Principia totius theologiae moralis et speculativae, ex S. Scriptura, conciliis, sanctis patribus, maxime S. Augustino, et aliis probatis auctoribus compendiosè deprompta, authore Florentio de Cocq, ... Tomus primus tertius

발행: 1682년

분량: 589페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

351쪽

E is,ma ICENDU Μ 3. Cum in extremis extrema ten nerestita s vi tanda sint , sequitur , quod moribundus nota ab suturi debeat integre confiteri . a cuius integritate impo ε tentia excusat. Unde ut ait Paulus U. in rituali Rom. titi de poenit. Si inter consuendum vel etiam antequam

incipiaι confiteri, vox loquela νgro desistant ', nutibus fignis coneιur Sacerdos quoad ejus fieri poterit, peccata potι entis cognoscere : quibim utcumque vel in specie cognitis, vel etiam si confitendi desiderium vel per se vel per aliam ostenderit , absolvendus est. Ratio hujus est, quod moribundus, per similem consessionem praebeat hoc casu materiam sussicientem, id est accusationem , etsi generalem , super quam cadit ipsa absolutio. νον ιunia Constat itidem ex Paulo U. si confitendi deside-

nam sit

ossi venis

rium vel per altam ostenderit , esse talem absolvendum: dicere autem in impressione hic irrepsisse mendam , dc legendum esse, absolvendm non et e uti etiam revisores ritualis in hoc errasse , uti & Paulum V. ut doctorem privatum , temere obiicitur , uti ex bulla rituali praefixa sufficienter patet, dum toti Ecclesiae observandum proponitur. Unde idem praeviEdocuerat Conc. Araus. r. c. ri. ubi dicitur e subitὸ obmutescens , prout statuium est, baptisari aut parrirentiam accipere potest , si voluntatis praeteritae testimonium aliorum verbis habet, aut praesentis in sino nutu. Unde patet, non solum posse talem absolvi, sed di debere . clim proximo extremE indigenti siccurri deis beat , quantum possit. Dicendum a. moribundus, qui nulla doloris signa edidit, nec absente, nec praeserue confessario. Poterit

352쪽

D E Cous EssIONE. 323 poterit tamen absolvi, si constet, quod christian Evixerit, quidquid hic alii nimium censurent, quam sententiam plurimi authores , iique praecipui tuentur & docent, ut Hesielius, Jansonius , Morinust. Io. c. Io. dc alii. Imo & sacerdotale quoddam ad usum Ecclesiae Rom. Uenetiis excussim anno I 36O.

fol. 6 a. quod sic habet i talis in irmas aut jam amisit loquelam vel usum raιionis, auι non e in primo casu, si benὸ vivebat , ut bonus fidelis, or frequenιabaι conis fessiones er communionem π' ejusmodi, quamvis non petierit sacramenta, quia ex insterato talia acciderunt .... debeι praesupponi contritu , facienιe aliquo confessionem generolem pro eo sacerdos faciat absolutionem ab omni sententii peccato deinde debet dari et Eucharistia, quamvis non sit confessus. Idem docet S. August. l. I. de adult. conjugiis. c. 26. dc 28. Hanc opinionem teste Morino approbavit Greg. XU. dum e siet Archiepis. Bononiensis in memoriali consess c. I. deforma poenit. num. I 6. ubi ait: imo addit sacerdotale Rom. p. 62 . ex doctrina D. ηιonini, posse etiam a solvi moribundum assuetam frequentare confessionem, quamvis repentino casu oppressus Sacramentum non petieriι tneque solum poteti confestaritu absolvere, sed etiam debet tquia contingere poιest moribandum tantum ese attritum, Mnde damnetur , nisi absolvatar. Idem testantur alia-Tum Ecclesiarum statuta , ut Ecclesiae Lemovicenis sis anno I 6ao &c. alii quoque volunt probare hane

dictam opinionem ex facto Clementis VIII. qui. cadentem ce Basilica S. Petri absolviti ad quod ait L

go sese diligenter Romae indagasse, & ab illis, qui eo

tempore aderant, se audivisse meram esse fabulam.

