장음표시 사용
221쪽
sive coniugati, sive quicumque alii suam agnoscere λβ misatem , ut dignitate Sacramenti , Divini judicii formidine discant eaelestem mensam, in qua Christus est, revereri s Et si quando se minus paratos senserint, ab ea
abstinere, beque ad majorem praeparationem accingere. Episcopi autem, in quorum Dioecesibus viget hujusmodi devotio erga Sanctissimum Sacramentum, pro illa gratias Deo agant, eamque ipsi adhibito prudenitae, judicii temperamento alere debebunt, ein ab eorum ossicio postulari sibi maxime persuadebunt, nulli labori, asit diligentiae pariscendum , ut omnis irreverentiae, scandali suocio in veri, immaculati Agniperceptione tollatur, virtutesque, aedona insumentibus augeantur e stuod abundὸ continget, si
ii qui devolo hujusmodi studio, divini praestante gratii ι
ventur , seque Sacratissimo Pane stequentius refici cupiunt, suas vires expendere, seque probare cum timore, mi charitate assueverint: stuibus christum Dominum, qui se se delibus manducandum, cir se pretium in morte tradidit , atque in caelesti Regno se praemii m est daturus, precatur Sacra congregatio, ut suam opem ad dignam praeparationem , sumptionem largiatur. Porris Episcopi, GV PMνοchi, seu Confessarii redarguant asserentes communionem quotidianam esse de jure diviso, doceant in Ecclesiis, seu Oratoriis privatis, ex dissensitione, seu Privilegio Pontiamis de manu Sacerdoiis sumendam Sanctissimam Euchariseiam , nec eam ulla modo deferendam in crumena , aut secreto ad existentes domi, vel cubantes in lecto, quam
ad infirmos, qui ad illam suscipiendam ad ista praedicta
accedere non valeant, CV ad eos, si ab Ecclesid deferatur, publico, cum pompa juxta formam Rutualis Romanis si vero ab Oratorio privilegiato, eum forma decenti. curent etiam, ut circa communionem inferia sexta Parascevae , Mifulis Rubricae, Ecclesiae Romanae usus ferventur; Insuper admoneant nulli tradendas plures Eucharistia formas, seu particulas, neque grandiores , sed confluetas ;Non permittant, ut venialium eonfessis set simplici sacer- ii, non approbato ab Episcopo, aut Ordinario. Si Paroili, confessarii eιiam Regulares, aut quicunque alii
222쪽
DE COMMUNIONE. 2 3sacerdotes Iechs egerint, scrant Deo optimo Maximo rat onem reddituros esse, neque defuturam Episcoporum, mordinariorum justam ac rigorosam animadversionem in cantra cientes, etiam Regulares, etiam Societatis JEsu,
Dealiaιe ipsis Episcopis, Ordinariis per hoe Decretum per sedem c Wiolicam specialiter atιributa. Eι falla de praemisis omnibus, ac de verbo ad verbum
relaιione, Sanctιtas sua a probavit, ac praesens Decrorum Upis dari, ae publicari voluit. In quorum . c. Da -ιum Romae I a. Februaris I 679. F. CARD. COLUMNA PRAEF.
S. Archiepise. Brancaecias Episci Visertienses Secr. Die is . Mensis Februarii s. supra inum Decretum assi xum, & publicatum fuit per urbem ad valvas Curiae, & in acie Campi Florae, ut moris est per me Midium Felicem S S. D. N. PP. Cursorem. Pro D. Magistro Cursorum Gregorius
sacrificio e hanc exigit ipsa gratitudo. Quae gratiae utilius adhibentur , dum adhuc in stomacho durant species , cum eo usque vi Sacramenti melius in anima disponamur , cum Eucharistia sit sacramentum
Dicendum a. Benedictio de Evangelium Ioannis cadunt sub obligatione , adeo ut Conc. Agathensec. 67. prohibeat populo ante illa templo egredi, uti fecit
223쪽
-4 DE COMMUNIONE. fecit δc Conc. Aurelian. & Arelatense 3. Levis tamen est illa illorum materia de levis culpa. Nequα dici potest, verba illa , he misi est, sisni Mare minsam elae absolutam , sed solum significant , insta ratempus discedendi. Dicendum 3. recitare preces post missam , U. hymnum senedicite, dic. Non cadit sub praeceptum, sed rubrica hujus est solum directiva. Praecipitur autem quandoque haec oratio , idque sub gravi poena ut in Concilio Tolet. 4. c. 3 3. sed notandum solum praecipi tales preces quae olim post Missam solemnem a Choro decantari solebant, quas modo in dissuet dinem contrarius usus abduxit. Milo manuum post Missam, etsi me ito adhibeatur, ne manus, quae paulo ante. tanta mysteria tractarunt , attactu rei sordidae cum indecentia profanentur , non tamen adhiberi debet , maxime cum
ea ablutio facta sit in Missa di Unde neque illam lo-uOnem rubrica praecipit, ut lotionem ante Missam. Ire ad prandium a communione, etsi non deceat. tamen si causa adsit, non est illicitum, v. g. dum re Iigiosi ultima sacra celebrantes , statim a sacro ad mensam divertunt. Non licet quoque statim a communione prou care vomitum, expuere, dec. Ratio est, quod species aliquo tempore post sumptionem durente Alii docent unius horae minuto idest parte sexagesima horae , sormulam Laicis dare solitam, consumit alit fide digni referunt econtra post mediam a sumptione horam, species sui lia evomitas et Unde praecisum tempus non potest hic determinari, maxime cum unius stomochus ad concoctionem sit essicacior de validior quam in alio. CA
224쪽
SECTIO PRIMA. De Defectibus Missae.
