장음표시 사용
391쪽
DE COMPEI SI Ny. Sacramentum ministrent non ausim condemnare et sed requiri iudico Episcopi approbantis intentionem, qui an ita approbationem dederit, ut si ea
subditus utatur contra voluntatem Praelati, non teneat, me i ito dubitaverim. Re Potor Dicendum s. Approbatio data revocari notest, uti r A. 4 N reuongi, uti patet ex praxi Ecclesiae e cum enim arreo, νι- approbatio sit testimonium de idoneitate alieo jus ad
fmgi. audiendas consessiones, sequiturqubd quispia in posist inveniri autus pro hoc statu hominum dc non pro alio. Deinde pote st quis inveniri aptus, sed non tantum, ut pro semper iudicetur talis r unde potest approbatio dari ad unum, duos aut 3. annos, ut interea approbatus studeat, ec sese aptiorem reddat. Sicuti autem superioris concessione nascitur approbatio, itata per eius revocationem poterit extingui. Fieri namisque potest, quod ille, qui modo iudicatur aptus, postea desectu studii fiat ineptus, uti saepe fit, in iis, qui approbati omne studium abdicant, re illi valedicunt. quo fit, ut qui ante satis instructi fuerant, postea illit terati reperiantur. Unde attendendum est, illud quod ait D. Amb. super Lucam inexplan. prooemii r legimus
aliqua ne negligantur e legimus ne ignoremus : Iegimus non ut teneamus, Jed ut repudiemus. Poterit ergo Episcopus , stante fundamento de tali casu, revocare approbatos
ad examen , ut sibi de sum cienti idoneitate constet, aΔquod indagandum jus habet, imo de quo in conscientia constringitur. , Dicendum 6. Non sum est hie approbatio petita sede, ὰρννο negata, neque pro saecularibus Sacerdotibus, neque itas pe. pro regularibus. Contrarium 'o regularibus sustis dnuerunt plurimi,quod probant ex Clementina diaetina et V ' de sepulti ubi Praedicatoribus & Franciscanis datur illa facultas,ut si repraesentati Episcopis ab iis repellantur. a S. Sede sint approbati i quae Clementina, cum in Conc. generali sit facta di corpori juris sit inserta, non
videtur per Pneralem revocationem illi posse deroga-
392쪽
DE CONfEss Io ME. 363rie quidquid tamen de eo sit, certum est ipsorum mendicantium judicio', hoc non facile esse practicai dum, tum ut aiunt, quia Episcopis est odiosum, oppositum sit praxi consormius, nec facile de injustitia negatae approbationis sit praesumendum , cui dc illud addo , praedicta omnia falsa esse dc improbabilia, eo quod anno I 666. 24. Sept. ab Alexandro UΙΙ. haec est Condemnata: Satisfacit annuae confesonis praecepto, qui confitetur regulari Episcopopraesentato, sed ab eo injustit reprobato. Quare autem non satisfacit, nisi quia confitetur Sacerdoti non approbato i
De Reservatione caseum. DICENDUM primo, Reservatio Cassium est subia Quid stractio potestatis absolvendi a quibusdam casi bus gravioribus. Magnopere vero ad christiani Populi dis R.β, --cψbnam pertinere, salillissimis Diribim nostris vijum est, rio eoa --Πι atrocina quaedam graviora crimiηa non a quibusvis, sed a summis dumtaxat Sacerdotibus, absolverentur, ait Conc. Trid. ses. I . c. 7. sicut enim Judices superiores aliquarum causarum judicium, praesertim graviorum sibi reservant, de morbi majores medicis magis e X-pe riis solent reservarit ita dc in hoc tribunali, ubi animae morbi judici dc medico aperiuntur, fieri convenit.
