장음표시 사용
121쪽
CAPUT V. T eritas Fausti docentisquod
nesciebat. Et tamen quis quaerebat Mani borum nescio quem etiam ista scrubere, sino quorum peritia pietas disci po-D ix terat ZDixisti enim homini: Ecce pietas est sapientia, quam ille ignorare posset,
etia si ista perfecte nosset: Ista vero quia non nouerat, impudetissime audens do- - cere, prorsus illam nosse non posset. Vanitas est nimis undana ista etiam nota profiteri , pictas autem tibi coliteri. Vir de ille deuius ad hoc, ista multum locutus est; ut conuictus ab eis, qui ista vert idicissent, quis esset eius sensus in caeteris, quae abditiora sunt, manifeste c0 nosceretur. Non enim parui existimari se voluit, sed spiritum sanctum consolatorem .ditatorci fidelium tuorum, autoritate plenaria perlonaliter in se esse
2. Itaque cum de coelo ac stellis , laesolis ac lunae motibus falsa dixisse depro-
henderetiat, quamuis addo minam teli pionis ista non pertineant; tamen ausus eius sacrile os si ille satis emineret cir ea
non selli ignotata, sed etiam falset tam
122쪽
' sana superbiae vanitate diceret, ut ea tanquam diuina personae tribuere sibi niteretur. Cum enim audio Christianain aliquem fratrem, illum aut illum ista nescientem,&aliud pro alio sentiente, patienter intueor opinantem homine nec illi obesse video,cum de te Domine creator omnium non credat indigna, si fortastus& habitus creaturicorporalis ignoret obest autem, si hoc ad ipsam doctrina pietatis formam pertinere arbitretur pertinacius affirmare audeat, od ignorar.
3. Sed etiam talis infirmitas in fidei cunabulis a charitate matre sustinetur, donec assurgat nouus homo in viruier iactum, circumferri non possit omni U veto doctrinae In illo autem qui doctor, qui autor, qui dux&princeps oria, qui bus illa suaderet,ita fieri ausus est, ut qui eam sequerentur, non quemlibet hominem,sed spiritum sanctium tuum se sequi
arbitrarentur. Quis tantam dementiam,
sicubi falsa dixisse conui ceretur, non detestandam longeque abjiciendam eC se iudicaretὶ Sed tamen liquido non una
Compereratri, utrum etiam secundur 4-
ius verba,vicissitudines longiorti ireuiorum dierum atque noctium .ip jus
noctis&diei, deliquia luminum & si
123쪽
111 CONFEssio NUM ouid eiusmodi in aliis libris legera, posset exponi t si forte posset, incertu qui dem mihi fieret,utrum ita se res haberet, an non ita sed ad fidem meam illius au toritatem, propter credita sanctitate proponerem.
r. per annos serme ipsos noueata quibus eos animo vagabudus
diui, nimis extento desiderio, venturuexpectabam istum Faustum.Caeteri nam
eorum,in quos serte incurrissem,qui a lium rerum quaestionibus a me oboeeti deficiebant, illum inibi promittebant; cuius aduentu collatoque colloquio, ix cillime mihi haec, siqua sorte majora quaererem enodatissime expeditentur Ergo ubi venit, expertus sum hominem gratum&iocundam verbis; ea ipsa iquae illi solent dicere,inulto suauius gar
mentem sed quid ad meam sitim, prociosorum oculorum decentissimus ministrator Iam rebus talibus satiat erant aures meae; nec ideo mihi melioravidebantu*quia melius dicebanturtanec deo vera, tui diserta nec ideo sapies anima, Quia vultus congruus de decorum elo quium
124쪽
iquium.Illi autem,qui eum mihi promittebant, non boni rerum existimat'res erant; ideo illis videbatur prudens sapiens,quia delectabat eos loquens. 1. Sens autem aliud genus hominum, etiam veritatem habere tripectam in ei nolle acquiescere, compto atque uberi sermone promeretur Me autem iam docueras Deus meus, miris occultis modis; propterea credo, quod tu me docueris, quonia verum est nec quisquam praeter te alius est doctor veri, ubiciique undecunque claruerit.Iam ergo abs te didiceram, nec eo debere videri aliquid verum dici,quia eloquenter dicitur nec eo falsum, quia incoinoosite sonat signa labiorum Rursum,nec ideo verum, o uia impolite enunciatur nec ideo fallum,
quia splendidus sermo est sed perinde ec se sapientiam, stultitiam,sicut sunt ibi
Itiles&inutiles 'erbis autem ornatis inornatis, sicut vasis urbanis rusticanis, utrosque cibos posse ministrari. Igitur auiditas mea, qua illum tanto tempore -expectaueram hominem, delectabatur
quidem motu affectuque disputantis,iverbis congruentibus, at ue ad vestiendas sententia facile occurrentibus.
