장음표시 사용
491쪽
nem, & inconsulta aduersus proximum iudicia, & omnem eius susterre desectum , tam naturie,quam voluntatis, & omni gaudere i tribulatione,illam de manu recipiendo Domini. Cum author dicit, aequo se animo ferre suum omne pondus,vitiosamq; propensionem: neq; illi curam csse quod minime sit 1 ventre sanctificatus : spem habens, omnicum pondere, Deo reddere gloriam , non minus quam sanctificati ; aures videtur οὐ sendere, nisi idem doceret Paulus: primum exemplo, cum post peccatum no minorem
cosequutus suerit, quam Ieremias typheta sanctitate: mox & verbis,ubi ait: Ubi abudauit delietiim,superabundauit & gratia. Cum ait author, in oratione fugiendum multiloquium , & spectra , & imagines eorporeas: adnitendumq; ut nostrijpsorum perueniamus obliuioni , persistamusq; in continua Deo gratiarum actione, frmiter credendo obtenturos nos quicquid orantes petierimus ; mihi ur id esse, quod de mirabili suo dixit Paulus raptu: ubi erat usque adeo,absorptus, ut nesciret sue i corpore,siue extra corpus fuerit: arcanal, qibi audia
492쪽
uit , verba non licet homini loquἰ: ubi planum facit, filisse illa supra omnem sensum , & imaginem, in nudo spiritu, Deo coniuncto, & transformato .
Summam ostendit Paulus in animarum lucro discretionem, unicuiq; dando quod illi i rem foret, omnibusq; se coaptans: Vii dicebat : Omnibus omnia factus sum , ut
omnes sacerem saluos . Prae caeteris autem
omnibus quosdam habcbat , Timotheum quippe & Titum; quos fastigio conabatur euehere persectionis . Quam hic scriptam offendes sentcntiam : hecq; obseruans do cumenta, operi poteris mandare . Qui habere se debeat anima diuinis invisitationibus, excessibus, raptibus , visis , apparitionibus , & miraculis , exemplum dedit Paulus , ubi suo factus est , quam an crea, humilior ex raptu, solumq; in infirmitatibus gloriatur, &nuda Christi Cruce Quod si hodie prosequerentur exemplum spiritales, tanta non afflueret gentis illussea Diabolo copia r neq; adeo exuberarent phantasticae apparitiones . Quocirca tutiustion potest dari consilium quam quod scri Ut author, ut omne contemnamus miracu-
493쪽
dum; non quidem ex incredulitate , vel a rogantia , scd humilitate , & cautela . Pr pellere siquidem a se Deum ex humilitate rvti & Petrus fecit, &Conturior nonaliud est, quam dupliciter illum prouocare: ru suinq; talibus Deum accipere sub apparitionibus , cum non simus certi illum esse Deum; minimeq; in nostri,psorum increscendo adnihilatione; non aliud est, quam propellere: quandoquidem Deus humilia semper respicit: & alta, hoc est superba, a longe cognoscit, & auersatur. Mirandum sane verum nonunquam humilem suas prodere virtutes , idq; effari quod propriae est laudis: hoc etenim peculiare est superbo: dubitabileq; id esse posiset, quod ait author, sanctum humilem
nunc suas declarare virtutes, nunc tegere , nisi hoc Paulus doceret secretu; cum qu
dam in loco subter omnem se Delicit peccatorem, alibi summe se praedicat: humilit tem vero ita hic, ut ibi asservat. Vti enim se demittens quo habeatur humilis, superbus est superbissimus: ita in Dei laudem se extollens humilis, & altius humiliatur. Paulus ait : Siue manducatis , siue bibu
494쪽
i Sp. Int. 69 Itis , vel aliud quid facitis, omnia in gloriam
Dei facite. Haec porro est intentionis, qu ehic docetur , purificatio. Paulus ait: Si hominibus placerem , Christi seruus non es .sem: sic & auctor, respicere nos no debere personas, ideoq; veritatem reticere . Ait Paulus, mundo se crucifixum: hic aliud nodocetur, quam ut omnino nobisipsis mo
