Principia totius theologiae moralis et speculativae, ex S. Scriptura, conciliis, sanctis patribus, maxime S. Augustino, et aliis probatis auctoribus compendiosè deprompta, authore Florentio de Cocq, ... Tomus primus tertius

발행: 1682년

분량: 589페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

521쪽

sa DE MATRIMONIO.

Varia contra dicta obi jciunt sectariit primo quod

Matrimonium non efficiat rem quam significat, puta conjunctionem Christi cum Ecclesia r quod potius gratiae collationem impediat, iuxta illud Lucae I .

Uxorem duxi, in ideo non possum venire , & iuxta Apostolum impedimentum praebeat Dominum obsecrandi. a. quod unum Sacramentum non opponatur alteri, sicut ordo Matrimonio. 3. quod contractui Matrimoniali saepe admisceatur pactum pecuniarium , quod in Sacramenti collatione est simoniacum. 4. quod ergo Matrimonium praestet virginitati, cum praestet per Sacramenta acquirere gratiam, quain ea

carere. 3. quod Ecclesia nihil possit circa essentialia Sacramentorum, ubi tamen hoc facit in Matrimonio, inhabilitando certas personas. Ad quae Resp. ad primum quidem, quod Sacramenta non efficiant omisnia, quae signincant, v. g. significant Christum , ejus passionem, bcc. significat tamen Matrimonium gratiam , quam quoque efficit. Deinde, Matrimonium de se gratiam non impedit, quam causat, sed si gratiae ob ex ponatur , non est ille matrimonio, sed

concupiscentiae & malitiae conjugum adscribendus. Ad a. Resp. absolute non esset repugnantiam inter illa Sacramenta, cum maritatus non bigamus de consensu maritae possit suscipere ordines, manente vinculo Matrimonii. Id patet in graecis, quorum sacerdotes sunt aliqui conjugati. Ad 3. Resp- pro hoc contractu, ut est Sacrameneum, nihil pecuniae aecipi aut dari, quamvis bene, ut est contractus civilis, quo compensetur inaequalitas ex parte nobilitatis aut alterius qualitatis in altera parte contrahentium, eodem modo quo per additionem pecuniae in permutatione calicis consecrati

desectus argenti potest suppleri.

Ad 4. Resp. et si Matrimonii Sacramentum conferat gratiam, maiorem tamen gratiam dc gloriam conseri virginitas illis, qui sese propter regnum caelorum castraveru*t.

522쪽

DE MATRIMONIO. 493 Ad ultimum Resp. materiam aut subjectum Matrimonii esse personas capaces: numquam autem facit Ecclesia, quod personae capaces, non sint caia paces: aut incapaces sint capaces, sed solum declarat, quinam sint capaces. Dicendum ultimo, Ratio Sacramenti non est ita - indivulse annexa contractui Matrimonii, quin ab eo ratio possit separari. Christus enim evehendo Matrimonium G rq 'em ad esse Sacramentale, non invalidavit contractum alias validum, sed illi in sua natura relicto, addidit fari a eo. rationem Sacramenti. Hinc si quis non haberet in-ir M.tentionem conserendi sacramentum, dum serio matrimonium contrahit , erit verum matrimonium, etsi non sacramentum : unde, si quando legitur matrimonium esse Sacramentum, intelligi, debet, si caetera ad Sacramentum requisita adsint. Nec ideo-licitum erit illis qui sibi mortalis sunt conscii, excladere a suo contractu rationem Sacramenti, cum hoc sit contra institutionem Christi, prout ex sensu Ecclesiae constat, quae in contracturis requirit statum gratiae. Notandum etiam in hac materia, SS. ΡP. de matrimonio aliquando minus laudabiliter esse locutos, maxime dum erant laudandae castitati intenti. Inter

alios hoc patet in S, Hieronymo , qui aliquando omnia matrimonia , aliquando secunda videtur penitus rejicere. Ait enim l. I. contra Jovinianum toro te, quale iliad bonum est , quod orare prohibet ' quod corpm christi, accipi non permittit φ quamdiu impleo ma- 'riti oscium , non impleo christiani. Ex quo obiter illud notari velim , insinuari hic a Sancto Doctore. rempore communionis ab uxore esse abstinendum. Rigorosius tamen loquitur de secundis nuptiis,

dum ad Salv. ita de iis scribiti vide qualia siηι beeunda

maιrimonia, quae Lupanaribm praeferuntur. Deinde ad Furiam aperte dicit, qudd nulla vidua non nubat, nisi ut cum marito dormiat, etsi alios praetextus habeat , patrimonii servandi, servos coercendi dic.

