Metaphorae Aristophaneae [microform]

41쪽

24 Cum poSt pulcherrimam popis monodiam, qua CiUES

onem amplectitur ut aliquot homines sibi invisos aulisper pungat. US. 28 alter epops in cenam prodit sed hic plumis Spoliatus, quo viso Pithetaerus rogat:

Μulta viri docti disputaverunt de altero illo epope. Quaestio mihi videtur non adeo ad Unguem CSSe reSecanda. Epops Philoclis nimirum est epops, qui occurrit in huius poetae fabula Pandionide, huius epopis filius ' inquit, est hicce ego autem antiquiSSimus Sum epops nos diceremus de oer in huiusce ergo Sum aUuS. Vmerus Si ocuS,

nihil aliud.

Occasio nunc pulchrior est quam ut poeta neglegeret etiam Cleonymum salutare, Veterem amicum. Cum enim Vs 287 aVis alia apparet, ithetaerus XClamat: Γ Ιοσε δον, τερος α τις βαπτὸς ρνις οὐτοσί. τὰ ὀνομαζεταί ποθ' ουτος EP. αὐτοσὶ κατωφαγας. Pith. εστι γαρ κατωφαγας τις αλλος η Κλεάρνυμος Tum Euelpides iocatur: πῶς αν υν Κλεαργυμ o γ' ων ου απεβαλε τον λοφον;

42쪽

Non sine gaudio nunc leges s. O Sq. Dum chorus Cantabat, duo homines quam optime potuerunt in aves

sunt mutati Alter alteri dicit cui avi sit similis. Primus Pithetaerus ridens dicit:

Pith. Scisne cui avi maXime similis Sisi An Seri, quem puer rudi arte in pariete adumbravit. At tu merulae Calvae, respondet alter. σκαφις genus erat Coma gerendi. Nos dicere possemus: En si si e e re meret let en ales nitier. AU. S. 29 homine aliquot, qui cognominibus κavium generibus desumpti erant ornati, poetae anSamirae buerunt ad ornandum episodium fabulae suae. Sublimi urbe Nepheloco cygia condita, terrae incola quidam avibus nuntiat omnes homine amore ingenti erga Ves incensos

esse. Quippe

43쪽

ἶβις Λυκουργιν, αιρεφωντι νυκτερὶς, Συρακοσίν δε κιττα Μειδίας V κεῖορτυξ καλεῖτο καὶ γαρ κειν ορτυγι

Alii alia de hisce hominibus perhibent. Quae scholiaSta annotat partim utilia partim inepta Sunt. Narrabo, quae mihi verisimillima esse videntur Caupo igitur quidam propter ingressum περδιξ vocabatur. Μenippus hirundo appellabatur ad barbarum eius modum loquendi

deridendum. Uide s. 68 ubi Poseido de Triballorum inculto deo dicit:

ριὰ τὸν Δι' ου ρυτος γε παραδρυναι λεγει,

Opuntius sycophanta altero Culo Privatu Propter raPR- Citatem suam vocabatur luscus Corvus Philocles autem tragicus erat poeta, Sed Cur lauda vel qualiscunque avis κορυδους uerit a Comico vocetur ignoramus Avis illa male CantasSe videtur, quod efficia e proverbio: ἐν μουσοις καὶ κορυδος φθεγγεται. Ut eius tragoedias perstringat igitur, noster o Cognomine Philoclem donat. Etenim credo Aristophanem nonnulla horum cognominum e suo ingenio XpromSisse, alia autem in ore vulgi fuisse Propter clamorem suum rabula Theagenes anser dicitur Lycurgus autem ob magnifica Aegyptiacas vestes ibis Vocatur,

ac Socratis discipulus Chaerephon propter oris pallorem vespertilio. cs v. S. I 564. Loqua Syracosius picam prope aequiparat, idias vero ille, qui coturnices ludendi causa alit, ipse quidem coturnici similis est cuius caput Σπ' Ἀρτυγοκοπου sit

44쪽

ictum. Sine iubi, huius hominis stupida Iacies his

verbis traducitur. Cum Comparationes X Uium ita petitas, quae CCUrrunt in fabula Avium, tractaverimus iam omnes tranSire POSSumu ad metaphoras ex avium vita petitas in aliis poetae fabulis. Quarum pleraeque cum sint petitae ex vita gallorum, hos primos adibimus.

