장음표시 사용
341쪽
adsto 'm IcEMDuM primo. Perinde est ad valorem Conis privato sessionis, sitne consessio publica an privata , utis i ex constat. Privata tamen modo est observanda iuxta ritum & consuetudinem Ecclesiae. Si vero quis non posset confiteri nisi publice , puta per i
terpretem , non teneretur extra articulum mortis:
Ratio ejus est, quia ut habet Cone. Τrid. sessi I . c. s. Confessio publica numquam filii in praecepto. In articulo tamen mortis obligaretur, eo quod e casu non tam obliget praeceptum Consessionis, quam acquirendae iustificationis, idque modo securissimo. Agimus autem de eo , qui habet conscientiam peccati mortalis.chum. Dicendum a. Si quis obmutescat aut ita guttureias νψ .. laborat, ut loqui nequeat, potest confiteri scripto vel aliis signis r Uerecundia vero non videtur ad hoc causa sussiciens. Imo dicto casu non solum potest, sed & debet ille scripto confiteri, cum nihil hinc timeri possit incommodi, cum instrumentum vel Scriptura possit lacerati, comburi dcc. Confiteri tamen per litteras aut procuratorem absenti vetat Clemens VIII. ubi contrarium ut falsum, temerarium& scandalosum damnat. Hinc etiam Conc. Trid. seis 2 . c. a. docet, quod Christus eos, qui post baptis na se aliquo crimine contaminaverint, ant hoc tribunal tamquam reos sisti volueriti Si vero alibi legatur , quod quidam petierint absolutionem per litteras, id intelligendum est, de absolutione a poenis vel obligationibus v. g. iuramenti, Voti, dcc. Non item de sacramentali.
Deinde, etsi iudicium fieri possit, de dari sententia per litteras, uti α matrimonium per procura
342쪽
torem, nihil obstat : Clim tota diversitas hic pendeat a voluntate Christi , quae nobis per Ecclesiae
praxim innotescit : Quod & in caeteris notandum est , dum in materia de Sacramentis argumentantur a pari. Dicendum 3. Confessio debet esse Verax , adeo VE MAM ut mentiri in Confessione in materia gravi sit pecca- conresus- tum mortale, eo quod tale mendacium soleat tale peccatum. Si vero sit in re levi non erit peccatum mortale , neque impedit effectum sacramenti. Si quis tamen omnia mendaciter sibi assingeret in Confessione , procul dubio peccaret mortaliter, eo quod frustraret Sacramentum suo essectu. Dicendum Requiritur insuper ut Consessio Diti m. st diligens, id est, ut praemissa diligenti peccatorum Na F- discussione, illa confiteantur, quae memoriae.occur- ς't . runt. Maior autem diligentia requiritur in eo , quia longo tempore non est Confessust uti & in eo ,
qui pluribus occupationibus seculi est implicatus ,re qui memoriam habet satis obliviosam. Sussicit tamen ut quilibet adhibeat in Conscientae discussione
talem diligentiam ac tantam , quae in rebus majo ris momenti solet dc debet adhiberi attenta qualita late personae, dcc.
