장음표시 사용
111쪽
DΤcENDO M primo, in statu innocentiae nommisset indecens a rebus sensibilibus sanctitatem expectare, sed maximὸ expediens, si pro suo commodo de salute iis mediis potuissent uti. Quod verum est , etsi Christus Adamo non peccante, non Venisset 3 et fi enim Sacramenta vim suam habere dicantur ex passione de meritis Christi, item quod sint medicinae
quibus a peccatis anamur, in illo casu vero, nequ Christus venisset,ne que peccatis esset medendum, quae nulla fuissent ditamen potuisset Deus ex sua omnipote tia independenter a meritis Christi, Sacramentis indere vim sanctificandit deinde, etsi illa Sacramenta a peccatis non liberassent, tamen potuissent contra eadem hominem praeservasse , gratiam augere, dic.
His adde, quod pro eo etiam statu hoc militaret, quod homini conveniret, per sensibilia signa devenire incognitionem spiritualium de per ejusi nodi signa in
unam Religionem eoadunari, quod Sacramentis est proprium. Cratin ἰε- Dicendum a. In statu legis naturae, idest a peccato Adae usque ad legem Moysis, fuit quoque remedium aliquod contra peccatum originale. Docet id aperte S. August. l . s. coni. Jul. c. I i. ubi ait: me ideo er dendum est, er ante datam eireumcisionem famulos Dei. quandoquidim eis inerat mediatoris fides in carne vre uri, nullo Saeramento ejin opitulatos fuisse parvulis seis, va τὰ quid illud esseι, aliqui necessarid causi, Scriptura latore voluerit. Si vero SS. Patres ut S. Greg. dc Bern.
docent, sola fide parentum parvulis suis eos subvenisse, illud Hia fide, non excludit externum signum fidei , sed sollim determinatam Ceremoniam. Ad quod docet S. Thom. 3. q. IO. a. . ad a. quod paren
112쪽
tessu sparvulis adhibuerint aliquas preeex, uti adbibebant adulti: dc q. 6 I. a. 3. comparat Sacramenta legis scriptae, cum Sacramentis ante illam, ut determina tum ad indeterminatum; unde nota, quod ante legem scriptam Sacramenta admittat, eis indeterminata.
Dicendum 3. De fide est, in lege seripta fuisse Sa- lim.
cramenta. Docet hoc Florent. Conc. dum differen- D pr tiam adfert inter Saeramenta U. dc N. L. Inter haec
praecipuum fuit circumcisio. Unde sit
instituta, ut esset signum foederis inter Deum de semen Abrahae , ut populus Hebraeus hoc ritu ab ' 'aliis esset segregatus ac Deo peculiariter dedicatus. Secundario tamen assumpta est ad remittendum originale peccatum, nam uti docet Scriptura Gen. II. Masculus cujus praepuιii caro circumcisa non fuerit, delebis anima illa de populo suo, quia pactum meum irritum fecit. S. Aug. legit, Masculus cujus caro octavo die, me. Uti & o. , Prosper dc Fulg. quod etsi in Hebraeis de sit, tamen octavo die legendum esse docet. S. Ambat. 9. Epist. 77. Et si in hebraeo non contineatur, stria. ait, non in aquila omnis auiboritas, qui quasi latius in Λιιera praeterist , neeposuit octavum Hem. Hoc tamen notandum quod Apostolus & SS. PP. aliquando vituperent & extenuent Sacramenta U. L. uti videre est sect. I. dc negent aliquid salutis contulisset quod ut verum sit, intelligendum est de Sacramentis V. L. qua talibus, cum circumcisio, ut erat assumpta pro Sacramento legis naturae, quae uti dictum est , duravit usque ad legem gratiae, remittebat peccatum originale: alias ut erat caeremonia L. V.