item ad Gerunti m alti Bia inua ut indignos ab elee- mosynis

523쪽

4- DE MATRIMONIO.mosynis Ecclesiae excludi. Quomodo tamen utra. que matrimonia non rejiciat , ibidem expresse addit, dum ita objicit : damnamud secunda matrimonia minisne e sed prima laudamu . Reiicit ergo matrimois nia in comparatione coelibatus; item secundas nuptias in comparatione priorum.

De Ministro Matrimonii. DICENDU Μ I. communis posteriorum schola sticorum est doctrina, ait Eslius , virum dc feminam contrahentes esse proprie hujus Sacramenti ministros. Ratio illorum est , quod ad ministrum Sacramenti spectet pronuntiare formam , & per illam conficere Sacramentum , quod contrahentes

faciunt, quando mutuo dant fidem. Idem declarat Concilium Florent. quod ait et causι inciens matrim nil regulariter est mutuus consensus per verba de praesenti expressus. Cum ergo ipsi contrahentes per Verisba consensum illum exprimant, sequitur eos effice Te matrimonium ejusque esse Ministros. Adde, quod ante Concilium Trid. matrimonium potuerit inter illos solos valide contrahi, quod tamen & tunc suit

verum Sacramentum.

p. .ehus Alii tamen, quibuscum assentimur, docent mi- est mini- nistrum matrimonii esse Parochum, non vero ipsos ster moi contrahentes. Probatur hoc ex Tridentino c. I. sec ut i statuitur, ut Parochus rogato viri ac mulieris assensu dicat, ego vos conjungo. Ergo cum Parochus sit, qui illos conjungit, non quidem in rati ne contractus antea initi, sed in ratione Sacramenti, sequitur Parochum esse ministrum Sacramenti matrimonii. Neque dici potest , quod lo conjungo sit

idem quod declaro vos esse conjunctos, hoe enim est

ab omni significatione talis vocis alienum, prout idem

524쪽

D E M A T R I M o N I O. Assidem est, in to absolvo in Sacramento poenitentiae. Secundo, Concilium Flor. generaliter dicit Sacramenta tribus perfici, scilicet verbis tanqamforma,

quod dum potest, debet proprie intelligi. 3. Sic optime intelligitur , quomodo forma proferatur ini nomine Christi , ut ministri principalis.

quod ad formam Sacramentorum requiritur: ubi tamen contrahentium verba sunt , accipio te in meam

me. neque in nomine Christi accipitur sponsus aut sponsar sie etiam ante Concilium Trid. copula maritalis aequivalebat dictis verbis, absonum vero esset dicere talem copulam fieri nomine Christi. . Formae Sacramentorum significant essectum Sacramenti, cujus sunt formae, & eontinent significationem sacram ; illa autem contrahentium verba solum significant consensum internum.

s. Apostolus ne quidem permittit mulieribus in Ecclesia loqui, quod & de administratione Sacramentorum intelligunt omnes, etsi aliquando ut ministrae extraordinariae Sacramenta conferre possint, V. g. baptisare.

6. Quando fideles ante Τridentinum clandestinε

contrahebant matrimonia, non existimabant se esse sacrilegos, etsi contraherent in statu peccati mortalis, quam aestimationem approbat Paludanus in dist. s. q. a. 7. Manuale Mechliniense tam anni I 89. quam I fio 7. ita habeti Stante viro ad dexteram, muliere ver3 ad sinistram Sacerdos hujus Sacramenti MINISTER ,ston

cramenti MINIsΤER interroget . . . . data sic utrimque fiade , dicat Sacerdos, ego tamquam Dei MINIsTER vos conjungo in maιrimonium. Hoc autem manuale est variorum Τheologorum Sacrae facultatis Lovaniensis opera concinnatum, uti patet ex censura Henrici

Cuychii de quo vide hic Sylvium. Huic accedunt Varia alia manualia, Attrabalense, Yprense, Coloniense, dic. His quoque adde rituale Romanum jussu Pii

525쪽

4s6 DE MATRIMONΤΟ. V. editum, quod in praefatione ita habet caeterum istorum Sacramentorum , quorum administratio ad Parochos perιinet, ruios in hoc opere praescribunttir: cvj movisvnι bapiti tu, paenιιentia, Eucharistia, extrema unctio ,

Matrimoni m.