Ratio autem hujus doctrinae est hae e t quod desiderium aut petitio consessarii in casu necessitatis, ha si beat sufficientem rationem confessionis, dum per aliquod signum innotescit: sicut autem tale signum sussiciens est aliorum testimonium, ita quoque satissum ciens est vita praeterita christiane acta, qua fit

ut ille censeatur velle christiane mori, uti christiane X a viait,

353쪽

3αι DE CONFOSSIO ME, . vixit , dc consequenter in tali articulo velle confris teri , ad quod vitam anteactam implicite direxit. Si vero rituale Rom. neget absolutionem dandam esse illis , qui nulla dant doloris signa , intelligendum est de sanis, dc in peceato Obstinatis 3 aliud enim ex antedictis sufficienter constat.

st uanam ab integritate eonfesonis excusent. Extis n. H ICENDUM primo , Excusat impotentia ab inoria ab in- O tegritate consessionis, periculum mortis instantis, si peccata invincibiliter ignorentur,si sit timor gra-isu. vioris damni proprii vel alieni,dum est necessitas confitendi r alias ob devotionem , non excusat talis cauis . .. . se, uti etiam si adsit alius sacerdos . a quo non ti-ν β, metur tale periculum. Unde, si prudenter timeatur revelatio consessionis , vel timetur mors , aut

gravis vindicta , vel quod quis sollicitabitur ad peccatum , cui timet poenitens ex fragilitate se succubiturum , non tenetur integre confiteri. Idem excusat fractio sigilli, hoc enim nequidem ad faciendamocnsessionem integram licet xiolare. M, is Diςζndum a. Manifestatio complicis non excusae marii ab integritate Consessionis, nisi ex tali manifestatio statio ne Obveniret complici grave damnum: Alias, si ni-νεmplicii. M mali ille obveniret, quam quod peccatum ejus Sacerdoti innotescet, non excusabit ; Neque hic est detractio respectu complicis , ut volunt aliqui, nisi ad summum materialis, non enim aperitur eius crimen ut famae ejus noceat , sed ut iuri suo satisfaciat, quod habet ad peccata sua rite exponenda , quod saepe sine manifestatione complicis fieri nequit et Deinde hoc ipso quo complex voluit cum alio peccare . censetur in sui peccati manifestationem consensisse , dum peccatum illud siae manife-

354쪽

DE CONFEssIONE. 32s statione ejus confiteri non potest. Unde Monitum

D Bern. Vel alterius , quisquis sit, i. de honestas vitae sormula : De nullo prorsus sinistrὲ loquaris qua tum cumque sit verum vel manifestum ) nisi in cοηfessi

ne, hoc ubi nonpotes aliιer manifestare peccassim tuum. Imo teste Morino l. a. c. ia. de poenit. Olim in Ecclesia moris fuit petere si rem habuissent cum matre, sorore, & c. Ubi alia pro dicta sententia ad rem nostram adfert. Dicendum 3. Non excusat ab integritate dicta . nimia poenitentium multitudo. Noti sunt ex Episto la Jacobi Boonen Archi Epist. Mechlin. ad congre paeananiagationem Card. qui contrarium docuerunt dc practi. Hum. carunt. Unde primo Theologica facult. Lova n. contrarium damnavit ut falsiim , non tolerandum in praxi, & superiorum authoritate merito proscribendum : Uti jam nuper proscripsit Innocentius XI. hanc sequentem e Licet sacramentaliter absolvere dimi-ἀa ιδ tantum confessos ratione magni concursus poenitentium , qualis v. g. potest contingere in die magnae alicujus Festivitatis alit Indulgentia.

Dicendum . Qui post Consessionem dicit se sei

re, se habere adhuc aliquid dicendum, Sed non potest illud recordari , uti saepe fit : Debet tamen eo non obstante absolvi. Ratio est , quia talis omnia

exposuit, quae post diligens examen quale supponitur) memoriae occurrunt, quod solam a Conc. Trid. requiritur.

debere confiteri , cum hoc supponat innocen- quam deistiam vitae & alienum aliquem esse a vitiis. Attenta berseo

355쪽

326 DE CONFEssIONE.su , praestat omnino ad Consessionem festinare . quam ab ea abstinere e Praestat enim morbis quaerere medicinam , quam morbos permittere incuratos t optimum tamen est , morbis caruisse. Unde Confest1o solet comparari medicinae, quae morbo curando principaliter adhibetur & secundario amo bis praeservando: Hinc, sicut honorandi sunt medici propter necessitatem , ita ex ea parte honorandi sunt confessarii.

