장음표시 사용
541쪽
cogitas Chtistu humiliter se prostrauisse ad
immundos venenati pedes Iude,abluendo,& deosculando illos; iam non tibi hoc videbitur durum,quod dico. Si autem huic noes idoneus faciendo , tuam saltem agnosce impersectionem . Docemur omne Dei amore serre tribulationem ; abscindereq; a nobis ipsis nedum inconsulta iudicia,sed& omne mali suspicionem: ne ue. simus pusillanimes ob vitiosas propensiones; varios ue quaeritemus viae spiritalis ductores. Summa ;omnem a nobis expellere parnalem timore; qui e penuria nascitur charitatis. C. VI.
V n 1 in praedictis te rite sueris contemplatus,vide num aliquo cotristeris euentu . Donec enim sendo persentis nonihil parnae, a ratione iniussar ; nondum es in charitate perse laus. Omnem enim charitas perfecta foras pellit timorem : cumq; sit omnium longe rerum cssicacissima; reddit homine , tametsi mortalem &passibilem, quo ad ii seriorem
542쪽
seriorem portionem ; impassibilem tamen quo ad superiorem . Hoc igitur adnitere peruenire ad fastigium: recordareq; huius modi non concedi munera negligentibus , di animo pusillis; sed certὰ magnanimis &generosis. Immoderata haec amictio, praeterquam quod est plena stultitiae non etenim ideo fieri potest, ut quod euenit, non euenerit; seu faetiim fieri insectum: ita ut non aliud sit, quam externae calamitati & cruciatum addere interiorem ) fit etia a modica fide.& spe in Deum. Qui etenim eius recogitaret beneficia ; utiq; melius nobis prospiciat, quam petere nouerimus; utiq; nobile usqueadeo nobis dederit esse, vel ignorantibus ; omne eius a qud laetanterq; acciperet voluntatem; neq; unqua ab eo se vereretur desertum iri. Si etenim nos nostris prospicimus filijs; cum simus mali: multo magis ipse dabit spiritum bonum petentibus se . Quare haec anxietas nedum inopiam ostendit charitatis; sed & fidei simul & spei.
Si diceres; nunquam in me hanc sum expertus Dei prouidentiam, ut indigentiae tepore panem mihi transmittat, mea ue dissoluat
543쪽
luat debita ; respondeo; neq; adbiu vi disti, quod te discruciando, tuae prospicias necessitati: sed quidem ex animi doloribus minus factus es habilis . qui prouideas. Ego autem vidi mirabilem super his, qui
Deo gratias agunt, prouidentiam. Ipsi etenim&es illorum cura : commiserentiirmillis homines , libenterq; opem serunt ;η serunt vero murmurantes, & incredulos r&, ut ait Propheta: Iunior fui: etenim se
niti; & non uidi iustum derelictum ι nec somen eius quaerens panem.
Si dices ; no priuato maereo, sed publico malo; Praelatos nempὰ videns nedum ne gligentes, sed & malos; plenas hypocrisis religiones, & teporis; prospere indies magis habentes res infidelium; & id genus carteram. Ego tibi dico: si illa praeditus csses charitate, quae non, quae sua sunt, quaerit; sed quae Dei: ita his tristareris rebus, ut &esses sine tristitia, seu animi pςrturbatione: qualis rest ipse Deus; cui nimirum plus , quam tibi, displicet culpa, eamq; insectatur: sed tame minime perturbatur, a sua uediscedit felicitate. Si igitur ipse, cium possit, di norit solus remedium afferre; permittit
544쪽
& patitur tot errata: partiti tuarum seret , illius consormari nutui , idq; velle, quod vult ipse . Vtisaciunt sancti qui malum odiunt: quoniam Deo displicet: neq; tameideo inquietes fiunt; immo laetantur; scientes id Deum permittere ad eius gloriam ;postremoq; ita in malo glorificatu iri , a quc in bono: prout est pater misericordi rum, & Deus iustitia &vltionum . 'Vide etiam uti temerario implicitus sis iudicio: prout hodie multos est reperire iudices, clim iamcn pauci authoritate sint praediti iudicandi. Volunt siquide ratione
corti disquirere , quae ad eos minime pertinent: omniaq; in deterius interpretantur . Summa, adeo fiunt caeci, ut indemnatum omittentes propatulum eorum delictum , aliena damnent occulta crimina: no videnetes, id sibi eos temere usurpare, quod soli
Deo conuenit: prieterq; temporis contriutionem , saepe innocentes diffamant: neq; allis cura est eoru sarcire iacturam nominis.
