De consolatione philosophiae (CSEL 67)

발행: 1934년

분량: 259페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

emque diffundunt Quid quod mollissimum quidque sienti taVedulla si istorior semper sed reeonditur extra Vero quadam ligni semitato ultimus nuto eortex adVerSumeaeli intemperihi quasi mali pations dolansor opponit 3 Iam vero quanta os natura dilitontia, ut uncta semine a multiplicato propa otituri una omnia non most ad tem ripna manendi, verum gonoratim quoque quasi in perpetuum permanendi εluti quasdam maehinas osso quis nesciat2 Ea etiam qua inanimata osso eroduntur, nonne quod suum o quaequo simili ration dosidorant Cur enim ammas squidem sursum leuitas Vohit torras oro deorsum pondus deprimit, nisi quod Moe singulis oen motionesque eon' veniunt Porro autem quod euiquo onsentaneum est, id naumquodque eo ervat stetit ea, quae sunt inimica, eor' i ni punt. Iam ὐεro qua dura sunt ut lapidos adhaerent lanaeissimo partibus suis ot tio Deilo dissolvantur, resi' runt. uti vhro liqu6ntia ut nor atquo aqua faeile quidem diridentibus redunt sod dii iti a rursus, a quihus Eunt 3haei8a rolabuntur ignis vero omnem reluxit sectionem. Neque nune nos do voluntariis animas eo OseeItis motibus sod do naturali ititontiona tractamus, sicuti est, qu0 aeceptas sera sitis ogitation transigimus, quod in 'Mno spiritum duelmus seiotitos. Nam ne in animalibu quidem manendi amor o finima voluntatibus verum S naturae priueipiis otiit. Nam a po mortem ogentibus

yriique illud quo solo morialium rerum durat diuturnitaε, eignendi opus quod natur, emph appetit interdum eo-hereet voluntas hahe mi inritas non ex animali a motione sod ex natu, ali in otition pro dit dedit dira providentia reatis uiso rebus hane se maximum maneadi

ς uaam ut quoad possunt naturalito manere desiderent.

uvare nihil At quo tilio odo queas ubitare eum in as

102쪽

quae sunt appetere naturalitor eonstantiam permanendi. 35 devitare ornielem. Confiteor inquam nune me indies, a lato emere, qua dudum ineorta vitabantur. - uα autem inquit subsistere me permanoro potit, id unum Medesiderat; hoe tit sublato no osso quidem euiquam per' a manebit Verum si inquam. Omnia igitur, inqui unum desiderant Conson i od unum id ipsum non 38 Stravimus osso quod honum. Ita quidem. uncta

igitur bonum petunt quod quido ita degeribas lieet pSumas bonum osse quod dosidorotur ab omnibus. Nihil inquassi 'Verius excogitari potost; nam hi ad nihil usum uncia reseruntur et uno voluti vorti eo ostituta sine eeiore ludiabunt aut si quid ost ad quod univorsa ostinant, id eri 40 Omnium summum bonorum. Et illa Nimium inquat, alumne laetor ipsam vim modia volitatis notam mente fixiati Sed in hoo patuit 1ihi quod i notaro te paulo an 'M dieebas. - Quid inquam. Qui ossot, inquit, Ierm omnium finis is est nim prolaeto quod osideratur hQmnibus, quod quia otium osse ollo imus oportet eri

omnium tis bonum esse areamur.

XI. Quisquis profunda monto vestigat verum cupit tuo nullis illo deviis falli in se revolvat intimi lueo visus longosque in octo eo at insἡetens motus' animum iu doe at quiequid Oxtra molitur, suis retrusum possidere thesauris:

πod isto Augustin. Cotis VII 10, admotitiis sedi citi memet i 3πintravi in intima mea . . . vidi . lueo icioommutabilem

103쪽

dudum quod fitra texit erroris nubes, lueobit ipso orspieaeius Phoebo. Non omne namque metite depulit lumen obliviosam oppus involiens olom; haeret profecto semen introrsum Veri, quod exeitatur votitilanto optrina; nam cur rogati sponte recta censetis, ni mersus alto vivoret omes ordoΤQuodsi Platonis Musa personat verum. quod quisquo diseit, immemor oeOrdatur.

ia Tum ego Platoni inquam vehomentor assentior; nam se horum iam oeundo ommomoras primum quod V'moriam eo oro oonta lotio dehine eum maeroris mole presfiu amisi Tum illa Si priora inquit eoneossa respi-

η eris, ne illud quido loti ius ahciit qui reeorderis, qu'di dudum negetro otitissus os Quid inquam Quibus, a it illa, hornaeulis mundii rogatur Memini inquam, aseitiam motim tuisso eouth sum, sed quid asseras licet inam prospieiam planius amo octa audire desidero. -

undum inquit. uti fori paulo anto minime ubi standum putatias tiune quido arbitror, inquam, nee umquam dubitandum putabo quibusque in o rationibus Meedam brevit e repotitim mutidus hie octam diverit ο 'ntrariisque partihus testinam formam minime eonveniEset ihi unus ossἡt qui tam 1.hi , eoniungeret. Coniuncta s ero naturarum ipsa divomittis inuleo diseors dissociaret tque divolloret tit, tinus o sol qui quod nexuit contineret. 0 tam vero ortus natu uo ordo procederet nec tam sti)positos motus Ioel, tomporibus effieientia spatiis, qua sitatibus 1pli ti otii es, i u hi qui has mutatio m