SECTIO IV. st nomodo confeso debeat esse integra. DICENDUM primo, Ex iure divino requiritur
ut Consessio sit formaliter integra, quae forma- tates in iis integritas in eo sita est, quod quis omnia pecca- έρ'θμε ta , quae post diligens conscientiae examen memoriae occurrunt, in Consessione exponat, nisi iusta causa excuset. Et hac ratione posita, recte dicit Conc. Trid. sessi i . c. s. Impiam esse d cere hae ratione ,
confessisnem esse caruisicinam animarum di conscientia
343쪽
3. D E CONFExsIONE.ram, &e. Unde addit ibidem Conc. Constat enim, viis hil aliud in Ecclesia a poenitentibiμ exigi, qMam ut, po*qiuim quisque diligentiiμ 1e excusserit, er conlicientiae suaesium omnes . latebras enploraverit , ea peccata cons-ιeatur , qutim se Dominiim . Te in suum mortaliιer ostendisse meminerit: Reliqua autem peccata, qιiae dilige ter cogitanti non occurrunt , in univer1um eadem conse sone inclusa esse intelliguntur. Hoc tamen circa peccata oblita notandum est . quod si illa postmodum memoriae occurrant , sint ab lute confitenda. Ratio est , quod sit absoluta obligatio juris divini omnia & singula mortalia confitendi, quae N. quando memoriae occurrunt, etsi
obligatio illa pro tempore suspendatur , si illa pec
cata memotiae non occurrant, aut justa causa excuset. Imo illa oblita non sunt remissa indit ecte, nisi cum onere & voto illa confitendi, si memoriae oc-
Dicendum et . Omnia & singula mortalia in specie, omnes eircumstantiae speciem mutantes , sive communiter notae sint sive non, item numerus e
ruindem peccatorum debent aperiri in confessione, ut confessio sit integra i Cum vero sit aliquando poenitenti moraliter impossibile , praecise confiteri peccati numerum ι satis est, quod dicatur ille , qui moraliter judicatur subesse , addendo pim mini υὸ. De hoc postea agemus in particulari. Dicendum 3. Circumstantiae intra eamdem speciem notabiliter peccati malitiam aggravantes , debent in Consessione aperiit. Ratio hujus est , quod earumdem confe ssio maxime conducat ad persectum iudicium de peccatis ferendum , debitam satisfactionem iniungendam, dcc. Imo circumstantiae tales, aliis quando magis augent malitiam peccati & variant iudicis iudicium, quam circumstantiae speciem muta nistes. Deinde Ecclesia aliquando reservat peccatum ratione circumstantiae intra eamdem speciem aggra- ῆntili, V. g. surtum magnae quantitatis; non solet
344쪽
DE CONFAssIONE. 3Is autem Ecclesia reservare peccata , non necessaria ad consessionem. Denique alii docere debent ejul- modi circumstantias aliquando saltem debere exprimi, quando valde notabiliter aggravant 3 quibus accedit timoratorum praxis objiciunt huic datae doctrinae opinionem D. Thomae contrariam: item quod Con. Trident. sold in meminerit de circumstantiis speciem mutantibus. Ad quae R. verum quidem est, quod Doctor ille in 4.
contrarium videatur asserere , tamen ut ait Dominicus Soto , si usque huc suam summam absolviLset, nobiscum seni siet, cum alibi hoc satis clare insinuet , cum dicit gravius esse peccatum quod fit in Regem, quam quod fit in plebeium , adeoque mereatur poenam longe majorem. Ita Eximius Doctor Sylvius h Ic. Quod ad aliud attinet, R. Cone. Trid. noluisse sese immiscere quaestioni controversiae , dc solum voluisse definire illud, quod erat cel tum: ubi tamen nostram opinionem satis subindicat, dum dicit eain
peccatorum consessionem nece stariam esse , per quam Sacerdos de eorum gravitate censere postit, ubi recte de eorum gravitate, sine explicatione circumstantiarum intra eamdem speciem aggravantium vix censere possit confessarius. Objiciunt Aliqui, quod circumstantias intra eamdem speciem notabiliter diminuentes , non teneamur confiteri, ergo nec aggravantes. Ad quod R. quod quandoque tales circumstantiae diminuentes fini confitendae , Ec saepe necessariae sint ad ferendum rectum iudicium , dc saepe de mortali faciant venialer tamen non soleamus confiteri , ne videamur esse soliciti ad excusandas excusationes in peccatis.
