장음표시 사용
181쪽
62 DE SACRIFICIO. la offerentiam indignisate aut malitia inquinari. Consere' autem ex opere operato remissionem peccatorum . .
quae quotidie a nobis committuntur, id est venialium. Unde idem Conci ses. 22. e. I. ait, Hoc Sacrisierum Eucharistiae esse a Domino institutum , ut per boe Sacrificii Crucis virtus in remissionem eorum, quae a nobis quotidia committuntur peccatorum, applicaretur. Ergo ex vi institutionis Christi, ad hunc effectum est missa ordinata, idque ex opere Operato confert. Non causat tamen per se dc immediate remissionem peccati mortalis, cum hoc sit Baptismo & poenitentiae proprium , imo nec soli Sacrificio Crucis id eo Petit , neque ex aliqua peculiari Dei promissione hoe habet Sacrificium, neque alias necessaria esset conia fessio ante actionem Sacrificii, si quis sit in statu peecati mortalis. Non etiam immediate confert augmentum gratiae, cum nee Sacrificium crucis id faciat. Deinde alias parvulo baptisato hoc Sacrificium conis fert augmentum gratiae, cum nec ponat Obicem, nec Sacrificium ad tuum effectum requirat positivam dispositionem, quod tamen est contra Ecclesiae senissum & usum. Dicendum a. Causat tamen hoc sacrificium auxilia gratiae praevenientis , dc donum poenitentiae , dcconsequenter ita mediate remissionem peccatorum, non tamen ea confert infallibiliter. Probatur prius ex Cone. Trid. quod sessi. 22. c. a. docet, quod Misjm Sacrificii oblatione placaιαε Dominus , gratiam C donum poenitentiae eoneedens erimina pereata etiam inis gentia dimiιtat. Probatur posterius experientia ; non enim omnes pro quibus offertur hoc sacrificium,
eiusmodi effectus semper re infallibiliter experiis
Consere tamen auxilia gratiae ultra dignitatem ministri, eo quod vis sacrificii magis attendatur ex par
te ministri principalis, id est Christi, quam ipsius
Dicendum 3. Sicut oratio facta a malo Sacerdote
182쪽
DE SAc Rr sic Io . 16r vim suam habet, eo quod simul ab Ecclesia oratio
Per Sacerdotem repraesentatur Deo : tamen Orantis
dignitas hie multum conserit sicut legatio Legati per se valet, eo quod nomine Regis fiat di tamen si legatus ille sit quoque alteri amicus , facilius ab eo, quod petitur , impetratur e ita fit in ministro sacrificii, etsi enim sacrificium per se multum valeat, etsi per malum Sacerdotem offeratur: eo quod Christus sit hie principalis offerens e tamen dignitas ministri 'hic multum iuvat, ut quod petitur a Deo,
sit infiniti valoris , sequitur , quod hoc Sacrifi- Saesis iiscium prout a Christo procedit 1 sit infiniti valoris. h.e sis , Hoc autem intellige quoad sufficientiam , sive intor inst. actu primo, quatenus sua oblatione sufficiens pretium pro redemptione totius mundi obtulit:non item quoad efficaciam, seu, ut a junt, in actu secundo, eo quod nec sacrificium Crucis hoc praestet; prout autem a Sacerdote exit Sacrificium, non est valoris infiniti, sed finiti, ut ipse Sacerdos est persona finita: alias vel una missa Sacerdotis, totum purgatorium posset evacuari, re omnes poenae remitti. Imo deberet quamlibet missam pro omnibus fidelibus offerre s cum quisque ex charitate debeat pruximos juvare, dum sine aliqua dissicultate potest. Dicendum a. Valor Sacrificii debet dici absolute finitus, eo quod immediate a ministro finitae dignita--. iis iis procedat. Rationem praebet Card. Bona in suis de i. Ivitur. Missa scriptis asceticis f. 4. ubi ita interaeaetera ait: Favet
