Acta et decreta Concilii plenarii Baltimorensis tertii. A.D. MDCCCLXXXIV

361쪽

DE DISPENSATIONIBUS MATRIMONIALIBUS. 249

vel ante conversionem ab haeresi valide contraxerint, benedictionem ipsam ad ritum et solemnitatem, non vero ad substantiam et validitatem pertinere conjugii. Contrariis quibuscumque non obstantibuS. Q FR. VINCENTIVA LEO SALLUA Archiep. Clualcedone is S. R. es V. Inquisitionis Commi arius Generalia. IUVENALIA PELAMIS R. et V Inquisitionis Notari .

INSTRU Io S. CONGREGATIONIA DE PROP. FIDE SUPER

Cum dispensatio sit iuris communis relaxatio cum causae cognitione, ab eo facta, qui habet potestatem, exploratum omnibus est dispensationes ab impedimentis matrimonialibus non esse indulgendas, nisi legitima et gravis causa interveniat. Quin imo sacile quisque intelligit, tanto graviorem causam requiri, quanto graviuS intimpedimentum, quod nuptiis celebrandis opponitur. Verum haud raro ad S. Sedem perveniunt supplices literae pro impetranda aliqua huiusmodi dispensatione, quae nulla canonica ratione sulciuntur. Accidit etiam quandoque, ut in huiusmodi supplicationibus ea

omittantur, quae necessario exprimi debent, ne dispensatio nullitatis vitio laboret. Idcirco opportunum visum mi in praesenti Instru tione paucis perstringere praecipuas illas causas, quae ad matrimoni-ules dispensationes obtinendm iuxta canonicas sanctiones et prudens ecclesi time provisionis arbitrium, pro suffcientibus haberi consueverunt; deinde ea indicare, quae in ipsa dispensatione petenda

exprimere Oportet.

Atque ut a causis dispensationum exordium ducatur, operae pretium erit imprimis animadvertere, unam aliquando murum Seorsim acceptam insussicientem esse, sin alteri adiunctam sussicientem existimari; nam quae non prosunt Singula, multa iuVant, ar9. l. 5. C. de probari. Huiusmodi autem causae sunt quae Sequuntur: 1. Angustia loci sive absoluta sive relativa ratione tantum ora

362쪽

APPENDIX.

s minae ita sit propagata, ut alium paris conditionis, cui nubat,

invenire nequeat, nisi consanguineum vel amnem, patriam Vero deserere sit ei durum. 2. Aetas Deminae superadusta, si scilicet 24' aetatis annum iam egressa hactenus Virum paris conditionis, cui nubere possit, non invenit. Haec vero causa haud suffragatur viduae, quae ad alias nuptias convolare cupiat.

3. Deficientia aut incompetentia dotis, si nempe foemina non habeat actu tantam dotem, ut extraneo aequalis conditionis, qui neque consanguineus neque amnis sit, nubere possit in proprio loco, in quo

commoratur. Quae causa magis urget, si mulier ponitus indotata exiStat, et consanguineus vel amnis eam in uxorem ducere, aut etiam convenienter ex integro dotare paratus sit. 4. Lum stupem suco glorie bonorum iam Mortae, Vel earumdem grave

aut immineum periculum. Si mulier gravem litem super Succemione bonorum magni momenti substineat, neque adest alius, qui litem huiusmodi in se suscipiat, propriisque expensis Pr equatur, Praeter illum qui ipsam in uxorem ducere cupit, dispensatio concedi solet; interest enim Reipublicae, ut lites exstinguantur. Huic proxime accedit alia causa, scilicet με li Gua involuta, cum nimirum mulier alio est destituta viro, cuius ope bona sua recuperare Valeat. Verum huiusmodi causa nonnisi pro remotioribus gradibus sussicit. 5. Pauperet ιδ vidurae, quae numerosa prole sit onerata, et Vir eam alere polliceatur. Sed quandoque remedio dispensationis succurritur Viduae ea tantum de causa, quod iunior sit, atque in periculo incontinentiae Vereetur.

6. Bonum precis, quo nomine Veniunt nedum foedera inter regna, et Principes, sed etiam exstinctio gravium inimicitiarum, rixarum, et odiorum civilium. Haec causa adducitur vel ad exstinguendas graves inimicitias, quae inter contrahentium consanguineos vel amnes ortae sint, quaeque matrimonii celebratione omnino componerentur; vel quando inter contrahentium consanguineos et amnes inimicitiae graves viguerint, et, licet pax inter ipsos inita iam sit, celebratio tumen matrimonii ad ipsius pacis confirmationem maxime conduceret.

7. Nimia, 8uspecta, periculoδα familiarum, nec non cohabitatio sub eodem tecto, quae facile impediri non possit. 8. CUMM cum consanguinea vel amni vel alia persona impedimento laborante praehabita, et praemantia, ideoque le9stimatio mesis, ut nempe consulatur bono prolis ipsius, et honori mulieris, quae secus Disj1jgsd by VIOO le

363쪽

DE DISPENSATIONIBUS MATRIMONIALIBUS. 251

innupta maneret. Haec profecto una est ex urgentioribus causiS, ob

quam etiam plebeis dari solet dispensatio, dummodo copula patrata non fuerit sub spe sucilioris dispensationis: quae circumstantia in supplicatione seret exprimenda. s. Infamia mulieris, ex Auspicione orta, quod illa suo consanguineo aut amni nimis familiaris, cognita sit ab eodem, licet suspicio sit salsa, cum nempe nisi matrimonium contrahatur, mulier graviter diffamata vel innupta remaneret, vel disparis conditionis Viro nubere deberet, aut gravia damna Orirentur. 10. Remissi latio mesrimonii, quod bona fide et publice, servata Tridentini forma, contractum est: quia eius dissolutio vix fieri potest aliae publico scandalo, et gravi damno, praesertim 1 Oeminae, c. 7. de m anguis. At si mala fide sponsi nuptias inierunt, gratiam dispensationis minime merentur, sic disponente Conc. Trid. Se .

XXIV., cap. 5 de reform. matrim.

11. Periculum mesrimonii misti, Vel coram acriholim ministro celebrandi. Quando periculum adest, quod volentes matrimonium in aliquo etiam ex maioribus gradibus contrahere, ex denegatione dispensationis ad ministrum acatholicum accedant pro nuptiis cel brandis spreta Ecclesiae auctoritate, i usta invenitur dispensandi causa, quia adest non modo gravissimum fidelium scandalum, sed etiam timor perversionis, et desectionis a fide taliter agentium, et matrimonii impedimenta contemnentium, maxime in regionibus, ubi

haereses impune grassantur. Id docuit haec S. Congregatio in instructions dio 17 Apr. 1820 ad Archiepiscopum Quebecensem data' Paritor cum Vicarius Apostolicus B niae postulamet, utrum dispensationem elargiri posset iis Catholicis qui nullum aliud pra texunt motivum, quam V anum amorem, et Simul praevidetur, di pensatione denegata, eos coram iudice infideli coniugium soroinituros, S. Congregatio S. officii in Fer. Tv. 14 Aug. 1822 deor vit : respondendum oratori, quod in exposito casu utatur facultatibus sibi in Form. Π. commissis, prout in Domino expedire iudicaverit.' Tantumdem dicendum de periculo, quod pars catholica

cum acatholico matrimonium celebrare audeat.12. Perseolum ince8tuosi concubinari . Ex superius memorata

instructione an. 1822 elucet, dispensationis remedium, ne quis inconcubinatu insordescat cum publico scandalo, atque evidenti aeternae salutis discrimine, adhibendum eme. 13. Periculum mattrimonii civilis. Ex dictis consequitur, probabile Dj0jtjgsd by VIOO le

364쪽

APPENDIA.

periculum quod illi, qui dispensationem petunt, ea non obtenta, matrimonium dumtaxat civile, ut aiunt, celebraturi sint, esse legitia

mam dispensandi cauSum.14. Remotio gravium 8candalorum.

15. Ce aesto pisties congctina ua. 16. Eaeceliariis meritorum, cum aliquis aut contra fidei catholicae hostes dimicatione aut liberalitate erga Ecclesiam, aut doctrina, Vi tute, aliove modo de Religione sit optime meritus. Hae sunt communiores potioresque causae, quae ad matrimoniales dispensationes impetrandas adduci solent; de quibus copiose agunt

theologi, ac sacrorum canonum interpreteS.'

