장음표시 사용
191쪽
lti expediti pedes implicareutet. Cum enim me ille miraretur, uem non pa Vipenderet, ua haerere visco illitas volu Ptatis, ut me affirmarem, quotiescumque inde inter nos quaereremus, coelibem viatam nullo moco posse degere, atque ita me defenderem Nam illam mirautem viderem, ut dicerem mulium interesse inter illad, quod ipse rapti di fartim ea
Pertus estet, quodpenhiam nec mea ni-nisset quidem,atque ideli nulla molestia
facile contemneret delcctationes cosuetuditas meae: ad quas si accessiisset hon stam nomen matrimonii , non eum mi xari oportere , cur ego illam vitam ii
quirem spernere, Coeperat ipse lesido. xare coniugium, nequaquam victiis lubidine talis voluptatis, sed curiositatis. Dicebat enim scire se cupere, quidnam csset illud sine quo vita mea, quae illi sic placebat, non mihi vita sed poena ub
3 Stupebat enim liberabillo vinculo aulanus seruitutem mearn , in stupendo ibat ita experiendi cupi inem, venturus in ipsam experientiam, atque inde fortasse lapsuras in eam, quam stupebat se uitatem, quoniam sponsionem volabat facere cum morte. Et, qui amat pericu C
lum , incidet in illud Neutrum enim H s nostrum,
192쪽
nostram, si quod est coniugale decas , in ossicio regendi matrimonia S suscipiemalorum liberorum ducebat, niti tenuit Cr Magna au tem ex parte ato ue vel .m et mconsuetudo satiandae infitiabilis codic pistenti e me captumi cruciabat,illa m. autem admiratio Diendum trahebat. Sic eranula, donec tu altissint non inserens humuiri nostram , miserat miseros, subuenires miris α occultas.
i. instabatur impigr i ducerem. . . uxorem. Iani petebam, iampr mittebatur, maximὰ matre dante opera;
quo me iam coniugatum baptismus Iutaris abluexet;quo me indies gaudebat aptari, vota sua ac promissa tua,in mea fide compleri animaduertebat Chinsta ne rogatu meo desiderio suo, forti clamore cordis abs te deprecaretur quotidie, ut ei per visam ostenderes aliquid
.le suturo matrim Ollio meo, nunquam
Noluisti a. Et videbat quaedam vana: plianta
a quo cogebat in eius de hac re a
193쪽
-gentis humani spiritus;&narrabat ni lωi; non cum fiducia qua solebat, cum tridi monstrabas ei,sed contemaens ea. D Lcebat enim discernere se nescio quosa pore, quem Verbis plicareno poterat; quid interesset inter reactantem te, α nimam suam somniantem Iastabatin Tarac,&puella petebatur cuius artas serme bienio minor Gamalubilis cratici quia ea placebat,eUectabatur.
Vita communis., multi amici agitaueramus M al. mul L . nimo,&colloquete; ac detestala in tes turbulentas hum tui vitae molestias, pene iam firmaueramus remoti a turbis ociose vivere id otium sic moliti, ut siquid habere posternus, conferremus ire medium,unamque rem familiarem constaremus ex nibus;vt per amiciti et synceritatem, non stet aliud huius,ac aliud illius; sed pro lex cunctis fieret unum, uniuersum singulorum esset, omni omnium cum videremur nobis esse os se decem terme homines in eadem secietate,ellentque inter nos praediuites, R Inamauus maxime communiceps O
194쪽
rum suorum ad comitatam attrinerarat ab ineunte aetate milli sar rara limum Qui maxime instabat huic i, ma snam in suadedo habebat autoritatem,. quod amplar eius multum caeteriis a
a. Et placuerat nobis,ut bini an reu i ta- quam magistratus omnia necessaria curarent,caeteris quietis. Sed posteaquam coepit cogitari virum hoc muliercula stanerent,quas dc alii nostrum ia habebant,
&nos habere volebamus totum illud Placitum quod benei amabamus, d siluit in manibus , atque confractam Mobjectum est. Inde ad suspicia&gemitus assa r. r. gressus ad sequendas latas xttitas vias seculi,quoniam multicogitationes erat ii, in corde nostro consilium autem tuum manet in aeternum quo consilio deti- .debas nostra, tua praeparabas nobis a datur escam in opportanitate, aperturus manum tuam , atque impletur animas nostras benedictione.
