Elementorum de rerum naturalium gravitate, pondere, impulsu, motu, loco. Et motuum, et actionum caussis, rationibus, ac modis. Libri 12. Auctore Andrea van Berlicom

발행: 1656년

분량: 243페이지

출처: archive.org

분류: 화학

21쪽

ELEMENTO Ru M

XLVIII. Superficies enim extima aeris, qui cum terra quotidie revolvitur, profunditate exigua res e-

ctu sui ambitus, ab omni parte perfecte sphaerica esse non potest, sed multis passim locis protuberet

Sc promineat necesse est, clam propter exhalationcs Sc nubes se continue ex aliis in alias regiones ingerentes, tum flatuum jactus, Sc aliorum aerem prementium incursus, ita ut aer saepissime per ani- . bitum in gibbum extrudatur, & proinde in medium motus sui diurni incurrat, atque ejusdem re- . nitentia in oppositum repellatur, undecimi venti omnino jacent, lenissimae aurae veluti flatus a partibus orientalibus sentiatur.

Mobilia coelestia , inessabili celeritate incur- rentia in medium sui motus, ut summam resistentiam medii sentire, ita viribus motoriis esse quasi

immensis necesse in. .

Mobilia coelestia in dicta ratione ponderis ad

22쪽

NATu RALIu M. Lib. I. ν medium constituta, non positis non esse posita extra locum frum naturalem, ad quem ex consensu naturali mediante propriae gravitatis pondere inclinant.

LISphaerarum integrarum, Saturni, Jovis, Martis, atque annui motus terrae, & Veneris, & Mercurii, centra sunt in centro corporis solaris. Hoc apparentia ostendit in sphaera annui motus, ςx motu apbet v. g . . LII rorbitae eorundem mobilium observant centrum circelli, in quo singulariam centra seruntur, cujus diameter est differentia maximae & minimae

centricitatis. .

LIII. Sidera ipsa,& eorum motus media, orbitarum suarum centra assectant.

Integrae sphaerae lunaris centrum est in centro terrae, utpote circa quod apogaeum, nodique vertuntur, & limites latitudinis ultro citroque librantur, suis singula mobilibus.

23쪽

Orbitae Iunaris motus pariter est circa centrum . hujusmodi circelli, ut in superioribus.

L VI. Ipsius motus lunae appas alus centrum orbitae respicit. a , L V II. Sphaerarum, orbitarumque singularum, ipsius que motus earum centra sunt locus naturalis fixus, ad quem, tum ipsae, tum iidera, ceteraque capacitate singularum comprehensa, ex consentu naturali, pondere vergentiae propendunt. L VIII. Gravitas vergentiae esse naturarum in sua cujus-.que sphaera collocandarum, sustinendarum, & agitandarum principium & instrumentum.

LIX.

Nulla natura cuiquam praedictarum inclusa, indisserens esse potest ad plurium sphaerarum, vel

orbitarum centra, . LX.

Mobilia, moventia, & innitentia, in sua quaeque

24쪽

NATu R AL Iu M. Lib. I. irque sphaera, vel orbita sunt talia, non vero respectu sphaerae, vel orbitae alterius. L XI. Si qua res naturalis avulsa a consortibus suae sphaerae naturis, in alterius sphaerae naturas transferatur , cum quibus nullam gravitatis vergentiae communionem sortiatur, in summa omnium perplexitate, nusquam ibidem consistendi, vel innitendi, vel sese movendi, aut inclinandi locum vel rationem inveniet. P o R I S M A.

Mobilium transim, sublunarium insphaera superiores, superiorim in haeram lunarent, in iiivosibilis

L XII. Integra sphaera lunaris conversione sui, orbitam lunarem, cum 'llius centro, ut in proprio circello movetur, secum circumagit. Unde integrae sphaerae soliditatem vel profunditatem cujus est ea conVersio, eatenus pertingere necesse est, ut non amplius quam quinque terrae iemidiametris a terrae centro absit, id est, minima orbitae lunaris eccentricitate.

25쪽

18 ELEMENTO Ru MLXIII. Nec majori intervallo diurnae revolutionis mobile a centro terrae abesse vel desinere potest. Sive enim motus ille corpori superiori, sive inferiori ascribatur, nec illud versus inferiora ad minorem profunditatem descendere, nec hoc versus superiora altius porrigi potest. cima alioqui centrum orbitae lunaris cum suo circello a sua orbita divelleretur, & motus diurni esset expers.

LX l V. Integrae sphaerae ceterorum Planetarum ideo per se converti non possitiat, quia ruperior inferioris inclusae motum interverteret, Sc proinde necesse est, ut mutatio, a pheliorum quidem, in singulis, per orbitas superiores, nodorum vero in Saturno, Marte, Venere,& Mercurio, per Orbitas

superioribus circumpositas, & plano suo, illis quidem, ex plano orbitarum planetariarum, his vero, secundum eclipticae planum, continuatis,& alteras illas transversim in eclipticam transferentibus, omnes autem orbitis motus planetarii circumjectas, CX pediatur, circa centrum Solis. etsi enim

orbitae stagularum istarum sphaerarum planis suis

invicem secant, motum tamen una alterius non

impediunt.