Felectabar autem, cum multis, vel etiam prae multis laudabam ac esse-
125쪽
72 CoNras et ONVM. rebam; sed moleste habebam, quod in coetu audientium non sinerer illi ingere re , sartiri cum eo curas quaestionu1 mearum,conferendo familiariter: ac-αipiendo ac reddendo sermonem. Quod ubi potui,&aures eius cum familiaribus
meis eo quoque elupore occupare Cessi, quo non dedeceret alternis disserere,&protuli quaedam, quatane mouebant; expertus sum prius hominem expertem liberalium disciplinarum, nisi grammaticae, atque ipsius usitato modo. Et quia Iegeret aliquas Tullianas orationes, : paucissimos Senecae libros, nonnulla poetarum &suae sectae, si Pravolumina Latine atque composite oscripta erat Et quia aderat quota diana sermocinandi exercitatio, inde suppetebat eloquiit; quod fiebat acceptius . magisque sedi
ctorium ci deramine ingenii, quodalepore naturali itane est,ut recolo dorni ne Deus meus, arbiter conscientia mea λ Coram te cor meiana,&recordati mea, qui me tunc agebas abdito secreto pro-: uidelia tuae. inhonestos errores meos iam conuertebas ante faciem meam, ut
126쪽
CAPUT VIL Genatur a secta Manishaeorum
a. AM posteaquam ille mihi impe- L ritus earum artium quibus eum excellere putaueram, satis apparuit, des perare coepi posse eum mihi illa, qua me mouebat, aperire atque dissoluere, ii rum quidem ignarus posset veritatenitenere pietatis,fessi Manicharias non es set Libri quippe eorum pleni sunt lon-issimis fabulis, de coso sideribus, ble&luna quae mihi eum, quod utiqua cupiebam, collatis numerorum rationibus, quos alibi ego legeran tru potius ita essent,ut Manicha i libris cotitii ita
tur an certe vel par etiam inde ratio res deretur, subtiliter explicare posset a noni arbitrabar. Qua tamen ubi consideranda&discutienda protuli, modeste sandille, nec ausus est subire ipsam sarcinam. Noverat enim se id ratiori noue, nec euinpudi it confiteri. Non erat de talibus quales multos loquaces passus eram, o nantes ea me docere dicentes nihil Iste vero cor habebat, sis non rectum ad te, nee tamennam is incautum ad sein sum. Non usquequaque irri peritus crat peritiae suae, noluit se temere dispu-
127쪽
ας Ci N Miando in ea coartari, unde nec exitus ei ullus,nec facilis esset reditus Et iam hinc mihi amplius placuit. Pulcluior est enim temperantia confitentis animi,quam illa,quae nosse cupiebam: tum in omni bus. dissicilioribus Tubtilioribus quaestionibus talem inueniebam. 1. Refiacto itaque studio,quod inte-deram in Manichaei literas, magisque desperans de caeteris eorum doctoribus, Quando in multis, quae me mouebant, ita ille nominatus apparuit: coepi cum eo
pro studio eius agere vitam, quo ipse fla-
rabat, in eas literas, quas tunc iam rhe- or Carthastini,adolescentes docebam; legere cum eo, siue qua ille audita de
sideraret, siue qua ipse tali ingenio apta
existimarem Caeterum omni conatu,
meus, quo proficere in illa secta statue aram illo homine cognito prorsus in te cidit non ut ab eis omnino separarer,sed quasi melius quicquam non inueniens eo , quo iam quoquo modo irrueram: contentus interim isse decreueram, nisi
aliquid sorte, quod inagis eligendum Lset, eluceret.