Denique, modus loquendi SS. patrum importat, Parochum esse ministrum hujusSacramenti,dum Eva-ristus Papa Epist. r. ita requirit benedictionem Saceris dotis ad ma Irimonia, ut sine illa non conjugia sint, sed adulteriat dum S. Ambrosius dicit conjugia debere sancti ficari benedictione Sacerdotali. Ex quibus omnibus clare patet, hanc datam seni.

tentiam non esse novam, neque repugnare communi Theologorum sententiae , ut quidam contendit, sed sempera variis suisse traditam. Alia quidem mulistorum est, sed nullius S. Patris. Adde antiquos Scholasticos quaestionem hanc reliquisse subdubio, uti de de Conciliis i lorentino dc Tridentino est praesumen-

mendum.

Quod vero ad fundamenta alterius sententiae opin

positae spectat, responderi potest , quod quidquid

aliqua probare videantur in contrarium, solum intelligenda sint de matrimonio in ratione contractus, quod contrahentes v. g. essiciant matrimonium in tal; ratione, & Sacerdoti subministrent materiam, cui applicet sormam nomine & vice Christi. Unde si Florentinum voluisset definire contrarium, dixisset causa efficiens Sacramenti matrimonii, non solum ma-grimonii. Concludimus quoque, matrimonia cland sina ante Concilium Trid. non suisse vera Sacramenista, adeoque quando dicit idem Concilium illa matrimonia tunc fuisse rata, solum velit ea esse rata in ratione contractus, non itidem in ratione Sacra me si

obiiciunt adversarii Congregatῖoncm Cardinalium in caput r. ses. 24. Concilii Trid. quae exprense declaravit verba parochi non pertinere ad substan iam Sacramenti matrimonii. Ad quod resp. ex multorum

526쪽

D D MATRIMONIO. 497torum doctrina, illis declarationibus non esse haben Notabita dam fidem , nisi exhibeantur in forma authentica, qηρε σsolito sigillo, & subscriptione Cardinalis praefecti & ita di

secretarii Sis Congregationis pro tempore existem natium. tium prout declaravit anno 363 I. a. Augusti Urbanus 8. Bullam citat Dicastillo de poenitentia disp. Io. num. 236. Alia de his declarationibus docet Sylvius hic. Objiciunt denique S. Thomam In 4. dist. 26. a.' I. ad. I. ubi absolute docet contrarium dicens a verba, quibus consensus matrimonii exprimitur, sunt forma hujus Sacramenti , non autem benedictio Sacerdotis,

quae est quoddam sacramentale. Ad hoc Resp. ex Sylinvio, D. Thomam adhuc juniorem, nihil in hac par- , te voluisse certi definire. Unde aliis locis nostram sententiam satis innuit, & signanter supi. q. 8. a. I. ubi ait i solus illa minister Sacramentorum , in quibus gratia datur , qui habet ministerium super corpus Christi verum , quod solim Sacerdotis est. Idem docet q. 22.

a. a. l. 4. contra gentes c. 73. Unde & merito conis

cludit Sylvius , quod D. Thomas si summam suam complevisset, nobiscum censuisset i adeo ut Domi nicus Soto Dominicanus in . dist. I. q. 3. a. I. ita de S. Thoma dicat i plurima eorum quae super magistrum

sententiarum quasi aliena congerens , commenιatus est spo maturius digesta collimavit in summa. SECTIO VIII.

