장음표시 사용
311쪽
cata λ Nequaquam mirum, si totus livdri 'Eus super liuores operiris, teneraq; membra tua undequaq; manant sanguine; qua do mea semper iterans peccata, tuos iteram ut cruciatus. Tuq;, cor meum non discin
deris λ adhucq: moraris tuo csdendo magi. sero, Deoq; tuo Quam fuere immanes mi Domine, populi illi: ubi te videntes totum discerptu, spinisq; perforatum acutissimis, purpure q; indutu vestem,arundineq; prae manibus gestantem, prae ludibrio ; nedum non sunt commiserti, sed inclamauerunt: tolle,totile, crucifige, crucifige . Bene poteras tunc dicere: Popule meus, quid tibi est prae me causae, ut sanguinem sitias meum, si ego ut vitam tibi donarem, carnem assumpsi tua e Bene poteras conqueri, quod vita Barabae famosi latronis praeeligeretur tuae asservada. Sed ego tibi gentem purgo illam : si
enim te regem gloriae agnouissent, nunqua. tale perpetrassent facinus. Quam vero ausumam ego cxcusatione: qui optime scies, .meo Quolibet e peccato, pro sum tuum sanguinem: sciens te verum Deum & ho
312쪽
uotlas tuum spreui sanguinem, toties tibicen teposui Diabolum : petiiq; vivat ille ita me: tu morte plectaris. Eheu mi Domine, lata est iam sententia: Tu latrones inter , spuis stipantibus min stris, Crucem gerens humeris, ad patibulum deduceris. Eheu no iam aspectus tuus est ille: facies tua sputis, livoribus, lachrymis dcturpata, & sudoribus, iam non hominis,nedum Dei videtur hominis: species tua versa est in deformitatem: honor in in
semiam : omnis versa suauitas tua in amaritudinem : Mater tua non valens subuenire, addit sua tibi maiorem poena dolorem: Reclamat lex omnis, palamq; protestatuTte non mortis reum: dolent Angeli: om nes creaturς conqueruntur: lolum mortems tuam expostulat peccatum meum: teq; omni vi , & subsidio, & gaudio expoliauit .igvtur cumulatioris sum ego malitie, quam siti omnium bonitas creaturarum tuarum : nia
inlaq, prς nequitia, non doleo. Domine , quando te semper peccato taeiaui; da mihi, te Cruci etiam associem: no quidem quo faciam tibi satis: hoc enim tuta
xiiii est : sed quo finem iugi imponam meorV 3 erratui
313쪽
erratui .si tu non me vis a dextris glorie, ero a sinistris pens: sorte ita mea dirumpetur durities. O anima mea,vide saltem nunc tui enormitatem delicti. Vbi manus protendebas tuas luxuriae ; clauis configebas manus Domini tui Cruci: eoq; maiore illi incutiebas cruciatum, quo in peccato propensiorem quaesisti oblectationem: Vbi lasciuis impendebas desiderijs noctes atq; dies totos; tu sanctos eius perterebrabas pedes: Ubi vestib' & aureis torquibus te exornabas, quo hominibus placeres; tu nudum illum delpoliabas . Quid tu putas serent lasciui ac petulantes tui contuitusmisi lachrymae in oculis Domini tui 3 Quid aliud erant & tui ornamenta capitis: & genarum fuci : & suauium oblectamenta odoramelorum: quam& consi ere spinis eius frontem: & eius caedere fassem: & vellere coma m & barbam
eius po amarissimus peccati mei fructus: quado propterea morti occumbere video vitqDeum meg. 5 Crux, non fuit natura, quae te ita produceret rigidam , aptamq; illum
sustinere, qui uniuersum sustinet: sed bene
314쪽
