장음표시 사용
561쪽
Vbi mentem tuam sensus imaginibus depurgaueris, vide uti stabilis sit, internoq;
intenta exercitio. Non etenim iugi potestsne attentione frugifera esse oratio : neq; Deo percipietur, nisi tu prius illam perceperis . Si diuinas in choro recitas preces, adnitere attentionem obfirm are tuam cuipia petendae virtuti: ibiq; persiste,non curans si singulis mentem no geris intenta,que enuntias,verbis: corumq; tuto derelinque attentione, ubi te praepediat ab interna vitatione: alias semper esses instabilis . Scito alit,nisi oem superes difficultatem, a continua te impedientem attentione; ut
sint pusillanimitas, &distractio; nunquate posse proficere. Nonnulli expauescunt huic persistere studio , ne inualetudinem incidant, fiant ue tristes . Qui fine hie se produnt ii persectos: cum, si Deo fiderent , perspicerent, nequaquam pemussurum cum illos periclitari; at in omni protectum iri periculo . Nequaquam tamen mirandum, si initio aegre mens manet intro uersa,multisq; immunis a phantasmatibus, seu imaginibus: non etenim prauus ita s cile amouetur habitus . Si igitur talem e
562쪽
periris dissicultatem , saltem conare Deo te sepe offerre, omni in loco, & tempore,&actione. Non etenim potest frequens haec cleuatio externis impediri ab operibus rintcrnaeq; est utilissima unitioni. Ita Deo colloquendo, auxiliumq; implorando, nouum indues habitum: diuinaq; usqueadeo oblectabere hac collocutione, ut nedum id obliviscaris, quod petebas sed & teipsum,
remq; aliam omnem; transformatus nimiarum purum in intelligere, velleq; divinum: more Pauli, qui ignorabat in corpore, an
extra corpus fuerit cum Deo . Nouerisq; veram incipere orationem magna in attentione, desinerem attentissimam in obliui nem . Cui metae quam prope sis , vel absis , vide. Oratio sne sile emissa, nedum est insit ctuosa; sed & Deo displicet: eiusq; res ctitur in iniuriam. Ita enim de eius ambigitur bonitate, acsi nollet, vel non posset id dare, quod petimus. Et licet nostra aduersarentur, obsisterentq; merita huic petiti ni; concedetur inquam illa: quoniam nos adhortatur Deus, & praecipit ut petamus .
Dispice igitur, qua oratione landis cu fide.
563쪽
me inuenio exauditum. Respondeo te multo minus exauditum iri,si addubitas, vel cessas a petitione . Sed si Scripturas meditere ;comperies plerosq; Sanctorum,p6st multa,
multa inqua annorum curricula,exauditi . nem promeruisse. Quemadmodum Abra-
ham, qui in extrema prolem suscepit sene citate. Ita & eius filius Isaac . Legere es cum oraret Daniel pro populi salute, statim eius exauditam fuisse precem: cumq; adu niret Angelus, ut hν illi afferret nuntium, restitit ei dies multos alter Augelus: quo semper in tempore orationi perstitit . Iam si orationi supersedisset, haesitare ire carpisset, crediderim ego retrocessurum Angelu,
ipsumq; in frugifere acturum . Quare hoc exemplo, fortasse te exaudijt Deus; tuque ita in rem tuam disponente Deo id minime vides e vel nondum capax es ut impetratu in reseras munus: certeq; & capax noeris,nis plena ores cu fide & perseuerantia.. Dices; Paulum, etsi persisteret, minimEexauditum fuisse. Ego vero tibi dico; exauditum illum; & melius, quam peteret . . Meruit enim audire verbum illud: Sufficit
564쪽
tibi gratia mea . Quare omni debes tua in
prece, puro te resignare Dei nutui: neq; velle illi legem praefigere. Ita enim tua nunquamnon exaudietur oratio ; amplioras rescres, quam petas. Cogita etiam, num habendae gratia attentionis , vel gustus, loco egeas secreto , siletio, genuflexionibus,eiusmodiq; excitamentis . Argumento est enim te habitum nondum tenere orationis ; quae omni landi
