장음표시 사용
401쪽
s e DE CONFESsIONE. se ea nescire , cum hoc dicendo iam mentiretur, negando se nescire aliqua ut Confessarium, quae tamen ut talis probe novit: unde talis debet eludere interrogationem petentis, dicendo Feci meam incium, vel, rua non imerest me de hoc rogare, nec mea ιibi restondere, dic. Idque etsi obstaret periculum gravioris damni, cum nec mentiri, nec violare sigilluin ullo umquam casti sit licitum. bis da Potest tamen Consessarius de licentia poenitentisti emia loqui de iis, quae ex consessione novit, sine violatione sigilli , tunc enim idem estet, acsi ageret Con-kiu, ιο, uisessarius de iis, quae novit extra consessionem, &de auditu de caetero poenitenti semper sit integrum renuntiarei' cρηsque iuri suo in favorem ejus introducto, dum non cedit μ' -t in detrimentum boni communis. Otituam Dicendum 4. Obligantur sigillo omnes illi, qui obtigentur noscunt peccata via consessionis, sive Laici sint, sive Clerici, sive casu, sive malitia ea noscant. Unde obligatur interpres, audientes ex voce altiori peccata confessa , describentes peccata poenitentis, qui
scriptura ni vel scedulam in qua peccata sunt scripta, inveniunt & legunt, cum illa scriptio moraliter loquendo sit ipsa conseilio. Nis It . 1 Dicendum s. omnino illicitum est , uti notitiatili noti habita ex Consellione, ad externam gubernationem: ria audi, etsi enim multi doceant, quod si in externo regimine chis, ' ita quis se gerat, ut nec directe, nec in directe alicujus e a I eae. Peccatum aperiatur, id esse licitum cum tali circum- re nam spectione: tamen , quia res est periculi plena, contra-gM φρομ' rium onan no est tutius & in praxi obiervandum, ne
consessio reddatur odiosa: unde Clemens VII L hoc inhibuit strictissime superioribus, his verbist Tam superiores pro tempore existenter, quam Confessarii, qui postea ad fuerioriιαι se gradum stierint promoti, caveant diis
ligentissime, ne ea notitia, quam de aliorum peccatis inc onfisione habuerant, ad exteriorem gkbernationem utamtur. Aliud enim maxime opportunum foret, ut alis
tenta fragilitate humana, aliquor ad peccata subticenda
402쪽
DE Cous EssIONE enda in consessione induceret, dum ex consessono sibi damnum metuunt, v. g. quod ossiciis privabuntur, a superiore reiicientur dc male tractabuntur. - Diceydum 6. Licitum tamen quandoque est uti s h. scientia ex confessione habita, ad internam tam sui, m n ad quam poenitentis directionem: v. g. poterit Conses ii e Vomsarius ex tali notitia, Deum Pro poenitente rogare consulere libros, ut ejus conscientiae melius prospiciat,& suae dirigendi obligationi satisfaciat; poterit itidenicum poenitente consuetudinario aliter in sequenti confessione ex tali notitia procedere, quam in prioribus Consessionibus, &c. Dicendum 7. Confessa ius sciens certo ex consensione a suo servo v. a. parari mortis insidias, tenere- Q tur pruno a pomitente petere facultatem ea notitia ex ι. --
utendi extra Confessionem, ut pollet sibi fuga vel alio se uioae medio cavere Conseilarius et si hanc neget poenitens, poterit prudenter judicare confessarius quod talis non
tam confiteatur animo confitendi Sacramentaliter, pirari inia
quam bene animo illudendi aut irritandi, neque conse- --quenter obligetur sigillo. Aliud esset, si poenitens ex tali notitiae usu aut ex concellione facultatis utendi, timeret sibi grave aliquod damnum, quo casu Consessarius ea notitia uti non posset, neque ex negatione faculistatis dictae, posset prudenter judicare , poenitentem
non Sacramentaliter confiteri.
hinc pro injuria Deo per peccatum illata castiga
tione aliqua Deo satisfacimus, idque voluntarier non vi aut metu coacti, alias non ira setissectionem agere diceremur, quam eamdem pati. Hanc Confesta - , Θrius tenetur per se sub mortali iniungere , cum sit pars integralis poenitentiae, &. Confessarii obligatio. ponenis. - A a 3 λ': M.
