμπανιομὰς hoc loco conicienda int. Proponere equidem Bude κοοτα-Lομον, ita ut signum x idem fere quod cabilia Significet, quae Cicero pro i I. Caeli 0 65 mimi ergo est iam exitus,

non fabulae in quo cum clausula non invenitur, fugit aliquis e manibus, deinde Scabilia concrepant, aulaeum tollitur)commemorat. Quae cabilia cum altantium pedibus ubicerentur, crepitacula e0dem modo quo ρμαλα, quibu5cum

45쪽

- 41 plane congruunt, manibu pul53bantur. Quae rotata et crepitacula inter alia in Strumenta inimica appellari paulo poSt videbimus. Quid autem, quod Aegyptiorum muliere Bubastin Bast deam crotali collisis II 60 αἱ εν τινες τῶν γυναικων κροταλα εχουσαι κοοταλιζουσι colere et hanc Bubastineandem ac Dianam 55 l 156 Αρτεμις δε Πουβαστις. 137. 83 155 Herodotus dicit Nonne hoc modo ἱεooθοον ille κροταλιηιος, quem deae Selenae 88 θεα γληνή vel Dianae barbaro dare re iubet, optime comprobatur Eodem igitur puncto temporis, quo re Verbum Dοταλισμος 3ppell3t, crotala crepitare incipiunt, quorum onus paulo post 92 pare- pigrapha κρον κρουσι designatur; κρουειν enim hunc pul-5andi modum ignificat et unum e crotalorum generibus

Neque tamen hi coniecturi crederem, nisi hoc accederet. Quaerendum enim St, quomodo hi ipsi Signi S, non aliis illa organa designare ii qui hanc cartam in5cripserunt in mentem Venerit. Neque quidquam veri imilius esse p0test quam eo ipsis organorum formi ad a parepigrapharum forma duct05 55e. Quorum crotalorum complure formae construuntur. Velut occurrunt, ut alias praetermittamus, apud veteres ligna fissilia schol Ar nub. 259 κροταλον 'Iδίως

Vel breviora ), quae ea re nonnumquam differunt, quod aut t0ta Velut ea quae modo commemorata uni aut Sque ad capulum tantui i55 5unt: dii bacula sceptri similia )

' Petrus Santi Barioli, Lucernae veterum epulchrale iconicae 1702, tab. 34. ' Lucernae fictiles musei asserit, III ab. 20. P. Picoronius, Delarvis cenicis, 1750, 3b. 9.' Barioltu tab. 36, Picoronius tab. 8 cf. Publilium Syrum, R ex inc fab. 1, 5 sq. ciconia .... crotaliStria. Pr Cieseler, Theatergebaude . Denkm. d. Suhnen esens 1851)tab. XI 40.

46쪽

laminae conchatae'), e quibus fortasse castagnetae quae dicuntur Hispaniense ortae sunt manubria' duo curvata et nonnunquam aereis, ni fallor, capitibus Ornata, quae dextra et Sinistra apprehensa colliduntur. Quae certe omnium huic Signo Simillima Sunt, neque obstat, quod illi in Soniti flerodotum eo loco quem brevi poSt commemorabimu hoc genuS forta55 in animo habui 55 conicit Sec. Ser. I p. 279). Sed cum huius in Strumenti parte non ita coniungantur, ut quacti terga eorum ObVer5 Sint x, cf. X. Pap. ill p. 43 a patros hori troite curvin toruard each ther at the centre),

atque etiam curvamine carere OSSint, ne hanc quidem Speciem sube55 puto. Ac re vera crotala inveniuntur quae plane eandem formam exhibent. Duorum enim lignorum leniter curvatorum alterum inter pollicem et Secundum, alterum inter secundum et tertium digitum ita apprehenduntur, ut terga obverSasint, et qua55ata manu colliduntur. Quae rotatorum forma quomodo implicius depingi potest quam duabus illi lineis, quae

in media parte alterutram versu curvantur Si ero qui hoc crotalorum genus apud VetereS nusquam commemor3ri obicit, eodem iure ne nostra quidem aetate in u5u id esse affirmari potest. Neque enim in tabulis neque in exici muSici 5 Riemann., Mendet. Grove. hanc formam inveni, quamquam ei qui Velut in nostrae urbis taberni castagneta po5tulat nullo negotio

ea fiertur.

