D. Aurelii Augustini Hipponensis episcopi Libri tredecim confessionum. Ad tria M. S. exemplaria emendati. Opera ac studio R. P. Henrici Sommalii è Societate Iesu

발행: 1608년

분량: 562페이지

출처: archive.org

분류: 범죄와 처벌

201쪽

dii expediti pedes implicarenter. Cur

enim me ille miraret , quem non pa uipenderet, ita haerere visco illius voluptatis,ut me a Trmarem, quotiescunque inde inter nos quaereremus, coelibem viatam nullonaodo posse degere, atque ita me defenderemNam illum mirautem viderem, ut dicerem multum interesse inter illad, quod ipse rapti uti furtim e

Pertus esset, quodpenhiam nec mea nivisset quidem,atque ide,n allais olestia facile contemneret delactationes cOsuo iudiciis meae: ad quas si accessisset honestam nomen matrimonii, non eum in 'xari oportere , cur ego illam vitam,

qui rem spernere, Coeperat ipse deside-xare coniugium, nequaquam vietiis lubidine talis voluptatis, sed curiositatis. Dicebat enim scire se cupere, quidnam csset illud sine quo vita mea, quae illi sartacebat, non mihi vita , sed poena vi-

er e tuae

3 Stupebat enim liber ab illo vinculo auimus seruitutem meam, in stupendo ibat ne periendi cupi/inem, velaturi in ipsam experientiam, atque inde fortasse lapsitrus in eam, quam stupebat se uitatem, quoniam sponsionem volebat facere cum morte. Et, qui amat pericu ροι Γὲum , incidet in illud Neutrum enim Ilo noctium,

202쪽

nostrKm, sit quod est coniugale decas , imoificio regendi matrimoni, sulcipieti dorum liberorum ducebat, nisi tenuiter Magna a tem ex parte atque vehem et conluetudo satiandae ins tiabilis conc pistentice me captum excruciabat,illil in autem admiratio Splendum trahebat. Sic eranius donec tu altissime non serens humum nostram , miseratus miseros subuenires miris α occula imodas

T T instabatur impigi ut ducerem

IV vxosaem. Iam petebam, iam pro 'mittebatur, maximὸ matre dante opera; clud me iam coniugatum baptistius salutaris abluexet;quo me indies gaudebat aptari,&vota sua ac promissa tua,in mea fide compleri animaduertebat. Cum sane de rogatu meo desiderio suo, sorti clamore cordis abs te deprecaretur quotidie, ut ei per visam ostenderes aliquid defuturo matrimonio meo, nunquam toluisti 1 Et videbat quaedam vana siphanta

a quo cogebat impetus de hac re

203쪽

etagentis humani spiritus;&narrabat mιν non cum fiducia qua solebat, cum tu demonstrabas i,sce condeam S . Di cebat enim discernere se ne so quo sa pore, quem Verbis plicareno poterat; quid interesset inter reuc antem te, αγ-nimam suam somniantem Iastabat me,&puella perebatur cuius a lasse me biecit minor ovan ubilis quia ea placebat, exsectabatur.

1. V multi amici agitaueramus at

L nimo,&colloquete ac detestan ta . te turbulantas humanae vitae molestias, pene iam firmaueramus remoti a turbis ociosh vivere, id otium sic molui, ut siquid habere posternus, conferremus Amedium,unarrime rem familiarem constaremus eΞomnibus;vt per amiciti si ceritatem,non edet aliud huius, aliud illius sed quod ex cunctis fieret unum, uniuersum singulorum esset, i omnπὶ omnium cum videremur nobis esse pos se decem ferme homines in eadem secietate,essentque inter nos praediuites, R Inaniauus maxime communiceps O