Sed iam se convertit Instructio ad ea, quae praeter causas in literis supplicibus pro dispensatione obtinenda, de iure Vel consuetudine, aut stylo Curiae exprimenda sunt, ita ut si etiam ignoranter taceatur Veritas, aut narretur salsitas, dispensatio nulla emolatur. Haec

autem Sunt:

1. Nomen et cognomen oratorum, utrumque distincte et nitide, ac sine ulla literarum abbreviatione Scribendum.

2. Diomesia originis vel ac ualia domicidii. Quando orator haboni domicilium extra dioecesim originis, poMunt, Si Velint, petere, ut dispensatio mittatur ad ordinarium dioecesis, in qua nunc habitant. 3. Species etiam infmα impinime ii, an sit consanguinitas, Vel amnitas, orta ex copula licita Vel illicita; publica honestas originem

ducens ex SponSalibus, Vel matrimonio rato; in impodimonin criminis, utrum provenerit eX coniugicidio cum promissione matrimonii, aut ex coniugicidio cum adulterio, Vel ex solo adulterioreum promissione matrimonii; in cognatione Spirituali, utrum sit inter levantem et levatum, vel inter levantem et levati parentem. 4. Gradus eo anguinitatis, Vel Unitatis, aut hon sistis ex matrimonio rato, et an Sit Simplex Vel mixtus, non tantum remotior, sed etiam propinquior, uti et linea, an Sit recta vel transversa; item an Oratores sint coniuncti ex duplici Vinculo consanguinitatis, tam ex Parte patris, quam ex parte matriS. 5. Numet 8 impedimentorum, ex. gr. Ei adsit duplex aut multiplex consanguinitas vel assinitas, vel si praeter cognationem adsit etiam amnitas, aut aliud quodcumque impedimentum sive dirimens, sive impedienS.

Inter ceteros consulendi Pyrrhus Corradus Praxis dispensationum Apostolicarum Lib. VII. et VIII. Vincentius De Iustis De dispensat. matrimonialibus Lib. III.

365쪽

DE DISPENSATIONIBUS MATRIMONIALIBUS. 2536. Variae circum antiae, scilicet an matrimonium sit contrahendum, Vel contractum; si iam contractum, aperiri debet, an bona fide, saltem ex parte unius, Vel cum scientia impedimenti; item an pra mis sis denuntiationibus, et iuxta sormam Tridentini; vel an spe Acilius dispensationem obtinendi; domum an sit consummatum, Si mala fide, saltem unius partis, Aeu cum scientia impedimenti. 7. Copula inceriuoin habita inter sponsos ante dispensationis executionem, Sive ante, sive post eius impetrationem, sive intentione facilius dispensationem obtinendi, sive etiam seclusa tali intentione, et sive copula publice nota sit, sive etiam occulta. Si haec reticeantur, subreptilias esse et nullibi ac nullo modo Valero dispensationes super quibuscumque gradibus prohibitis consanguinitatis, assinitatis, cognationis spiritualis, et legalis, nec non et publicae honestatis declaravit S. Congregatio S. Ossicii, Fer. IV. 1 Augusti 1866. In petenda vero dispensatione super impedimento assinitatis primi vel secundi gradus lineae collatoralis, si impedimentum nedum

ex matrimonio consummato cum defuncto coniuge oratoris Vel Oratricis, sed etiam ex copula antematrimoniali seu fornicaria cum eodem defuncto ante initum cum ipso matrimonium patrata oriatur, necesse non est, ut mentio fiat huiusmodi illicitae copulae, quemadmodum patet ex responso S. Poenitentiariae dioi 20 Martii 1842, probante s. m. Greg. XVI. ad Episcopum Namurcensem, quod generale esse, idem tribunal litoris diei 10 Deccmbris 1874 odixit. Haec prae oculis habere debent non modo qui ad S. Sedem pro obtinenda aliqua matrimoniali dispensatione recurrunt, sed etiam qui ex pontificia delegatione dispensare per se ipsi valent, ut facultatibus, quibus pollent, rite, ut par mi, utantur.

Datum ex Aedibus S. C. do Prop. Fido die 9 Maii 1877. RESPONAUM SANCTI OFFICII DE COPULA INCESTUOSA.

Insandum incestus flagitium peculiari semper odio sancta Dei Ecclesia prosecuta est, et Summi Romani Pontifices statuerunt ut qui eo se maculare non erubuissent, Si ad Apostolicam Sedem confugerent petendae causa dispensationis super impedimentis matrimonium diri mentibus, eorum preces, nisi in eis de admisso Melore mentio fucta esset, obreptionis et subreptionis vitio insectae haberentur, atque ideo

Quas hoc loco de copula incest. dicuntur, rocentissime a S. Pontifico abrogata sunt, ut patet ex sequenti Responso S. o.

