장음표시 사용
51쪽
Sine dubio foeta hic cornicem vult, qualem Pueri caPtant ac decurtatis pennis domi alunt ut loqui discat. In episodio illo iam saepius commemorato, ubi SuPerstitiosos sui temporis homine et artem των χρησμολογω ν iacetissime deridet comicus, s Ioa a Cleone dicitur:
-Nisi canem fidelem tuum Sematurus S, απολελται, πολλοὶ γαρ χίσει σφε κατακρωζουσι κολοιοι. -Μulti enim contra eum crocitant graculi odio incensi. VBotulario paulo post asse rante eum inciendum esse
ἐν πεντεσυριγορα 4υλφ. in digno quinques soraminibus pertuso Paphlago non deterritus pergit: vs. IOSI
ριν, πείθου φθονεραὶ γαρ ἐπικρωζουσι κορωναι. αλλ' ἱερme φίλει, αεμινημιενος- φρεσὶν ως σοις γαγε συνδησας Λακεδαιμιονίζον κορακίνους. Alludit nimirum ad expugnationem Sphacteriae. Lys. S. 694 Chorus mulierum ConUicii Senum Xacerbatus minatur: ob εἰ καὶ ρι νον κακως ρε ερεῖς, περχολῶ γαρ,
Sententia huius locutionis explicatur Pacis Versu 29 Sq.: εν τριγιν Θωπου λύγοια εξηυρεθη scarabaeus Scit.)
Seriem, metaphorarum AER avium aenere petitarum concludam Dagmento 4, quod haec verba continet: ὀσφύν δ' ἐξ ακρων διακίγκλισο ηυτε κίγκλος ανδρὸς πρεσβυτου τελεει θ δ' ἀγαθὴν παοιδην.
52쪽
Hesychius annotat Διακιγκλιπον διασεισον κιγκλος ἐορνεον η σεισοπυγὰ Uidentur hi versus responsum esse ab
Amphiarao mulieri redditum. Dindors.)Cf. r. I Autocratis, quod totum laudamus, quoniam magnam similitudinem praebet cum Lys. S. I 3Ο Sq. quOSSupra CommemormimuS. oti παιζουσιν φίλαι παρθενοι Λυδῶν κυαι,
Inter haec vespae nimirum longe plurimae occurrunt, quippe cum tota poetae fabula nomen ab istis serocissimis bestiolis desumpserit. Probabile mihi videtur Hom. Ιl. XVI. VS. 239 Oetae nostro cogitationem suppeditaVisse, qua fabulam, quam in mente versavit Contra Atheniensium iudiciorum insanum amorem, ut ita dicam, Xstrueret et ornaret. Felice et facetum venit in mentem inUentum adaptandi choreulis aculeos vesparum ripsi sene iudices s.
53쪽
IΟ7 cauSam explicant, cur hoc ornamento sint praediti: εἴ τις μων ὐ θεαται, την ἐφλὸν δων φυσιν εἶτα θαυμαζε μι θῶν μέσον διεσφηκωμιενον, ητις ημῶν ἡ 'πίνοια τῆσδε τῆς εγκεντρίδος,
ρ διως εγω διδάξω, καν μουσος ἡ τὸ πρίν. Attici enim sumus autochthones, viri sortes, qui hoStes barbaros fugavimuS;
partim apud archontem, partim apud undecimviro , Partim
CL scitum Anaxilae fragmentum 33:
54쪽
in deo ius dicimus, alii etiam apud moenia, quae haec moenia suerint, incertum est, arte Conserti, in terram
τουτο δ εστ δελγαττον 1μD , ν τις στρατευτος ἄνεκροφῆ τον μισθὸν ημων, τησδε τῆς χώρας περμητε κωπην μιητε λογχην μητε φλυκταιναν λαβων. αλλ' εμιο δοκεῖ τὸ λοιπὸν των πολιτῶν ἔμβραχυοστις α μη 'χη τὸ κεντρον, χη φερειν τριωβολον. Uides quam sit sestiva pictura, quam lepida ac iocosa sed eadem quam mordaX, e C. Cum Poeta VS. III 3 eos pungendo ab unoquoque ViCtum quaerere dicit vel cum gloriantes iacit Us. Io5 nullum animal se ipsis iracundius ac morosius SSe Summa vero arte Poeta comparationem usque ad finem perduxit. Ipse is finis quam lepidus est et truculentos illo senes decens: Ut meam Sententiam quam brevissime dicam, CenSeo poSthaC quicumque civium aculeum non habeat. is me triobolum accipiat. Paulo antequam chorus apparet delyCleon S. 223 Spectatorum animos hisce verbis servo Xanthiae dictis praemonet ac intendit: αλλ gro 1ρε, o γενος η τις οργων τὸ ων γεροντων, σθ' μοιον σφηκιρ .