204쪽

έmpedimento coniugii, cum qua cubare 1 41 tus eram,cor ubi ad han ebat,cocisum vulneratum mihi erat, trahe: at sanguinem. Et illa in Africam redierat, Gauens tibi alium se virum nescituram, reli sto apud naturali ex illa filio meo. At ego infeli nec se Dinae imitator, dii tionis impatiens, tanquam post bienniuaccepturas eam, quam petebam; quia non amator couiugii, sed libidinis se Eu era procurari aliam, non utique coniugam qua tanquam sustenta luc&perduceretur , vel integer vel auctior morbus anima meae, set licto perduclitis consuetudinis in regnum Tortu. Nec sanabatur vulnus illud ineu, quod prio-xis praecisione sectum derat , sed post

feruorem doloremque acerrimum putrescebat; quasi frigidius, sed despera

this dolebat .

De immortaΓtate animae. x Ga laus tibi gloria, sons miser I cordiarum. Ego sicbam miserior,&tu propinquior. Aderat iam laque de tera tua, ereptura me de coeno,& ablutura in ignor abian. Nec me reuocabat a

205쪽

, rim ac profundiore voluptatumcarnalium Ggite, nisi metus mortis futuri tua cirtui qui per varias quide opiniones, nun- uam ranen recessit de pectore meo. Enisputabcm cum micis meis Alipio de Nebridio, delinibus bonorum malo rum acurum accepturum. fua sic pes mam in inimo meo,nisi ego credidissem. post mortem restare anima vitam: ctractus. meritorum, quod Epicurus credere noluit

aia Et quaerebam, si essemus immort las, in perpetua corpori voluptate, es ne ullo amissionis terrore viveremus,c non essemus beati,aut quid aliud quaereremus Nescies idipsum ad magnam miscriam pertinere, quod ita demersus Scc cus coma non possem lumen honestatis, gratis ample, landae pulchritu ἐm: S, quam non videt oculius carnis , cvidet vi ex intimo Necconsideraba ijser, ex qua venariathis naret, quod ista ipsa foeda tamen, cum amicis dulcit conferebam necesse sine arricis poteram beatus, etiam secundum sentetiam, quam tunc habebam in quantalibet adis uentia carnalium oluptatum. Quos

virque amicos gratis diligebam . vicis rumque ab eis me diligi gratis sentiebam . . to uosa via Vi laua caudaci,qua:

206쪽

Iius habituram. Versa cicueria in re gum, in latera, inventrem, dura sunt omnia. Et tu solus requit . Et ecce

ades,& liberas a miserabilibus erroribus, constituis nos in via tua, con laris,&dicis:Currite,ego seram, ego peta cani, cibi ego feram.

D IN I AURELII

Augustini Confessionum Liber septim

iuuentutem quanto aetate major, tanto.

anitate turpior qui cogitare aliquid substantiae, nisi tale non poteram, qualepor hos oculos videri let. No e cogitabam Deus in figura corporis L inani ex quo audire aliquid de sepientia coepta Hi se t

207쪽

ho fugi Sc audebam me hoc reperinse in iide spiritualis matris nostra catholicae tuae. Sed quid te aliud cogita-

Iem , non Occurrebat. Et conabar cogitare te homo,&talis homo, summanae

solumis verum Deum: te inco ruptibilem, inuiolabilem, incomΡmutabilem , totis medullis credebam; quia nesciens, Ies quomodo , planaetiymen videbam certus tam , i quod corrumpi potest, deterius esse, quam id quoά non potest: quod vio Iari non potest, incunctanter praepo nebam violabili; quod nullam patitur mutationem, melius esse, quam id

quod mutari potest.2. Clamabat violentercoraneum, acidi

re usomnia phantasmata mea choc uno i tu conabar abi re circumuolantem turbam immunditiciabacie mentis meae: vi dimota in icti; oculi, ecce co- globata rursus aderat, cirruebat tutas pectum meum, obmibilabat eum: equamuis non forma humani corporis, Corpoream tamen aliquid cogitare o gerer, per pacia corum, siue insu sum mundo, siue etiam extra mundum per infinita dissulum;etiam ipsum incor-auptibiles inuiolabile 'incommuta