Verum quoniam longum foret singula prosequi,hoc no tacebo unum; ubi author tibi pamam eligit ex charitate proximi,non discedere illum a Paulo, qui optabat ipse mel anathema esse pro fratribus suis a Chriso: hoc est, ab eius gloria. Cumq; author dicit velle omnes ante1re sanctos,qud maiori afficeret Deum gloria ; Paulum res erre
mihi videtur qui gloriatur in laboribus se
suisse supra omnes Apostolos di iterumq; , neque Angelos , neque Principatus , neq; Virtutes, ait posse illum separare a charitate Dei: ubi planum facit, omnibus se Angelis superiorem. Cum vero inquit idem au-tEor , adniti nos debere , ut Deo simus s- miles,& aequales t exemptus equitur Pauli,epat omnipotens erat: omnia enim poterat
495쪽
in Deo: erat omnisapies; quoi iam in captiuitatem redigebat omnem intellectum in obsequium Christi. Breuiter, alter erat Christus, quoniam vivebat ipse, iam non ipse: sed in eo vivebat Christus, in ipsoq; loquebatur, & operabatur: in ipso patiebatur , & resurgebat Christus; cui erat uni
tus , & ex amore transformatus.
Gaudete igitur vestro Paulo: & uti charissime filio , adnitimini ipsit in imitari ho vie contemplari in speculo, quam indies interno augestatis in profectu, Christi vis tute Crucifixi. Qui semper vivat in vobis. A. P. A. Docetur causa negligentiae & tep i ris: quareq; inuetum sit discrimen inter praecepta &consilia : quaeq; sit celsitudo atque persectio legis VChristi. C. I. 'VANDO DIDRM mens nostra antequam persectioni pertingat, facilὰ exter vis distrahitur occupationibus, difficileq; colligitur,
496쪽
colligitu , iotrouertiturq;: visum est mihi, praesenti in tractatu modum docere , quoaontinua possit morari in sui3psius consideratione, liuinaq; semper proficere in unione : unde & externa rectius moderentur
Cpera: quae persecta esse non poterunt, nisi interno continue socientur lumine. Quem iure tractatum mihi visum est , Speculum inscribere internum: ut possit animae in illo
se cotemplari: quemadmodum vanae mu- Iieres,coseruandae gratia corporis sermς,saepe ita externum contuentur speculu. Qua sane in aemulatione, si anima talis csse com
cupiscit, quae possit CHRIsaeo I E s v , uti vera sponsa,placere; segniter haudquaquam se habere debet: ne miniis sit bono industria, quam mundi amatores malo. Oportet itam a nobis negligentiam propellamus , quae plerunq; Oritur ex eo, quod discrimen ponamus praecepta inter &consilia, asserentes necessaria illa saluti, no ista Quae tametsi vera omnino sit distinctio, notame fouendae adinventa est ca desidiae ,sed restinguendae . . Videntes etenim nonnulli inde periectionis celsitudinem , hinc pro priarum infirmitatem Virium, desperabant
497쪽
posse unquam eo pertingere. Quare ne-ecssum fuit eorum solari pusillanimitatem , discernendo quid saluti omnino esset necessarium , quid ue superefflueret: ut ita in sibijpsis suauitatem experientes virtutis , cum tempore illi aspirarent metae, quam prius autumabant impossibilem assecutu' Multi autem ansam hinc arripiunt neglia gentiae , dicentes: tanta haud opus esse sa-ctitate: sufficereq: Dei ptaecepta obseruare. Neq; vero vident, nisi minora euellent vitia, prolapsuros ipsos in maiora: niq; toto aspirabunt conatu summae persectioni , minime illam se assequuturos. Aiunt buiusmodi hominest sussicit se mel in anno communicare: praeceptumq; obseruare Ecclesiae. Neq; vident, illos qui sacra frequenter accedunt mysteria, no ita esse procques ad blasphemias, ita ue obnoxios furori , alijsq; grauibus delictis, prout sunt ipsi; & si quidem labuntur, facilius r