hoc praestabat circumcisio. quod ptr eam populus J udaiia
113쪽
Judaicus seligeretur ae Deo dedicaretur , ad quoa primario erat instituta, adeoque ex prima sua institutione non conferebat gratiam. Deinde vilipenditur circumcisio post legem gratiae , quando veritati
. in Dicendum a. Ut tamen circumcisio tamquam cae-febat gra. remonia legis naturae adhibebatur ad remittendum tiamtx originale, non conserebat gratiam ex Opere operato ,
operς Vφ' sed illud Sacramentis N. L. est proprium, & in quo Sa cramenta novae legis a Sacramentis U. L. juxtaTrid. de Florent. differunt. Et quamquam in lege naturae admittamus indeterminatum Sacramentum pro originali peccato, quod in lege scripta negatur: non ideo tamen legis naturae status persectior erat statu legis scriptae, cum lex scripta legem naturae sub se cotinebat det includebat. Unde , etsi seorsim lex naturae erat perfectior lege scripta, non tamen prout lex scripta legem naturae includebat. Bene laia Dicendum 3. Adultis in circumcisione non suit men ex collata gratia nisi ex opere operantis, scilicet ex fi-φρς η φρ --illorum per dilectionem operante & aliis disposi- tionibus ad boe requisitis, adeo ut attriti non consequerentur peccatorum remissione me quare Circumcisio hic erat tamquam conditio sine qua non ,i intuitu fidei, quam parvuli elicere non poterant. Adulti vero propriis actibus ad justificationem se disponebant, quo pacto non erant illi pejoris conditionis quam parvuli, cum independenter ab aliorum actibus voluntate propria sese ad justificationem praeparabant. Idem accidit modo in adultis & parvulis Baptisandis. in .. Dicendum Circumcisio , etsi aliquatenus ne- eausis ρὸν cessaria, dispensatione divina , omissa suit per o.
o. annos annos, ob iter continuum per desertum , nescien-
aest ιε tibus iudaeis quando movenga erant castra, etsi alii, '' inter quos S. Abgust. quaest. 6. super Josue, doceat, Judaeos in eo fuisse eulpabiles. Alii vero docent, nullum non circumcisum in deserto mortuum esse,
114쪽
DE s Ac RAMENTIs antequam Iosue iussit omnes circumcidIr sententia tamen S. Augustini probabilior apparet , maxime cum scriptura Josue c. s. omissionem illam non ex cuset, sed solum causam omissionis insinuet. Hoc denique notandum est , quod si puer ante diem octavum periclitaretur, quod ante liceret adhibere remedium legis naturae, quod diximus indeterminatum s si vero puer supervixisset , debuisset adhiberi circumcisio, tamquam caeremonia , ut fit in Baptismo non solemni, quando etiam, uti ochain vo die nomen pueris imponebant, quod & observarunt Romani , quando pueros suis diis consecrabant
Dicendum denique , Sacerdotium Melchisedech α ρε d. suisse verum Sacramentum, cum fuerit Sacerdos Dei alt4simi; Imo Philo l. a. allegor. ait e Melchisedech h se Regem Salem Saceνdotem sibi eoustii uit Deus, cui constitutioni adveniens populi consensus , e rat ve rus Sacer dos & verum Sacramentum, Eucharistiam praefigurans, offerebat. Quando vero dicitur Sacerdotium incepisse ab Aarone a Deo vocato & Ordinato , indicatur a Deo tum primitus determinatum sui sie, quid . quando, quo loco, deberet Deo offerre, ubi antea
aliqua pro libitu assumebant pro Sacrificio, modo ad illud idoneum , illi qui vel haereditaria successione , vel consensu populi, vel constitutione Dei erant S
115쪽
De Sacramentis in particulari. SECTIO PRIMA.
