장음표시 사용
171쪽
DE Eue Η ARISTI A. Omis tuae t sed tu mutaberis in me. Unde per hoc Sa Hamentum divinae naturae comparticipes essicimur. Dicendum . Eucharistia conseri remissionem venialium, dc a mortalibus praeservat: passiones irae . libidinis, dec. Fraenar e prius declarat Conc. Trid. sis. I 3. c. a. ubi alti confert remissionem peccatorum v nialium , praeservat a mortalibus. Posterius declarat S. Cyrillus l. 4. in Joan. c. I . ubi ait et Sedat , cum in nobis manet christis, saevientem me roram n strorum legem, pietatem eorroborat, perturbationes animi extinguit, aegrotos curat, collises redintegrat. Vide β. Bern. Serm. de Caena Domini.
Dicendum denique, effectus Eucharissiae est vita
e terna & resurrectio nostra, stui manducat meam camnem , Or bibit meum Sanguinem, habet viιam aeternam, Crego resuscitabo eam in novissimo die. Joan. 6.
De Necodate hujus Sacramenti. NEZ.siti H ICENDUM primo, de fide est, posse hominem
Eue νι- ab salvari sine hujus Sacramenti sumptione , ut patet in parvulis suscepto baptismate molientibus, unde Sacramentum illud non est necessarium necessitate medii : est tamen necessarium necessitate praecepti, dum ait Scriptura Joan. 6. Nisi mandacaverisis carnem Filii Hominis in biberitis ejus Sanguinem, non habebitis vitam in vobis: Quae verba praeceptum lita ius Sacramenti assignante neque ex illis recte concluditur necessitas medii, uti dum de baptismo dicitur i Nisi quis renaim fuerit ex aqua , C c. Joan. 34 quia subjecta materia diversa indicat, unum necessarium necessitate medii, aliud necessitate praecepti,
uti Ad in hoc, Nisi sistamini sicut parvuli, circ. Ad de, diversas esse loquendi sormas: de Baptismo enim dicitur passive, Nisi quis renuius fuerit. De Eucharistia
172쪽
DE EUCHARIsTIA. Is vero active, nisi manducaveritis , C c. Quae verba proinde solum videntur dirigi ad ratione utentes. Neque dici potest, quod sicut corpus non potest subsistere sine cibo , ita anima non possit sine hoc cibo spiritualii quia non sola Eucharistia est cibus animae.
sed alia insuper, ut virtutes, OrationeS, dcc. Dicendum a. Sano interim sensu omnibus tam
adultis quam parvulis, potest Eucharistia dici neces saria necessitate medii, quatenus Eucharistiae votum. in Baptismo includitur, quo sensu docet S. Aug. l.
I. contra a. Epist. Pelag. c. 4. Eos vitam habere non
posse, qui fuerint operι es corporis Sanguinis christit Et alia his similia.
Dicendum 3. Praeceptum hoc divinum obligat r. suanda in articulo mortis, cum hoc Sacramentum sit insti tutum, ut viaticum salutis , ergo tunc saltem sumi
debet, dum ad aeternitatem properat, aut eli in prae-stia.