GALLI AC GALLINAE

EX certaminibus, quae Athenienses, sicut nunc adhuc Complures gentes solent, instituebant inter gallos vel Coturnices, desumpta Si metaphora, quae occurrit Eq. vs 493. Chorus equitum botularium Cleonem in Senatu aggreS-surum ita instigat:

palearibus devoratis huc redeas. Vs. 339 emo, qui e debili sene rursus instrenuum iuvenem mutatus St, dicitur antea si quis tibi pulchris aliquibus Verbis adularetur, νωρταλιζες, superbieba tamquam pullus gallus, qui volare Conans alis strepit erbum, quod poeta deinde addit: κακερουτιας, quod in usu est de CerviS, qui Cornua sua superbe gerunt, hic mihi non valde placet, quia Si duae imagine Confunduntur, quod bono poetae St caUendum.

45쪽

28 Nub. s. 424 rugi filius Phidippides ridiculum exemplum dat bonorum praeceptorum, quae a Socrate accepit. Praedicat enim: Nonne mihi licet

Notum est pleraque animalia, cum semel adoleverint, parente Suo non amplius agnoscere, neque ParenteS

liberos. Fieri igitur potest ut filius patrem male mulcet. Vide quoque v. s. 337, ubi lepide filius parricida introducitur, qui avis fieri vult ideo ut patrem occidere

poSSit. Cum tre Squamas, qua salia collega mihi pro obolis dederat, exspuerem , Philocleon narrat VeSP. S. 794-a eum in tu trahere Vellem, αλεπτρυονος χ' ἔφασκε κοιλίαν ἔχειν τα π γουν καθέψεις ταργυριον, e δ' o γελων. Eodem sensu nos dicimus: ij heret re=a Strativo Imaa

Cum in fati. Uesparum serUus senem XSultantem CompeScere conatur, hi minatur S. 149O: πτησσει Φρυνιχος od τιις αλέκτωρ. Ad haec scholiasta annotat: παροιμιία επὶ των κα κον τι πασχοντων, απὸ Φρυνίχου του

46쪽

αλεκτωρ hic est gallus ab adversario in certamine devictuSEx fragmento 237:ψὸν μέγιστον τετοκεν ως λεκτρυων. discere OSSumus Vocem αλεκτρυων etiam usurpari rogallina nec solum pro gallo. f. quoque Cratini se IO8 fabulae NemeseoS:

videtur Cratinus quoque finxisse ovum a Nemesi Partum ab Leda κclusum esse ΚocM. Gallis accedat mirus ille Aeschyli παλεκτρυωγ, qui σημεPν εν ταῖς ναυσ, νεγεγραπτο '). Vide Ran. S. 932. Rarum hoc animal nostro valde ludicrum Visum St. Nempe non solum loco nuper laudato id in ridiculum detorquet, sed etiam aC. s. II 77, ubi chorus dicit: -Odi illum iactatorem centurionem, qui domi Superbit, in Proelio autem primus omnium fugit

Cum equus ac gallus cervicem habeant subsimili modo curvatam. eorum corpora apte una imagiri coniungi possunt ita ut corpus sit equi, caput a cervix galli.

47쪽

μεγαλα πράττει καστι νυν ξουθὸς ἱππαλεκτρυων.

Fortasses idem est in taxiarchus cille, qui in Tabula

Pacis perstringitur quidem, Sed non nominatur.

VARIAE ALIAE AVES.