403쪽
3 4 DE CONPEssIONE. sit integritatem hujus Sacramenti procurare. Aliua esset, si poenitens esset ita debilis, v. g. moriturus, ut poenitentiam aliquam adimplere non posset, quo casu consultum est in jungere, ut corde dc animo Laltem aliquoties nomen Diu ingemient, &c. Dicendum 2. Debenι Sacerdotes Domini , quantum spiritus pra dentia suggeserit, pro qualitate criminum d hens iu- paenitentium facultate, salutares in convenientes fatis- 1 ut e factiones injungere, ne si forte peccatis conniveant , Crish, ' - cum poenitentibus agant , leve a quaedam opera pro gravissmis delictis injungendo, alienorum peccatorum participes e clanlur. Ita Conc. Trid. ses. I . c. 8. Ex quo patet quod nimius rigor, dc indulgentia nimia hic taxari possit, sed injungenda poenitentia , iuxta merita & qualitates culparum. Unde peccant, qui graviores poenitentias pro delictis levioribus imponunt: uti dc ii, qui promiscue omnibus etiam gravioribus peccatoribus tertio aut quarto Pater 8c Ave imponunt e tum quod graviori culpae gravior poena correspondeat, tum quod non eadem poenitentia omnibus peccatis medendis sit opportuna. Dicendum 3. Habeant Sacerdotes prae oculis, ut satisfactio, quam imponant, non sit tantum ad novae vitae hiis . custodiamininsirmitatis medicamentum, sed etiam adpraebet esse iis teritorum peccatorum vindictam . castigationem. Ita 4. ' ibidem Conc. Ex quo patet, quod poenitentia Varia, diversis peccatis conveniat, prout quaeque peccata aliis Zc aliis medicamentis curari positat Sc castigari. Hinc medici munus hic exacte obeat, ut iuxta medicinae regulam contraria contrariis curare studeat, imponendo Ebriosis abstinentiam , Avaris liberalitatem dc eleemosynas, dcc. debet quoque poenitentia esse vindicativa injuriae per peccatum Deo factae, ad quod certe non promiscue convenit recitatio Rofarii , miserere, &c. Sed requiritur, ut poenam efficacius poenitens sentiat ut imposterum tali poena sit cautior, solent enim homines timere id, quod poenosum antea senserunt. Timeo, qui nocuere, Deos. Imo & bestiae a
404쪽
DE CONPEssIONE. 37ssiae, de quibus rursum poeta e Terretur minimo pennae stridore columba , unguibus accipιιer saucia facta
Dicendum O. Potest pro poenitentia tu jungi opus Pots ρνε alias ex obligatione debitum, v. g. Missa die Domi ly t rem nica, &c. Ratio est, quod opus illud possit habere omnes conditiones ad opus satisfactorium, quod est ilia d.bia esse laboriosum, poenale , 5cc. Nec inde ullatenus tum . sequitur, quod una solutione quis satisfaciat duobus debitis diversis , cum hic sit solum unum debitum
ortum ex duobus titulis, uti quando quis tenetur audire missam ex voto die dominico : Imposilio autem novae obligationis, ortae ex novo titulo, hic est laboriosa, Zc Opus tale majorem vim acquirit dc enficaciam ex clavibus Ecclesiae. Imo hoc aliquando iniungere erit consultum , si quis v. g. sit proclivis ad violandum v. g, festum, jejunium aut aliud praeceptum , adeo ut quod uno titulo non ita promptEObservat , discat illud observare novo titulo imposito. Hoc tamen addo , quod si confessarius nihil addat, censeatur illud imponere, quod aliunde non est praeceptum. Poterit quoque injungere pro poenitentia ossicium defunctorum , abstinentiam a communione , &c. eum spectatis circumstantiis omissio illa alicui pos-st esse conveniens, laboriosa dc molesta. Notent tamen Consessarii , ne poenitentias scandalosas in jungant, aut mali suspicionem ingerentes, ex quibus tribunal Sacramentale redditur maxime odiosum. Dicendum s. Potest Sacerdos , qui poenitentiam Immata. injunxit, eam in aliam mutare , si adsit rationabilist . eausa, V. g. infirmitatis, vel alterius damni , quod ' timetur. Pol erit illud idem alius quoque Sacerdos et si sit inferior , qui justa de causa potest mutare poenitentiam pro reservatis a superiore impositam. neque ideo usurpat inserior facultatem aut potestatem in superiorem , sed solum in ejus sententiam.