sentissimo mortis articulo. Ad hoc non sussicit, quod vel 6. vel . dies sanus praevie communicaverit, imo luar lau- etsi eodem die , eo quod non sit adhibitum tam i 'Nquam viaticum. Laudabilis tamen praxis aliud statuit, dum Sacerdotes aut alii quotidie aut sere quotidie communicantes, ita Sacramentum hoc sumunt, ac si foret viaticum, dc essent eo die morituri. Sub articulo mortis hic intellige damnationem ad mortem, unde Pius U. consuetudinem in Hispania, eis denegandi S. Eucharistiam, abrogavit: comprehenditur quoque periculum mortis, v. g. dum quis init iter periculosum, bellum, dum mulier solet habere partus periculosos, & c. Denique saepius in vita obligat hoc divinum praeceptum , cum enim sit cibus animae, saepius in vita est sumendus. Dicendum 4. Ηuie divino praecepto accedit praeceptum Ecclesiae de eodem. Hoc praecepto omnes utriusque sexus fideles singulis annis circa festum P a C. chae hoc Sacramentum sumere oportet: et si in primitiva Ecclesia fere quotidie illud sumebant, aut festis
173쪽
xs DE EO CHARIs ΤIA. praecipuis, de quo agam de frequenti communione Porro laoc tempus Paschae durat a Dominica Palmarum, usque ad Dominicam in albis inclusive . Ex rationabili tamen causa licet illud tempus aliquando praevenire vel etiam subsequi, v. g. ob morbum , puerperia, itinera, &c. Puerperae tamen solent post purifieationem Pascha celebrare, morbidis solet tempore Paschatis deferri, si commode possit. Dicendum s. Huic Ecclesiastico praescripto non potest satisfieri per communionem sacrilegam. Non enim Ecclesia, quae sibi subditos ad vitam aeternam deducere satagit, contenta censetur sacrilegio, quod ducit ad mortem aeternam. Recollige quod de lege Ecclesia stica diximus in tractatu de legibus, quod te κEcclesiastica non praecipiat, nisi actus verae virtutis. Unde merito haec damnata est ab Innocentio XI. Praecepto communionis annuae fatis' per sacrilegam Domini
174쪽
De Sacrificio Missae. SECTIO PRIMA.
An Eacbaristia sis veram Sucrisicium. ICENDUM primo, Et si omne opus bonum aliquando lata significatione dicatur
Sacrificii m Laudis, non tamen proprie dicitur semper Sacrisiciam. Sic S. Aug. l. IO. de civit. ait c. o. Sacrificium veram est omne opus quod agitur, ut sanct si societate inhaereatur Deo. Unde Sacrificium proprie dictum definiri potest , stood sis oblatio
externa per legitimum ministrum Joli Deo exhibita , in qua substantia sen dicis immutatur, in protestation em divini dominii, in nos rae subjedlionis. Oblatio enim est genus re pectu Sacrificii. Externa distinguit ab interna oblatione, qua quis interne aliquid Deo in Sacrificium offert. Requiritur insuper ad facrificium debitus Mi-
.nister, ad Sacrificium offerendum ordinatus; nilnifer autem ille in omni statu adhibebatur ad Sacrificium t in lege naturae primogeniti erant tales ministri, postea vocabantur a Deo tamquam Aaron. Legiturantem quandoque quosvis compulsos else sacrificare; verum illud erat mera oblatio, non itidem sacrificium. Dabet insuper res sensibilis in Sacrificio immutari vel perimi, qua actione perfectum Dei dominium in omnia profitemur. Uti etiam ultimum ex eo sequitur, quod profitendo supremum Dei dominium, nostram subiectionem & servitutem confiteamur. Dicendum a. dividitur sacrificium primo in victimam, immolationem dc Ibamem , prout materiai,. oblatamen,
175쪽
