장음표시 사용
131쪽
PA . . lin. 22 ne Lxix. p. 9. t. 22 nactus omisum. p. r. I. 14. quadam xo. I. 4 conabantur es 29. l. 2 o. Usum , ε. t. s. uribus. i. i. o. 'os' Cardines e. p. 44. l. 4. refert. p. 27. I. s. antiquioris , 7 . t. ro. α, 7 . I. DCatalanorum 4 4 s. l. 3. substitue,irgulam puncto quod irrepsit de l. s. de .loco dieiisnum ab iisdem Me quibus , 88. diction ponte secunda loco posita subiisve ex . . l. consertae. p., . . H. Huc ιν1. 'Pa' concri . . H
132쪽
ILLUSTRISSIMI ET REVERENDISSIMI
Uo D in eoeteris Christianae religionis decretis Veteres praescribunt, ut propositarum rerum fides, humanae rationis conatus antecedat , illud amplecti debet qui pie velit esse Christianus , in stupendo Eucharistiae facramento, ut primum inspiciat quid Christus edixerit, deinde summa cum animi modestia inquirat, quibus argumeniatis humana ratio ad tam grande secretum en trare possit qu saltem mysterii magnitudine postquam humanae mentis vires oppress fuerino, ad tanti sacramenti venerationem admirabunia diis quantum fieri potest demisse procumbat.
133쪽
s DE SAc RAMENTO Hi sunt enim gradus per quos ad rerirm Cc testiuna fastigia nitimur : ut primum fides tam
quam fundamentum sternatur deinde accurata cognitio rerum M vis argumentationum accedat, ut erudite docuis olim Clemens Alexandri nus. In quam sententiam eleganter scholae Alexandrinae alumnus de Ecclesiae Episcopus Cyriulus lib. .in Joannem cap. 4 haec verba usurpavit: Nam post fidem cognitio equitur , non istam antecedit, quemadmodum scriptum esci Si non credideritis, non intelligetis. Postquam enim basis instar constituta fuerit in nobis simplex ne curios fides
ά me, ργα . super deinceps ac paulatim cognitio struitur a quae nos ad mensuram aetatis , quae in
Christo es attollit ad mirum perfectum ac stiritualem. Itaque sola Dei testificantis authoritas Chri stianae fidei regulas condit, quas idoneis in scriptura verbis osque ullo orationis ornatu diserte atque sincere proponit. His supra captum ingenii, humanae scientiae modum positis assen sum suum opitulante Dei gratia, Menti praelucente interius, adhibent fideles Deinde exire quenti creditarum rerum tractatione , assurpitcognitio illa , quae ad fidem tuendam M inu- strandam adjumenta non mediocria suppeditat.
Sed limites certos huic disquisitioni defigere
oportet, ne in abrupta quaedam errorum praecipitia delabamur Itaque juxta Augustinum lib., de Trinit. c. i. De credendis nuta infidelitate
134쪽
dubitemis de intelligendis nuta temeritate a m mus. In illis auctoritas tenenda est In his meritae exquirenda. Nempe nec fidei regula ulla dubitatatione violari deoet nec quae ex fidei principiis deducta , intelligere commentando ac dis
serendo conamur, temerariis decretis astruendae sunt.
