장음표시 사용
61쪽
4a DE ORATIONE CHRISTI.Metaphorice repraesentando Deo Patri sua me ita, ut volunt alite elim in eo nihil indecentiae sit, dc SS. Patres absolute dicant, Christum rogare orare pro nobis, &c. Si vero id negent aliqui, intelligendi sunt, quod jam non amplius Christus roget, uti rogavit in
terris, cum clamore valido, genuflexione, &c.
. . est obiicies : ergo possemus dicere, christe ora pro no
pr. 2 ,. nota. Res p. secluso scandalo nos posse ita orare: quia
κοώιs. tamen Ecclesiae usus habet contrarium , & honoratiori titulo Christum veneratur, dicens: Christe sili Dei miserere nobis, a simili petitione erit abstinendum. Quomodo vero Christus dicatur sedere ad dexteram Patris , docet S. Aug. Sermone de ascensione, ubi ait: Licet dextra ) dignitatis gradus non sit , ubi plenitudo est diviniιatis, tamen ideo ad dextram sedit silias, non quod preferatur Patri, sed ne inferior esse credatur. Et alibi passim dexteram patris vocat beatitudinem util. I. de Symbolo c. 4. Sedeι ad dexteram Patris id es beatitudinem: ipsius enim beatitudinis nomen es dexιera Paιris. Et in Ps. 137. Ideo jam in ipsa immortalitatepositus Christus, dicitur sedere ad dexteram Dei: non enim Deus habeι in se ipso dexieram γ' sinia stram , sed dextera Dei diciιur felicitas illa , quae quo niam oculis ostendi non poιes, tale nomen accepit.
SECTIO V. An christus sit Sacerdos. christus T IcENDυM primo, De fide esse, Christum suis-nbhis: λ- se Verum sacerdotem. Probatur ex S. Scriptura humavit ad Heb. s. ubi de Christo dicitur: es Sacerdos se-um suum eundum ordιnem Melchisedech. Et e. 7. Hie Christus aeo quod maneat in aeternum sempiιernum habeι Sacerdotiam. Deinde ille est Sacerdos, qui ex ossicio offert
Deo sacrificium, quod Christus secit, offerendo seipsum in ara Crucis Deo Patri.
62쪽
DE SAcERDOTIO CHRIsTI. 43Dicendum a. Christum secundum humanitatem tantum, non item secundum divinitatem esse Sacerdotem. Probatur: quia Christus secundum divinitatem non habet superiorem se, cui offerri debet Sacrificium. Unde recte S. Amb. l. 3. de fide c. s. S cerdos ait, idem er hQQui Sacerdotram tamen Sacri- 'iam humanae conditionis incium est. Dicitur tamen Christus esse Sacerdos in aeternum, eo quod ab aeterinno sit ordinatus a Deo , ut in tempore futurus Sa
Dicendum 3. Christum sinul esse Sacerdotem dc Sacrificium. Probatur ex Ephes. s. Tradidiι semeseipsum pro nobis oblationem in hostiam Deo. Quod in- ιν hostia. telligendum est , non tantum de cruenta oblatione in ara Crucis, sed etiam de incruenta, quando consecravit in caena Domini. Probari hoc potest ex verbis consecrationem subsequentibus t me facite in meam
commemorationem , quibus verbis , non tantum instituit Apostolos Sacerdotes , sed & ordinavit , ut alii Sacerdotes offerrent Corpus suum Sc Sanguinem.