Dicendum r. Reserva es possunt peccata mortalia mai,,
tam interna quam externa, etsi sola externa reservari peeeisa soleant, eaque graviora r neque reservantur peccata re dubia, neque censetur superior ea velle reservare, cum vμ ε reservatio sit odiosa. Reservatio quoque solum con- cernit peccata persecta Sc consummata, unde quando peccatum carnis v. g. reservatur, intelligitur de pecca- aui. to consummato luxuriae. yo inr ea
Diccndum 3. Reservare possunt ii, qui hie habento se
393쪽
64 D E CONFEssIONE. ordinariam iii risdictionem , ut est Papa respectu omisnium subditorum i Episcopus respectu suorum , dcc. Generales dc Provinciales , Abbates, Priores, &c. Et si quoque respectu suorum subditorum possint quaedam reservare et tamen Clemens VIII. eorum potestatem hic restrinxit ad Ir. casus , de quibus postea. Si vero Generales aut Capitulum aliqua Religiosorum
peccata reservet , non comprehenduntur eo statuto
Novitii, cum Novitii quoad odiosa, prout est reservatio, non sint stricte dicti Religiosi. Dicendum 4. Casus Pontifici reservati sunt omnes contenti in bulla Coenare v. g. Haeresis ic lectio librorum haereticorum sine licentia Pontificis : appellantes a Papa ad futurum generale Concilium: in piratas, & bona naufragorum Christianorum ad Ilitus appellentium diripientes , in eos qui sine debita potestate gabellas imponunt: in falsificantes litteras Apostolicas: in deferentes arma ad hostes christiam nominis e dcc. Casus vero Episcopo reservati , pro diversitate locorum sunt varii e casus quos Episcopus noster Antverpiensis reservare solet, sunt hi sequentes: Haerestis, Apostasia, simonia, fodo-mia, homicidium voluntaνium, inceκdiam eum delIberata voluntate procuratum , νaptus virginis , incestus cum consanguineis aut sanctimonialibus, rniectio violenta manuum cum laesione in parentes facta , Ρωlegium , adu terium notorium , omnia delicta his graviora , quae annexam habent excommunicationem majorem. Aliquando additur , Peccatum complicis tu peccato carnali , quod non est proprie reservatum, cum quivis Con
festarius a complice distinctus , posset ab illo absol
Casus vero religiosorum reservati sunt varii pro diversis: hoc tamen notandum est, quod Clemens ' VIII. I s93. 26. Maii statuerit II. casus, quOS Vel omnes, Vel aliquos eorum , possent religiosorum Praelati sibi reservare et si vero alia graviora peccata reservare
vellent, id non possent sine consensu capituli gene-
394쪽
DE CONFEssIONE. 36sralis pro toto ordine , vel capituli Provincialis pro tota Provincia r non autem soli pro suo arbitrio talia possent reservare. Casus autem illi Ir. sunt hit veneficia , incantationes , sortilegia r Apostasia a religione sive retento habitu . sive reis misso. Nocturna dc surtiva egressio monasterii, etsi facta animo non apostatandi. Proprietas , quae sit peccatum mortale. Juramentum salsum in iudicio legitimo. Procuratio, auxilium, consilium ad abis ortum post animationem foetus, etiam effectu non secuto. Falsificatio manus aut sigilli ossicialium monasterii: furtum de rebus monasterii in re mortali. Lapsius carnis voluntarius opere consummatus. O cincisior vulneratio, gravis percussio cujuscumque personae. Malitiosum impedimentum aut retardatio aut apertio litterarum a superioribus ad inferiores aut
Dicendum s. a reservatis absolvere possunt ii, at qui ea reservarunt, illisque superior, Vel qui ad hoc ii, ν.m, a
delegatam habent potestatem. Hoc tamen discrimi- abs.lυere ne, quod ordinarius possit tollere reservationem sine absolutione Sacramentali: non itidem delegatus. Episcopis a Conc. Trid. ses. Σ . c. 6. reform. conceditur facultas absolvendi suos subditos ab omnibus peccatis occuliis , etiam alias Papae reservatis , excepta haeresi, quam sibi soli papa reservati quam potestatem alii annue per bullam Coenae revocari Volunt, in qua ita habetur a tempore Pii U. quod a casibus eiusdem bullae non possit aliqua persona etiam Episcopali dignitate fulgens absolvere , praetextu cujuscumque facultatis , etiam per cuiusque Concilii decreta in genere vel in specie concessa: alii negant hie aliquid derogari indulto particulari Tridentini ante allato , quod in Belgio satis usurpatur, ubi Episcopi sunt loco inquisitorum. Dicendum 6. Non potiunt Consessarii in vim pH- Quidue Vilegiorum confraternitatum Rosarii v. g. SS. Trini- pqs 't . tatis, scapularis, absolvere a reservatis poenia
395쪽
operastraudire si inia reser vata.