Hi degustare incipiunt in hac vita gehenam; cum discrucientur continue, omniq; careant interno gustu, facilesq; sint ad credendum malum , durissimiq; ad credendu
545쪽
bonum; ita ut incessante patiantur c5sese tie morsim . Sancti vero cotra, omnia bonicosulentes, in melioremq; accipientes partem, mente semper manent imperturbata& tranquilla. Aduerte porro, illum qui iudicat , eidem obnoxium esse culpae . Ait enim Paulus : In quo iudicas alterum, teipsum condemnas. Et Christus: In quo iudiacio iudicaueritis, iudicabimini. Si igitur e dem afficientur paena peccator, & qui incosulte iudicat; consequitur& in culpa esse
coaequales . Hoc autem rationi consenat.
Qui enim malum iudicat, nedu cogniti
nem habet speculativam peccati illius, sed&practicam: ideoq; iudicat iuxta quod in seipso offendit: quemadmodum & pictis
specillis omnia eius se offerunt, quem g runt , coloris . Et licet virgo possit que quam iudicare de immunditia ; attamen temere si iudicet, implicitam eidem se in ueniet laqueo; si non externe, saltem inte . ne; cordeq; assentiet peccato: ita vi dijudicet iuxta eius imaginem, quod in anima gerit: uti sacrum contestatur Euangelium e Bonus homo proseri de thesauro suo bonar& malus mala. Dico igitur: nunquam Pera secte
546쪽
sectὸ eris castus, dum alios censes immundos ; itidemq; alijs non eris immunis a peccatis , nisi occidas in te temerariam omnem di)udicationem.
No tamen hinc tollitur, quin iuxta leges condemnari possit reus: sed solum improbatur , id velle iudicare, quod soli Deo co- petit. Quare pro clariori dico euidentia riudicare superbiam esse malum, non est culpabile: ita & no est culpabile, iudicare malum esse in me surtum, & in alijs . Qua ex cognitione, uti possu fraterna correctione- id in alijs iudicans malum, quod in me pariter seret. Possu in etiam citra culpam i ii dicate, illii ridere, vel aliud quicqua , quod conspicitur, facere: at affirmare n5 possum mala ilici intentione facere. Veluti si Abraham peccati constanter dijudlaassem , ubi voluit proprium mactare ssium; peccassem
ego, ubi ipse merebatur. Quonia autem temeraria prosciscuntur
iudicia e suspicionibus; ideo nuc super hoc te discutias oportet, si persectione ni des deras. Si igitur huic te implicitum in enIs vitio malum suspicandi; scito, te admoduimperfectum. Animae siquidem simplici &purae
547쪽
purae nihilquicquam se offert mali: sed omne procul a se expellit malu . Et licet videat colloquentem feminae virum, nihil sit spi- .catur mali. Haud tamen dico, quibus incubit cura regendi , non posse , aut debere aduigilare,omnesq; abscindere occasiones; malu q; vereri, & addubitare; quo possint curam adhibere: sed quidem dico, summae esse stultitiae, malum suspicari, ubi ad nos cura minime spectat; mentemq; curiosis &poenalibus implere cogitationibus . Pius homo non scandaliZatur, neq; demiratur: sed semper manet introuersus, neq; alienis feriri se sinit imperfectionibus: Solis instar , qui loca praetergredicns immunda, no coinquinatur. Ubi vero prospicere tenet, Deus illi fert opem, ut periculum perspiciat: r mediumq; Gggerit conueniens.