405쪽
1 6 D E CONPEssION p., Hoc tamen notandum, quod hoc casu debeat poenitens illi alteri repetere sua peccata cum nullus inmcogni. a cauSa possit sententiam ferre, aut illam immutare. Aliud est , si idem sacerdos poenitendam immutat, quo casu satis erit illi poenitentiam indicare, quam rogat immutari.sbi σt Φ Dicendum 6. Tenetur poenitens poenitentiam ra- ώ-,tiis Honabilem si di in junctam acceptare; Tenetur enim eam H ut ex Conc. Trid. probavimus , Sacerdos poe alten. itfictιο. tiam injungere: Ergo & poenitens tenetur eam ac ceptare, alias inanis esset dc frustranea haec Sacerdotis obligatio , si poenitens non teneretur eam acceptare dc adimplere. Aliud esset, si poenitentia imposita esset irrationabilis , si foret moraliter impos sibilis , si talis; in per ejus adimpletionem manifestaretur peccatum occultum, dcc. Debet autem poenitens poenitentiam adimplere tempore a Confessario praescripto i qui si nihil addat , debet eam adimplere prima data opportunitate. Non tamen debet adimpleri necessario ante communionem, cum opportunitas aliquando id non permittat.
cμid aget Dicendum . Qui oblitus est poenitentiae sibi iniun his... , si possit adire eumdem Consessarium, debeteia oblitis, eumdem de oblivione illa informare, & aliam poeni. tentiam quaerere a si vero oblivio illa esset culpabilis.& non posset Consessarium eumdem adire, debet peccata alteri repetere dc novam satisfacti me exigere. Si vero oblivio illa sit omnino inculpabilis, docent plurimi, quod poenitens ad nihil teneatur, maxime si Confessarius addiderit illa verba, Passo Domini nostri. c. Eo quod tunc omnia bona opera facta&subsequentia poenitentis , habeant vim satisfactionis , de suppleant quod ex parte satisfactionis impositae deest:
inde consultum erit Consessariis, numquam talia verba sine iusta causa omittere, cum hoc cedat in ma- Anum poenitentis commodum dc emolumentum spirituale.
Dicendum 8. Recte admonet Catechismus Rom. ut
406쪽
DE CONTEssIONE. 37 ut Consessarii ad manum habeam antiquos Canones poenitentiales , di eorum gravitatem poenitentibus ' proponant, ut essicacius a peccatis poenitentes abdu- iij.
cant. Eos tamen in usum resumere, Ecclesia hucusque C missnon decernit, de quo ita Conc. prov. Colon. Severi, P 'V m . tutem , ait, si iam non revocemim in usum, quod nec nostram '' est, nec an expediat, satis compertum habemu3. Quod autem Confessarius ad antiquos Canones poenitentiales attendere debeat, docet S . Antoninus ita scribens 3. p. tit. II. c. 2I. g. s. canonespoenitentiales tenetur scire Sacerdos, alias vix in eo nomen Sacerdotis constabit. Et S. Bona v. consessionalis c. 3. p. I. ubi ait : Ut autem Sarcerdos circa paenitentias dispensando cautius arbitretur, nota
casus in quibus per canones certae poenae seu poenitent ae immponuntur. Nam Canones poenitentiales tenetor scire Sacerdos 3 8. dist. Coele ius Papa omnibus Orιhodoxis Episcopis Inulli Sacerdoti liceaι Canones ignorare. Et Catechismus Rom. p. a. num. 63. Dr irroganda μ-tisfactionis poena Sacerdotes nihil sibi suo arbitratu statueu- dum esse, Aed omnia, Dytid, prudenιid, cir pietate dirigenda existimabunt. tque ui hac regula peccata metiri vi deantnr, Cr poenitentes suorum scelerum gravitatem magis noscant, operae pretiam erit eis interdum Agusicare, qκα poenae estibusdam delisi is, ex vetertim Canonum praejcripto, qui poenalentiales vocanιώr, constitutae sint. Imo Concilium Coloniense celebratum I 36. c. 38. pro titulo habet e Publicae paenitentiae istis in Ecclesiam revocandim : dc subdit e In pAblicis mero criminibus quemadmodum nece ges , ita iubemus adamiq ios canones pi bliis eae poenitentiae regredi, atque adeo ad Christi m sui Discipuli Pauli institutam 1 merii. Ex quibus omnibus animo non praeoccupato clare constat, quod consessarii non solum possint, sed & debeant res lectere ad antiquos poenitentiae Canones, maxime ut poenitentiam debitam iniungant, & poenitentes suorum peccatorum graVitatem maturius recognoscant.