ut declarat Conc. Trid. ses. 22. can. 2. Ex quo con
sequitur, quod debuerit Christus antecedenter id obtulisse, alias male dixisset hoc sucise id est, hoc ideiri quod ego jam ante feci. Objicies primo , Christus sese non occidit, ergo Quomodo non sese obtulit in Sacrificium. Resp. Non requitia se ., utiφtur ut physice Sacerdos ad destructionem hostiae con- Cς β eurrat, sed satis est quod moraliter id faciat: Christus autem moraliter concurrit ad sui occisionem de sui immutationem , libere in eam consentiendo, eam non prohibendo , imo se illi exponendo. Dices: ergo Martyres SS. etiam dicendi sunt Sacer- is dotes Sc hostiae. Resp. Et si illi se quoque, di vitam , .us e& mortem Deo offerant in protestationem supreis Saceras
mi ejus dominii , nequeunt tamen dici Sacerdotes eo quod hoc agant propria aut horitate tantum , i ubi iamen ad Sacrificium pertinet, ut id fiat & of ratur plublica authoritate. Plura de hac re vide in
63쪽
DE REGNO ET PROPHETIA CHRIs ΤΙ. tract. de Sacrificio , in materia de Sacram. Euch Meerdο- Dicitur autem Sacerdotium Christi permanere ita aeternum, quoad effectum, qui in aeternum manet, , ilis. quatenus Christus in aeternum consummavit sancti- manet in ficatos. Item etiam quoad ipsam rem; Christus enim Hii R manet in aeternum. Dicitur autem Sacerdotium secundum ordinem Melchisedech, quia Melchisedech repraesentat Christum, nomen enim ejus significat,
Regem Justitiae, quod Christo competit, cum sit Deus fortis & justus. Dicitur quoque Rex Salem, id est Rex pacis; Christus autem est Princeps pacis e denique quia panem & vinum obtulit, sub quarum rerum speciebus oblationem suam de sui ipsius Christus instituit & immolavit.
De christo Rege m Propheta. Christin
D ἷζε NovΜ primo , Christus ut est Deus, est
Rex Regum dc Dominus Dominantium: ut est homo, etiam est Rex, ut ipse Christus testatus est Pilato roganti N. dicenti e Rex es tu cui respondit Christus. Tu Heis r quaa Rex bum ego. Quatenus autem est homo, est Rex Ecclesiae, qua ratione dicitur Christus caput Ecclesiae , Pontifex , &c. I ac potestate usus est, dum Ecclesiam fundavit, Petroe jusdem primatum dedit, Sacramenta instituit, leges vovi Testamenti sancivit, &e. Dicendum a. Christus ut homo, non fuit Rex temporalis. Probatur ex verbis ipsius Christi Ioan. I 8. ubi dicit: Regnum meum, non o de hoc mundo. Id est terrenum aut temporale , sed spirituale et quae
dicta intellige quoad usum ; nam quoad proprieta tem di radicalem potestatem, habebat Regium jus in hoc universum ; non solum indirectum , quatenus ut Pontifex poterat de illo disponere inutilitarem - spici
64쪽
DE REGNO AT PROΡΗETIA CHRIsTr. 4s spiritualem , sed etiam directum , cum ut ait Ioan. c. 3. Omnia dedit Pater inmaniti ejm. Et ipse Matth. II. Omnia mihi tradita sunt a Paιre meo. Hanc potestatem aliqualiter deduxit in actum , dum arefecit ficulneam, daemonibus imperavit ire in porcos, dc c. Notandum autem , siquando SS. Patres doceant,
Christum habuisse dominium paucarum rerum , Dic, se pauperem, dcc. Intelligendos esse , de dominio
quoad usum. Dicendum 3. Christum fuisse Prophetam. Patet ex Deut. I 8. ubi de Christo dicitur et Prophetam de genie tua , Fratribas Tais, suscitabit tibi Dominus. Patet etiam ex eo, quod futura praedixerit, quod Prophetis est proprium , secreta cordium cognoverit, dc eadem noscens Pharisaeos reprehenderit, &c.
Dicendum 4. Christum fuisse legissatorem, & Ju- Christus dicem futurum. Probatur prius , quia est legissator'
novae legis hine toties in Scriptura dicit: Mandaia ψMEA servate r hoe est Praeceptum MEUM, circ. Quod autem sit futurus Judex , qui antea fuit Salvator . Probatur clare ex act. c. Io. ubi de Christo dicitur typse est, qui constituitu est a Deo Iudex vivorum moris tuorum. & iterum Joan. s. Potestatem dedit ei iudicium facere, quia Filius Hominis es. Porro iudiciaria illa potestas, non solum pertinet ad judicium futurum generale , sed Sc ad particulare in morte cujusque faciendum, uti constat ex Joan. s. ubi dicitur e P rer non judicaι quemquam : sed OMNE JuDIcIuM deduFilio, ut omnes honorificent Filiam.
De Praedestinatione christi. DICENDUM primo etsi non competat Christo praedestinatio proprie dicta, qua liberantur cer- -τῖtissime, quicumque liberantur, competit tamen ipsi Filius Dei
65쪽
45 DE PRAEDEsTIMATIONE CHRIso. praedestinatio, prout e st divina praedestinatio eorum squae quis per gratiam in tempore facturus est. Pate genim in divinis ab aeterno praeordinavit dc decrevit existentiam Christi i ejus merita , gloriam resurrectionis, occ.
Dicendum a. Certo sensu dici posse, Christus homo est ab aeterno praedestinatus ut esset Filius Dei lsi sensus scilicet sit, quod verbum seu Persona divina, quae simul erat homo , ad hoc sit praedestinata. Et sic ad Rom. r. ab Apostolo dicitur: stui factus est ei ex semine David secundum carnem, qui praedestinatur GPilius Dei in virtute , me. Si vero sensus sit, quod Christus homo seu quatenus homo, ad hoc sit praedestinatus , ut sit Filius Dei, sic est falsa praedicta propositio. Quamvis autem Christus ab aeterno suerit Dei Filius , adeoque videri posset quod non pos set praedestinari ut esset Filius Dei, inde tamen hoc non sequitur, loquendo de Christo prout habet sibi
humanitatem substantialiter conjunctam , etsi hoc recte sequatur de Christo, ut est verbum Patris. . Dicendum 3. Christus secundum humanitatem praedestinatus est ad gratiam & gloriam, cum illa Christo
ab aeterno Deus praeparavit, praedestinatio autem nihil aliud est S. Augustino, quam gratiae praeparatio. Dicendum 4. Praedestinatio Christi est causa nostrae P ad sti- praedestinationis meritoria, finalis dc exemplaris. Patet noti ch ex halfhenus dictis de praedest. de fine incarnationis M
p .d.- merito Chrilsi. duod autem sit meritoria, patet exstinationii eo, quod omnis gratia nostra de gloria ex meritis
Osro. Christi profluat. Finalis vero est, quod ipse sit praedestinatus, ut omnis nostra gratia dc gloria reserretur in Christum , eiusque gloriam tamquam finem. Quod vero sit exemplaris patet ex eo, quod sicut Christus gratis est praedestinatus sine ullo intuitu ad ipsius merita , ita Jc nos: Deinde sicut Christus' praedestinatus est ad filiationem naturalem, ita nos ad adoptiVam. CAa
66쪽
De adoratione Christi de sannorum. SECTIO PRIMA.
De Adoratione chri'. ICENDUM primo, recte impendimusChri-Quia lauri sto Domino , laudes, honorem dc adora tionem. Distinguitur autem laus dc honor& adoratio, in eo quod laus proprie sita sit
in verbis alterius excellentiam efferentibus , honor autem in factis ad idem ordinatis. Adoratio vero ultra dictam testificationem excellentiae alterius, requirit submissionem in adorante, respectu ejus quod adoratur, in quo disserta laude & honore, cum etiam honoremus & laudemus aequales, imb dc inferiores. In adoratione autem tres actus praecipui notandi Actu, a sunt: t. actus est intellectus, quo excellentiam alterius dorata. apprehendimus. 2. Actus est voluntatis, quo alteri inclinamur, volentes aliquid ei exhibere, quo nostram submissionem , ejusque excellentiam protestemur: 3. Denique est actus exterior, quo velut signo interiorem animi submissionem declaremu - cui ui ta' Dicendum a. Duplex potissimum est excellentia, . increata, Sc creata, quibus diversus respective cultus Ha .hapem. debet adhiberi. Increatam excellentiam colimus cui πηι
tu , qui dicitur latria , id est cultus, qui soli Deo est debitus, in signum sit premi dominii, quod in omnia creata obtinet. Ab hac loquendi methodo, vocati sunt in scriptura & alibi idololatrae, qui idolis divinum hune
honorem exhibebant. ut act. II. I. COr. IO. crea
tam vero excellentiam colimus diverso cultu, ut ma
67쪽
4I DA AD ORATIONE CHRIs ΤΙ.gist ratum cultu politico; item servi Dominos,
cultu honorario dc abjecto, sanctos autem ob eorum virtutes 5c sanctitatem colimus cultu pio dc Religioso, Zc communiter vocatur hic cultus talia. Porro inter actus exteriores adorationis aliqui sunt communes Deo & creaturis, alii Deo sunt proprii. Proprii sunt, ut actus sacrificii, erectio templorum dc aliarium: communes sunt alii, ut genuflexio, capitis inclinatio, dcc. Hinc etiam eisdem vocabulis cultus Dei dc creaturae subinde significatur, nunc eosdem
vocando adorationem , nunc servitutem , nunc honorem, gloriam, dcc.
M H Dicendum 3. Christi humanitas eadem latria ado ' ratur, qua adoratur verbum. Probatur ex Conc.
ria . Ephes Can. 8. ubi dicitur, quod Christus homo Deus,
nou ν-- una adoratione sit adorandus. Ratio est, quia illa ado- ς se μ' ratione adoratur verbum incarnatum, sive habens carnem : unde sicut honorando regem purpura indu- tum , honoramus simul Sc concomitanter purpuram: ita adorando verbum incarnatum, adoramus huma nitatem verbi. Et si autem latria non possit principaliter impendi creaturae, sed tantum creatori, potest tamen secundario dc propter creatorem.
Dicendum 4. Humanitas secundum se praecisEsumpta, cum sit eatenus creatura & se sola consideretur, non potest adorari cultu latriae, sed duliae tantum, etsi ut ait D. Th. Non cujuscumque, sed cujusdam excellantioris , quam hyperduliam vocant. Notant tamen recte aliqui has abstractiones in praxi non tolerandas , sed simpliciter Christum adorandum esse ut Deum cultu latriae, nec in rebus tanti momenti conceptibus nostris esse ludendum, ne in re tanta detur scandali dc erroris occasio.
68쪽
69SECTIO II. sta)d in quomodo Sancti a nobis invocari possint. DICEN DuM i . Cum Sancti quoque habeant pro- Guste tis
priam excellentiam supernaturalem, quae aliam Creatam naturalem v. g. politicam longe antecellit: Sequitur quod iidem adorari possint dc invocari. Probatur hoc ex perpetuo Ecclesiae usu, de quo ita I ustinus Apolog. Σ. Desim, bonorumque Angelorum exercitum crspiritum Propheticum colimus,atqAe adoramus, Nerboqve Erre deueramur. Patet idem ex eo quod Haeretici Zcludari, ab initio nascentis Ecclesiae hanc Catholicorum pra-xim accusaverint idololatriae, quod homines mortuos pro diis colerent, dum eosdem invocarent; quibus omnes cum Theodoreto l. 8. curat Graec. ais iis reposuerunt di. dixerunt: Nos Mari ribim nec hostias, nec libamina ulla deferimus, sed ut Sanctos homines, Drique auriacissimos honoramus. Hinc etiam in principio , Abraham adoravit Angelum , Loth Balaam, abdias H Iiam, Nabuchodonosor Danielem, dcc. Quod nul- Iibi scriptura reprehendit. Denique ipse Deus Sanctos honorat , imo nimis ipsi honorificati sunt amici ejus, ergo pari cauSa homines, eosdem licite venerantur & adorant.. Dicendum et . Etiam Sancti recte invocantur. Patet ex facto Jacob Genes. 48. dum invocavit Angelum. Job. S. etiam monet dicens. Ad aliq9em Sancto-rsm convertere. Deinde si a vivis preces rogarim Apostoli ut Paulus secit ad Romanos I S. recte quoque idem sit a Beatis. Non enim minus de vivorum Fratrum salute solliciti sunt, quam Dil es Epulo Lucae i6. pro suis anxius fuit in inferno, neque illorum Charitas in patria extincta est, sed potius adaucta: Unde etiam gaudere eos Scriptura docet, de conversione Peccatorum Matth. I . Probatur insuper ex facto
69쪽
so DE CULTU SANCTORUM. SS. Patrum V. T. qui merita Patrum in Patrociniurii assumpserunt: sic Exodi 3 a. dicit Moyses t Recordare Domine Abraham, Isaae'Israel Servorum tuorum. Stu .ire pP Et Psalm. 33 I. Memento Domine David, &c. Ubi ho et TV N '' quoque notandum numquam in L. V. Patres invo-- ,.- catos esse, & dictum v. g. S. Abraham ora pro his, εο α δε- eo quod S. Patres ante adventum Christi, a visio notum revo- Dei fuerint exclusi , adeoque preces nostras illos nota ' - potui iste cognoscere in verbo, sed solummodo Deo eorum merita allegabantur: Jam vero in Coelis cum Christo regnantes , & Deo fruentes invocantur, ut pro nobis orent, cum preces nostras probe noscant
