장음표시 사용
91쪽
meniam se accepisse didicerat. At ille sta me exhorruit, ut inimicu In a Criclitque mirabili&repentina liberrare, ut micus esse vellena , talia sibi dicere desi
3. Ego amem supefactus atque turbatus, distatu omnes movus meos, Ut con-
Lalesceret prius,essetque i neus viribus valetudinis, cu quo agere possem, quod vellem. Sed ille abreptus demetiar meae, ut apud te serna tu con lationi me post paucos dies me absente, repetitur
febribus, Velangitur. Quo dolor
contenebratum est cor meum, qui quid aspiciebam,mors erat. Et erat mihi patria supplicium, &paterna domus mi lca infelicitas; quicquid eum illo communicaueram, sine illo in crucia in
manem verterat Expetebant eum undique oculi mei, non dabatur mihi de oderam omnia, quia non haberent cunti, Nec mihi iam dicere poterant: Ecce irim sicli cum viveret, quando absens erat Et factus eram ipse mihi magna lquaestio Minterrogabam animam mea προ quare tristis esset, ἔ quare conturbaret me valde; nihil nouerat respondere mihi. Et si dicebam Spera in Deu, iuste non obtemperabat; quia verior erat de melior homo, quem charissimum mi
92쪽
serat, quam phantasina, in quod ipςrare
iubebatur Solus fletus erat dulcis mihi, .successeratamico meo in delici canimi ci.
x nune domine iam illa trans .ic runt,&tempore lenitum est vul--ς meum. Possum ne audire abs te, qui vetitas es,&admouere autem cordis mei ori tuo, ut duas milii, cur eius dulcis sit miserisa An tu, quamuis ubique adsis, Ionge abiecisti a te miseriam nostramZEt
tu In te manes, nos auterno experime
tis voluimur. Et tamen, nisi ad aures tuas ploraremus, nihil residui de spe nostra fieret. Vnde igitur suauis Euctus de amaritudine vitae carpitur, gemere sere, α suspirare conqueri ZAn hoc ibi dulce est, quod speramus exaudire te Recidi istudi reprecibus qnia desidetaum perueniendi habent. Nunquid in doloreaminta rei &luctu, quo tunc oper ebar ZNeque enim sperabam reui scere illi, aut noc petebam laci tomis, scdrantum labam&ssebam. I serenim eram,&λ- miseram gaud una meuman fetus resaarara es,4 prae fassidio rerum, quibus priuia
93쪽
ligebat amicum. r. aute ista loquora Non enim
tempus quaeredi nunc est, sed confitendi tibi. Miser eram. miser esto rh- nis animus vinctus amicitia rerum Ini Ortalium; Hilaniatur, cum eas amittit; Miubessetitit miseriam, qua miser est, Scian 'te quam amittat eas. Sic ego 'ξram illa empore, Heba amarissime sirequies cebam in maritudine. Ita miser eram, at habebam chariorem ill amico meo iram ipsam miseram. Nam quamuis eam mutare vellem , nollem tame amit-
tere magis quam illum. Et nescio, an el-1em vel pro illo sicut de Oresteri Pyladi traditur, si non fingitur qui vellent pro
an uice vel 11riu mori, quia morte peius eis erat non simul viuere. Sed in men scio quis assectus ulmis huic contrarius ortus erat, tardiunt vivendi erat in me grauissimum, is oriendi metus redd, quo magis illum amaba, eo magis mortem, quae mihi illum abstulerat, aquam atrocissimam inimicam oderam time- bam iis eam repent consumpturam
94쪽
omnes homines putabam, quia illii potuit. Sic eram omnino, memini. 2. Ecce cor meum Deus meus; ecce
intus vide, quia memini pes mea, qui me mundas a talium affectionum immun- dicia dirigens oculos meos ad te, Leuelalens de laqueo pedes meos. Mirabar Gnim caeteros mortales vivere, quia ille, quem quasi non moriturum dilexeram, mortuus erat; me magis 'uia illi alter eram, vivere illo mortuo mirabar leae quidam dixit de amico. suo Dimidium animae meae. Nam ego sensi animam meam animam illius, nam suille ani mana in duobus corporibus Dideo mihi horrori erat vita, quia nolebam dimidius vivere. Et ideo sorte mori metue Retracta bam, nCtotus ille moreretur,quem mal g f tum amaueram. , im
Impatientia floras mutat locum.