In locum discedentis concubina alia succedit.
IJNTEREA peccata mea multiplicabantur,&a es alatere meo tanqua
195쪽
LIsr si x Tvs P Impedimento coniugii, curn qua cubare litus eram,cor ubi adhaerebat,cocisum vulneratum mihi erat, trahebat sanguinem. Et illa in Africam redierat, voluens tibi alium se virum nescituram, reti sto apuc me naturali ex illa filio meo. Acem infelix, nec seminae imitator, lil tionisimpatiens, tanquan post bienniuacceptura eam, quam petebam; quia non amator coniugii, sed libidinis se Mus era procuraui aliam, non utique Coniugem qua tanquam sustentareturta perduceretur , vel integer vel auctior morbus animae meae, fatellitio perduct-tis consuetudinas in regnum xori v. NeUsanabatur vulnus illud ineu, quod prio-xis praecisione sectum suerat , sed post seruorem doloremque ace rimum pu
trescebat; quasi rigidius sed despera
si dolebat. CAPUT XV De immortalitate animae. a m Is laus tibi gloria, sons misera I cordiarum. Ego fiebam miserior, tu propinquior Aderat iam laque de
tera tua,ereptura me de coeno, Gablutura. ignoEabam. Nec me reuocabat a
196쪽
3. Nebridius etiam, qui relicta patria vicina Carthagini atq; ipsa Carthagine,
ubi frequentissimus erat , relicto rure p. ., secu terno optimo, relicta domo,&non se-, tura cutura matre, nullam ob aliam causam Mediolanum venerat, nisi ut mecum viueret, in flagrantissimo studio veritatis atque sapientiae 1, pariter suspirabat, pariterque fluctuabat; beatae vitae inquisitor ardens, quaestionum difficillimarum
scrutator acerrimus. Et erant ora trium
mentium, inopiam suam sibimet inuticem anhelantium, a te expectantium, P .r ιη ut dares eis escam in tempore opportuno: in omni amaritudine, quae nostros seculares actus de misericordia tua Gquebatur; intuentibus nobis finem, curta pateremur, occurrebant tenebrae; es auersabamur gementes . licebamus:
Quadiu haec λ Et hoc crebro dicebamus; dicentes, non relinquebamus eas quia snon elucebat certum aliquid, quod illis relictis apprehenderemus.
