장음표시 사용
191쪽
culum: ctfi subdidi dubia quaedales, instar
Problematum, utilia non minus, quam breuia. Hoc porro inei fuitanitineris: cum no ignorcm Paulum dicentem , alios: quidem plantare, rigare alios,omnes autem eide ap-
ρ ae disponcto sint, siemp ut diuinum
recipiamps incrementum. Et quamuis no hactenus mihi datum sit sacri huius collegii coram habere notitiam; non tamen ii ' cognitis scribo. , quin & plus quam familia- ibus ;cam Christi spiritu aeque iungitntur' absentes,ac praesentes perfecta in unione. Quoniarn vero ea incidimus tempora periculosa,de quibἡs,fore,dixit Paulus , somines, seipsos ainaptes : eo deuenimus internae vitae ignorationis , ut de illa loqus nouit videatur; moiisseramq; egredi formulam de consuetudinem , immo licis plena & in stinuosis tantummodo ritibus, haereticum reputetur; & inter eos qui spiritales ici Volunt, spiritatem ggere vitam, hypocristos insimuletur. . ' u re compellore magis illis assici,qui vitam Domini nustri in seipsis instaurant,in statirareq; in alijs adnituntur, auctorem hodie numeru sunt re
192쪽
De Int. orat. O 18 sequi ceptum internae renouationis studiu, vestrQq; Pauli viscera reficere prosectu. Ita enim eritis illi gloria: solidumq; cosequemini nutrimcntum,unde nouum coepistis desiderium: mihi quoq; meliori occasione prς- stabitis labori. Valete in Christis Cruci asL
v ARE plerunque in oratione magis proficiunt interna idiote & smplicis,quam docti & eruditi homines, etiam in sacra theologia 3 . Hoc fieri non potest,qubd scietia ex sui
natura sit mala, a Deo ue submoueat , scietiarum dicitur Deus: neq; vel minus, quod ignorantia causa sit, ut orationsim edoce
mur: cium nihil ignoratione possit addisci. Sed cum sit doctrina sine humilitate adeo pernitiosor, quo est clam humilitate maioris fructus; sequitur, ut illa a Doo submo ocat,ista coitingat. Tametsi vero oporteret immutari vocabula: cum doctrina dici Non debeat, quae intellectum fuscat sepe hiae fumo: neq; ignoratia, quae semper no- Mum aduehi numen. Qui igituri munda
193쪽
. narum sunt expertes doctrinaru,quum non habeant unde superbiant, facilius credunt& obediunt,diuinaque capiut secreta a mu-di abscondita prudentibus, & reuelata pan- uulis. Probi . . IL l v AR a qui ex doctrina loquutur a quisita,etsi verum dicant, non penetrat, &cor non succendunt audientium; prout illi, qui orando addiscunt ΘNullum,aio,posse agens stipra proprias operari vires. Vnde consequitur, si Deum in iando non geremus cordis nostri; nequaquam poterimus in aliena infigere: qnex abundantia cordis os loquitur . Ex quo possumus conficere: quemadmodu tormetum bellicum, seu bombarda quam appe Iant,pila vacua,multum quidem perstrepit, sed non laedit, neque prosternit moenia e ita
verba docta sine spiritu,peccatum non ex pugnant, reportant 'ue victoriam.
- Qv ARE non transformatur in Deum
mens nostra per scientiam, uti peroratione pRespon
194쪽
De Int. Orat. yyy Respondeo,scientiam seu cognitionem intellectui imprimere similitudinem rei agnitae rorationem autem mentem adduce-rc ad rem amatam . Cum enim nata si ex
amore, orosisq; augescat diurnis considerationibus; animam in Deum trans minat,supraque seipsain subleua t.
Dici etiam posset,qubd quemadmodum homini non est gratus, qui eum nouit, sed
qui amat: Ita Deo non placet, qui non amans, eum cognosecret et quemadmodum de ijs ait Paulus, qui cu cognouissent Deu; no sicut Deum gloris cauerunt, aut gratias egerunt: sed evaniteriit 1 cpgitatioitib suis. Dici & posset,in humanis praecedcre cognitionem,at in diuinis amorem : ut ait Dominus. Cum venerit Paracletus, ille testimonium perhibebit de me. hoc est, amore
innotescet,quq mihi stio attribuit sapietia. ProbI. IIII. v ARr orantibus nobis sese offerunt variae cogitationes,uniuersaq; diei negocia λQviinquam hoc seri possit e propria &naturali mutabilitate nostra; quae tunc magis apparet,cum plus impugnatur : attames
195쪽
pr stiterit dicere,agente id fieri Diabola, qui varijs adnititur & confusis imaginibus
Orationis perturbare negotium, unde pro- - be nouit totam pendere nostram itutem. At nostrarum suerit partiti, agnita cius fraude, solidiori proposito in illa persistere; ne
minus caute agamus in salute nostra, quam inimicus in impugnatione.
OvARE magis solent affluere internae consolationes conuersionis initio, quam in progressu λ &, si obsunt,quare dantur λ si proliini,quare auseruntur λRespondeo,Deum primas dare consolationes, non ob delectationem, sed ut anima hac ratione possit noxias spernere mundi voluptates. sed uti Deus hic se prodit musericordem: ita anima ingratam se exhiberet,si vellet in lacte iugiter morari: quod tametsi ex se sit utile, cibus tamcn est pa uulorum,& minus perfectorum . perfectaque huiuscemodi inuitant suavitates homunem ad seijpsius victoriam: vii flos ad fructum prouehit. Quo non obtento sne,
nedum inutiles, sed & pernitiosis sunt om-
196쪽
nes,quae conceduntur,suauitates.