Qu in munere exequendo, etiamsi cum g d metu ac disciplina, etiam pro religione dici debeat, ut observat Salvianus , modum & legenti ab antiquis tractatoribus summa prudentia praefixam servabimus , si perpetuum Ecclesiae senia sum in regulis illis proponendis .interpretandis ingenio docili faciles sequamur allud apud
nos constituentes, quod monuit Iustinus in Ex positione fidei, divinarum rerum notitiam summo studio indagandam esse cum autem eam praimbecillitate minus assequi poterimm menerari eam nos oportere ut comprehensione majorem, ne evacuetur fides nostra. Hoc est enim constans&antiquum penes Ecclesiam quae, ut docet Gregorius 1 . Moial. c. 12 in omne quod meraciter sapit, sensum suum humiliter deprimit, ne inrequisitione o cultorum tumeati perscrutari aliqua, quae ultra mire sunt illius pnesumat. Haeccautio est adhibenda maxime in Eucharistiae disquisitione, qua quia sensibus humanis objecta , ab eorum judicio non nisi magno conatu vindicari potest ut de illa credamus quod Magister fidei auctoritate summa scmel constu
135쪽
DE SAc RAMENTO tuit. Ejus rei quotidianum experimentum capimus, ex hujus aetatis haereticorum in verendum istud mysterium per summum scelus consarcinatis, Min tot volumina per occidentem publicata congestis blasphemiis Hac enim peste non laborat ulla pars orientalis Ecclesiae. Equidem non dissiteor, quin veritatis hostium
sacrilegos impetus gravissimi Theologi isto,&superiore saeculo summa cum diligentia, sari eruditionis laude feliciter propulsarinici discunsis omnium retro aetatum Christianae religionis magistrorum testimoniis ex quibus secundum hodiernam Ecclesiae doctrinam Synodi Tridentinae decretis renovatam pronunciandum esse pervicerunt. quae sanxit in Eucharistia, panis, vini substantiam in corporis Tanguinis Christi substantiam, Dei omnipotentia converti. Attamen non desinunt, non solum argutis ineptiis ex mera naturali Philosophia, Dialecticae apparatu petitis, molestiam exhibere Catholicae pietati sed etiam antiquos Patres quo-
nim auctoritate lis ista componenda, quantumlibet invitos trahere conantur in partes, je-
otium alioqui eorum in libris manifestum, so-ertia sua obscurare tentant nempe ut omni subsidio verae antiquae scripturarum interpretationis remoto, mens fluctuet in ambiguo,, sensuum testimonio, humanaeque rationis argumentis cedens se in haeresim prolabi patiatur rca quoque suspicione saltem delinita , Patres
136쪽
antiquos vel omnes, vel aliquos non alienos fui se a Novatorum sententia. Hi autem aut negant anem consecratum Corpus esse Christi il ius tantiim esse sacramentum profitentur, quo per fidem, Corporis Christi substantia spiritua liter animae exhibeatur, ut inde se alat , iasnsionum Christi memoria reficiatur Vel docent, Corpus Christi ea ratione praesens esse pani, ut nulla mutatione in substantia panis facta ei sacramentali unione conjungatur.
Non me latet per nostrorum Theologorum curiosas, sed non necessarias inquisitiones in f liciter accidisse, ut Ecclesiae latera mucroni haereticorum in hac controversia patuerint sed ejusdem quoque subtilibus scholae argumentis id obtinemus hodies, ut a male feriatorum hominum contumeliis , arruptionibus fidei sina.
Ad hujus controversiae illustrationem, meam quoque symbolam conferre statui quae obscuris Patrum locis lucem fortasse aliquam adferre poterit ;/ evincere, longissimo intervallo Tractatores illos remotos filisse ab haereticis, quae hodie vigent, opinionibus , sua interpretatione longius ab iis recessisse quam ipsemet hodiernus Ecclesiae Catholicae loquendi modus ab iisdem distet. Quod ut obtineam, cm propositam aggrediar, quam in duo summa capita distribuo. Duplex enim est hujus controversiae in speetio Ἀl- iij
137쪽
tera, quae Regulam Fidei in hoc mysterio pro
ponit , quid credendum sit, ex scripturae verbis demonstrans Altera , sacramenti istius in aperiendis, secretisis interpretatione atque dissertatione accurata illustrandis vertatur. Hujus mytherii institutionem referunt tres ac cri Evangeliorum auctores, quibus accedit Paulus qui ipso ex ore Domini doctrinam se istam haulisse scriptis prodidit. Tota res apertior erit, si nobis ob oculos proponamus Christum Dominum post peractos coenae legitimae ritus, dcclum paschalis victimae, quae futuram istam designaverat, panem azymum , quo usus erat in Paschatis celebratione juxta legis praescriptum . manibus suis accepisse, de actis Deo gratiis benedixisse, fractumque discipulis suis recumbeniatibus distribuisse, testatus hoc esse Corpus suum, quod pro humani generis salute mox nec tradendum erat.