Is 6 DE CONFESSIONE. tentes illi confraternitati inscriptos , eo quod Clemens 8. Bulla stuaecumque a Sede, &c. expresse dicat. quod in vim dictarum confraternitatum privilegiorum , non possint Consessarii absolvere a casibus Pontifici vel ordinario reservatis. Unde mirum, aliquos illud audacter practicasse. Si vero Papa det potestatem absolvendia reserva tis generalem , non censetur eo ipso dare eamdem quoad casus Episcopo reservatos, nisi idem expri
Dicendum 7. Non potest Consessarius regularis in vim sui privilegii absolvere a casibus ordinario reservatis r constat hoc ex variis Pontificum decretis,& novissime Alexandri 7. I 6 9. Qui hanc ut falsam& authoritati Episcoporum, de Sedi Apostolicae injuriosam proscripsit : Regulares habent potestatem abis solvendi a casibus Episcopo resertatis, eιiam si ab Episc so authoritas ipsa , ipsis indulta non fuerit. Et anno I 666. hanc sequentem e Praelati regulares possunt inforo conscientiae absolvere quoscumque regalares ab haeresi
occultθ, excommunicatione propter eam incursi. Item
hanc e Regulares possunt in foro conscientiae uti privilegiis suis, quae sunt exprese revocata, per concilium Trid. uua prohibitione variis offendiculorum occasionibus obviavit Ecclesia.
DICENDUM primo, Non poterit seperior Conis fessarius audire sola reservata, & ab illis absolvere , & de caetero mittere poenitentem ad inferiorem, ut confiteatur reliqua. Ratio hujus est, quod hoc expresse repugnet praecepto de integritate consecfionis: neque superior posset audire ea sola, s non essent
396쪽
DE CONFEsssIONE, 36 essent reservata, neque reset vatio tribuit hic novum ius indebite & non integre confitendi. Neque ilicorponi potest usus contrarius curiae Romanae , quem Sul vester Magister S. Palatii expresse negat , vel suit usus ille absolutio a censuris, non item Sacramen. taliS. Dicendum et . Qui sub periculo scandali tenetur ud celebrare, nec potest adire superiorem, putant aliis
qui quod tali absolute censeatur deesse copia Conses risesarii adeoque quod praevia contritione posset sitiesu πιι.ru. consessione celebraret alii melius docent, quod si adsit copia Consessarii inserioris, possit hoc casu sola non reservata confiteri, dc postea se superiori sistere ita tamen ut ad majorem securitatem Conseia sarius absolveret eum sub conditione, quod certe tutius est oc conscientiae magis securum. Non tamen hic dici potest , quod directe eo casu absolvatur a non reservatis , & indirecte a reservatis , cum unum mortale sine altero remitti nequeat: Sc inferior existra mortis articulum hie nihil possit, neque alias leneretur poenitentem de caetero mittere ad superio
Dicendum 3. non potest superior dare facultatem absolvendi a reservatis eum onere ut poenitens se su- ' periori sistat: cu jus contrarium, etsi aliqui sustineant ob praxim aliquarum religionum e tamen quod di-Dctum est, verius censeo , praesertim dum peccata ': 'sent occulta , neque se posset poenitens superiori si L,i.iis, tere, nisi peccatum illud manifestet e neque enim θmista. superior potest inseriori iniungere, ut manifestet peccatum occultum. Aliud esset, si peccatum illud esset
manifestum. Dicendum A. peceatum reservatum oblitum in con-Missessione facta superiori, manet reservatum, si conintum ν er- fessio illa fiat, nude ad absolutionem . non in ordi mne ad obtinendum absolutionem a reservatis. Si vero in ordine ad talem absolutionem obtinendum supe- rete νυariori poenitens confiteatur, ta peccati reservati obli-xη viscatur
397쪽
363 DE CONFESsIONE. viscatur invincibiliter, terit ab eo absolutus, cum poeis
nitens quantum inise fuit , satisfecit suae obligationi se sistendi superiori.