De Sacramenta Baptismi. ICENDUM primo. Sacramentum Bainpiismi sive ablutionis , SacramentAm- regenerationis an verbo vitae. Dieitur . Janua Sacramemorum, eo quod portum pandat, ad caetera Sacramenta suscipienda i ita innuit Cone: is posiι Horent. Quod quamvis verum sit, quod nemo posidiae amen sit suscipere aliquod Sacramentum ante Baptisma; 3um DF tainen casus contingere posset, quod quis bona fide putans se Baptisatum , sumeret Eucharistiam, quo easu, si de caetero digne accedat, ex Opere Opera to conseret Eucharistia gratiam e nee verum est, quod fingit quispiam , eius nodi sumptionem tantum proficere, quantum si asinus sumergi species Eucharisticas. Rem nostram probat Euseb. l. 7. c. g. hist. ubi resert Dyonis. Alex. ad Sixturis scripsisse doquodam Antidoto, qui invalide susceperat Baptisma , dc interim aliquoties sumpserat Eucharistiam, quem nolebat pontifex Baptilari sed dicebat eum vinute Sacramentorum esse purgatum: Item capi. Proveniens depresbytero non baptisato, ubi pontifex declarat, quod Eucharistia a non bapii satis possit recipi. Melius proinde dicitur,quod Baptisma sit primum Sacramentorum, non quod nullum Sacramentum ante illud suta cipi possit , sed uti ait Conc. Flor. Primum omnium Sacramentorum locum tenet Sacramenιum Baptismi , quod vitae stiritualis Ianua si ier ipsum enim membram christi, ae
116쪽
D E B A p T I s M o. 97 de eorpore essicimur Eecisse. Indubie vero,vita spiritualis haberi potest , sine susceptione Baptismi, puta per Votum ejusdem. Adde , quod ordinarie fit alio sensu
Janua Sacramentorum , uti & tonsura ordinum subsequentium, sicut ordinatio subsequens teneat, etsi non praecedat tonsura. Quod autem de Eucharistia diximus, idem locum habet in matrimonio juxta Adrianum in 4. q. I. dc valde probabiliter in extrema unctione , uti & in ordine: in poenitentia autem est aliud, ubi requiritur iurisdictio in poenitentem, qualem non habet in eum, qui nondum est membrum Christi. Totum interim pendet a voluntate Christi, de quacum non ita certo constat, observanda erit Ecclesiae constitutio. Dicendum 2. Communis tenet opinio, quod bap- Quandatisma sit institutum in Jordane, quando Christus a RJoanne Baptisaretur, dum designavit aquam, ut teriam, & tota Trinitas apparuit, Filius qui baptisabatur, vox Patris, & Spiritus S. ut columba descendens. Quidquid sit, verius apparet, in Jordane non fuisse Ba ptisma institutum, sed postea tempore opportuno. Ratio est, quod in Iordane Christus solum succeperit Baptisina, eoque suscepto confestim de aqua adscendit ; cum tamen instituere sit actus iurisdictionis, ubi tamen subibat personam poenitentis dc subditi. Hoc tamen verum est, Bapti sina a Christo instituatum esse ante suam mortem, cum legatur, quod Christus per Apostolos Baptisarit, cujus causa indignatio Joannis Discipulorum est exorta. Dicendum 3. Nisiquis renatim fuerit ex aqua Cin Spi- meenitia ritu S. non potest intrarem Regnum Dei. Joan. 3. Huie β pi se iacon nat Conc. Trid. ses. 7. Can. s. Si quis dixerit Raptismum liberum esse, hoc est non necessarium ad salutem, nathemasse. Necessitas haec est necessitas medit,ut sine Baptisino aut ejus voto non sit speranda aeterna beatitudo. Falsa vero de indigna iustitiae divinae est opinio , quae docet parvulos in utero materno morientes,
precibus parentum posse salvari. Unde Pius v. senten- Tom. III. G liam
117쪽
,8 DE BAPTIs ΜΟ.tiam illam cujusdam, jussit in a. editione expun . Paris vulis igitur necessarius est Baptismus realiter susceptus, excepto casu martyrii, si ve Baptismi sanguinis, de quo postea. Adultis vero sum cere potest Baptisma in voto, uti est, quando in casu conclusionis a. bona fide decviti debita dispositione suscipit aliud Sacramentum, conteritur de peccatis, & c. idem factum est in casu,
quo narratur a Nicephorol. 3. c. 37. Quemdam Iudaeum morti proximum & Baptismum enixe expetentem , cum deesset aqua, arena esse Baptisatum, adde in voto. Coepit autem Baptisma tanta necessitate esse
nece flari ui n, quando lex nova satis suit promulgata, de quo vide sect. ultimam de legibus.