366쪽

APPENDIX.

dispensatio esset invalida: idque ea sanctissima de causa cautum suit, ut ab hoc gravissimo crimine Christifideles arcerentur. Hanc S. Sedis montem testantur tum alia documenta, tum decretum quod novissime Eupremum sanctae romanae et universalis Inquisiti

nis consilium, ipso adprobante Romano Pontifice, seria IV. die 1 Augusti 1866 tulit, quod est hujusmodi: subreptilias esse et nullibi ac nullo modo Valere dispensationes quae sive directe ab Apostolica Sodo sive ex pontificia delegatione super quibuscumque gradibus prohibitis consanguinitatis, assinitatis, cognationis spiritualis necnon

et publicae honestatis conceduntur, si sponsi ante earundem dispens tionum executionem, sive ante sive post earum impetrationem incestus reatum patraverint: et vel interrogati vel etiam non interrogati, mulitiose vel etiam ignoranter reticuerint copulam incestu am inter eos initam, sive publice ea nota sit Sive etiam occulta, Vel reticuerinι concilium et intentionem qua eandem copulam inierunt, ut dispensationem facilius assequerentur.' S. Poenitentiaria vestigiis insisto

supremae Inquisitionis id ipsum dio 20 Julii 1869 statuit.

Verum cum plurimi sacrorum Antistites, sive seorsum singuli sive conjunctim, S. Sedi retulerint, maxima ea de causa oriri incommoda cum ad matrimonialium dispensationum executionem proceditur, et hisce praesertim miseria temporibus in fidelium perniciem non raro vergere quod in eorum salutem Sapienter inductum fuerat, Sanctissi mus D. N. Leo, divina providentia Papa XIII., eorum postulationibus permotus, re diu et mature perpensa, et suffragio adhaerens Eminenti simorum S. R. E. Cardinalium in universa Christiana republica una mecum inquisitorum generalium, hasce literas omnibus locorum ordinariis dandas jussit, quibus eis notum fieret, decretum superius relatum A. romanae et universalia Inquisitionis et S. Poenitentiariae, et quidquid in eundem sensum alias declaratum, statutum aut stylo Curiae inductum fuerit, a se revocari, abrogari, nulliusque roboriA im Et rum fore decerni; simulque statui et declarari, dispensationes matrimoniales posthac concedendaS, etiamsi copula incestuosa vel consilium ot intentio per eam facilius dispensationem impetrandi reticita suerint, validas futuras: contrariis quibuscumque etiam speciali mentione dignis minime obstantibus. Dum tamen ob gravissima rationum monumenta a pristino rigore hac super re Sanctissimus Pater benigne recedendum ducit, mens ipsius est, ut nihil de horrore quem incestus crimen ingerere debet, ex fidelium mentibus detrahatur; imo vero summo studio excitauit Disj1jgod by VIOO le

367쪽

DE QUASI - DOMICILIO.

Vult animarum curatores aliosque quibus fovendae inter Christifideles morum honestatis cura demandata est, ut prudenter quidem, prout rei natura postulat, essicaciter tamen elaborent huic facinori insectando

et fidelibus ab eodem, propositis menis quibus obnoxii fiunt, dete

Datum Romae ex cancellaria S. O. die 25 Junii 1885.

ome. ac me. Domine uti fra ter. Saepe ad hanc Sodem Apostolicam delatae sunt controversiae de

illorum matrimoniis, qui cum pertineant ad loca in quibus publicatum est decretum Concilii Tridentini de clandestinitate, ad locum se conserunt in quo illud publicatum non est, ut liberius ibi possint maritali foedere coniungi citra illas dissicultates quibus in patria praepediuntur. Inde et gravissimae de Validitate quaestiones, et

gravissima simul incommoda oriri solent, quae non modo incertum tonent sacrorum Antistitum animum in iudicando, Verum etiam p toralem eorumdem gelum vehementer commovent. Ad haec incommoda removenda minus. Dominus Noster Pius Papa IX. pro ea, qua maxime urgetur totius dominici gregis Eollicitudine, animum adiiciens, hanc rem examinandam discutiendamque commisit Supr mae Congregationi S. Ossicii, et interim hanc ad te dare epistolammandavit ut significare velis quod de eadem re gentis et experientia cognitum habes. Certum quidem est, perram ea sere matrimonia, de quibus hic agitur, Si canonicae praescriptiones de quastinomicilio ab iis, qui olom profecti ubi lex Tridentina de clandestinitate viget ad eum pergunt ubi non Viget, diligenter accurateque Servari contingeret. Perspectum enim tibi exploratumque est quod a S. Congregationo