suit mea rigiditas, ubi creatori rebel lauῆ meo propria ex obstinatione. O claui, non terra fuit, quae vos ita fecerit rigentes : & si quidem natura ita eratis; citd collicuissetis, ne illi quicquam noceretis, qui vos crcaue rat,sed immensa mea durities vestrae fuit in causa osel & acetum,nisi amaritudine peccati mei amaruissetis, cofestim obdulcui setis; quo nonnihil afferretis refrige ij ex treme creatoris vestri siti.Sed tanta mea est amarities, ut inclamante illo e Cruce usq; in praesentem diem, dicenteq; animae memiatio, siti dirumpor, prae tuae desiderio saliatis : haudquaquam tamen Vnquam eius aures porrexerim voci: aliudq; de me referre
non potest, nisi peccati sel: ut prius siti dirumpatur, quam mea sentiat quicquam Ecoma erson cstigeriI. Quid dicam iam nescio. Maiorem etenim mea non video duritiem. Totum vi deo tenebris obnubi mundum: obscurari cassum prae compassione: ego vero nihil
sentio. Video discindi petras , & muros ,& montes : ego vero non discindor. Lugentes video cum matre Angelos, creaturasq; omnes: solus ego aresco. Treme
315쪽
hem video terram; ego non moueor. Ce turionem video, cum Longino , militibusq; aths, pectora tundentes, flentesq; domum redire: ego vero continenter eum offendo . o creaturae omnes, si omnis ego sum causa vestrae conturbationis: quare noaduersum me conuertimini omnes Θ quare non Deum ulciscimini vestrup palam cote stor , nolite mei misereri: quoniam ego non sum vestri ac mei commisertus Domini : ne vereamini in me nimis des uire : noetenim unquam poterit tanta pama esse mea, quanta fuit cnlpa.- O Virgo excruciata, o Ioan es, Magdalena, voSq; reliquae mulieres, quid de me agendum hominum omnium nequissimo: immo unico omnis sente ncquitiae Θ Ego cruciatus sum causa vestri ,.creaturarumq;Omnium : matbriq prae culpa , haud posesiim cum caeteris tantum indolere malum creaturis . Certe dignus sum qui omnium
euellar e consortio creaturarum .
. o mi Domine, quid erit de me λ Tu Patrem orasti tuum, tuis parceret crucifixoriabus , eorum causans ignorantiam . ego au-,
316쪽
ero particeps orationis. Tu latroni peper cisti,donastiq; Paradisum. ego vero non illam gero,quam tunc ille, cordis contritionem. Tu matri Ioannem comendasti tuae rcui autem debeo ego commedari , cum sim obfirmatissimus peccator λ Tu vestes militibus, corpus Nicodemo reliquisti: milii , prae iustitia, nihil quam Tartarreos relin quere poteS cruciatus. ego vero libenter accipio': re quando tanti mei errati non unquam te honorificam paenitentia; spondeo, planeq; recipio, ibi me tibi gloriam
daturum: meisq; e tormetis aeternum tuis exhibiturum materiam creaturis , unde te collaudent.
Hac , filiae meae , ratione poteritis , EChristi excruciati meditatione , sontem educere saluberrimum lachrymosae contriationis . Quanquam vero quae scripsimus, a desperatione videantur proficisci; scitote
huiuscemodi med ijs ptingi persecta ad spe.
Tuc etenim vestru penitus abolebitur erratu, ubi vos is nite illud exaggeraueritis: tuc-q; oes vobis patrocinabutur excusabuntq; reaturae, cum uniuersarii errati vos reas
argueritis: tucs c lo digias eritis quq doris . La nemini
317쪽
emini,vbi vos dignas agnoscetis gehennae De infinita, peccati grauitate . C. VIII, Haudquaquam mirum filiae meae, si co- plures Sanctorum cousq; deuenere excedentis compunctionis, ut propria praegrauauerint, lupra Daemonum, reproborumq; hominum, peccata. Quandoquidem uti sita Christus in perpessione supra omnem indoluit creaturam': ita immensum anima eius e vulneribus concipit proprii dolorem peccati. Neq; vero fieri poterit ut persecto culpam odio i nsectemur, ni ipse suo oculos adaperiat sanguitae. Quando quidem solus nouit Christus uniuersam pee
cati grauitatem: uti solus illam dissoluit, it liq: fecit satis.
