Feruentiss. Verbi Dei praeconis virique sanctiss. D. Seraphini Firmani can. reg. Later. Opuscula, ad vitae perfectionem apprimè facientia ex Italico idiomate in Latinum nunc primùm versa. Gaspar Placentino, eiusdem instituti professore, interprete. .

발행: 1570년

분량: 781페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

Respondeo Sanctos alio non respicere, quam in diuinum honorem: hanc vero v rasiautumant pietatem. Quare vises occidendo pius, Acab parcendo impius sunt existimati. Bonum enim esset intum ruere mundum sinere, quam Deum iniuria assicere,qui potest vel sexcentos creare mun

REARE cum oraret Moses ailuersum Amalecitas,uincebat populus: ubi desist bat,praeualebat aduersarius p si Fortasse hoc est,quod ait Propheta: Dominus sortis & potens, Dominus potens in praelio. Ideoq; debet oratione implorari: quando non in Oxercituum robore, sed in eius sita est voluntate victoria. Dici de posset, in pugna Amalecitaru cuHebra is significari bellum carnis & spiri ius. De quo dixit Paulus; Gratia nos Dei, per IEsvM CR Is Turi liberatum iri: ut assidua oportoat eu oratione implorari.

Qv ARE videbatur velle vim inferre Deo

212쪽

. . . Probi . 1 ost DeciMoses, dum dicebat: Aut dimitte eis hanc noxam: aut si non facis,dele me de libro tuo,quem scripsisti: ubi videbatur propriam peri culo exponere salutem ρ 'Deus, aio, summa est libcrtas: & tamen gaudet,hominem inuenire,qui possit illi obsistere. Vnde per EZechielem indolescebat,dicens: Quaesiui de eis virum,qui interponeret sepem,& staret oppositus cotra me pro terra: ne dissiparem eam: & noti inueni . Ctterum huiuscemodi vis est iuxta cius voluntatem: ipsequem et tantam orationi impartitur virtutem, ut possit eius obsistere furori. Neq; vero hinc anima quicqua patitur periculi,quoniam quo magis ex chariatate seipsam colemnit,eo magis in Deo stabilitur.

Qv ARA sedulo agebat Abraham,modo Deu pro eius multiplicatione seminis, cum hoc illi spopondisset Deus, iureq; i rando se adstrinxisset λAio Deum esse immutabilem, non tamε orationem esse superuacaneam . orando

etenim diuinae impetrantur promissiones. Ο orando

213쪽

21o D. Seraph. Πri n. orandoq; implentur. Plane si Abraha or: tione supersedisset,similis fuisset eius populi multitudini,qui inuisa promissionis terra sepulti sunt in deserto: non utiq; Deo Pro missis non stante,sed cadentibus ipsis fide , spem in illum .

Prota x x x I . QVARR nolebat Deus frustra Hier mia pro populo orare, & tamen voluit Α-bralia frustra pro populo Sodomoru orare Dici posset, nunquam frustra esse orationem, quoniam saltem in sinum proprii conuertitur auctoris. At volens Deus oste dere utriusque peccata populi ad summum ascendisse,pro uno orationem vetuit, pro altero speuit . utrobiq; vero suum comprobavit iudicium esse lono iustissimum .

Prob. XXXII.

QVARn orando Iudith consilium cepit adeo periculosum, se, pudoremq; suum in manibus exponens Holophernis Nulli respondeo se obiecit periculor or1do etenim certior facta fuit euentus totius ridq; iam impetrarat, quod postea patrauit. Unde

214쪽

Probi. 2IIVnde possumus in serre,tutum non esse opera iudicare sanctoru iuxta regulas nostras . praeuident enim superno finem in lumine , certoq; confidunt id se assequuturos, me diaq; eligunt admodum a ratione deuiatia, iuxta humanum sensum: ut & haec fecit, &Iosue,du clangentibus tubis ruere secit m ros Hiericinalijq; si miles multi.

Prob. XXX DI.

QUA RE orando Hester cor immut uit Assueri,ita ut uniuersus eius suror in caput retorqueretur Aman, quo mox no erat illi alter charior λ

Hoc est quod scriptura dicebat: Cor regis in manu Domini: quocunq; voluerit inclinabit illud . Orando itaq; debemus ad illum confugere, etiam in his quae humanae subduntur voluntati. Tunc enim utiliter ab hominibus quicqua impetrabimus, ubi prius fuerit impetratum,acceptoque i tum

Deo. Prob. xx xI PII.

RVARE orando iniungit Hieremias Hebraeis, ut pro vita orent NabucOdon

215쪽

x11 D. Seraph. Firm.

Ecqui erat impius pHinc colligi potest, orationis virtus quast magna,quado nedum ad pios,sed & im pios extenditur. Ita & Paulus mandat orari pro Regibus, & omnibus qui in sublimi tate constituti sunt: ut quietam & tranqndiam vitam agamus. Quae fructuosus funditur oratio,quam pro priuatis: cum quod bonum Principis in totius redundat emolumentum populi: tum quod maiori versantur in periculo,quam caeteri. Iudiciu quippe durissimum his,qui praesunt , fiet, teste

scriptura . Prob. XXXV.