Concilii iampridem definitum et summi Pontificia Urbani VIII. auctoritate confirmatum est in brevi quod incipit Eaeponi nobis et rogatu Archiepiscopi Coloniensis editum fuit die 14 Augusti an. 1627. Iuxta ea quae in hoc decreto sanciuntur, qui domicilium habent et retinent in loco ubi Tridentina lex vigot nequeunt valido matrimonium inire in loco ubi non viget, nisi ibi nodum habit Disjtjgod by VIOO le

368쪽

APPENDIA.

tionem sed etiam vere domicilium fixerint, quo fraudem, si quae inter Merit, purgare omnino debeant. Ad constituendum Vero quasi-domicilium, quod in hisce casibus necessario adipiscendum est, duo haec simul requiruntur, habitatio nempe in eo loco ubi matriamonium contrahitur, atque animus ibidem permanendi per maiorem anni partem. Quapropter si legitime constet, vel ambos vel alte utrum ex sponsis animum habere permanendi per maiorem anni partem, ex eo primum die quo duo haec simul concurrunt, nimirum et huiusmodi animus et actualis habitatio, iudicandum est quasi- domicilium acquisitum fuisse et matrimonium quod proinde contrahatur esse validum. Verumtamen, si de praedicto animo non constet, ad indicia recurrendum est quae praesto Sint, quaeque moralem certitudinem pariant. In re autem occulta et interna dissiciis ost huiusmodi indicia habere quae iudicom socurum suciant: inde est quod adhiberi maxime debet regula a summo Pontifice Benedicto XIV. confirmata, ut inspiciatur utrum ante matrimonium spatio saltem unius mensis vel ambo vel alterutor in matrimonii loco habitaverint. Quod si factum fuisse deprehendatur, censendum retex praesumptione iuris intentionem permanendi per maiorem anni partem extitisse, et quastinomicilium fuisse acquisitum, proindeque matrimonium esse validum. At si praesumptio haec iuris, quae ex menstrua habitatione oritur, contrariis elidatur probationibus, quibus certo ac liquido constet praedictum animum nullo pacto extitisse, tunc profecto contrarium proferri debere iudicium manifestum est, quia praesumptio cedere debet Veritati. Praeterea manis tum quoque mi, actualem habitationem ineptam esse ad quastinomicilium pariendum, si quis in ea regione more vagi ac itinerantis comm retur, non autem Vere proprieque habitantis, quemadmodum scilicet ceteri solent qui in eodem loco verum proprieque dictum domicilium habent. Huiusmodi canonicae praescriptiones, praesertim in quantum exigunt ut habeatur animus permanendi maiore anni parte, eludi

solent in matrimoniis, quorum incommodis occurrendum nunc mi, minimeque semantur. Opportune igitur hisce malis remedium afferretur, si eaedem canonicae praescriptiones, salva matrimoniorum

libertate, essicaciori et quantum humana patiuntur haud sacile eludenda sanctione communirentur. Ad hunc effectum Sanctitas Sua suffragio adhaerens Emorum. Patrum Cardinalium una mecum In-3 Litoris dio 19 martii 1758 ad Archiep. Goanum datis, quae incipiunt muria abhine hebdomadia.

369쪽

DE QUASI - DOMICILIO.

quisitorum Generalium a te peculiari modo exquirendum mundavit, utrum expediat declarare, Ecclesiam pra umere, neutrum eX illis, qui e loco discedunt ubi Tridentina lex viget, habuisse Voluntatem permanendi ad maiorem anni partem, ideoque nec quaSi-domicilium acquisiisse in loco ubi ea lex non viget: et quam Voluntatem sorte iactant esse simulatam, et matrimonium quod contraxerint esse invalidum : nisi ipsi vel alteruter corum ordinario loci ubi matrimonium contrahitur vel eius delegato se stiterint, et comprobata sicuti par est sui status libertate, animum ibidem commorandi ad maiorem anni partem concludenter demonstraverint; ut siquis ex. gr. concludenter probet se ad Sex menses vel domum conduxisse vel operam suam apud aliquem locasse, in eaque re nullam

esse haudem duo probi homines sivo viri illi sint sive s minae testentur; vel si sola etiam huiusmodi testium fides adducatur, qui scilicet Curiae episcopali vel eius delegato probe cogniti sint,

quique profiteantur scientiae causam offerentes Sibi notum eme, eum de quo agitur Vere sincereque fixum habere, sex saltem mensibus in eodem loco commorari, Vel denique alia hisce similia afferantur, quae

pro concludenti probatione in iudiciis admitti solent. Quod si gravibus sorio rationibus id futurum observatu dissiciis

Vel utcumque minus opportunum tibi persuades, tunc considerandum quoque proponitur, utrum expediat, ut in locis ubi contrahi solent matrimonia, quae tot tantaque pariunt incommoda, et nominatim in Anglia rite publicetur decretum Concilii Tridentini Tamessi sem. XXIV., c. 1 de ref . ma r., ita tamen ut obliget catholicos dumtaxat inter Se contrahentes, quemadmodum Aervatur in iis locis ad quae ab Apostolica Sede Oxtonsa fuit declaratio edita anno 1741 a summo

Pontifico Benedicto XIV. pro Hollandia. Fac igitur, ut adhibita quoque si lubet praestantium Virorum opera,

hac in re sane gravissima studiose indaganda sedulo Vedieris, et sententiam deinde tuam scripto tradas mihique communices. Nec te pigeat simul enucleate rationum momenta exponere quibus ad ea quae hic tibi proponuntur sive admittenda sive excludenda fueris adductus. Non dubitatur, quin nihil sis praetermissurus, quo hoc munus tibi a Sanctitato Sua domandatum sedulo celeriterque exequariS. Intorim Austa cuncta ac felicia tibi precor a Deo.

Romae dio 7 Iunii 1867. Amplitudinis Tuae

Addictissimus uti frater

370쪽

APPENDIX.

INATRUCTIO SUPREMAE SACRAE CONGREGATIONIS ADPROBANDUM OBITUM CONIUGIS. Ad p. 63, c. II.JΜatrimonii vinculo duos tantummodo Christo ita docente, copulari et coniungi posse, alterutro Vero coniuge Vita suncto, SecundaS, imo et ulteriores nuptias licitas esse, dogmatica Ecclesiae Catholicae

Verum ad secundas, et ulteriores nuptias quod attinet, cum de re agatur, quae dissicultatibus ac fraudibus haud raro est obnoxia, hinc Sancta Sedes sedulo curavit modo constitutionibus generalibus, saepius autem responsis in casibus particularibus datis, ut libertas nou nuptias ineundi ita cuique salva esset, ut praedicta matrimonii unitas in discrimen non adduceretur. Inde constituta Sacrorum Canonum, quibus, ut quis possit licite ad alia Vota transire, exigitur quod de morte coniugis certo constet, uti C. Dominua, de Morandis nuptiis, Vel quod de ipsa morte recipiatur certum nuncium, uti C. δε μα enitia, de apor Hibua a mesWimoniis. Inde etiam ea quae explanatius traduntur in Instructione

Cum est , 21 Augusti 1670 a Clemento X. sancita, et in Bullario

romano timeria, Super examine testium pro matrimoniis contrahendis

in curia Enai. Vicarii Urbis, et ceterorum ordinariorum, maxime Vero quae propius ad rem facientia ibi habentur nia. 12 et 13. Et haec quidem abundo sussicerent si in eiusmodi causis peragendis, omnimoda et absoluta certitudo de alterius coniugis obitu haberi semper pOSSet. Sed cum id non sinant casuum propemodum infinitae Vices quod sapienter animadversum est in laudata Instructione his verbis: Si tamen huiusmodi testimonia haberi non posmia, μοχ αλ regesis mori intendit e ludeme Hic in probatio es, quese de iure communi possunt admisti, dummodo legitim sint et in imi ) sequitur, quod stantibus licet principiis generalibus praestitutis, haud raro caSuSeVeniunt, in quibus ecclesiasticorum pracsidum iudicia haerere solent in vera iustaque probatione dignoscenda ac statuenda. Imo cum Pro summa illa sucilitato quae aetate nostra facta est remotissimas quaS-que regiones adeundi, in omnes sere orbis partes homines divagentur, eiusmodi casuum multitudo adeo succrevit, ut frequentissimi hac de re ad Supremam hanc Congregationem habeantur recureus, non Sine porro partium incommodo, quibus inter informationes atque instruo-Dj0jtjgsd by VIOO le