is 6 DE SACRIFICIO. oblata erat vel animal vivens, unde dicitur Victima rvel res solida in animata v. g. fructus, & vocabatur immolatior vel denique. res liquida, v.g. vinum, oleum,& dieebatur libamen. Noloeaω- Dividitur a. in Holocaustum , quod ut sacrificium stum, ερ- perfectissimum totam rem perimendo, in fumum re-
.. h. intuendo &c. persectissimo modo protestatur divi-
h. st,apa. num dominium in omnia creatar dc in hostiam procissa. peccato, & hostiam pacificam: hostia pro peccato partim cremabatur, partim a Sacerdote in atrio comedebatur. Hostia pacifica , offerebatur pro acceptis a Deo beneficiis, aut iisdem impetrandis r huius pars cremabatur, alia pars a Sacerdotibus, alia ab offerentibus comedebatur. m. isi. Dividitur 3. Sacrificium in Propitiatorium , quod rium Pro- pro peccatis , eorumque poenis avertendis offereba- tur. Eucharisιicum: quod in gratiarum actionem offe- rebant, & Honorarium De Latreuticum , quod adhi- eum . ta bebatur primario ad Deum latria colendum i deni- φν euticum que Impetratorium , quod pro beneficio impetrando
Dicendum et . Sequitur ex dictis, quod sacrificiume, is h. . Deo posis offerri, cum sacrificium sit actus la νεβ ιιηννi triae, quae soli Deo competit: dicitur tamen aliquan-ν. Dιο domissae sacrificium de tali vel tali Sancto , sed soli Deo sacrificium offertur, cum invocatione illius Sancti, ut pro nobis intercedere dignetur in coelis , cujus memoriam agimus in terris. Dicendum 3. Et si sacrificia U. L. sancta fuerint &a Deo instituta , quod Christum figurarent & promitterent, tamen cessante lege veteri , cum suis caeremoniis dc sacrificiis, veritas sucessit, Sc Deus legalium differentiam hostiarum unius sacrificii persectione sanxit, ut ait D. Leo serm7. de passione. Unde ait Cone. Trid. sessi a a. c. r. me essi ita oblatio missu quae per varias facrificiorum , naturae Sr legis tempore, militudines figurabatur, utpote quae omnia bona, per illa significata , veluι illorum omnium consummaιio perfectis
176쪽
DE SACRIFICIO. y γ fio eo lectitur. Unde mortale superstitionis crimen est , modo in L. N. offerre V. L. sacrificium , puta agnum paschalem ue Christus enim instituendo novum sacrificium , vetera prohibuisse censetur & abrogasse. Dicendum 4. De fide est, esse unum in lege no- meiae v a sacrificium , scilicet Eucharistiam , quae non βεμ s salum est secramentum , sed & sacrificium. Unde Conc. Trid. sess 22. can. I. Si quis Hxerit, in nrissa Siserisi
non offerri Deo verum sacrificium .... anathema sit. Sa- σιω-.crificium hoc olim in Melchisedech sacrificio figurabatur , qui panem dc vinum obtulit, de quo ita S. August. epist. 9 3. ad Innoc. Melibisedech prolato Sacramento mensae dominicae , novit aeternum ejus sacerdotium
figurare. Hinc & Christus dicitur Sacerdos in aeternum fecundum ordinem Melchisedech, eo quod virtus ejus sacrificii in aeternum maneat, deinde quatenus per suos ministros usque ad finem saeculi corpus suum offert M suum sanguinem. Deinde dicta sententia patet e X ultima coena , cum Christus corpus suum in cibum , & sanguinem in potum obtulit, jubens simul sacerdotes idem offerre & facere, dicens, hoc, quod ego iam feci, facite in meam commemorationem. Ad quod rursum S. August. Psalm. 3 3. Cone. 2. Ipse de
corpor Ao G sanguine suo Sacrificium instiιuit secundum Ordinem Melchisedech. Deinde Eucharistiam esse verum