Dicendum 4. Media ad peecatum adhibita tune - σει sint confitenda , quando sunt diversae malitiae ab actu peccati, neque de se & ex naIura sua ad actum Meamin
principalem ordinantur: si vero non habeant diver- nfiteri. iam
345쪽
tura sua ordinantur, non debent in confessione exprimi. Ratio huius est , quod confessarius cognita malitia actus principalis, facile cognoscere possit ea, quae talem actum de se dc ordinarie solent comitari et aliud est, de aliis, quae de se ad actum principalem non ordinantur. Si e consequenter docent,
quod ille qui fornicationem confitetur , non debeat confiteri tactus & oscula fornicationem praeceden tia , cum illa actum principalem scilicet fornicationem soleant comitari, & consessarius ex cognitione fornicationis, illa facile percipiet. Idem aliqui docent de osculis subsequentibus fornicationem , eo quod & haec plerumque comitari soleant, et si alii rectius doceant , eadem esse confitenda , clim sint potius dispositio ad novam fornicationem, quam aliis quid spectans ad praeteritam. Si vero quis consuluit magos ad sornicandum , furandum &c. debet tale medium in confessione aperire, cum distinctam ha beat ab actu principali malitiam, nee de natura sua illi connexam : unde debet ut distincta & consessario incognita aperiri. f., is, Dicendum s. qui tota die habuit voluntatem peeri. ..isiis. candi & de facto peccavit, videre debet an ei uiaratra pee. modi voluntatem non interruperit per actum con-ς 'o trarium, quo casu toties de novo peccayit, quoties ita voluntatem immutavit. Si vero interruptio fuerit solum naturalis v. g. per naturalem distractionem,
per somnium &e. si interruptio illa non sit notabilis , non debet in consessione aperiri , secus si fuerit notabilis. Neque, si quis saepe renovet voluntatem peccandi v. g. occidendi, ideo diversa peccata interna commissie censetur, cum sit unus N. idem actus efficax voluntatis , a quo actio externa procedit.
Vide quae diximus de diversitate numerica & specifica peccatorum in I. a. de peccatis.
persa - Quaeret aliquis, an laudabile sit confiteri suasim-ς 'μ ε perfectiones, quae non sunt peccata R. varii do
346쪽
DE CONFEssIONE. 3I7eent quod sic , N. signanter Alphonsus Rodrig. qua usu tom. 3. perseel. trach. 4 e. 4. docet esse consilium μ' virorum spiritualium confiteri impersectiones quae non sunt peccata, maxime in materia castitatis. Ue- standa. rius tamen docent alii inordinatum esse eas sacramentaliter confiteri , eo quod sacramentalis jurisdictio ex institutione Christi solum se extendat ad
peccata , adeoque inordinatum est narrare ea , quae non sunt peccata, ut ab illis absolvamur. Hi ne dicunt plurimi , in confessione resecanda esse illa omnia , quae non sunt materia confessionis, quae sunt sola peccata.
Dicet aliquis, Consessarius non solum habet officium iudicis ad absolvendum, sed etiam medici ad
curandum , adeoque aperiri possitnt imperfectiones illae, ut ab illis curentur poetii tentes. R. Uerum quidem esse , quod confessarii munus sit mederi , sed morbis peccatorum , quales non sunt ex supposito dictae impersectiones. Si tamen poenitens dubitaret eas esse peccata, posset eas aperire, si dubium esset fundatum, ut alia peccata dubiar alias prae staret eas seponere ut dc reliquos scrupulos. Sic etiam posset quis eas imperfectiones aperire Confessario non ut Consessario. sed ut Contiliario , ut dictas imperfectiones posset superare , quamquam praestaret id fieri extra confessionale , maxime si ex ea reia Iatione erearetur praeiudicium aliis poenitentio ussubsequentibus, ut saepe fit. sECTIO V. An, ein quomodo peccata dubia sint eonfisenda. DIcENDuM primo, Qui certo novit se peccas- Dubisari,
se, dubitat tamen an peccarit morialiter an veis an vens ἀ-
nialiter, tenetur peccatum illud confiteri. alias exponet se pericula non omnia dc singula mortalia con-
347쪽
Abat it- fitendi , prout de iure divino tenetur. Idem est dori. - eo qui dubitat an consessus sit mortale, de quo ceristus est, quod illud commiserit, eo quod in hoc dubio siet possessio pro praecepto Consessionis. Aliud est de scrupulis, qui non sunt hic curandi, de quo
