Apologia fratris Archangeli de Burgonouo agri Placentini, ordinis Minorum pro defensione doctrinae cabalae, contra reuerendum D. Petrum Graziam episcopum Vssellensem, Mirandulam impugnantem, sed minimè laedentem. Et Conclusiones cabalisticae numero 7

발행: 1600년

분량: 604페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

461쪽

CABAL is T ic Aa. 4r' nequimus: sicut nec Sole,nisi Solis lumine ridere valemus. Regnum enim Dei est diuinitatis habitatio in nobis per lumen, Maniorem ipsius Dei. Quod lumen cu Christus nobis attulerit, non immeritb de se loquens, ait: Haec est vita aeterha, ctc. Quare patet veritas conclusionis, quae dicit: Nos beatificandos in Filio. Verum est tamen quod per unionem quam habemus cu Spiritu sancto nobis magis domestico, deuenimus ad illam supremam lucem Patris aeterni cheter Elion nominatam: in uno est vera &perfecta beatitudo: quia virtus collecta scilicet denari diuini supradicti, fortior est seipsa disperia in decem. Hinc Christus laudauit hoc unum,dicens: Porro unuest necessarium . nam in ipso est summum bonum collectum, tanquam in primo fonte. Et quia istu d unum Pater, omnia sua dedit tipheret Filio suo, ideo Cabalistae bene dicunt,dicendo nos beatificandos in Filio. In domo Patris Christi multet sunt mansiones ut dixi)sicut testatur ipsemet.quae ma-siones secretiores Theologi sephiro hac dimensiones siue numerationes vocat. Quet decem sunt: quae nobis in praemium dantur, sicut ostendit nobis Christus inconia uetione facta ex denario diuino cum agricolis:

462쪽

3o Coric Lusioti fiscolis: id est, fidelibus,in vinea euangelices legis laborantibus: qui praemium in denario numero supra dictarum decem sephirotaccipient. Et, quanquam omnes praedictes mansiones sigillatim satis sutit ad beandu: praecipue tamen una datur caeteris pr statitior ad talem effectu in quae est, Tiphere qui est Pater vitet,& Sol Archetypus,omne hominem illuminans. Et hoc est, quod dicit hic doctor. nos beatificandos inlutacem siue in speculo lucente de se, a nomi-iae participante. Cuius dimensioriis Me 1-sias est dominus,quapropte ipse dicit: ego: vitam aeternam do illis: qui a s supple sum beatitudinis obiectum: ut Iohan. testatur Perlupradicta verba:quia tale obiectum est in medio dimesonum supradictarum, e tremorum influxus participans, scilicet tam ab his quia dextris degunt, quam ab his qui a sinistris. quare Tipheret puIchri-rudo vocatur: eo quod perfecta existat: quia pulchrum idem est quod perfectum. hoc nouit Plato, qui in libro de pulchro, siue honesto, inducit Socratem: & Hippiam disputantes. Ela Socrates ibi astit aduersus Hippiam sophistam: qui cum ignoraret, se scire putabat, quae ignorantia ania

mum reddit indocilem. & ibi quid pula

chrum

yi i

ti idel

463쪽

elina m sit,hau d satis docet:sed, quid no si t,

ostendit, &falsas opiniones redarguit. In terrogat igitur Socrates Hippiam: quid ipsum si per se pulchru, quo reliqua omnia pulchra fiunt. & quamobrem omnis multitudo ad unum, quod in multitudine est, reducitur. Quare, cum multa sint pulchra, oportet singula perpulchritudinem omniabus communem, ac omnibus insitam es is pulchra, S pulchritudinem, quae in omnibus est , sicii tin alio est, non in se ipsa: sic ab alio: non a seipsa pendere: unumquodque in singulis , pulchrum hoc Plato vocat formam in omnibus , pulchritudinem, speciem & ideam supra omnia, ipsum pulchrum primum lentus attingit, opinioq;,

secundum, ratio cogitat, tertium mens intuetur.in primis itaque Hippias pulchram virginem, ipsum pulchrum esse respondet. Hoc est falsum, dicit Socrates: non enim cuncta quae pulchra sunt, per Vim ginem pulchra sunt & virgo, si cum bruris comparetur, pulchra, si cum D ijs, deformis apparet: quare non magis pulchra , quam turpis esse videtur, tunc

Hippias: Aurum quippe ipsum pulchrum

est, quo omnia fiunt pulchra. quod e dem ratione respuit Socraxes. nam auru m

464쪽

i Conc Lusios Esquibuscunque conuenit: pulchra illa facit: sed chm decet: quocirca non sui magis,qua

alterius ratione res ornat: nec auru in soluest, quo cuncta ornantur, sed argentu quo

que, ac ebur, circ. loco tertio Hippaas aliud quiddam infert, quod etiam proprium est potius,quam commune. Pulchrum, inquit, corpore bene valere, diuitem esse,& honoratum 1enem mori, & sepeliri a filijs, sepelisse parentes. sed falsum hoc omne patet: non enirn res omnes,praeter homine, pulchrae hoc ipso redduntur. Hoc pretierea inter homines forte pulchrum: inter Deos Deorumq; filios . turpe est,ubi parentes nomoriuntur. Tunc Hippias: illud est silmmum pulchrum, quod est conueniens. Cui Socrates: Hoc minime est verum, nam lebeti habere conuenit operimentum: tale igitur operimentum est pulchrum, quo ommnia pulchra sunt,siue phocedui: quod est falsum. Et lubdit Socrates dicens: Pulchra consistit in debita membrorum distinctio- Iie: unde oculi non dicuntur pulchri, ebquod sint nigri, nec quia magni: Veru,quia illi capiti sunt proportionati.&ita de cςteris membris. Plato tamen altius ascendes,

dicit summum pulchrum est diuinitas,quet pulchra facit omnia: idq; est Deus Tiphei

465쪽

ret Sol archetypus, Messias Christus, cun-Ha pulchre faciens, & illuminans. De quo August.pulcherin pr sepio,pulcher in coelo, ctc. Hoc sine, nihil est pulchrit: quo ci ca is dicit: Sine me nihil potestis facere. Ab hoc pulchro archetypo venit magnus Ada, id est,uniuersalis species humana. nam cu-ctis hominibus dat vitam: Ab eodem loco venit secundus Ada de coelo coelestis, Christus scilicet pulchritudinis plenus,alijs tribuens pulchritudine, cu ista pulchrificas:&cucta illuminas:clina sit cador lucis qternq,&specu tu sine macula: & quato quis illi est similior, tanto pulchrior est: quale dicitur pulchru,quo cuncta, pulchra dicu tur: nam pulchritudo nihil est aliud quam splendor summi boni,in eis fulgens, quae oculis,auribus, me te percipi utur,perq; illa ad ipsum bonum,uisum,auditum,mentemq; couem reus: quo fit ut pulchritudo circulus qui dam diuinae lucifixistat a bono manas, in bona residens: per bonum &ad bona reflexus sempi ternus. Dicit igitur concIusio

Quod dicunt Cabalistae, beatis cados nos in speculo lueente) id est, in Tipheret, qui Sol archetypus dicitur reposito sanctis in futuro seculo) id est, ordinato pro sanctis, in futuro saeculo, post iudicium fidem est,

466쪽

34 CON c Lusio NIis quod nos dicimus beatificandos sana in Filio ) nam dicimus nos: Haec est vita aeterna. t cognoscant te Deum, o c. etenim ipse Sol est supramundanira,in cuius visio ne beamur aeternaliter.

3. M. diuod dicunt Cabalisti lumen repositum in septuplo lucere plusiquam lumen relicitum,mirabiliter conuenit Arium

ri thagoricae. p. . Deus summus moderator multa permittit mala,ut inde maius & extrahat bonum: de appareat sapientia,&bonitas ipsius moderatoris. A' principio enim inmundana

fabrica posuit malum cotra bonum nite su in eo ntra rectum, tenebras cotra lucem, passivum contra activum,frigus contra cais i iorem pari modo in membris mystici co poris unum cotra alterum collocauitan eo dextrum contra sinistrum, Angelum tene- ibrarum contra Angelum lucis, malos conis stra bonos, Cain contra Abelem, gigantes scontra Noe, Pharao contra Abrahamum, iEsan contra Iahacob,Magos corra Mosem, ldiabolum contra Christum, & hic omnia istum habent contrarium. Mundus enim lcum sit biserius, ex duobus constat craterti t

467쪽

illis

in ,

cum unum esse ab uno opifice fabricatumrcte est animal unum, cum anima una, cuius omnia creata sunt membra. In quam sententiam omnes Philosephi , nec nora' TheoIogi nostri veniunt. Quamuis antiquorum nonnulli, mundorum pluralitatem non abhorreant. De quo in praesentia non est disserendum. Hic tamen Mundus unicus, a summa unitate, pleri iaque in locis biserius dicitur. Regnum, in uit, meum, non est de hoc Mundo , iterum: Testimo hium perhibeo de Munis do, quia opera eius mala sunt. Vbi allu - Uit ad craterem inferiorem, in quo sunt o- 'nia immunda, ad immunditiae principem spectantia. Alius est mundus, crate videlicet superior: quem ipse Christus vocat regnum amicis praeparatum: δ in ipso Iunt omnia munda, nec ipsum possunt ob. tinere nisi mundi. Hinc summa cura eos eisinudari voluit, quibus huiusmodi regnum paratum est. Et mundus factus est ex illis duobus erateribus. primo Vt ex illis cominpleretur perfecta rotunditas, & haberetvqstigium opificis: qui est sphaera intelligibilis. Secundo, ut omnia munda in superiori,immunda vero in inferiori cratere t . earentur.Temo ut uterque princeps haberee E e a regnumi