bule Doctrinae communis Delium sensus, qui plura pro se Gr
183쪽
13 E s. ACRI CIO.'iιam in si alis e caciam agnoscerent. Possent etiam Saeerdotes unico Sacrificio sexcentis obligationibus satisfa-eere, quod Ecclesiastica vetant decreta. Frustra pro uno defuncto ιοι multiplicarentur Sacrisicia, quia unum sussciens esset, ad Omnes animas liberandas. Migia denique eujuslibet Saceν tis, Sacrificium Christi in cruce aequaret, quod ideatinicum fuit, quia valoris insiniii: neque considerandum es id, quod in Sacrisicio conιinetur tamquam ens quoddam ιarale agens secundam summum gradum viriuιis suae, sed ut ens liberum cujus operaιio tantam habet incaciam, quantam habere vult ipsam agens principale christus Redemptor noster, qui hoc incruento Sacrisicio vult nobis arplicari sinitum tanιum limitaιam structam suae Paponis. Haec ille. ctu, Dicendum 3. Fructus Sacrificii est triplex: Genera- gener ira , , qui extenditur ad omnes omnino Fideles, tam lis A, ViVOs quam defunctos, atque hoc ex intentione Ecclesiae. Specialis est, qui correspondet ipsi celebranti , unde ait Osfero. . . . pro innumerabilibu peccatis offensi ovibus cm negligenιι ι meis. Tertius est Fructus medim, qui ex dispositione Sacerdotis applicatur illi, - pro quo vult offerre sacrificium.
δει:ὰ ν . Ex dictis clare sequitur, quod Sacrificium oblatum
pluribus , pro plur bus, non tantum prosit, quantum prodes. Os ton' set pro singulis oblatum. Probat enim illud Ecclesiae, δὲ '' praxis, dum plures missas speciatim pro aliquo ce- qu ,, 'iam lebrari curat ; dum vetat diversa stipendia pro eadem νηιν singu- celebratione recipere , dum Conc. Trid. Ses. Σ s. c. ωδεε si reform. tanta cautela solis Episcopis & Abbatibus& generalibus ordinum reductionem missarum ad minorem numerum permisit, idque solum in certis casibus ibidem expressis , quod prudenter, ab ipsis praecipit observari, ne forte conscientiam suam indiscrimen additiant et Nulla autem fuisset ratio tam
sollicite id praecipiendi dc praecavendi , si pluribus
aeque prodesset Sacrificium , ac uni singulatim oblatum. Denique vix existimo fideles iis millas celebrandas velle offerre , si nossent se contrariae sententiae
184쪽
DE SACRI sICIO. ' Iosconformare: Plura de hac re dabo agendo de appiacatione Missae.
De Rubricis mimus, earumque obligatione. DICENDO M primo , Rubrica se dicta a rubro Rubrisa colore , eo quod ipges Sc ordinationes rubro colore scribi solerent, est ordinatio Ecclesiae aliquid observandi. Alia est Praee ima, quae obligat ad ser- 64 svandum id , quod praescribit e alia Directiva , quae solum dirigit ae consulit aliquid agendum , adeo ut dirinisa eam non servans non peccet. Si materia sit gravis, di sit rubrica praeceptiva , erit peccatum mortale eam Voluntarie praevaricari in actu Sacrificii: aliud est .
si in advertentia vel materiae parvitas excuset. Porro contra venitur potissimum rubricis a. modis.