3. Ita ille Faustus, qui multis laqueus
mortis extitit, meum laqueum quo captus eram, relaxare iam coeperat, nee volens nec scicos.Manus enim tuae Deus ' meus
128쪽
meus in abdito prouidentiae tuae , non deserebant animam meam; lae sanguine cordis matris meae, per lachrymax eius diebus ac noctibus, pro me sacrifi-
catur tibi Megisti mecum miris &occultis modis. Tu illud egisti Deus meus. Nam a domino gressus hominis diri mi. 1 Cuntur,4 viam eius volet. Aut quae procuratio salutis,praeter man a tuam, reficientem quae fecisti . CAPUT VI II. V ci citur Romam, contra mare
voluntaten .X: T G II et ergo mecum , ut mihi persuaderetur Roma pergere; potius
ibi docere, quod docebat Carthagini. Et hoc undemihi persitasum est,no pra 'teribo confiteri tibi ; quoniam Min his altillimi tui recessus, opraesentissima in 1, 3 misericordia tua cogitanda priudicanda est. Non ideo Romam pergeroe volui,qudd majores quaestus, majorque mihi dignitas ab amicis,' ur hoc persuadebant, Promittebatur, quaquam&ista ducebant animum tunc meum : sed illa erat tuc causa maxima sene sola, quod audiebam quietius ibi studere adolesce-tes, ordinatiore disciplina coectione
129쪽
xa Coim V sedari ne in eius scholam, quo magis non Viuiuuet, passim proterve laruant: nec eos admitti omnino. nisi ille per miserit. 2. Contri, apud Carthaginem coda est intemperans licentia scholastico mina. Irrumpunt impudeteri prope a riosa fronte perturbant ordinem, quem
quisque discipulis ad proficiendum in
stituerit. Multa iniuriosa faciunt rutrahebetudine, pumed legibus nisi coi suetudo patronasiit hoc miseriores eos ostendens, quo iam quasi liceat faciunt,
quod per tuam aeteritam lugeri nunqua licebit: impune se facem arbitrantur, cum ipsa caecitate faciendi puniantur: incomparabiliter patiantruri' ora, qua faciti t. Ergo quos mores, cum luderem, meos esse nolui eos ciuia docerem coge bar perpeti alienos ideo placebat re, bi talia non fieri omnes, qui OUerant, N. t r. indicabant.Verum autem, tu spes mea, portio mea in terra viventium, ad mutandum terrarum locum pro salute animae meae,3 Carthagini stimulos, quibus inde avellerer admouebas:&Rom illecebras, quibus attraherer, Proponebas 'mihi per homines, qui diligebant vitam. mortuam,hinc insana facientes, in leva . na Pollicentes; ad corrigendos gressus
130쪽
meos, utebaris occulte cillorum&mea peruersitate. Nam qui perturbabantocium meum, foeda rabie caeci erant:
qui inuitabant ad aliud, terra sapiebant. Ego autem, qui detestabar hic veram mi seriam, illic falsam felicitatam appete 3. Sed quare hinc abirem, illuc irem, tu sciebas Deus nec indicabas mihi, nec matri, Ne me profectum atrociter pla-xit,&vsque ad mare secuta est. Sed felli
eam , violenter me isnentem , t aut re uocaret, aut mecum pergeret: finxime amicum nolle deserere, donec ventosa
cto nauigaret. Et mentitus sum matri, illi matri,&euas. Quia xhoc tu dimisi sti mihi misericorditer, seruans me ab amqui maris,plenum execrandis serilibu usque ad aquam gratiae tuae, qua me abluto, siccarentur fit nana maternorum
Oculor Π, quibus prome quotidie tibi rigabat terram sub vultu suo Et tamen recusanti sineme redire,vix persuasi;vtia loco,qui proximus nostr naui erat me moria beati Cypriani maneret ea nocte, Sed di nocte clanculi, ego prosectus sim, illa autem remansit orandb, Iei do. Et quid a te petebat Deus meustatis lachrymis, nisi ut nauigare me non sineres Sed tu alic consulens, exaudiens