. Dis

26쪽

L X V. Ad modicum autem intra sphaeram lunarem a centro terrae intervallum , motum omnem superiorum, ac motum quoque diurnum cessare, argumento est, quod cometae,qui nihil aliud sunt quam terrea exhalatio, intervallum illud transcendunt, quandoquidem ortus &occasus apparentias exhibent. L X VI.

Inter tranquillitatem & quietem aeris nostri,& vertiginem superiorum mobilium, limes diurni motus intercedit, qui limes est, vel interior superficies corporis ibidem desinentis, vel superior superficies corporis vel systematis motum diurnum capessentis.

27쪽

eto ELEMENTORUM

Ad typum superiorum Sc inseriorum planeta rum in hoc schemate.

sit A. Sol. QR inorbis annuus. FB F. Orbita,

28쪽

NATUR ALIu M. Lib. I. dii V. g. Saturni, vel Martis, inclinata ad planum eclipticae ML M. idque secans per centrum Solis, iacontinuata usque ad G H G. orbitam defercntem aphelium G. vel F. ita ut communis sectio sit P AO. Moveatur FB F. orbita pIanetaria in circello DE D. circa centrum C. in consequentia, motu duplo ad planetae motum ab orbitae suae aphelio Rita ut cum planeta pervenerit ad periclium B. ccntrum orbitae integrum circellum, a D. per E. Sc S. in D. absolverit. Eclipticae autem planum Q R. Q. vel ML M. censeatur continuatum usque ad I K I. orbitam supremam, quae lentissimo motu circumducat in eclipticam, orbitam G H G. & cum ea simul inclusam illi orbitam planetariam FB F. secundum nodos P. O. sectionis eclipticae & orbitae planet rise, Circa centrum Solis, in A. Moveatur interea orbita G H G. Sc proinde etiam eidem inclusa orbita planetaria FB F. utpote in eodem plano jacentes, secundum aphelium G. vel F. pariter etiam motu lentissimo,ci ca centrum Solis, per ordinem signorum. Ita ut conspiciatur in coelo, Sc aphelium G. vel F. & nodi P. O. lente continuo motu, in ConsC-quentia eclipticae procedere.

29쪽

Sed quia interea dum orbita a phelii circumagitur ab orbita nodorum, ipsa quoque orbita aphelii proprio motu cietur, necesse est ipsum aphelii

motum,nodorum mutationem praevertere & praecedere, propter geminum nempe motum concurrentem. In Jove nodi non mutantur , sectione P A O. immota manente. Hac ratione fit, ut aphelium G. vel F. accircellus D ED. ipsius motus centri orbitae planetariae, cum ipsa orbita planetaria, in orbem transscrantur circa centrum A. per motum scilicet geminum orbitarum superiorum, cum aphelii, tum nodorum, in consequentia signorum. Atque inde constat, integrarum sphaerarum planetariarum centra esse in Sole, & omnia singularum mobilia ad Solem respicere, cumque tandem motibus suis ob

servare.

Atque eadem quoque figura inservire potest, repraesentandis inferiorum planetarum mobilibus, si modo cogitetur annuus orbis ceteris omnibus circumpositus, qui hic est suppositus, atque ex eodem, sive ex ecliptiCa censeantur continuatae, cum orbita I K I. tum quasi orbita ML M. ac meminerimus motum centri orbitae planetariae in circello D E D. esse duplum motus terrae, ab aphelio orbitae, in Mercurio initium ducentem ab

30쪽

NATu RAL Iu M. Lib. I. a 3 ab L. in S.&c. L praeterea aequalem Cum anomalia motus sui reciproci, in diametrum sphaerulae vel circelli, ab uno extremo ipsius diametri ad alterum, progressibus in recta circularium aemulis, sursum & deorsum. Ex dictis. autem animadverti potest, in motibus planetariis, insignis punctorum in rectani concursus, naturalis L essicax, superiorum quidem, quoties planeta attigerit punctum aphelii vel perielii

suae orbitae, toties orbitam Planetariam, perfecto motus sui circuitu, centro suo, cum centro planetae, in punctis aphelii & periclii, & centro Solis, in

eandem rectam congredi, inferiorum Vero, quoties terra accesserit ad aphelium, vel periclium ombitae planetariae, toties centrum ipsius orbitae, in eandem rectam aphelii L perielii, cum centro Solis, & cum terra, quamvis cum hac non CXacta oppositione, congruere. Et mira praeterea in his naturae conveuientia demonstrari, qualis Sc ex aliis similibus deprehendi,& porro adsimilium caussas reddendas applicari

possit. Orbitae namque planetarii motus, superiorum, & inferiorum, inclinantur ad eclipticam, inclinatione fixa & immutabili, ut vulgo traditum. Sed cur inclinatio ista, per mutationem obliquitatis eclipticae, pariter non mutetur, nulli, ut Vide-

SEARCH

MENU NAVIGATION