addendo aliquid vel aliquid omittendo, quod rubrica praescribit aut non praescribit. Pro quorum pleniore intelligentia , sciendum est , quaenam pars inmissa censeatur notabilis: Ac in primis censeturno tabilis pars, quae cum Ministro dicitur a Sacerdote . , ante gradus Altaris quam vocant Inιroitum, confessa sonem, dcc. Item Epistola , Evangelium , Oblatio Hostae & calicis eum sua quaeque forma , praefaιio 3 item
Plures parvae, quae magnam v. g. Evangelium adae quent ; omissio canonis; quae recitantur ab oratione Dominica usque ad communionem , idque singulae partes seorsim v. g. oratio Libera, Agnus Dei,
Domine non sum dignus, &e. Evangelium Joannis volunt aliqui ad Misse integritatem non pertinere, sed supererogari, maxime, quod ante dictum sit , Ite Misse ist, idest , M facta. Alii tamen ex consuetudine illud sub mortale addendum esse docent. Dicendum a. Missae partes aliquae sunt stabiles,
aliae instabiles: Stabiles sunt, quae in omni Missa ad T τ'
185쪽
, 66 DE SACRI τICIO. sibentur, v. g. canon, oratio Dominica, Sce. Instabiles sunt, quae aliquando omittuntur, V. g. gloria, Credo, communicantes, dcc. Instabiles omittens non facile a me condemnabitur peccati mortalis, eo quod
sacrificium sine iis, integraliter subsistat e di quamquam Pius V. mandet in virtute S. Obedientiae, omnes rubricas dc ordinationes Missalis quoad Missae partes observari, sollim id intelligit de partibus stabilibus , sine quibus sacrificium esset integraliter mutilum. Stabiles vero Missae partes omittens ex genere suo est peccatum mortale, cum omissio earum directi, opponatur constitutioni Pii V. parvitas tamen materiae hic excusare potest; quaenam vero sit maior pars, ante ostensum est. Unum superest, an in canone non detur parvitas materiae r in qua materia hoc in primis certum est, partes Canonis utpote sacratiores, eadere sub strictiorem obligationem, quam coeteras partes et melius tamen dicitur, quod in Canone detur quoque parvitas materiae, V. g. si sollim . vel 3. verba Canonis omitia tantur, quod majori iure de parte communicantes dici Potest, utpote quae sit instabilis. De coetero inadvertentiam a peccato mortali excusare, certum est et uti etiam esse mortale verba illa Canonis omittere, quibus mysterii repraesentatio destruitur vel pro majori parte minuitur. Quomodo autem forma variari pote st, dictum est agendo deforma Eucharistiae. Dicendum 3. Ritus praescripti tam bene quam verba cadunt sub praeceptum : unde si ritus aliquis sit
majoris momenti, erit peccatum mor Iale. Majoris momenti ritus sunt, mixtio aquae cum Vino, eleva
tio hostiae dc calicis, fractio hostiae , mixtio ejusdem cum sanguine, purificatio calicis & patenae; ratio est, quod illi omnes, contineant grave mysterium , Vel eorumdem omissio gravem irreverentiam. Reliquiritus, v. g. Cruces, genuflexiones, elevatio manuum & oculorum, de se sunt solum veniale alias si plures omitterentur, qui arbitrio prudenti aequivalerent
186쪽
erent maiori ritui, erunt mortale. Idem est de thurificatione Sc aliis ad ornatum Missae adhiberi solitis. Dicendum . Addere aliquid, quod significatio. Asianem formae essentialiter immutet, est peccatum morin ad Dr- tale, nec conficit Sacramentum: si vero aliquid addat quod essentiam formae non immutet, peccat equidem s.''mortaliter, cum contra Ecclesiae praescriptum, grandis sit temeritas, aliquid addere. Idem dicendum est de repetitione formae, cum eadem materia non sit rein consecrabilis 3 proferre autem formam super materiam incapacem est peccatum mortale. Aliud est, si quis dubitaret, an debite protulisset serniam, quo casu posset sub conditione formam repetere. Addere vero ex devotione orationem jaculatoriam V. g. eo tempore, quo nihil est dicendum, v. g, tempore elevationis hostiae, calicis, dcc. excusant aliquia peccato: quamquam consulerem , nihil addere, nee dicere, nisi quod ab Ecclesia observandum praescribitur. Unde privata devotio, debitae devotioni hie aliquando derogat t maxime cum Pius U. expresse vetet, aliquem ritum addere ritui a se in Missali praescripto
Dicendum s. Mutatio notabilis partium principalium di rituum Missae est peccatum mortale, V. g. si variaretur verborum senilist imo , etsi verba in alterius
idiomatis synonima verterentur, cum illud expresshinhibeat Cone. Trid. ses. 22. c. g. &9. Ubi damnanis turii, qui dieebant Missam celebrandam lingua vul- gari. Alias si mutatio rituum vel partium non sit notabilis, v. g. aliud Evangelium, aut Epistolam assumendo dc legendo , &c. non erit nisi ad summum veniale.