Relinquitur Signum . Quod quid ibi velit ut explicemus, deliberandum est, quibuscum alii instrumenti tympana et crotala apud Vetere coniuncta sint. Ac primum

quidem ad citharam velut apud illiinsonium I p. 239)Aegyptiarum nulterum plausu re5onant. Qui autem in VersuS 201 i, T-T3 alio5que cithararum Onum Solemnem intrBreputaverit Deinde cymbala et tibia imprimi in magnae matris pompi cum tympani coniungi nemo nescit sci Catuli. 63, 21 sq. OV met. 4, 29 sq. aliosque permultos) Neque

y δ. . illiinson, anner an custom of the ancient EgyptianS, 183 secon series 1841 II p. 255. Idem p. 25T.

47쪽

tamen Simul cum crotali cymbala, quorum onus ab illi vix separari posset, inter haec pauca in Strumenta qu3553ta 55everisimile est. Tibiae autem apte identur convenire. Atque crotala quoque cum tibii coniuncta 55 cum inde apparet, quod cabilia κρουπεuαὶ quorum Onu crotali Similis St, una cum tibii occurrunt Suet. Cal. 54 Augu5tinus demuS. 3 cf. Photium, ed. PorSO n. p. 180, 21 5qq Κρουπεωι:ωλινα ποδ ματα εν οἱ τὰς λαίας πάτουν οἱ ὁ κροταλον,ο πειρονουσιν οἱ τληταί et βάταλον), tum apud Propertium

4, 8, 9 et Philostratum Imag. 1, 2 3 ip5 crotala Simul cum tibii commemorantur. Sed iterum flerodotus 2 60)no adiuvat, qui Bubastin Sive Dianam non crotali tantum ci pag. 41), sed etiam tibiis οἱ d αἰλεονα apud Aegyptios

coli tradit. Si vero horum ignorum formam cum infitrumentorum forma congruere recordamur, forma tibiae Optime signo, exprimitur monaulus x enim hic denotatur, quem

ltaque eadem instrumenta occurrunt quae Reichius p. 612 appellat bal ertoenien Ploeten, bald aucti Paulien undcymbel n), praeterquam quod cymbala desunt et crotala eorum locum Obtinent, ita ut quae in p. 613 e Claudiano' afferuntur

Caput . Interpretatio. Antequam totum mimum perlustrare incipio, quam re vissime de versibus 1 T-20 mihi disserendum est meque enim dubium est, quin ερεγμος sive ερευγμος stym M. 371,

48쪽

386 sqq.). Consensu profecto mirabilis Attamen cum ipsa Verba quae permanSerunt artiorem quendam conteXtum X- hibere Videantur, aliam coniecturam virorum doctorum iudicio permittere Budeo. Perlustranti enim mihi fragmenti vocabula - κτος Πον

pidum, quem hic loqui veri Simillimum est, nauseam describere Velle. Quem morbum cum nemo Veterum medicorum Satis copiose tractaverit, ad OStrae aetatis viros doctos refugiendum est, e quibus unus'), postquam Unruli in Leibe, die of 5eli hocli gradi wir commemoravit: eiterhin be-5teli Seli hausig, inquit, harinackige undis nangen elime obstipation, te a liberti alipt die Seelirankhel und de Aufenthaliam Schille ur Uer5topitin disponiert. labemus igitur Omnia nau5eae quasi elementa mare εν et Πελὰγε', tempeStatem χει - μών), ructum ερεIuda ), alvum astrictam dπρωκτύς μου πεσφήνωτα0. Quae cum ita sint, sic fere legendum esse puto

49쪽

Quo loco tractato ad totius fragmenti interpretationem nos CrtamuS. Qu3eritur enim, quomodo Graeci a barbarorum insidii per tantum tempus e tueantur. Cuiu rei ratio tam immani est, ut eam proferre non auderem, ni Si omnium locorum consenSu me cogeret. Πορδη enim Ocabulum rem explicat, de quo ventri crepitu in V. 1- et1T-21 imprimi disputatur. Nam ni fallimur pag. 35 sq.)in V. 1 lupido Suadet, ut hoc modo se defendat ινα μητρ)ωθῆς vel ινα ψωθος - cf. 41 - πορδην βύλε). Ac lupi duS, OStquam miratu ex illo quae5ivit πορδήm, , et ille Summum in pediti praesidium 85 affirmavit ἰσχυρύταται γαρ αυτ)αι δοκουσι ποτροπαί), Superbia elatu Sic fere Videtur respondere ci Crus. p. 102)ἰ τοσαυτα γαρ

Λελφοις ἀναθησω.)Ac proiecto barbaro5, qui in V. 11-16 magno cum clamore accedunt, in V. 22 non olum flatibus repellit, Sed etiam eadem ratione qua Apulei Sinti 5 met. 4, 3 usu inquinat et in solichum fluvium 27 iugere cogit, ut lavando se purgent. Ratio proiecto mimi vere digna Eodem modo praeterca si velis pag. 32 ex hostium manibus liberatur 30 188 sq.), id qu0 deae Πορδi , non alii dei deberi tu-pidus in v. 191 dicit. Quo facto in V. 33 muliere barbarorum 3ppropinquant, de qua re accuratius in Versa cheda erudimur. Stupidum enim persequuntur cf. D. Zt. 1903, 2684), neque multum abest quin eum vulnerent. Ille autem Charitium interrogat 209) θέλεις Ουν καὶ ταs)τ α φευγειν εἰς τον Φωλιχον ποταριον, quod postquam illa permisit 211ῶς θελεις), pedit 211 πορδ), et, ut antea viri, ita nunc muliere μινει cf. 39 αρρι ινθι Θ clamante aufugiunt 212). Quam rem recta quoque cheda explicat, ubi lupidus pedit

50쪽

qui tota hac inimi parte perlecta non dubito quin plendidi55ime eluceat, i non Satis Videtur esse, accedit v. 56, ubi barbaro stercore ablutos 56 λελουμενοι redire I dicit. Hoc λελουμενοι, cum nullo modo id explicare po55em, ad totum locum intellegendum me perduxi 5Se confiteor, neque ci annulla alia ratione explicari possit. Quibus rebus disceptatis fragmenti huius priorem partem plane fere perspeXimus neque quidquam restat i5 Singulae quaestiones. Nelut in V. 38 sq. haud scio an pedita stupidus porcorum filias appellet, quas ipsa quoque soluturum se esse promittat λυσω την si αυτῆς υν furorem effundam r. Lys. 684), quamquam in Gr3ecorum et Germanorum proverbii alia plerumque animalia, Sini, Si micte, muStelBe teruntur. in v. 4 deinde nisi versuum 222 sq. Similitudini nimi confidimus non ideo, cur non tελλοντες aetineamus et cum Britanni παρεχεσθαι coniciamus quomodo enim di obsequantur precibus nostri nequitiae miSericordiam uana praebituri, cf. εὐνοιαν παρεχεσθαι), qu3mqu3m τῆ πονηρια eX5pec tandum esse concedo. In V. autem 52 Crusti conjectura, qua usu a περ οἱ πενθουντες Scribendum esse ignificavit, si quomodo litteris accommodari potest, admodum probabili mihi videtur In V. 56 facile quispiam μετα τῶν γυναικων Scribendum 55 censeat. Sed cum mulieres in equenti parte non commemorentur AEOSdem qui modo mulierum sartibus functi 455ent pauca vestimentae commutavi 55 et in Scaenam redi55e VeriSimilius esse puto. Ceterum re Vera muliere Venante cindorum reges comitatas esse e Strab0ne

ησκημεναι παντὶ πλυθ cf. πηλίκα τορκα χουσι 188). Sed iam ad barbaros accedimus. Quorum regem initio Suo Sermone, deinde Graecorum ermone mutilato uti upra commemoravimus, cuius rei nonnulla indicia additurum me esse in pag. 24 promisi. enim 93, quem Britannos

SEARCH

MENU NAVIGATION