104쪽

varietates manens ipso disponorol. Hoc quiequid est, ad condita manent atquo agitantur usitato eunetis oeabulo

Tum illa Cum ahe inquit ita sontias parvam mihi restare operam puto ut soliditatis ompos patriam saepe iis revisas. Sed quas proposuimus intuoamur. Nonne in bea' litudino sulse istitiam humoraὐimus dumque eatitudinemi ipsam csso eonsensimus Ita quidom. Et ad mundum igitur inquit, rogendum nullis xi insoeus amnii Heuus indigebit alioquin si quo uout plenam timetontiam da I hahebit. Id inquam ita ostis ossarium Per se i rari solum euneta disponit gari inquam nequit qui deus ipsum bonum osso monstratus est emam, a a quam Per honum i itur utiei di sonit si quidem p rse regit omnia, quom honum osso otisonsimus si hi Veluti quidam eluviis atquρ ubornaculum, quo mundas a machina stabilis at tuo incorrupta soruatur. Vehementer assentior inquam o id io paulo atii dieiuram tenui te is suspicione prospo erodo inquit iam enim ut arbitr': Vigilantius ad ornonda ora oeulos Odueis sol quia dicam non minus ad ontuondum patot Quid inquam i - Cum deus, inquit omitia bonitatis lavo gubernare in 'credatur eademque omnia sidus doetii re bonum naturali intentione testinent num dui ituri potost quin voluntari regantur equo ad disponotitis uium .luti eonvenientis i contempserataque rhetori sponte eonvertant' Ita inclum necesse est nee eatum rogi moti s o vid retur si quid'Ndetreetantium iugum torot noti hiomporantium salu8. a Nihil est igitur quod naturam o atis do eontra ire H M tur Nihil inquam Quod i 6tihiui est num laudem proselet quiequam advorsum um quo iuro patitudinis

105쪽

m III 12 8 33 82,m 85.8 Palp., 5 valeret. - Non os igitur liquid quod summo ut hono I ri velit vel possit obsistora Non inquam arbitror. Pt igitur summum inquit honum quod regit euneta for ta ter uaviterque eisponit ogo Quam, inquam mense modo ea, qua eonelusa ost summa rationum, versim tauti magis hac ipsa, quibus toris, verba deloetant, uti de aliquando stultitiam magna laeerants sui pudeat

'' i)ii, inquit, in tabulis laeessentos asium Gigati 2 4

8ed illos quoque uti ondi num fuit benigna fortitudo posuit. Sed isti ratiotios ipsas invidom ollidamus ras ita ea huius modi otiniolationa pulchra quaedam eritati seintilla 4ssiliat in inquam arbitratu. inquit, esse omnium potonto nemo dubitaverit. - sm quidem inquam motito onsistat, nullus prorsus Vero est, inquit, omnium potens, nihil est 27 9 ille non possit Nihil itiquam Num igitur deu8 qere malum potest' minimo inquam Malum igitur, . si iit, nihil est eum id tueor ill non possit qui nihil ton t udistio inquam, ineestrioabilo labyrinthura oratiunibus toxotis qua nutio quidem qua egrediaris, in '' β, nune vero, quo introieris egrodiare, an mirabilem udam divina gilastiditatis o hora Omplieas Etenim ip 'anto inlituditio itieiptotis eam summum bonum esse quam in summo ho sitam loquebare. Ipsum quo ae μ' deum summum os, honum plotiamquo eatitudi uom derebaS, ex quo nominem hoatum foro nisi qui pariter '' i esset quasi mutiushuluis dabas. Rursus ipsam boni a m ei ae Φstituati s loquebaris esso substantiam

106쪽

et Boethi Phil eons.

ipsumquo unum id ipsum esse bonum doeebas quod acta omni rerum natura peteretur Doum quoque honitati gubernaeulis universitatem re oro disputabas volontiaque 35 euneta parore nee ullam mali osso naturam. Atque hae nulli extrinseeus sumptis sed o altero altoro fido trahente M insitis domesticisquo probationibus Oxplieahas Tum illa: Minime inquit ludimus romquo omnium maximam dei mu- a nere quem dudum deproe amur exegimus. Ea est enim divina forma substantiso ut neque in xterna dilabaturne in se externum aliquid ipsa suseipiat soa sleu de ea Parmonides sit.

rerum orbem mobilem rotat dum se immobilom ipsa con a servat. Quodsi rationes quoquo noti xtra potitas sed intra rei quam tra inhamus ambitum olloestas agitavimus. nihil est, quod ammirere eum Plutono sanetonte didieeria eo atos de quihus loquuntur rebus oportere fise

mones

XII. T lix qui potuit honi

lontem visero lueidum. elix qui potuit gravis terrae solvere vineula. Quondam tutior eoniugis vat salireteius gemens postquam sebilibus modis silvas eurrere mobiles,