Sacrificium testatur tota Ecclesia, & SS. Patres omnes , quod dc ab adversariis invitis veritas extorsit runde Lutherus l. de missa privata. Hic non curamus,
si clamitent rapsae, Ecclesia, Eeessa e Paιres , Pamrrest quia uι dixi, horum dicta in satia in tam magnis causis nihil euramus: scimus enim ipsos Prophetas lapsosese, adeoque Apostolos. Verbo Christi judicamus Ecel siam, Apostolos adeoque ipsos Angelos. Idem confirmat & ratio, nulla enim gens, nulla religio, quae suos non habeat Sacerdotes & consequenter Sacrificia. Denique aptissime Eucharistia est sacrificium in qua incruente offertur Deo Sanguis ec Corpus Chri-
177쪽
i ueg DE s ACRI PICIO. sti, per immutationem panis & vini in sanguῖnem dc Corpus ejus, idque in protestationem summi Dei dominii, in gratiam actionem, unde dc Eucharistia
Occlamant haeretici , Christus solus est Sacerdos in aeternum, qui una oblatione sancti fidatos consummavit: maxime cum virtus crucis sit valoris infiniti. unde aliae oblationes sunt superfluae. Ad quod Resp. quomodo Christus sit Sacerdos in aeternum iam an te dictum est. Deinde , etsi vis Crucis Christi sit infiniti valoris, tamen Sacrificio Eucharistico vis illa debet nobis applicari. Adde , quod Christus semel una oblatione consummaverit totum genus humanum, eo quod oblatione cruenta pretium sufficiens Deo patri obtulit pro salute totius mundi, quod tamen variis mediis vult applicari. Unde patet quo iure in suo Catechismo doceant haeretici, missam nihil aliud esse, quam meram idololatriam e circa quod notandum est, sese gloriari, nullum ab ipsis condemnari, uti alieni a fide Romana a Papistis condemnantur, sed quo jure, cum idololatrae teste Apostolo a regno Dei sint excludendi φ
SECTIO II. In qua parte Missae sita sit ratio Satrisscit. DICENDUM primo. Missa dicta a verbo latIno
Mitto, eo quod mittatur hostia ad Deum: vel ab Hebraeo Mislba, quod significat idem quod oblatio , est Sacrificium Corporis de Sanguinis Domini sub speciebus panis & vini, in memoriam passionis institivum. Quod Missa sit Sacrificium, iam probatum est. At a vero est Missa catechumenorum , quae comprehendit partem Missae a principio usque ad ODfertorium, quando catechumeni jubebantur exire , unde catechumenis hoc mysterium occultabat Eccla-
178쪽
DE SACRIFICIO. Isssia , quare August. tract. II. in Joan. Interrogemas eum catechumenum ) manducas carnem Filia homInis....
nescit, quid dicimus. Alia est Missa sidelium, quae durabat ab offertorio usque ad orationem dominicam. Caetera dicebantur complementum Missae. Alia insuper est missa sicca seu navalis, quae est pius aliquis se riritus, apparenter tantum Missa : incipit a principio Misiae usque ad praefationem , post quam continuo subsequitur oratio Dominica , Agnus Dei , post-
communio & benedictio cum Evangelio S. Joannis. Inventa est haec Missa sicca in classibus marinis, ubi ne fideles omni consolatione ex missa capi solita frustrarentur , hunc ritum adinvenerunt , ut saltem imagine verae Milla aliquomodo consolarentur. Dicendum a. Sex actiones sunc, de quibus merito dubitatur an in illis sita sit Missae ratio, aut essen isu. tia Sacrificii. Prima est oblatio panis dc vini in ossem pistorio. 2. Itriusque consecratio. 3. Lorumdem obla- te sit sitatio facta his verbis, Unde memores, &c. 4. Fra- 2' ctio hostiae dc mixtio ejusdem cum vino consecrato. ' 'u' '.