ICENDUM primo , Defectus est earentia alicuius requisiti ad ritum dc validam Mis 'sae celebrationem. Alius est substantiali , ciuis is alius accidentalis. Substantialis est , qui facit, ut missa sit omnino invalidar Accidentalis est ca- ti,ttialias rentia alicujus, quod non spectat' ad essentiam , sed oce deu- ωlum ad ornatum Misae vel ejus integritatem , v. g. - 'Omissio ritus, aut sumptionis. Cum vero irritare Sacramentum sit gravissimum Sacrilegium , sequitur Sacerdotem sub mortali debere cavere Omnes defe eao.-dictus essentiales , Unde si ante Missam talem dese- ιι ad M, ctum praevideat, v. g. alteram speciem defuturam debet a Sacrificio absistere , cavendo scandalum ,
quantum potest. Si vero non fuerit praevisus, sed selum advertatur post Consecrationem, sub moris tali erit supplendus. Imo de se sub mortali tenetue cavere omnes defectus accidentales eo quod Sacem dos persecte & integre teneatur juxta formam a Missali praescriptam celebrare. In casu vero damni aut scandali ex abruptio noMisiae oriri soliti, hoc generaliter notandum est: quod prudenter iudicandum sit , quodnam sit levius ma- Ium , vel permittere desectum e veI ob illum abstinere, simul considerando ea, quae consideranda sunt di regulariter agendum id , quod populum minus offendit. Dieendum a. Qualis debeat esse materia hic re
quisita, diximus in antedictis: Si autem ante Con
225쪽
xos DE DEFECTI B Us M s .secrationem advertat V. g. Hostiam esse corruptam non esse triticeam, &c. Aliam debet supponere, de facta oblatione saltem mente concepta, debet proinsequi ubi desierat. Si vero id advertat post Consecrationem, etiam post sumptionem Hostiae, aliam assumat, & a verbis, stui pridie , incipiens pergat et Si vero prior Hostia non fuerit sumpsa , eamdem post aliam suppositam & sanguinem sumat, vel alteri celebraturo eam tradat, aut alibi reverenter ponat. Ratio prioris est, quod talis etiam non jejunus debeat sumere aliam hostiam, eo quod praeceptum de persectione Sacrificii praevaleat praecepto jejunii. Si vero desectus ille deprehendatur, etiam post sumptum sanguinem, debet alia Hostia, & aliud vinum cum aqua adhiberi & consecrari incipiendo a verbis
Si vero Hostia consecrata miraculose dispareat. debet alia Hostia consecrari a dictis verbis incipiendo , facta prius oblatione. Ita de dictis casibus rubricas Hoc tamen notatum velim , plurimos docere ,
quod si post sumptum sanguinem ὸeprehendatur Hostiae desectus , v. g. quod non sit triticea, quod hoc casu non debeat consecrari aliud vinum sed sola Hostia r Debet enim solum suppleri , quod incauth
fuerat praetermissiun, non itidem novum Sacrificium inchoari. Deinde, etsi aliud rubrica praescribat , ut dictum est e Tamen notandum rubricas de desectibus directivas, esse solum doctrinales , nullam inducentes obligationem, ultra doctrinam , quam continent. Idem est , si desectus advertatur in vino ,
quod scilicet debeat sumi aliud vinum , non itidem alia Hostia. Dicendum 3. Si defectus materiae essentialis deprehendatur antequam missa sit finita, debet dicto modo suppleri desectus e Si vero missa iam si absoluta,
& advertat talem desectum Sacerdos. U. g. in Sacrisia; non debet desectum suppleturus reverti , se enim iam esset novum Sacrificium. Si
226쪽
DE DApEC TIB Us MIs x K. 2o Si vero Hostia Consecrata miraculose mutetur in Carnem aut puerum, de quo antea. Debet hostia immutata reservari, uti habet Ecclesiae praxis, quae in re tanti momenti, indubie debet observari. Unde si in' una specie fiat talis mutatio, censent plurimi, non debere aliam speciem ad Consecrandum resumi,
eo quod Christus ponat se in tali specie, in qua sumi
non potest: adeoque censetur dispensare in lege, qua debet integre sacrificium sumi. Si vero talis mutatio fieret in utraque specie, non deberet alia resumi, alias esset aliud Sacrificium, adeoque alias binaret. Ne
que hic aliquid potest dici suppleri, ubi nihil ex una
De Defectibin formae. DI c E N D u M primo, Si Sacerdos sit certus se deis secisse in forma debita, debet eam iterato pro ferre, cum sit desectus substantialis, alias foret Sacrificium mutilum. Debet autem resumi tota forma, nee solum id, quod erat omissium, unde rubrica ait, quod debeat repeti forma, non autem pars formae. Prolata autem forma, debet pergere ab eo, ubi deserat. Forma autem panis debet repeti a verbis, stri