Dicendum a. Qui adeo persecti sunt, ut serium etiam de peccatis minimis dolorem dc propositum ab iis abstinendi concipere possint , laudabiliter saepius confitentur, ut modo securissimo omnes conscientiae maculas abluant dc extinguant. Hinc illi , qui saepius ad S. Communionem properant , V. g.

Sacerdotes quos purior dc sanctior decet dispositio, Vel quotidie vel alternis Hebus vel bis sauem in hebdomada, animo vere contrito ad confessionem solent accedere, omnesque malorum radices evellare conantur, atque omnem vel levissimam maculam abstergere, ut ait Cata. 'Bona de Missa tract. ascet. c. 4. g. a. hoc sensu quO-que recte docet Catechism. Rom. a. a. c. s. dum

ait, Nullam rem fidelibus adeo curae esse debere, quam ut sequenti peccatorum confessione, animam sudeant expiare. . . . . ac turpe esse, cum in eluendis corporis ae vestium

sordibus tam diligentes stam, non eadem saltem riligen-ιia curare, ne animae splendor turpissimis peccati maculis obsolescat. Dicendum 3. Peccatoribus gravioribus, δc dissolutio is vitae, frequentior confessio est commenda da. Ratio est, quod praestet cito quaerere medelam juxta illud i Principiis obsta , sero medicina paratur ,

cum mala per longas invaluere moras. Vulnus enim quod festina medici manu non curatur, putrescit, dc aliquando corpus totum inficit. Deinde , quo diutius consessio protrahitur, eo uidetur dissicilior de magis ardua , ubi tamen leiusmodi peccatores veluti fraeno a peccatio coercentur. Certe experientia teste clarum

356쪽

DE CONFEssIONE. 32 est, multos etiam injuncta consessione per modum poenitentiae frequentiori, a vitiis serio se emendasse. Dicendum 4. Qui magis ex consuetudine, ex affectu erga patrem spiritualem, inani gloria aut simi. nam stali motivo, ad confessionem accedunt, quam ut pecia que 3 c. catis medelam quaerant , frequentior consessio est

dissiladenda. Idem est de iis, qui continuis scrupulis da. consessarii animum divexant. Idem est de iis , qui eadem semper ad confessionem ad serunt, quae pro viribus emendare non satagunt, & in eadem semper dilabuntur . non tam ex parte Infirmitatis , quam defectu serii propositi non relabendi. Hinc prudentis erit consessarii, sollicite attendere poenitentium inclinationes, motiva & similia , unde facile iudicare poterit, quid cuique in hoc negotio conveniat. Dicendum s. Plerisque ordinum religiosis statuitur frequens consessio , eo quod supponant porse' s.f. factiorem in iis sese disponendi methodum , de qua

conclusione. 2. Qua si careant, non ideo quod re- νum e caligioni de sese convenit, erit immutandum, cum si L UUM non sint purioris vitae, ex sua professione tamen ad ' 'illam tendere debeant. Hoc tamen addo, ut quisque suam animi intentionem & dispositionem sedulo alis tendat, dum ad confessionem accedit: nedum antismae sordes abluere videtur, animam commaculet, vel desectu debitae contritionis, vel ptopositi efficacis , vel ex motivo inordinato, consuetudine, &c.

nil enim prodest, quod non laedere posset idem. Dicendum 6. Frequens confessio, in iis qui gentiliter vivunt, est signum reprobationis e certum est iis Tenim, quod ejusmodi consessiones plerumque sint gentiliter sacrilegeter quis vero neget sacrilegia esse notas repro- . bationisὶ Unde jure merito condemnata est subsequens propositio e numero 3 6. inter 6 s. ab Innm stinati cent. XI. Frequens confessis communis , etiam in m bis qui gentiliter vivunt, est nota praedestinaiionis. Deus enim reddet unicuique prout gessit in corpore, ut vitae correspondeat poena vel merces.