Oblatio prima ne quidem est de integritate Sacrificii, quamvis censeatur inter partes principales. Ratio est. quod actio ad Sacrificii essentiam vel integritatem spectans, respiciat materiam I propriam victimae, quae est hic , Christus ipse, ubi tamen dicta oblatio respicit panem & vinum. Oblutio secunda , Post consecrationem, non est quoque de essentia Sacrificii : Ratio est, quod illam Christus non adii buit, neque in Ecclesia semper obse vata, sed usu Ecclesiae introductat deinde illa oblatio fit vice solius ministri , ubi actio Sacrificii lite fieri debet in Persona Christi. Trasilo mixtio hostιae Non requiritur quoque adessentiam Sacrificii, tum quod neque a Christo fuerit facta, tum quod si hostia casu decidat in Calicem, non debeat extrahi , sed sine fractione & mixtione
pergi, adeoque signum est, quod essentia Sacrificiisne illis actionibus possit subsistere. comis
179쪽
communio Non est de essentia , sed solum de integritate Sacrificii. Sacrificium enim est essentialiter oblatio Deo facta , & sumendo , nihil offerimus ;sed nobis potius aliquid damus: item si hostia post
consecrationem miraculose immutaretur, nihil essee
sumendum. Nec refert quod Ecclesia graviter in jungat Sacrificii sumptionem, adeo ut deficiente Sacerdote, alius supplere debeat sumptionem di quia inde solum sequitur, qudd ad integritatem eius spectet sacrificii sumptio. Deinde , etsi concedatur quod Christus se sumpserit , de quo tamen non ita certo constat, exinde non sequitur, quod sumptio sites sentialis Sacrificii pars , quia non omnia quae Christus fecit, sunt de essentia Sacrificii. Neque denique aliquid officit, quod Eucharistia sit holocaustum, ad quod requiritur omnimoda hostiae consumptio, quae fit insumptione e ad holocaustum enim non requiritur actualis rei oblatae comsumptio, sed quod nihil de victima reservetur ad usus profanos, etsi actualis consumptio victimae spectet ad perfectionem holocausti. ir,. consecratio est tota essentia Sacrificii Ratio est, Ida .st a. quod quando datur Sacerdotibus potestas consecran- N. Sura- di, detur quoque potestas sacr ficandi, ergo signum est illa esse idem. Deinde ea actio habet rationem Sacrificii , quae in missa fit nomine Christi , atqui consecratio ita fit. Denique omnia ad Sacrificium
requisita, in consecratione reperiuntur, immutatur
mirabiliter panis in Corpus Christi, offertur Corpus dc Sanguis Deo Patri, dic. Adde , quod hic fiat a Sacerdote, quod Christus fecit, & quod jussit fieri
in memoriam eius. Unde patet eatenus consecrationem pertinere ad essentiam Sacrificii, quatenus per realem mutationem constituit Corpus & Sanguinem
Christi, sub speciebus panis dc vini, idque in honorem Dei e ex quo patet, quod non solum actione destructiva , sed productiva supremum Dei Dominium possit protestati. Deinde ipsa consecratione fit realis
180쪽
DE SAc RIFICIO. 36 Arealis oblatio, non sollim ejus quod oblationem antecedit, sed de quod eam subsequitur, quando res
offerenda ipsa oblatione de consecratione tamquam terminus ejus de novo ponitur, uti hic fit. Dicendum ultimo, verius videtur, quod cons n ein, eratio utriusque speciei pertineat ad essentiam Sacri-o auo ficii. Ratio est, quod Cone. Trid. ses. 22. e. i. EO 2 dem plane modo do,utraque consecratione tamquam ρεctat adhic necessaria loquatur Sc definiat. Deinde, ad ra- essentiam tionem Sacrificii requiritur expressa repramentatio es- , ct co
fissionis Sanguinis Christi factae in cruento Crucis sacrificio , quae solum fit achibita utraque consecra tione. Unde patet falsum esse , quod referunt aliqui, posse Pontificem dispensare , quoad alteram consecrationem, prout factum docent Norviegis de Danis , cum in eo dispensate nequeat, quod fiat Sacrificium sine suis partibus essentialibus. Patet inis super , illum qui alterutri consecrationi abest, non audire Missam, cuius e sientia in utraque consecratione consistit.
SECΤΙo I I L. De fracta Sacrisicii Missae. DIcENDUM primo. Varii sunt modi, quibus
crificium hoc eonfert suum fructum, I. Ex ope re operato independenter a meritis ministri, qui est effectus Ec modus Sacramentis communis. 2. EX opea re operantis , id est dependenter a meritis miniuri. 3. Per modum impetrationis 5c satisfactionis Ec meis riti. Est enim opus omnium praestantissimum. unde meritorium est, uti omne opus bonum, dc satisfactorium, dc impetratorium. Dicendum et . Sacrificium hoe eonfert fructum alia . quem ex opere operato , quod satis innuit Cone. Trid. sessi a a. c. I. Ubi dicitur: Hanc oblationem nHTOm. III. is