et ementiam , nescientem diligere homines humaniter O stultum
hominem,immoderate humana patientem, quod ego tunc eram. Itaque aestua bam, susipiraoam fiebam, turbabar nec aequies erat, nec consilium. Portabara . enim conscissam, cruentarn animam meam, impatientem portari a me; 'i
95쪽
amoenis nemoribus; non iti ludis atque cantibus nec in silauerilentibus locis; nec in conuiuij apparatis meque in V - luptate clibilis ileecti; non denique in libris atque carminibus acquiescebat. Horrebat omnia, ipsa vit quicquid non erat, quod ille crat, amprobum Seodiosum erat praeter gemitui lachry- mas. Nam in cis solis aliquatula requies.
r. Vbi autem inde auferebatur anima mea, onerabat me grandis sarcina miseriae , quae a te domine leuanda erat iuranda. Sciebam, sed nec volebam, nee
valcbam, eo magis, quia non mihi eras aliquid solidum iu uinci cum de te
cogitabam . Non enim tu eras, sed vanu phantasma, error meus, erat Deus meus. Si conabar eam ibi ponere vi
quiesceret, per inane labebatur, iteru auebat super me; ego mihi rem aseram infelix lociis, ubi nec esse possem nec inde recedere. Quo enim cor meums geret a corde meo quo a meipse fugerem Qtio me non sequerer ZEt ramen fugi de patria Minus caetim eum quaere bant oculi mei, hi videre noli solebant;
atque a Tagastensi oppido veni Cartha
96쪽
C A PN T VIII. Tempus dolori medetur.
z vacant tempora, nec ociosE LN uoluuntur per sensus nostros , faciunt in animo mira opera. Ecce veniebant 'raeteribant de die in diem, ,eniendo praetereundo inferebant mi ali hi species alias, alias memorias; pa ere
latim resarciebati me, istinis generi hὴμ bus delectationum, quibus cedebat dolor meus ille , sed succedeba non quide
dolores alij, cauta tamen aliorum dolorum. Nam unde me Dcillime cincintiam a dolor ille penetrauerat , uisi quia fuderam in arenam animam meam, dilugendo moriturum, ac sino moriturum Maxime quippe me reparabant atque recreabant aliorum amicorum solatia, cum quibus amabam, quod pro tens inamabam; hoc erat ingens fabula longum mendacium, cuius adulterina
confricati m corrumpebatur mens nostrai pruriens in auribus.
Sed illa mihi fabulatio moriebatur,
si quis amicoram meorum morer tuta
Alia erant, quae in eis amplius capiebant an inaum, colloqui,4 corridere, sivicic
sim benevole obsequi simul legere li-hios dulciloquos, simul nugari,in inaes
97쪽
honestari dissentire interdum sine odio, tanquam ipse homo secum atque ipsa rarissima dissensione condire consensio- .nes plurimas, docere aliquid inuicem, aut discere aliquid ab inuicem desidera re absentes cum molestia, suscipere venientes cum laetitia. His atque huiusmodi signis, a corde amantium tedam antium procedentibus per os,per linguam, per oculos mille motus grati sibanos, quasi fomitibus animos conflare, ..&eX plurib unum facere.
Humanae amicitiae cum diuimet comparatio.