postea. Dubia sit, Dicendum a. Qui dubitat an commiserit peccatum auo a faut mortale , tenetur illud sub dubio confiteri r Unde ευ 'ηψ Echus l. 3. de poenite. 3 3. lia scriblii Homo non est ιμινι in conscientia, solum manifesta in quae frent nota,consuendo nisi etiam dubia coniteatur: optima enim es Theorica rexponensse periculo peccati mortalis , peccat mortaliιer. Ei quod dici solet, agere incertum dimittere certum,
in materia mortali est mortale docuit hoc sapiens , qui amat periculum, peribit in ilia. Cum ergo aliquis habet dubium probabile an actus sese peccatam, non debet se exponere periculo illud occultando, sed detegat illud Confessorim judicium medici expectet an vulnus sit mortiferum aut minus. Ratio hujus est, quod qui dubitat an habeat te: hale vulnus, debet adhibere pharmacum maxime opportunum ad illud curandum, quale hic est confessio respectu morbi spiritualis dubii i unde S. August. de vera & falsa poenit. c. I s. Ponat se, ait, omnino poeniιens, in judicio Sacerdotis, nihil sibi reservans Ihi, paratus facere pro reparanda anima, quaecumque faceret pro viιanda corporis morte. Deinde , si templa
mortua iterato debeant consecrari, si de eorum consecratione dubitetur , ut statuitur Conc. Cartag. s.c. 6. Ac Meldensi c. 8. multo magis templa animata,
sub dubio propha nationis debent per confestionem
consecrari. Denique omnia iura clamant in dubio tutiorem partem esse amplectendam , maxime in
foro conscientiae r unde S. Antonin. 3. p. tit. S. c. 2. f. 9. docete In his, quae concernunt forum conscientiae,
in dubiis tutior pars est eligenda. His omnibus adde sensum universalis Ecclesiae, qui semper in dubio numeri addere consuevit, plus minusve, id est sub dubio idi de caetero ex Conc. Trid. constet, consessionem ita
348쪽
- DI CONFEssIONE . 3Istyla debere e sie integram , sicut universa semper intellexit Ecclesia. Dicendum 3. Dicta doct ina ex Cone. Trid. ut Ex cinea cumque erui potest , dum ultra hoc quod mox ex eodem attulimus, docet quod Christus Confessarios ' 'reliquerit tamquam suos vicarios , ad quos omnia mortalia deserrent fideles: omnia ait, non excipiens dubia, cum verba generalia non debeant restringi, ni si ex generali significatione sequatur absurdum , quod hic non est timendum. Deinde solum eximit Conc. Trid. illa peccata, qtue post diligens examen poenitenti non occurrunt , dc venialia et ubi tamen mortalia dubia diligenter se examinanti occurrunt neque sint venialia. Dicendum 4. voluit & quondam Lutherus, quod L. h. ἐnon nisi manifesta mortalia quis confiteri deberet:
ait enim arte 8. a Leone X. damnato et nulla modo praesumas consiteri peccata venialia, sed nec omnia moris talia , quia impossibile es, ut omnia mortalia cognoscas runde inprimitiva Ecclesia foliis manifesta mortalia confitebantur. Ad quod ita Rossensis refutat: ari: 8. Luthero objicit : caeterum si velis articulum intelligi debere de mortalibus, quae si gerint animum paenitentis , nec ad hibita deb/ta diligentia redeunt in mentem nihil ab Ee etesia dissdes. Sin de iis intelligi, quae confessus norit, vel DUBITAT ese mortalia tum prosito articulm meritu edamnatur,cum nullum horum in Confessione tegi possit, absque
manifesta siclione. & in initio ejusdem articuli: opinor
neminem usque adeo coecum, insanum, ni ob unim LM-iberi sententiam, velit tanto discrimini se exponere, quatenus ea quae vel norit, vel DUBITA Τ, esse lethalia, Sacerdoti non aperiat. dc Latomus ad Artic: 3 Lut heri. a Lovaniensibus condemnatum ; stui Δόitaι, ait, an peccaverit mortaliter an non , an consensus ad illiciarum sit mortalis vel perfectus plenim an non, nonne
tutius erit contis eris . quis secandum Lutherum securum reddet paeniιemem de remisone i nonne in tali casa non
costen, amat periculam ωιra i ad Eccli. 3. qui amat
349쪽
32γ DE CONPΕss Io NE periculam peribit in illo ' ratio autem hujus Luther; erroris fuit haec, quod Docerct neminem esse certum, an non in singulis actionibus mortaliter quisque peccet, propter occultum superbiae vitium , adeo ut quilibet iure dubitare possit, an non semper peccet mortaliter:
unde & impossibile Docebat quod omnia mortalia Cognoscas, dc proinde solum manifesta esse aperienda.
Restondetur argumentis in conιrariam rigatis.. BIICIUNT primo, non est certior ConfitendI..hf .di Obligatio, quam sit fundamentum obligationis,a-ιι . est quod est peccasse mortaliter: Sed illud est dubium, rio. ergo & ejus obligatio inde resultans est dubia. Ad quod Resp. quod ex dubio fundamento, possit oriri cena obligatio. Dubitat quis de sumpto veneno et ex illo dubio oritur obligatio certam adhibendi medicinam, ita & hic. Neque ullatenus quis addat,
quod in dubio melior sit conditio possidentis et quia ultra hoc , quod dictum principium solum habeat
Iocum in materia justitiae, uti alibi ostendimus, tamen petitur per hoc , principium, cum quaestito sit, an possessio stet pro libertate poenitentis an Consessionis. Adde, quod non sit dubium, an hoc casu debeat adhibere medicinam , puta Consessionem , sed . sit certum. Neque opponas licitum esse sequi opinionem probabilem, quod multis rejecimus agendo de conscientia, & simul nolent, nos hic agere de materia γορ-st Us Sacramenti, ac tutius hic esse, quod proponimus. - ' Objiciunt a. Ridicula foret accusatio in judicio, ' '' dieendo, accuso me de furto, si sim furatus, ergo κhic. Deinde qui confiteretur dubia, exponeret Sacra mentum periculo nullitatis , posset enim fieri, quod
peccatum illud non subesset. Resp. Quod ad primum
350쪽
ns Co NpEssIONI. 32rattinet, omnem similitudinem claudicare, dc quidem hanc egregie e noscit enim quilibet, quot casibus differat hoe tribunal Sacramentale a serensi. Unde idem foret, si esset tribunal in quo omnes contagioso morbo laborantes deberent se accusare, ut sanarenturiquo casu deberet quoque fieri talis accusatio, accuso me tali morbo, si illo laborem, de quo dubito. Ad ultimum re spondeo, illud quoque probare, ne quidem esse licitum confiteri peccata dubia, quod est omnino ab num. Addo tamen, quod poenitens quando omnia dubia confitetur, debeat addere aliquod veniale aut mortale certum, ut certa sit absolutio: alias si in necessitate v. g. non possit tale addi,danda erit absolutio sub conditione. Objiciunt 3. solum vult Cone. Trid. quod illa peccata debeamus confiteri, quorum quis meminit, dc habet conscientiam di sed dubiorum non meminit, nec habet conscientiam; ergo. Resp. Et si non habeamus de illis conscientiam certam, habemus tamen proba emm η, bilem, & probabiliter nobis memoriae Occurrunt, hoc tram ρνεω autem sussicere ad obligationem confitendi, ex dictis abunde constat. Obiiciunt 4. Scruiuilosis non permittitur peceata dubia eonfiteri, ergo signum est, quod non sit Ob- permn ε,, Iigatio efidem confitendi. R N. C. ratio enim, quare hoc scrupulosis non permittitur, est haec , quod non Vρ'
inleant scrupulosi habere vera dubia, sed solum inἀφ' 'fundata, sive scrupulos r in aliis vero, qui vere lesundate dubitant, non habet locum haec exemptim