Poenitentiat illae, in Ecclesia Romana diu observatae, aliquo tempore omissae & neglectae, saeculo undecim
407쪽
g s DE CONPEssIONE . cimo rursum sunt resumptae, ut ad tale tempus notat Baronius e quo tempore poenitentiae illae in tantum sunt mitigatae, ut poenarum redemptio suerit una per- Inissa et v. g. quod divites eleemosynis, egeni in cute, redimerent poenitentiam injunctam e inter caetera rein demptionis in cute genera, erant Palmatae vulgo Pa rers, quarum 2 o. ictus redimerent unum diem poenitentiae, simile poenitentiae genus erant & ferulae. Sua de' Poenitentias omnes fidelibus aliquando relaxabat σμημ ρα- Ecclesia, quando volebat infidelibus inferre bellum, quotid. ut plures ad militiam confluerent quibus confluenti e reia bus poenitentiam relaxabat Ecclesia, prout fecit UN 'ta ab banus II. io 96. de Callistus II. quando tam copiosus advenit miles, ut de illo tempore dicat S. Bernardus, vacuas esse urbes & castella viris, desint 7. mulieres,
quae vix apprehendant virum unum. Porro alia occaso mutationis praxis poenitentialis suit indulgentiarum concessio , quae quo fuit liberalior, eo magis abolita fuit praedicta praxis, de quo statim agendo de indulgentiis.
De riia administrandi Sacramenti m Poenitentiae.
DE hoc ritu ait Pastorale Mechl. rituali Romano
conformatum, Sacerdos ad audiendam confestonem vocatus , promptum facilemque se praebeat , ac priusquam ad audiendum accedat , dicat orationem ADEsro DOMINE , aliisque piis precibus didinum auxilium implarei , ad miκisterium hoc rith GV cum fructu obeundum. Mos iste ante consessionem rogandi est perquam antiquus , uti colligitur ex codice poenitentiali apud Baron. in notis ad martyr. a. idus Iunii , ubi dicitur rrum venerit aliquis ad Sacerdotem consueri peccata sita, mandat ei Sacerdos, ut expeflet modicum, donec intret in ubiculum ad orationem. Cum enim opus hic sit maxime
408쪽
DE CONFEss Io NT. arduum dc periculosum, fortiori auxilio opus est, quod oratio implorat. a. In Ecclem , non autem in privatis aedibus eoineissiones audiat , niyi ex causa rationabili , quae si inciderit, studeaι id decenti m paιenti loco praestare 3. Habeat in Ecclesia sedem confessionalem paιenti eonspicuo loco positam , crate perforatd inter paenitentem in Sacerdotem instructam, cui si tenebrae snti Iumen apponatur. Antiquitus quidem ad genua Sacerdotis , non vero a filatus accedebant poenitentes, unde dc eosdem adgeniculari dicit Tertulianus de poenit. c. s. quomodo tamen ritus ille mutatus sit, de qua de causa, docet Minutius in Octavio &. Baronius alibi, puta ad evadendam Ethnicorum calumniam, dicentium poenitentes Sacerdotum verenda adorare &c. Unde Ecclesia per sedilium erectionem honori secramenti, α famae tam sacerdotis quam poenitentis consuluit, uti ldc per ordinationem aliorum sibsequentium, quod debeat audire loco patenti , si tenebrae sint, debeat adesse lumen Scc. non enim in hoc negotio possumus esse nimium circumspecti , dc confestariis hoc Horatii inclamari potest :Periculosae plenum opiis alea Tractas, in incedis per ignes nositos cineri doloso. Hinc de jure merito in variis diaecesibus prohibetur, aliquos dc maxime taminas audire ab anteriori parte confessionalis , uti & non intermedia crate perforata, in sede communi , quod tamen aegre satis in magno populi . concursu, ubi plures consessio innales sedes non suppetunt, potest observari.
