Bartholomaei Eustachij ... Opuscula anatomica. Quorum numerum & argumenta auersa pagina indicabit

발행: 1564년

분량: 673페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

Varius radicti numerus in molaribus dentibus quot modis obseruatus. Ra Lee cxvis

F. No prorsus,sed commicta

A. Vna radix quibus molaribus inest & qua qualisve caeci

Mediocri s

Trabus Quinto. M. Sis

442쪽

D. Plures radi os disiunctae quibus molaribus insunt,&quae qualesve ea sunt.

Primo. M. Ssepe renas itur. q. S. fere nMu quam cadit M. I. semper Dua e

Secundo, is II ippocrates obseruat it Quinto. M. S. raro

F.Plures radices non prorsus disi tincta sed earum aliquae ubique coniuncta, quibus molaribus in sint.

Altera tantὐ in re Viri s

sunt

443쪽

F.Plures radices non prorsus disiunc ,sed earum vel omnes, vel aliquae alicubi coniunctae, quibus

molaribus insunt. Io

' Quarto M. I. Quint.

Tritas Mediocres e Melt Lalsima altera.Tertio M.L quales nunquam reperi

444쪽

36 DE DENTIBUS

L. N. I. seresemper Abicornis Midiocris, in M.V. quandoque: No, simplo J c Crassa in extri mo , M Iraro

IIo No nunquam uidi. Composiae

Quarto

445쪽

DE DENTIBUS

IO implex Visa st Hip)ocrati

LDuabus infnese tangentibus in M.S. quandoque No simplices ε

Mediocris in M.S.semel Non simplex,sulpta linea profunda in uno latere in M.f. ro

Non simplicesnennatae omnes in M.S. 'Non simplices,ex eis duae connata in N. S.seme

Proportio

446쪽

38 DE DENTIBUS

Proportio 3 mmetria dentium utriusion maxilia. Cap. XIII.

AD mirabilem quandam proportionem ac symmetriam utrius' maxillae dentes inter se habere Galenus non semel testatus est infernosque supernis, ac deYtros sinistris, magnitudine numerove esse prorsus aequales, praeterea radices radicibus, praesepiola prae Iosepiolis,uincula uinculis,neruos neruis,uasa uasis,inter se collata summam naturae equalitatem, paremque gradum praese ferre.quod sane a nobis accurate expendi debet, ne uerbi a tanto praeceptore sine ulla distinctione

prolatis quis iam deceptus, facile in errorem incidat. Si, quem adinodum ipse statuit, inferni dentes supernis,

prorsus aequabiles sunt,radicumq; numeru pro eorum mole uariatur,quamobrem his plures, illis uero pauciores radices inesse dicat, assequi ne coniectura quidem possum. Praeterea si dedecet internam oris capedinem, roquae sane ueluti anterior angusta est, aeque magnos habere dentes, ac mediam ad buccas collocatam, quae est

insigniter ampla iniquum enim esset arctioribus oris partibus magnos, latioribus uero exiguo afligere qua ratione, ut iam monuimus,duo primi molares alijs duobus in ultimo maxillarum eXtremo positis longe minores sint,disti cile est explicare. De illa aequalitate , quam in detium numero idem Galenus statuit,qtitastio est pe-ne,ut opinor, ineXtricabilis etenim si quis ueritatis studio impulsus plures, ut ego feci caluarias ac maxillas Io ruperit,obseruare poterit nunquid repugnet in hac quidem mala,pariterq; in altero eius latere quatuor, in illa

447쪽

DE DENTIBUS

nero in altero opposito latere quinque molares ines se arbitror ego quidem eulis partibus diligenter collatis,quod de hac aequalitate sine distinctione asseritur, perpetuum non esse facile inuenturum; sed interducilio molari superaddito triginta 'res dentes numerari: quandoque uno minus nato numerum minorem esse: multisq; alijs modis hanc d cntium arqualitatem tolli. neque uero ad genuinos confugiendum est, quia i omnes eodem tempore non erumpunt, certe saepe et ero nit, ut unus aut alter ipsorum in maxillarum caveis non latitet, sed prorsus deficiat Delium radicibus nulla maior arqualitas, quam praesepiolorum assignari potest. horum enim capedo illaru magnitudini ac figurae damus sim respondet; neq; amplitudo harmoniam laxiore reddit, neque angustia radices quominus ad imum us' pertingant prohibet. Quatum ad alias differentias attinet, quae ad numerum magnitudinem&figuram spectant, eaedem radices ita inter se distinguuntur, ut non modo superiores dentes ab inferioribus oppositis pe disserepent, sed&dextricum sinistris non consentiant. Alia denique naturae aequalitas in concursita dentium, placipue dum mandimus, obseruatur siquidem inferioris magillae detes,quum sursum illa fertur,siti perioribus obuiam eunt,atque ita committuntur, ut singuli incisores, canini,& molares, cum e regione oppositas, eodem tamen ordine collocatis, mutuo quodam amplexu aequaliter congrediantur: nisi quod haud raro euenit uel altera mala longior sit;eiusque anterius extremum magis promineat uel dentes obliquis maxillarum sedibus lingo figantur: quam ob causam Galenus animaduertisse testatur in multis non dentes lotu distractos uideri, sed os quoque ipsum pene reuulsum ubi autem nihil impedi- naenti