pridi/r forma Calicis a verbis Amili modo. Dicendum a. Si super hostiam quis proserat formam Calicis, non manet Vinum Consecratum, cum μ=maeaadest intentio vinum consecrandi ea forma: unde pin lieti mola..stea forma Calicis hoe casu deberet tepeti. Si vero eo tissum casu postea hostia rite consecretur , si semel antea P suerit elevata, non potest postea rite consecrata rurissum elevari ob scandalum. Dicendum 3. Si dubitet an commiserit desectum Dusu ansformae essentialem, idque ex sufficientibus motivis' π debet formam repetere sub conditione saltem mente ii 'concepta. Si vero non adsint motiva sufficientia, debet
227쪽
bet dubium illud ut scrupulus reiici. Unde si dubite
an formam protulerit, ex eo praecise , quod non recorde rur se rite eam protulisse, nihil debet repeti, cum dubium illud careat omni iundamento. Si vero omissa suerint in sorma illa verba , de quia bus est dubium an sint de essentia formae, v. g. Nou in aererni testamenti, debet forma iterari, quia in reranti momenti, est assumendum illud, quod est tutius, & quam maxime possit, a periculo recedere , unde sub conditione forma debet repeti
De Defectibus ex parte Misistri. DIeENDUM primo , Desectus ii, vel oriuntur defectu intentionis debitae ex parte dispositionis
animae vel corporis, dc ex parte vestium. Ex paridi intentionis quidem, si v. g. non intendat serio consecrare: ad debitam enim Consecrationem, requiritur
te rio intentio Ministri , eo quod actio consecrandi ob dive σε ρς - sos fines fieri possit, adeoque per intentionem Ministri ad certum aliquem finem restringi debet, ut sit Sacramentalis. Et si autem actualis intentio hie sit opti- ma, & ad quam Sacerdotem niti oportetr tamensissicit virtualis, quae sussicit, ut homo dicatur humano modo dc libere agere. Habitualis tamen intentio hic est insufficiens, qualis potest esse de in dormiente ;meque facit, ut actio prodeat humano modo. Et li- .et illa habitualis intentio lassiciat ut quis suscipiat Sacramentum , nihil dictis obstat, cum maior persectio equiratur in agente, quam in patiente : unde puerigecte baptisantur, non autem baptisant. Dicendum a. Si quis exterius proserat formam super materiam debitam, sicut in animo intendat non
consecrare, iuxta plurimos non consecrat, cum rein
quirauir latentio consecrandi, saltem importata in intentione
228쪽
Trid. ses. I . can. 9. definit Sacerdotem ioco absolventem, nil efficere , etsi intendat proferre verba abis solutionis r adeo ut aliqui doceant contrarium nota
posse sustineri absque errore in fi te. Alii tamen docent, quis dille, qui externe ponit debi: am formam
super materiam debitam , et li adsit talis intentio, valide conficere Sacramentum, eo quod sicut malitia ministri, non officit valori Sacramenti, ita nec talis intontio ; deinde sicut si minister, dum vult dare Sa cramentum, simul intenderet non conser re effectum Sacramenti, non ideo non daret illum effectum tita etiam si exterius serio proferat formam super materiam debitam, etsi interius intendat non consecrare,
non idebnon consecrabit, cum significatio dc efficacia formae sint ex institutione Christi. Vide quae dicta
sunt sect. 3. de Sacramentis in genere. Dicendum 3. Cum ad valorem consecrat onis re quiratur determinata materia, ab intentione ministri debet illa determinari; debet enim materia consecran
da demonstrari per to hoc Sc hie. Hinc si quis ante se habens io . hostias, & vellet consecrare ex eis 8. non determinando quas g. nihil efficeret, qu a non est major ratio pro illis, quam pro aliis, adeoque nullas. Idem dicendum, si vellet consecrare illas s. quas vult Deus. v. g. Idem dicendum est, si vellet consecrara mediam partem hostiae, non determinando, quam medietatem. Aliud est in applicatione Missae, quae applicari potest illi, cui Deus volet, cum applicatio sit donatio praesupponens rem donatam , non itidem effective ad sacrificium concurrit. Deinde , in conse cratione materia debet designari per tohoe dc hie, unde debet consecranti esse determinata : in applicatione autem non debet designari anima , cui fit applicatio.. Dicendum 4. Si Sacerdos putet habere in manibus unicam hostiam , &postea comperit se habere duas simul junctas, si tamen velit consecrare id, quod ante