Non tamen omittas', quin tua tu utaris
debita diligentia . Hoc etenim fieri potest citra suspicionem . Veluti si alienigenam
vides praetereuntem, vel sinistra laborante quempiam fama; tuasq; res coseruas, ostiuoccludendo , riteque custodiendo ; non sequitur te male de illo opinari. Tu Ctenim, quod tuum est, facis. At noxiam om
548쪽
diem dimitte suspicionem : &si quidem tibi
se offert, propelle: persectam etenim ita ita
Dicunt nonulli : isisi male ita costitutus quo ad corpus , affectus ue quo ad animum ; multu proficerem : acsi male eos Deustinxisset; maiori ue se, quam Deus dilectione prosequerentur . Neq; Vero vi dent superbiae hoc esse: quam tot Deus deprcssam tenet libriamentis : & tamen adhuc
se excusat, patrocinaturq; sibi, purgatam se volens: quid iam saceret, si immunis es .set a ponderibus λ Certὸ equidem Lucisero aequari vellet: qui, quod nihil in se agno
sceret imperfectionis , tantam elatus est insuperbiam, ut fieret impersectissimus . Ne despondeas animum 5 homo, tot tua obpondera. Deus ctenim facild ignoscit, quae admittuntur ex infirmitate, seu ignoratio ne, peccata . Si vero Deu s multa tibi dedit deprimentia onera; non secit ut te perdat, sed lucretur: ut nimirum ex illis desidiis non resoluaris; totq; in periculis secure noagas,&oscitanter; orationiq; frequentius
insistas ; eoq; saepius opem implores, quN
549쪽
fitDeus stimulum carnis, utruas; sed vi otium fugias, stimulusque tibi sit ad proficienda . Non igitur talibus queriteris de procliuitatibus : sed gloriare in tuis, cum Paulo , infirmitatibus: qui cum his rogaret Iiberari stimulis , respontum habuit a Deor Quia virtus in infirmitate pcrficitur. Ego sui de me loquar tametsi male sim constitutus quo ad corpus, peiusq; affectus quo ad
animum, sorte mea vivo contentus: neq;
potioris me fingerem coditionis; etsi posse semi immo his volo subijci grauatibus po-deribus, quoadusq; Deo visu sit: illud unusuppliciter rogans, ne me tantis dereli quat in periculis. Multi sentientes male se propensos, sciscitantur qui se habeant alii: ubiq; alium
compererint non ita, Vt ipsi, male affectu, vel cuiuspiam professorem virtutis, quae mirume sit in ipsis , statim maerent. Quocirca ne fratris inuestiges negotia, nisi aut ut eos corrigas, qui tuae sunt addicti curserjaud ut persectorii virtutem imitere. Qui etenim explorantes scrutantur, quare tot obtinuit sanctus ille a Deo charismata: quare uε ille
alius fuit in ventre sanctificatus, ipsi ne-
550쪽
quaquam: quaerunt isti ex aliena seri impersectiores sanctitate. Tu, quod in te est,
ne omittas: Deus etenim no est personaruacceptorisvaq; tibi et impertiet charismata; cum adeo affluat muneribus, ut quo amplius comunicantur,eo magis increscant. Dispicias etiam oportet,num tibi dominetur poenalis quispiam timor. Indicium cst etenim perseet e te nondum pertigisse charitati, quae omnem seras mittit p alem timorem. Supereminere igitur adnitere omni metui vitientium,mortuorum, ferri, famis, pestis,sulgurum,terrae motuum,Vm brarum, Daemonum, mortis,inferni,iudici, anathematismi. Quae omnia vereno sunt
mala; ideoq; horresci minime debent: soluvere malum est peccatum; quo non potestinuita compelli anima: hocq; solum est timendum,quod a te exit ipso. Si enim sam linis seres,mortem concupiscerest uti Paulus,qui dissolui cupiebat; non quidem sugiendi gratia cruciatitu ut nonnulli staciunt sed ut esset cum Christo . t