potest in loco , & tempore : uti ubiq; est
Deus. Enimuero parum orat, qui solum in cubiculo orat, vel templo. Nequaquam dico, haec non expedire deuotionis excitarn enta : sed amplius illos comprobo , si talibus minimὰ ita egent. Noueris aute nos aliquando orare; opusq; tunc habere gestibus,& modis similibus di aliquando vero
orat in nobis spiritus, interpellatq: pro nobis gemitibus inenarrabilibus t & tunc adgestus nos inducit faciendos,nobis id mini me cogitantibus. Quapropter Sanctorum nonnulli, ex spiritus abundantia, brachia
adaperientes, dulcia sibi attrahebat Christi stigmata: nonnulli costringentes, Christum complectebantur ; saucioq; eius e pectore
565쪽
Diuinitate exaltabantur sua. Vide etiam , num in oratione sis anim sus,petendis a Deo arduis & magnis : ne pe omnium summae virtutum,sanctificati
ni persectae, charitati Pauli &Moysi. Hoc enim Deo est placitum: itaq; de eo sentire nos ostendimus, ipsum esse liberalem & magnanimu. Cumq; summe non positi honorari,nisi ab his, qui grandia possident munera ; ideo non debemus, uti paruuli, par uulis esse contenti: cum patrem habeamus ita praecellentem,qui indigne sert,nisi pra celsa petatur; ςb etiam magis,quo eius nodecrescunt impertiendo thesauri, immd &augescunt.
Arbitrantur nonnulli praesumptionis Dia & superbiae, sanctificationem petere. Et quidem certe prorsus est contra: quando quidem simul morari non possint praesumptio & sanctificatio: immo quo quis est sanctior,ia est humilior, magisq; idoneus qui
Deum honoret . Istud porro est orationis genus nonnihil imperfectum: nondu enim omne id obtinuit, quod petit. Verum ubi persecta est oratio,petitioni valedicit; gra tiarumq; vacat actioni : sciens amplius se
566쪽
seper referre,quam petat . Vti D. dicit Patriarcha noster Dominicus, nuqua se quicquam petijsse, quod non obtinuerit. Considera deinde,quo permovearis fine orationi. Multi enim libenter orant, dum gratia affluit sensibilis, lacrymaeq; gaudij plenae: quibus cessantibus, animo cadunt, ct contristantur. Illud quidem fateor; co- tristari nos debcre, veritos ne huiusmodi causam dederimus subtractioni : sed non ideo cessare ab oratione, alijsq; bonis operibus. Gloriam siquidem quaerere debemus Dei, non cosolationem nostram . Isti aute Deo seruire non norunt, nisi mercedis gratia, & delitiose. Deo autem non seruiunt, ipsus potissimum gratia Dei : qui saepe se subducit ab anima, quo eius experiatur perseuerantiam; numq; omni sua desolatione
Huc igitur peruenire oportet fastigij, ut anima pura Dei colenta sit voluntate; ad ueniat, recedat; et si eam semper vellet omni derelictam & interna & externa consolatione: omniq; in euentu,gratias illi reserre non desinat. Ita enim cogetur Deus illam redire ad animam: etsi eam dereliquisset in Nn a inferno.
567쪽
inserno. Sed & sorte ita nunquam a sundo illo discessit interiori r tametsi externe se subduxerit. Quanquam vero operari non possit homo citra delectationem aliquam, praesentem vel futuram hoc dico, quonianonnulli sola operantur deliberatione, expectantes postea suauitatem tamen noster non debet esse sinis delectatio. Sed quando delectatur anima esse sine delectatione, tuc
operatur cum delectatione, & non ob delectationem: omnemq; in euentum gloriam dat Deo. Hac ratione teipsum super ora tione discutias oportet .