Haereamus paulisper in expendenda panis istius benedictione , quam dc gratiarum actionem quoque appellat Evangeliorum contextus. Morem istum benedicendi panis Christus usurpavit , Iudaeis familiarem , qui cibum nullum
aut vinum sumere soliti, nil prius Deo tanquam conditori Donatorique χορηγ τυφν laudesis grates egissent addita precatione , ut notum non solum ex Thalmudicis scriptoribus,
sed etiam ex Philone, atque Iosepho Precatio isthaec a Iudaeis sanctificatio dicitur , quoniam
138쪽
nisi ea praecessisset, cibus pro prophano habe batur ea vero adhibita, janctiti', id est , quo
vesci fas esset. Quem morem commendat Paulus, cibum nullum rejiciendum docens, qui cum gratiarum actione sumatur, quippe sanctificari per verbum Dei, orationem. Ubi observabit te istor Gratiarum actionem per Orationis verbum a
Paulo ipso explicari quia duo haec pietatis of ficia unica formula conjuncta erant. Nempe, ut adnotavit Josephus , usi es gratiarum actio, quae di ad rependendum beneficium jam acceptum refertur, in ad futura mala amolienda. Ex quo factum , ut passim quando de panis benedictione sermo instituitur , promiscuὰ
pro eodem ponantur Benedicere, oratias agere. Quod in historia panum multiplicandorum Matthaeus de Lucas dixere Coelum inmens benedixit, Johannes sic expressit, Gratias agens dedit Marcus ver, gratias agens hegit. Non mirum ergo, si in recitandis verbis de sacrato pane, Lucas&Paulus dixerunt Gratias alens, quod Matthaeus, marcus, Benedicens.
Plena autem propria locutio est , Gratias agere Deo, Quae integra reperitur,m quidem in mentione frangendi panis Actorum 1 . quod
tantumdem valet, ac Lucae illud C. i. Σ. 6 24.
Jacobi 3. Benedicere Deo. Sed Hebraei, atque istos secuti Hellenista qui Graece scribentes, vim Hebraicarum dictionum in Graecas invexerunt, amant locutionis compendia riuare Benedicere
139쪽
alicui dicunt, pro plena phrasi quae est Benediacere Deo pro aliquo. Quod loquendi genus non solum apud septuaginta Interpretes sed etiam
in Evangeliis reperire est, ut Marcii O Luc. 2. 9.d Σ . Hac ratione Benedicere poclivi dixit in hoc argumento Paulus, & Gratias agere. Non enim minus recte dicitur ερρορις ιι ι ρτον aut πτηυον Gratias agere pam, vel poculo, quam ειγῖν be
nedicere. Quo Apostolorum exemplo Christiani veteres usi sunt , ut patet ex Iustino , qui dixit B ate o ντα αρ αν Tanem Eucharissatum . e in quo gratiae artae Iunc Cceterum formula communis Benedictionis, sive gratiarum actionis apud Hebraeos haec erat Benedictus Deus noster, Dominus mundi, qui produxit panem de terra. De vino similiter dicebant Benedictus Deus noster Dominus mundi, qui creavit genimen mitis. Sed diebus festis accedebat mentio beneficii cujus tum memoria cel brebatur, ut in Paschate, liberationis ex AEgypto. Quare Christus in hac Eucharistiae instituationes, non pro Veteri tantum panis creationci
gratias egit, sed etiam pro redemptione generis humani, quae in eo articulo posita erat , ut quasi peraista haberi possit , cujus memoriam
hoc sacramento consignabat. Vcteres Christiani hac in re secuti sunt Dorninum, conjungentes in peragendae Eucharistiae formulis,gratiarum actiones, tum pro veteri crearionis rerum aspectabilium ad usum hominis beneficio
140쪽
neficio, tum praecipue pro liberatione a peccatis per Christi mortem adepta , ut patet ex Iustino, Irenaeo. Qu' sensu in vetustissima quoque Missa Latina haec leguntur : Fer Chrsum Dominum nostrum , per quem haec omnia Domine semper bona creas sanctificas , mificam, benediciso praestas nobis. Ut autem ad Christi Domini actionem reve tar , non solum gratias egit, tenedixit Deo pro panisin vini propositorum beneficio,vi ejus, Juae mox adimplenda erat, humani generis re- emptiones sed etiam quod esset consilium suum in novi istius ritus institutione , apertissimis verbis significavit Acceptum enim panem quem distribuit Apostolis , dixit esse Corpus suum, quod tradendum erat in remissionem pec
Hic loquitur auctor, Dominusque naturae, fidei atque religionis Magisteri, a cujus verbis aded omnis abest falsitatis aut ludilarii suspicio,
ut ipse se meritatem esse profiteatur. Hic ergo gravissima auctoritate palam dicit,panem quem antea in manus sumpserat esse Corpus uium. Quis non statim sibi persuadeat, cum panem Christus doceat esse Corpus suum, non ampliuSesse panem , sed Corpusci alioqui si panis esse perseveraret, jam non esset Corpusci quod men esse Dominus disertissime testatur. Scio quantis cavillationibus pateat facilis ista, simplex, sincera verborum Christi interpre-