Est quo ICENDU Μ primo, cum desectus hujus Sacra- defectia I menti oriri possit, vel ex parte absolutionis, velo mρ' confessionis , vel contritionis: varie quoque defectus, commisti in administratione hujus Sacramenti poterunt suppleri , vel etiam aliquando Sacramentum iterari. Confessarius ex parte absolutionis deficit, si non habeat debitam intentionem, jurisdictionem, non adhibeat debitam formam, &c. Quo casu non solum deiectus supplendus, sed Sacramentum est iterandum, cum a principio fuerit absolute nullum. Dicendum a. Si Sacerdos oblitus sit poenitentem mi ' ab luere vel invalide absolverit, tenetur modo meliori quo potest poenitentem inducere ad Consessionem iterandam, cum peccata illa absolute confelsa non sint. Fieri id posset , conserendo de licentia
poenitentis de consessione praeterita i Uel in ultima consessione quariendo, an doleat de .aliis alias quoque consessis , quae consessarius etiamnum noscit , quo casu habebitur iterata eorumdem consessio. Si vero omiserit aliquem absolvere a censuris , poterit dc absolutionem impendere absenti. omis o Dicendum 3. Si Confessarius omiserit aliquem admonere restitutionis debitae , dicendo v. g. positive poenitentem non esse ad illam obligatum, ubi obligatur t tenetur postea errore suo cognito poenitentem restitutionis admonere ; quod si jam poenitens non posset restituere. ubi antea potuisset , tenetur Confessarius restituere, juxta alibi dicta de restitutione. Si vero poenitens nolit restituere admonitus, ubi restituere
398쪽
D E CONFEssIONE . et Syffituere posset, excusatur omnino Confessarius , eo quod causa damni iam per revocationem sui con siilii
sit ablata. Si vero negative non admonuerit, Omittendo admonere, dum admonere debuit, debet in alia confessione admonere poenitentem , aut alia quacumque occasione, cum quisque teneatur procura- Te , ne ex sua actione vel omissione alter scandalum
accipiat : imo etiam , ne materialiter quidem exactione vel omissione nostra moveatur quis ad pe candum. Quo casu iamen non tenetur in defectu poenitentis confessarius ad restitutionem 1 De quo vide dicta de restitutione. Dicendum 4. Si proveniat ex culpa consessa ii,
quod poenitens integre non confiteatur, v. g. si con- ρ 'tη festarius dicat foet ientem non debere aliqua con- .fiteri, quae tamen confiteri debet , vel alio quovissiνιι modo Poenitentem tu ducit ad aliqua necessaria subiaticenda : 4 enetur conses larius de errore ex sua culispa commisso admonere poenitentem , ut fiat Conis fessio omnino integra. Aliud esset , si mere negative id omisisset, qlio casu tota culpa ex parte scenitentis posita est, ex parte autem iudicis solum culpa contrahitur ex parte negligentiae . nullo modo poenitentem movendo ad non integre confitendum.