409쪽
De Indulgeretus. kH I, ICENDUM primo Indulgentia sumitur aliquan- demia. λ do in malam partem , juxta hoc, blanda Patris segnes facit Indulgentia natos. Famose tamen sumitur pro remistione debiti, de proprie hic pro remissione poenae, quam poenitentes ob peccata sua deberent sub re, etsi culpa esset remissa. Remissio haec fit ab Ecclesia virtute clavium, iinde a Trid. ses. 2I. c. 9. reform. Voca
tur caelestis Ecelesiae Thesaurus, &. a veteribus cond natio, relaxatio, remissis, &c. , 'st In Ecclesia potestatem esse concedendi, indulgen iis e .isee. tias primi negarunt Waldenses sive pauperes de Ludi Meo uiu- duno, quos more suo secutus est Nicles, & hunc Lutherus, Hus , Melanchion, Calvinus, Kenniistius, & id genus alii de quibus videri potest Bellarm. contra hos statuit ita Cone. Trid. ses ult. Cum potestas conferendi indulgentias a Christo Ecclesiae concessa sit, atque baiusmodi potestaιe divinitus sibi tradiιa , antiquissimis etiam temporibus illa assa fueriι: sacrosancia Sτηο sintalentiarum Uum christiano populo maxime sirutaremGr sacrorum conciliorum authoritaιe probaιum , in Ee- cIesia retinendam esse docer, in praecipiιr eosque anatheismate damnat , qui aut inutiles esse asserunt, vel eas conis cedendi in Ecclesia potestatem esse negant. Hanc autem potestatem in Ecclesia semper fuisse probant S S. Pa- ltrum Sc aliorum scripta, Gum Tertulianus, Cyprianus, & alii improbant nimiam facilitatem dandi in-χ. ; is dulgentias, dum Epistopis poenae relaxatio ab Eccle udusi .c si a concessa fuit, dic. Hoc tamen fatendum initioria ditiis Ecclesiae indulgentias suisse admodum raras , ut pro quando Alexander et anno Ii 77. in consecratione 2 'r' ' filiaris majoris Ferrariensis concessit unum annum aeriminalibus de septimam partem a venialibus, ut
410쪽
DE IM DULGENTI Is 38t ad illud tempus ait Baronius, Unde videas, ait, ni rejus temporis concedendi per Romanos Iontifices indulge
tias , quae Anius anni terminum non excederent, praeιemquam in expediiione terrae sanctae. Idem observarunt alii Pontifices, quia , ut ait Innoc. 3. in Conc. Lateran. 4. Per indiscretas stiperfluas indulgentias 4 quas quidam Ecclesiarum Praelati facere non verentur , elaves Eecisse covtemnuntar, in poenitenιialis satisfactio enera
Et quamquam indulgentiarum Veritas ex S. Scri- Eae βλptura non ita liquido constet, tamen sufficientissime p. ura. eamdem suadet, &signanter Matth. 16. Ubi dantur Petro dc ejus successoribus regni coelorum claves ad solvendum omnia vincula peccatorum super terram, qualia vincula sunt quoque poenae restantes z quem
sensum semper tenuit Ecclesia fidelisuma S. Scripturae interpreS.
Dicendum et . In Ecclesia igitur est Thesaurus constans meritis & satisfactionibus Christi dc SS. Pro quo ἔς ιυμ
notandum est , omnia opera bona non solum esse meritoria, sed & satisfactoria, quatenus omne opus virtutis est arduum Sc poenale: unde quamvis opera Sanctorum bona ultra condignum sint remunerata, tamen ut sunt satisfactoria , vix sunt munerata, cum vix ulla peccata commiserint, quibus tot bonis operibus satisfacerent, quae proinde satisfactiones aliis applicandae reservantur ne omnino pereant. Neque ideo quidquam derogatur valori meritorum Christi infinito, cum satisfactiones sanctorum innitantur meis
ritis Christi, de ab illis virtutem suam accipiant. Quia vero Christi mei ita sunt infiniti valoris , Thesaurus ille numquam poterit deficere. Denique notandum ipsos haereticos Thesauruna agnoscere , qui constet meritis Christi, quem sibi per fidem suam specialem volunt applicari quoad remissionem poenae. Dicendum 3. Pontifex habet jure divino potesta- ρεμ tem concelendi indulgentias ex plenitudine potesta- sint τε