De materia γ formi Maιrimonii. DIcENDUM primo, materia remota , sunt per in εν sonae duae diversi sexus in eorpore habili , & Matrim nullis impedimentis obstrictae adeo ut idem hic stura rom.- materia remota , & illud quod sacramentum susci- 'pit, uti poenitens suscipit Sacramentum poenitentiae. di peccata tamquam materiam subministrati Mate-

Tom. III. Ii ria

527쪽

4 2 DA MATRIMONIO Materio ria vero proxima est contractus validus & iustiis is quo traditur potestas mutua in corpus mutuum, qui a Sacerdotis verbis tamquam forma informatur ad collationem gratiae , dc elevatur ad esse sacra

mentale.

'θnsis Dicendum ni: ad contractum matrimonii necesi ita ' us' consensus contrahentium , cum soli conia trahentes pol Iint transferre jus in sua corpora. Si verb aliquando a superiori potestate injungitur , utaeontrahant aliqui vel id exigente bono communi, vel alia iusta causa , solum matrimonium iniungiatur, quod tamen non valet , nisi consensus contrahentium adveniat. Consensus vero ille contrahentium essentialiter requiritur & sufficit ad valorem

matrimonii , neque requiritur parentum consensus , ut contractus matrimonii teneat , uti volunt Haereiarici, quos anathemati sat Ecclesia in Cone. Trid. ses.

a . c. I. nullo enim iure eorumdem consensus exigitur , cum jure naturae potestas transferendi ius in corpus suum , spectet ad quemlibet in particularit

unde Apostolus, cui vult, ait, nubat. Et Genes 24. de Rebecca et voremm puellam, quaeramidis ipsius v luntatem. Caetera, quibus abutuntur adversarii, scripturae loca , solum insinuant , parentibus inconsultis illicitum esse ad matrimonia progredi, de quo antea. Nuι ἡ, , in)od si contra parentum voluntatem nuptias conlpa υο. contrahant , si nuptiae sint indignae , iure civili posituuatem sunt ex haeredari , ut docent aliqui r hoc tamen per

p t v novellam iis . c. 3. S. ix. restringitur ad solas filias, quae minores 23. annis matrimonium respuunt, parentibus interim eas dotare paratis , malentes luxuriose vivere , aut etiam quando major 2 s. annis servo nubir. In Belgio autem constitutione Caroli S. o. . Oct. cautum est, ne masculi minores et . annis, & seminae 2 o. absque parentum conis sensu vel tutorum vel magistra iis , nuptias contra-

trahere praesumant , idque sub poena submotionis ab omni donario , quovis fuero vi matrimonii &c. ZΥ

528쪽

DE MATRIMONIO 499Zvpaeus tamen putat hic agi de nuptiis per modum

raptus , quae dolo dc malis artibus committunturi Philippus tamen 4. 1623. 23. NOVemb. minores Σs. annis, sine consensu parentum , tutorum ve nuben

tes privat omnibus emolumentis , quae ab invicem alterutri obvenire possunt per donationem , succes.sionem , irritans simul omnes conventiones dc pacta in utilitatem alterutrius in ita , dans simul potestatem parentibus eos ex haeredandi , ne quidem aliquando qri, ad legitimam. Majores tamen 23. an nis, hic non comprehenduntur, modo parentes a te sint agniti. Alii tamen docent, eiusmodi iura per ius canonicum esse correcta, cum ius canonicum exigat sumis mam libertatem , & velit matrimonia concernereius Ecclesiae , non item ius saeculare , prout etiam vult Cone. Trid. sessi et . canone II. aliud tamen

experientia docet, similia jura vigere , A negotium illud esse mixti fori.

De objecto consensos Maιrimonii. DICENDUM primo , non requiritur hie consen- sus in copulam , clim inter D. Virginem & D. t,iminia Joseph fuerit verum matrimonium , Ac cum Vovisis non requε set D. Uirgo castitatem , non poterat in copulam consentire. Quod vero matrimonium illud fuerit Verum , patet ex eo, quod Matth. I. dc Lucae a. dicatur Ioseph esse virum Mariae r hinc de S. Augustinus i. a. de consensu Evang. c. i. sub finem , dicit Iosephum fuisse viram Mariae ipsa copulatione coniniugii, quamuis sine commixtione carnis. Quod vero voverit virginitatem docet idem S. Doctor l. de S. Virginitate c. 4. dc hoc colligit ex eo , quod mira