Proinde Christi vos hortor immorari diditoribus, nedum externis, sed & internis rqui incomparabiliter suere diriores. Noueritis itaq; indoluisse Christum , prae omnibus : quoniam melius lucidiusq; omnibus priuationem agnoscebat coelestis gloriae, acerbissimamq; damnatorum, quq peccando incurritur, poenam . Sentiebat insilper illorum
318쪽
Illorum separationem omnium, quotquod post patratam eius redemptionem, denubab eo erant discessuri. Qui sane cruciatus, tametsi pro omnibus simul fuerit peccatoribus; suit nihilominus & pro quolibet in singulari, & quolibet pro peccato. Qui longe fuit maior dolor , quam si qualibet pro culpa, vi corporis quodpiam abscissium illi
Dia et membrui quemadmodum longe illi erant chariora corporis sui mystici membra, nempe fideles eius. Quare tantus fuit
interne eius angor, ut vel creaturae simul
Oes haudquaqua illum potuissent sustinere. Insuperq; indoluit', non ternum dolere posset: ium eruitq;, acsi aeternum doluisset. Persedis igitur spiritum compunctionis ubi vultis acquirere, distinete mentem vestram huic exercitio, palamq; agnoscetis infinite peccatu esse grauitatis.primum qiada aduersus Deum vergat, qui est insiritus. mox quod animam bono expoliat infinito,&in tempus infinitum, addicitq; pcens infiniis , perenniq; cum Deo discordis: pulchritudinemq; deturpat anime , que est infinita, cum diuinam in se gerat similitudianem . demum bono despoliat prsterito;
319쪽
nempe merito Christi passionis, simul representi;suffragio quippe piosum omnium in coelo & in terra; futuro quoq; , quq est gloria. Iam videte quanto cordis cum do lore deflendum sit, tanti quod est causa mali. Si quis vero suorum meditatione non luget peccatorum , vel hic maius agnoscat peccati sui pondus,quando tantum, exitiale non potest dolere matu: saltemq; in doleat , dolere se haudquaquam posse. Vere coiritus debet fundum quotidie se recipere in suum: primumq; uniuersa re colere diuina beneficia ; ut melius propriam agnoscere possis ingratitudinem e Beneficium nempe creationis; recogitans non a seipso, sed a Deo consecutum se, ut sit: non quo Deus illi teneretur; sed mera ex liberalitate, munificentiaq;: non quod Deo opus esset ut ille esset ς sed illi, qui accepit ut esset; quandoquidem suis non sat maior Deus e creatoris p quemadmodum illis circumscriptis , non erat mi
Adhaec cogitet, quid esse, consecutussi; nempe non lapis, no planta, no belua :sed ut beatitudinis sic capax intelligentia μ dotatus
320쪽
dotatus , & sapientia; idoneum; , ori inesqui recipiat virtutes . Subinferat deinde redemptionis beneficium ; quod illo cst maius. Niletenim nobis nasci profuisset ,
irae fili': nisi subuenisset filii Dei redemptio . Vbi liaec, aliaq; recoluerit beneficia tametsi uniuersa colligere haud si possi bile ) tunc ad considerandum se conuertat aquis sit, quem peccando offendit; indoleatq; creatorem se offendisse, tedemptorem , beneficum, & amicum, parentemq; unicum; erubescatq; , quod vel tunc cum illi in uiriam irrogabat, noua Deus illi appaxabat munera & charismata. Hinc discutere se debet anima, quae com- teri appetit, quid eam impulerit, ut Deum, offenderet. Inueniet nimirum, cum cogntiatione fuerit insignita, totq;puentabitacijs; haudquaquam posse se iustam praetendere vel causam, vel ignorationem; sed ipsissumam tantum mastiam. Qua nimirum ne
dum Deum, sed & creaturas offendit Omoes: quoniamq; in Deo sunt omnia; iniuria Deum afficiendo, omnia simul iniuria offecit. Vt vere possit inferre, propria se voluntate. malitie Plena, voluersum ι turbasse