uti patet ex perpetuo Ecclesiae usu δc sensu. sancti Dicendum tertio Sanctos cognoscere preces no Insis Mut alias risu digni in foret, exorare aliquem qui '' non audit, nec preces agnoscit, ut dixit Elias 3. Reg. 38. Prophetis Baal invocantibus. Probatur autem conclusio ex eo quod Sancti in Deo cognoscant omnia quae ad se pertinent, ad quae spectat quoque cognoscere ea quae a se rogantur , cum sit infirmitatis
honorantes se non agnoscere, nec eis posse subvenire. Deinde cum Sancti, puta Prophetae, de alii hic in mundo noverint secreta cordis, cur in patria id illis denegamus 3 Unde Prudentius hymno de S. Cansano ita canit. Audit, crede, preces martγr prosperri- omnes. Et S. Greg. l. 2. mor. c. I . stuid, ait ,
de his, quae scienda sint nesciiιni Sancti P qui scientem
omnia sciunt ' Hoc tamen' recte notat Illustrissimus D. Castoriensis l. de cultu D. Virginis & SS. etia in Sanctos posse rite invocari, etsi preces nostras non cognoscerent : Eo quod Deus intuitu Sanctorum sibi amicorum, preces nostras statuerit exaudire, quas certe ipse Deus audit dc cognoscit. Pa fietilis Dicendum A. Particularia bona a particularibus ria bovis Sanctis recte exposci. Et si enim Deus sine alicujus particula, Sancti intui .u quaevis bona dare nobis possit, tamen 'in si 'ου aliqua non dare constituit, nisi hujus vel illius Sancit interventu. Sic Job a. dixit. Ite ad servum mesm
70쪽
DE Cut Tu SANCTORUM. . s IIobe Job sierom meus orabit pro Vobis, faciem eseis suscipiam. Sic ad solius Heliae preces, pluviam dare constituit 3. Reg i 7. &c. Hinc videmus per unum in hoc genere auxilium miraculosum , per alium vix ullum: Prout cuique dona sua Deus dividic sicuti
Objicies ad ante. dicta : Invocatio & adoratio spe- oti. oricialiter interdicitur, hoc praecepto , Ipse soli 1ervies , siti Deo minum tusim adorabis, dcc. Deinde honor ille ila adoή πις ratio , diminuit honorem Deo debitum. Denique 'ρο ρ α Deus de se est parati stimus ad nobis succurrendum ergo frustranea est Sanctorum invocatio. Resp. ad a. illo praecepto solummodo interdici cultum Latriae qui solo Deo impendi potest : Sancti autem non honorantur latria, sed cultu inferiori, scilicet dulia.
Ad aliud resp. cultum S S. non diminuere cultu in Deo debitum, sed econtra eum augere, quia ut aiLD. Hieron. in Epist. ad Riparium: Honoramim Sanctos, ut honor servorum redundet in Dominum. Et Anab. Serm. 6. stui honorat Maro res , honorat . Chriμιm. qui 1'emit Sanctos, sternit γ' Domini m. Et S. Aug. Epist. Φ2. In Petro, rogat, quis bonoratur, nisi illa δε- functus pro nobis ' Ad ultimum resp. qmamvis Christus dicat, Petite re dabitur vobis, tamen aliquando intervenium Sancti alicujus exposcit & ne cellarium constituit, ut quae petimus, emcaciter consequamur. Dicendum s. Cum animae in Purgatorio lint Deo itis gratae oc amicae , recte quoque postlint ii Vocari. in Pu fa-Hinc Σ. Machab. I s. dicitur , quod Onias summus orio MSacerdos, dc Jeremias in limbo existentes oraverint in P λς Pro populo, eisque victoriam impetraverint. Dein- 'de Greg. l. 4. Dialog. c. ψo. & I. refert quemdam Pascha sium in Purgatorio existentem miraculose alium a daemone liberalia. Denique eo pacto major erit Communio Sanctorum se mutuo juvando precibus & aliis auxiliis. Dices cum D. Th. a. a. q. 83. a . 5c 9. ad Ianimae illa: stat nobis inferiores quoad p.euam, ergo