529쪽

seo DE MATRIMONIO. quoniam virum non eognosco 3 idque quia obligata erat voto. Uerba ejus sunt haec : priusquam conciperetur Christus jam Deo dicatam , de qua nasceretur elegit. Hoc indicant merba, quae sibi foetum annuntianιi Angelo Maria redidit, Quo MODO FIET IsTUD dccet quod profecto non diceret, nisi Deo virginem se antea vovisset. Et quamquam voluerit Joseph eam occulte dimittere, nihil inde sequitur pro contrario, cum solum agatur de dimissione quoad thorum , dc habitationem: non vero quoad vinculum matrimonii. Sio etiam S S. PP. D. Virginem saepe vocant innuptam, stonsam&creo quod matrimonium non consummarit. Ita quo que cum docet S. Augustinus matrimonium dici ex eo , quod debeat ideo contrahi a semina dc viro. ut femina mater fiat , solum vult illam debere esse primariam intentionem , dum matrimonium initur modo ordinario e deinde , solum assignat rationem et hymologicam matrimonii, quae non debet semper esse convertibilis cum re vel nomine, cuius est et hymologia. Neque etia in refert, quod Matrimonium essentialiter consistat in traditione corporum , de consequenter in ipso contractu detur jus ad usum eorumdem, quia hic sufficit ius radicate & remotum in corpora , quale etiam est , quando inito matriamonio supervenit impotentia, affinitas dccrobiiciunt tamen aliqui, quod ergo valebit matrimonium , etsi piae cedat impotentia, cum qua statius remotum in corpora. Respo stante impotentia de iure naturae posset valere matrimonium ad caste vivendum dc extraordinario modo initum taliud esset de matrimonio inito modo ordinario. Dicunt ulterius, pactum de necanda prolla, pr curando abortu, dirimit matrimonium, ergo devotum servandi castitatem. Ad quod Resp. negando consequentiam, quandoquidem illa directe ad verusentur bono matrimonii sciscet eonceptioni, dc edi cationi prolis, non vero secundum.

Ex quibua omnibus patet verius esse , quod valeat

matri

530쪽

DE MATRIMONIO. Sol matrimonium initum cum pacto vivendi in perpetua Matrima- castitate, eo quod post inituin matrimonium possit fieri tale pactum, ergo & ante. Cum enim usus rei dhatia separari possit a Dominio. vere potest transferri Do- vivendum minium rei, cum pacto tali re non utendi. Nec ideo dici potest, quod simile mairimonium careat omni effectur facit enim, quod taliter conjugati, non pOL sint alteri nubere , quo obligentur ad mutua obsequia &c. palei quoque falsum esse hoc cujusdam dogma, quo docet, matrimonium initum cum pacto, quod seriis 6. abstinebunt a copula, esse nullum. Dicendum a. Consensus ad matrimonium requi- confiis situsinotest esse conditionatus. Conditio illa de futu. eonait --ro , si sit necessaria, non suspendit consensum, eo μιη 'quod aequivaleat conditioni de praesenti. Si sit impossibilis, de ioco sit apposita, vitiat consensum, e quod potius significet dissensum, quam assensum e Scpotius iocari, quam consentire praesumitur ille, qui

eam apponit. Si vero conditiones sint contra substantiam matrimonii, matrimonium vitiant, eo quod talis, qui eas apponit, censeatur non velle matrimonium , sicut qui vellet profiteri, & non obedire praelato. Si vero similis conditio sit de praesenti, non

vitiat matrimonii contractum, v. g. contraho tecum

si sis adultera, si procurasti abortum &c. Conditio turpis, si non sit contra substantiam matrimonii , & sit de suturo, suspendit matrimonium. v. g. contraho tecum, si velis furari & e. si vero sit de praesenti, illud non suspendit, sed si adsit, tenet matrimonium, si desit, neutiquam valet. Unde, quando communiter dicitur conditiones turpes haberi hic pro non dejectis, intelligi debet, hoc solum locum habere, quando prudenter ex circumstantiis pretes mitur conditionem ioco esse ad jectam e si vero sit serio apposita, non erit verum matrimonium, si conditio non sit posita, quidquid iudicet forum exte num. Alii tamen absoluto volunt, quod conditiones

turpes & impossibiles ex dispositione juria habean-

SEARCH

MENU NAVIGATION