468쪽

43 6 CONc LusIONES regnum suum princeps videlicet mundiatiae Christus in cratere superiori mundo: princeps autem immunditiae diabolus in cratere inferiori, immundo ac polluto. . Hinc Christus, protestatus est se nullam habere partem in Mundo hoc, inferiori videlice in quo sunt omnia immuda. Quarto id fuit: ut ornaret fabricam perfectione ista, Sc harmonia, statuens malum contra ibonum: ut videlicet malum esset quasi an-

liparistasis boni, ad suaviorem harmonia i conficienda .Quq quidem harmonia sρ- icundum Boetium) est parium, dispariumque

vocum Vel proportionum in unum reda- pcta concordia. Ad hanc harmoniam effi- ciendam, statuit Deus,bonu m contra malum, & econtra ut in Ecclesiastico dici 'itur: quia harmonia nequit prouenire, ni- Rs ex terminis distantibus: nec termini me- zdij possunt distare, sine distantia extremo- 'rum. Quae extrema ut distent, necesse est quod contrarientur: sicut sunt 1uperius & iinferius,ante & retro, dextrum ac sinistru. t sed cum in gradibus entitatis aut substantiae non sit localis distantia, sed est distan- , tia perfectionis. Vnde quanto quis magis ti distat a bono, tanto magis sapit naturam

mali. volens itaque summus opifex pro- ly

469쪽

dueere Mundum cum harmoniam distantia graduum perfectionis & imperfectionis fundata: necesse fuit, ut ipse summe perfectus figeret aliud extremum imperfectissimum, ut inter haec duo extrema, dis. tribueret gradus omnium aliorum in perfectione, quae consistit in maiori elongatione ab imperfecto , & approximatione ad perfectum. Quod impersectum,& malum, & unde malum prouenire solet ipsa

materi est. Et si materia, Deo penitus opposita, sit malum in natura, aliunde quaerendum est unde venit malum in moribus, mundities rerum existentium in cratere inferiori. Dic taliqui, quod hoc est a materia ipsa. Alij, ab aliqua potestate immundante. Alij ab influxu superiori immundame, & inficiente. Ex materia quippe quae distat a perfecto, & est prope nihil prouenit facilitas ad immunditiem sulcipiendam : cui magis spirituale magis resistit. Sed immundities in intelligentiis immundis prouenit, quia se rebus naturalibus immiscuerunt : ut dicit Rab. Rephanati, & communiter Doctores Hebraei spperillud: Videntes filij Dei, filias hominum, quod essent pulchrae, accesserunt ad eas Mingenuerunt. Polluti igitur sunt exinde-

470쪽

bita comixtione. Sicut ex admixtione Iactis & vini,facile generatur corruptio,& ex admixtione seminis cum terra sicet nec semeia,nec terra habeant a se corruptione .Ex

huiuscemodi itaq; comixtione polluti fuerunt utrique : Mij Elohim videlicet:& filiae hominu.Et hoc secundu Hebrgos. Et qua-uis dicatur in Gen.Vidit Deus cuncta, quae fecerat, & crat valde bona. Responderi ta- me p*test, quod cuista,quae fecit Deus,sun

bona: no tame crusta,quae creauit, quia ma-

Ium no fit a Deo .Et hoc est,quod dicit Esa. 43 : Ego sum creans malum ,& faciens bonum. Et in Genes habetur: Deus fecit lucem, & creauit tenebras. Et Amos magnaeon fidentia prorupit, dicens: Non est ma- Ium in ciuitate,quod non faciat Dominus. Vnde malum in natura est in Deo, ur patet a Dionysio in eo in quo agit de diuinis nominibus:de malo disserit,panqua de aliquo pertinente ad Diumam prouid etiam, ad concinnam rerum dispositionem. Ialym igitur creauit Deus in natura,quia materia creauit, quae ex ipsius natura est mala. Et o-ninia ii ii adhaerentia, innixaque ad malum trahit: facit enim recedere a primo ac summo actu, quae est regula ipsa boni, dc veritatis, quocirca in Genes dicitur.Terra au-

SEARCH

MENU NAVIGATION