187쪽
mentali, quando opus est . . saltem matutino cum laudibus absoluto, orationι aliqMantulum vacet, OM tiones inferius positas pro temporis opportunitate dicat. Primum declarat S. Synodus Trid. ses. 13. c. 7. ubi ait: Nallus Ilibi conscius peccaιi mortalis, quantumvis sibi contritus videatur, absque praemissa Sacramentali comsessionea acram Euchari yiam accedere audeat. Praeceptum
hoc est divinum postiumn juxta S. Aug. regulam l. 4. de Bapt. c. a . quod quando aliquid ab universali
Ecclesia observatur, neque a conciliis, neque ab Ecclesia ortum ducere noscitur, tum pro divina traditione sit censendatri. Debet autem haec consessio ense valida, nec sufficit sacrilega, cum illa potius fini legis obvietur, quam satisfiat. Praeceptum tamen il--- lud suas admittit excusationes, primo quidem si de- .am doli sit copia confessarii, & necessitas celebrandi urgeat Ou- vel communicandi i sufficit autem quod non nisi Icly cum notabili incommodo sacerdos consessarium habere nequeat , ut deesse censeatur consessarii copia , cum moraliter eo casu deesse judicetur, quod non nisi valde dissiculter haberi potest, unde etiam verba Conc. Trid. allata sunt moraliter intelligenda.
Hi ne vula colligi liceat i. quod, si quis in pago
existens, noR possit convenire consessarium, nisi ma-
no labore quod prudenti iudicio est desjudican
um censetur deesse consessarii copia. a. Si adsit Consessarius quidem , sed excommunicatus irregularis, qui Con Assionem audire recusat. nec alius adsit, censetur deesse copia Consessarii. 3. Si iniuste denegetur absolutio , si induerit vestes Sacerdotales bc in illis consessus , invenitur ab- , solu-
188쪽
DE s Ac Rr v I cI o. I6yrolusione indignus, & sit periculum infamiae, si non Pergat; censetui quoque deesse copia consessarii. Aliud esset, si juste denegetur absolutio, cum qui indignus est absolutione ob suam culpam, indignus sit communione t Idem est , si absit perieulum infamiae in priori casu.
Censetur autem adesse necessitas , dum instat aristiculus mortis communicandi se vel alterum, si adsit periculum gravis scandali , infamiae , obligatio Praecepti praeponderantis, si populus Parochiae alias Die Dominico frustraretur Missa , non servaret Pascha & alia, quae prudenti iudicio constitutione dicta non censentur comprehendi. Dicendum a. Dum quis absente eopia Consessarii ita communicavit aut celebravit, debet juxta Trid. superius allatum , quam primum confiteri i idest non statim detractis vestibus sacris , aut etiam non nisi ante Missam sequentem, sed saltem intra triduum , cum quod intra triduum fit, in continenti fiat , uti dicitur L. fin. e. de erroribus advoc. Dicendum 3. Cum peccata dubia pertineant ad cεηssis materiam Consessionis, uti probabo suo loco , tenetur eadem mortalia ante celebrationem confite- ω 'ri. Debet enim procurare statum gratiae, quantum potest: Et quamvis Trid. dieat, quod ille debeat praemittere Confessionem, qui est mortalis peccati conscius; cum ille , etsi non habeat certam conscientiam de peccato , habet tamen dubiam, cum qua operari est vetitum unde dubia ut dubia sunt confi
Dicendum 4. Cum Saerificium illud requirat summam animae puritatem, piorum praxis docet, laudabile esse premittere confessionem venialium, etsi sollicite curandum sit, ut adsit debitus de iisdem dolor de quo postea de consessione venialium & e
Dicendum s. Debet ex praescripto Ecclesiae Sa- OGitatis cerdos p mittere matutinum cum laudibus, quae '
189쪽
r o D E s A c R I v I c I o aeum ante rubfica est solum directiva, neque ullatenus erit moris Mus tale illa non praemittere, imo per se ne quidem Venia Ie , eo quod nulla de hac re extet lex, aut consuetudo animo obligandi inducta, neque sit tanta connexio inter horas it Ias & celebrationem Missae. quanta est inter horas inter se, quas tamen subinde invertere, si aliqua subsit causa, non est peccatum. Dicendum 6. Orationi vacare praevie debet, ad accedendum tam admirabile mysterium se disponere. ut divina misericordia suppleat, quod dignitati ministri deest. Deinde notandnm est, non esse mortale omi tere preces in amictu vestium praescriptas, cum sit λ- tum rubrica directiva , quod constat ex eo quod additur e Pro opportunitate Sacer ιis dicenda. .