I. T c est, quod diligitur in amicis; ΠΙ- se ditioitur, ut rea sit sibi hu-naana conscientia , si non amauerit red mantem, aut si amantem non redam a
uerit nihil quaereus ex eius corpore, prie ter indicia beneuolentiar. Hinc ille luctiis, si quis moriatur,xtenebrae dolor; &vers dulcedine in amaritudinem cor adidum & ex ami vita morientulin, mors viventium Beatus, qui amat te,&amicum in te, inimicum Propter te. Solus enim uillum charum amittit, cui omnes in illo chari sitiat, qui non amit-
tuur. Et quis est iste, nisi Deus noster;
98쪽
Deus, qui fecit c inlum&terram, plet ea; tui implendo ea, secit eat Te ne mo amittit, nisi qui dimittit. Et qui di mittit, quo it, aut quo fugit, nisi a te placido ad te iratum Z Nam ubi non inuenit Iegem tuam in poenas i Et lex tua veri Pntas, veritas tu Dan
Omnis' lchritudo ex Deo essequio
in on ibus Liudandiu. a. Ei s virtutium conuerte nos . PDI ostende faciem tuam fatui erimus. a quaquaversum se verterit anima hominis , ad dolores figitur alibi, pnaeterquam in te tametsi figitur in pulchris extra te,&extra se. Que tam e nulla essent, nisi essent abs te, quae oriuntur o idunt; oriedo quasi esse incipiunt,
cretcunt,ut perliciantur, perrectane alescunt Mintereul: etenim omnia senes..cunt omnia intereunt Ergo cu oriuntur hendunt esse, qui magis celeriteccresciit, sint,eo magis festinant,ut non sint. Sic est modus eorum Tantum dedi sti eis, quia partes sunt rerum, quae non sunt omnes simul; sed decedendo ac suc- cedendo agunt omnes uniuersum, cuius partes sunt. Ecce sic pera ritur, sermo noster per signa sonantia. Non entiu erit
99쪽
etotus sermo, unum verbum non decdat,cum sonuerit partes suas,ut succedatylnid. amidet te ex illis anima mea, Deus κreator omnium sed non eis inligatur bilineamoris,per sensis corporis Eunt enun, tu ibant, ut non sint, conscinia
dunt eam desideriis pestilentios. , quoniam ipsa esse vult,in requiescere amarin eis, quae amat. In illis autem non est bi quia non stant,fugiunt: quis ea se luitur sensu carnis, aut quis ea comprehendit, vel ciun praesto funes Tardus est enim sensus carnis, quoniam sensus a iis est &ipse est nodus eius. Suffcit ad aliud,ad quod fabrias est ad illud autem non siis icit, ut teneat trao scurrentia ab initio debito, que ad finem debitum. In verbo enim tuo per quod creant i , ibi audiunt idci huc ud que
Omnia creat uni mutabilia inse in
TOLI esse v:ma anima mea , cobsurdescete in aure cordis, tu naultu vanitatis tuae. Audiri tu Verbum
ipsum clamat, ut redeas ' ibi est locus fuietis imperturbabilis, ubi non deseri
100쪽
mar VARTV s. sy tur armor, si ipse non deserat. Ecce illa discedunt, ut alia succedant, inanibus suis partibus constet infima uniuersitas.
Ni uid ego aliquo discedo, ait verbum
Dei Ini fige mansioraem tuam; ibi commendabo uicquid inde habes anima mea saltem fatigata fallaciis Veritati coni- menda,quicquid tibi est a veritate, Ἀε perdes aliquid i rectorestent putrida
tua,& sanabuntur omnes languores tui, Ai fluxa tua reformabuntur, renouabuntur, constringentur ad te;& non te
deponent quot discedunt, sed stabunt L di tecum,&permanebunt ad semper stan ς ivnta
E. Vt quid peruersa sequeris carnem tulim ZIpsi te sequatur conuersa. Q Si quid per illam sentis,in parte est;& ignoxas toriam, cuius hae partes sunt,4 dei dia te tamen . Sed si ad totum comprehendendi , esset idoneus sensus carnis tuae lacnon ipse in parre uniuersi accepisset pro poena tua iustum modum velles, ut transiret, quicquid existit in cissenti,ut magis tibi omnia placercnt. Na,&quod loquimur, per eodem sensim carnis audis,&non vis utique stare ollabas, sed transvolare, ut aliae veniant; totum audias. Ita semper sunt omnia, qtlibus num aliquid constat in non