vili, quod corruptibi in iolabili i

208쪽

chmmutabili praeponebam. Quoniam

quicquid privabam pach talibus, nihil mihi eis videbatur. Sed prorsus nihil,

ne inane quidem tanquam si corpus auseratur loco, maneat locus omni cor pore vacuatus,&terreano humido

aereo coelesti sed tamen sit locus in senis, tanquarn paciossim nihil 3. Ego itaque incrassatus corde, nec

mihimetipsi vel ipse sispicuus, quicquid

non per aliquanta paci tenderctur, Vel diffunderetur, vel conglobaretur vel tuaneret, vel tale aliquid caperet aut capere posset, nihil prorsus esse arbitrabar: Pex quales e uim formas ire sol emet oculi in ei per tales imagines ibat cor meum nec videbam hanc eandem metionem,' alias ipsas imagines sormabam non edutale aliquid; quae tamen ipsas O forma Utet, nisi esset magnum aliquid. Ita etiam vita vita meae Cadem per infinita spa

cia undique cogitabam penetrare totam mundi molem in extra eam quaquauer sum, per immensa sine termino ut habe xet te terra haberet Cela, haberent om nia; illa finirentur in te , tu autem

nusqua ni Sicut autem luci solis non obsisteret eorpus aeris huius, qui supra terram est,

o minu percaa mi taur, pcne trans

209쪽

trans ei ara, non dirumpendo aut concidendo, sed impleredo eum totum sic tibi putabam nos luna celi&aeris di inaris, Ied etia terra corpus peruium 4 ex omnibus maximis minimisque partibus p mirabile,ad capienda praesentiana tua socculta inspiratione intrinsecus de e trinsecus, administrantem Omnia, quae creasti Ita suspicabar, quia cogitare alitiai non poteram, nam alsum erat Ilicien modo maior pars terrae, maiorem tui partem haberet. minorem mmor; atque ita te plena essent omnia , ut amplius tui caperet elephanti corpus quaimpas eris quo se isto grandius, stadio-t qae occuparet locum ciatque ita TV- statim partibus mundi, magnas magnas,hxeuibus brcues partes tuas praesentes a CCres. Non es autem ita Sed nondar illuminaueras tenebras meas.

APUT ILNebridius confutat Vanichae I.

x ΑΥ erat mihi domine aduersus de Oceptos illos&decepto te .loquae mutos, quoniam non ex eis lonabat erbum tuum: sat et i Illites, quod

iamdiu ab usque arti . Die Nebridio 2 QPoni solebat: Polla . . that dicra

210쪽

aduersa mole solent opponere, si tu cu pugnare voluis siSi enim respond retur, aliquid fuisse nocituram , violabialis tu corruptibilis fores . Si autem ni sthi ea nocere potuisse diceretur, nulla as ferretur causa pugnandi; cita pugna ti, ut quaedam portio tua membrituum, vel proles deipia substamia tua miseeretur aduersis potestatibus,, no a te crea tis naturis atque intantum ab eis cor, rumperet csimularetur In deterius, ut abeatitudine inmis an verteret ;.

indigeret auxilio, quo erui purgarique posset: hanc esse animam,cui tuus se ino seruienti liber, c5taminatae purus, corruptae integer subueniret sed de ipse corruptibilis, quia ex una eadembrie

substantia.

2. Itaque, si te, quicquid es, id est sal, stantiam tuam quasi incorruptibilem diceret, fessa esse illa omnia & execrabilia. Si aute comaptibile idipsum iam falsum,4 prim voce abomiuandum Satergo erat istud aduersus eos omnino e uomendos a re itura pectoris quia nota habebant, qua exirent sitae horribilis crilegio cordis dinguae sentiendo de te ista, loquendo..

SEARCH

MENU NAVIGATION