De Sigilla confesonis. Dic ENDUM primo, Sigillam confessioni est obli- Agatio servandi secreta peccata in Confessione 2:
audita. Oritur autem haec obligatio ex jure naturae rex jure religionis: Et ex iure positivor ex iure naturae quatenus quilibet ex eo jure tenetur servare secretum Oritus e sibi commissum. Ex iure religionis. quae obligat, ne ' ''quid agamus contra reverentiam rebus sacris debita revelare vero peccata in consessione percepta
399쪽
sit. 3 o DE CONFESSIONE. cederet in magnam Sacramenti illius ruinam reddendo illud exosum dc omnino impracticabile. Ex jure positivo humano , prout con stat ex variis capitulis de Ecclesiae constitutionibus. Cum autem Sigilli obligatio tanta sit, ut nequidem illud violari fas sit, ad evitandam reipublicae perniciem , ob quod tamen licet quandoque violare secretum naturale , neque tanta haec obligatio oritur ex jure naturae dicto , nec ex jure religionis , si es.set tale periculum : Vero simile apparet tantam obligationem oriri ex praecepto Christi speciali. Dicendum a. Oritur haec dicta sigilli obligatio ex consessione Sacramentali saltem inchoata r unde dc obligat, si poenitens confiteatur, dc propter impedimentum aliquod non potest absolvi. secus ex confessione facta animo illudendi, vel alium ad peccatum inducendi, dcc. Si vero quis alteri laico aliquod secretum committat, addendo se illud illi committere sub sigillo Consessionis, uti tape fit: non orietur ex eo obligatio sigilli , cum per ejusmodi protestationem non fiat illa manifestatio, confessio Sacramentalis, ex qua tamen sola oritur sigilli obligatio, unde solum obligabitur ex secreto naturali. Hoc tamen addo',
quod qui aliquod secretum sub tali obligatione in se
suscepit , teneatur secretum illud arctius custodire, quam mere ex secreto naturali teneatur e cum promiserit se illud tam secreto custodire, quam tenetur conis
fessarius ex parte sigilli. Dixi confessione Saltem inchoa-ιd : qaea si superior v. g. audiat sola reservata, de det potestatem ab illis absolvendi inseriori, obligabitur superior sigillo, cum manifestatio reservati sit inchoata consessio.
Dicendum 3. Cadit directe sub sigillum quidquid
est materia Confessionis e v. g. mortalia omnia in genere dc specie t item omnia venialia in specie. Indi recte autem omnes eorumdem circumstantiae, dc omnia
illa ex quibus audiens cognoscit, quod poenitens aliis quod determinatum peccatum, vel inortale in genere
400쪽
DE CONFEssIONE. 37rsit Consessus di omnia enim illa pandere, foret Sacramento odiosum. Hinc frangit sigillum, qui dicit, hiemihi multa de gravia Confessus est, etsi nihil in specie
exprimat : qui 2. aut 3. auditis dicit, talis est virgo V. g. hic nullum peccatum mortale Consessus est, eo quod hic indirecte dicat, aliae non sunt Virgines, alii sunt consessi mortalia. Item dicendo in tali Monasterio , ubi excipio confessiones, fiunt gravia peccata. Imo dicere de publica meretrice ,. talis mihi confessa e ladulterium, est violare sigillum : etsi enim peccata illius sint publicar tamen revelatur peccat una illud tamquam ex consessione cognitum. Itidem violant sigillum , qui joci causa sibi mutuo referunt audita in confessione i qui tales poenitentias in jungunt, quae adimpleri nequeunt, absque eo, quod peccatum alicujus innotescat: qui audito peccato graviori, ingemiscunt, aut alia admirationis signa edunt, ex quibus alii circumstantes facile colligant, poenitentem gravia confiteri , uti dc omnia illa dicere , facere, dec. Ex quibus audientes vel videntes facile colligent, aliquod peccatum in consessione esse manifestatum. Hinc Consessarii summa cautela abstinere debent, C. egaditia narratione auditorum in Consessione , sive in sugge- sileant omstu, sive in colloquiis, sive quavis alia occasione: cum sepe hic adsit periculum violandi sigillum , tum etiam audiιa. quod audientes facile suspicentur, Confessarios solere memoria retinere peccata, dc alii aliquando soleant
rubore suffundi, si adsint, qui similia sunt Conseisi:
quo fit, ut confessio reddatur hominibus odiosa. Si vero Confessarius rogetur de iis, quae in conse L Luid fe-sione audivit, debet rogantem de impertinentia ro- μου deregationis dure increpare : si vero sit rogatio legitima , ς id est a legitimo superiore , poterit audita in conses- ti, dasione, etiam adhibito iuramento negare, idque sine auditis iure strictione mentali, de quo vide dicta a. a. de men-C- ω dacio. Si vero rogans addat, ut dicat Consessarius ca- ' 'th egorice , an non sciat de hoc aut illo crimine, etiam
ut Confessarius non poterit Consessarius , responderem A a et se