Prosecaiio Expositionis Rabricae. I. DE inde accedit ad laeum Sacristiae, . . . . Accipit missale, perquirit Missam, perlegit, signacula ordinat Postea lavat manus , dicens orationem infortas positam. Hare omnia sunt directiva, cum Misialeis Ordinari possit sine ejus praelectione facili negotio inita. ipso altari, aliud esset si quis in observatione rituum
foret ignarus dc inexpeditus, unde mora sua populum offenderet. Idem est de lotione , quae necessaria non est, si manus sint mundae: quamquam ipso naturae jure illud Sacramentum sordidis manibus tractare , marignam irreverentiam contineat. lix. Sequitur quod Calix debeat esse aureus vel argenteus, aut saltem habere cuppam argenteam intus inauratam, & simul cum patena itidem inaurata, . . . , ab Episcopo consecratus. Consecrationem hanc reis es di se quirit quoque rubrica quoad vestes sacras , de quisium. bus statim: eo lataea discrimine. quod calix debeat
190쪽
DE SACRIFICIO. 171 eonseerari Sacro Chrismate, unde solum ab iis eo secrari potest , a quibus Chrisma adhiberi potest . puta Episcopis , dc Abbatibus. Uestes autem singu- Iarem benedictionem requirunt sine Chrismatis inis unctione, unde, &. ab aliis benedici possunt, v. g. Praepositis, Prioribus, &c. Qui tamen Calices benedicere nequeunt.
Porro debet Calix esse aureus vel argenteus, saltem ex parte cuppaer vel ad minimum ex stanno, ut ia-betur caput ut calix. Et si autem antea solerent conse crare in ligneis Calicibus aurei Sacerdotes, ut habetur can. Vasa de celebrat. dist. I. Tamen Calices ligneos , Vitreos, cupreos , ex aurichalco , plumbo , dcc. abrogavit Ecclesia, ligneos quidem ob porositatem: vitreos ob fragilitatem e alios, eo quod madefacti rubiginem contrahant & vomitum causent. Al- Iaborandum tamen est, ut pro debita huic Sacramenisto reverentia , argenteus saltem Calix adhibeatur ,
qualis facile ubique haberi potest, si diligentia debita adhiberetur in eo conquirendo. Dicendum a. Censetur benedictio Calicis tam diu remanere, uti divestium, quamdiu ita remanent, ut sint apta suo quaeque ministerio: unde deauratio Calicis non tollit benedictionem , cum ea non ob stante, Cafix maneat aptus suo Ministerio. Si cuppa a pede dividatur, si sit Calix tornatilis , clarum est, quod benedictio per divisionem non amittatur: si vero non sit tornatilis, non retinet benedictionem, cum non maneat moraliter loquendo aptus Ministerio. Idem est de Vestibus Sacris ; si enim retineant non obstante mutatione, eumdem usum ad ministerium Sacrum, manent itidem benedictae. Si tamen fiant detritae, de paulatim confractae assuuntur, reparantur,&c. sic ut semper manserint aptae admini sterium , non amittunt consecrationem, cum accessorium sequatur suum principale. Hinc si planeta, manipulus, stola fiat detrita, illa reparando non amittitur henedictio. Idem dic de cingulo rupto, quod