Ru ARE cum vellet prophetare, adhibuit psaltem Helisaeus , quo psallente spiritus eum arripuit propheticus ZHaudquaquam credendum hoc virtute factum musicae: sed quoniam in psalmo diuinae concinebantur laudes, mens prophetae eorum incalescebat virtute. Ex quo apparet eos non semper spiritu agi Pphetico. Eade possumus ratione intelligere quod ait scriptura de Saul: cuius non ita exagitabatur spiritus,diuiuas David psallente lau- 'des

216쪽

des cora eo. Et fortasse haec erat Dauidis vis in seras,& in Gygantem . nihil enim diauinae obsistit uirtuti,quae in oratione desit scit.

Prob. XXXVI.

ARA orans obtinuit pro puero suo Giezi Elisaeus ti Angelicu aspicere posiset exercitum: simulque hostilem caecitate percussit exercitum,qui venerat eum comprehendere . Fortasse hoc est, propterea quod Angelino nisi a mudis corde videri possunt: quod datum est puero, praeceptoris sui oratione. Unde inscrtur,fide unius ac oratione alij serri suppetias,ita interne, uti & externe. Rationabile porro erat oratione caecari illos Helicet externe,qui intus erant carci. Vtienim fides illuminatur: ita praecipitari meretur perfidia in tenebrag.

Prob. XXXVII.

REARE cum oraret David ut cessaret pestis, peteretq; huiuscemodi in se eiusque domu retorqueri plagam; statim factus est voti campos absq; propria fraude λ

217쪽

Respondeo iustum fuisse eius poenitentia populum liberari,quemadmodii ex eius arrogantia fuerat percussiis. Qui etenim se dignum iudicat vindicta , dignus est v nia. Vnde& infertur peccata Principu in populum redudare, pariteri corum fidem& meritum venia illis promereri: quemadmodum membra sui participant qualitate ac assectionem capitis.

Prob. XXXV LII.

Ru Ans affligens se afflixit David in oratione,quo salutem ggrotanti impetraret paruulo,qua tamen no erat impetraturus pHoc ideo,quia diuinam ignorabat volu tatem,a qua no intendebat recedere. Quare illa agnita per paruuli mortem,statim ad templum adiit,gratiasq; egit Deo. Ex quo possiimus intelligere, quemadmodii fas est rogare ante diuinae notitiam voluntatis, ita illa agnita,iure illi est acquiescendum, gratiaeq; agendar infinitae .

Prob. XXXIX.

- Qv ARE non destiterunt quidam sanctorum ab oratione, etsi saepe passi Herint c o repulsam

218쪽

Probi.

νrotiI . ar Stepulsam pHoc fieri potuit , vel quod quicquam pe

tebam iuxta diuinam voluntate, puta quod immunes essent ab eius offensa: aut stipe Do ex lumine agnosccbat ita expedire: quo in casu admodum laudatur imm unitas. Quare laudat Dominus viduam, quae assidua coegit interpellatione iudicem illi administrare iustitiam. Prob. X L. cdm iam exaudita esset Danielis orati inresistentem habuit Principem, Angelum nempe Persarum, quo minus alia ferretur illi nuncius pMulta ex hoc loco colliguntur: primum nostrae administros esse Angelos orationis. Vnde Raphael Deo offerebat preces Tobiae : & in Apocalypsi videt Ioannes Ange Ium offerentem phialas aureas plenas odOramelorum,quas ipsemet interpretatur sanctorum orationes . Proxim saepe exaudii iorationem, nos vero id ignorare . Quaro

oportet perseueremus,uti serit Daniel: quis orationi cessisset,nequaquam promeria Lset petitionis videre complementum. Ata

219쪽

haec,hinc concluditur, inferiores posce Angelos inuicem in proprio lumine discordare, a superioribus vero diuinae certificari voluntatis,in quam omnes pariter conuentui. 'Habuit igitur propbeta visonem illam, ut 'diuinorum. nonnullam habere possemus se

cretorum notitiam . Prob. X L I.

v A R E, quid oremus,inquit Apost Ius, sicut oportet, nescimus: sed ipse spiritus postulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus λRespodeo,spiritu nos semper sursum agi

Dei,nos autem proprio illi obsstere podere . quo vero magis eius praeualet spiritus, eo magis est fructuosa oratio. ab ipse enim nascitur & cognitio & affectus. Vbi igitur nos Deu oramus,imperfecta sit oratio oportet, quatenus ibi nostri habemus. No etenim diuinae possiimus,ut pax esset, sacere satis vocationi. Cum vero in nobis orat Dei spititus,tunc utiliter oramus,efficaciterque nihil non impetramus . Prob. XLII. Quare

220쪽

. QvARE potius mouentur Sancti, ut pro uno orent,quam pro alio λHoc fieri non potest, quod sint personarem acceptores,quando vel propria amentinimicum . Sed dicere oportet, nosmetipsos ignorare quid expediat in oratione peti P In qua,ut sit frugifera,necessaria est particularis spiritus sancti motior qua sine si velimus pro uno rogare, non pro alio, vel praesumptuos erimus,vel crudeles.

Prob. XLI II.

- V ARA dixit Angelus ad Tobia: B na est oratio cum ieiunio & eleemosyna FDico haec tria simul iure sociari: tum quod temperatum ieiunium animam disponit orationi, uti a crapula praesecatur: tum etia quod eleemosyna redditur efficax or tio . Non enim est aptus qui a Deo ben sicia impetret, qui proximo suo est tenax &immisericors. Prob. XLI III.

QvA R A scriptum est in Ecclesiaste, meliorem esse orationis fine, quam principiu λ Fortasse hoc fit, quoniam uti natura semper

SEARCH

MENU NAVIGATION