448쪽

qo DE DENTIBUS

menti adest, tunc thferiores incisores a superioribus coprehendunturis in congressu usque ad medium in multis hominibus atque etiam ulterius descendunt. Excaninis elatiores inter proximos molares, humiliores caninos peractrant qui uero inferiori maxillae adhaere scunt,inter caninoso uicino incisores ubintrant qua

in parte simia ab homine plurimum disicrepat,quia non similiter, ut ille, omnes dente contiguo parique pacto discretos habet,sed longo interuallo, ad caninos tamen suscipiendos satis idoneo disiunctos Anterio suo aperiorum molarium eminentia similiter atque incisiorulium iliores complectitur singulique ita gradatim committuntur,ut alter cuiusque ape in medium concauia talis dentis oppositi inseratur alter uero in id spacium, quod inter utrunq; dentem est, id quod in simia clarius apparet, quia eius molares ita incisi sunt, ut amplexui duarum serrarum mutuo occurrentium eorum cogressus sit simillimus.

Materia ex qua denteuenerantum se 'dum communem opinionem Philosophorum ac Me IcorAm.

DE generat: 'ne dentium, ut rerum ordo postulat, modo dictur materia avi tempus eX ponere potissimum oportet. Qui cos post alia ossa produci,4 cotra ollium morem toto uine curriculo augeri putant, ij I neglecto communis sensus iudicio,rationi, maiorum testimonio confirmatae cedere coacti, ossium detiumque materiam

449쪽

DE DENTIBUS 1

materiam longe diuersiam esse firmissime asseuerant.ne pelidentes ad proprium proximumque ossium etentis pertinerent,e siemine quoque generationis initium eodem tempore sumerent. Verum Galenus ex nutrimen geos creari simpliciter dicit Aristoteles ex terrena Iubstantia ossiumque alimento beneficio caloris &irarcZue eius ut in lacte est Hippocrates apertius rem explicans, sicut tribus diuersis statisque teporibus produci, ita triplex eis alimenti genus materiam submini- Io ili are putat. Primi quidem dentes, inquit ipsie, nascuntur a uictu in utero. postquam natus fuerit, puero lactentia lacte, ubi autem ij exciderint, a cibo motu

quicquid cane, ut idem ipsi scribit, in elusimodi alimento glutinosi inest, id totum pinguedine, qua in hac Qua in ossi materia copiosior est,caloris ui exsiccata, exussa ad dentes formandos subijcitur quod profecto fieri posse uix credibile uideretur, nisi mediam quandamnaturam inter partes carnosas &Ipermaticas, quas dentes lummoperet mulatur, peculiari quodam beneficio ao ortiti esset simulque is fanguis, uel superfluum potius alimentum, ut ex dentibus, qui renascuntur, irae ertimeX genuinis plane percipitur, quandam seminis facultatem, unde partes finguntur, intra se haberet. Sed obi)ciet aliquis haud posse longo tempore, neque ad siene 'utem usique eam uim perdurare, quia necesse esset ut uel in maxillis ipsis contineretur, uel in materia, e qua dentes fiunt quorum neutrum fieri posse uidetur. non illud, quia si aliae omnes animantis particulae ea facultate prorsus destituuntur, in maxillis, quae eiusdem ac reliqua ossi naturae sunt, post longum temporis 13acrum idem accidat oportet nec item hoc,quoniam iusmodi materiam in prima generationei' parari,&qira

450쪽

4 DE DENTIBUS

si seminarium quoddam reseruari Anatomicorum sententia maginae repugnat, quotidie autem nouam materiam attrahi, quae deinceps a maxilli elaboratuI, ue

rum est: attamen ea facultas, Vi pii,

cipi ab eis minime potest preeterea hac re conccitae, semper possent dentes quemadmodum caro e sangubne stitui. Prima sane quaestio perdissicilis est, explicari uix potest. etenim si cunctorum dentium materiacorum etiam, qui aut renascuntur, aut ser erumpunt, in utero asserimus initio generationi praeparari, IOrmam,ut in plantis obseruatum est, rudi linea inchoata sensim postea, aliquorum citius, aliquorum tardius a natura absolui, haud profecto longius a ueritate absumus ueruntamen inuentum istud nostrum est cunctis Anatomicis incognitum,&Hinicultates multas habet: cstque a ueterum opinione, quorum testimoni uti lumus, alienum Sin, ut ueterum sententiam tueamur, affirmare libet, dentium materiam inter semen 'anoti inem mediam quandam naturam obtinere, ideoque,

quum in illis, qui adhuc crescunt, facile possint sondae ad cui edam particulae ex semine ortae regenerata,nihil prohibere quo minus: ipsi restituantur hoc uero uerisimile certe est, sed haud omni ex parte uerum, ut anatomes usius5 tractatio clare ostendit, & mox dicemus. Alterum, quod de carnosis partibus obijcitur, leue est quia illius unitatis,quae partes fingit munus est, tum materia unam in aliam commutare,tum decenti forma particulas ornare illud carnosis partibus conferre potest hoc uero si prorsus ablatae fuerint nequaquam quandoquidem in magnis ulceribus musculoru obseruatur,absumptam carnem,nis stamina, quibus obducitur,illaesa conscruentur, accedatque uicinarum partium auXilium &Periti

SEARCH

MENU NAVIGATION