sirgunt. Apparet itaq; manifestium eorum periculum, qui minime prosectum cura tes, desectum exaggerant. o quam tutius suerit, potius a periculo abesse, quam adesse, ne id locum habeat i nobis , quod scriptum
498쪽
min est: Qui amat periculum, peribit in is
lo. Si crassiora volumus vitare peccata caueamus & a minutioribus: haec autem si volumus vincere,abstineamus etiam a liciatis r uti pleriq; se re Sanctorum: qui ut guIam suppeditarent, illis abstinebant cibis , licitὸ quibus uti poterant: ut Apostolo auscultarent dicenti: Omnia mihi licent: sed non omnia expediunt. Multi tepidi, quod grauia non admittat scelera k adeb co dunt , ut nihil curent in leuiora prolabi : & inquiunt: Nos sumus carnei: misericors est Deus: delicta ista sue
leuia,veniam merentur,aqua abluuntur sa-
cta: Indulgentiam postea capiemus,totum abolebimus . Hei mihi,quq hsc est stultitia; velIe Deum offendere,quod bonus est,& misericors p immo hinc vel maxime oportuerit illu minime offendi, quod sit bonus . Infirmi quide stimus: sed si scientes ac prudentescis par nos laxabimus: curamq; munimὰ geremus emendationis et iam non dicetur infirmitas , sed ipsissima malitia. Qui ex infirmitate cadit, statim indolet, proponitq; amplius non labi et qui autem caden; se excusat, dormi atq; in peccato, censenS
499쪽
illud leue ; ita e leui illud faciet grande. Vana ista de diuina pietate praesumptio , P- sectionisq; iste contemptus, quo inducimur
ut minime curemus omnem nostram imperstinionem,siam usq; perfecti; graui non pse test esse sine crimineo: dicit, enim Sapiens: Quodcunq; facere potest manus tua, instru
Ego autem non video, quod dici possit leue peccatum : quando omni pro peccato mortuus est Christus: qui iam paruulum est peccatum illud, quod tanto piatum est pretio λ O chare Christe, ne me sinas inanem usqueadeo praesumptionem incidere t sed persectὸ da mihi indoleam peccatum omner omniao; mihi sint intolerabilia: alias enim mihi viderer tuum longe pretiosissimum conculcare singuinem . Aliud est,unde gignitur neligentia. Iulti enim quaedam proponentes fugere vitia, Depeq; eadem recidentes, in diffidentiam prolabuntur, quo minus sint perseueraturi: obq; illam, quam initio experiuntur, bene agendi difficultatem , desperat fastigiupos se conscendere persectionis: itaq; manent tepidi; censentq; peccatum esse naturale,
500쪽
& non voluntarium. Sed certe si a volui te,non natura, peccatum: ideoq; eadem viatari potest voluntate . Si vero hoc initio est laboriosum,fiet,diuino fauete munere, paulatim facile, & delectabile. Propriam autes experimur imbecillitatem,gratiam etiam agnoscere deberemus diuina: cuius se prodit in nobis praesentia, ubi post culpam nos arguit, extimulatq; ut resurgamus. Si et nim ita diuinam respiceremus gratia, Sut infirmitatem respicimus nostra ; cito per spiceremus minime seruis suis Deum lapsu permittere, quo desperent; sed ne proprijs considant viribus: ita ut nostro omni ex lapsu seremus humiliores, promptioresq; qui
superne auxilium precaremur: unde malu nobis conuerreretur in bonum.
Qui propriam magis culpam,quam Dei attendunt gratiam, dicunt : Deus, quos vult, sanctificat: &, si nobis vellet sanctuscatione indulgere,id utique faceret. Ha q; ratione nedum propriam audent tegere negligentiam: sed & Deum iudicant personarum acceptorem. Ego vero dico : si quisquam oculo intenderet humili diuina