55쪽
πηδωσι καὶ βαλλουσιν σπερ φεψαλοι. Xanthia respondente: μη φροντίσησς' αν εγω λίθους Ἀχω, πολλων ἰδικαστρον σφηκιαν διασκεδῶd. Strepitu pedum auditur, ecce apparent viginti quat
tant, tripudiantes, torvis rugosis vultibus, labantibus macris Cruribus. Solum verrunt enormi striata vespae Parte OSteriore, praelongo aculeo praedita. Ut aequum est, Choreutae per totam fabulam verbis utuntur suis partibus aptis. Vide S. 4Ο3, ubi hoc cantico delycleonem aggrediuntur:
Cum vespae Sint insecta πισθικεαρα, opinio illorum virorum, qui putant choreutas pro aculeis penibus actitii Praeditos esse aeque est absurda ac inficeta et illepida. CD Eupolidis mota verba de Fericle, quibus quidem non cum vespa
56쪽
Tum Chorus aspere minatur: καὶ σε γ' ιυτί3. ἐξολουριεν αλλ' ae τας πίστρεφε δευρο αξειρας τὸ κέντρον εἶτ' ar αυτον ἐσα,
ῶς αν εγεὼ τὸ λοιπὸν σμιῆνος Τ OB Gργισεν. Heliastarum asperum Xamen hi relinquere possumus et transire ad alias fabulas, in quibus Comparationes cum Vesparum genere inVeniuntur. Ach. s. 864 Dicaeopolis malos tibicines, qui horrisono cantu eius bilem movent, his verbis sugat: παυ' ἐς κορακας, ol cpῆκες ου απὸ των θυρων Cet. In certamine iusti ac iniusti oratoris in fabula Nubium hiC, choro rogante uter prior dicturus Sit, VS MOreSpondet: τουτck δωσω κέτ' έα τουτωνων α λεξηρηματίοισιν καινοῖς αὐτον καὶ διανοίαις κατατοξευσcio.
το τελευταῖον δ' ηι αναγρυξη1, τὸ προσωπον παν καὶ τωφθαλμ.ωκεντ υριεν ις ωσπερ οπ ανθρηνων ὐπὸ τῶν γνωμῶν πολεῖται. Nonne pravi oratoris malignitas eximie hisce versibus exprimitur Probabile est poetae hos versus scribenti iam sequentis anni dramatis argumentum obversatum suiSSe. Aristophanem menem Nesparum suarum non oblitum
57쪽
eSSe Probant Lys. s. 475 sq. Sunt verba chori mulierum senum choro dicta: Bello abstinebo,V ην χη τις οὐσπερ σφηκιαν βλίττη με κἀρεθιζη Plut Vs. 3o chorus in lascivo illo Cantico, quo Cyclopem deridet, palum acutum, quo eius oculum PersΟSSuru CSt, σφηκίσκον appellat: ζητησοριεν τον Κυκλωπαμιέγαν λαβοντες ἡμιφαενον σφηκίσκον κτυφλοδ rael.