tuenda vita. ν ego maxime mirabar ita gens Ita de recolens, quam longum tem- pue
197쪽
pus esset ab undevicesimo anno a talis me e,quo seruere coeperaim studio sapie-tiae:dilpones ea inuenta, relinquere omnes vanarum cupiditatum spes inanes de insanias mendaces. Et ecce iam tricenariam aetatem gerebam , in eodem luto Arelitans auiditate fruendi praesentibus,
fugientibus dissipantibus me, dum dico, Cras inueniam ecce manifestum apparebit, retinebo;& ecce Faustus veniet,&exponet omnia. magni viri Acad mici,nihil ad agendam vitam certi comptehendi potest Imb queramus diligeniatius, non desperemus. Ecce iam novi
sunt absurdairilibris ecclesiasticis, quaa ab arda videbantur, possunt aliter a 'ue honeste intelligi. Figam pedes iii
eo gradu, in quo puer a parentibus positus eram , donec inueniatur perspicuaveritas. LSedubiquetreturZquadoquetreturΘNovaeat Ambrosio,non vacat legere.Vbi is sis codices quaerimus Unde aut quando e5paramus, a quibus sumimus Deptitetur tepora, distribuatur horae pro alute animae. Magna spes oborta est. Non. Jo-ἀet catholica fides, quod putabamus, . an accusabamus. Nesas habent docti eius, credere Deum fi rura humani co foris termi tam &dubitamus pului ,
198쪽
quo aperiantur caetera Antemeridianas horas discipuli occupari , caeteris quid facimus Cur non id as laus Sed qua lo lutamus anaicos majores, quorum suffragiis opus habemus a Quando pro p Tamus,quod emant clu lasticii Q riando reparamus nosipsos, animum relaxando ab intemione curarum i P eam Omnia. dimittamus h vana xinynia,confe-Tamus nos ad lam inquisitionem veri ratis.Vita haec misera est,mors incerta. Si subito obrepat quomodo hinc exhibianusῖE binobis discenda sunt, pra hic ne eximiis 3 Acmon potaus latius negli
gentiae supplicia luenda sunto Quid umor ipsa omnem curam cum sensu arm- putabit,& finietu ZErgo. hoc' Iaerendum. Sed absit, ut ita sit. Non vacat, non est inane,quod tarn em irrens culmen au-etoritatis Christianae fidei, toto orbe diffunditur. Nunquam tanta. talia pro nobis diuinitus agerentur, si morte cO poris etiam vita animae consumeretur. Quid cunctamur oitur relicta spe secu-
3. Sed expecta , iucunda sunt etia ista, habentaton parua dulcedinem suam Nos cilc ab eis prccide la est intenti, quia illius est ad ea rursum redires. Ecce iam
199쪽
quantum est, ut impetretur aliquis honor ZEt quia amplius in his desiderandu Suppetit amicorum majorum copia, Vt nihil aliud,&multu festinemus; vel prae sidatus dari potest: ducenda uxor cum
aliqua pecunia, ne sumptum nostrii grauet Mille erit modus cupiditatis Multi magni viri&imitatione dignissim . apientu studio cum coniugibus dediti
Cum haec dicebam, alternabanthi veti,&impellebat huc atque illuc cor
meum;tranubant tempora,&tardabaim
conuerti ad dominum Deum; differe- bam de die in diem vivere in te non differebam quotidie in memetipso mori.Amans beatam vitam, timebam illamio sede iam, tib ea fugies, quaereba eam. Putabam enim me miserti fore nimis , si seminae priuarc amplexibus: medici nam misericordiae tuae, ad eandem infirmitatem sanandam, non cogitaba quia expertus non eram, propriarum viriucredebam esse continentiam. Quarum mihi non eram conlet. cum tam stultus essem,ut nescirem . sicut scriptum est:
Neminem esse posse continentem, nisi tu dederis Vtique dares, si gemitu inter no pulsarem aures tuas xlide solida Direjactarem curam meam.
200쪽
CAPUT XII Contentio mer Albiumo et se
num e matrimonio tautiebbatu. xa Robibebat me sane Alipius ab uxo
reducenda, causuas nullo modo nos
posse secum octo,simul in amore sapientiae vivere, sicutia diu desideraueramus, si id secissem. Erat enim ipse in ea re etiatunc castissimns,ita ut mirutri esset quia vel experientiam concubitus coeperat in ingressu adolescentiae suae, sed non haeserat, magisque doluerat,&spreuerat; deinde iam continetissime vivebat. Ego autem resistebam illi exemplis eorum,
qui coniugati coluissent sapientiam, promeruitient Deum, chabuissent fide liter, ac dilexissent amicos . A quor ego quidem granditat animi, loge abera Scol deli delectatus morbo carnis, mUrtisse a suauitate trahebam catenam meam, solaui timens: quasi concusso vulnere, re pellens verba bene suadentis, tanqualm
manum soluentis cet. Insuper etiam ter me ipse quoque Alipio loquebatur serpens: Minnectabat atque spargebat per linguam mea, des ὀ lueo. invia eius, factus illi hone