Qui Deo satiatis in nobis: deq; nostrae purificatione intentionis; ne dum in agendis bonis, sed & malis tolerandis,Christi exemplo Crucifixi : quamq; inhiare debeamus animarum saluti ; dirigendaeq; unicuiq; Discretione in eum virtutis gradum, quo habilis cst & idonea.
i Curi de oratione dixerimus,supcrest ut depfecta videamus consormitate voluta--
568쪽
tis nostrae cu diuina: qua in re poteris te sum ita scrutari. Noueris itaq; Deo ita abs te fieri satis, quatenus & ab eo tibi. Quares aliquando, vel aliqua in re tibi ab eo non satisfit, tunc & in eoipso Deo per te minia me fit satis. Vide igitur quoties perturberis, seu tibi minime fiat satis a bello, morte,huiusmodi ue casibus: tuamq; agnosce imP- sectionem. Si enim diuinae conuenires Voluntati, nunquano esse laetum ab omnibusci
tibi fieret satis,praeterquam a peccato : quoniam a peccato non fit satis Deo ; neq; illi potest placere, quatenus peccatum etinisi quatenus etiam ex illo suam educit gloria. Qua etiam ratione perfectus quilibet; non approbando, sed reprobando quam maxime; peccato laetatur, ob illud, quod inde
Si dices . Quare tot permittit Deus eri nas & diuexationcs p Respondeo et non hoc secit ut illaeteris,animo e perturberis:
sed ut comprobet num omnino eius cosen tias volutati. Vellet enim Oibus te gaudere
in molestijs; uti ipse semper cst letus & beatus ; quo te ipsi redderet simile: ita ut si et, anterrogaret; quid tibi arrideret seu adlii
569쪽
besceret respondere possis : No nisi quod Deo est placitum. Hoc porro deprehen des rationis examini seu iudicio: quae semper in malo oblatrantem sentit syntcresim seu coscientiam : in bono autem persuad tur extimulaturq; a gratia , Ita & cum in te persentis dubietatem, illaq; fis inconstans; 'hinc deprehende Deum tibi non inesse, lal tem suo cum lumine, quod est certissim v, summamq; amicis sitis ex illo donat firmutatem . Igitur vide qui tibi Deus, tuq; Deo
immaneas, per voluntatis consormitatem .
Dispicias etiam penitius oportet, nu tuu semper respiciat desiderium purum ac sim plicem Dei honorem: an vero una cu eius honore, nonnulla tibi se offerat tua utilitas& commoditas. Tametsi enim priuati memoria commodi possit quod non diffitemur cum charitate esse; tamen persectus amor est solus & zelotypus; neq; admittit socium et animumq; praeparat omnem ad laborem & iniuriam citra renitentiam, Msine mercedis cuiuspiam reflexo intuitu. Ideo mane intentionem tuam purifica,Om nemq: tuam dirige actionem in purum Dei
honorem: & si quicquam in diu non tibi ex
570쪽
voto succedet ; memor eius quod proposueras, iracundiam effugies, di blasph mias, & maerorem : Deusq' , quae eius est liberalitas, virtute tibi adaugebit patietie Ita nedum in voluntarijs operibus,sed &in necessarijs poteris promereri . Veluti si mensam accedas, honorandi causa Dei; noaute appetentiae potissimum ut indulgeas et
cubitum eas eadem de causa; non mera e
inertia & somniculositate . Quam quosae pius & ardentius ingeminabis delibcrationem , eo magis praeseruabere omni a desectu tuis in actionibus : comedens fies par-cusaeormiens sobrius, negotia gerens fidelis, loquens veridicus , omniq; in re bene moderatus . Conare igitur tuum semper sublime cor gerere . Hac etenim ratione ita constitutum est in corpore, ut caelum suspiciat; quo & ipsa in natura pulcherrimum hoc edoceare arcanum,promerendi nempe in omnibus, ut secere Sancti . . Nedum intentione purificare debemus nostram in voIuntari)s operibus, & ncce .sarijs ; sed & in serendo malo. Qua superre te introspicias velim, qui habeas; numq; de isto queriteris vel illo. Tametsi enii N ii 4 condole-