107쪽

27 iunxitque intrepidum latus sim

saevis serva leonibus nee visum timuit lepus iam eantu laei dum canem, eum agrantior intima servor poetoris ureret a Deo qui euneta subegerant, muleerent dominum modi. immitos superos querens

inlhmas adiit domos. illic blanda gotiatilibus sed

ehordis carmina semper A,

quiequid praeeipuis dea

matris fontibus hauserat. quod luetus dabat impotens. quod uotum geminans amor ira doctε Taenara ommove et dulei vendam regeum irarum dominos rogat. Stupet orgominus aptus armine ianitor, quae sontes agitant metu ultrieos seelerum deae iam apstae laetimis madetit; non Ixionium eripiat velox pra eipittit rota et lon a sit porcitus Epertiit uiuitia tintalus: Vultur dum satur est modis non risit Tityi ieeur. Tandem uel imur arbiter

umbrarum miserans ali.

108쪽

Donamus comitem viro emptam armine coniugem; sol lex clona ohereeat i s ne dum Tartara liquorit, las sit lumina foetere.

Quis logo do amantibus' Maior ex amor est sibi. Heu noetis prope terminos avi Orpheus Eurydiden sus mvidit perdidit oeellit. Vos hahe fabula respieit

quieumque in superum diem montem dueere quaeritis; ira nam qui Tartareum in specus

vi eius lumina siexerit, qui quid ea eipuum trahit perdit eum videt interos

1. Eaee eum Philosophia ignitato vultus et oris gra itate servata letiiter suaviterque e eitiisset tum ego n0ndum penitus insiti maeroris oblitus inlotitiotio meere adbus et aliquid paranti abrupi t O inquam vor praevia lumini quae usque adhue tua fudit oratio eum sui poeulatione dixitia tum tuis rationibus invieta aluorunt eaque iitu etsi ob iniuria doloth nuper oblita non tamen ante da prorsus ignorata dixisti Sol ea ipsa est vo maxima nosti

109쪽

Illdi. 14 42-58. IV1 1 9 , I 1 4 s7 42 s sal 4 P ip is usa maeroris, quod eum rorum otius reetor exsistat, Velesie omnino mala o sint vo impunita praetereant quod olum quanta lignum sit ammiratione proseeto consideras. At ut aliust maius aliungitur tiam imporante florenteque - equitia virtus non solum pracmiis caret, verum etiam steteratorum pedibus subioeta ealeatur ot in oeum facin0rn supplieia luit. Qua sori iti rogno seiotitis omnia, o Gi'ati omnia, sed bona tantummodo volentis do nemo satis leat nee ammirari nee eotiquρri Tum illa: Et esset, aquit, infiniti stupoli omnibusquo horribilius monstris si

aestimas in tanti vἡlut patiis familias clispositissimam' uia vasa olorotitur, protiosa sordeseerent. sed n0 7iue tonam si ea, qua paulo atii eonelusa sunt in OnVulsa antur ipso eo euius une regno loquimur, auctorem nostes sempor quidem pototitos osso honos malos e ' ieeto semper aquo imboeillo noe in poena umquam vitia ne sitio praemio titulos bonis fellein malis 'aepe intortunata otiiitiro, multaque id genus, quae 'pui querelis firmari soliditato eorroborstit. Et quoniam ormam halitudini mo illidum monstrant vidisti,' ' etiam sita sit. Itiovisti eursis omnibus quae prae huiter necessarium puto uim tibi qua te domum reve

Flendam. Pontias o iam tua monti quibus B in tum tolloro 6, it ias fici ut phrturbatione depulsa

'χ pes in patriam, o auditi me semita meis etiam ebi': vertaris l. Sunt etenim cunas voluere mihi quae celsa eo eotidant poli; quas sibi eum volo motis induit,

110쪽

si aeris immons suppra globum nubsesque postergum Vidst qui ius agili motu alet notheris. transeendit ignis vortieem donee in astritora surgat domos iis Phoeboque eoniungat vias aut eomitotu itor nolidi senis miles eorusci sideris Vel quoeumqu mieans nox pingitur, recurrat astri ireulumus atque ubi iam xhausti fuerit satis polum relinquat extimum dorsanus veloeis promat a steris eompos verondi luminis. Hie rogum semirum dominus tenet mi orhisqua ahona tomperat et voluerem utrum stabilis tegit rerum oraseus arbiter. Nuesto si rodueem reterat via quam nune requiris immemor, haec dices memini, patria os mihi. hine ortus hie sistam gradum. Quodsi terrarum laeon tibinoetem relictam visore, quos miseri torvos populi timent,

eernos tyrannos exsules.

a 2. Tum ego Papae. tiquum ut martia promittio Q

duhito qui possis iueoro tu modo quom Leitaveris, ' moreris. - Primum igitur inquit bonis somper adesse '

SEARCH

MENU NAVIGATION