In eadem fabula Penia dicit s. 562: Apud Plutum podagros homines fiunt a nimis pingues, παρ' εριοι δ' Bχνοὶ καὶ σφηκωδεις i και τοι εχθροῖς νιαροι. Chremylus contra lepide:
απὸ του λιμιο γαρ ῖσως αυτοῖς το σφηκωδες ὐ πορίζεις. VeSP. S. Io Servus de Philocleone narrat: οπὸ δυσκολίας δ' cie πασι τιμον την μιακραν, ῶσπερ λελιττ' η βοριβυλιὸς Θερχεται, υπὸ τοῖς νυξι κηρὸν αναπεπλασμενος. Morosus semper longam lineam qua iudices indicabant eum Condemnandum Sse ungue in teSSeram Suam ducit et tamquam apis vel hombylius domum redit, unguibus cera sublitis. Haec comparatio a poeta non est desumpta e rebus, quas vidit sed e re quam civit, ideoque animum noStrum minus serit.
Obiter mihi observare liceat coryphaeum it indicet
58쪽
4 Ialiquem magnam vim pecuniae sumtum CSSe UeSP. S. 24 I, hisce verbis uti: τίμβλον δ φασὶ χρημάτων ἐχεn απαντες αυτον. Omnes dicunt alveare pecuniae eum habere.
esse ut Athenienses exclamaturi sint: Quale agmen locustarum , Dicaeopolis ad illarum bestiolarum voracitatem alludens ironice dicit: Facile credo Ingens agmen hominum famelicorum veluti locustarum Superventurum SSe, quod omnia nostra devoraturum sit. Ipse autem moX sentiet se non falsa profatum esse, Cum ab isti rapacissimis homuncionibus allium sibi surreptum viderit. Lysistratus ita narratur Vesp. S. 3Io in convivio Senem comparavit cum Sello, qui aufugit in palearum
59쪽
Quid tu, paupelle locustae similis es, quae soli amisit pallii vel Stheneli miseri histrionis, qui tragicam Suam
supellectilem vendere Coactus est. Prima comparatio praesertim scita est, praeclare enim reddit senis rusticam facetiam, quam Germani vocant: mitemus. Urbs Vobis condenda est,' Pithetaerus Av. s. 83 Contendit, ci στ αρξετ' ανθρωπων μεν σπερ παρνοπων 'Νub. S. 33 Strepsiades queritur se filium suum non talem e schola Socratis recepisSe, qualem XPeCtRVerat. In coena aliquid ludere iussus, ευθεως αρχαῖον εἶν' φασκε το ψαριζειν δειν τε πίνονθ' Ἀσπερεὶ καχρυς γυναικ' λουσαν. Patrem haec narrantem filius torva voce interpellat: ου γαρ ποτ' 4bθθς χρην 4 αρα τυπτεσθαι τε και πατεῆσθαι ρὐειν κελεύονθ' σπερει τεττιγας ἐστιωντα; Nonne verberari dehebas, qui Canere me iuberes, quasi cicada Coena excipereS, quae cibum non requirunt Sed totum diem strident.
Nub. s. 763 Socrates Strepsiadi imperat: αποχάλα τὸν φροντίδ' ς τὸ αερα,
Laxatam dimitte cogitationem in aera, tamquam Scarabaeum lino e pede revinctum.
60쪽
TheSm. S. II 8 novum habemus exemplum urbani Scythae ingenii admirationi suae erga puellam saltatricem hisce verbis indulget: ως λαπρὸς, ῶσπερ φυλλο κατα τὸ κωδιο. Satisne scitum est, immo Scythicum, facilem puellam assimulare pulici in lodice lascivienti In fabula Thesmophoriagusarum Euripides eiusque Socer, poStquam ante domum Poetae Agathonis venerunt, eum ipsum adspiciunt ἐκκυκλούμ ενον sicut Euripides in fabula Acharnensium); quo viso nesilochus non potest non exclamare S. 97:αλλ' ἡ τυφλὸς μιεν is P εγω γα ρ υχ ρω ἄνδρ' ουδέν' ἐνθαδ οντα, Κυρηνην δ' Ορω'
Quia alii alios sequentes soni seriem quandam et veluti vocis iter emciunt, artificiosa ac subtilia carmina Agathonis cum tortuosis viis sormicarum comparari possunt. Cf. Pherecratis r. 43 , in quo uSa queritur artem musicam a variis poetis depravatam esse, de Timotheo autem praedicat: