Acta et decreta Concilii plenarii Baltimorensis tertii. A.D. MDCCCLXXXIV

351쪽

DE BINATIONE.

Ministerium odita pro Anglia dicitur, eiusmodi facultatem posse adhiberi, cum eorum numeru' gui diebua se ista teri dur Sacria amistere, talem e-Heret nece statem, in nisi adicui incordoti missa8eodein die celetrandi μι teta concedatur, Ecclesiae mandato plures non mitisfaceren .V Eiusmodi tamen generalis norma dubium omne non aufert de numero iterationi necessario. Idem dici potest de quodam negativo responso S. Inquisitionis anno 1688 dato missionariis Capuc- cinis in Graecia. Hi quaesiverant: trum missionariua incred solus in loco deIe mi die a dominicis ei frativis pro guindecimam viginti personis, guae lem Me impedita e primae mi non valuemunt, re frare possit; V et Suprema S. Inquisitio dio 28 Ianuarii eiusdem anni decrevit: non licere. Quod si numerus viginti fidolium haud satis existimatur ut missa iteretur, ulterius quaeri poteSt, quinam sit minimus numerus qui sussiciat.14. Sed circa eiusmodi dubium, quemadmodum circa ea, quae distantiam respiciunt, S. Congregatio in moro habuit, resolvenda haec esse prudenti Ordinariorum missionum arbitrio a quibus facultas dependet; ipsi enim in locis, in quibus degunt, recte aestimare

possunt circumstantias in singulis casibus concurrentes. Et sane

usque ab anno 1688 Praesectus Missionis Tuncti in Mauritania generatim postulabat, ut declararetur, qualis esse numerus fidelium deberet, qui miSin privarentur, ut misin iterari posset; et S. Congregatio Gonoratis Fidei Propagandao die 16 Novembris respondit: Relinquatur charitati et conmientiae P. Praefecti. Similitor Episcopus S. Ludovici in Statibus Americae Foederatis anno 1828, exposito suo aliorumque Episcoporum timore propriam conscientiam gravandi obsormularum clausulas, postulavit: Utrum quolim trigis α aud quinquaginta jideles prelamio e Onun ur Misaam de praecepto nori audire, bis celebrare valean .V At iussu Leonis XII. litteris datis dio 13Μartii rescriptum est: sem te antae adem animi ponere debeme, et guta commovearis verbo rum rigore, Se Sanctitatem Suam) o inciam tae ac prud titiae tuae committere, ut iussio , guttua in casibus

tuam arbitra us fueris, Sanctitas Sua posse te Mague inga dubiaesionem D dgate uti benigne declaravit 15. Similis quoque responsio data est anno 1851 Vicario Apo latico Limburgensi, qui dubium super distantia sic proposuerat: Dj0jtjgsd by VIOO le

352쪽

In hac regione eae antiqua consuri dine binandi liceretia esiquando concedilur ob nec δίω em moriam, licet parochia vicinior non diales ultra viaium mediae te cate; quaeri ur num recte ' V S. Congregatio littoris diei 31 Iulii respondit: μ Praemiam, Episcoporem ememuneris pro viritua curare, ut hac uti faciastrue non rit opua ad mecumrendum fidelium nece statibu' praaeis genera is inruanda in ala dis casibu8 a ignari non potest. Quopropter in casubva ut suprα partis: laritua, descierite preεbyterorum copia, adiisque omnibus circumestantiis in ture pe ensis, prudenti iudicio Superioris definiendum, Utrum eo in

ca8u concurrant gravis rerum adiuncta, quae Dredunt Gotorre nec fiatatis casum sicere suti proposilua videtur), in quo dive sationi a prα cepto universiai de non iurando incrificio at eodem presisero eademque die Deus fri, et binandi Dcui est tribuendae, qua parce omnino sitam uti debere eae Apostolici ipsiua indulti verbis repprime perspici ur VARus haec instructio iisdem Verbis missa fuit Episcopo Trevirensi

anno 1853, cuius nomine Varia dubia de missae iteratione proposita suorant; rescriptum enim ei suit die 28 Septembris, quod, eius quae sitis consideratis, cenauit S. Congregatio dandam e e i tructionem, quam . . . Vicariua Ap toli a Limburgensia obtinust sub die 31

Iulii anno 1851.

16. Ceterum inter varia responsa, quae dimetiendam iudicio Sup rioris remittunt causarum gravitatem, nonnullae peculiarem mentionem merentur; eiusmodi sunt illae, quae, dum Sequuntur consuetam regulam remittendi Superioris iudicio causarum aestim tionem, indicant simul aliquo modo genus Seu necessitatis gradum, quom iteratio mimae postulat, atque identidem aliquatenus temperant formidinem, atque leniunt nimiam animi anxietatem, quam Episcopis et missionariis illae clausulae creaverant, quibus liam iacultas in Formulis coercitur. Unum ex eiusmodi responsis datum est anno

1848 ad Episcopum in Statibus Americae Foederatis; datis enim littoris dio 9 Maii sic est rescriptum: Venio ad postiarium tuum

circa modum in represam ii nec sariem, quae requiritur ad licitum usum facultatis bis in die mi am cedebrandi . . . Noverit OIO Ampliatudo Tua, nec silaum hulumipodi, de qua 8ermo ret, verum quidem sed moriam intelligi; non auitem absolutam, de qua proinde diiudicare insinuuiis et Hua pendes a prudendi iuidicis, inspectis circumatantiis. Cave ergo oportet hac in re ab anzietate nimia in diiudicando, ne j uatra concram avi pene in nulla cam ad acitum reducendα facula praedicta videra tui .V Notatu dignior est declaratio, quae mima est

353쪽

DE BINATIONE.

anno 1828 ad quondam Praesectum Apostolicum in Antillis Americae. Cum enim ille haud fideret, posse se tranquille uti facultate, de qua agitur, ob graves conditiones, quibus constringitur, imploraverat ampliorem Deia iam a Sede Ap tolica copiam faciendi presiseris . . . in diebua dominicia et fratia de pinecepto missam bis celebrare se sint, cum id positiari nec silua aut mi tuadis fide tum utilitas.'Facta huius rei relatione S. Pontifici die 13 Aprilis, hoc modo

responsum est: Tadia Mistima is eat virtutis es prudemeiae tuae, utS M. D. N. is erit, omnem deponere te debere antariatim animi, ef si mistimaveris ne Marium eme, vel sidiassiua vehememtre Mige, M incerdotes bis mi am eodem frato die cegebrem , verborum, gressiua r criptum contineri videtur, rigore commoveri te non debere. Pruderetiae utique iam clamitae D. T. commuta de nec ritiae iatra et ca arum gravitate

iudicare, atque in iis rerum iunctis D statim per memoratum Rescriptum copiam Desemdi minerdotiburi ui missam bis celebrevit, te fere, Sanines clis Suri binime declaranu.V17. Eadem regula committendi arbitrio aut charitati Superiorum missionum applicationem generalium principiorum practicis casibus,

servata quoque est, quando in ipSis, prout e onebantur, non appareret ea causarum viA et gravitas saltem si hae causae considerarentur in se et in abstractri, quam huius iacultatis clausulae exigunt; quod quidem confirmat, in causis considerandis, quae usum facultatis Suadeant, magnam rationem habendam esse omnium conditionum statusque fidelium. Huius rei argumento est responsio a S. C. data anno 1688 Vio Praesecto Missionis Tripolitanae. Hic ob clausulas incertus quaesierat, cuinam numero servorum aut liberorum posset praecise celebrare missam Secundam, quum interdum daretur casus, ut in balneo extra Tripolim praesentes Sacrificio non adessent plures quam decem aut quindecim Servi . . . et an in presbyterorum carentia pro illis solis posset celebrari secunda missa diebus sestis. Iam vero quin obstaret resolutio eodem anno data a ta Congregatione

Inquisitionis pro simili casu, ut notatum est superius * 13, S. Congregatio Fidei Propagandae praeposita die 5. Octobris respondit: Relin Mur charilaui es comes fise P. V. Pra seest.' Neque mirum esse debet, si haec S. Congregatio benigniori interpretationi indulsit;

agebatur enim de servis, qui ob ipsorum conditionem peculiarem indulgentiam merebantur, quum unicum soria e solatium eis esset M. missae sacrificium. Aliud eiusmodi benignitatis argumentum,

354쪽

namquo licet die 20 Iulii responderet Vicario Aposilico cuiusdam Regni Sinis adiacentis, deri rium neophytorum bis aut Dr in anno

mclin. Eucharistiam gumere vosentium per se non e e umentia mamccli am in cam de φαο agi ur,' idest iterandi missam iuxta saculta tem; attamen subiunxit: μ sed, pQ atis omnibua locorum es per-8onarum circumilandita, relingumdum arburse R. P. D. Vicarii Ap tolici ' Ex quibus eruitur, eas causas, quac per Se atque proinde multis in locis graves non sunt, gnaves evadere posse in aliis locia ob

circumsuantias,' quae casum concomitentur.

18. Haec sunt principia; quae prae oculis sunt habita quoad iacultatem missam iterandi, quaeque prosecto in eiusdem facultatis exercitio missionum ordinarios tranquillos reddere poterunt. Quamvis autem sapienti ordinariorum missionum arbitrio hac in re deserrisoleat, attamen eX hactenus dictis apparet, quanta cautela ipsi uti debeant, quum Semper eorum conscientia onerata maneat in legitimoliuiusmodi extraordinariae lacultatis exercitio. Nihilominus repetere holo iuvabit, quod S. Congregatio anno 1832 ad Episcopum Nicopolitanum in Bulgaria rescripsit, clausulas in Formulis adhibitas in elligendas haud reae in extremo rigore, hali O pr Ogulis principio, Sedem Ap tolicam dictam faculta Em concedere in bonum 8piritus silesium, deri ris, ut Om B pr ceptum ecciari di m adimpsere facileps in ty19. Superest nunc de ritu dicere seu de modo, quo iterari misin possit. Semper a S. Congregatione missionariis fuit praescriptum atque ab ipso Benedicto XIV., eum, qui missam iterat, conSuet calicis ablutiones Sumero non debere ob ieiunium, ita ut, si in prima mima poSi receptionem Corporis et Sanguinis profusionem acceperit, non debeat Secundam misSam in praedictis casibus col brare V k id est, etiam in iis casibus, in quibus populus sacrificio diebus sustis secus privaretur. Quamvis autem in docreto Sacrae Congregationim SS. Rituum in Elusitana dio 16 Septombris 1815,pra eriptum esset, ut unus tantum esset calix, quo uti debeat, qui dura celebret mimas; quum tamen eiusmodi decreti executio haud levibus dissicultatibus esset obnoxia, quando celebrari deberet in duabus ecclesiis ab invicem remotis, idem Sacor ordo in generalibus comitiis habitis die 12 Septombris 1857 pro moderamine dicti decreti rescripsit: usum duorum ciaticum in casu pome permisti. Instructio, quae heic ad i icitur, iussu eiusdem S. Congregationis M.

Conc. Nemaus. 1284. apud Bened. XIV. De m. Missae Meris lib. III. cap. V. n. 4.

355쪽

DE BINATIONE.

Rituum concinnata, modum respicit purificandi calicem, qui pro prima missa inservierit. Ex aedibus dictae S. Congrogationis dio 24. Μaii 1870. INSTRUCTIO A S. R. C. 12 SEPTEMBRIA 1857 EDITA DE MODO

BIA MIMAM EADEM DIE CELEBRANDI.

Quando sacerdos eadem die duas missas dissitis in locis celobrare debet, in prima, dum divinum Sanguinem sumit, eum diligenti sime sorbeat. Exinde Super corporale ponat calicem et palla tegat, ac iunctis manibus in medio altari dicat: Quod Me m simu8, etc., subinde, admoto aquae vasculo, digitos lavet dicens: απυδ suum, et abstergat. Hisce peractis, calicem super corporale manentem adhuc deductα palist cooperiat, ceu mos est, scilicet primum purificatorio linteo, deinde patena ao palla, et demum Velo. Post haec missam prosequatur, et, completo ultimo mangelio, rursus stet in medio altaris, et, detecto calice, inspiciat, an aliquid divini Sanguinis necne ad imum se receperit, quod plerumque continget. Quamvis enim sacrae species primum Sedulo Sorptae sint, tamen dum Sumuntur, cum particulae, quae circum sunt, undequaque sursum deserantur, nonnisi deposito calice ad imum redeunt. Si itaque divini Sanguinis gutta quaedam supersit adhuc, ea rursus ac diligenter sorbeatur, et quidem eX eadem parte, qua ille primum sumptus est. Quod nullimode omittendum est, quia incrificium, moraliter durat, et super stantibus adhuc vini speciebus ex divino praecepto compleri debet. Postmodum sacerdos in ipsum calicem tantum saltem aquae sundat, quantum prius Vini posuerat, eamque circumactam ex eadem Parte, qua S. Sanguinem biberat, in paratum vas demittat. Calicem sui inde ipsum purificatorio linteo abstergat, ac demum cooperiat, uti alias fit, atque ab altari discedat. Depositis vestibus sacris, et gratiarum actione completa, aqua o calice demissa pro rerum adiunctis Vel ad diem crastinum Aervetur si nempe eo rursuS Sacerdos redeat missam habiturus), et in secunda purificatione in calicem demittatur, vel gomipio aut Stupa absorpta comburatur, vel in sacrario, Si Sit, exsiccanda relinquatur, vel demittatur in piscinam. Cum autem calix, quo sacerdos primum est usus, purificatus iam sit, si illo ipso pro missa altera indigeat, eum secum deserat: SecuS vero in altera missa diverso calice uti poterit. Cum superior S. R. Ina me io nonnisi casum reviciat, νο mcσ- dos duas missas dissidis in locia e em die au caelebram 8; ροσα

356쪽

Pretium visum ret, eae Commentariis Bartholomaei Gavanti et Caietani Mariae Memini hic ruum adiungere a 8acerdote 8ervandum, cum utramgue missam in indem e grata offime debet.

Hoc itaque in casu sacerdos post haustum in prima missa diligenter Sanguinem Domini, omissa consueta purificatione, patena calicem et palla patenam tegens ac super corporale relinquens, dicet iunctis manibus: Quod ore aram im , Domine, etc. Deinde digitos, quibus M. Sacramentum totigit, in aliquo vase mundo ad hoc in altari pracparato abluet, interim dicens: Corpua tuum, Domine, etc., abstersisque purificatorio digitis, calicem velo cooperiet, Velatumque

ponet Super corporale extensum. Absoluta Missa, si nulla in ecclesia sit sacristia, calicem eodem modo super altare relinquet; Sec Vero in sacristiam deseret, ibique super corporale vel pallam in aliquo loco decenti et clauso collocabit usque ad Secundam mimam; in qua, cum eodem calice uti debeat, illum rursus secum deseret ad altare, Re Super corporale eXtemum reponet. Cum autem in Secunda mima sacerdos ad offertorium devenerit, ablato velo de calice, hunc parumper VerauS cornu epiStolae collocabit, Sed non extra corporale, factaque hostiae oblatione, cavebit ne purificatorio extergat calicem, sed eum intra corporale relinquens leviter elevabit, Vinumque et aquam eidem caute imponet, ne guttae aliquae ad labia ipsius calicis resileant, quem deinde nullatenus ab intus abstersum more solito

offeret.

Iim . Vicarius Apostolicus Bombriensis exposuit sequentia dubia: Ι. Dubium: Utrum, quando post diligentem indagationem de Valore baptismi a ministro haeretico collati nihil constiterit nisi ministellum baptizantem pertinuisse ad sectam Anglicanam, cuius Rituato validam praescribit materiam et soriam, hoc factum sussiciat ad praesumendam baptismi validitatem, ita ut ad licite conserendum baptisma conditionatum speciali argumento probari debeat eius iuvaliditas; an vero praesumi debeat invaliditas baptismi a tali ministello collati, ita ut sacerdos in tali casu conditionale rebaptigans irregularitatem non incurrat.

357쪽

DE BAPTISMO ET MATRIMONIO.

II. Dubium: Utrum iuramentum Mamonicum non retraetatum' considerari et tractari possit vel debeat ad instar impedimenti matrimonium impedientis aut etiam dirimentis; et quae cautelae exigi debeant ut matrimonium puellae catholicae cum viro Francomurat eiurato, licite aut etiam valide a parocho benedici possit. FERIA IV. Di Ε 21 FEBRUARII 1883.

In Congregatione generali S. R. et Universalis Inquisitionis habita coram Emis. ac Rinis. DD. S. R. E. Cardinalibus in robus fidei generalibus inquisitoribus propositis dubiis iidem Emi. ac Rmi. DD. praehabito voto DD. Consultorum decreverunt respondendum prout Sequitur, idest: Ad I. Dubium: detur decretum sor. Tv. 20 Novembris 1878;

quoad irregularitatem vero 'iuxta exposita non sui me incurrum. Decretum autem seriae IV. 20 Novembris 1878, hoc est; scilicet - Proposito dubio utrum conserri debeat baptismus sub conditione haereticis qui ad catholicam fidem convertuntur e quocumquB l O proVeniant et ad quamcumque sectam pertineant - Emi. Patres responderunt Negative: Sed in conversione haereticorum a qu Cumque loco Vel a quacumque secta Venerint inquirendum est dovaliditate baptismi in haeresi suscepti. Instituto igitur in singulis casibus examine, Si compertum fuerit aut nullum, aut nulli ter coli tum fuisse, baptizandi erunt absolute: Si autem pro temporum et locorum ratione, investigatione peracta, nihil Sive pro validitate, sive

pro invaliditate detegatur, aut adhuc probabile dubium do baptismi

validitate supersit, tunc sub conditione secreto baptigentur. Demum si constiterit validum fuisse, recipiendi erunt tantummodo ad abiur tionem seu professionem fido Ad II. Dufium: Quod attinet ad matrimonium, in quo una Contrahentium pars clandestinis aggregationibus motorie adhaeret, donec Apostolica Sedes generale decretum hac in re non ediderit, oportet ut pirato S caute ac prudenter Se gerant, et debent potius in casibus particularibus ea statuere, quae magis in Domino expedire iudicaverint, quam generali regula aliquid decernere. omnino Vero excludatur celebratio sacrificii missae nisi quando gravia adiuncta aliter exigant. I. PELAMI S. R. ct U. Inquisitionis Notari .

358쪽

APPENDIX.

Episcopus Savannensis exponit quod inter ceteros dissicilis solutionis casus, qui in his Foederatorum Americae Septentrionalis Statuum ecclesi licis provinciis, ac in hac quoque mea dioecesi occurrunt,

reperitur etiam Seque .

Frequenter contingit, ut duo acatholici inter se contraxerint matrimonium et ignoretur utrum Sive uterque sive alteruter fuerit tam tigatus. Eiusmodi matrimoniis inter duos Matholicos, aut sine di pensatione inter catholicum unum et acatholicum alterum, initis, in nulla ex dioecesibus nostris obstat impedimentum clandestinitatis. Contracto ita matrimonio, haud raro evenit, ut compara compartem deserat. Post aliquod tempus partes ita separatae non infrequenter ad alias nuptias convolant superatile altera parte.

Scio equidem casu quo, spectata qualitate probationum pro et contra, dubitetur num vel alteri vel utrique parti .collatum fuerit baptisma, standum esse pro Valore matrimonii cum tali dubio ac sine dispensatione contracti usque dum non constet illud fuisse invalidum; verum deficientibus ceteris pro utraque dubii parte probationibus: Quaero num in ordine ad matrimonii contracti validitatem vel nul litarem collatio vel non collatio baptismi, dum ignoratur, ex principio praesumptionis definienda sit. In dubiis id assirmat doctissimus b. m. Archiep. Patr. Kenrich; in theologia enim sua morali tract. xxi. n. 48.) haec habet 0 Si de consortis baptismo non constet, nec certum haberi queat testimonium, iR eam propendere oportet sententiam do baptismo et matrimonii valore, cui lavent indicia et adiuncta.' Quod si recto. ita sentit laudatus Κonricli :Quaero ulterius utrum dum baptismi collatio ignoratur, principium

praesumptionis in ordine ad Valorem matrimonii contructi, rite applicetur in articulis sequentibus: 1. Si pars vel partes Matholicae parentes habuerint ad sectam pertinentes, quae baptismum respuit, hic non mi pra umondus. 2. Idem resolvendum, si parentes habuerint pertinentes ad sectam quae infantium baptismum non admittit, seu in qua non consertur nisi adultis V. g. annum aetatis trigesimum iam adeptis quemadmodum res se habet in socia Baptistarum.

359쪽

DE BAPTISMO HAERETICORUM.

3. Idem pariter resolvendum, si parentes habuerint qui dum in rivis essent, professi sint se nolle ad ullam Sectam pertinere, seque Ens supremum honestis potius, ut aiunt, moribus quam speciali aliquo

cultu honorare.

4. Si parentes habuerint pertinentes ad sectam quae eumdem ut necessarium habet, vel in qua saltem ordinarie administratur, et iidem parentes in secta sua Eelosi fuerint, praesumendus est baptismus. t quid si parentes in secta socordes fuerint, aut ad Sectam pertinuerint, quae baptismum quidem non respuit sed eum non habet ut necessarium et in qua ordinarie non administratur 2 an in utroque aut alterutro casu praesumendus baptismus vel non Τ5. Si iuxta unius tantum parentis sociam et animi ut supra κ

losam dispositionem praesumptio faveat baptismo, et in educatione prolis de sacto et indubie primas habuerit partes, praesumendus mi baptismus.-Idem resolve, si facta inquisitione, ignoretur aut non satis constet utrum primas habuerit partes; baptismus enim in ordine ad

matrimonium praesumendus est cum coniugium Semel initum censendum sit validum quamdiu obex se prodat. Sed quid si certo constet, illius qui de secto et indubie primas in educatione habuit partes sectam et animi dispositionem non favere baptismo, dum alterius secta et animi dispositio eidem Avot Τ6. Casu quo nulla pro baptismo militat praesumptio, applicanda est regula: factum non praeSumitur, Sed probandum est. Huius regulae applicatio in his Foederatis Statibus ubi inter acatholicos plurimi sunt, qui de baptismo insantibus suis conserendo nihil aut parum curant, potiori sorte iure locum habere debet, quam in multis

aliis regionibuS. Quaestiones praefatae ideo praecipue proponuntur, ut eX earum solutione norma habeatur, iuxta quam tuto procedi possit in his pra sertim casibus. 1'. Dum ex duobus partibus acatholicis ab invicomui supra separatis, altera in gremium Ecclesiae recipi postulat, et ad alias nuptias convolavit aut convolare cupit. 29. Dum pars catholica ab Matholica ut supra Separata, cum alia coniungi postulat, aut cum alia iam iuncta, ad sacramenta admitti exoptat. FERIA IV. DIE 1 ΑUGUATr 1883.

360쪽

APPENDIA.

fidei inquisitoribus generalibus, propositis suprascriptis dubiis et praehabito voto DD. Consultorum, Emi. decreverunt: Ad I. Ain maline, peracta tamen investigatione in singulis

Ad II. Nompo: trum dum baptismi collatio ignoratur principium praesumptionis in ordine ad valorem matrimonii contracti rite applicetur in articulis sequentibus Responderunt in aulae quoad primum, secundum et ισtium articulum, et quoad primam partem quarti et primam partem quinti numeri; at in hoc postremo articulo, post Verba Lafuera part

addatur: eque ad re coniuae cognoscatur post ive comtrariua collationi baptismi, praeomeri a mi baptismua. In reliquis casibus qui adnotantur in secunda parte numeri quinti recurrendum est ad S. Sedem, expositis omnibus rerum locorum et personarum adiunctis, aliisque ad rem facientibus. Ad aerium, proviSum in praecedentibus. I. PELAMI S. R. et L . Inquisitionis μι-i .

DE EUM GENERALE S. R. U. INQUISITIONIS DE BENEDICTIONE NUPTIALI. Ad p. 64, n. 125.J

In Congregatione generali S. R. et Universalis Inquisitionis habita coram Emis. ω Rinis. DD. S. R. E. Cardinalibus in robus fidolinquisivoribus generalibus, praehabito voto DD. Consultorum iidem

Emi. ac Rmi. DD. decreverunt. Benedictionem nuptialem quam exhibet mimale romanum in M in pro ποnm a vor α Semper impertiendam esse in matrimoniis cath licorum, infra tamen missae celebrationem juxta rubricas, et extra

tempus seriatum, omnibus illis conjugibus, qui eam in contrahendo matrimonio quacumque ex caum non obtinuerint; etiamsi petant post quam diu jam in matrimonio vixerint, dummodo mulier, Si vidua, bonedictionem ipsam in aliis nuptiis non acceperit. Insuper hortandos esse eosdem conjuges catholicos, qui ben dictionem sui matrimonii non obtinuerunt, ut eam primo quoquo tempore petant. Significandum vero illis, maxime si neophyti sint, Disj1jgsd by VIOO le