De maιeria tar forma Baptismi. Maeroia ICENDU Μ primo, materia Baptismi alia est pro- xima, alia est remota. Proxima est ablutio. Remota est aqua es ementaris aut naturalis. Hinc nulla alteratio aquae ossicit validitati materiae Baptismi, quamdiu manet Vera aqua naturalis: perinde ergo est, ve sit aqua calida, sue sit frigida , sive sit marina sive fontana , sive ex nive sive ex glacie resoluta, sive turbida, sive lympida. De aliis vero dubium est, ut primo de aqua adhaerente in hieme marmori r verum verius dicitur eam esse materiam sussicientem, cum sit aqua forinsecus adhaerens marmori, ob idoneam materiae marmoreae capacitatem ad eam.
Mamilli- 2. Est de aqua resoluta ex sale t ad quod Resp. quMe . Ualge dubiam fore materiam , cum dubium sit, an in consectione salis, aqua salsa substantialiter non mutetur. Unde hoc liquore Baptisatus , esset rebaptisandus. 3. Est de lixivio, aqua sulphurea & jusculo carneo. Ad quae Resp. Lixivium & aquam illam retinere naturam aquae. Jusculum velo vel elicitum est, vel
118쪽
D E A A p T I s M o. 'ufactum ex diuturnios coctione carnis in aqua, Vel modica di si modica coctio fuerit, & caro durior, qua
non ita facile resolvitur , videtur retinere naturam aquae, alias minime, sed jusculum erit substantia naturaliter ab aqua diversa. De aliis, v. g. Cerevisia, vino, lacrymis, lacte, sudore, oleo, urina, phlegmate, &c. Non teneret Baptisma in iis collatum, cum non sint aqua natura
lis. Ex quo patet falsum esse Lutheri dogma, quo tenet id totum esse materiam Baptismi sufficientem, quod ad balneum est idoneum, quale quid est vinum, leum, aqua rosa cea, de qua postea. Hoc quoque ex S. Hieronymo in Isaiae e. ue s. notari hic potest, lac& vinum in occidentali Ecclesia Baptisatis dati solitum , juxta illud S. Petri l. c. a. Sicut modo geniti imfantes , lac rationale concupiscite. Dicendum z. Materia proxima Baptismi est ablutio. Olliti in usu suit trina immersio di immo videtur aliquando adhibitam esse adspersionem , v. g. quando una die 3o oo. sunt Baptisati. Usu tamen Ecclesiae adhibenda est ablutio aquae ad corpus Baptisandi, adeo ut taliter vere possit dici esse ablutus. Hinc sufficient modicae guttulae, & si pars hominis saltem principalis sit aspersa. Sufficit quoque ablutio occisiva , v. g. qua tis puer in puteum projicitur Sc simul abluitur, quem ca 'ς iVμ'
sum factuni esse resert panorm. in capi. Ut non apponeres de Bapt. talis enim puer erit vere Baptisatus Jc ablutus,
uti etiam si aqua serventi imo vehemen: i ssime frigida
ablueretur, quamvis ex tali ablutione moreretur. Hoc tamen pro praxi notatum velim , quod pueros satis 'erinitos minister debeat sollicite abluere, ne aqua solum crines tangat, non itidem & caput, cum vel criis nes non sint pars hominis, vel saltem de eo sit fundatum dubium. Si tamen sit extrema necessitas, extrema tentanda sunt 3 materia dubia di forma dubia adhiberi debet, dum deest certior. Dicendum 3. Forma Baptismi est haec: Ego te B - μνma ιφο in Nomine Patris, er Filii, cir Spiritus S. Aut alia
119쪽
reo DE BA TIs Mo illi per omnia aequivalens et talis est serma Chaldaeo
rum, Baptisaιm est in Nomine Patris, ere. Pro cui pleniori sensu, notandum est , sensium formae Baptismalis esse, quod in ea debeat exprimi persona baptisantis seu ministri, ille qui baptisatur, & Trinitas a Unitas in divinis. Deinde, non debent illa expressEexprimi , sed satis est , quod ex communi sensu circumstantiae id manifestent & exprimant, uti fit ita praedicta forma Chaldaeorum. Et si in variis formis sit dubium & incertum, v. g. quae implicite Trinitatem Personarum aut alia manifestant, an in illis formis Sacramentum valeat. Unde retinenda est sedulo Ecclesiae praxis, quae similium, quae ex Dei voluntat pendent, est optima interpres. Neque Verum est , quod opinantur aliqui quod Apostoli bapti sarint in nomine solius Christi. Declarat illud S. Aug. l. 3. coni. Maximum c. II. ubi ait: Saquia non est nominatus Spiritu3 S. quod etiam per ipsum facta es creatura, quandis de Filio dictum est, omnia per ipsem factasunt, ideo putas Dei stiritum non esse creaιorem procul dubio nec in nomine ejus poteris baptisatos dicere, quia bus au Petrus, agite paenitentiam baptis eiur unusquisque vestram in nomine D. N. Jesu christi, quia non ait via ritus S. nec in Patris nomine, quia nee ipse est ibi nominatus' Supponit ergo ibi S. Doctor debere fieri expres.sam invocationem Trinitatis. Si vero alibi legatur, Apostolos baptisasse in nomine solius Christi, intelia ligendum est, eos baptitasse in authoritate , potestate di virtute Christi tamquam ministri principalis. Hane sententiam plerique sustinent. Dicendum ψ. Pars quae ablui debet, ex constituintione Ecclesiae est caput, ut primaria hominis pars, in quo quasi omnes tensus Baptismate sanctificantur. Capitis tamen ablutio non est necessaria ad valorem Sacramenti , quia si pectus , aut alia pars corporis principalis perfundatur, tenebit Baptita a. De perm-sione pedis , manus , digiti ea res est incerta , undet
saltem rebaptisari debent sub condicione. Pro gene-
120쪽
ali regula erit, eam partem sufficere , qua abluta homo vere possit dici baptisatus, id est ablutus.s E C T I O I I I.
DIC NDUM primo , de fide est , parvulos esse raristi
baptisandos e tales enim quoque comprehendit illud Joan 3. Nisiquis renaim fuerii ex aqua me. Deinde circa parvulos ita definit Con. Trid. ses . 7. can. I 3. di i . Si quis dixei iι parvulos, eo quῖdactum credendi non habent, suscepio Baptismo , inter sideles compuιandos non 6se, ac propterea, cum ad annos discretionis pervenerint, esse rebaptisandos , aut praejiare omitti eorum Paptisma, quam eos non actu proprio credentes baptisari, in Jola sida Ecclesia, o nathema,t. Et rursum: Si quis dixerit ejusmodiparvulos baptisatos, cum adoleverint, interrogandos esse, an ratum habere velint quod patrini eorum nomine,
dum baptisarentur polliciti sunt, Er ubi se nolis, responderint, suo esse arbitrio relinquendos, nec alia interim par. 1id ad christianam sidem eogendos, nisi ut ab Eucharistiae ,
aliorumque Sacramentorum percepιione arceantur, donee
resipiscanι, Anathema sit. Ubi feriuntur di versi errores materiam hanc concernentes , ac imprimis Anabaptistae, quibus satis accessit Erasmus in praefatione paraphrasis, qui volebat parvulos , ubi adoleverint . rogandos esse, an ratum habeant, quod in Baptismo promiserunt: dc si nolint, eos liberos esse remittendos. Praedictis accedit & ratio, quod parvuli quoque ligentur peccato originali. ergo remedii contra illud debent admitti capaces. Quando autem Scriptura
ante Baptisma exigit fidem & alias dispositiones, apit de Baptismo adultorum, de quo postea: adde, quod infantes fiant fideles, non ab actu fidei, quem habere non possunt, sed ab habitu fidei, qui illis per Baptisma insunditur, item a fide Ecclesiae, ut sicut alterius sci-