357쪽

c. .fio. tem esse ministrum consessionis. Patet hoc ex. Trid. ses. I , c. 6. & can. s. pro parte Lutherum condemnante, qui insulse quondam effutiit, mulierem tantum posse circa hoc Sacramentum, quantum Sacerdotem , eo quod Sacramenta non operentur suum

effectum, nisi excitando fidem, quod & mulier aeque potest, ac Sacerdos. Consessio enim fieri debet coram judice, potestas autem judicandi, non omnibus pro miscue competit, uti patet. Solis ergo Apostolis, de omnibus eorum inSacerdotio successoribus haec administratio competit i adeo ut Consessio facta Laico sit prorsus nulla. Unde si quando SS. ΡP. adstruant confessionem Laicis factam, non intelligunt Confessionem Sacramentalem, sed consessionem factam ad sui humiliationem vel consilii petendi causa. Idem est de consessione, quae quondam fieri poterat Diacono,

quae non erat Sacramentalis', sed in ordine ad recon- Diae o. ciliationem Sc absolutionem a census is r quamquam rum αεμ- videatur aliquando fuisse Diaconorum abusum, qui μ' uti quondam stoi vendicabant potestatem in Corpus Christi verum, ut patet ex Conc. Arelar. I. c. s. ita 1-.-.. quoque eam usurpabant in Corpus Christi mysticum. Dicendum a. Persia sum est , illam absolutionem nullius esse momenti, respectit illius, in quem nullam. ne delegatam quidem, Sacerdos habet iurisdictionem. Palet hoc ex Con. Trid. T r . c. 7. & favet ratio ante

dicta, quod absolutio sit actus judicialis, qui requirit iurisdictionem in judice. Iurisdictionem hanc non accipit complete quilibet Sacerdos in sua ordinatione ratias Ecclesia non posset invalidare actum absolutionis, quem sine ulteriori jurisdictigne poneret Sace doti

358쪽

DE CONFOς Io ME. 32' dos, datur tamen in ordinatione ejus talis potestas, quae necessaria sit ex parte iudicis qd serendam sententiam , sed non datur potestas necessaria ex parte mainteriae, quatenus non dantur adhuc subditi, in quos iurisdictio agat i adeo ut in ordinatione detur tantum inchoata ita isdictio , non itidem completa , quae non

tantum requirit rudicandi potestatem, sed subditos quos judicare possit. Dicendum 3. Jurisdictio haec, alia est ordinaria, Iu mi ctia alia delegata. Ordinaria est, quae alicui competit ratio- ordanaria ne ossicii. Delegata est illa , quam alter habens pote re 4'μ satem alteri concedit. Hinc ordinaria iurisdictio illis' ' competit, qui habet ossicium , cui annexa est animarum cura. ut est Papa respectu fidelium, Episcopus respectu suorum subditorum , Pastor, &c. Iurisdictio haec ordinaria deperditur per privationem beneficii tUnde si Pastor v. p. deserat 1u una ossicium, amittit quoque suam iurisdictionem, & de novo approbari debet, si praevie non sit approbatus. Ad iurisdictionem vero sussicit titulus coloratus cum communi errore Tituων vulgi, id est, quod communiter omnes putent eum εἰ - - habere iurisdictionem ratione ossicii aut alterius tituli qui revera non subest i ratio eius est, quod hoc casia Pontifex suppleat , da odo iurisdictionem taliter absolventi, ne nimis grave sequeretur incommodum, quod omnes illi qui in culpabiliter tali confiterentur, non absolverentur. Hoc tamen notandum , quod ille qui absolvit cum tali impedimento, peccet. ni si ob ignorantiam excusetur e non enim iurisdictio datur in favorem iniquitatis absolventis, sed in favorem poenitentis.

Dicendum 4. Delegatam iurisdictionem habet ille, mis is his qui ab Episcopo approbatus , iurisdictionem accipit habeant ab eo, qui illam habet ratione ossicii. Ex quo patet OiM 'quod delegatus non possit subdelega re, eb quod delegatus non habeat jurisdictionem ex parte ossicii, sed ex favore. Sussicere tamen hic potest eonsensus tacitus, v. g. si consessarius approbatus audiat consessio