Probi. VI. QI ARE nonnunquam conceditur gustus hoibus sceleratis,& a Deo reprobatis pMulti,inquam,cum sint mali, bona quaedam faciunt opera: quae, cum vitam no J- mereantur aeternam, iam ex donis naturalibus, iam ex sensibili gratia compensantur. Ita faciunt terreni Principes, qui e reliquijs transmittunt eorum musae,ijs qui mox morte sunt plectendi. Vnde cocluditur, quam parum debeamus his inniti muneribus, qug& in vindictam Deus aliquando cocedit. Probi. VII. RVARE cum nonnulli multis annis orationi vacaverint, & cum interiori sensu, non tamen persectioni pertingunt λHic dici posset : quod quemadmodum
medicina sanitatem non affert, nisi debita adhibeatur ratioe: ita omnis spiritualis modicina fit prauo usu exitialis. Ideo non deberet a Deo importune peti quodpia munus, ni prius modum impartiatur eo utendi sui inhonorem: tuisque est petitionis, totu in N nianu
197쪽
manu sua collocare. Ipse etenim nouit. quod munus,quo'ue in tempore nostro expediat profectui . Probi.
v ARE sensbilem nonnulli in oratione petunt ga aliam,minimeq; obtinent λDici posset, primo eos,ob insignem aliquam culpam,non gratiam sed poena promereri. Praeterea, quod prauas in lando asseruent cogitationes: quibus ita inficitur animae gustus,vii febris humoribus gustus impeditur corporis. Fortasseq; nonnullis minime conceditur, quoniam ex superbia se autumant persectos: qui, si huiuscemodissitarentur muneribus, fierent similes Lucifero. Proia. IX. M A R E quidam post exuberantes internas dulcedines,inde priuantur λ nanullicum essent earum experte exuberat Z quia alam iam acquirunt, iam priuantur λHuc multifariam oportet responderς.
Tt primum dico, dari gratiam hanc aliqua-do manifestandae hominis pietatis gratia, liquando
198쪽
Probi. 19 liquando in proximi salutem , iam in mise ihuius mudi praemium, iam quo cecetur homo in peccato,iusto Dei iudicio. Ita & aufertur aliquando ob letalem culpam,aliquando ob patientiae exercitiu, aliquando ut affligatur anima, causam ignorans : utitur & aliquando Deus huiuscemodi vicissitudinibus,ne capiatur anima afficiatur'ue thesauro, que in manu sua videt
non esse situm. Quando aute persectis hoc eueni maioris est i num gratiar, Deo sibi placente,quod gratis sibi inseruiatur. . Quidam in nimio seruore se cohibere
nescientes, temperare ue cordis ardores,ita corporis destrii ere complexionem, ut amplius non sit capax interni sensus,instar se ctae cytharae: quod & sine eorum fieri pot
RVARE non vult Deus haberi certitudinem horum affluxus,ablationis ue intemnorum sensuum λRespondeo. Si huius posset haberi certum do,posset & anima certa esse quando es.
set in Dei gratia: quod sciri nequaqua posiN , nisi
199쪽
nisi per coniecturas. Vbi igitur culpa auferuntur animae, haec subsequuntur indicia. non enim satis dolet: prauaq; sentit incre scere desideria: alienoq; maeret profectu: desperatq; ad pristinii redire posse seruore . Ita dico & suauitatem, prosectus gratia datam,aduehere timorem gaudii plenum, profundamq; humilitatem,infinito sociata patiendi desiderior &iam facit hominem,
ecstaticum: iam nouam aduehit viiij cviuspiam victoriam: iam Deo anima re linquit absorptam. Obserua porro per gustum,seu suauitatem, intelligi donum omne,vel visionem,uel prophetiam,lumen,la
crymas,gaudium, dolorem,&Jd genus: quo tametsi plerunq; sint cum gratia,possunt tamen & absque illa esse.
QvARs fieri solet, ut orationis tempore mens,multo vel culabore,minime possit introuerti: postea aut extra ips illud nullo negotio ad internam perducitur unione λDici potest mentis unitionem non in nostra sitam esse manu. Vnde David gratias Deo agebat,quod illi dedisset inuenire cor
suum,& oratione orare. Hoc porro est ra
200쪽
rionabile: qubricum nos minime in nobissimus, sed in Deo,a quo pendet omnino risimus: solum in Deo simus nostri ipsorum possessores. Ideoq; uti peccatum a Deo anima diuidit,& a seipsa: ita Orone Deo conningitur,sibiq; ipsi. Uti filium legimias prodigum,qui orando in seipsum est reuersus et quod nequaquam ita se haberet, nisi prius
a patre recedens , a seipso quoq; longe r cessisset. Vt mirum non sit hoc mina is in nostra minime situm esse facultate. Licet etenim liberam geramus facultatem, vires tamen non suppetunt. porro clim citra difficultatem concedatur,palam fit,no m ritis nostris,sed suaipsius impartiri gratia .
ARA acediosi seu distracta oratio ubi nemine in varia ines diuiditur,etsi bona sint omnia fit tandem vel nullius , vel modici fructius ΘRespondeo, solam stabilitatem opus adducere persectioni. Quare anima inconstans iam hanc,iam illam desiderans virtutem,iam vero hanc,iam illam imploras gratiam, nulli perfecte assicitur,disponiturque.