Cum in fabula Vesparum unus serocium illorum heliastarum filio suo, qui digito promovet lucernae ellychnium, alapam infligit, hic s. 236 indignabundus minatur:

τὸν πηλὸν κνπερ ατταγας τυρβασεις βαδίζων. Hac lucerna carens in tenebris oberrans tamquam attagen lutum turbabis. Ut saepius facit in illis digressionibus, in quibus quam maxime elucet lasciviens eius ingenium, sic in fine quoque Parabaseos acis poeta occasionem amplectitur indulgendi odio, quod Xercuit Contra pumilionum genu καρκινίτων. Vs. 78 Imusam hoc modo rat: Μecum Choros Xerce, ην δ σε Καρκινος ἐλθων

48쪽

, omnia iam facerem , hilocleo Vesp. s. 349 dicit,

In rixa Dicaeopolidis ac Lamachi hic rogat Ach. v 598

τίς γαρ εἶ; cui alter respondet οστις πολίτης χρηστος ου σπουδαρχίδης, σὰ δ εε ίτου περ H πολεμιος Ἀλατθαρχίδης. Lamacho se defendente: χειροτονησαν γὰρ με, Dicaeopolis Contemptim respondet: κοκκυ εις γε τρεῖς. Tres scilicet garruli a leves rhetores. f. r. 64 Platonis comici:

49쪽

Eandem ob causam avium urbs vocatur Νεφελοκοκκυγια. Cum in fabula Lysistratae mulieres in Acropoli obsideantur, una a altera in Urbem aufugere conatur. Stuta quaedam e parturire simulat ideoque galeam Minervae sub veste occultat, ut gravida esse videatur. Casside autem detecta, duci severae roganti: τί δῆτα ταυτην εἶχες scite respondet S. 738:ινα δ' εἰ καταλαβοι τοκος ἡ ἐν πολει, τεκοιμι ες την κυνην ἐσβασα ταυτην. ῶσπερ αἱ περιπτεραί. Ut, si me occupasset partu adhu in arce Versantem, parerem in galeam illam ingressa, sicut Columbae. τι ἐν κοιλωμιασι τίκτουσιν, Choliasta annotat. Plut. S. Io I anu ab amator deserta queritur: Cum adhuc pauper esset, mihi hic iuvenis omnibus modis adulabatur, καὶ νη ΔΓ εἰ λυπουμυενην αἴσθοιτο μιε

νητταριον αν καὶ βατιον λ υπεκορίζετο. Cum Ach. s. o legati revertentes a rege PerSarum magnificis vestibus ornati in concionem Atheniensium introducuntur, praecone Clamante: οἱ πρεσβεις οἰ παρα βασιλεως, Dicaeopolis simplet ille agricola Acharnensis indignabundus clamat:

' Quid sit ματιο non patet, quapropter entleius Substituit αττιον.

50쪽

Taedet me legatorum . illorum pavonum, illius fastus. Quamquam Eq. S. 936 non comparationem continet proprie dictam, non tamen hinc alienus est. Cum igitur seni Demo astutia adulantis botularii decepto persuasum sit ut huic se totum tradat, tamquam Signum imperii ei anulum suum tradit. Tum us. 937 novum exemplum impudentiae Paphlagonis reperitur, pro Demienim sigillo suum restituit, nempe:

Imago sui ipsius Mergus, qui magno hiatu in saxo

Concionatur. Hic versus etiam exemplum praebet Su απροσδοκητου, quod vocatur. Etenim post Verbum πετρας XPectaremuS

καθημιενος vel tale aliquid. Sed poeta lepide addit δηριηγορῶν, ita ut praecedens quoque vocabulum risρας aliam significationem adipiscatur et tota imago maiores cachinnoSmΟUeat. Cf. Vessi. S. I Sq. a Nub. S. 39I, ubi eodem cognomine λαρος Cleon a poeta designatur. Miserum tibicinem Chaericlem, quem novimus e sabula Acharnensium, ut pro merito laudet Pithetaerus, AU. S. 859 corvum vocat capistratum:

-Seneca filio vi domi retinebatur,

δ' in σπερει κολοιὸς αυτῶ πατταλους ενεκρουεν εἰς τὸν τοῖχον, re ἐξηλλετο.