359쪽

ssessiones alicujus subditi in praesentia ordinarii, qui

cum facile posset, non contradicit. Perit autem delegata iurisdictio, per revocationem concedentis , dcti, binis porςζnsuras, quibus vitari debet confessarius..tabra. Dicendum b. In cassidubii, an quis habeat jurisdictionem, non potest quis licite cum tali dubio absolvere. Eo quod . stante tali dubio, temere procedat, usurpans sioi potestatem de qua sibi sufficienter non cons at. Enormius procedunt, qui quando contradicitur a leg limo superiore, quoad iurisdictionem, temere procedunt: quae contradictio sitam poenitenti, quam confessario innotescat, nulla erit consessio aut absolutio. Hinc graviter delinquunt, & poenitentes decipiunt, qui contra superiorum ordinationes poenitentes ab l vunt, quorum conscientiam dum sedare student, magis perturbant aliquando dc constringunt. Iis,iratae i. Dicendum 6. Licite quandoque usurpatur iurisdia prasum- ctio in aliquos exemptos, ratione tituli praesumpti. ε - V, g. Religiosus, qui vi regulae tenetur confiteri alteri eiusdern ordinis posset absolvi ab alio, si sit in itinere, eo quod prasumere quivis posset , talem exceptionem in casu itineris esse factam, dc legitimum superiorem in id consentire. Optimum tamen consilium erit, praevi ea talibus inquirere, an eosdem liceat a dire S absolvere, an habeat consessarius in illos iurisdictionem, an habeant licentiam alteri confitendi,

si de illis sit dubium, uti saepe fit. Dicendum 7. Qui libet Sacerdos in articulo moristis , in quemlibet habet iurisdictionem absolvendi a

quibus ibet. Docet id Conc. Trid. ses. I . c. 7. ubi ait: cerdos Versnuanam pre admodum, ne hae ipsa occasione aliquis

p in eadem Ecclesia Dei custoditum siemper fuit, ut

uusdicti. MD H resematio in arsiculo mortis i atque ideo omnes S uem. cerdotes, quoslibet paenitentes a quibusvis peccatis censuris absolvere posent. Unde patet hic etiam comprehendi Sacerdotes Haereticos & schismaticos.

Si vero ordinarius hie adsit, non potest alter talem

moris Diuitigod by Corale

360쪽

DE CONPEs SI NE. moribundum in vim dicti privilegii absolvere , eo si quod in Ecclesia Dei contrarium semper fuerit custo- ditum, di praesente ordinatio cesset ratio tam ampli in ' dulti: unde Greg. 33. Quondam rogatus de hoc casu, respondit nobiscum eo casu hoc non esse licitum equod etsi dixerit ut Doctor privatus, tamen inde utcumque intelligi poterit mens talis Pontificis. Tune ergo in articulo mortis nulla est reservatio, quando est necessitas eum absolvendi ab alio, quam ab ordiis

Si autem inceperit Saeerdos talis moribundi audiis re consessionem, & interea adveniat ordinarius, non ideo debet ab auditione desistere, cum per inchoatam consessionem acceperit jurisdictionem , quae cum adhue res sit integra, omnino perseverat.

Dicendum 8. Quivis Sacerdos non habet jurisdia de Vctionem absolvendi a venialibus dc mortalibus alias Itas ιὲ,

rite consessis: ratio est, quod actus absolutionis sitius uictis semper actus judicii, adeoque semper in iudicante ς aut absolvente requiritur jurisdictio, & quidem completa, quae cuilibet Saeerdoti non competit, uti ante re probavimus : unde contrarium nuper vetuit Ecclesia, mortali- in decreto a nobis allato, agendo de Communione. - ti Dicendum ultimo,varii praeter Summum Pontita 'M' 'cem habent privilegia & facultatem eligendi sibi con- .6 fessarium, ut sunt Episcopi, Patriarchae , Abbates , o exempti, Generales, Provinciales, Guardiani, Prio consis res, &c. nisi speciali ordinis statuto prohibeantur: vri item Cardinales eorumque subditii Deeani, praepo θ' ' siti, Parochi, item Reges & Duces, solent hic habe-xe sua privilegia. Abbatissae vero non habent hanc fa- Cultatem, cum non habeant praelaturam propriὸ dictam cum jurisdictione spirituali. Non possunt tamen illi vero similius eligere Consessarium non approbatum, quia generali concessione non comprehenduntur illi, quos concedens non comprehenderet, si speciatim de eo rogaretur, quod concedere non facile aestimanda est Ecclesia, de quovis rudi & simplici aliquando. Si

SEARCH

MENU NAVIGATION