se est, valide consecrata erit utraque hostia. Si verci Tom. III. O velle
229쪽
aro DE DEFECTI Bus M Iss n. velit consecrare unicam solum, quam videt, alia non erit consecrata. Debet tamen Sacerdos, ut huic periculo obveniat, ita formare intentionem suam, ut velit consecrare id, quod consecrabile ante ipsum existit, sive sit una , sive plures sint hostiae. Si vero hostiae sint positae loco indebito, V. g. extra aram, & iusserit Sacerdos illas dari consecrandas, non
praesumitur eas esse consecratas, eo quod non praes matur Sacerdos velle consecrare aliquam materiam indebito modo dc contra ritum gravem Ecclesiae. Alii tamen oppositum tenent, eas esse consecratas , eo
quod adsit intentio sufficiens, puta virtualis, neque valori Sacramenti obstat, quod sint in loco indebito , maxime clim ob inadvertentiam culpa careat. Hinciarticulae illae, post sanguinem sumendae erunt, cum altem dubium sit, an non sint consecratae, vel etiams sint plures hostiae, v. g. in pixide, poterunt postea sub conditione consecrari. Dicendum s. Quoad particulas a toto segregatas, V. g. guttulas vini calici adhaerentes , particulas ab hostia decidentes, dcc. Notandum est, si solum totum illud contiguum velit Sacerdos consecrare, non consecrare particulas a toto segregatas et si tamen velit consecrare totum id, quod est consecrabile ante ipsum Sacerdotem, sic quoque dictas particulas consecrabit, posito quod sint sensibiles, de possint consecrari. Deiabet tamen Sacerdos similes particulas advertens ante consecrationem , eas statim amovere t dc de caetero. quoad haec dicta, formare suam intentionem faciendi iuxta institutionem Christi, & Ecclesiae usum. SECTIO IU. De defectibm ex parte dispositionis corporis. DICENDUM primo, primus desectus. quem ac signat rubrica, est desectus jejunii. Jeiunium exigit Ecclesia, parum ob reverentiam Sacramento de- bitam
230쪽
DE DE sECTI Bus M Iss R. a Ibitam, ne ore impuro illud sumatur, ne adesset aliis
quando periculum vomitus, dc ut fideles liberiori
mente ad Sacramentum hoc accederent i partim ad
significandum , cibum hunc coelestem aliis cibis longEPraecellere, & eis anteponendum. Jejunium illud deis bet esse naturale, quod in eo situm est , quod communicans a media nocte nihil sumpserit per modum cibi aut potus t unde reliquiae, quae intra dentes haerent, di deinde deglutiuntur, non violant ieiunium natura-Ie, eo quod sumantur per modum salivae, non per modum cibi aut potus. Idem est de guttulis ori adhaerentibus post oris lotionem. Idem est de eo, qui aroismata dentibus terendo , aliquid succi salivae mixtum sumunt. Idem est si quis respirando in os pertrahat pulverem, muscam , &c. Cum illa sumantur pecra odum respirationis. Porro , ut aliquid sumatur per modum cibi vel potus, debet active cibus vel potus extrinsecus per os sumi in stomachum i unde si quis aquam v. g. sumat per nares, non franget jejunium : idem est de humore ilio ex capite defluente in os, quem quis ita trajicit in stomachum. Aliud esset de sanguine v. g. quem quis fugit ex digito, eumque sumit. Hinc ulterius sumptio
cretae, dcc. quae non nutriunt, non frangit jejunium,
eo quod ieiunium hoc solum vetet, ne quid cibi aut
potus sumatur, illa autem non habent rationem cibi aut potus. Aliud est de medicinis , venenisi, aqua, dcc. eo quod imprimis aqua sit vere potus , medicinae autem dc venena, etsi de se tendere videantur magis ad destructionem hominis, quam ejus nutritionem , tamen semper sibi mixtas habent particulas nutrientes aut nutritionem adjuvantes, quae prO- inde solvunt jejunium naturale. Qui vesperi ad sedandam raucedinem V. g. imp
suit ori suo saccarum , quod post mediam noctem trajicit, violat ieiunium. Neque hic idem est, quod de reliquiis dentibus adhaerentibus , neque sumptio saccari est reliquia coenae praecedentis, sed nova como a mestio